tag:blogger.com,1999:blog-24106059112761796092024-03-13T03:43:13.993+01:00Stop Injorancës - Ndal Paditurisë!Në këtë blog do mund të lexoni informacione historike, citate, kuriozitete, humor, poezi, analiza dhe ese të ndryshme. Gjithashtu mund të komentoni dhe të diskutojmë bashkë rreth ngjarjeve të ndryshme që ndodhin sot në shoqërinë shqiptare.
Ju uroj argëtim të mbarë dhe JU falenderoj përzemërsisht për kohën që shpenzoni!DIELLIhttp://www.blogger.com/profile/17694089366768364607noreply@blogger.comBlogger2366125tag:blogger.com,1999:blog-2410605911276179609.post-66902560376330146772014-06-17T21:13:00.001+02:002014-06-17T21:13:05.934+02:00Hera e parë<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-8hYzDzuEIsM/U6CS1iedCGI/AAAAAAAAChY/ErDcQSGv2_A/s1600/10373709_890339694326372_1825357652867769630_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-8hYzDzuEIsM/U6CS1iedCGI/AAAAAAAAChY/ErDcQSGv2_A/s1600/10373709_890339694326372_1825357652867769630_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-8hYzDzuEIsM/U6CS1iedCGI/AAAAAAAAChU/m9estrcmECg/s1600/10373709_890339694326372_1825357652867769630_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-8hYzDzuEIsM/U6CS1iedCGI/AAAAAAAAChY/ErDcQSGv2_A/s1600/10373709_890339694326372_1825357652867769630_n.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-8hYzDzuEIsM/U6CS1iedCGI/AAAAAAAAChY/ErDcQSGv2_A/s1600/10373709_890339694326372_1825357652867769630_n.jpg" height="179" width="320" /></a><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption">Më kujtohet si sot hera e parë kur zbulova seksualitetin tim. <br />Duhet të kem qenë diçka më pak se 10 vjeç. <br />
Kishim shkuar për t'u larë me shokët në lumë. Paradite laheshim me
brekë se kishte mbipopullim me fëmijë, gra e pleq, ndërsa pasdite pa
brekë, se plazhi ishte yni komplet. Pastaj kush do rrinte të priste sa
të thaheshin brekët vendosur mbi ndonjë gur. <br /> <br />Sa për flokët, thaheshin kol<span class="text_exposed_show">laj duke i krehur me ndonjë cingël druri.<br />
Pasditeve uji ishte më i ngrohtë dhe temperatura e ajrit më e ftohtë,
kështu që sapo dola prej ujit u hodha mbi rërën e ngrohtë barkaz, duke e
pushtuar e përqafuar me krahë. <br /> Kështu, fare padashur, duke u
dridhur barkazi mbi rërë, fillova të ndjeja se po më pëlqente fërkimi
aty poshtë, ku duhej të ishin brekët. Ndalova një çast, si kur ndeshesh
me diçka të re dhe më pas nisa të fërkohesha përsëri pas rërës. Oh,
çfarë qejfi, e ç'kënaqësie.<br /> Nuk mund ta mbaja për vete këtë zbulim
të madh dhe sensacional, kështu që iu tregova edhe shokëve që në fillim u
treguan disi dyshues. Por me pak këmbëngulje, të katërt si ishim ashtu
të shtrirë, formuam një gropëz të vogël në rërë dhe filluam të
fërkoheshim aty plot dëshirë.<br /> Menjëherë na shkoi mendja tek vajzat.<br />
Me to luanim përditë, me litar, volejboll, me pemë, me hapa-dollapa,
komando e madje edhe mundje ku shpeshherë edhe na mundnin, por kurrë nuk
na kishte shkuar mendja më parë tek kjo lloj kënaqësie, e fshehur në
trupin tonë.<br /> Por as vetë nuk e mbaj mend sesi pas këtij çasti u
hutuam sërish në lojërat tona, luajtëm dhe u hargalisëm edhe me shoqet
tona, duke harruar zbulimin e ri. Ishim ende fëmijë.<br /> Nuk na kishte
folur askush rreth seksit, nuk kishim parë kurrë dy njerëz të bënin
marrëdhënie as në televizion dhe as nëpër foto. Nuk dinim se si e
ç'bëhej me këtë akt si dhe as pse. <br /> </span></span></span><br /><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> Ishte shumë e bukur që seksualitetin ta zbuloje vetë, si një sekret, atëherë kur ai të lindte në trupin tënd. <br />
Pikërisht këtë ua kemi vjedhur fëmijëve sot, që mësojnë fjalët, mësojnë
zonat erogjene kur atyre nuk iu ka lindur ai funksion. Mësojnë aktin,
pa ndjerë në trupin e tyre, as më të voglin ngacmim.<br /><br />Shkroi: <b>Stop Injorancës !</b></span></span></span></div>
DIELLIhttp://www.blogger.com/profile/17694089366768364607noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2410605911276179609.post-63565854179552653762014-06-17T21:10:00.003+02:002023-11-28T08:49:32.175+01:00Ka vetëm dy mënyra për ta shuar një ndjenjë; ta konsumosh atë... ose ma t'a konsumosh. (S.I)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-ZQv6IZZO2aQ/U6CSbO_KuXI/AAAAAAAAChM/n1_h9QwiQs0/s1600/10256604_892222837471391_845697815497451591_o.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-ZQv6IZZO2aQ/U6CSbO_KuXI/AAAAAAAAChM/n1_h9QwiQs0/s1600/10256604_892222837471391_845697815497451591_o.jpg" height="221" width="320" /></a></div>
<span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><br /><br />1.
Liria e qytetarit është vlera supreme e shoqërisë. Të parët në botë
ligj për qasje publike të informacionit, festohet sot si dita kombëtare e
Suedisë. Cdo qytetar mund t'i kërkojë të dhënat nga amza e nga enti
tatimor për cdo qytetar, përfshirë të hyrat vjetore, kursimet bankare,
patundshmëritë, e letrat me vlerë, prej mbretit e teposhtë.<br /> <br /> <br /><br />2. Siguria në tregu<span class="text_exposed_show">n
e punës, e ndërtuar rreth sindikatave. Sindikatat janë të sanksionuara
me ligj si pala që negocion kontratat kolektive. Punëdhënësit privatë të
obliguar me ligj të respektojnë kontratat kolektive. Punëdhënësit
publike të obliguar me ligj të negociojnë me sindikatat nëse ndryshojnë
konditat në punë, apo në rast të shkurtimeve. Sindikatat kanë të drejtë
ligjore dhe procedura të saktësuara ligjërisht për greva, përfshirë
grevat e simpatisë kundër të gjithë punëdhënësve të një sektori. Por,
për arsye të vetëkuptueshme, suedezët s'kanë nevojë për greva aq shpesh.
Shteti e merr përsipër vetëm një detyrë, të ofrojë ndërmjetësim nëse
negociatat ngelin. Ekspertët mendojnë që ky sistem unik i fuqizmit
ligjor të sindikatave dhe negociimit direkt ka siguruar qetësi në tregun
e punës, duke ia shtuar efektivitetin dhe produktivitetin ekonomisë
suedeze.<br /> <br /> 3. Shoqëri e solidaritetit institucional: qytetarët
kujdesen për njëri tjetrin institucionalisht, ashtu që askush të mos
ketë nevojë t'ia shtrojë dorën askujt privatisht. Taksa progresive.
Sistem i përgjithësuar i sigurisë sociale, arsim e shëndetësi falas për
të gjithë, shtesa për fëmijë njësoj të gjthë prindërve, prej ciftit
mbretëror e teposhtë. Suedezët mendojnë se kushtëzimi i tepërt i rritë
servilizmin ndaj autoriteteve, e koston e administrimit publik.<br /> <br />
4. Barazia gjinore. Të gjitha partitë parlamentare - pos nacionalistëve
- vetëquhen feministe. Pothuaj të gjitha partitë kuotojnë gra me
vetëdëshirë, qeveria aktuale e djathtë i është kërcënuar madje edhe
ekonomisë private me kuotim të detyrueshëm. Të gjitha sistemet e
sigurisë sociale janë individualizuar, meqë suporti ndaj "famljes" e
saboton clirimin e gruas. Fëmijët edukohen e stimulohen në shkolla për
barazi gjinore, në lëndën e amvisnisë djemtë mësojnë të gatuajnë, e
vajzat të merren me zdrukthtari.<br /> <br /> 5. Pushimi prindor i
përbashkët. Një vit pushim me 80 përqind të rrogës, që mund të ndahet
përgjysëm mes babait e nënës. Një pjesë e pushimit me pagesë ndërpritet
nëse nuk e merr babai. Arka e sigurimit social kontrollon që babai të
mos ketë të ardhura nga puna gjatë kohës së pushimit: nëse zbulohet se
ka të ardhura tjera, ndiqet ligjërisht. Shteti kërkon ta forcojë rolin
prindor të baballarëve, e ta dobësojë skajimin e grave në tregun e
punës.<br /> <br /> 6. Toleranca epike. Bashkëjetesa dashururore, me pak
dallime, e barazuar ligjërisht me statusin martesor. LGBT mund të
martohen, të fertilizohen falas brenda sistemit shëndetësor, e të
adoptojnë. Madje edhe kisha nacionale suedeze pranon t'i kurorëzojë
LGBT. (Fëmijët e tyre ndihen shuuumë mirë, falemnderit.)<br /> <br /> 7.
Pavarësia e pashembullt e komunave. Komunat suedeze janë shtet në veti,
me të drejta largvatëse për të administruar - konform ligjit, kuptohet -
shkollimin, shëndetësinë, banimin e qytetarëve, kulturën lokale,
ndihmat sociale etj. Me fjalët e një miku suedez, i vetmi vend në botë
që ka autonomi më të lartë të komunave se Suedia është - Kosova! Sepse
aty, ligji Ahtisaari u ofron komunave etnike serbe të drejta më
largvajtëse se komunave suedeze.<br /> <br /> 8. Niveli i lartë i kulturës.
Suedezët janë populli që lexojnë së shumti në botë, sipas OKB-së.
Poashtu, janë vendi ku ka më së shumti biblioteka publike. Sistemi i
bibliotekave publike është kapilar, pothuaj që s'ka lagje pa një
bibliotekë. Në biblioteka mund të porositen, pa pagesë nga qytetari,
gazeta nga të pesë kontinentet, si dhe libra në të gjithë gjuhët e
botës. Karta e bibliotekës është falas dhe e pakushtëzuar. Kush ka kartë
anëtarësimi, mund të kërkojë cfarëdo materiali të dojë. Bibliotekat
ofrojnë edhe facilitete të relaksit me fëmijë, disqe CD, si dhe
materiale për lexim të lehtë, për imigrantë e dislektikë (persona me
sfida neurologjike në lexim).<br /> <br /> 9. E drejta e kalimit të lirë
nëpër natyrë, allemansrätten: shqip tekstualisht "e drejta e cdo
njeriu". Pronarët e tokave nuk kanë të drejtë t'ia ndalojnë kalimin e
lirë, ndalimin, apo qëndrimin e përkohshëm në tenda, asnjë qytetari që
nuk ndote e nuk e trazon ambientin. Suedezët janë fetishistë të natyrës,
në cdo stinë të vitet hasë njerëz që enden pyjeve, lundrojnë me barka
liqeneve, ngritin tenda nëpër lëndina. Friluftsföreningen, përafërsisht
Shoqata për aktivitete në natyrë, është ndër shoqatat më masive suedeze
me qindramijëra anëtarë. Nëse zombiet e pushtojnë botën, Suedia do të
jetë sigurisht vendi ku do të ketë më së shumti mbijetues të paprekur
prej tyre.<br /> <br /> 10. Modestia suedeze. Ndonëse i ka të gjitha këto,
suedezi nuk e lavdëron tej mase vendin e vet, as kombin e vet. Madje
shikohet pak si vulgare, të fryhesh kështu për veten: unë personalisht
do të ngurroja ta hedh këtë tekst në suedisht. Qytetarët e emancipuar të
këtij vendi kanë frikë të rrahin gjoks, meqë nuk duan zhvillime
fashistoide në vendin e vet, tëhuajësim të pakicave, e shkatërrim të
kësaj ndjenjës së bashkësisë dhe solidaritetit institucional që e ka
ndërtuar këtë vend nga themeli. Fjala patriotizëm është fjalë e shëmtuar
në Suedi, ka konotacion kolektivist e pothuaj fashist. Pyet pse? Shiko
edhe një herë në krye të këtij statusi, fjalinë e parë te pika nr 1.<br /> <br />
Ka mënyra e mënyra për ta dashur vendin e vet. Suedezët thjesht e
përbuzin dashurinë që cirret, ndërsa e cmojnë dashurinë që shprehet me
respekt për lirinë, e mirëqenien, e ndjenjën e përkatësisë së
përbashkët.<br /> <br /> Shqiptar Oseku</span></span></span></div>
DIELLIhttp://www.blogger.com/profile/17694089366768364607noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2410605911276179609.post-31120211930405304872014-06-17T21:02:00.000+02:002014-06-17T21:02:05.410+02:00Kush është Nikollas Gejxh?<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="_5pbx userContent" data-ft="{"tn":"K"}">
Kush është Nikollas Gejxh, të cilit i ishte rezervuar në Shenjtërimin e Kishës, një vend përbri Vasil Bollanos?<br />
Nikollas Gjexh ka qenë këshilltari i kryeministrit grek Kostandin
Miçotaqis dhe hartuesi i planit me 6 pika për shkëputjen e Jugut të
Shqipërisë. Ai gjithashtu ishte financuesi kryesor i grupit terrorist
“MAVI”, që më 10 prill të 1994-ës hyri në territorin shqiptar, në afërsi
të fshatit Peshkëpi pranë një reparti ushtarak duke vrarë në befasi
ushtarin Arsen Gjini, kapitenin Fatmir Shehu dhe duke plagosor tre
shqiptarë të tjerë, me deklaratën: “Këto i keni për Vorio Epirin”.<br />
Nikolas Gejxh është një kundërshtar tepër i njohur i interesave
shqiptare në Ballkan. Eshtë fakt i njohur publikisht se Federata
Panepiriote e Amerikës, Kanadasë dhe Australisë, organizata që
përfaqëson z. Gejxh, i referohet Shqipërisë Jugore si “Epiri Verior” dhe
e konsideron atë të pushtuar nga Shqipëria. Ky është një provokim i
hapur dhe një mohim i drejtpërdrejtë i sovranitetit të Shqipërisë. <br />
Nikolas Gejxh është i njohur për drejtimin e lobit grek në Amerikë dhe
njihet ndryshe me emrin Nikolas Gaxojani. Ai është shpallur person “non
grata” në vitin 1994 nga ish-presidenti i asaj kohe, Sali Berisha. Si
shkak për këtë, shërbeu incidenti i ndodhur në fshatin Peshkëpi të
Gjirokastrës, ku mbeti i vrarë një ushtar shqiptar në territorin e një
reparti ushtarak.<br />
Gejxh, nga autoritetet shqiptare në atë kohë, u
shpall person “non grata”, ndërsa u arrestuan 6 minoritarë grekë, të
cilët edhe u dënuan gjatë procesit që njihet si “Procesi i të
gjashtëve”.<br />
Rikthimi tij në Shqipëri ndodhi vite më vonë, vetëm
pas ardhjes së socialistëve në pushtet. Madje në vitet e qëndrimit të
socialistëve në pushtet, Gejxh arriti të krijonte marrëdhënie miqësore
me ish-kryetarin e PS-së e ish-kryeministrin Fatos Nano.<br />
Por edhe
marrëdhëniet e ngrira me Sali Berishën, pasi ishte shpallur “non grata”
në 1994-ën, morën një kthesë të dukshme në takimin që ai zhvilloi kokë
më kokë me të në selinë e PD-së, në fund të vitit 2002. Afrimi i
relatave ndërmjet Berishës dhe Gejxh u dalluan kur në vitet e para të
qeverisë “Berisha 1” u mor vendimi për hapjen e një shkolle në gjuhën
greke në Himarë, vendim i cili solli edhe shumë reagime në atë kohë.
