Sunday, October 11, 2009

Njerëzit më inteligjentë, janë më të prirur për të mos besuar në ZOT

Profesori Lin tha se besimi ne fe, ka rene ne shekullin e 20-te.

Profesori Riçard Lin, profesor nderi i psikologjise ne Universitetin e Ulsterit thote se shume me shume anetare te "elites intelektuale" konsiderojne veten si ateiste, sesa mesatarja kombetare.



Nje renie ne ndjekjet e zakoneve fetare gjate shekullit te fundit, ishte lidhur drejtperdrejte me nje rritje ne mesataren e inteligjences, pretendon ai.

Por konkluzionet, ne nje artikull per gazeten Akademike te Inteligjences - jane damkosur si "semplist" nga kritiket.

Profesori Lin, qe ka provokuar mosmarrveshje ne te kaluaren me kerkime qe lidhin inteligjencen me rracen dhe seksin, thote se akademiket e universitetit, ka te ngjare te besojne me pak ne Zot, se cdokush tjeter.

Nje studim i Shoqates Mbreterore (Royal Society) gjeti se vetem 3.3 per qind besojne ne Zot - ne nje kohe kur 68.5 per qind te popullit pergjithshem ne UK, e pershkruan veten si besimtare.

Nje ankete e ndare, ne 90'ten gjeti se vetem 7 per qind e anetareve te Akademise Kombetare te Shkences ne Amerike besonte ne Zot.

Profesor Lin thote se shumica e femijeve ne shkolle fillore besojne ne zot, por kur futen ne moshe te adoleshences - dhe inteligjenca ju rritet - shume prej tyre nisin te kene dyshime.

Ai i tha revistes se arsimit Time Higher: "Pse duhet qe me pak akademike te besojne ne zot sesa populli i pergjithshem? Une besoj qe eshte thjesht nje ceshtje e IQ. Akademiket kane nje IQ me te larte se populli i pergjithshem. Disa studime anketash per popullin e pergjithshem tregojne se ato me IQ me te larte, nuk besojne ne Zot."

Ai tha se besimi fetar ka rene permes 137 kombeve te zhvilluara ne shekullin e 20'te, ne te njejten kohe qe populli eshte bere me inteligjent.

Por Profesor Gordon Linch, drejtor ne qendren per fe dhe shoqeri bashkekohore ne kolegjin Bërkbek, ne Londer, thote se deshtoi te merte parasysh disa shtrirje te nderlikuara te faktoreve socialo-ekonomike dhe historike.

"Te lidhesh besimin fetar dhe inteligjencen ne kete menyre, mund te reflektoje nje tendence te rrezikshme, te zhvillosh karakterizimin "semplist" te fese si primitiv, qe - gjate kohes qe ne po mundohemi te merremi me ceshtje komplekse te fese dhe pluralizmit kulturor - mbase nuk eshte pergjigje e dobishme," thote ai.

Dr Alister MkFaden, pedagog universiteti i vjeter ne teologjine Kristiane ne Universitetin e Lids, thote se konkluzioni ka "ngjyrim te paket te imperializmit kulturor te Perendimit, po ashtu dhe nje ndjenje anti-fetare".


Dr David Hardmen, pedagog kryesor ne zhvillimin e mesimit ne Universitetin Metropolitan te Londres, thote "Eshte shume e veshtire te percosh eksperimente te verteta qe shpjegojne nje marerdhenie rastesore mes IQ dhe besimit fetar. Prapseprape, ka evidence nga zona te tjera te niveleve te larta te inteligjences qe jane te shoqeruara me aftesi me te mira - ose ndoshta vullnet - te pyesin dhe te rrezojne institucione te ndjera."


Burimi i informacionit http://www.telegraph.co.uk/news/uknews/2111174/Intelligent-people-less-likely-to-believe-in-God.html


Shqiptarët dhe fobia ndaj prezevativëve !

Shqipëria zë me siguri vendin e fundit në Europë për përdorimin e kontraceptivëve. Në sezonin e pushimeve, kur të gjithë emigrantet rikthehen në Shqipëri, nëpër farmaci vihet re një tendencë në rritje, për përdorimin e prezevativeve apo mjeteve të tjera mbrojtëse.

