"O maaaa"

Ndihmë kur kërkon,
përkrahja kur mungon,

përkëdhelje kur merr,
dashuri kur gjen.

Kur trembesh, habitesh,
dhe këmbën kur vret,
ashtu porsi të gjithë
ti "O maaa", thërret!

Shkroi: Stop Injorancës !

Ka ishe mromë?

Goca ime, goca ime
mjaft më, me mashtrime
më thuaj, ku fjeti mbrëmë,
jot ëmë?

Në katund
dëgjohen zëra,
se jot ëmë
i bën të tëra,
pra më thuaj
pse yt atë,
është bërë i huaj.

A ish' Rrema
ish Qazimi,
ish' Shefqeti
apo Agimi?
Se unë bam, po plaaaaas
nga tërbimi.

Unë gjithë ditën,
rri me dhi,
e jot ëmë
gjithë kohës shtri'
O Ezel,
të bëfsha gropën
me gjithë fëmijë...

Kurt Çobani

Shkroi: Stop Injorancës !

Kaos

Në Shqipëri shkëputet energjia,
në çdo qytet shpërthejnë protesta,
në Gjirokastrën tonë fisnike,
... s'ka të ndalur festa!

Një poezi e vitit 2003.

Borxhet e mia

Do të vdes,
do të vdes i mbytur në borxhe,
s'është asgjë mbytja në lum a në dhomat e gazit.

I kam borxhe nënës që s'ia ngrita varrin,
i kam borxhe lisit që s'ia hodha pjergullën,
i kam borxhe dashurisë që ia vodha të dielën,
i kam borxhe krimit që s'i vura emër.

Do të vdes,
do të vdes i mbytur në borxhe.

I kam borxhe fjalës që s'e pashë në ëndërr,
i kam borxhe korbit që s'ia zbardha pendët,
i kam borxhe vitit '13 që s'ia mbylla plagët,
i kam borxhe ardhmërisë që ia lashë tek pragu
terrin e një kohe të largët.

Do të vdes,
do të vdes i mbytur në borxhe.

U kam borxh të gjallëve,
u kam borxh të vdekurve;
gurin e varrit e shes
të laj borxhet.

Dhe vë pikën këtu.
Tani mund të flisni
për borxhet që më kini ju.

Xhevahir Spahiu

1 miliard HALLE

Kam një miliard halle
për ti qeshur me të madhe,
pronari kërkon qeranë,
banka këstin e parë,
makina shërbim teknik,
celulari kreditë,
shitësja lekët e bukës,
nusja panolinot e çupës,
lavatriçja açe,
pleqtë lekë për ilaçe,
qokat kërkojnë zarfin,
shtrati dopio takatin.
Por jo çdo problem
kërkon paranë
nga një miliard problemet
që shpresat mi vranë.

Familja kërkon përkushtimin,
ëndrrat riciklimin,
Dhëmballët nga një të mpirë
Facebook-u kohën e lirë,
shokët për të pirë,
kurvat nga një të....

Unaza kërkon besnikërinë,
sherret qetësinë,
kaosi buzëqeshjen
lavamani rubinetin
e qeveria kabinetin.
Kolegët, një dackë fytyrës,
vera ndërrimin e lëkurës.
Haleja kërkon mutin,
respekti harbutin.
Skuadra kërkon GOL,
rryli fytit duhan e alkool.
Koka kërkon paracetamolin,
komshiu gjithë natën Molin.

Analfabetët të shesin mend
idiotët, t'u hapësh vend.
Kërkojnë ushqim
gojët e liga,
dërrasat e çara
lajme nga politika.
Asfalti i zi kërkon
lule të lara në lot,
kronikat e zeza
njerëz që ndërrojnë botë,
dhuna ndaj grave
një dyzinë me idiotë.
Pallatet, lulishte të gjelbra,
ambulantët trotuarët e mbetura,
E shakaja kërkon kripën,
gjykimi autokritikën,
fama një shalë të mirë,
suksesi njerëz të shtirë,
krimbat mollë të kuqe,
të qenit njeri... 2-3 huqe.
Parajsa kërkon njerëz
që falen çdo ditë,
reputacioni kërkon
njerëz nevrikë.
Argëtimi, 3-fletshin
dhe një miliard hallet
me mua kërkojnë të mbesin.
Rrëmuja të më shpallë gjeneral
kërkon me të madhe
dhe unë me një miliard halle
sonte mbi krahë,
kërkoj vetëm ti fus një TRALALA...