Krahas kësaj, burime nga OMONIA bëjnë me dije se Gejxh vjen në Shqipëri
çdo vit dhe zhvillon takime të shumta në zonën e Himarës. <br />
Gejxh
gjithashtu kundërshtoi publikisht ndërhyrjen e SHBA-së dhe NATO-s në
Kosovë ndërkohë që mijëra qytetarë të pafajshëm të Kosovës po
masakroheshin, duke përfshirë edhe qytetarë amerikanë me prejardhje
shqiptare.<br /> Përveç kësaj, jo më larg se 22 maji 2001, ai deklaroi në
gazetën e njohur “Washington Post” se mijëra grekë në Shqipëri duhet të
trajtohen në të njëjtën mënyrë si rreth 2 milionë shqiptarët e Kosovës,
duke nënkuptuar qartë se kur Kosova të fitojë pavarësinë, edhe Shqipëria
Jugore duhet të shkëputet dhe të ndjekë të njëjtën rrugë.<br />
<b>Ai sot
është i lirë të hyjë e të dalë si dhe kur të dojë në Shqipëri, në një
kohë kur shqiptarët me origjinë çame nuk lejohen të vizitojnë tokat e
tyre.</b><br />
Përgatiti: <b>Stop Injorancës !</b></div>
</div>
DIELLIhttp://www.blogger.com/profile/17694089366768364607noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2410605911276179609.post-37471303625862355992014-06-17T20:57:00.001+02:002014-06-17T20:57:56.895+02:00Eshtë Amerika e viteve 50', apo Shqipëria e vitit 2013-të?<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption">Në shumë aspekte të ndryshme, Shqipëria është si një Amerikë e vogël... 50 vjet më parë.<br />
Kështu pra, nisni të kujtoni atë kohë për të cilën prindërit ju flisnin
rreth historive, psh sesi shkonin për në shkollë duke rrugëtuar përmes
dëborës të hapur në të dyja krahët.<br /> Për ato ditë kur ju mund të luanit me shokët tuaj në rrugë gjithë ditën <span class="text_exposed_show">dhe të ktheheni në kohë mrekullisht, pa u përplasur me qortimet e njëpasnjëshme të nënës tuaj të shqetësuar.<br />
I keni parasysh ato kohët kur njerëzit i besonin njëri-tjetrit, kur
komshinjtë ju thërrisnin në emër apo kur shitësit tek ju shihnin duke
ecur përbri lokalit të tyre ju pyesnin për shëndetin e prindërive, në
vend që në mënyrë të dyshimtë të hedhin sytë tek kamera e sigurisë, siç
bëjnë sot?<br /> <br /> Ka plot arsye pse unë e dashuroj marrëzisht këtë vend, por më kryesorja është që njerëzit e këtushëm, janë të mirë.<br /> Vërtetësisht të mirë!<br /> Nuk kërkojnë forcërisht t'iu imponojnë mendimin e tyre, apo t'iu bindin se jeni gabim.<br /> Në të vërtetë, është plotësisht e kundërta.<br />
Ata duan të flasin dhe ju lejojnë ti tregoni çdo detaj të mundshëm
rreth jetës, apo familjes tuaj. Dhe për habinë time, është diçka e cila
më pëlqen.<br /> <br /> Kur erdha për herë të parë në Shqipëri, qartësisht
shqipen, nuk e njihja mirë. Por s'kishte rëndësi, u kapërdita gjithë
kohës duke u përpjekur të blija gjëra e të mbijetoja me shqipen time të
çalë. Por shitësit e dyqaneve ma shuan frikën e numrave që më kishte
persekutuar gjithë jetënkur në shumë raste tufatesha para tyre duke i
vështruar me një habi të plotë. Kështu që zgjodha zakonin të hapja
portofolin dhe ti lejoja ata të merrnin në të, aq lekë sa kushtonte ajo
që sapo kisha blerë. Ata do të fusnin duart e tyre mbi kartën time të
kreditit, përmes lekëve të mia prerje prej 50 eurosh dhe duke tërhequr
vetëm një qindarkë 20 lekëshe, do më buzëqeshnin dhe do më përshëndesnin
duke thënë "Mirupafshim".<br /> <br /> E kështu sot, pata një tjetër
përvojë mbresëlënëse, e cila më kujtoi sesa shumë do më duhej mua të
përshtatesha përsëri me SHBA-në. Atje pas në vendin tim, tim, tim, atje
ku njerëzit janë përfshirë në teknologji aq shumë, sa me të cilët nuk
mund të shkëmbesh një buzëqeshje teksa shkëmbehesh në rrugë.<br /> Mos më
keqkuptoni, jam amerikane dhe plotësisht krenare për këtë. Dhe unë jam
sjellë pikërisht kështu si ata më sipër, kur jetoja në Uashington (dhe
pse më vjen kaq turp, tani ta pranoj).<br /> <br /> Kështu gjithsesi,
historia ime nisi këtë mëngjes, kur mora biçikletën time në dyqanin ku
riparohen ato. Biçikleta ime kishte një gomë të shpuar dhe një veshje të
ndryshkur dhe me ardhjen e sezonit të ri shkollor do më duhej
detyrimisht ta rregulloja. Por kur mbërrita për tek dyqani, ai ishte i
mbyllur. As nuk e çoja fare nëpër mend që në atë gjendje ta merrja edhe
njëherë biçikletën për në shtëpi pas. (Nuk mund ta tërhiqja dot as prej
gomës së saj të çarë)<br /> <br /> Po atëherë ç'bëra?<br /> Thjesht e lashë aty. Fiks kështu.<br /> <br />
E mbështeta pas derës, me bindjen e plotë që do ta gjeja pikërisht
atje, kur të kthehesha më vonë. Pas 8 orësh shëtitje nëpër qytet,
takimesh me miq e gjithçka kisha për të bërë, u ktheva përsëri për tek
dyqani.<br /> Hodha një sy përreth këndit dhe nuk po e shihja biçikletën
time. Më kapi frika. Biçikleta kushton afro 100 euro dhe momentalisht
nuk mund ta përballoja një biçikletë të re. Duke u afruar gradualisht
për tek dyqani vura re se ai ishte hapur. Fillova të shpresoj që
biçikleta ime të mos ishte vjedhur. Futa kokën brenda dhe me mirësjellje
fillova t'iu shpjegoja situatën duke pyetur nëse biçikleta ime ishte
aty. Ai më dha një buzëqeshje të madhe dhe në shqip ma ktheu "Po,
sigurisht. Më kujtohet biçikleta juaj, e kam riparuar edhe njëherë
tjetër, mos gaboj. (Kjo kishte ndodhur para 8 muajsh dhe ai e mbante
mend)<br /> Ai e kishte futur biçikletën time brenda dyqanin të tij, e
kish rregulluar dhe e kishte vendosur diku në kënd, gati për mua kur të
kthehesha.<br /> <br /> A mund ta imagjinoni që qoftë edhe për një milion vite kjo mund të ndodhë në ndonjë vend tjetër të botës moderne?<br /> <br />
Jo vetëm që riparuesi nuk përfitoi nga një biçikletë e palidhur, por
atij as që iu duk e çuditshme të gjente një biçikletë pas derës së
dyqanit të tij. Ai mundej lehtësisht ta linte aty dhe të vazhdonte punët
e tij. Përkundrazi, e pa biçikletën, e ndreqi dhe vazhdoi punën e tij
pa çuar asgjë tjetër ndërmend.<br /> Hej Dreqin, sa e dua këtë vend!<br /> <br />
Jam kaq shumë mirënjohëse që jetoj në një vend ku ti ke kaq shumë besim
tek njerëzit, të cilët s'ta vjedhin biçikletën edhe kur e gjejnë të
palidhur.<br /> E gjithashtu mirënjohëse të jetoj në një vend ku njerëzit
të njohin ty, ku komshinjtë interesohen për ty. (Komshiu i riparuesit të
biçikletës, i kishte thënë se një bjonde e kishte lënë biçikletën aty)<br /> Jam kaq mirënjohëse që jetoj në një vend ku njerëzit janë vërtetësisht të mirë dhe kujdesen ndaj njëri-tjetrit.<br /> <br />
Ky vend në të cilin ju mund të hyni nëpër dyqane dhe të blini me
kredit. Nuk po nënkuptoj kartën e kreditit. Dua të them që ju merrni
gjërat që dëshironi edhe pse nuk i keni momentalisht lekët dhe ktheheni
një tjetër ditë për ti paguar. Dhe nëse ke mbetur 5 cent mangët në një
market, s'ka problem. Jep sa të kesh në xhep.<br /> Zakonisht kam
gjithmonë leksione për të fotokopjuar dhe nuk paguaj asnjëherë kur jam
vonë për në shkollë. Por zonja e dyqanit nuk e prish terezinë aspak.
Përkundrazi, iu kërkon leje të tjerëve që të më fusë edhe pa rradhë, në
rastet kur jam me vonesë. Pastaj më shtyn të nxitoj duke më thënë se
lekët t'ia jap, kur ti kem.<br /> Eshtë një gjë e mrekullueshme.<br /> <br /> Më kujton ato kohë, të cilat prindërit i kujtonin shpeshherë mes tyre me frazën:<br /> "A të kujtohet atëherë..."?<br /> <br /> S'është më mirë, s'është më keq. <br /> Eshtë thjesht ndryshe.<br /> <br /> Danine Smith, një punonjëse amerikane e Korpusit të Paqes <a href="http://daninesmith.wordpress.com/2013/09/26/is-it-1950s-america-or-2013-albania/" rel="nofollow nofollow" target="_blank"><span>http://</span><wbr></wbr><span class="word_break"></span><span>daninesmith.wordpress.com/</span><wbr></wbr><span class="word_break"></span><span>2013/09/26/</span><wbr></wbr><span class="word_break"></span><span>is-it-1950s-america-or-2013</span><wbr></wbr><span class="word_break"></span>-albania/</a><br /> <br /> Përktheu: Stop Injorancës !</span></span></span></div>
DIELLIhttp://www.blogger.com/profile/17694089366768364607noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2410605911276179609.post-6492567920327245972014-06-17T20:56:00.002+02:002014-06-17T20:56:32.100+02:00Pas në Fshat<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption">Kalojmë urën e vjetër prej dërrasash keqazi arnuar, mbi lumin që e ka zbehur trishtueshëm gurgullimën. <br />
Pak metra më tutje, atje ku buzë përroit ngrihej fortesa e mullixhiut,
gjithçka dukej pa jetë. Xhamat ishit të thyera e të zëvendësuara
vende-vende me copëza plasmasësh të shqyer, ku vareshin rrjeta të shumta
merimangash. </span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-ohnR3AWpiy0/U6CPGH5KkqI/AAAAAAAAChA/6NHhEHnyPWA/s1600/10273462_881538745206467_6359774951375388961_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-ohnR3AWpiy0/U6CPGH5KkqI/AAAAAAAAChA/6NHhEHnyPWA/s1600/10273462_881538745206467_6359774951375388961_n.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br /> Një grua në moshë që shiste çokollata, karamele e biskota<span class="text_exposed_show">
aty përbri na tregon se mulliri i vjetër është mbyllur prej vitesh dhe
vetë familja e mullixhiut të famshëm ishte shpërngulur në kënetën e
Durrësit. <br /> Nisëm këtu tatëpjetën për në fshatin malor që numëronte
mbi 350 shtëpi. Rrugës gjarpërushe i ishin prerë ferrat që verës
mbusheshin përplot me manaferra, por edhe bimësia dukej e rrallë, toka e
gërryer, e shkretë.<br /> Ndalesën e parë për t'u shplodhur e kishim planifikuar tek burimi, por ec e ec dhe burimit nuk po i dukej as nam as nishan.<br />
Një ndjesi e athët nisi të na kaplojë, ndjesi, që si për të na dhënë
pak shpresë, na e ndërpreu një zhapik jeshil që na preu rrugën, si për
të treguar se këtu ka akoma jetë.<br /> Duke biseduar me rreth kujtimeve
të mbetura nga disa pushime verore gjatë fëmijërisë, si pa kuptuar
kishim arritur në qendrën e fshatit.<br /> Gjëja e parë ku të shkonin sytë ishte shkolla 8 vjeçare, e cila kishte mbetur një rrënojë, si të vinte prek epokës së gurit.<br /> Oh, sa trishtim ndjeva!<br />
As me fjalë nuk do mundja ta përshkruaja. Në atë shkollë ku kisha
festuar me nxënësit e klasës së 8, me ata djem e vajza të mrekullueshëm,
energjikë, këngëtarë e kërcimtarë të pashoq, sot gumëzhonte vetëm një
dallëndyshe. <br /> Kisha mbi 10 vjet pa shkelur në atë vend dhe të gjitha kujtimet e mia të mrekullueshme u zhubrosën kaq pa mëshirë. <br /> Ishte si një boshllëk në stomak që ti këput forcat e ti pakuptuar mbetesh pa frymë, për ta psherëtirë zhurmshëm.<br /> Gjithçka ishte transformuar sikur kurrë të mos kishte ekzistuar. <br />
Nuk gjendej më fusha e Volejbollit, lokali ku pleqërohej, dyqani i
rrobave mungonte, zejtarët, tregu artizanal, kapanoni ku mblidhej e
thahej duhani, mungonin tringëllingat e këmborave, të lehurat e qenve,
mungonin njerëzit.<br /> Aty jeta, kishte ndalur. Asgjë nuk pipëtinte në
360 gradë rrotullim veç gjetheve që i lëkundte era. Diku përballë një
shtëpi që kishte nisur rikonstruksionin, e braktisur. Një makinë
zazstava fshehur mes ferrash, një parabolë satelitore mbi çati si
dëshmitare e mijëvjeçarit të ri. Gërmadhë në vendin ku dikur vlonte
jeta.<br /> Mu zhubrosën kujtimet e mbrysura të fëmijërisë, kur neve të
qytetit na shikonin me zili mbi rrobat, paraqitjen tonë të jashtme dhe
ne i shikonim ata me zili për zhdërvjellësinë, paqen që ata kishin
krijuar me natyrën.<br /> Çdo verë vinin në këtë fshat dhjetra e dhjetra
fëmijë nga qytete të ndryshme. Vinim e qëndronim një muaj, mbase edhe më
shumë dhe gjithmonë ndaheshim me mall për njëri-tjetrin.<br /> Domosdo,
liria për të vrapuar, për tu kacavjerrë pemëve, për të vjedhur e pjekur
misra, për të luajtur deri vonë sa në errësirë sa shfaqeshin lakuriqët,
ajo sofra ku hahej në një sahan, oxhaku i miqve, bujaria e atyre
njerëzve të thjeshtë, kultura për t'u përshëndetur në rrugë të njohur e
të panjohur, hareja që i karakterizonte, bisedat e pleqve të urtë me
kujtimet e tyre, që na dukeshin si përralla si mund të mos na i
rrëmbenin zemrat?!<br /> <br /> <b>Fshati vdiq e bashkë me të edhe trashëgimia shekullore e atyre njerëzve të mirë! </b><br /><br />Shkroi: <b>Stop Injorancës !</b></span></div>
DIELLIhttp://www.blogger.com/profile/17694089366768364607noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2410605911276179609.post-34769619641754124992014-06-17T20:53:00.003+02:002014-06-17T20:53:56.868+02:00Unë nuk jam Intelektual<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><u>55 Intelektualë shqiptarë, peticion kundër gay-ve </u></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<u><a href="http://3.bp.blogspot.com/-oWkeuitCzAo/U6COgBJ6rbI/AAAAAAAACg4/v2gIgdms2z0/s1600/10309487_881603361866672_7686769929177785098_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-oWkeuitCzAo/U6COgBJ6rbI/AAAAAAAACg4/v2gIgdms2z0/s1600/10309487_881603361866672_7686769929177785098_n.jpg" height="240" width="320" /></a></u></div>
<br /> <br /> Nuk di që ndonjë vend tjetër të botës që intelektualët të firmosin peticion kundra të drejtave të homoseksualëve.<br /> Zakonisht, ndodh që të ashtëquajturit intelektualë dalin në mbrojtje të të drejtave njerëzore dhe jo kundra tyre.<br /> <span class="text_exposed_show"><br /> E çfarë rrezikojnë, sipas këtyre intelektualëve, homoseksualët?<br /> Familjen...që sipas tyre qenka e shenjtë, e paprekshme.<br /> <br /> <b>Po këta homoseksualët, a nuk lindën dhe u rritën në familje vallë?</b><br /> <br />
Zotërinj të nderuar, që nuk e di me ç'kurajo keni firmosur një peticion
kaq qesharak, meqenëse nuk ndjehem intelektual si ju doja t'iu thoja që
mendoj se familja shqiptare nuk është, nuk ka qenë dhe nuk do të jetë
ndonjëherë e rrezikuar prej homoseksualitetit.<br /> <br /> Për të mos thënë
që homoseksualiteti është natyror, edhe më i lashtë se vetë
institucioni i familjes. Historia është e mbushur plot me njerëz me
prirje (dhe të drejta) të ndryshme seksuale, që kanë dhënë kaq shumë për
njerëzimin. Ata kanë bashkëjetuar gjithmonë në harmoni bashkë, derisa
institucionet fetare i shpallën luftë ballore homoseksualitetit, me
gjasa se iu binin fitimet nga dasmat...<br /> Institucione fetare, që
marrin kurajon të dalin kundra vullnetit të Zotit, që dikujt i dha
prirje heteroseksuale, dikujt homoseksuale e dikujt edhe të dyja. <br />
Fetë, që dalin kundra homoseksualitetit dhe në librat e tyre të shenjta
nuk mungojnë pedofilitë, inçestet e orgjitë. Murgj që japin leksione mbi
familjen...<br /> <br /> Përveç faktit se të ashtëquajturit intelektualë
duhet të shqetësohen fillimisht për familjen shqiptare në një krizë të
thellë ku martesat po shkojnë paralelisht me divorcet, dashur padashur
kanë ngritur një çështje tjetër shumë të rëndësishme për t'u debatuar:<br /> <br /> <b>"Kush janë intelektualët"?</b><br /> <br />
Me shumë gjasa, intelektualë janë ata njerëz që me formimin e tyre i
paraprijnë të ardhmes, kanë vizion dhe do të kujtohen e nderohen për
veprat e tyre edhe në të ardhmen.<br /> <br /> Këta intelektualë (shumicë të
përdalë moralisht) që kanë firmosur këtë peticion, sapo i kanë vendosur
vetes tyre në ballë, një njollë të madhe turpi, që zor se do të
shlyhet.<br /> <br /> Dhe nuk kuptohet pse qenkan intelektualë muzikantët e
