Çfarë tjetër ?!

Çfarë tjetër, çfarë tjetër ke frikë?
Më thuaj dhe do bëhem edhe sikur të kem shumë gjëra të bukura për të humbur dhe asnjë çast mos pyet se çfarë do bëhet me mua, sepse më pëlqen të mos e mbaj gojën mbyllur...

Çfarë tjetër ke frikë?
Dikur të pashë në kalimin e një nyje të përjetshme, në kohën e terrorit dhe frikës groteske, të mblidhesh, të friksohesh, të shqetesohesh dhe para se ditët të ngjyrosen, gojën e mbylle. Përsëri e njëjta gjë, të njëjtat rrugë, të njëjtët rrathë, njerëzit lehin, qentë tremben, vajtojnë nënat dhe si të pushosh kur në kujtesën tënde, kur në mendjen tënde distancat zgjaten. Kështu e xhirojnë të sotshmen sundimtare jokritike. Të gjithë provokatorë që kapen nga frika jote dhe krijojnë histori dhe kundër mosbesuesve ngrejnë kryqëzata nga të ngopur me të njëjtin karakter dhe të njëjtin shtat, që shkatërrojnë gjithçka që s'ju pëlqen. Kështu dhe unë, meqë trembesh përsëri të peshtyj dhe kthehem në atë që ti ke frikë. Bëhem varr kryengritës në Irak dhe në Palestinë këngë vaji, i verbër në Bosnje-Hercegovinë dhe vendas i uritur në Meksikë.
Njëmijë shpjegime ka për friken tënde.
Bëhem xham i djegur nga fashistët në Itali, mjek vullnetar nga Havana dhe fëmijë nëne e pamartuar në Teheran. Mësues i vdekur e i pavarrosur në Somali, një brazilian me tetë plumba në Angli. Bëhem i plagosuri i 97', punëtor në minierat e Bulqizës dhe një fanellë e përgjakshme në Gëdec.
Çfarë tjeter ke frikë më thuaj dhe unë do transformohem. Unë që bëj ëndrra dhe kam shumë gjëra për të humbur, bëj edhe fillimin. Nuk dua të pushoj asnjë moment, por asnjë moment, ama mos pyet se çfarë do më ndodhë, më mjafton që jam këtu, nuk pushoj, çdo sekondë dhe më shumë trurin tënd torturoj. Do bëhem i droguar që lufton për shpëtim, çallmë e mbështjellë në kokë krenare, femër e vrarë nga i dashuri i saj, fëmijë i mbytur në rezervuar.
Çfarë tjetër ke frikë më thuaj dhe do bëhem... Grua e përdhunuar dhe e copëtuar në një kazan plehrash, djalosh i masakruar jashtë një stacioni autobusi. Bëhem po të duash akoma dhe studente e humbur në një greminë në Himarë dhe gjithmonë, mos harro, bëhem mankthi yt para se të gdhijë dita.

Më thuaj, çfarë tjetër ke frikë dhe unë... po bëhem!

Mikele Kaciqi
http://www.facebook.com/LibriDheKomenti/posts/481817708543603

Redaktoi: Stop Injorancës !