Pra, përgjithësisht shqiptarët janë shumë pak të informuar rreth sëmundjeve seksualisht të transmetueshme, por kontraceptivet shërbëjne edhe për të kontrrolluar planifikimin familjar.

Gjithashtu, ekziston një tabu ende e fortë në mentalitetin shqiptar, lidhur me keto mjete mbrojtëse, kaq të domosdoshme në ditët e sotme.


Një tjetër fakt interesant është se shqiptarët zënë edhe vendin e fundit në Europë për përdorimin e Viagrës. Për ironi zbuluesi i këtij medikamenti botëror, është shqiptari Ferid Murad, fitues i çmimit Nobël në mjekësi.

http://www.facebook.com/NdalPaditurise2

PERDORNI MJETE MBROJTESE, BENI SEKS TE KONTRROLLUAR !

Kanë thënë për fëmijët...

1.Fëmijët janë të hatashëm. Një ditë pashë një fëmijë dhe i dhashë
një portokall. Mamaja e tij e qortoi dhe i tha: "Si i thuhet xhaxhit tani?" Fëmija më pa e tha: "Qëroje".




2. Nje cift i ri shiti femijen, por ama leket e fituara i dhane per bamiresi.

3. Dashuri do te thote te rrish tere naten me nje femije te semure, ose me nje te rritur me shume shendet.

4. Edukata, tentative per te ndaluar femijet, te edukojne te rriturit.

5. Teta edukatore, a eshte e vertete se mua nuk me doni ne kopesht, vetem sepse babai im ka AIDS-in?! - Mjaft fole budalleqe shpirti i edukatores dhe hiqi ato duart e tua te keqija infektuese prej fustanit tim.

6. Rriheni birin tuaj cdo dite. Ndoshta ju nuk e dini pse, por ai e di.

7. Femijet: Preferoj te filloj 100 se te perfundoj 1.

8. I adhuroj femijet. Vecanerisht kur qajne, sepse pikerisht ne ate moment eshte dikush, qe i merr dhe i heq qe aty.

9. Gjeja me e bukur te femijet, eshte kujtimi i nates kur i kemi bere.

10.Kur isha i vogel te gjithe me pyesnin se c'do behesha kur te rritesha. Te tjeret pergjigjeshin doktorr, tramvier, austronaut etj…
Une thoja do behem trap dhe jam i vetmi qe ia arrita qellimit.



11.Kur isha i vogel me thoshte mamaja: - Haje te gjithe ushqimin qe te rritesh e te shkosh ne shkolle. Dhe une idiotja e haja.

12.Ata qe edukojne femijet duhet te nderohen me shume, sesa prinderit qe i japin vetem jeten.

13.Kur isha i vogel kam qene shume i varfer, saqe po te mos isha mashkull, nuk do te kisha me cfare te luaja...

14.Kur isha femije e kendoja, prinderit e mi dilnin ne ballkon per te sqaruar komshinjte, qe nuk po me torturonin.

15.Kur isha i vogel per vit te Ri, babai dilte me cifte jashte dhe shtinte 2-3 here ne ajer, pastaj kthehej i ngrysur ne shtepi me fjalet : Te dashur femije, babagjyshi i vitit te ri vrau veten, keshtu qe edhe per kete vit nuk ka dhurata.

16.Femijet gjejne gjithcka tek hici, te rriturit hicin tek gjithcka.

17.Nje dite takova nje femije te verber...Me kerkoi t'i pershkruaja detin, une duke e pare ia pershkrova. Pastaj me kerkoj t'i peshkruaja boten...Une duke qare, ia shpika...

18.Ne cdo burre te vertete, fshihet nje femije qe deshiron te luaje.

19.Nipi, preteksti i gjyshit per te patur nje tren loder, per veten e vet.



20.Kurre mos ngrini dore mbi femijet. Mund te ndodheni te pa mbrojtur ne ate pozicion.