humoristët dhe nuk janë intelektualë psh furrxhinjtë që na japin
bukën??? (S.I)<br /> <br /> Lista e INTELEKTUALEVE</span><br />
<div style="text-align: left;">
<span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> <span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">1. Prof. Adem Demaçi</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 2. Prof. Milazim Krasniqi</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 3. Kim Mehmeti</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 4. Prof. Dr. Xhevat Lloshi</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 5. Prof. Dr. Muharrem Dezhgiu</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 6. Prof. Dr. Hasan Çipuri</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 7. Prof. dr. Murat Gecaj</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 8. Prof. dr. Pajtim Ribaj</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 9. Prof. dr. Aleksander Kocani</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 10. Prof. dr. Shyqyri Rreli</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 11. Prof. dr. Josif Papagjoni</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 12. Prof. dr. Stefan Çapaliku</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 13. Prof. dr. Ahmet Osja</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 14. Prof. Dr. Jashar Demiri</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 15. Prof. Dr. Ejub Çota</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 16. Dr. Agron Tufa</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 17. Dr. Faruk Borova</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 18. Dr. Baki Dervishi</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 19. Dr. Zef Gjeta</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 20. Dr. Angjelin Shtjefni</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 21. Dr. Fabian Zhilla</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 22. Dr. Arian Galdini</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 23. Dr. Agim Baçi</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 24. Dr. Çelo Hoxha</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 25. Alush Saraçi</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 26. Lefter Çipa</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 27. Sidrit Bejleri</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 28. Shpëtim Saraçi</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 29. Julian Deda</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 30. Albano Bogdo</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 31. Jonida Maliqi</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 32. Luljeta Lleshanaku</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 33. Vedat Ademi</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 34. Rexhep Çeliku</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 35. Armand Bora</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 36. Petrit Ruka</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 37. Frrok Çupi</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 38. Lazër Stani</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 39. Aleksandër Çipa</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 40. Agim Doçi</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 41. Ilir Kulla</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 42. Vladimir Beja</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 43. Salvador Kaçaj</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 44. Patrik Sadikaj</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 45. Roland Zili</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 46. Fitim Zekthi</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 47. Bardhyl Fico</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 48. Dr. Rezart Ajazi</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 49. Frano Kulli</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 50. Jozefina Traboini</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 51. Migena Barolli</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 52. Redi Shehu</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 53. Afrim Bilali</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 54. Bardhyl Selimi</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"> 55. Ramush Lekaj.</span></span></span></span></div>
</div>
DIELLIhttp://www.blogger.com/profile/17694089366768364607noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2410605911276179609.post-63234761455260267812014-06-17T20:51:00.003+02:002014-06-17T20:51:33.299+02:00Le të mbetemi njerëz...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-Cgkq0HnntpM/U6CN8j5dwWI/AAAAAAAACgw/Jr9jZeRC9wQ/s1600/10390466_884116234948718_726395455268135622_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-Cgkq0HnntpM/U6CN8j5dwWI/AAAAAAAACgw/Jr9jZeRC9wQ/s1600/10390466_884116234948718_726395455268135622_n.jpg" height="228" width="320" /></a></div>
<span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption">Shpesh të kapin sytë thirrje të njëpasnjëshme për njerëzit në nevojë.<br /> "Ju lutem kontribuoni për 'Filan Fistekun', që vuan nga një sëmundje e rëndë dhe kurimi i tij kushton shumë shtrenjtë.<br /> <br />
Ndihmoni me sa të mundni këtë familje të gjorë që rrezikon jetesën në
këtë shtëpi që pret ti zërë brenda. Hidhni para për jetimët. Kontribuoni
për të ndihmuar të pastrehët. Solidarizohuni me njerëzit e sëmurë p<span class="text_exposed_show">rej
patologjive të ndryshme. Dhuroni gjak për talesemikët. Hapni vende pune
për të verbrit, apo tetraplegjikët. Ndihmoni komunitetin rom. Merrni
pjesë vullnetarisht në pastrimin e ambjentit. Denonconi aktet e
korrupsionit. <br /> E nga ana tjetër përplot me njerëz që të kapin në
rrugë për lëmoshë, zotërinj që lypin para për ilaçe, dikush tjetër vetëm
30 lekë për të ngrënë bukë. Pseudoshitësa orbitësh, manikotash,
lajthish etj, etj, që blejnë keqardhjen tonë njerëzore, çdo ditë.<br /> <br /> Dhe nuk ka asgjë të keqe të jesh i dhimbsur, të ndjesh keqardhje, e të ndihmosh të tjerë. <br /> Kjo është pikërisht të qenit njeri.<br /> <br />
Mirëpo ne kemi pranuar të bëhemi pjesë e një sistemi i cili të jep
mundësinë të kapësh majat e botës dhe t'ua shtrish kurrizin të tjerët të
punojnë për ty. E pranuam këtë sistem sepse të gjithë besuam se i
kishim aftësitë për të qëndruar atje lart në majë, për të jetuar në mes
të luksit, për të shfrytëzuar të tjerët. Por ja që matematika është
shkencë ekzakte dhe duke iu referuar asaj, në këtë sistem një pjesë e
madhe njerëzish do rrezikojnë mbijetesën dhe me shumë gjasa tek ajo
kategori njerëzish, mund të jesh edhe ti. <br /> Nëse ke shëndet, do të
punosh gjithë jetën që nëse ke sukses, atje pas të 50-ave të arrish të
sigurosh një strehë. Dhe kështu ti nuk ke kohë të marrësh pjesë në
edukimin e fëmijës tënd sepse të duhet të punosh fort, me orare të
tejzgjatura, apo me dy punë që të mundësh të përballosh kreditë, që ti
garantosh familjes ushqimin, që në rast sëmundjeje të kesh një mundësi
të siguroshsh edhe për shëndetin një kredi.<br /> Jeta vrapon dhe ti duhet
të ndjekësh ritmin e saj për të mbijetuar, prandaj nuk ke kohë të
ndalosh e ndihmosh në rrugë një fatkeq, se ti nuk preferon t'ia japësh
ndihmën e parë një të lënduari pasi kjo është detyra për të cilët
paguhen të tjerë njerëz, se ti nuk mund të dëshmosh mbi një ngjarje
kriminale sepse janë të tjerë njerëz që për të zbardhur krimet paguhen. E
kështu pa kuptuar nuk të bën më përshtypje se këmba e një futbollisti
po vlen aq para sa do duhej për të rimëkëmbur një qytet. Nuk e sheh si
problem që i vetmi që po troket në derë, është administratori i pallatit
që për mirëmbajtjen të kërkon lekë.<br /> Dhe ai punëdhënësi (pronari yt)
që të gjithë e shohin si perëndinë që iu fal ekzistencat, nuk ta rrit
rrogën dhe të hedh në rrugë sipas oreksit të vet. Ai ka edhe
pafytyrësinë që për protagonizëm të merret me politikë apo të bëjë
bamirësi.<br /> <br /> Hero merr titullin ai që guxon.<br /> <br /> Çfarë guxon?<br /> <u>Thjeshtë të mbetet njeri.</u><br /> <br />
Domosdo çdo ditë e më tepër do kthehesh në njeri indiferent. Ngadalë do
të lodhesh duke etiketuar bashkëgjallesat e tua si kafshë, që zgjedhim
ta filmojmë një situatë sesa ta zgjidhin atë. Ajo cipë e reagimit, e
moralit, e solidaritetit do të humbasë e do të humbasë derisa të gjithë
të kemi harruar plotësisht se ç'kishim dashur e ç'kishim qenë.<br /> <br /> Prandaj ju lutem, boll më kapët me kapje mëngësh për lëmoshë, boll me thirrjet për keqardhje, me birtmat për ndihmesë! <br />
Ne kemi pranuar të jemi pjesë e një sistemi ku i pastrehuari duhet
agimi ... shpirtin t'ia tresë, ku i paafti që s'ka para për ndërhyrje
kirurgjikale ashtu si vemje duhet të mbesë.<br /> Nuk ka kuptim keqardhja
në një sistem që për jetët njerëzore nuk shpreh mëshirë e pendesë! Në
një sistem ku paraja qëndron si tutore, në hierkinë e të gjitha vlerave
njerëzore. <br /> <br /> Ose ose, kam një tjetër ide. <b>Pse mos të përpiqemi
kështu bashkarisht të ndërtojmë një tjetër rregull, për një tjetër botë
ku do të kishte më tepër drejtësi, barazi për e meritokraci, për çdo
krijesë?!</b><br /> <br /> Le të mbetemi njerëz...<br /> <br /> Shkroi: <b>Stop Injorancës !</b></span></span></span></div>
DIELLIhttp://www.blogger.com/profile/17694089366768364607noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2410605911276179609.post-10401816967165710122014-06-17T20:49:00.001+02:002014-06-17T20:49:09.904+02:00Përmes dallgëve…<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption">Unë jam një vajzë tashmë 29 vjeçare. </span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-dX35WzlVwe8/U6CNhNIXmCI/AAAAAAAACgo/T8j_dfcmnvA/s1600/10366184_886908321336176_6156726254873784134_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-dX35WzlVwe8/U6CNhNIXmCI/AAAAAAAACgo/T8j_dfcmnvA/s1600/10366184_886908321336176_6156726254873784134_n.jpg" height="200" width="320" /></a></div>
<br />
Historia ime fillon në vitin 2000 kur ende kishte armë kudo në Shqipëri
! Isha 15 vjeç atëhere dhe jetoja me mamin, vëllain e vogël dhe
gjyshërit e sëmurë. Babi kishte ikur ilegal në Itali.<br /> Jetonim të
qetë edhe pse ishim të varfer, derisa një ditë na marrin në telefon dhe
na thonë se babi im, që punonte në ndertim kishte rënë nga skela dhe me<span class="text_exposed_show">që punonte në të zezë, pronari thjesht e kishte çuar në spital dhe e kishte lënë aty.<br />
<br />Duhej të shkonte dikush e të kujdesej për të dhe ta identifikonte sepse
nëse nuk shkonte asnjë, spitali e nxirrte dhe e linte në mëshirën e
kryqit të kuq dhe shoqatave të emigrantëve. Mami nuk shkonte dot për
shkak të vëllait. Asnjë kushëri nuk e mori përsipër. I thashë mamit se
do ikja unë, por nuk me lejoi.<br /> Kështu ika pa lejen e saj. Takova vetëm gjyshen, e cila më dha disa para. Preva floket si djemtë (zero) dhe ika në Durrrës.<br />
Në port hipa në disa tragetë, por më nxorrën disa herë me të shtyrë.
Kur më nxorrën nga trageti i fundit, një grua me 3 fëmijë të vegjël më
tha “ik biro se nuk të lënë qenë të kalosh. Të ishte për mua ikja andej
nga moli dhe hipja me gomone, po kam hall se më vdesin fëmijët”. E pyeta
ku ishte moli dhe u nisa….<br /> Po errësohej... Eca përgjatë bregut afro
dy kilometra duke fshirë lotët dhe duke pëshpëritur “do vij babi, ke
për të parë, do vij dhe do të gjej, gjallë a vdekur .... !<br /> Nga larg
pashë zjarre, u afrova. Ishin rreth 50 vetë dhe 4 gomone. Iu afrova
njërit prej pronarëve më të vjetër në moshë dhe iu luta të më merrte, po
ai më tha "ik", se nuk hyj në gjynah me fëmijë. Duke qarë ia thashë
hallin tim. Më në fund, pas shumë lutjesh të mijat më tha "hip se nuk je
dhe aq e rëndë, por me kusht që çantën mos e merrja me vete. Mora vetëm
qesen e bukës dhe hipa. Në gomone ishim 12 vetë. Në det të hapur bënte
ftohtë.<br /> Dridhesha... <br /> Një djalë rreth 18 vjeç më tha të
mbështillesha nën xhaketën e tij… Hapa bukën dhe i dhashë atij gjysmën.
Ai u hutua, por e mori. Gjumi më zuri në kraharorin e tij. U zgjova nga
të thirrurat. Kishte dallgë dhe gomonia po rëndohej, Ai që e drejtonte
tha që njërin do ta hidhte në det, që të shpëtonin të tjerët.<br /> Unë isha aty pa paguar, por ai nuk më hodhi mua. Gjeti atë që ishte më i shëndoshë dhe e hodhi.<br /> U tmerrova. E pashë me sytë e mi tek mbytej ai thirri <ma bej="" hallall="" nan="" per..=""> ,por nuk foli dot më tepër...<br /> U shokova, por nuk nxorra zë. Më zuri gjumi dhe kur u zgjova dukej toka italjane.<br />
Njerëzit nga gëzimi harruan se ishim në gomone dhe po kërcenin. Nuk
kuptova mirë si, sepse isha dhe përgjumësh, por gomonia po fundosej dhe
kësaj rradhe po vdisnim të gjithë ..<br /> Ishim 1 km larg bregut. Po
mbytesha, not nuk dija. Në momentin e fundit, një dorë më kap nga bel,
ishte ai djali. Më bërtiti “Nuk ke të drejtë të vdesësh. Më dëgjove? Do
jetosh se s'bën. ME DEGJON???” <br /> 3 metra më andej ishte një gomë makine. Nëse e kapnim atë, edhe mund të shpëtonim, por ne po fundoseshim të dy.<br />
Ik - i thashë. Shpëto veten, por ai nuk më lëshoi. Arritëm të dalim
deri në breg me ndihmën e atij objekti. Ishim të lodhur, të vdekur. Në
Bari kisha një kushuri të mamit, e kisha shënuar nr. e tij të tel. Ai do
më merrte dhe do më niste në Gjenovë tek babi, në spitalin ku na thanë,
por në breg kur më thanë të lija çantën, unë e kisha harruar nr. aty.
Nuk e gjeja dot me atë të afërm në gjithë atë Bari, duke i ditur vetëm
emrin. Ai djali që më shpëtoi quhej Gjergj, ishte nga Puka dhe kur e
pyeta pse më shpëtoi tha: "Sepse ti ndave bukën me mua, duke e ditur që
në Itali do vdisje urie. Ti je njeri i mirë". Ai vendosi të më ndihmonte
të gjeja babin, pastaj secili do shkonte në punën e vet. Në Bari blemë
një kove e dy sfungjerë dhe lanim makina, por askush nuk ndalonte sepse
ne ishim shumë të pisët. Më kujtohet një grua që më dha lekë, vetëm që
të mos ia prekja xhamin... Na u mbushën të dyve sytë me lot nga veprimi i
saj. Sa të bënim lekët e biletave, nuk do punonim më aty, por një
mbrëmje na rrahën bullgarët sepse ne pa e ditur, po punonim në
territorin e tyre. Na bënë të vdekur. Kur u përmenda, e gjeta veten afër
kazanit të plehrave, të gjakosur, sepse ata nuk e kishin kuptuar që
isha femer. Gjergji ishte pak më tej. Ai nuk lëvizte, ishte me keq se
mua i gjakosur. Na i kishin marrë dhe ato pak para..Qava mbi fytyrën e
tij dhe nuk e di sa qëndrova ashtu. Gjergji lëvizi, ishte gjallë!<br />
Faleminderit o zot! Kërkoi ujë. Aty na ndihmuan disa marokenë që na
morën në një kapanon ku jetonin më shumë se 300 emigrantë Për ne nuk
kishte vend, pradaj na çuan në një dhomë të vogël në fund. Sollën vetëm
një copë sfungjer dhe një copë bukë. Aty e ula Gjergjin që ishte më keq
se mua. Bukën e ruajta për të. Nuk doja të vdiste. <br /> Të nesërmen
njoha dy shqiptarë. Ia tregova historinë dhe ata na sollën bukë. Pastaj
menduan të bëja një punë. Ata ishin të punësuar në një fabrikë që bënte
lëng frutash. Më sollen 9 arka me portokalle e një shtrydhëse mekanike.