Shkroi: Stop Injorancës !

Puthja

Sa gjëra të shëmtuara si grindja dhe sharja
ndodhin në mesin e rrugës së madhe,
po ajo më njerëzorja,
më e madhërishmja, më hyjnorja,
Puthja
ka mbetur ilegale.

N. Gjetja

Mbinjeriu që struket, nën ne!

I kthjellët
si pas një orgazme.
Këmbëngulës
si dallgët e detit.
Entuziast

si fëmija para një dhurate.
I etur
si i verbri pas dritës.
Kurioz
si kotele në një lëndinë.
I ndjeshëm
si lulja "Mos më prek".
I qeshur
si idioti kur vihet në lojë.
Dyshues
si dështaku në fitoren e parë.
Energjik
si pacienti pas një bypass-i.
Miqësor
si delfini në botën ujore.
Guximtar
si heroi në dramën e tij.
Besnik
si ujku me ujkonjën e tij.
Spontan
si artisti në muzën e tij.
I çiltër
si maniaku në rrëfimin e vet.
Mirënjohës
si njeriu që kurrë ndihmë nuk mori.
Krenar
si njeriu që e mposhti frikën.
I paqtë
si njeriu që theu zemërimin.

Shkroi: Stop Injorancës !

FISHKËLLIMA BORDURASH

Ti nuk e ke provuar,mik
peshën e valixhes,
tek mbetesh në stacion,
se dyert nuk t'i hapin trenat
dhe pse vijnë e ikin
qindra.


Ti nuk e ke provuar,mik
ta thithësh bashkë me cigaren,
pluhurin,
ulur bordurave,
ditëve që të vdesin ndër sy
dhe netëve që të vijnë të vdekura,
tok me ëndrrat e ngrira.


Ti nuk e ke provuar,mik
të mos ia njohësh tingëllimin qeshjes
e lotin
ta kesh zgjidhjen tënde
kur shtëllunga dhimbjesh
ta shtrëngojnë shpirtin.


Ti ulur snobshëm,mik
nga përtej një gote alkooli
tek më sheh
një pyetje të spërdridhet
trurit,
ç'shije ka bordura?!

Qershor 1997 Gëzim Murajza

NGJALLU SHQIPTAR MOS VDIS

Veçmas secili, ne jemi të ndershëm.
Si kolektiv jemi prostituta e skllevër.
Veçmas secili, ne kemi shpirt.
Si kolektiv ne jemi të vdekur.
Veçmas secili, ne jemi trima
Si kolektiv jemi skutha.
Veçmas secili, ne duam disa njerëz.
Si kolektiv, ne nuk na plas për askënd.
Veçmas secili, ne jemi patriotë.
Si kolektiv, ne jemi tradhtarë.
Veçmas secili, ne jemi të rinj, të mesëm, pleq.
Si kolektiv ne jemi copa mishi të krimbur që brenda nuk mban veçse ere e asgje tjeter.
Veçmas secli, ne të vrasim po na shave nga nëna.
Si kolektiv, nuk na plas që na shkërdhejnë nënën ditë e natë, ka 22 vjet.
Veçmas secili, ne jemi punëtorë.
Si kolektiv, ne jemi dembelët më të mëdhenj në histori.
Veçmas secili, ne bëjmë dasma, gostira, bëjmë dashuri.
Si kolektiv, veçse shkaktojmë morte e bëjmë ceremoni mortore.
Veçmas secili, ne kemi ëndrra.
Si kolektiv, ëndrrat tona kanë vdekur.
Veçmas secili, ne i duam fëmijët.
Si kolektiv, ne ua kemi vrarë femijërinë e të ardhmen.
Veçmas secili, ne i duam vajzat.
Si kolektiv, ne i dhunojmë e përdhunojmë çdo ditë.

