Berati - Etimologjia e emrit

Stop Injorancës

Historiografia zyrtare na thotë se qyteti i Beratit e ka marrë këtë emër prej bullgarëve, që e pushtuan në shek. e XI-të dhe e quajtën Belgrad, nga "bel" që serbisht përkthehet "i bardhë" dhe "grad" që serbisht përkthehet "qytet" e merr kështu emrin "Qytet i Bardhë".

Historiografia zyrtare e ka pranuar pa hezituar këtë teori, madje pa marrë në konsideratë faktin se kur ka lindur shqipja e kur serbishtja, kur është krijuar Beogradi e kur është krijuar Berati. Si shndërrohet ky emër, nga Belgrad në Berat, kur Berat është formë më e lashtë, se fjala Belgrad.

Megjithatë, kush ka njohuri në histori e gjuhësi, e di mirë që "Bel" quhej besimi në Zotin Babilonas, në gjuhën akadiane (e rrjedhur prej gjuhës sumere) të folur në Mesapotami quhej "Bel" gjithashtu mbreti dhe në hebraisht Zoti quhej gjithashtu "Ba'al".

Atëherë, do rrjedhim e do të themi që serbishtja është nëna e këtyre gjuhëve, apo do mundohemi të kuptojmë se ç'është kjo "bel, belu, ba'al" e cila nënkuptonte Zotin në lashtësi?!

Bel, belu, ba'al nuk janë asgjë tjetër veç shqipes "bë+yll". Babel, ishte bab+ylli, Babilonia ishte Bab+ylli+jonë.
Përse gjuhët latine me fjalën "Belle" nënkuptojnë të bukurën?
Përse italishtja sot yjet i quan "stelle"? (ë-shtë-yll)
Po Belgjika, nga Beogradi vjen?
Po çfarë është në të vërtetë prapashtesa "grad"? Duke kërkuar tek fjalori etimologjik më serioz në internet, http://www.etymonline.com/index.php?allowed_in_frame=0&search=grad&searchmode=none , ai na shpjegon se fjala "grad" nënkupton një rrethim me gurë deri në 5 metra dhe vjen prej fjalës "gard", e që kjo e fundit vjen nga rrënja proto-indoeuropiane, "gherdh". Fjalë që krijon gardën, apo edhe garden (kopshtin).

A do më shumë mund të kuptosh që bëhet fjalë për shqipen "gardh" e që lidhet drejtëpërdrejtë me gurin?

Kaq pak dyshim duhet për të kuptuar se me çfarë dengu gënjeshtrash na kanë mbuluar dhe vazhdojnë të na mbulojnë historianët, si vegla të gjeopolitikës.

Shkroi: Stop Injorancës http://www.facebook.com/NdalPaditurise2   www.stopinjorances.blogpost.com

Rishikimi i figurës së Ahmet (Zogut) Zogollit

Stop Injorancës

Në një kohë Kryeministri Berisha bën publikisht thirrje historianëve për pastrimin e figurës së Ahmet Zogut, historiani i tij puthadoras, Prof. Dr. Beqir Meta, ai i cili e trajtoi, në librat mësimore të vitit të IV të gjimnazit, vitin e zi 1997-ë si një rebelim komunist dhe Berishën si ëngjëllin mbrotjës të shqiptarëve, në diskrodancë të plotë me "madhërinë e tij", boton paraprakisht tek "Toena" një Studim për periudhën 1928-1939 të Monarkisë Shqiptare ku ndër të tjera shkruan si vijon:

Ndërsa vendet fqinje prej dekadash vijonin me polikën asimiluese dhe diskriminuese ndaj pakicave etnike, siç ishin ato shqiptare në Greqi apo Jugosllavi, Mbretëria shqiptare e drejtuar nga mbreti Zogu I bënte të kundërtën. Madje, duke kaluar edhe parashikimet. Nëse brenda pak viteve në Greqi përqindja e minoriteteve ra ndjeshëm, pra edhe në kurriz të asimilimit të minoritetit shqiptar, në Shqipërinë monarkike, minoritarët u bënë me prona, u fuqizuan dhe u shkolluan edhe më mirë se shqiptarët.