Në mbrëmje erdhën morën lëngun dhe kështu vazhdova një jave. Duart m'u
enjtën dhe m'u bënë me puçrra. Bukë haja pak, sepse pjesën më të madhe e
ruaja për Gjergjin. Udhëtoja çdo ditë 3 km për të blerë qumësht dhe
bukë për të. Flija përtokë, që të shërohej ai. Shumë netë trembesha në
gjumë. Shumë netë na zinte gjumi duke qarë. Një natë i thashë: "Gjergj
kam dëgjuar se nëse ia shpëton jetën dikujt, ajo jetë të përket ty". Ai
qeshi dhe tha: "Mes nesh nuk ekziston asnjë borxh, rri e qete…". <br />
Pasi kaloi një javë, shkoj të marr lekët që më takonin nga puna ime.
Pronari më pyeti nga isha. I thashë të vërtetën dhe gjithçka tjetër që
pyeti. U prek nga historia ime dhe vendosi të na i paguante ai biletat
për në Gjenova. Të nesërmen u nisëm. Sapo zbritëm bleva një kartë
telefonike dhe mora mamin në telefonin e një komshies tonë. Babi ishte
ende gjallë, në të njëjtin spital. Shkuam atje dhe gjetëm 6 emigrantë
shqiptarë, me të njëjtin dëmtim, I parafundit ishte babai im. E gjeta të
shtrire aty. Ishte rrënuar shumë, por qau nga gëzimi. Kaluan disa ditë
dhe unë e Gjergji në Gjenove, flinim në hyrjen e një pallati. Drejtori i
spitalit na thirri për të paguar faturën. Shkuam dhe i thashë se nuk
kisha gjë tjetër veç shpirtit. Nëse lajmëronte policinë, thjesht do na
kthenin në Shqipëri, ku kishim vetëm një shtëpi që po ta tundje me dorë
binte. Ai nuk na bëri keq, përkundrazi na gjeti një vend në lavanteri
dhe një punë, të hekurosnim çarçafë. Ishte një mrekulli për ne. Do të
kishim një strehë dhe do ishim në spital afër babit tim. Por kjo
normalisht ishte një veprim ilegal. Pas 3 muajsh babi doli nga spitali.
Aty u bë i gjallë një kushëri i tij dhe i gjeti punë në një karburant. U
kthyem në dhomën ku kishte jetuar babi më parë, bashkë me ne dhe
Gjergji. Filloi punë dhe ai, por pas disa muajsh atë e merr në tel. daja
i vet që jetonte në Parma dhe kështu ai iku.. Kur e përcolla në
stacion, gjysma ime vdiq me të. Do më mugonte tmerrësisht shumë miku im i
mirë, që më shpëtoi jetën e që më respektoi si një motër.<br /> Pas një
viti morëm dhe familjen dhe u rregulluam mirë. Unë mësova gjuhën dhe u
futa në shkollë. Kaluan 5 vjet dhe çdo ditë e kujtoja malësorin e
ndershem që më ndihmoi. Eh, sikur ta takoja një ditë, mendoja…<br /> Por
një pasdite në sallën e leksioneve vjen një djalë që kërkonte çantën e
prof. Luigit. E njoha nga zëri. Tashmë një djalë i bukur, i pastër.
Ishte ai… GJERGJI! U përqafuam. Ai ishte shoferi i pedagogut tim. Sa
shumë mall kisha për të. Pas 5 vitesh ai ishte përsëri këtu. U ritakuam.
<br /> Gjergji kishte 2 vite që më kishte kërkuar kudo nëpër Gjenove.
Kishte shkuar dhe tek shtëpia ku kishim jetuar të tre, por ne nuk
jetonim më aty që kur morëm në Itali dhe mamin e vëllain. Më kishte
kërkuar kudo ku kishim qenë bashkë dhe kurrë nuk i kishte humbur
shpresat. Pas disa muajsh ai më tha se më donte, por jo per tu lidhur,
por për t'u fejuar. Ishte i bindur që më donte. Tashmë ishim të rritur -
më tha. Kur ndjeja si përpëliteshe në kraharorin tim, e kuptoja që të
doja, por ishte mëkat. Ti ishe fëmijë. Isha unë që të zgjoja e të
përqafoja kur shikoje makthe e thërrisje: "BABA BABA, PO VIJ PRIT TE
LUTEM". Isha unë që ndjeja lotët e tu. Të kisha pranë kur ti ruajë bukën
tënde për mua, kur flije përtokë për mua. Kjo është dashuri, dashuri,
dashuri dhe tani që të rigjeta ti je po e njëjta, përsëri e brishtë… dhe
unë dua të martohem me ty. Të lutem më prano. Kjo është dashuri e
vërtetë”. <br /> Unë po qaja. U fejuam me dëshirën e të gjithëve. Babi im e dinte shumë mire kush ishte djali me emrin Gjergj…<br /> Tashmë kemi një djalë. NOA e quajnë. Jemi të lumtur, unë nga Elbasani, ai nga Puka …<br /> Një ditë Noa më pyeti: "Ku e ke njohur babin"?!<br /> Dhë unë iu përgjigja : “ PERMES DALLGEVE” !<br /> <br /> Redaktoi: Stop Injorancës !</ma></span></div>
DIELLIhttp://www.blogger.com/profile/17694089366768364607noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2410605911276179609.post-16964106372312172882014-06-17T20:47:00.002+02:002014-06-17T20:47:14.463+02:00Pediatria në QSUT<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-8yut1xaUmiE/U6CNFKJsBqI/AAAAAAAACgg/wSLufhTtXWo/s1600/10377616_885455268148148_8313986786968582930_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-8yut1xaUmiE/U6CNFKJsBqI/AAAAAAAACgg/wSLufhTtXWo/s1600/10377616_885455268148148_8313986786968582930_n.jpg" height="600" width="640" /></a></div>
<span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption">Pediatria në QSUT, Kabineti i Pneumoalergologjisë, atje ku kurohen fëmijët, që janë alergjikë edhe prej kafshëve shtëpiake.<br /><br />Stop Injorancës !</span></span></div>
DIELLIhttp://www.blogger.com/profile/17694089366768364607noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2410605911276179609.post-35520311780399268522014-06-17T20:45:00.000+02:002014-06-17T20:45:25.204+02:00Së shpejti çdo dhomë me pamje nga Deti<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-3GlgWhJodgg/U6CMEySy2iI/AAAAAAAACgU/zuJ1xz3pYoI/s1600/10357531_886621544698187_8457076576397743741_n.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-3GlgWhJodgg/U6CMEySy2iI/AAAAAAAACgU/zuJ1xz3pYoI/s1600/10357531_886621544698187_8457076576397743741_n.jpg" height="320" width="238" /></a><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption">Sot u hodh në erë një pallat 9 katësh, i ndërtuar pa leje në Golem.<br /> </span></span><br /><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"></span></span></span> <u>A thua vallë se ata përbri tij kanë patur leje...?! </u><br /> <br /> Shpërthimi kësaj rradhe ka qenë i suksesshëm dhe ka shkatërruar e thyer xhama në një rreze prej 150 metrash. <span class="text_exposed_show"><br /> <br /> Sipas legjislacionit shqiptar, nuk duhet të ketë asnjë ngrehinë betoni, së paku 200 metra larg bregut të detit. <br />
Se që thoni ju ne e kemi pak fiksim që kur të dalim në ballkon, të
zgjasim dorën dhe të provojmë sa është ngrohur uji i detit...<br /> <br /> Çadrat, ngjitur bythë më bythë, sa duket se ke vajtur për t'u qetësuar, në një miting elektoral.<br /> <br /> Megjithatë, atë që nuk e zhbëjmë dot ne njerëzit, patjetër do ta zhbëjë vetë natyra. <br /><br /> S'do jetë kohë e gjatë kur të gjitha hotelet në breg të detit, do ti kenë të gjitha dhomat, me pamje nga deti... <br /><br />Shkroi: Stop Injorancës</span></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-3GlgWhJodgg/U6CMEySy2iI/AAAAAAAACgU/zuJ1xz3pYoI/s1600/10357531_886621544698187_8457076576397743741_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<br /></div>
DIELLIhttp://www.blogger.com/profile/17694089366768364607noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2410605911276179609.post-35191706381275446472014-06-17T20:27:00.000+02:002014-06-17T20:27:35.260+02:00Ndryshon Ligji për Duhanin, por jo Idiotsia e tij<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption">Dëgjova
që në ndryshim nga Ligji i shkuar, (i dështuar në mënyrë spektakolare),
tani kanë vendosur të gjobisin vetë duhanpirësin me 5000 lekë (të reja,
duhet theksuar akoma) në rast se kapet duke tymosur në ambjente të
ndaluara. <br /> Më në fund - thashë me vete, e bën diçka me mend, ç'faj ka psh. Pronari i Lokalit të gjobitet se dikush tymos. <br /> Por jo,<span class="text_exposed_show">
pavarësisht gjobës ndaj duhanpirësit, në ligjin e ri jo vetëm që e
kishin lënë në fuqi gjobën ndaj Pronarit të ambjentit publik, por e
kishin çuar në 300 000 lekë. <br /> Veç kësaj, çmenduria tjetër ishte edhe një gjobë prej 50 000 lekësh për Administratorin e ambjentit.<br /> <br /> Epo pika e zezë, o njerëz me tru!<br /> <br />
Po ç'faj ka pronari apo administruesi nëse dikush tymos në ambjentin e
tij? Ata nuk janë as policë dhe as pjesë e strukturave të shëndetit
publik të përballen e të ndalojnë duhanpirjen.<br /> <br /> Në analogji,
nëse dikush në ambjentet e Kryeministrisë ndez një cigare, ushtari i
gardës do duhet të dënohet me 50000 lekë dhe vetë Kryeministri shqiptar
me 300 000 lekë gjobë.<br /> <br /> Si fillim ore zotërinj ju duhet ti
thërrisnin mendjes dhe të diskutoni ligjet tuaja me grupet e interesit,
apo ndryshe duhanxhinjtë.<br /> <br /> Duhanin e keni lejuar si të ligjshëm,
madje taksat që vilni prej tij ju pëlqejnë shumë, por ama po shpallni
të paligjshëm konsumin e tij. Po ku imagjinohet të hash një darkë të
mrekullueshme dhe mos e ndezësh në fund një cigare, qoftë për tym?<br /> <br /> Pse i merrni botës çdo ligj të gatshëm dhe nuk e adoptoni për kulturën shqiptare?<br /> Kaq e vështirë është ta kuptoni se duhanpirësit janë njerëz të kësaj shoqërie dhe jo krijesa imagjinare?<br /> Kaq e vështirë është që çdo lokal, apo ambjent publik të ruajë një kënd të veçantë për duhanpirësit?<br /> <br /> Por kur shpallni të jashtëligjshëm konsumin e duhanit, pse e keni lejuar shitjen e tij?<br /> Pse nuk ligjëroni edhe shitjen e Hashashit, mqs sidoqoftë konsumi i tij do ishte i ndaluar?<br /> A thua vërtetë se ju iu dhimbset kaq shumë shëndeti i qytetarit?<br /> E?<br /> Po ato 40 kg pluhur që i thithim çdo vit, duhanpirës apo jo rrugëve të kryeqytetit, si i bëhet?<br /> Po ajo buka që nuk dihet me ç'miell bëhet e ku shkelin e kundrojnë furrtaret, ç'efekt ka?<br /> Po ai uji i pakontrolluar që me altoparlant shitet lagje më lagje, nuk ua vret sytë?<br /> <br />
E keni çuar paketën e duhanit 250 lekë. Një duhanxhi shqiptar sipas
kanarit tuaj 1/3 e rrogës duhet ta shpenzojë vetëm për duhan. Turp e
faqe zezë, goxha burra blejnë ende cigare të hapura...<br /> <br /> Ore, po
sikur këta duhanpirësit të krijojnë një komunitet dhe t'iu hedhin në
gjyq duke ju kërkuar dëmshpërblime marramendëse, sepse pikërisht sepse
ju e keni lejuar shitjen e duhanit, ata vuajnë pasojat e tij?<br /> <br />
Eshtë e vërtetë që duhani është i dëmshëm dhe ka plot mënyra
ndërgjegjësimi për të minimizuar konsumin e tij, por ju po e kapni
veshin e majtë me dorën e djathtë.<br /> Jeni ende në kohë ta ndryshoni
ligjin dhe mos dilni përsëri bllof, sepse j'ua them unë çfarë do ndodhë.