21.Problemi me femijet qendron tek fakti, qe ata jane te pakthyeshem.

22.Ne pergjithesi femijet e mi refuzojne te hajne gjithcka, qe nuk ka kercyer me pare ne televizor.

23.Deri ne moshen 13-vjecare kujtoja se emri im ishte : Pusho.

24.Humanet jane krijesat e vetme, qe lejojne femijet e tyre te kthehen ne shtepi.

25.I pelqej femijet - te skuqur.

26.Kur isha foshnje, nena mė vinte pak hudher nė biberon per tė mė gjetur nė erresire.

27.E dashura ime mbreme ne shtrat me tha : Ti me dukesh si pedofil. Une iu pergjigja : ke folur si nje e rritur, per nje 9-vjecare qe je.

28.Nene o nene me thuaj : Kur me ke lindur, a te kam shkaktuar shume dhimbje ? - Eh biri im, perfitoj nga rasti per te te thene, qe eshte e vetmja kenaqesi qe me ke dhuruar gjate gjithe jetes.




29.Te gjithe vec prinderve, dine si edukohen femijet.

 

Përzgjodhi dhe përktheu: Stop Injorancës! http://www.facebook.com/NdalPaditurise2

Për nder të emrit SHQIPTAR

Shume eshte spekulluar me emrin e kombit shqiptar si edhe me kulturen, gjuhen, traditat, heronjte, historine, trojet dhe me se fundi shtetin dhe fene e ketij populli europian ADN-ja e te cilit, eshte me e vjeter se te gjitha keto me larte. Per fatin e keq shume nga historianet, akademiket, apo albanologet e huaj ose shqipetare, jane munduar te zgjidhin nje aksiome me anen e teoremave e formulave shumengjyreshe. Per kete shkak ne sot jemi akoma ne kerkim te identitetit , i cili ka marre formen e emigrantit kokeulur te zgjuar e punetor.
Ai gjendet ne cdo kontinent te banuar , renden e brodhen skaj me skaj dhe pastaj humben mes popullit qe e priti si birin e tij . Por jo gjithnje ka qene keshtu. Qe ne dhe gjithe bota e qyteteruar shqipetare te kuptojme civilizimin si dhe shkrimin e historise se vertete te saj, duhet te jemi te gatshem ta pranojme te verteten te zhveshur nga ideologjite shtremberuese, interesat personale apo kolektive si dhe nga idiotizmi i pafajshem qe prej shekujsh ka pllakosur dhe renduar mbi kombin shqiptar. Ne perhere na kane detyruar te pranojme pasojat e cdo rrethane si nje femije qe ha buke me zor nga frika e drurit. Femija keshtu u mesua dhe nuk donte te ritej me kurre, por vazhdon te sillet si i vogel ndonese mjekra i ka zene rrenje shekullore. Per kete fajin e kemi vete. Shume prej shqiptareve krenohen sot me nje histori sa gjysmake aq edhe te shtrember, e cila po e le shqiptarin te rrokulliset neper lemshin e erret e te mjegullt qe krijoi zgjedha e felliqur otomane e pashallareve , bejlereveve dhe veglave te tyre me mendimet, paragjykimet dhe zakonet jo shqipetare qe ata ndermoren ne trojet e Arberit te kulturuar e te fe vetebesuar.
Historine e bejne gjithmone fitimtaret, ndonese ajo gjithmone supozohet te mbeshtetet mbi faktet te cilat jane sa relative aq edhe efikase. Keto fakte persa i perket cdo kendveshtrimi mbi kombin Shqiptar mbijetojne edhe sot te gjalla. Kjo fale gjuhes se tabanit, gjuhes meme te te gjitha gjuheve te shkrojtura te Europes se lashte, e te qyteteruar, qe u fol ne mase nga i gjithe populli i Ballkanit. Keshtu mund te shpegojme trashegimine e kesaj gjuhe mijevjecare ne ditet tona, vetem me anen e te folurit. Eshte fat dhe kenaqesi te flasesh gjuhen e nenes shqipe, por do te ishte nder dhe krenari te dije se kete gjuhe foli edhe “I mjeri”, (Omeri) me heronjte legjendare te tij. Po kete gjuhe trashegoi Aleksandri i Madh, Pirroja i Epirit, Kostandini i Madh dhe me tej shume heronj e figura te shquara te rajonit, te cileve duhet t’ua u shkruajme bemat dhe historine e vertete me zell, mencuri, trimeri dhe heroizem, sikunder ata treguan ne udheheqjen e njerezimit drejt te ardhmes se lavdishme te tij.