Më shumë mësues për minoritarët se shqiptarët

Mbretëria zbatoi një politikë tolerante ndaj pakicave, madje u tejkaluan edhe disa kufizime e parashikime të Traktatit të Lidhjes së Kombeve. Shteti shqiptar financoi shkollat minoritare në një masë të konsiderueshme. Pesha specifike e shkollave minoritare në raport me numrin e fshatrave dhe të popullsisë ishte dy herë më e lartë se mesatarja e vendit. Kështu në minoritet, kishte 1 shkollë për 829 banorë, ndërsa në popullsinë shqiptare të qarkut të Gjirokastrës kishte 1 shkollë për 1 500 banorë . Në vitin 1934, kur filloi dhe konflikti për shtetëzimin e shkollave greke përqindja e nxënësve shqiptarë, në raport me fëmijët e moshës së detyrimit shkollor ishte 36,29%, kurse ajo e fëmijëve të minoritetit grek 79,30%. Përqindja e nxënësve shqiptarë në krahasim me numrin e popullsisë ishte 4,8%, e atyre grekë 9,9%. Përqindja e nxënësve të moshës shkollore që frekuentonin shkollën në minoritetin grek të Shqipërisë ishte 79,30% kurse ajo e nxënësve grekë në Greqi ishte 75% . Përveç kësaj u toleruan në heshtje edhe financimet e qeverive dhe subjekteve greke e serbe për shkollat e pakicave në Shqipëri, gjë të cilën këto shtete nuk e lejonin kurrsesi brenda territorit të tyre. Minoriteti grekofon dhe ai vlleh kishin përfaqësim më të lartë se ai proporcional në parlamentin dhe në administratën shtetërore shqiptare. Qeveria shqiptare deklaronte se “grekofonët ishin pranuar në radhën e nëpunësve të lartë të shtetit, e oficerëve, policisë, xhandarmërisë në një proporcion që nuk i përshtatet aspak numrit të tyre në raport me popullsinë e përgjithshme të Shqipërisë. Asnjë shtrëngim për sa i përket përdorimit të gjuhës së tyre, gëzimit të pasurisë së tyre, sigurimit të jetës dhe nderit të tyre nuk u është bërë kurrë. Ndërsa gjithë këto të drejta që u përkasin pakicave janë shkelur në mënyrë të padurueshme nga qeveria greke ndaj pakicës shqiptare në Çamëri”

Ka ardhur koha e maskarenjve kur tradhëtarët do mundohen ti ngrenë gjithmonë e më lart dhe heronjtë ti hedhim gjithmonë e më poshtë.

A është ky atdheu i shqiptarëve?

Shkroi: Stop Injorancës http://www.facebook.com/NdalPaditurise2  www.stopinjorances.blogpost.com

Ganiu, Jani, Gjoni dhe Goni...

U bë kohë që nuk shkruaj.
Jo për shkak të mungesë së kohës, apo sepse nuk ka se për çfarë të shkruash, por prej kohësh më ishte ngulitur fort në mendje një bindje, që sado shkrime, thirrje, alarme etj, shkruajnë pena të forta intelektualësh me bagazh, analistë me horizont apo edhe amatorë të ndryshëm si puna ime, në realitetin tonë shqiptar jo vetëm që nuk tenton të ndryshojë gjë, por pjestarët e shoqërisë civile nga goditjet e njëpasnjëshme dalëngadalë po humbasin edhe atë cipë sedre që ua ngre, jo vetëm qimet përpjetë, por edhe i nxit të hidhen përpjetë për të kërkuar ndryshim të kushteve të mjera social-ekonomike në të cilat rropatemi çdo ditë. Për tu thënë ndal mjaft politikave të verbra, kriminale e deri antikombëtare, që nuk i shërbejnë komunitetit, por mjerisht vetëm përfaqësuesve të tij.

Eshtë e vërtetë që skandalet mbulojnë dita-ditës njëri-tjetrin, prapaskenat guxojnë të dalin në skenë dhe laku që mbyt zërin e ndërgjegjes sa vjen e ngushtohet, por besoj që njerëzit, të cilët lidhen bashkë rreth vlerave, që i bashkojnë shpresat, dashamirësia, mundi dhe besimi që ky vend e këta njerëz meritojnë dhe mund të fitojnë, ditë më të mira për të gjithë bashkë, formojnë një grup shumë më solid se ai krahu tjetër, që herë nga padija e herë nga keqdashja janë mbledhur tok rreth një përfitmi të ngushtë, që herët a vonë do ti ndajë edhe nga njëri-tjetri.