Tani që ngrohet koha njerëzit do ta pijnë duhanin në ambjentet e
jashtme, veranda. Kur të ftohet koha do turreni të vendosni ligjin, do
këpusni dhjetra gjoba, do rrihen dhjetra punonjës së shtetit apo do
burgosen dhjetra biznesmenë dhe kaq. <br /> <br /> <b>Po aq mrekullisht, do dështoni përsëri! </b><br /><br />Shkroi: <b>Stop Injorancës !</b></span></span></span></div>
DIELLIhttp://www.blogger.com/profile/17694089366768364607noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2410605911276179609.post-30339863545762268122014-06-17T19:41:00.000+02:002014-06-17T19:41:07.105+02:00Ç'liri fetare kërkon të inkurajojë Papa Françesku në Shqipëri?<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption">Më 21 shtator 2014-të, në Shqipëri do të vij Papa Françesku, me misionin për të inkurajuar lirinë fetare në vendin tonë.<br /> <br />
U bëjmë me dije shqiptarëve, që të paktën deri në vitin 2009, sipas një
raporti të DASH (Departamenti Amerikan i Shtetit), në Shqipëri operojnë
245 shoqatave abrahamike, ku bëjnë pjesë grupet e ndryshme fetare ku b<span class="text_exposed_show">ëjnë
pjesë 4 grupet tradicionale fetare, muslimanët (Sunni), bektashinjtë,
(a form of Shia Sufism), të krishterët Ortodoksë (the Autocephalous
Orthodox Church of Albania), katolikët romanë. Veç këtyre, ka edhe fe të
tjera protestante si dhe grupe të ndryshme fetare duke përfshirë
Besimin Bahai, dëshmitarët e Jehovait, Mormonët, etj, etj... Burimi: <a href="http://www.state.gov/documents/organization/192989.pdf" rel="nofollow nofollow" target="_blank"><span>http://www.state.gov/</span><wbr></wbr><span class="word_break"></span><span>documents/organization/</span><wbr></wbr><span class="word_break"></span>192989.pdf</a><br />
Por gjithashtu në Shqipëri operojnë mbi 230 grupe fetare të ndryshme,
organizata, fondacione dhe 102 institucione edukative fetare. <br /> <br /> Ne në Shqipëri sot', për çdo 10 mijë banorë kemi nga një fe të ndryshme. <br /> <br /> Çfarë lirie fetare doni të inkurajoni more Papë Françesku?<br /> Të ketë çdo shqiptar Fenë personale të vetë? (S.I)<br /> <br /> E keni të kotë me popullin shqiptar, zotërinj miliarderë që rroni me lëmosha budallenjsh!<br />
Sado i drobitur, i varfër, i shkelur në shekuj, ky popull kurrë nuk
është gjynjëzuar para feve abrahamike që në një gjuhë të huaj kërkojnë
ta drogojnë, ta përçajnë e ta ç'kombtarizojnë.<br /> <br /> Le t'u kujtojmë se si kanë shkruar për ju të parët tanë:<br /> <br /> "Blasfemi "<br /> Notojnë xhamiat dhe kishat nëpër kujtime tona,<br /> e lutjet pa kuptim e shije përplasen për muret e tyne<br /> dhe nga këto lutje zemra zotit ende s'iu thye,<br /> por vazhdoi të rrahi ndër lodra dhe kumbona.<br /> Xhamiat dhe kishat madhshtore ndër vende të mjerueme...<br /> Kumbonaret dhe minaret e nalta mbi shtëpia tona përdhecke...<br /> Zani i hoxhës dhe i priftit në një kangë të degjenerueme...<br /> 0 pikturë ideale, e vjetër një mijë vjeçe! <br /> (Migjeni)<br /> <br /> "Pesë Anarkitë "<br /> Katër fe të ndryshme, që nuk kanë zënë rrënjë në zemrën e një populli pagan. <br /> (Fan Noli)<br /> <br /> Pas shpalljes së Pavarsisë, më 1912, një gazetar anglez e pyeti Heroin e Popullit Ismail Qemali:<br /> - Si do t'i bashkoni në një shtet katolikët e Veriut me myslimanët e Shqipërisë së Mesme me ortodoksët e Jugut?<br /> Dhe Ismail Qemali ia priti:<br />
- Mos kini frikë, zotëri. Ata janë bashkuar e bërë njësh prej kohësh,
përmes kultit të të njëjtit atdhe, të cilin e kanë në zemër prej
shekujsh përpara se t'i sillnin të huajt këto besime! (I. Qemali)<br /> <br /> S'na duhet gjâ feja.<br /> Na duhet qytetnija, policija, xhandarmërija. Mos i besoni priftit! Mos i zeni besë hoxhës! Hoxha ju rren; prifti ju shet. <br /> (Gjergj Fishta 1921)<br /> <br /> "Ç'është Liria?"<br />
Unë them: ata janë të lirë të kenë fe, janë të lirë të thonë që kanë
fe, janë të lirë të shkruajnë që feja është e mirë, janë të lirë të
bëjnë ç’urdhëron feja dhe kur më dërgojnë artikuj për të lavdëruar fetë,
unë i shtyp pa besuar, sepse nuk kam të drejtë t’u pres lirinë e
fjalës.<br /> Po kur unë besoj, them, shkruaj që më vjen të vjell nga çdo
fe, ata, shpirtërobërit ulërasin: s’të lejojmë të shash fetë! S’më
lejoni të shaj fetë?! Po unë, shpirtërobër, pse iu lejoj t’i lavdëroni
fetë? A kini, në mos filozofi, pak mend të kuptoni që fjala juaj është
fjalë gomari? <br /> (Faik Konica, Gazeta “Albania”, 1897)<br /> <br /> “Kundër mallkimit të gjuhës shqipe” <br /> Thonë s‘ditka Krishti shqip<br /> Dhe shqip - fjale s‘pret prej nesh,<br /> Vetëm në gjuhë greqisht<br /> Të dëgjon e të mban vesh.<br /> <br /> Po dhe Krishti ndë na thëntë<br /> Se- “Jam grek, jakni pas meje”,<br /> Do t‘I themi: - Pa mblidh mëntë,<br /> Se Shqiptari s‘vjen pas teje! <br /> (Petro Nini Luarasi)<br /> <br /> "Atdheu dhe Dashuria"<br /> Të dy trimat hapnë gjitë<br /> dhe shikonin hajmalitë<br /> qepur me pe të florinjtë,<br /> si njëra, si tjetëra,<br /> të dya të vjetëra;<br /> përbrenda, pshelur' me kartë, (mbështjellë)<br /> gjetën nga një kryq të artë!<br /> Mbetën të mahniturë<br /> dhe si të goditurë!<br /> të tillë punë, kur panë,<br /> u pushtuan dhe ranë,<br /> Dhe të dy një fjalë thanë:<br /> "Të kam vëlla, mor i mjerë,<br /> nga një bark paskemi lerë!<br /> Jemi një fis e n'jë farë,<br /> jemi të dy shqipëtarë,<br /> po besa na paska ndarë,<br /> Sa na bëri për të vrarë! <br /> (A. Z. Çajupi)<br /> <br /> "O Moj Shqypni"<br /> Shqyptar', me vllazën jeni tuj u vra,<br /> Ndër nji qind ceta jeni shpërnda;<br /> Ca thone kam fè ca thonë kam din;<br /> Njeni:"jam turk", tjetri:"latin"<br /> Do thonë: "Jam grek", "shkje"-disa tjerë,<br /> Por jemi vllazën t'gjith more t'mjerë!<br /> Priftnit e hoxhët ju kanë hutue,<br /> Për me ju damun me ju vorfnue!<br /> Vjen njeri i huej e ju rri n'votër,<br /> Me ju turpnue me grue e motër, <br /> <br /> Me pushkë n'dorë le t'desë trimnia!<br /> Coniu, shqyptarë, prej gjumit çoniu,<br /> Të gjithë si vllazën n'nji besë shtërngoniu,<br /> E mos shikoni kisha e xhamia:<br /> Feja e shqyptarit asht shqyptaria!<br /> Qysh prej Tivarit deri n'Prevezë,<br /> Gjithkund lshon dielli vap'edhe rrezë,<br /> Asht tok' e jona, prind na e kanë lanë<br /> Kush mos na e preki, se desim t'tanë<br /> Të desim si burrat që vdiqnë motit<br /> Edhe mos marrohna përpara zotit. <br /> (Pashko Vasa)<br /> <br />
Nëse ka një aspekt ku lemë pas të gjitha vendet e rajonit dhe renditemi
me shtetet më të zhvilluara botërore, është pikërisht indiferenca
fetare.<br /> Pikërisht aty duan të na dëmtojnë...<br /><br /> Shkroi: Stop Injorancës !</span></span></span></div>
DIELLIhttp://www.blogger.com/profile/17694089366768364607noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2410605911276179609.post-73269953728846906532014-06-17T19:37:00.003+02:002014-06-17T19:37:48.317+02:00Biblioteka e qytetit tim<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption">Në atë qytet të vogël, ku çdokush njihte çdokënd, kishte jetë. Kishte sport, art, e kishte kulturë plot.<br />
Pasditeve qyteti shndërrohej në një shëtitore të ngrohtë ku mund të
shkëmbeheshe 20 herë në xhiro me të njëjtat fytyra miqësore dhe çdo herë
të përshëndeteshe formalisht, pa ndjerë bezdi. Kishte qetësi, kishte
siguri e mirësi. </span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-cfZRFEYHJWA/U6B81QzouXI/AAAAAAAACgE/rV3E8semdvA/s1600/10429315_896953510331657_622308782212905756_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-cfZRFEYHJWA/U6B81QzouXI/AAAAAAAACgE/rV3E8semdvA/s1600/10429315_896953510331657_622308782212905756_n.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br /> Dyert e hyrjeve rrinin hapur në çdo palla<span class="text_exposed_show">t.
Gratë ishin bashkë, fëmijët e pleqtë po ashtu. Tregoheshin e ndaheshin
shumë kujtime e histori, ato më të bukurat mbrëmjeve zakonisht. <br /> Nuk
kishte konflikte sepse përplasja më e parë amortizohej në çast. Dikë e
kishe kushëri, dikë shok, shok të shokut të ngushtë, me dikë të lidhte
shoqëria e prindërve, etj, etj zinxhirë. <br /> Ishte një qytet, ku çdo i
huaj ditor o sezonal, do ndjehej në qendër të vëmendjes duke marrë
respekt e bujari. Një qytet ku jetonte një familje e madhe, me njerëz që
ëndërronin e dashuronin.<br /> Dhe pikërisht këtu qëndronte e njolla e
madhe, e të voglit qytetit tim. Të dashuruarit mund të shkëmbenin
shikime, letra, mund të shkëmbenin telefonata, por ishte shumë e
vështirë për ta, të takoheshin në ndonjë vend intim. Eksursione nuk
organizoheshin më tepër se dy në vit...<br /> Edhe ato 2-3 vende intime të
qytetit, kamufluara mirë prej gjelbërimit, njiheshin me rrënjë e
dhëmballë nga të gjithë dhe çdo ditë aty nguliteshin sy kuriozë,
fëmijësh çapkënë.<br /> Kështu, biblioteka mbetej vendi më intim i qytetit
tim. Atje ku me një libër të hapur në dorë, pa bërë zhurmë, dy të rinj
putheshin, për orë e orë.<br /> <br /> Po sot shumë gjëra kanë ndryshuar në
qytetin tim, që tashmë me qindra banesa pa formë e plan, e kanë çuar në
një zgjerim malinj. <br /> Në lumin ku laheshin çdo verë nuk lundrojnë më
peshq, por tonelata plehrash. Stadiumit i doli pronari. Edhe pse
popullsia është 2-3 fishuar Spitali po rresht së funksionuari. Fabrikat u
mbyllën të gjitha një e nga një, por u mbinë, bingot, kazinotë e
lojërat e fatit e parukeritë. Muzeu u bastis. Shtëpia e Kulturës është
nën privatizim. Çerdhet e Kopshtet po përgatisin dramën e rradhës dhe
tek Këndi i Lojërave një ngrehinë fetare bën hije tani.<br /> Ndërsa biblioteka, ajo biblioteka ime nuk është më intime, por një ambjent i ngrohtë mbushur sot me të rinj plot e përplot. <br /> <i>Makiato njëri, bëji birra tjetri thotë ...</i><br /> <br /> Shkroi: <b>Stop Injorancës</b></span></div>
DIELLIhttp://www.blogger.com/profile/17694089366768364607noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2410605911276179609.post-30927974455163772412014-06-17T19:34:00.000+02:002014-06-17T19:34:12.609+02:00Në emër të jetës<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="userContent" data-ft="{"tn":"K"}">Një vajzë e re vrau veten, mijëra të tjerë treguan që edhe ata frymonin kot.<br /> <br /> Vetëvrasja nuk është akt trimërie, që ndokush të ndjehesh xheloz.<br /> Vetëvrasja nuk është një akt krenarie, që ndokush të ndjehet i ofenduar.<br /> Vetëvrasja nuk është akt egoizmi, është akt dobësie. <br /> Një njeri i dobët është i sëmurë dhe një njeriu të sëmurë i jepet ndihma, jo gjyqi për dobësinë e tij. <br /> Kura që<span class="text_exposed_show">
i shpëton jetën këtyre njerëzve quhet shoqëri, afrimitet. Nëse as kaq
nuk mund t'i japim njëri-tjetrit, tregon se sëmundja paska përparuar
vërtetë. <br /> Asnjë Vetëvrasje nuk tenton ti thotë Botës se jeta s'vlen,
sa ju në emër të dashurisë për jetën të ngriheni dhe të hidhni vrer mbi
një njeri të pajetë.<br /> Dhe të gjithë ju karakteret "e forta", që nuk
ndjeni një notë keqardhjeje apo një notë trishtimi për një jetë të shuar
aq pa kuptim, nuk tregoni kurrsesi respekt ndaj jetës. Ju tregoni
pikërisht arsye pse sot, e nesër edhe më shumë njerëz do ta ndjejnë të
pamundur të përballojnë uniken, të mrekullueshmen jetë, që ndodh vetëm
një herë.<br /> Një vajzë e re vrau veten, mijëra të tjerë, padashje
treguan edhe pse-në edhe se kjo dramë e shoqërisë tonë sa vjen e i
afrohet skenës finale. <br /> <br /> Të ndalim qoftë për një sekondë dhe ta shohim tjetrin që kemi përbri. Mbase, mund të jetë, e fundit herë... <br /><br />Shkroi: <b>Stop Injorancës !</b></span></span></div>
DIELLIhttp://www.blogger.com/profile/17694089366768364607noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2410605911276179609.post-89407097473368790542014-06-17T19:33:00.000+02:002014-06-17T19:33:06.633+02:00Irisi ishte vetëm<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-e-Kg7Nt7kUo/U6B7pPyJDAI/AAAAAAAACf4/53LsfhK7G6E/s1600/10300092_895673850459623_7416846558141231863_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-e-Kg7Nt7kUo/U6B7pPyJDAI/AAAAAAAACf4/53LsfhK7G6E/s1600/10300092_895673850459623_7416846558141231863_n.jpg" height="320" width="195" /></a></div>
I<span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption">risi
ishte shoqja jonë, studente e Fakultetit Ekonomik. Nuk ishim mikesha
dhe as në shoqërinë e njëra- tjetrës. Fatkeqësisht ajo u bë e afërt për
ne, kur bëri gjëmën ndaj vetes.<br /> <br /> Pasi ndodhi, të gjithë filluam të kujtojmë si e njihnim, me kë rrinte, çfarë bënte?<span class="text_exposed_show"><br /> <br />
Ajo ishte studente si ne, kishte provime si ne, kishte drama të vogla
dhe probleme të zgjidhshme dhe të pazgjidhshme si ne. Por të gjitha këto
ne i marrim tani me mend, pasi ato i dinte vetëm ajo.<br /> <br /> E sigurt
është se ishte nën një presion psikologjik, dhe në një moment të errët,
në një akt revoltues ndaj veshëve që nuk e dëgjonin dhe syve që nuk e
shikonin, ajo zgjodhi një vend të famshëm në Tiranë, për t’i dhënë fund
jetës, me shpresë se do të mbahej mend së paku nga akti dhe vendi që
zgjodhi.<br /> <br /> Dikush thotë se e bëri për shkak të provimeve, dikush
për probleme familjare, shumë thonë për ‘të dashurin’. Ka edhe nga ata
që hiqen si më të afërm me të dhe thonë që iu mblodhën të gjitha bashkë.<br /> <br />
Kush jane këta ‘të afërm’? Ku ishin atë ditë, ku kanë qenë gjithmonë?
Ku ishim ne atë ditë? Irisi nuk kishte ‘të afërm’. Irisi ishte vetëm.<br /> <br />
Të gjithë po e kërkojnë fajtorin këto ditë. Me vrap tek prindërit,
shokët e shkollës, profesorët. Me vrap të lëshojnë mesazhe
sensibilizuese. Me vrap të anatemojne fajtorin (i cili akoma s’ka emër).<br /> <br />
Të gjithë jemi fajtorë, jam Unë, je Ti, jemi të gjithe ne shokët e saj
studentë. Të gjithë ia dhame një të shtyrë nga kati i fundit i
ndërtesës. Donim ‘ne’ qe ajo të hidhej. Ajo thjesht donte të fluturonte
pa destinacion, të largohej.<br /> <br /> Ky vend e ka kthyer në një tumor
vrasës vetminë e njerëzve në nevojë. Këtu rrethohesh çdo ditë nga
dhjetëra shokë e shoqe, po je vetëm, rri me meshkuj, por s’ke të dashur,
rri me vajza, por s’ke shoqe, shkon në shkollë, por nuk është se
kulturohesh, takohesh me pushtetarët, por nuk është se zgjidh ndonjë
hall… Në jetën tonë të përditëshme shoqëria po bëhet gjithnjë e më e
largët, aq e largët se ne nuk e ndjejmë as kur jemi brenda saj.<br /> <br />
Irisi së paku nuk e ndjente prej kohësh. Çdo njeri në këtë vend ndjen
më pak solidaritet, më pak vëmendje, më pak përgjegjësi pushteti, më pak
deyrim për të të kulturuar, më pak vemendje për të të bërë të mos
ndjehesh vetëm.<br /> <br /> Kjo ishte dhe kriza e Irisit. Nuk ishte një i
dashur i ikur pa kthim, një provim i marrë keq, një shoqe e mërzitur me
të, apo një prind i rreptë. Ishim të gjithë të pavëmendshëm ndaj saj,
siç jemi ndaj njëri- tjetrit, duke prodhuar një shoqëri depresive dhe
një rini pa shpresë. Ajo donte të bënte diçka si të gjithë ne që të
binte në sy, donte të merrte dy fakultete, donte të jepte një shenjë, se
ishte këtu jo si një shifër apo numur, por në e mbajtëm të gjithë kokën
mënjanë, për të mos e parë e dëgjuar. Dhe ajo zgjodhi “Sky Tower” për
të na kujtuar të gjithëve që kur të vdiste, ne do të ngrinim një moment
sytë nga qielli. Kishte shkuar me shumë vendosmëri drejt atij akti.
Kishte ndërruar rrobat që i kishte në çantën që mbajti për herë të
fundit në dorë, kishte veshur një fustan blu si qielli të cilit iu
dorëzua dhe na detyroi të kthenim sytë nga ajo, vetëm kur vdiq. Me një
çmim aq të lartë, sa e meritojmë!<br /> <br /> Nga Albertina Jaçe*<br /> *Autorja është studente në vitin e fundit, Fakulteti Ekonomik</span></span></span></div>
DIELLIhttp://www.blogger.com/profile/17694089366768364607noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2410605911276179609.post-88096939701711096782014-06-17T19:31:00.000+02:002014-06-17T19:31:15.933+02:00Mamaja Perfekte?<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="userContent">Gruaja që bën TRE punë për t’i blerë vajzës rroba firmato <br /> </span><br /><span class="userContent"><span class="userContent"><span class="text_exposed_show"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-TeRUWd_VV4A/U6B6-TNo8YI/AAAAAAAACfw/rK8xsowMHqM/s1600/10293687_894842577209417_8773316439695616159_o.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-TeRUWd_VV4A/U6B6-TNo8YI/AAAAAAAACfw/rK8xsowMHqM/s1600/10293687_894842577209417_8773316439695616159_o.jpg" height="384" width="640" /></a></span></span>
Lacashire, Britani - “Unë kam shumë këpucë”, thotë 15-vjeçarja, Lauren
Walsh. “I jam lutur mamit për këto”, vazhdon ajo, “dhe mami më ka thënë
që mund t’i vesh gj<span class="text_exposed_show">atë gjithë kohës.