Veçmas sejcili, ne ndjejme dhembje.
Si kolektiv, nuk ndjejme asgjë, as përballë vdekjes që na përqafon çdo ditë rrugëve.

Zgjohu shqiptar.

Ngjallu shqiptar, mjaft vdiqe shpirtërisht.
Hidhe mënjanë cipën e rreckosur dhe të qelbur të individualizmit!

Ngjallu shqiptar, ngjallu per vete, për fëmijën tënd nesër e për fëmijën e fëmijës tënd pasnesër....

Ngjallu dhe frymo, çliroje shpirtin nga prangat e ndryshkura të egoizmit.
Ngjallu dhe frymo, ndjeje shpirtin gjallë.


NGJALLU SHQIPTAR
MOS VDIS

PA SHQIPTARE NUK KA SHQIPERI
PA SHQIPTARE NUK KA SHQIPONJE
PA SHQIPTARE NUK KA SHQIPTARE TRIMA,TE NDERSHEM,TE BESES..
PA SHQIPTARE NUK KA BIJ E BIJA QE I JAPIN JETE KESAJ TOKE.

Shkroi: Agim Agimi
Redaktoi: Stop Injorancës !

Grua

Grua,
mos u beso kur te thone se je aq e bukur sa yjet ne qiell ndihen xheloz per ty!
Jane vetem vargje te kopjuara nga nje poet i cmendur,
ne nje nate kur s`kishte asnje yll ne qiell.
Pastaj poeti vdiq
mbi vargjet qe si besoi as vet.
Mos beso kur te thone se me ty njohen dashurine,
ate te verteten!
Eshte vetem nje pikture shtrati me carcafe mrekullisht te zhubrosur,
dhe trupi yt duarve mashkullore,
qe s`ngopen se provuari te njejten shije,
por qe s`duan ta besojne se eshte e njejte,
si vdekja,grua,si vdekja,
qe vjen njesoj per te gjithe ne fund te jetes.
Eh,
edhe nese te thone se pa ty nuk mund te ekzistoj jeta,
besoje vetem per veten,Grua,
por mos u beso atyre,
ata nuk mund ta dine vertetesine e kesaj,
ata mendojne nepermjet teje,
duan nepermjet teje,
madje edhe perendine e njohin nepermjet teje!
Ata nuk mund ti njohin pritjet e tua,
nuk mund ti klithin dhimbjet e tua,
ndersa shkojne qetesisht.
Ata nuk mund te dallojne shpines tende krrusjen e barrave,
ndersa te prekin,
ndersa leshojne mbi ty gjithe egersine epshake,
per te zbrazur qese rimbushese
me ofshama pa kujtese
Nuk munden,Grua,
ta dine emrin hyjnor qe ti u therret
duke u futur ne armiqesi me zotat,
ndaj,mos u beso kur te thone Pergjithmone,
eshte genjeshtra me e bukur qe njohin,
eshte kaperdimja me hidhesine me te bukur
qe ti ben grykes tende,
objekt cmendurisht erotik per ta...

Ne fund e di,
s`do ma vesh veshin.