Sot doja të tregoja një histori të trishtë të 4 meshkujve shqiptarë, të cilët fare rastësisht lexojnë në gazetë, që këtë vjeshtë Shqipëria do të realizojë regjistrimin etniko-fetar të popullsisë, me vetdeklarim. Rregjistrim që është pagëzuar me emrin "Cencus"!

Ganiu, Jani, Gjoni dhe Goni janë shokë të ngushtë fëmijërie, që valët e mëdha të migrimeve dhe emigrimeve sërisht fare rastësisht, nuk i kanë ndarë.

Ata takohen çdo pasdite tek Tajvani, aty ku kryqëzohen kisha katolike, ajo ortodokse e xhamia. Më shpesh pa gra, sepse me gratë, ata diskutojnë çdo problem anembanë globit. Nga teoritë konspirative të 11 shtatorit dhe deri tek plani për zbritjen e njeriut në planetin Mars, në 2017-ën.

I vetmi debat që nuk ka zbritur pothuajse fare në tryezën e tyre, është debati mbi fenë. Ata nuk e dinë përkatësinë fetare të njëri-tjetrit, sepse nuk ndjekin fare rite fetare, me përjashtim të festave, të cilat i festojnë të gjitha. Pushim hesapi.

Por ja që Ganiu me gazetë në dorë hap debatin mbi fenë e rregjistrimin e popullsisë. Ai pretendon se shqiptarët duhet të jenë më tepër se 70% muslimanë, sa dolën nga rregjistrimi i popullsisë në kohën e Zogut. Idenë ia përfocon më tepër fakti se ai si shenjë dalluese të muslimanëve di shkronjën "M", që krijohet në pëllëmbën e dorës dhe shumica e njerëzve që ai njeh në dorë iu krijohet shkronja "M".
Në këtë çast ndërhyn Jani, i cili mendon se një tregues më i saktë i përkatësisë fetare janë emrat e prindërve dhe nëse prindërit e tu janë ortodoksë, atëherë ti detyrimisht je ortodoks.
Por Gjoni hidhet ta kundërshtojë se mqs heroi kombëtar i shqiptarëve kishte qenë katolik, atëherë shqiptarët duhet medoemos të jenë të gjithë katolikë.
E kështu në mëdyshje të plota mes tyre Ganiu shton që do ishte më mirë që shqiptarët të ishin të gjithë muslimanë, mqs shumica jemi muslimanë dhe jemi vendi që dallohemi për tolerancën më të madhe fetare, në botë. Pastaj vazhdon duke thënë që kryetari i Ortodoksëve është Janullatos, një antishqiptar i përbetuar. Jani ofendohet dhe ia kthen që muslimanët janë terroristë, kamikazë e fondamentalistë dhe të prapambetur. Situata ndizet keq. Gjoni nga ana tjetër i kthehet Ganiut duke thënë se Papa për Pashkë uron edhe shqip, ndërsa hoxha 5-herë në ditë pëllet vetëm arabisht. Aty Ganiu shpërthen duke i quajtur katolikët njerëz të djallit dhe fashistë, pasi Vatikani fsheh kilometra me libra të vjetër shqip dhe se në kohën kur shqiptarët i strehuan çifutët, ishte Vatikani me në krye Papën, që ua shiti çifutët gjermanëve në këmbim të parave.

Goni që deri në atë çast nuk kishte folur fare, kërcet gotën mbi tavolinë.
Po ç'bëni kështu ore të mjerë, se latë namë - u thotë.

Ia nisët me regjistrimin fetar dhe etnik të popullsisë dhe ziheni me njëri-tjetrin, duke harruar atë që është më kryesorja për të gjithë ne bashkë. Ky regjistrim po bëhet me vetdeklarim, që do të thotë se çdokush mund të deklarojë etninë dhe fenë sipas vullnetit të tij, por etnia nuk është zgjedhje e lirë. Këtë kusht, bashkë me ndarjen e turpshme të ujërave detarë, ia ka imponuar Shqipërisë Greqia, duke e kërcënuar për ratifikimin e anëtarësimit në NATO. E kush, Greqia që vetë nuk njeh asnjë minoritet dhe asnjë të drejtë arsimi e gjuhe të tyre. Ajo Greqi që përbëhet prej 4 brezash të ndryshëm shqiptarësh dhe që i ka shkelur të gjithë njësoj. Ajo Greqi që ende pretendon autonominë e Himarës dhe Epirit të Veriut dhe që emrin e saj e ka prej një fisi ilir të Epirit. Ajo Greqi që u ngrit prej shqiptarësh në revolucionin e 1821-shit dhe që ua mohon etninë e tyre shqiptare. Ajo Greqi që Presidentit e saj të parë, e kishte shqiptar. Po ajo Greqi që shqiptarët ortodoksë i asimiloi në grekë me anë të kishës dhe shqiptarët muslimanë i dëboi me anë të genocidit e spastrimit etnik.