Këto këtu (tregon një palë çizme) ishin të shtrenjta, por nuk i kam
veshur asnjëherë. Shumicën nuk i vesh fare.”<br /> <br /> Lauren shpenzon
600 dollarë në muaj për garderobën e saj të madhe. Ajo që paguan për
këto veshje dhe sende të shtrenjta është e ëma e saj, Jackie, e cila
është detyruar të bëjë tre punë, si pastruese. <br /> <br /> “Tregohem e
butë me vajzat”, thotë ajo, “E di se jam e butë, aq e butë sa të tjerët
do të thoshin ‘thuaji jo’, por unë nuk mundem”. Sipas saj, “nëse i ke,
pse mos ta shpenzosh”? <br /> Për të vlen më tepër fakti që i bën vajzat e saj të lumtura. <br /> <br />
Lauren, nga ana e saj nuk ndihet fajtore, pasi ajo i quan “si para të
humbura”. Madje, nuk e di as sa i kushtojnë këpucët, pasi është e ëma
ajo që ia blen. <br /> <br /> “Ajo m’i blen dhe unë nuk e pyes. Thjesht i
them faleminderit. E di që mamaja ime është njeri i butë dhe bie dakord
me shumicën e gjërave”, shprehet ajo. <br /> <br /> G. Shekulli</span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-TeRUWd_VV4A/U6B6-TNo8YI/AAAAAAAACfw/rK8xsowMHqM/s1600/10293687_894842577209417_8773316439695616159_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
</div>
DIELLIhttp://www.blogger.com/profile/17694089366768364607noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2410605911276179609.post-65184979479042821902014-06-17T19:28:00.001+02:002014-06-17T19:28:35.090+02:00“Hakmarrja", tani janë italianët ata që kërkojnë punë në Shqipëri<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Kanë kaluar më shumë se 20 vite nga zbarkimi i emigrantëve prej
Shqipërisë. Kriza ka shkaktuar ndërrimin e brigjeve, në një atmosferë si
në Italinë e viteve gjashtëdhjetë. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-vjnMRKNqZ7E/U6B6hP8llTI/AAAAAAAACfo/4XY3YPE6mbI/s1600/10401425_891599640867044_2643835234983688_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-vjnMRKNqZ7E/U6B6hP8llTI/AAAAAAAACfo/4XY3YPE6mbI/s1600/10401425_891599640867044_2643835234983688_n.jpg" height="159" width="320" /></a></div>
<br />
Kanë kaluar pak më shumë se
20 vite, por duken si ngjarje të një shekulli më parë. Ishte vera e
vitit 1991 kur anija “Vlora”, e mbushur me shqiptarë të dëshpëruar, u
ankorua në Portin e Barit. Sot nuk vijnë më ngarkesa të tilla nga bregu
tjetër i Adriatikut, emigrantët shqiptarë ndjekin rrugë të rregullta.
Dhe janë pothuajse gjysmë milionë në Itali. Megjithatë, si kompensim,
tani ndodh gjithnjë e më shpesh që edhe italianët kalojnë Adriatikun në
drejtimin e kundërt, në kërkim të një pune dhe një jete të re. Nuk e
bëjnë me anije të dëmtuara, por me avion, një orë fluturim. Italianët
tani shkojnë në Shqipëri në kërkim të fatit.<br />
Të dhënat zyrtare të
qeverisë shqiptare thonë se janë 19 mijë italianë që kanë një lejë
qëndrimi për të punuar apo për studime. Një shifër domethënëse në një
vend më pak më shumë se 3 milionë banorë.<br />
Nga universitetet tek
call center-at, restoranet, sipërmarrjet e vogla, italianët janë
shumëfishuar. “Eshtë një bum i vërtetë”, komenton Rando Devole, sociolog
shqiptar dhe bashkëpunëtor i Observatori i Ballkanit, “që flet shumë
për krizën italiane, por edhe për rritjen e Shqipërisë përmes
imigrantëve të saj. Kushedi se sa shqiptarë që punojnë në Itali, ndoshta
në një piceri, kanë bërë ndërmjetësin dhe kanë bindur sipërmarrësin e
vogël italian që të hapë një biznes edhe në anën tjetër të Adriatikut”.
Në Tiranë pothuajse të gjithë flasin italisht, dhe në televizion mund të
gjesh edhe një ish fytyrë shumë të njohur të Mediasetit, Alessio
Vincin, që sot është yll i talk show-ve në Shqipëri.<br />
<b>Pensionistë dhe studentë</b><br />
Janë afro 500-600 kompani italiane që janë krijuar përtej Adriatikut.
“Ka një lëvizje të madhe mes dy vendeve”, thotë Luigi Nidito, zëvendës
president i Dhomës Italiane të Tregtisë në Shqipëri, “restorantet janë
gjithmonë të mbushur me italianë. Shumë prej tyre vijnë të shohin për
kuriozitet, por janë edhe të mbushur me paragjykime. Por, me të
mbërritur këtu, mbeten të befasuar pozitivisht. Dhe po fillojnë të vijnë
edhe pensionistë, sepse kostoja e jetesës është e ulët”.<br />
Pastaj
janë studentët e Mjekësisë, ata që nuk kanë arritur të marrin provimin e
vitit të parë dhe që nuk duan të humbasin kohë: rregjistrohen në
Universitetin Zonja e Këshillit të Mirë në Tiranë, i lidhur me
universitete italianë (mes të cilëve Tor Vergata në Romë) dhe ku shumica
e profesorëve janë italianë.<br />
Vite ‘60<br />
Por ka edhe shumë
punëtorë italianë, që ndodhen në Shqipëri për arsye nga më të ndryshmet:
për faj të krizës, prej dashurisë (shumë prej tyre kanë një
bashkëshorte apo bashkëshort shqiptar), për shkak të simpatisë ndaj një
vendi që, sipas shumëkujt i ngjan Italisë së viteve gjashtëdhjetë.
“Shqiptarët në këtë moment janë më optimistë se sa italianët – thotë
ambasadori shqiptar në Romë, Neritan Ceka – pikërisht ashtu si ishit ju
në vitet gjashtëdhjetë. Sigurisht, ka probleme, por nuk ka krizë
psikologjike. Dhe GDP është me rritje”.<br />
Për vitin 2014, Fondi
Monetar Ndërkombëtar sheh vështirësi në tregun e brendshëm, por vlerëson
që rritja ekonomike do të jetë më shumë se 2%. “Dhe nuk ka burokraci”,
shton ambasadori, “mund të hapësh një biznes brenda një dite pa
kufizime”. Veç kësaj, Shqipëria dëshiron të hyjë në BE, dhe pikërisht
dje ka festuar PO-në e parë nga Brukseli. Një klimë shumë e ndryshme nga
ajo e kryeqyteteve të Bashkimit Europian. (Bota.al)<br />
Lidhja e artikullit: <a href="http://www.ilmessaggero.it/primopiano/cronaca/albania_italiani_lavoro_rivincita/notizie/728230.shtml" rel="nofollow" target="_blank">http://www.ilmessaggero.it/primopiano/cronaca/albania_italiani_lavoro_rivincita/notizie/728230.shtml</a></div>
DIELLIhttp://www.blogger.com/profile/17694089366768364607noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2410605911276179609.post-84820895818916698972014-06-17T19:26:00.002+02:002014-06-17T19:26:18.749+02:00Çfarë i eksiton vërtetë gratë?<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="_5k3v _5k3w clearfix">
<div>
<strong>1. <strong>LIBIDO FEMËRORE </strong></strong><br />Libido femërore shqetëson. Ende më keq: ia kanë frikën. <br />Përse? <span class="photo photo_right"><img alt="" class="photo_img img" src="https://fbcdn-photos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpa1/t1.0-0/10369103_888942674466074_4410602710202584973_a.jpg" title="" /></span><strong><br /></strong>Një burrë përgjigjet: «<b>Përse
e mbajmë të shtypur në heshtje dëshirën e grave ? Burrat kanë frikë:
nëse hapet kjo kuti Pandore, nëse e humbasim kontrollin, të gjithëve do
të na tradhëtojnë. Na frikëson ajo çka brenda në kuti.</b>» <br />Megjithatë,
James Pfaus është mjaft i informuar, një kërkues i shquar në
neurobiologjinë e sjelljes seksuale në Universitetin Concordia, në
Montreal, kjo sa për të thënë deri ku ka shkuar angështia…<br />
Në këtë
terren zhvillohen e begatojnë sipas dëshirës mitet dështake dhe
diktatet shoqërore të patundshme prej shekujsh, duke bërë të besojmë se
libido femërore do të ishte një curril uji i vakët, më tepër i butë se
vullkanik, që ngrohet me thjesht zjarret e dashurisë. Në pavetëdijen
kolektive, lidhja është e bërë shpejt : seksualitet femëror i lirë dhe i
çliruar = grishje, madje rrëmujë sociale.<br />
Në fakt, janë gratë që i mbartin fëmijët dhe pra « sjellin rrezikun » e një biri kopil.<br />
<span>Po, më 2014, jemi ende këtu, ndonëse shumë vetë e mohojnë. <b>Stop !</b>
Ka ardhur koha që t’ua përdredhim qafën këtyre ideve klishe të gabuara.
Gazetari amerikan Daniel Bergner është marrë me këtë problem, në «Çfarë
duan gratë? » (botimet Hugo Doc), duke përmbledhur tetë vjet kërkime
mbi seksualitetin femëror. Ja e vërteta.<br /></span><br />
<span><strong>2. </strong><strong>EKSITIMET E SHUMËFISHTA</strong></span><br />
Po
sikur të hidheshim në një eksperiencë lëshimi të plotë seksual, pa tabu
e pa turp, me qëllim që të heqim vellon e filluesit të vërtetë të
eksitimit femëror? Në timon, Meredith Chivers, profesore psikologjie në
Queen’s University të Kingstonit (Kanada). Ajo ka ftuar ca gra që të
shohin shtatë filma erotikë në 90 sekonda. Ndërsa rrinë ashtu të ulura
në një kolltuk, në vaginën e tyre është vendosur një sondë e vogël 5 cm e
gjatë. Misioni : të masë vërshimin e gjakut në vaginë, i cili
përshpejtohet në përpjesëtim me eksitimin seksual. Gjë që shkakton
lubrifikimin e mukozave. « Në këtë mënyrë, kapim nga më afër atë që,
fillimisht, i eksiton gratë, sepse barrierat mendore janë të shmangura
këtu », thotë specialistja.<br />
Le t’i shohim filmat në fjalë. I pari
tregon një grua lakuriq të shtrirë në një pyll. Dashnori i saj, me
muskuj të fryrë dhe flokë të qethur shkurt, e penetron me forcë. Është
ushtarak. Për ta përshpejtuar vajtjen-ardhjen brenda saj, ai mbështetet
mbi krahët e vet, dhe kamera vonohet mbi vithet e tij të tendosura nga
veprimi. Gruaja i lidh këmbët rreth belit të tij dhe i kacaviret pas
krahëve në kënaqësi. Fund i sekuencës. Për ta rivënë në zero shigjetën e
eksitimit të mundshëm para projeksionit të radhës, në ekran shfaqen
imazhe asnjanëse malesh. Filmi i dytë : një burrë lakuriq me plastikë
skulturale – le të themi Bradley Cooper ose Teddy Riner – ecën në një
plazh. Seksi i tij, në prehje, luhatet nga një kofshë në tjetrën. Gjesti
i flakjes së guriçkave ia nxjerr në pah muskujt. Zmadhim imazhi mbi
fundbarkun e tij kur, duke e sfiduar rrezikun, ai ecën me hap të shpejtë
në kreshtën e një humnere. Filmi i tretë : një grua është ulur e
zhveshur në buzë të një vaske.<br />
Plane të ngushta mbi gjinj, të
bukur e të rëndë, me aureola të errëta. Nga vaska del një grua e dytë,
me flokë e trup që kullojnë. Menjëherë, ajo e fut fytyrën mes kofshëve
të së parës dhe lëshohet në një kunilingus epshor. Kështu vijnë
njëri-pas tjetrit një felacion mes burrash, ca skena masturbimi femërore
dhe mashkullore, një sodomi gay, një penetrim lezbik… Piperi i
shfaqjes, filmi i shtatë : një çift majmunësh bonobo luan në një
lëndinë. Befas, femra shtrihet në shpinë dhe ngre këmbët, mashkulli e
penetron me një ritëm të shfrenuar. Femra ia hedh krahët në qafë.<br />
Përfundimet
e eksperiencës ? Të gjitha gratë ishin lagur në çast nga secili prej
skenarëve, përfshirë bonobotë… Me një përjashtim : burri lakuriq në
plazh ka ngjallur një eksitim më të paktë se majmunët në fazë. Tek
lezbiket, vërshimi i tyre i gjakut në vaginë ka njohur një inflacion të
madh përpara skenave të felacionit dhe sodomive mashkullore. Përkthim : «<b>Eksitimi
seksual femëror është tërësisht anarkik dhe paraqet prirje
gjithëngrënëse. Gjë që tregon kafshërinë e një pulsioni primitiv në
dëshirën femërore</b>. »<br />
Aty ku gjërat ndërlikohen, është se të
gjitha « kaviet » kanë deklaruar në një tabletë numerike që iu ishte
dhënë më përpara, se nuk ishin eksituar fare. Një përjetim intim krejt i
kundërt me të dhënat fiziologjike të treguara nga aparati. Psikologia
Terri Fischer, nga Ohio State University, në Mansfield, sheh këtu provën
e një censure të brendshme nga gratë, pas shekujsh të tërë ndrydhjeje
të kënaqësisë së tyre : « Të jesh një njeri seksual, të cilit i lejohet
të jetë seksualisht aktiv, është një liri që shoqëria ia jep më lehtë
burrave se grave. Shtypja që iu është imponuar grave ka lënë gjurmë. »<br />
<br />
<strong>3. S’KA <strong>NEVOJË PËR DASHURI</strong></strong><br />
Janë
ca klishe që ngjiten e s’shkulen si një gaforre pas shkëmbit: osmoza
emocionale, vetësiguria, besimi dhe ndjenjat si afrodiziakë të
domosdoshëm, bëjnë pjesë në këto klishe. Po, këto kanë rëndësi.
Nganjëherë. Por jo gjithmonë… Kësaj here, eksperienca kalon në porno me
zë. Mes skenarëve për të fantazmuar: Ryan Gosling apo Idris Elba, në
rolin e një agjenti imobiliar me një fuqi të gjallë mashkullore, ju bën
të vizitoni një apartament; ju nuk rezistoni dhe parketi bëhet terren
përpëlitjesh kërleshëse. Një e panjohur, e mbështjellë në një fustan
epshor, ju ndjek në shtëpi dhe e mbyll derën me çelës. Një tjetër, në
dhomat e zhveshjes të sallës suaj të sportit, fshin trupin duke dalë nga
dushi me sytë të ngulur mbi ju. Një shok, që ka kaluar aty për
fundjavë, shfaqet lakuriq në shtëpi. Dashnori(ja) juaj zyrtar(e) kthehet
me një buqetë lulesh. Shoqja juaj më e mirë provon ca të brendshme që
ia theksojnë kurbat.<br />
<span>Përfundimi: <b>ideja e një kapërthimi
të përflakur me një burrë apo grua krejt të panjohur, në një situatë të
paparashikuar, vjen në krye të dëshirës së ngutshme dhe e shfrenon keq
libidon femërore</b>. Duke pasur këtu parasysh se mashkulli i panjohur
del tetë herë më eksitues se të tjerët. Në vend të tretë vijnë lojërat
seksuale me një mikeshë të panjohur. Dashnori zyrtar është shumë prapa ;
sa për shokun e vjetër, ai nuk ngjall asnjë tërheqje seksuale. « <b>Erotizmi funksionon më mirë në befasi dhe me të panjohur</b> », përmbledh prof. Chivers.<br /></span><br />
<strong>4. T’IU GËZOHESH SYVE</strong><br />
Jo,
gratë nuk janë thjesht emocionale që shkojnë vetëm me ndjenja, e që do
t’ua linin vetëm burrave kënaqësinë e të shijuarit të asaj që e shohin
në kapërthimet e tyre seksuale, siç e thotë këtë Nathalie, 47 vjeçe :
«Kur ia zbërthej rripin, më pëlqen ta përfytyroj seksin e tij të ngrehur
poshtë mbathjeve, dhe përgjoj atë çastin kur ai do të dalë për mua, me
damarin kryesor që rreh fort nga dëshira. Ai s’është asnjëherë i njëjti,
e prek, e puth, më pëlqen të mendoj se ky bronz i fuqishëm i
mbështjellë me mëndafsh të brishtë, që e kam aty para syve, do të m’i
përmbysë shqisat. »<br />
Një oreks pamor të cilin e ripohon dhe Kim
Wallen, kërkues në neuropsikologji në Emory University, në Atlanta, i
pajisur me softe neuromatematike, ka matur kohën dhe shkallën e
vëzhgimit të burrave dhe grave që shohin foto erotike, me qëllim që të
përcaktojë interesin që këto të fundit ngjallin tek ta. Përfundimi :
gratë i kanë vëzhguar me më shumë guxim dhe afsh se burrat.<br />
Nga
ana tjetër, Prof. Chivers ka paraqitur ca imazhe të mëdha penisi në
prehje dhe në ereksion, si dhe vagina pjesërisht të fshehura nga
kofshët, pastaj të hapura gjerësisht për femra heteroseksuale. Efekti i
menjëhershëm i vënë re : vërshimi rekord i gjakut në mukozat vaginale,
dhe pra eksitimi optimal, është përpara seksit të ngrehur. Një
ultra-reagim pamor që sjell « edhe njëherë provën se, në thelb, dëshira
femërore është nga më kafshëroret »…<br />
<br />
<strong>5. TË JESH OBJEKT DËSHIRE</strong><br />
« <b>Në
zemër të libidos femërore, gjejmë nevojën për të qenë objekt i të
gjitha dëshirave, për të dëshiruar pastaj vetë. Narcisizmi është
shkëndija e dëshirës femërore. Orgazma e vërtetë, është të jesh e
dëshiruar</b>», thotë Marta Meana, ish-presidente e Shoqërisë për
kërkime dhe terapi seksuale, doktore në psikologji në Universitetin e
Nevadas, në Las Vegas. Për të arritur në këto përfundime, ajo ka bërë ca
eksperimente me një aparat thuajse oftalmologjik. Gratë prehin aty
mjekrën, dhe aparati regjistron me një saktësi milisekonde çdo luhatje
të syrit, domethënë mënyrën me të cilën ky sy shikon imazhet e një filmi
X apo ca foto ku tregohen disa nxehje seksuale paraprake. Përfundimi :
gratë ndalen më shumë mbi fytyrën dhe trupin e grave, por shumë më me
ngulm tek shprehjet e dukshme dhe domethënëse të dëshirës së burrit për
partneren e vet.<br />
« Narcisizmi ndez libidon, pa këtë ajo shuhet.