Enkeleda Ristani

Kalërim andrrimesh

Imend!
N'kalërim n'rrugtimet me ré
t'u 'j pá pyjet
me ngjyrat e aventurave.
T'u 'j ndí
aromen e limfes t'pemve
ku bân qi gjakun t'ém t'a mbushin me forc'.
Imend,
kja limf' âsht tamli i Zânave t'pyjeve
qi kan' zhurmen e degve si psherëtima n'dashuni errsinet.
E kur kalëraj mâ shum'
shof ujt
me kristalt e maleve
qi m'vezullon udhen e dëshirave.
Ulem me pí
por nalem
n'pasqyrimin t'ém.
Shof at q' s'shof
e m'andaj nalem
qi freskia e kti ujit t'djamant
mas t'm'çojn' pri andrres
t'jets t'éme.
Po mir',
po çohem n'kalërim prap
me kalin e ylbert'
dhe po shkaj te yjet e ndjenjave t'dashunis t'éme.
Sa bukur duken malet me driten e Hánes!
Po sat
Hána
paska msheh gjysen e trupit!
Se's'bân
prej turpit
knaqsis t'éme q' un po e shaf.
Po shif
barin si vallzon prej ndjenjave qi i nep era.
Po era ça ka sat!
Apo po dan me m'përqaf
mue!
Pa pa,
aja e dín shum' mir',
aja vetë dhe un
kena gjâna t'përbashkta qi n'a pëlqejn',
sepse ku shkan era
edhe un kisha me shkue.
Sa ngjajm',
sa duhena!
E ulem
e ulem,
kadal'-kadal'
si puplat e zogjve
qi bijn' t'u 'j fluturue.
E nj'ashtu ulem
i but'
te dhéja nan'
që leu kët' andërr.
E ulem
e ulem
aty
si pupla,
e rri aty
si rrezja,
sepse e dí
se sa shum' duhet Dielli.
E nj'ashtu
si Dielli si Era si Réja si Shiu si Hána si Bari si Péma si Gjethja si Uji,
si Dhéja,
si Toka due me kén',
me kén' k'shtu si dashnija e zémnes.....................
Oh sa t'due o kalërimi i andrrave t'mija...!

Mirsad Basha

Gjyshit tim!

Do doja të të fusja një plumb në kokë. Fisnik! Ti e meriton
një vdekje të shpejtë.
Asgjë e drejtë.
Agonik është edhe respekti.
Asgjë e lehtë
nuk meriton dolli.
E vrertë jotja duhet të ish'...

Vdis!
Shkëputu nga larmia drejt njësisë.

Përmes dhimbjes
unë ndjehem heroinë.
Ti?
Ndoshta do jesh energjia
që do zjejë ujin
të rrjepim zogun
që na sollën miqtë.

Ndërgjegja është aksidentale.

Shko tani!
Të puth në ballë
për hall.
Plumbat
duket se i gëlltita unë më parë.

Lamia Crusade

Kushtuar gjyshit të saj të dashur, të cilin e ka ndjerë baba dhe që mbrëmë në mesnatë ka ndërruar jetë.

Shikojmë Hënën,
na duket kaq pranë,
në një shtrat mbërthyer bashkë,
një botë sikur na ndan!
Shkroi: Stop Injorancës !

Kam patur një herë një të dashur.
Ngordhi!

Mbaj mend kur erdhi
pa fytyrë.
I krijova një,
nuk i pëlqeu.
Më tregoi atë të vërtetën.
Nuk më pëlqeu.
Ja qepa në mish
atë prej fantazie
me thonj e kore plagësh.
Filloi të mi lëpinte
derisa iu trash gjuha.
Ja preva.
Ose nuk e kishte patur kurrë,
kush e mban mend!

Mbaj mend pastaj
kur e ushqeja,
më kafshonte dorën
dhe buzeqeshte.
C'kafshëz e lezetshme!
I kafshoja bishtin,
më kthente kurrizin
dhe dhiste muret.

Gjithë ai mut!
I pata thënë që do të vriste.

Lamia Crusade

Migjeni - Një natë pa gjumë

Pak dritë! Pak dritë! Pak dritë, o shok, o vlla.
Të lutem, pak dritë në kët natë kur shpirti vuen,
kur të dhemb e s'di ç'të dhemb, e syni gjum nuk ka,
urren nuk din ç'urren, don e s'din se ç'don.

Pak dritë! 0 burrë! 0 hero' ngado që të jesh. ....
Burrë që shkatrron edhe që ndërton sërish!
Pak dritë vetëm, të lutem, mshirë të kesh,
se do çmendem në kët natë pa gjumë dhe pa pishë.
Oh! ta kisha pishën të madhe edhe të ndezun!
Me flakën e pishës në qiellin e ksaj nate
ta shkruejshe kushtrimin... Ehu Burrë i tretun
Do ta shifsha vallen tande në majë të një shpate.
Porpishë nuk karn e vetëmjanë burrat, shokët...
Dergjem n'errsin pa gjumë dhe pa dritë...
Askush s'më ndigjon, çirren kot më kot...
Hesht more, hesht! por qindro, o shpirt.
Gjeli këndon dhe thotë se asht afër drita
- Gjel, rren a s'rren? cila asht fjala ejote?
Kur ti këndon thonë se asht afer drita...
Por un s'besoj sonte në Çalët e ksaj bote.
Hiqmuni qafe, mendimet
Ojastëk ty të rroki, të përqafoj si shpëtimin,
më fal atë që due: gjumin dhe andm'min
e dy buzve që pëshpërisin ngushllimin.