Jeni në vetë ju, apo jo?!

Këtu duke pirë birra e na flisni për fetë ju... Askush prej jush nuk zbaton ritet fetare dhe s'ka si të quhet besimtar fetar, sepse janë pikërisht ritet ato që dallojnë besimtarët e njërës fe, prej tjetrës. Ata që thjeshtë besojnë në një Zot, por nuk ndjekin rite fetare, quhen Agnostikë.
Dhe që jemi shteti i vetëm në botë me 4 besime të mëdha fetare, që prapë po na shtohen me çifutë e me të tjerë dhe dallohemi për tolerancën e madhe fetare, kjo nuk i dedikohet feve, sepse fetë dhe toleranca janë antonime mes tyre. Ato përpiqen dhe e kanë në themel të qëllimit të tyre konvertimet dhe shtimin e rradhët të besimtarëve. Toleranca jonë fetare i dedikohet pikërisht indiferencës sonë fetare. Nuk jemi ne shqiptarët aq njerëz tolerantë, e dimë të gjithë, apo jo?!

E ti Gani duhet të dish që besimi fetar nuk është i trashëgueshëm, pasi është shprehje e vullnetit të lirë të një njeriu në moshë madhore. Pra ti, edhe pse ke emër me origjinë fetare muslimane, mund të ndjehesh edhe budist, sepse kjo është e drejta jote. Shikoji emrat tanë se si i ka transformuar feja...

Ne jemi miq të mirë dhe kurrë nuk jemi ndarë për budallëqe të tilla. Pashko Vasa para 1 shekulli ka thënë se feja e shqiptarit është shqiptaria, sepse askush nga fetë nuk ka folur shqip dhe në interes të kombit tonë. E shqipen e ka mallkuar edhe xhamia edhe kisha. Arsyen ua them tani, por porositim edhe 4 birra të tjera më parë.

E kështu Goni vulosi dhe shokët u çliruan duke buzëqeshur. 

Edhe ne qytetarët që jemi kundra rregjistrimit etniko-fetar me vetdeklarim, nuk është se kemi frikë se na rrëzohet miti i shqiptarëve muslimanë, sepse shqiptarët në pjesën më të madhe të tyre nuk janë as fetarë, por na dhimbset të japim ende territoret tona fqinjve, kështu siç jemi rrudhur në 1/4 e sipërfaqes tonë etnike.
Atë që Europa e fqinjët nuk na e rrëmbyen dot me armë, si mundet ta tolerojmë t'ua dhurojmë në kohë paqeje?!

Shkroi: Stop Injorancës ! http://www.facebook.com/NdalPaditurise2

Studiuesi i njohur shqiptar në New York Z. Genc Leka

(Studiuesi shqiptar Z. Genc Leka është Anëtar i Federatës së Mësuesve të New York-ut dhe të Amerikës në SHBA. Anëtar i Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptarë në Amerikë dhe një ndër themeluesit kryesor të krijimit të Akademisë së Shkencave Shqiptaro - Amerikane në SHBA. Gjithashtu ai punon si edukator i asociuar në një shkollë të mesme të arsimit special në New York) 

- Z. Leka, në librin tuaj të titulluar “Nënë Tereza” botuar në vitin ‘98 në New York, ju shkruani se gjuha shqipe është gjuha më e vjetër indoevropiane në botë. Mbi cilat fakte bazoheni kur shpreheni kështu?

Shkollarët e shquar amerikanë kanë filluar të bazohen shumë tek tradita popullore. Edhe unë pa ardhur në Amerikë kam dëgjuar nga im atë se një profesor i tij jurist kishte thënë se gjuha shqipe është gjuha më e vjetër në botë. Gjithashtu një diçka të tillë im atë e kishte dëgjuar nga Rilindasit, të cilët e kanë thënë këtë brez pas brezi. Babai im ka kryer studimet e larta në Kostandinopol në vitin 1912 dhe ai transmetonte idetë e Rilindasve se gjuha shqipe është gjuha më e vjetër mbi tokë. Kur unë erdha në SHBA në 1990, këtë shprehje e kam gjetur edhe në librin “Old Calabria” në Bibliotekën e New York-ut, si dhe në shumë libra të tjerë.