Kjo është ç’i ka ndodhur Eileenit, njërës prej pacienteve të mia… I
dashuri i tij fliste gjatë seksit duke e pyetur : «Je mirë ? Gjithçka
mirë ?» Sigurisht, ai ishte i vëmendshëm, por nuk ishte më ai vrulli që
të pret frymën, s’kishte më vrap të pakontrolluar, s’kishte më sulm
shtazor… shkurt, asnjë shenjë që dëshira e tij për të dashurën ta
rrëmbente si një dallgë e papërmbajtshme. Ëndrra për një harmoni dhe
shkrirje totale me partneren, është një ide e rreme, si për gratë dhe
për burrat. »<br />
Paulina, 41 vjeçe, ka bërë lojën e kundërt : «Kam
pasur dëshirë t’i jap gjithçka kur kam parë se ai më donte aq shumë sa
mezi e përmbante dëshirën. E kishte frymën të prerë, një padurim thuajse
shtazor. S’jam menduar fare, ka qenë si një pulsim-reagim, një lloj
pilotimi automatik primitiv, jam ndjerë femër si asnjëherë më parë, i
mbërthyer pas seksit të tij. »<br />
Në fakt, fakti që narcisizmi e prek
kaq fuqishëm dëshirën femërore, vjen dhe ngaqë « ai futet në një formë
rikthimi tek lidhja primitive dhe arkaike të grave me nënën e tyre.
Gratë e mbartin pa vetëdije dëshirën e pamundur që ato e kanë ndjerë një
ditë për trupin e nënës së tyre. Duke qenë objekt i të gjitha
dëshirave, ato fitojnë plotfuqinë erotike të nënës së tyre », zbërthen
Dr. Meana.<br />
<br />
<strong>6. SHKRIRJA, ANTILIBIDO</strong><br />
«Libido
zihet fryme nën një intimitet tepër të plotë, si zjarri nën hi. Për të
ekzistuar, dëshira ka nevojë për njëfarë largësie me tjetrin, ngulmon
Dr. Meana. Ëndrra për një harmoni dhe shkrirje të plotë me partnerin,
është një ide e rreme. Të shkrihesh në tjetrin do të thotë se nuk ka më
terren për të pushtuar, as mister të mjaftueshëm për të ndezur flakën
pulsionale të dëshirës. Kjo vlen si për gratë dhe për burrat : gratë nuk
janë më të “lidhura” se burrat për intimitetin. »<br />
Siç dëshmon dhe
Rania : « E dua Eruanin, jam e lidhur me të, jemi një, por kjo është si
të ma kishin vjedhur libidon. Ish-i dashuri im, Kaderi, nuk ishte kurrë
aty ku e prisja, në kuptimin e mirëfilltë dhe atë figurativ të fjalës,
dhe fundbarku im i është përgjigjur gjithmonë flakë për flakë. Vinte pa
më njoftuar, në mes të natës, më ngjiste pas murit, m’a kafshonte
gjoksin duke m’i hequr mbathjet brutalisht e duke më penetruar. Kishte
diçka instinktive që më lidhte me të. Me Eruanin, jemi shumë të afërt. »
Gjë që Dr. Meana e përfundon me një : «Që të ketë erotizim, duhet të
ketë një “tjetër”.»<br />
<br />
<strong>7. SHIJA E TRADHTISË</strong><br />
<span class="photo photo_left"><img alt="" class="photo_img img" src="https://fbcdn-photos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xfa1/t1.0-0/10440973_888942577799417_8212366993600169206_a.jpg" title="" /></span><br />
«Monogamia
e grave është një nga idealet më të rrënjosura në kulturën tonë,
rikujton Daniel Bergner. Kjo ka bërë që breza të tërë burrash ta
qetësojnë angështinë e tyre se mos janë të tradhtuar.» Dhe të gjithë
kërkuesit janë në një mendje të thonë se libido femërore nuk është më e
«programuar» se ajo e burrit për besnikërinë.<br />
Në mbështetje të
këtij mendimi të përbashkët, në mungesë të studimeve shkencore, vijnë
vëzhgimet e tyre klinike. Prirja për lule-më-lule është e vërtetuar tek
femra e shimpanzesë dhe tek miu femër, por t’i përcjellësh menjëherë
këto rezultate tek gratë, i bën tejet ngurues edhe kërkuesit më të
guximshëm. Dr. Meana përmend sidoqoftë një studim gjerman që thotë se
dëshira femërore shuhet më shumë se ajo e burrave dhe se mjaft gra
mërziten në shtrat pas disa vitesh bashkë : « Brenda gardheve të
besnikërisë, nevoja xixëlluese për të qenë e dëshiruar e humbet
vazhdimisht forcën e vet. Sepse gruaja e kupton që partneri i saj është i
kapur në kurth dhe se dëshira e tij mashkullore nuk ka zgjedhje për të
zgjedhur, porse atij i “duhet” ta zgjedhë. » Shkrimtarja Françoise
Simpère, autore e « Udhërrëfyese dashurish në shumës » (bot. Pocket),
thotë : « Të duash, nuk do të thotë të zotërosh, nëse burri është
fluturak dhe gruaja besnike, apo e kundërta, herët a vonë do të
shpërthejë.<br />
Lorraine Dennerstein, psikiatre në Universitetin e
Melburnit (Australi), shkon ende më tej : a ka monogamia një efekt të
dëmshëm mbi libidon femërore ? Për t’iu përgjigjur kësaj, ajo ka marrë
në shqyrtim historitë e qindra grave të moshuara ndërmjet 40 dhe 55
vjeçe, dhe përfundimi i saj është i prerë : « Në kohën kur tangoja
hormonale femërore fillon të lodhet, gjë që tek disa mund të sjellë një
ulje të libidos, del e qartë se emocionet seksuale të ndjera nga ato gra
që jetojnë një marrëdhënie të re, i fshijnë plotësisht faktorët
hormonalë që mendoheshin si frenues për libidon. »<br />
Përfundimi :
teoritë evolucioniste mund të shkojnë nëpër shtëpia të veta ! Këto teori
që mbajnë gjallë idenë se burri – mashkulli – për shkak të shtazërisë
zanafillore, do të kishte nevojë për një numër të madh partneresh që të
përhapë farën e tij dhe të përjetësojë genet, ndërkohë që gruaja – femra
– do të kishte nevojë vetëm për një mashkull mbrojtës që ta shoqërojë
në edukimin e pjellës së vet. E dinim se kjo ishte e rreme, por tani
kemi dhe provën. Kur eksitohet trupi femëror, e bën këtë me tërë
shtazërinë e vet.<br />
<span><br /><i>G. Mapo</i><br /><u>Përshtati : Silvi Bakiri/ Urim Nerguti</u></span></div>
</div>
</div>
DIELLIhttp://www.blogger.com/profile/17694089366768364607noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2410605911276179609.post-83900520704778540462014-06-17T19:24:00.003+02:002014-06-17T19:24:42.974+02:00Shenjtërimi i Kishës “Ngjallja e Krishtit”<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption">Nesër
bëhet Shenjtërimi i Kishës “Ngjallja e Krishtit” ngjitur Ministrisë së
Mbrojtjes dhe për këtë mision të vështirë është kërkuar ndihma hyjnore e
Patriarkut të Jerusalemit, Theofilit; i Serbisë, Irineu; i Rumanisë,
Danieli; Kryepiskopit i Qipros, Krisostomi; i Athinës, Jeronimi; i
Varshavës, Sava, si Kryepiskopit të Tiranës, Janullatos si dhe
përfaqësuesit e Patriarkëve, të Aleksandrisë, të An<span class="text_exposed_show">tiokisë,
të Moskës, të Bullgarisë dhe të Gjeorgjisë që me cilësitë e tyre
magjike si dhe ndikimin që kanë direkt tek Perëndia, kjo punë të kryhet
me sukses.</span></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-oGojl5M3ukI/U6B5zXzvW0I/AAAAAAAACfg/DGX5j0qXLj0/s1600/10414484_888328387860836_1862445002688349764_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-oGojl5M3ukI/U6B5zXzvW0I/AAAAAAAACfg/DGX5j0qXLj0/s1600/10414484_888328387860836_1862445002688349764_n.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<br /> Kisha bën gjithashtu me dije se lutjet që janë bërë deri
sot nuk janë marrë në konsideratë, pasi mungonte lidhja direkte me
Perëndinë.<br /> <br /> As ai Uji i Shenjtë që pitë para ca kohësh me gjasa
nuk ka patur efekt, megjithatë, s'ka asgjë për t'u shqetësuar. Lutjet që
keni dërguar janë ruajtur në draft dhe nga nesër do të jepet komanda
"Forward to All" për ti dërguar në destinacion si dhe Uji i Shenjtë do
të vërshojë për të tërë.<br /> <br /> Dëshmitarë okularë të kësaj vepre të
mbinatyrshme do të jenë Presidenti i Republikës, Bujar Nishani; Kryetari
i Kuvendit, Ilir Meta; Kryeministri, Edi Rama dhe kryetari i opozitës,
njëkohësisht dhe Kryetar i Bashkisë së Tiranës, Lulzim Basha. <br /> <br /> Urojmë që Perëndia të qëllojë në shenjë kësaj rradhe me komandën "<b>All in One</b>"!<br /><br />Shkroi: <b>Stop Injorancës !</b><br /></div>
DIELLIhttp://www.blogger.com/profile/17694089366768364607noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2410605911276179609.post-1953749763470133722014-06-17T19:23:00.000+02:002014-06-17T19:23:02.955+02:00Ja kush janë 10 njerëzit më të pasur në Shqipëri!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Fondacioni për Liri Ekonomike ka publikuar sot listën me 10 njerëzit
më të pasur të vitit në Shqipëri. Kjo iniciativë gjerësisht i përdorur
në vendet perëndimore dhe SHBA është një nga format e promovimit të
lirisë ekonomike në vendin tonë, duke evidentuar bizneset dhe individët
më të suksesshëm në sipërmarrjen e lire.<br /><br />Metoda e përdorur është
një përafërsim i asaj të përdorur nga Forbes Magazin ku merret parasysh
xhiro vjetore e kompanisë, fitimi vjetor, kapitali i investuar, një
vlerësim i përafërt i vlerës së tregut të biznesit. Në këtë vlerësim nuk
janë konsideruar faktorë të tjerë si prona personale, detyrimet ndaj
shtetit apo detyrimet ndaj sistemit bankar. <br />
<br /><strong>1- Samir Mane</strong> <span class="photo photo_left"><img alt="" class="photo_img img" src="https://fbcdn-photos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xap1/t1.0-0/10338845_886649491362059_7620770218332240332_a.jpg" title="" /></span><br />Është
biznesmeni që kryeson listën e 10 personave më të pasur në Shqipëri.
Zyrtarisht njihet si pronar 100 për qind i grupit Balfin, investime në
pjesëmarrje dhe shërbim konsulence.<br /><br />Gjithashtu ai është pronar
100 për qind i Mane TCI që merret me ndërtim dhe shitblerje pasurish të
patundshme e qeradhënie, Albchrome Albania, me 90 për qind të aksioneve
të Neptun, tregtim mallrash elektroshtëpiake, si dhe 88 për qind të
aksioneve të Tiraa East Gate, një qendër tregtare, më e madhja në
Shqipëri. <br /><br /><strong>2- Vasil Naçi </strong><span class="photo photo_left"><img alt="" class="photo_img img" src="https://fbcdn-photos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xfp1/t1.0-0/10429442_886649691362039_2555086921304151585_a.jpg" title="" /></span><strong></strong><br />I
dyti në listën e dhjetë më të pasurve, Naçi zotëron 34 për qind të
aksioneve të Agna, një kompani që merret me import-eksport te mallrave
industriale e ushqimore, materiale ndërtimi, prodhime bujqësore dhe
blegtorale, prodhim e shitje pije alkoolike, pjesë këmbimi, tregtimin e
tyre me shumice e pakice si dhe transport mallrash dhe udhëtarësh.
Gjithashtu Naçi zotëron 27 për qind të aksioneve të Alfa, import-eksport
mallrash të ndryshme, 34 për qind të Albartex, tregti me shumicë dhe
pakicë produktesh të ndryshme, si dhe 17 për qind të Platea, ndërtim dhe
menaxhim-shpërndarje mediash të shkruara dhe marketingu. Po ashtu, Naçi
zotëron edhe 4 për qind të aksioneve të bankës Societe Generale
Albania. <br /><br /><strong>3- Bashkim Ulaj</strong> <span class="photo photo_left"><img alt="" class="photo_img img" src="https://fbcdn-photos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xap1/t1.0-0/10418190_886650174695324_4091105300896965227_a.jpg" title="" /></span><br />Është
pronar me 100 për qind të aksioneve të kompanive Gener 2 dhe Platinium
Investment. E para merret me ndërtime dhe ka në zotërim disa nga
pallatet më luksoze në qendër të Tiranës. E dyta është aktivitet
kreditimi financiar. Ulaj është pronar edhe i 70 për qind të aksioneve
të DataCom, kompani të dhënash telekomunikative.<br /><br /><br /><strong>4- Artan Dulaku</strong> <span class="photo photo_left"><img alt="" class="photo_img img" src="https://fbcdn-photos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpf1/t1.0-0/10341986_886651338028541_6995920610110536645_a.jpg" title="" /></span><br />Njihet
si pronar i disa kompanive. Mes tyre, Concord Investment (ish Edil-al),
me 34 për qind të aksioneve, INER, 34 për qind, kompani tregtimi
mallrash të ndryshme, Inter Gaz, 50 për qind, tregtim gazi, nafte dhe
nënprodukte të tyre. Dulaku është 100 për qind pronar i Alissa Albania,
kompani ndërtimi dhe prodhim-tregtimi materialesh ndërtimi. Ai rezulton
pronar edhe medias, si ASC (Tring), ku zotëron zyrtarisht 26 për qind në
këtë kompani që ofron transmetime televizive, si dhe Media Vizion ku
zotëron 33.33 për qind të Vizion Plus, television kombëtar satelitor.