Historine e vertete mos e presim te vije vete sepse koha kalon dhe bashke me te do te veniten edhe shpresat per te gjetur identitetin tone. Historia e kombit mbron nen vetevete identitetin kombetar me kulturen , heronjte, traditat dhe gjuhen e tij. Ne sot ju biem me qafe kot e ju kerkojme qiqra ne hell, fuqive te medha te Evropes. I akuzojme se ata na e vodhen historine, kur ne vete j'ua falem te tjereve cdo aspekt te saj, sepse ishin te huaja nen konceptin anadollak te emrit dhe te kultit turk, nen rrogozin e te cilit rane shumica e Shqipetareve te Ilirise per shekuj e shekuj. I vetmi ngushellim dhe krenari per ne sot eshte gjuha shqipe e cila fale patrioteve te vertete si Kostandin Kristoforidhi , Sotir Peci , Luigj Gurakuqi , De Rada e te tjere u perhap me shkrim si rrezet e diellit , per te ndricuar mendjen e shpirtin e cdo shqiptari dhe per te djegur mykun e zi dhe shekullor qe i kishte marre frymen kombit meme te dijes. Keta gjenerale te dijes frymezoheshin nga e kaluara heroike e popullit shqipetar , si nga ata heronjte e botes se kulturuar, por pagane , ashtu edhe nga ata te botes se re .
Te tille ishin Kostandini i Madh dhe Gjergj Kastrioti, te cilet u bene mbrojtesit e botes se kulturuar, te civilizuar apo te krishtere, pa te cilet nuk do te kishim nje lulezim te shoqerise se civilizuar dhe demokratike europiane.
Qe ne sot te kuptojme dhe nderojme identitetin e shqiptarit duhet te njohim kulturen dhe historine e vertete, me dashurine dhe urrejtjen e intrigave politiko-fetare, qe bashkon sot popujt e Ballkanit. Interesa famekeqe injorantesh na kane drejtuar ne greminen e perbuzjes se njeri-tjetrit prej shekujsh. Duke u futur ne labirintet e kohes se shkuar, ngrohtesia e njerezve me kulture, por edhe egersia, egoizmi apo injoranca e disa te tjereve,do te na ndihmojne te hedhim drite pertej mjegulles qe mbulon dhe ruan te paprekur perjetesine e te vertetes , fushave te betejave ku jane shkruar me gjak historia e shqiponjave te pavdekshme. Vetem atehere do te kuptonim Xhorxh Bajronin kur fliste per luften Greko – Turke dhe shprehej se nuk po merrte vesh , kush dhe me ke luftonte, pasi ne te dy krahet e frontit shaheshe shqip. Vetem atehere do te kuptonim se trekendeshi ilir i Ballkanit kishte vetem nje popull autokton . Ata quhen shqiptare, pellazge, ilire, epiriote, arber, arbanitas, arnaute dhe albanian. Zgjedha e mallkuar e anadollakeve otomane , jo vetem rendoi mbi kombin shqipetar si gozhdat mbi trupin e Krishtit , por i ndau dhe i percau ata si kudo tjeter qe kjo zgjedhe u perball me qyteterimmin. Shqiptaret tani kishin fene ne vend te kartes jeshile qe gezojne sot ne bote , apo te militantizmit politik qe gezojne sot ne Shqiperi. Shqiptaret e krishtere, shumica orthodokse, nuk mund te hidhnin poshte traditat dhe kulturen bizantine te qyteteruar per nje kulture aspak shqiptare naive dhe te prapambetur si ajo otomane. Ata luftuan me pushke dhe me pene, per te debuar nga trojet e tyre kete semundje te keqe, qe po mbulonte diellin me vrerin e saj. Por virusi i koleres otomane vit pas viti behej me i forte, sa arriti nje kohe qe duhet ta pranoje ate, per te marre ajer.
Shume e pranuan , te tjere u larguan e te tjere luanin me sy mbyllurazi. Sidoqofte tani virusi ishte pjese e imunitetit te trupit dhe e kishte pergatitur ate per nje renie ne gjume te thelle. Do te kalonin shekuj per tu zgjuar nga ky gjume , atehere kur virusi i kishte humbur fuqite e plota , megjithate tashme ai ishte pergjegjes per mendimin dhe pasojat. Shqiptaret e infektuar harruan gjithcka edhe ne emer te sulltanit, do te krenoheshin si shqiptare madje si Turq. Nga ana tjeter shqipetaret e pa infektuar, duke pare efektin e miqve te tyre , do te luftonin te gjenin vaksinen per te mos patur fatin e te varferve. Ata menduan se e gjeten ne Mars te vitit 1821. Ajo do te perbehej nga berthama, qe do te ishin kapedanet dhe trimat shqipetare dhe nga membrana e jashtme mbrojtese , shoqeria e civilizuar, kristiane europiane me ne krye Rusine. Ate qe krijuesit nuk parashikuan, por qe edhe nuk e parandalonin , do te ishte imuniteti, i cili vepronte vetem nepermjet kodit magjik greqisht, pasi shqipja nuk mesohej si gjuhe e shkruar ende. Per nder te kodit te gjithe do te quheshin greke, dhe vendi qe ata popullonin, Greqi. Vetem keshtu do te kuptonim