Historiografia zyrtare na thotë se qyteti i Beratit e ka marrë këtë emër prej bullgarëve, që e pushtuan në shek. e XI-të dhe e quajtën Belgrad, nga "bel" që serbisht përkthehet "i bardhë" dhe "grad" që serbisht përkthehet "qytet" e merr kështu emrin "Qytet i Bardhë".
Historiografia
zyrtare e ka pranuar pa hezituar këtë teori, madje pa marrë në konsideratë
faktin se kur ka lindur shqipja e kur serbishtja, kur është krijuar Beogradi e
kur është krijuar Berati. Si shndërrohet ky emër, nga Belgrad në Berat, kur
Berat është formë më e lashtë, se fjala Belgrad.
Megjithatë, kush ka njohuri në histori e gjuhësi, e di mirë që "Bel" quhej besimi në Zotin Babilonas, në gjuhën akadiane (e rrjedhur prej gjuhës sumere) të folur në Mesapotami quhej "Bel" gjithashtu mbreti dhe në hebraisht Zoti quhej gjithashtu "Ba'al".
Atëherë, do rrjedhim e do të themi që serbishtja është nëna e këtyre gjuhëve, apo do mundohemi të kuptojmë se ç'është kjo "bel, belu, ba'al" e cila nënkuptonte Zotin në lashtësi?!
Bel, belu, ba'al nuk janë asgjë tjetër veç shqipes "bë+yll". Babel, ishte bab+ylli, Babilonia ishte Bab+ylli+jonë.
Përse gjuhët latine me fjalën "Belle" nënkuptojnë të bukurën?
Përse italishtja sot yjet i quan "stelle"? (ë-shtë-yll)
Po Belgjika, nga Beogradi vjen?
Po çfarë është në të vërtetë prapashtesa "grad"? Duke kërkuar tek fjalori etimologjik më serioz në internet, http://www.etymonline.com/index.php?allowed_in_frame=0&search=grad&searchmode=none , ai na shpjegon se fjala "grad" nënkupton një rrethim me gurë deri në 5 metra dhe vjen prej fjalës "gard", e që kjo e fundit vjen nga rrënja proto-indoeuropiane, "gherdh". Fjalë që krijon gardën, apo edhe garden (kopshtin).
A do më shumë mund të kuptosh që bëhet fjalë për shqipen "gardh" e që lidhet drejtëpërdrejtë me gurin?
Kaq pak dyshim duhet për të kuptuar se me çfarë dengu gënjeshtrash na kanë mbuluar dhe vazhdojnë të na mbulojnë historianët, si vegla të gjeopolitikës.
Megjithatë, kush ka njohuri në histori e gjuhësi, e di mirë që "Bel" quhej besimi në Zotin Babilonas, në gjuhën akadiane (e rrjedhur prej gjuhës sumere) të folur në Mesapotami quhej "Bel" gjithashtu mbreti dhe në hebraisht Zoti quhej gjithashtu "Ba'al".
Atëherë, do rrjedhim e do të themi që serbishtja është nëna e këtyre gjuhëve, apo do mundohemi të kuptojmë se ç'është kjo "bel, belu, ba'al" e cila nënkuptonte Zotin në lashtësi?!
Bel, belu, ba'al nuk janë asgjë tjetër veç shqipes "bë+yll". Babel, ishte bab+ylli, Babilonia ishte Bab+ylli+jonë.
Përse gjuhët latine me fjalën "Belle" nënkuptojnë të bukurën?
Përse italishtja sot yjet i quan "stelle"? (ë-shtë-yll)
Po Belgjika, nga Beogradi vjen?
Po çfarë është në të vërtetë prapashtesa "grad"? Duke kërkuar tek fjalori etimologjik më serioz në internet, http://www.etymonline.com/index.php?allowed_in_frame=0&search=grad&searchmode=none , ai na shpjegon se fjala "grad" nënkupton një rrethim me gurë deri në 5 metra dhe vjen prej fjalës "gard", e që kjo e fundit vjen nga rrënja proto-indoeuropiane, "gherdh". Fjalë që krijon gardën, apo edhe garden (kopshtin).
A do më shumë mund të kuptosh që bëhet fjalë për shqipen "gardh" e që lidhet drejtëpërdrejtë me gurin?
Kaq pak dyshim duhet për të kuptuar se me çfarë dengu gënjeshtrash na kanë mbuluar dhe vazhdojnë të na mbulojnë historianët, si vegla të gjeopolitikës.
No comments:
Post a Comment