Dulaku është pronar edhe i Albeton 5 (100 për qind), Iliria Development
(Shitblerje pasurish të patundshme), me 49 për qind; Alba-Beton, 34 për
qind në këtë kompani që merret me aktivitet ndërtimi, shitberleje pasuri
te patundshme. Dulaku është pronar edhe i 20 për qind të aksioneve të
Euro Aditiv, kompani që merret me prodhim, blerje, tregti materialesh
kimike për ndërtim. <br /><br /><strong>5- Vjollca Hoxha</strong> <span class="photo photo_left"><img alt="" class="photo_img img" src="https://fbcdn-photos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xaf1/t1.0-0/10174981_886652028028472_6866053544307078143_a.jpg" title="" /></span><br />Gruaja
e të ndjerit Dritan Hoxha, themelus i Top CHannel, Top Media dhe
Digitalb, Vjollca Hoxha, zyrtarisht rezulton pronare me 8 për qind të
televizionit kombëtar Top Channel. Ajo është pronare edhe me 10 për qind
në Digitalb, 6 për qind të aksioneve të kompanisë celulare Plus; 20 për
qind të aksioneve të Valtellina, kompania e shitjes së Lori Caffe, si
dhe një të pestën e Video Grafic Agency (VGA), që merret me prodhim e
publikim reklamash. <br /><br /><strong>6- Shefqet Kastrati</strong> <span class="photo photo_left"><img alt="" class="photo_img img" src="https://fbcdn-photos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpf1/t1.0-0/10176146_886652281361780_5630320506666451029_a.jpg" title="" /></span><br />Rezulton
zyrtarisht pronar me 100 për qind të aksioneve të Kastrati Sh.a
(Shoqëri Aksionere), kompani që merret me prodhim biokarburesh nga
burime te rinovueshme si vajra vegjetale etj., si dhe të Kastrati Shpk
që merret me import, eksport, tregti me pakicë të karburanteve, lëndëve
djegëse, transport karburanti e mallrash, veprimtari në fushën e
ndërtimit. Bar - Restorant, Hoteleri dhe Tregti me pakicë. Kastrati
është pronar edhe i kompanisë së sigurimeve Albsig (Alb-Siguracion) me
73 për qind të aksioneve; Continental Group Sha me 50 për qind, kompani
që merret me import, tregti produktesh hidrokarbure, traport
hidrokarburesh dhe te tjera; 17 për qind të aksioneve të Kastpetrol,
ndertim impiantesh per tregtim dhe përpunim hidrokarburesh; 49 për qind
të Greeen Fuel, prodhim biokarburesh nga burime te rinovueshme si vajra
vegjetale etj.; 50 për qind të Murataj, tregtim te mjeteve te
transportit, prodhim te produkteve bujqësore, te qumështit dhe te
nënprodukteve te tyre, mishit dhe te nënprodukteve te tyre, etj.; <br /><br /><strong>7- Grigor Joti </strong><span class="photo photo_left"><img alt="" class="photo_img img" src="https://fbcdn-photos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xfp1/t1.0-0/10320551_886652481361760_2076756998433065887_a.jpg" title="" /></span><br />Është
pronar me 100 për qind të aksioneve të InveG që merret me ndërtim dhe
rikonstruksion, si dhe 80 për qind të aksioneve të Infosoft Group. Kjo
është kompania më e madhe e menaxhimit dhe shitjes së produkteve
kompjuterike në Shqipëri. <br /><br /><strong>8- Edmond Leka</strong> <span class="photo photo_left"><img alt="" class="photo_img img" src="https://fbcdn-photos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xfa1/t1.0-0/10334399_886653861361622_2440892786336662331_a.jpg" title="" /></span><br />Është
pronar me 35 për qind të aksioneve të të Unionit Financiar Tiranë që
kontrollon të gjitha pikat e Ëestern Union në vend. Gjithashtu është
pronar edhe i 2 për qind të aksioneve të bankës Union Bank. <br /><br /><strong><br />9- Vilma Nushi</strong> <br />Është
një ndër të paktat femra që rezultojnë në më të pasurit e vendit dhe e
dyta zonjë në “Top 10”. Është pronare e 100 për qind të aksioneve të
Marketing Distribution. Kontrollon Duty Free Shop dhe ka aktivitet të
gjerë të tregtimit të mallrave të ndryshme. Është pronare edhe e gjysmës
së aksioneve të kompanisë farmaceutike, TRIMED. <br /><br /><strong>10- Ramë Geci</strong> <span class="photo photo_left"><img alt="" class="photo_img img" src="https://fbcdn-photos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xfp1/t1.0-0/10410980_886655274694814_4073649224833344929_a.jpg" title="" /></span><br />I
dhjeti në listë është Ramë Geci. Ai rezulton pronar me 100 për qind të
aksioneve të Geci shpk, kompania që kontrollon hotelin Tirana
International në kryeqytet, hoteli më i madh në Shqipëri, me katër yje. <br /><br />Fondacioni
që kreu hulumtimin e detajuar nuk ka publikuar shifrat e pasurisë së
milionerëve shqiptarë, mes tyre edhe dy femra. Besart Kadia, Drejtor
Ekzekutiv i Fondacionit për Liri Ekonomike, i pyetur nga IBNA pse nuk u
bënë publike shifrat, pohon se ato janë të disponueshme, por është marrë
vendim që sivjet të mos publikohen pasi vlerësohet si e nevojshme që
siguria e shifrave të jetë 100 për qind<br /><br />BALKANWEB<br /><br />Të
varfrit, të cilët shtohen në përpjestim të drejtë me rritjen e pasurisë
së këtyre individëve, nxjerrin shumë justifikime të gjetura për të
ngushëlluar vetveten, si në rastet e fotos së mëposhtme. (S.I)<br /><span class="photo "><img alt="" class="photo_img img" height="234" src="https://scontent-a-cdg.xx.fbcdn.net/hphotos-xaf1/t1.0-9/q71/s720x720/10377074_886648851362123_7692773968923971163_n.jpg" title="" width="400" /></span></div>
DIELLIhttp://www.blogger.com/profile/17694089366768364607noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2410605911276179609.post-21760752327400863362014-06-17T19:22:00.001+02:002023-11-28T08:49:55.039+01:00Ja kush janë 10 njerëzit më të pasur në Shqipëri!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
What's that ?</div>
DIELLIhttp://www.blogger.com/profile/17694089366768364607noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2410605911276179609.post-74620215093895965352014-06-17T19:21:00.002+02:002014-06-17T19:21:48.270+02:00Na ishte se ç'na ishte<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption">Na
ishte njëherë e një kohë kur nuk e njihnim dhe nuk na interesonte
politika. Nuk na interesonte pamja e ngjyra e tjetrit. Përkatësia fetare
dhe asgjë tjetër që na ndante s'përbënte temë diskutimi. <br /> Ishim
bashkë, vajza e djem, gjithë kohës, qëndronim përkrahu dhe ndjeheshim
motra e vëllezër. Ziheshim dhe me një të lidhur gishtash pajtoheshim
sikur të mos ishim zënë asnjëhe<span class="text_exposed_show">rë. <br /> Rrinim gjithë kohës jashtë dhe nuk kishim nevojë për lekë e madje as për lodra. Ato do ti krijonim vetë. <br />
Gjëja më e mërzitshme në televizor ishin lajmet apo parashikimi i
motit, sepse nuk na interesonte në ishte diell apo shi, ftohtë apo vapë.
<br /> Ishte kjo kohë kur gjumi na zinte duke u hedhur mbi krevat dopio e duke qeshur. Koha kur zgjimi vinte prej puthjesh. </span></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-x4m5KXvAxZw/U6B5GxB9j1I/AAAAAAAACfY/j08u2AOxP00/s1600/10384031_882624461764562_7957644634021649655_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-x4m5KXvAxZw/U6B5GxB9j1I/AAAAAAAACfY/j08u2AOxP00/s1600/10384031_882624461764562_7957644634021649655_n.jpg" height="200" width="320" /></a></div>
<br /> <br /> <u>Lojërat, ishin ngjarjet tona më serioze. </u><br /> <br /> Ishte një kohë kur hidhje dhëmbin e vjetër e sorra nuk harronte të të sillte të riun.<br />
Ishte koha kur gjumi i pasdites ishte një humbje kohe sa ishe i gatshëm
edhe të shtireshe sikur po flije. Ishte koha kur dikush ishte më i
madh, vetëm pse me të kishe një vit diferencë dhe ata që banonin në
pallatin përbri, i përksinin një lagjeje tjetër.<br /> <br /> Ishte koha kur
në ditaret njëri-tjetrit shkruan fjalët më të bukura e premtimet për
shoqërinë e përjetshme. Ishte koha kur kishe shokë shumë të ngushtë,
madje disa në klasë e disa në lagje. Ishte koha kur koncerti organizohej
në pak orë, të gjithë ishin artistë dhe të gjithë duartrokitës. Ishte
koha kur ngopeshe, ndërsa bukën e ndaje me të tjerët.<br /> Ishte koha kur pushimet verore ishin vertetë pushime dhe ti i lumturoheshe veshjes për herë të parë të rrobave të verës.<br /> <br /> <u>Ishte koha kur kërkoje probleme, për ti zgjidhur. </u><br /> <br />
Ishte koha kur jeta ishte e bukur dhe ti kërkoje të rriteshe sa më
shpejt. <b>Ishte koha kur "Na ishte se ç'na ishte", ishte një përrallë e
vërtetë.</b><br /><br />Shkroi: <b>Stop Injorancës !</b><br /></div>
DIELLIhttp://www.blogger.com/profile/17694089366768364607noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2410605911276179609.post-63390916355243967232014-06-17T19:18:00.001+02:002014-06-17T19:18:40.111+02:00E kish' gabim...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption">Punët nuk bëhen me b*thë! - thosh' populli.<br /> E kish' gabim... (S.I) <a data-hovercard="/ajax/hovercard/page.php?id=108947049314560" href="https://www.facebook.com/Shkendije.Official.Muja">Shkendije Mujaj</a></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-1uKYzuRZcAI/U6B4Wv17LmI/AAAAAAAACfQ/9AT_43VXEIE/s1600/10356279_876938978999777_2862337617149162451_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-1uKYzuRZcAI/U6B4Wv17LmI/AAAAAAAACfQ/9AT_43VXEIE/s1600/10356279_876938978999777_2862337617149162451_n.jpg" height="640" width="385" /></a></div>
</div>
DIELLIhttp://www.blogger.com/profile/17694089366768364607noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2410605911276179609.post-41636458073176347002014-06-04T11:39:00.002+02:002014-06-04T11:54:55.617+02:00Bashkë<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="_5pbx userContent" data-ft="{"tn":"K"}">
Ai çift që kishin shkëmbyer bashkë qindra mijëra mesazhe, orëve të vona.<br />
Ai çift që puthej pa u shkëputur për orë të tëra dhe që nuk linte rast
ti shpëtonte pa i bërë çmendurirat edhe mes natyrës, në banjo shkollash e
tavolina lokalesh. Ai çift që nuk humbiste rastin të shfrytëzonte një
shtëpi bosh, apo që edhe 2 herë në javë shtrëngonte shpenzimet për të
zbardhur netët hoteleve, ku zente gjithmonë dhomën me vaskë.<br />
Ai çift që ecnin gjithmonë përdore dhe dushin e bënin përherë bashkë. <br />
Po, po.<br />
Ky është çifti që nëse nesër do nisin të jetojnë në të njëjtën çati
duke ndarë të njëjtin shtrat, s'do të ndajnë më të njëjtat ëndrra.<br />
S'do të zgjohen më duke u puthur dhe puthjet gjithmonë e më shumë do
t'ua lënë vendin fjalëve. Do të zihen, shahen e do të mbajnë edhe mëri
gjatë. <br />
Mbi dashurinë, që i solli në ngritjen e folesë së
përbashkët, do ti kushtohet rëndësi gjendjes së tyre financiare. Se e
tillë është jeta me vështirësitë e saj.<br />
Dhe ky është një cikël, që
sido dhe sado herë që ta nisësh, do arrish përsëri në të njëjtin
rezultat. Se emocionet kanë grafikët e tyre, me një pikënisje, një pikë
kulminante dhe duke vazhduar me luhatje në një rënie konstante. Ashtu si
edhe ne, kemi grafikët tanë të predispozitës për të provuar këtë lloj
emocioni.<br />
Me këdo të jeni në krahë e sado të dashuruar marrëzisht
pas njëri-tjetrit të jeni, do të kaloni në të njëjtën rrugë dhe nuk
është mjaftueshmërisht e arsyeshme të ndaheni, në çastin kur duhet të
ndani përgjegjësitë. <br />
Nëse do jeni me fat, dalëngadalë do të
ndjeheni si vëlla e motër. E nëse nuk do arrini ta krijojni atë fat, si
dy shokë trazovaçë..<br />
Po ç'rëndësi ka?!<br />
Natyra e ka bërë gjithçka të konsumueshme dhe ne na mbetet të kryejmë një përjashtim; respektin ndaj njëri-tjetrin. <br />
Për respekt të asaj dashurisë së zjarrtë, për respekt të folesë së
ngritur dhe sfidave të përballuara. Për respekt të ngritjes së një
familjeje si qelizë e shoqërisë dhe edukimin e pjestarëve, si një pjesë
integrale e saj.<br />
Njeriu nga natyra është një poligam i lindur dhe
implementimi me sukses i një monogamie, me të gjitha kundërshtitë e
saj, është patjetër një sukses.<br />
Jeto, rritu e plaku, bashkë!<br />
<div style="text-align: center;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-Eujj8XbVLwI/U47o8jkoSpI/AAAAAAAACYY/YEwAILBCThs/s1600/1513168_890241407669534_4034170480730893645_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-Eujj8XbVLwI/U47o8jkoSpI/AAAAAAAACYY/YEwAILBCThs/s1600/1513168_890241407669534_4034170480730893645_n.jpg" height="356" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: left;">
<span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show">Shkroi: <span style="color: #cc0000;"><b>Stop Injorancës !</b></span></span></span></span> </div>
</div>
<span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"><span style="color: #cc0000;"><b></b></span></span></span></span></div>
</div>
DIELLIhttp://www.blogger.com/profile/17694089366768364607noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2410605911276179609.post-48237218542648063812014-03-28T19:49:00.002+01:002014-06-04T11:29:09.720+02:00Sipas teje, deri kur?! <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-pEYeypTwOjc/UzXELNwmTtI/AAAAAAAACW0/O4CJ7kOVOEw/s1600/1920536_839812999379042_1050818200_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"></a><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption">Sipas moshës, ata ishin të dy shumë të rinj.<br /> Sipas të dhënave djali ishte 24 vjeç dhe vajza diçka më pak.<br /> Sipas vajzës, ai ishte çun mamaje që dëgjonte prindërit. <br /> Sipas djalit, ajo nuk i donte prindërit e tij.<br /> Sipas prindërve të djalit, ajo duhet të zgjidhte të jetonte me prindërit e djalit, ose të rikthehej të jetonte me prindërit e saj.<span class="text_exposed_show"><br /> Sipas babait të vajzës, krushqit për prishjen e martesës meritonin të rriheshin.<br /> Sipas nënës së vajzës, ata meritonin edhe plumbat e kallashit.</span></span></span><br />
<br /><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45,"tn":"*G"}" id="fbPhotoPageCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><span class="text_exposed_show"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-pEYeypTwOjc/UzXELNwmTtI/AAAAAAAACW0/O4CJ7kOVOEw/s1600/1920536_839812999379042_1050818200_n.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-pEYeypTwOjc/UzXELNwmTtI/AAAAAAAACW0/O4CJ7kOVOEw/s1600/1920536_839812999379042_1050818200_n.jpg" height="371" width="640" /></a> <u>Dhe sipas gjasave kështu ndodhi.</u><br />
Sipas hetimeve të Policisë, një divorc 2 javë para dasmës, përfundoi me
vrasjen e krushkut si dhe plagosjen e dhëndrit dhe të një kalimtareje
të rastit.<br /> <br /> <b>Sipas qytetarëve, kjo është kafshëri. <br /> Sipas kafshëve, këto janë punë njerëzish.</b><br /> <br /> Sipas shqiptaro-fobëve, këto janë vepra shqiptarësh.<br /> Sipas gazetave, këto janë ngjarje interesante.<br /> Sipas politikanëve, këto janë fajet e kundërshtarit.<br /> Sipas ushtarakëve, këto janë pasojat e pajisjes së qytetarëve me armë, pas rënies së shtetit në vitin 1997.<br /> Sipas sociologëve këto tregojnë dramën e familjes shqiptare.<br /> Sipas ekonomistëve, këto janë efektet e krizës ekonomike.<br /> Sipas arsimtarëve, këto janë efektet e mungesës së dijes e kulturës.<br /> Sipas kohës, dramat e tragjeditë shqiptare përbëjnë ngjarje të rëndomta. <br /> <br /> <b>Sipas teje, deri kur?! </b><br /><br />Shkroi: <span style="color: #cc0000;"><b>Stop Injorancës !</b></span></span></span></span></div>
DIELLIhttp://www.blogger.com/profile/17694089366768364607noreply@blogger.com0