- Pse e keni lidhur gjuhën shqipe pikërisht tek ky Libër?

            Qëllimi im ishte të sensibilizoja opinionin shqiptar që të vija ata në lëvizje për të gjetur rrënjët e veta. Në nëntor të vitit ‘99 unë i paraqita botuesit të gazetës “Iliria” Ekrem Bardhës dhe Vehbi Bajramit “Pemën Gjenealogjike” Indoevropiane, ku gjuha shqipe është degëzimi i parë nga rrënja. Që të dy ishin të gatshëm për t’a botuar këtë shkrim dhe këtë fotokopje por unë isha shumë i zënë në atë kohë. Disa vite më vonë pata rastin të lexoj shkrime të këtij karakteri me autorë të ndryshëm. Dhe për këtë ndjehem krenar, se përpjekjet e mia në këtë drejtim vunë vërtetë në lëvizje opinionin e gjerë të intelektualëve mbi vërtetësinë e lashtësisë së gjuhës shqipe.

- Po drejtuesit e Akademisë së Shkencave në Shqipëri a e mbështetën këtë ide tuajën?   

Në vitin 1996 unë isha Redaktor i Revistës “Trojet Tona” së bashku edhe me Drejtuesin e Revistës Z. Tom Palokaj, zhvilluam një intervistë me Prof. Shaban Demiraj. Njëra nga pyetjet që unë i drejtova atij ishte: - Shkollarët amerikanë thonë se gjuha shqipe është gjuha më e vjetër mbi tokë. Po ju ç’farë mendimi keni? Dhe përgjigja e tij ishte kjo:- Gjuha shqipe është një nga gjuhët më të vjetra të Ballkanit.

- Çfarë konstatuat ju nga kjo përgjigje Z. Leka?

Unë konstatova se shkencëtarët shqiptarë janë të ndrydhur nga politika pasi atje mund të ndodhë gjithçka, por njëkohësisht kuptova se ka mungesë informacioni. Ndërsa ne studiojmë, lexojmë dhe kemi mundësi të hulumtojmë nëpër librat më të fundit të shkencës gjuhësore, ku është vërtetuar se gjuha shqipe ka dalë gjuha më e vjetër në botë dhe renditet 9500 vjet para Krishtit.

- A mund t’i njohim lexuesit tanë se si quhet libri ku jeni bazuar mbi lashtësinë e gjuhës sonë?

Libri quhet “Luigi Genes, Peoples and Languages” me autor Luigi Luca Cavalli - Sforca.

- Studiuesit e huaj e kanë përcaktuar një gjë të tillë, por mendimi juaj personal cili është?

Mendimi im personal është se gjuha shqipe është nënë e baskishtes, burushaskitishtes, tokearjanit edhe kaukazishtes. Për ne shqiptarët është e mjaftueshme përcaktimi i ADN-së të cilën nuk mund t’a bëjmë dot vetë.

- Çfarë është ADN-ja?

ADN-ja është një zbulim i vitit 1952 edhe më përpara i karbonit 14 radioaktiv, që përcakton vjetërsinë e objekteve arkeologjike, mbetjet artikularike të trupit të njeriut, si dhe të fosileve me plus-minus 100 vjet. Studiuesja e parë që e zbuloi strukturën helikale bazike të molekulës së ADN-së në vitin 1952 është Rozalinë Franklin. (1920-1958) Pas vdekjes së saj në vitin 1962 James Watson i cili fitoi edhe Çmimin Nobel për Medicine realizoi Çelësin e ADN-së, dmth molekulën e trashëgimisë.

- Sipas jush si studiues kush mund të quhet Albanolog?