"Veten e vrasim përditë"

Veten e vrasim përditë.
Në tavolina
të pista kafenesh.
Në rrjeshta
të ndytë gazetash.
Në qarqe
prapësish, intrigash.
Vritemi
në një vdekje të ngadaltë.
Dhe, oh, Zot,
s'arrimë ta kuptojme vetëvrasjen tonë.
Vjen pastaj një çast.
Merr revolverin.
Këmbëza
nuk hiqet.
Ke vdekur prej kohësh.
I vdekuri nuk vetëvritet.

Bardhyl Londo

Rebelohuni!

Zgjohu sot – o popull zgjohu,
Në beteja rebelohu,
Zgjohu vetë e ngri furtunë,
Pa liderët në tribunë!

Pa liderët në tribunë,
Tribun do t’u bëhem unë,
Ti je zot në këto vende,
Dil kërko të drejtën tënde!

Se të hodhën në greminë,
Ta përmbysën drejtësinë,
Se të vranë e të pështynë,
Dil të shembësh tiraninë!

Dil në sheshe dhe bashkohu,
Rebelohu – rebelohu,
Po ndenje kështu në gjumë,
Do të shtypin dhe më shumë!

Se të ropën – se të vodhën,
Vellon e turpit ta hodhën,
Rebelohu porsi deti,
Ti je Zoti – je pushteti!

Bisha do zinxhir e hekur,
Të kafshon dhe duke vdekur,
Zgjohu-zgjohu edhe çohu,
Rebelohu-rebelohu!

E sotmja në ethe dridhet,
Dhe e ardhmja po të vidhet,
Zgjohu që të zgjohet shpresa,
Edhe lidhur besa-besa!

Një çast mos e shty sahatin,
Merr në dorën tënde fatin,
Mbi të keqen sot bashkohu,
Rebelohu – rebelohu!

Hej kur ngrihet vegjëlia,
Drithërohet tirania,
Ndaj gjëmoj përsëri: “Çohu!”
Rebelohu – rebelohu!

Ti je rendi – drejtësia,
Vetëm ti dhe Perëndia,
Zgjohu, zgjohu edhe çohu,
Rebelohu – rebelohu!

Kjo mynxyrë që të ka gjetur,
Nuk përmbyset duke fjetur,
Ndaj gjëmoj përsëri: “Çohu!”
Rebelohu – rebelohu!

Nga ky zjarr e vetëtimë,
Tiranët mos gjejnë vrimë,
Ti ata i mbyt me frymë,
Zgjohu mor për Perëndinë!

Mos më thuaj “Ku do vemi?!”
Në gjurmët nga shkon zgalemi,
Zgjohu, zgjohu edhe çohu,
Rebelohu – rebelohu!

Rebelohu sot o burrë,
Për Atdhe e për flamurë,
Ka ngordhur çdo diktaturë,
Popujt rrojnë e s’vdesin kurrë!

Në rrugë të Avni Rustemit,
Grusht mbi malin e Migjenit,
Zgjohu zgjohu edhe çohu,
Rebelohu – rebelohu!

Ndizi zjarr pushtet mizorit,
Mos prit ditën e qershorit:
“Ngrehuni dhe bjeruni,
Korrini dhe shtypini!

Nga Arben Duka

Nata

Gostia shtrohet në mbrëmje fshati.

Natë më saktë
Natë dehjesh
Natë me yje manaferrash
Natë me naze
Natë ku djersa lëpin sahanin

Natë që fsheh pickime karnavalesh
Natë ku kafshët në haur na mbajnë në gojë
Dhe fshatares shtatpelë i zbulohet nuska.

Vocërrakët luajnë me shkopa cingli dhe kaladibrançe: Natës i ngrohet shpirti!

