Qytetarët përballë diktaturës e Diktatorit

Disa me të jetuar e ndoshta pjesa më e madhe me të dëgjuar, pothuajse të gjithë e dimë që gjatë periudhës diktatoriale mjaftonte të kishe një njeri në fis të burgosur dhe quheshe kulak, i deklasuar, me njollë në biografi. Kjo njollë të persekutonte gjatë gjithë jetës, të përndiqte në të gjitha fushat e saj.
Padyshim që sot jemi të gjithë të ndërgjegjshëm që është e palogjikshme që të dënohesh ti, për fajin (apo mos fajin) e një të afërmit tënd, qoftë ky edhe kushëriri yt i III-të. Gjithashtu jemi shumë dakord që vetëm një mendësi e trashë e prapanike mund të ndjekë këtë vijë logjikimi, që dënon përgjithmonë Hasanin, pse vodhi xhaxhai i tij Shpëtimi.
Po përse vallë duhet të na duket kaq e logjikshme që të dënohemi të gjithë si vdektarë, pse kushëriri ynë më i largët hëngri një dreq molle?!
Pse kjo jetë duhet të jetë për të gjithë një provë, kur në Parajsë kishte mjaftueshmërisht vende?

Shkroi: Stop Injorancës !