mospranimin e gjuhes shqipe as edhe jozyrtare ne shoqerine e shtetit te ri grek. Shqipja u cilesua gjuhe barbare ne parlamentin grek se nuk shkruhej (ky qe preteksti) por sepse njohja e nje gjuhe vetem folese , te sprovuar mbijetuese mbi kohrat dhe faktoret veprues, u pa si rreziku kryesor per te ndjelle virusin helmprures ne nje shoqeri te imunizuar. Ndryshimet politiko-fetare kulturore te viteve ne vijim do ta kthenin imunitetin e fituar ne armen me te forte te qarqeve antishqipetare greke. Nga ana tjeter (megjithese nuk kishte ndarje), pas gjumit te thelle shqipetaret e infektuar nga kultura kalbezuese turke, vecanerisht ata pashallare , bejlere e agallare qe gezonin ofiqet , pelqimin dhe fene muslimane te sulltanit do te perpiqeshin me cdo kusht ti mbanin ato. Ata do ta vazhdonin luften me vellezerit shqipetare kristiane, e cila ne fakt ishte nje lufte civile , kulturore , fetare shqipetare. Kjo lufte filloi nga te gjithe se bashku me shpata e thika ne duar ,kunder koleres otomane dhe po perfundonte me pushke dhe kobure ne grykat e njeri tjetrit. Shkaterrimi i identitetit te shqiptarit po ndodhte perpara syve te atyre qe luftonin si Greke nga njera ane , dhe atyre qe luftonin si turq nga ana tjeter ,por qe ne te vertete kishin pire qumeshtin e nenes shqipe. Njohja e kombit Grek , ngjan me kurorezimin e nuses , princeshes se bukur shqiptare , ne dasmen e saj. Ajo tani mbreteronte me te gjitha te drejtat dhe pasurine e te pareve te saj por me emrin e princit te cilin e kishte pare vetem ne ender dhe i kishte premtuar mbreterine e popullit te saj.
Shpetimi i identitetit shqiptar ne keto rrethana do te pritej vetem prej patrioteve intelektuale, te cilet e pane si detyre kryesore te shenjteronin popullin me shpirtin e kombit shqiptar , gjuhen shqipe . Shkrimi dhe mesimi i saj ne shkolla do te ishte jo vetem antidoda kunder virusit helm-prures otoman , por edhe arma me e forte e kombit shqiptar kunder padrejtesive dhe armiqve te tij. Fryma e saj do te sillte perseri ngrohtesine ne zemrat e shqiptareve , ashtu si edhe dielli do te triumfonte mbi erresiren , per te perhapur ndricimin e qyteterimit .
Ne sot nuk do te kishim identitet shqiptar po te mos kishim ndermjet te tjeresh burra shteti si Sotir Peci dhe Kostandin Cekrezi te cilet shqiperuan shqipen dhe kombezuan kombin me vepren e tyre madhore patriotike. Emrat dhe puna e tyre e madhe per te vetevendosur identitetin shqipetar me nder ne vend, u la ne harrese si gjate komunizmit ashtu edhe pas tij. Meritat e tyre ju kredituan padrejtesisht figurave te tjera patriotike kombetare per shkak te interesave politike kontradiktore qe ata mbartnin ne identitetin e tyre liridashes , kundrejt nje sistemi revolucionalist , diktatorial komunist. Emrat e tyre sot duhet ti kene universitetet , akademite , institutet dhe selite me te larta te arsimit dhe shtetit e te te gjitha fushave te tjera, per nder te emrit shqiptar. Pa keta trima e te tjere ne sot do te ishim Greke e Turq. Por ndersa Greket morren te gjitha te mirat nga ne, Turqit na dhane te gjitha te mirat e tyre! Nuk e di per cfare te me vije mire qe kombi shqipetar ka dhene apo ka marre?! Nje fjale e urte e popullit thote: c’te japesh do marresh. Duke u nisur nga faktet nuk do te pranoja te ishte e vertete pasi mbi pese shekuj c’morrem nga turqit, ishte vetem nje injorance anadollake dhe nje fe e injektuar me detyrim. Ndersa kultura , arti , civilizimi dhe feja qe ne i dhame Europes dhe shtetit Grek ishin themelet ne krijimin e nje shoqerie moderne , te civilizuar dhe demokratike Europiane dhe jane ne te vertete zbukurimet e identitetit shqipetar. Une do te krenohesha me to perpara Europes dhe botes se sotme dhe aspak me shprehjen se kombi shqipetar eshte 70% musliman. Evropa dhe bota mbane i kane borxh kombit shqiptar tani, nje pjese te mire te historise se tyre.
Duke njojtur te shkuaren kemi gjetur identitetin, dhe duke vene ne dobi te se rese amanetin e te shkuares mund te themi me nder:

