Eshtë interesante sesi në kaq vite bashkëjetesë me paratë, nuk krijoj dot një lidhje shpirtërore me ato. Madje edhe paratë që momentalisht më gjenden sot në portofol, nuk i ndjej si pronën time, nuk i ndjej si të miat dhe nuk më imponojnë kurrfarë respekti ndaj tyre.
E vetmja arsye pse më bie ndërmend të diskutoj rreth parave, është se ato janë të famshme.
Thuhet se me paratë mundet të blesh gjithçka, por edhe një pistoletë në dorë, nuk blen më pak.
Dikush padyshim do të thoshte se të kërcënosh me armë dikë, të bëjë diçka jashtë vullnetit të tij, është kriminale.
Jam dakord, por më thoni se sa herë na ndodh që të jenë pikërisht paratë, ato të cilat na detyrojnë të dalim jashtë parimeve tona, jashtë natyrës tonë, jashtë qëllimeve e bindjeve tona?
A nuk përbën dhe kjo shkelje e vullnetit një krim, ndaj individit fillimisht dhe vetë shoqërisë rrjedhimisht?
Përse i duhen paratë shoqërisë njerëzore? Për të punuar?
Shoqëria jonë kanë punuar edhe kur nuk kishte para.
A ka shtrembërim më mizor mbi konceptin e punës, sesa të punosh për para?
P.sh, një mjek të shërojë një të sëmurë, jo sepse kjo është detyra e tij, por sepse i duhet rroga në fund të muajit. Apo, një polic të kap një keqbërës, jo sepse ai ka shkelur ligjin, por sepse i duhet rroga. Një politikan të drejtoj një shtet, jo sepse e do vendin e tij dhe mendon se mund të bëjë më të mirën për të, por sepse i duhet rroga...
Po nëse këtyre njerëzve që punojnë t'iu japin më tepër para se rroga e tyre, a legjitimohet fakti për të devijuar nga puna e qëllimi i saj?
Ka ardhur koha që njeriu të krijojë (apo rikthehet) në një sistem, ku paratë nuk qëndrojnë në krye të hiearkisë, mbi vlerat e ndjenjat njerëzore.
Shkroi: Stop Injorancës
http://stopinjorances.blogspot.com/2010/09/na-kane-mposhtur.html
E vetmja arsye pse më bie ndërmend të diskutoj rreth parave, është se ato janë të famshme.
Thuhet se me paratë mundet të blesh gjithçka, por edhe një pistoletë në dorë, nuk blen më pak.
Dikush padyshim do të thoshte se të kërcënosh me armë dikë, të bëjë diçka jashtë vullnetit të tij, është kriminale.
Jam dakord, por më thoni se sa herë na ndodh që të jenë pikërisht paratë, ato të cilat na detyrojnë të dalim jashtë parimeve tona, jashtë natyrës tonë, jashtë qëllimeve e bindjeve tona?
A nuk përbën dhe kjo shkelje e vullnetit një krim, ndaj individit fillimisht dhe vetë shoqërisë rrjedhimisht?
Përse i duhen paratë shoqërisë njerëzore? Për të punuar?
Shoqëria jonë kanë punuar edhe kur nuk kishte para.
A ka shtrembërim më mizor mbi konceptin e punës, sesa të punosh për para?
P.sh, një mjek të shërojë një të sëmurë, jo sepse kjo është detyra e tij, por sepse i duhet rroga në fund të muajit. Apo, një polic të kap një keqbërës, jo sepse ai ka shkelur ligjin, por sepse i duhet rroga. Një politikan të drejtoj një shtet, jo sepse e do vendin e tij dhe mendon se mund të bëjë më të mirën për të, por sepse i duhet rroga...
Po nëse këtyre njerëzve që punojnë t'iu japin më tepër para se rroga e tyre, a legjitimohet fakti për të devijuar nga puna e qëllimi i saj?
Ka ardhur koha që njeriu të krijojë (apo rikthehet) në një sistem, ku paratë nuk qëndrojnë në krye të hiearkisë, mbi vlerat e ndjenjat njerëzore.
Shkroi: Stop Injorancës
http://stopinjorances.blogspot.com/2010/09/na-kane-mposhtur.html
No comments:
Post a Comment