Unë nuk kam vërejte për titujt e gradat e atyre që i kanë kryer shkollat e larta në Shqipëri. Por i mbështes dhe i përkrah ata që konsiderohen albanologë në përpjekjet e tyre. Por që të jemi realist duhet të kuptojmë se Albanologjia është shkenca më e vështirë e historisë së njerëzimit. Për t’u bërë një albanalog i suksesshëm në rradhë të parë duhet të jesh arkeograf, shkencë e cila nuk është vetëm një degë e historisë por që mbulon një numër të madh fushash si psikologji, arkeologji, matematike, etnologji, etiomologji, etnografi, gjuhët lashta dhe moderne, filozofi, estetikë, e mbi të gjitha duhet të studiohet historia e proçesit të të menduarit. Po kështu duhen vizituar Muzeumet e Botës, si edhe duhet studiuar epigrafia dhe misteret e alfabeteve. Ka shumë më tepër se kaq, por mos të harrojmë se shqiptarët janë populli i parë në historinë e njerëzimit që krijuan alfabetin fonetik dhe çdo gërmë e alfabetit fonetik ka histori në gjuhën e lashtë shqipe.

- A mund të na jepni ndonjë shembull?   

Shumë shkollarë të Europës thonë, se alfa, beta dhe gama, nuk kanë kuptim në gjuhën klasike greke, sepse janë të huazuara nga fenikishtja dhe ugaritishtja. Historia qëndron këtu për të civilizuar njerëzimin. Shqipen nga alfabeti me kunja e kthyen me gërma, nga ku “A”-ja ka kuptimin e lopës që lëronte tokën, me emrin lopë përfshiheshin lopa, demi, kau dhe bualli. Dhe kështu “A” është pikturuar me brirët me kënd që është alfa. Pa lopën nuk mund të punohej toka si dhe ishte mbijetesë e domosdoshme në familje. “B”-betha (ose banus) që do të thotë banesë, ku me shtëpi fillon civilizimi. “?”- gama është grepi që shërben për të varur rrobat në familje. Kur vjen njeriu në shtëpi që pushon var rrobat në grepin që është ngulur në mur. “H”- është gardhi i shtëpisë, ku vihet kufiri. Aty ku caktohej gardhi nuk lejohej të dilte lopa, si edhe i huaji i familjes e kishte të ndaluar hyrjen pa prezencën e të zotit të shtëpisë. “H” do të thotë hop ose hov. Domethënë duhet bërë hop ose hov nga vendi për të kaluar gardhin. Këtë kuptim ka gërma “H”.

- Z. Leka, gjithashtu në një shkrim tuajin ku shkruani për Aleksandrin e Madh kam lexuar diçka mbi Jeruzalemin. Ç’farë lidhje ka Jeruzalemi me Shqiptarët?

Edhe në këtë shkrim qëllimi im ishte për të sensibilizuar opinionin, ku intelektualë dhe studiues shqiptarë dhe të huaj të gërmojnë më tepër për Jeruzalemin përpara Biblës. Ky është qytet i themeluar nga Pellazgët. Fisi Ilirian Jebuzit ishte fisi që banoi në Jeruzalem para se të themelonte Mbretërinë e tij Davidi Mbreti i Jeruzalemit. Siç dihet Davidi mori për grua me detyrim Beth-Shevën e bukur që ishte një Ilirjane nga fisi Jebuzit dhe familjes së re i u shtua një djalë të cilin e quajtën Solomon. Mbreti Solomon ishte mbreti më i mençur i Izraelit. Në atë kohë pas vdekjes së Mbretit Solomon, Izraeli nxorri një rregull që për t’u quajtur hebre duhet që nëna të ishte hebre. Ky rregull u bë ligj për shkak të nënës së Solomonit që ishte nga fisi Ilir i Jebusitëve, d.m.th shqiptare.

            Solomoni trashëgoi Psalmet nga nëna e tij që në Bibël njihen si Psalmet e Solomonit. Ka disa shkollarë të huaj që e kundërshtojnë këtë gjë. Por kjo është e vërtetë, sepse pasi shqiptarët e kanë patur gojën të mbyllur për shkak të pushtimeve romane, otomane dhe komuniste. Që nga ajo kohë mbasi kishin bashkëjetuar dhe martuar me njëri-tjetrin, shqiptarët i kanë mbrojtur pa ndërprerje izraelitët. Po të gërmohet më tepër do të shikojmë se Moisiu i thotë pasuesve të tij: “Do t’ju drejtoj tek një popull që është populli më mikpritës i botës”. Këtë libër që unë e kam studiuar dhe jam bazuar për të thënë të vërtetën mbi gjuhën tonë shqipe e kam dhuratë nga Dr. Wolintz, i cili është Numri 1 i Shkencës Oftalmologjike Amerikane.