Natë qyfyresh të stërthëna veç e veç
Natë faqekuqësh kryemënjanë që qërojnë mollë me biçak brezi.

Shenjtëria e moçme dredh taraboshin;
pështyn dy-tri herë copëzat e mbetura në majë gjuhës.
Në enët e natës pluskojnë të padukshmet e natës së mëparshme.

Natës i ka humbur unaza e fejesës...

Arti Lushi

Çfarë tjetër ?!

Çfarë tjetër, çfarë tjetër ke frikë?
Më thuaj dhe do bëhem edhe sikur të kem shumë gjëra të bukura për të humbur dhe asnjë çast mos pyet se çfarë do bëhet me mua, sepse më pëlqen të mos e mbaj gojën mbyllur...

Çfarë tjetër ke frikë?
Dikur të pashë në kalimin e një nyje të përjetshme, në kohën e terrorit dhe frikës groteske, të mblidhesh, të friksohesh, të shqetesohesh dhe para se ditët të ngjyrosen, gojën e mbylle. Përsëri e njëjta gjë, të njëjtat rrugë, të njëjtët rrathë, njerëzit lehin, qentë tremben, vajtojnë nënat dhe si të pushosh kur në kujtesën tënde, kur në mendjen tënde distancat zgjaten. Kështu e xhirojnë të sotshmen sundimtare jokritike. Të gjithë provokatorë që kapen nga frika jote dhe krijojnë histori dhe kundër mosbesuesve ngrejnë kryqëzata nga të ngopur me të njëjtin karakter dhe të njëjtin shtat, që shkatërrojnë gjithçka që s'ju pëlqen. Kështu dhe unë, meqë trembesh përsëri të peshtyj dhe kthehem në atë që ti ke frikë. Bëhem varr kryengritës në Irak dhe në Palestinë këngë vaji, i verbër në Bosnje-Hercegovinë dhe vendas i uritur në Meksikë.
Njëmijë shpjegime ka për friken tënde.
Bëhem xham i djegur nga fashistët në Itali, mjek vullnetar nga Havana dhe fëmijë nëne e pamartuar në Teheran. Mësues i vdekur e i pavarrosur në Somali, një brazilian me tetë plumba në Angli. Bëhem i plagosuri i 97', punëtor në minierat e Bulqizës dhe një fanellë e përgjakshme në Gëdec.
Çfarë tjeter ke frikë më thuaj dhe unë do transformohem. Unë që bëj ëndrra dhe kam shumë gjëra për të humbur, bëj edhe fillimin. Nuk dua të pushoj asnjë moment, por asnjë moment, ama mos pyet se çfarë do më ndodhë, më mjafton që jam këtu, nuk pushoj, çdo sekondë dhe më shumë trurin tënd torturoj. Do bëhem i droguar që lufton për shpëtim, çallmë e mbështjellë në kokë krenare, femër e vrarë nga i dashuri i saj, fëmijë i mbytur në rezervuar.
Çfarë tjetër ke frikë më thuaj dhe do bëhem... Grua e përdhunuar dhe e copëtuar në një kazan plehrash, djalosh i masakruar jashtë një stacioni autobusi. Bëhem po të duash akoma dhe studente e humbur në një greminë në Himarë dhe gjithmonë, mos harro, bëhem mankthi yt para se të gdhijë dita.

Më thuaj, çfarë tjetër ke frikë dhe unë... po bëhem!

Mikele Kaciqi
http://www.facebook.com/LibriDheKomenti/posts/481817708543603

Redaktoi: Stop Injorancës !

Fjalimi i presidentit

A e keni dëgjuar fjalimin e presidentit të vendit, i cili thotë
se këtu ka siguri, përparim dhe të ardhme të ndritur,
a e ka dëgjuar këtë fshatari i mbijetuar i masakrës së kryer nga plaçkitësit ,
a e ka dëgjuar këtë fëmija i vdekur urie i nënës së skllavëruar,
a e ka dëgjuar këtë punëtori me pagë të lartë sa një gotë whiskey e tij,
a e ka dëgjuar këtë ndonjëri nga ish-punëtorët e firmës së falimentuar,
a e ka dëgjuar këtë ndonjëri nga ata që presin me vite në zyrat e punësimit,
a e ka dëgjuar këtë mësimdhënësi me pagë poshtruese,
a e ka dëgjuar këtë pensionisti me pension sa një top i vockël letër higjenike,
a e ka dëgjuar këtë ndonjëri nga të ikurit nga vendi

për shkak të pasigurisë dhe fukarallëkut?

