U rishfaqe shtjellës së rrugëtimit tim,
ikonë e pluhurosur,
kryqëzuar
në trungun e lëkundur
të harresës.
Mu përplasën fytyrës
flladi i ndjesisë
që e pata strukur
ndër peliçe resh,
e malli i rreshkur
si bukë e ardhur keqas,
për t'i bërë më të përtypshme
ditët.
E feksën në pyllin e mendimeve
ledhat,puthjet,psherëtimat ,premtimet
edhe lotët djegës
nga ethe ikjesh.
Nëpër hundët e kujtimit
mu ngjit aroma e tonës stinë,
si një vjeshtë paqësore,
gjethet e ëndrrave për t'i shkundur.
Ta dish,
shpesh mjegulluar më ka
si avull alkooli,
një kureshtje ngacmuese,
pa atë aromë,
të bësh si ke mundur?!
Diku aty thellë brenda meje,
ngrefosen e platiten
bindur në heshtje
si tek një liman i fshehur
të shkumëzuarat e kryeneçet valë,
e therin gozhdë ngulur thatë në parzëm,
të shtypura,
të ndrydhura,
të pathëna
fjalë... .
Gezim Murajza
ikonë e pluhurosur,
kryqëzuar
në trungun e lëkundur
të harresës.
Mu përplasën fytyrës
flladi i ndjesisë
që e pata strukur
ndër peliçe resh,
e malli i rreshkur
si bukë e ardhur keqas,
për t'i bërë më të përtypshme
ditët.
E feksën në pyllin e mendimeve
ledhat,puthjet,psherëtimat
edhe lotët djegës
nga ethe ikjesh.
Nëpër hundët e kujtimit
mu ngjit aroma e tonës stinë,
si një vjeshtë paqësore,
gjethet e ëndrrave për t'i shkundur.
Ta dish,
shpesh mjegulluar më ka
si avull alkooli,
një kureshtje ngacmuese,
pa atë aromë,
të bësh si ke mundur?!
Diku aty thellë brenda meje,
ngrefosen e platiten
bindur në heshtje
si tek një liman i fshehur
të shkumëzuarat e kryeneçet valë,
e therin gozhdë ngulur thatë në parzëm,
të shtypura,
të ndrydhura,
të pathëna
fjalë... .
Gezim Murajza
No comments:
Post a Comment