- Po ju Z. Leka, pse nuk jeni angazhuar në Institucionet përkatëse për t’i institucionalizuar këto dëshmi?

            Sikurse shpjegova pak më lartë në vitin 1997, Dr. Wolintz u interesua për të më gjetur vend punë në një nga Institucionet më të rëndësishme që merret me hulumtimet e kësaj fushe. Por unë e kam parë të arsyeshme të punoj në mënyrë indipendente…Sepse unë nuk dua të them “jo” atëherë kur duhet të them “po”.

- Edhe një pyetje e fundit. Gjatë bisedës me një Profesor të huaj mesa më kujtohet ka qenë fundi i vitit 2001, keni diskutuar për një libër që ndodhet në bibliotekat e New York-ut dhe që fliste për shkrimet liturgjike në gjuhën shqipe. A mund të na flisni diçka në lidhje me këtë libër?

            Po më kujtohet shumë mirë. Kjo ngjarje ka ndodhur në 27 tetor të vitit 2001, ku unë pas shumë kohë kërkimesh dhe pas një njoftimi që kisha, arrita të gjej në një nga bibliotekat e New York-ut një libër që bënte fjalë për shkrimet liturgjike në gjuhën shqipe. Unë akoma nuk kam botuar asgjë në lidhje me këtë fakt për arsye se dua të jem shumë i sigurtë në ato që do të paraqes përpara opinionit publik. Për një gjë jam i sigurtë se një nga Papat e Romës me firmën e tij origjinale ka firmosur dhe deklaruar se ky shkrim është në gjuhën shqipe. Duhet theksuar se Papa kishte studiuar edhe Paleontologji. Por unë shumë shpejt do t’a bëj publike këtë të vërtetë së bashku me deklaratën e Papës. Libri është rreth dy shekuj e gjysmë më i vjetër se Meshari i Gjon Boukut, por mendoj se është edhe më i vjetër, si dhe është i shkruar toskërisht.

- Ju faleminderit.

G. Tema

Turqit

Turqit janë ndoshta kombi më i ri i Evropës së vjetër. 

Fjala, i ri, është relative. Kur them i ri, kam parasysh gjuhën turke, më tepër se sa popullsinë turke. Lidhur me origjinën e turqve, thuhet se ata kanë emigruar nga fiset mongole dhe u vendosën në Anadoll shumë vonë.

Madje po ti referohemi historisë, ata kanë pushtuar një pjesë të Ballkanit, para se të pushtonin atë që do të bëhej shtëpia e tyre e re, pra Anadollin. Ishte një kryeministër shqiptar ai që pushtoi Anadollin për shtetin turk.
Ka disa fise turke që erdhën nga Aiza Qendrore, por popullsia turke në pjesën më të madhe të saj është autoktone, pasi ajo është popullsi e lashtë pellazge, që i ka banuar ato territore, që në kohët më të lashta.
Popullsia është ajo që ka qenë, e cila u bashkua me fiset turke, që erdhën aty, duke krijuar kështu kombin turk. Ajo që ndryshoi ishte gjuha, pasi këto popullsi të vjetra flasin një gjuhë të re, që është me tipare aziatike, por ruan edhe fjalët nga gjuhë evropiane. Shumë fjalë që gjenden tek shqipja dhe tek turqishtja nuk janë fjalë të huazuara as nga turqit dhe as nga shqiptarët, por janë fjalë që janë pellazgo-ilire.

Turqit janë një komb evropian nga ana antropologjike, e cila tregon se pavarësisht se kkjo popullsi e lashtë e ndryshoi gjuhën, nuk e ndërroi etnicitetin evropian, pasi ai pak element mongol u shkri brenda kësaj popullsie. Edhe të dhënat antropologjike tregojnë se popullsia turke është pasardhëse e racës së vjetër pellazgo-ilire dhe del me tregues cefalik si tek pellazgët dhe ilirët, ashtu si edhe tek shqiptarët sot, pra brakicefal në pjesën më të madhe.


Në Turqi jeton sot një popullsi e madhe shqiptare, që disa thonë se është ajo popullsi pellazge që ruajti gjuhën e saj dhe pjesa tjetër thonë që ka emigruar nga territoret shqiptare. Numri i kësaj popullsie shkom në mbi 7 milion banorë.

Shkroi : Elena Koxaqi, Redaktoi : Stop Injorancës