A e ka dëgjuar këtë nëna e tij e helmuar nga pordhët e veta ,
a e ka dëgjuar këtë gruaja e tij, fëmijët e tij,
a e ka dëgjuar këtë këshilltari i tij në pushime të papritura,

i rrethuar nga prostitutat zyrtare?

A e ka dëgjuar këtë fqinja e tij e mirë që e ka përkëdhelur,
kur ka qenë foshnjë dhe është lutur të mos e shohë syri i keq,
a e ka dëgjuar këtë dyqanxhiu i shkretë që e ndihmonte kur ishte student ,
a e ka dëgjuar këtë e dashura e tij e parë,
a e ka dëgjuar këtë shtëpia ku është lindur dhe mamia e tij,
a e ka dëgjuar këtë shishja e tij e alkoolit dhe nxjerrësja e tapave,
a e ka dëgjuar këtë vetura e tij luksoze dhe shoferi ngrehaluc,
a e ka dëgjuar këtë mballoma e tij në xhepin e huaj dhe blloku i adresave ,
a e ka dëgjuar këtë vazoja e tij e luleve e shtrirë në peisazhin e pikturuar në mur,
a e ka dëgjuar këtë qeni i tij i ushqyer më mirë se pjesa më e madhe e qytetarëve?

A e ka dëgjuar këtë kamera e tij në oborr, alarmi dhe truproja,
a e ka dëgjuar këtë shërbëtori i tij me thonj të lyer,
a e ka dëgjuar këtë karrigia e tij e butë,
a e ka dëgjuar këtë bira e bythës së tij?

A e kanë dëgjuar këtë të panjohurit me emër e mbiemër të njëjtë,
a e kanë dëgjuar këtë mashulli dhe femra që e kanë kaluar bashkë sall një natë,
a e kanë dëgjuar këtë kambanat në kisha dhe altoparlantët në minaret e xhamive?

A e kanë dëgjuar këtë skuadrat e shpëtimit në rast fatkeqësie natyrore,
a e kanë dëgjuar këtë zjarrfikësit e rekrutuar nga zjarrvënësit,
a e kanë dëgjuar këtë banorët e zonave industriale,
a e kanë dëgjuar këtë bombat në tregun e gjelbër erëtreguesi dhe rrufe pritësi?
A e ka dëgjuar këtë ndonjë nga policët e shokuar nga kriminaliteti i lartë në rritje,
a e ka dëgjuar këtë ndonjë nga qytetarët e tmerruar nga,

papunësia e lartë dhe mjerimi?

A e ka dëgjuar këtë ndokush nga realistët dhe largpamësit skeptikë?

A e kanë dëgjuar këtë kondomët masturbimet dhe orgjitë,
a e kanë dëgjuar këtë postblloqet ushtarako-policore,

burokracitë administrative dhe satelitët e mutsihantë?

A e kanë dëgjuar këtë ministrat e tij në banketin e vetëkënaqjes seksuale,
a e kanë dëgjuar këtë partitë opozitare në luftë për rrëzimin e tij

për ta imituar?

A e kanë dëgjuar këtë shërbimi sekret dhe spiunët e dyfishtë,
a e kanë dëgjuar këtë minoritetet dhe të huajt,
a e kanë dëgjuar këtë komplotistët puçistët revolucionarët dhe bjerra e ditësit?

A e kanë dëgjuar këtë hajnat e vrasësit e paguar dhe të çmendurit e lënë rrugëve,
a e kanë dëgjuar këtë të korruptuarit falsifikuesit e parave dhe bosi,

që e ka rrënuar lagjen e blerë të të varfërve?

A e kanë dëgjuar këtë tetëdhjetë për qind të papunët,
a e kanë dëgjuar këtë kontrabandistët e armëve drogës dhe njerëzve,
a e kanë dëgjuar këtë mitëmarrësit dhe miliarderët që i shmangen tatimit,
a e kanë dëgjuar këtë mjekët e kthyer në kasapë dhe zhvatës parash?

A e kanë dëgjuar këtë editorët analistët kritikët e rreshtuar pas politikës dhe parasë

dhe të vetëquajturit artistë të zhytur deri në buzë në mutin e vet,
a e kanë dëgjuar këtë zyrat e informimit ambasadat dhe turistët,
a e kanë dëgjuar këtë intelektualët e qelbur të pasuruarit brenda natës

dhe mashtruesit e pakapshëm?

A e kanë dëgjuar këtë gurët medaljet bekimet dhe mallkimet,
a e kanë dëgjuar këtë atentatorët politikë dhe hetuesit e vrarë në vendin e hetimeve,
a e kanë dëgjuar këtë gjyqtarët e kërcënuar me vdekje nga mafia politike,
a e kanë dëgjuar këtë manifestimet përvjetorët e njëkohshme

të partive politike që nxisin urrejtjen ndërqytetare?

A e kanë dëgjuar këtë heronjtë e kombit të ndarë politikisht,
a e kanë dëgjuar këtë brirët e dhisë në kokën e heroit,
a e kanë dëgjuar këtë heronjtë virtual dhe tradhtarët e vërtetë,
a e kanë dëgjuar këtë frëngjitë e vrasjeve në kullat e trashëgimisë kulturore

dhe veglat muzikore të folklorit?

A e kanë dëgjuar këtë e veja e dëshmorit dhe jetimët e pastrehë,
a e kanë dëgjuar këtë invalidët e luftës dhe liridashësit e përndjekur,
a e kanë dëgjuar këtë idealistët e dëshpëruar dhe pesimistët e rryer,
a e kanë dëgjuar këtë pacientët e risëmurë stërsëmurë,
në spitalet si baraka të lëna shkretë?

A e kanë dëgjuar këtë nëntoka, nënqielli, pluhuri, tymi,
a e kanë dëgjuar këtë dreqi dhe i biri,
a e kanë dëgjuar këtë qeni dhe bushtra të lidhur në aktin seksual,
a e kanë dëgjuar këtë demi i tredhur dhe lopa e çmendur,
a e kanë dëgjuar këtë macet mbi çati dhe minjtë në tavan,
a e kanë dëgjuar këtë lepujt në parajsë dhe gjelat mbi pleh,
a e kanë dëgjuar këtë krimbat në pemë dhe fundi i kafesë në filxhan?
A e kanë dëgjuar këtë falltaret shëtitëse dhe bixhozçinjtë e dehur,
a e kanë dëgjuar këtë arinjtë e cirkut dhe maskat e banditëve,
a e kanë dëgjuar këtë fantazmat dhe shtrigat,
a e kanë dëgjuar këtë bartësit e hajmalive dhe refuzuesit e tyre,
a e kanë dëgjuar këtë kukullat e keqpërdorura seksualisht dhe yjet pornografikë?
A e ka dëgjuar këtë përmendorja e kujtdoqoftë, varri pa mbishkrim,
a e ka dëgjuar këtë tabela e rrugës e mbuluar nga ndryshku, stopi në rrugën e kalimit,
a e ka dëgjuar këtë protestuesi i pasuksesshëm, i pakënaquri i nënshtruar,
a e ka dëgjuar këtë qytetari pa adresë, adresa pa qytetarë,
a e ka dëgjuar këtë qeni im i shurdhuar në luftë,
a e ka dëgjuar këtë lypsari i vocërr i njohur i rekrutuar nga shefi i panjohur,
a e ka dëgjuar këtë rruga kryesore me qindra emra sipas tekave të secilit?

A e ka dëgjuar këtë toka uji zjarri ajri,
a e keni dëgjuar këtë ndonjëri nga ju,
a e ka dëgjuar këtë?

Ai engjëll që s’e di a duhet t’i lejojë ta vrasin, kur mund të vetëmbrohet.

Arben Idrizi