Të jesh krenar që je shqiptar nuk është gjithçka, por e vetmja mundësi.



Nga Frankli Zdruli

Meteorët : Rrezik real për Tokën ?



Në 2 mars 2009, një trup qiellor me 40 metër diametër ka ardhur pranë Tokës, duke kaluar 64000 km larg nga planeti. Një distancë prej që është pothuajse zero në shkallën kozmike. Ky fenomen rinis debatin mbi rreziqet që kërcënojnë njerëzimin. Për shkak se shkencëtarët janë të bindur se : një ditë ose një tjetër, një trup qiellor do të bjerë mbi ne, duke shkaktuar vrasjen e mijëra njerëzve, apo shkatërrimin e të gjithë jetës në planet.

* 900 objekte fluturuese « të rrezikshme »




Astronomët kanë numëruar 900 objekte fluturuese me fuqi të « rrezikshme » ku diametri është midis 1 dhe 10 km.Shumica e këtyre trupave qiellor gjenden në rripin e asteroideve, të vendosur midis Marsit dhe Jupiterit, e cila përmban objektet që mund të jetë deri në 1000 km në diametër dhe nëse bie në Tokë do të eliminonte të gjithë jetën për miliona vjetësh ! Aktualisht, 70 « objekte » mund të na bëjnë vizitë gjatë shekullit të ardhshëm. Nëse janë të gjithë të një madhësie më pak se 1km, rënia e vetëm njërit prej tyre do të rrezikon të ketë pasoja të pandreqshme për planetin. Kështu, Apophis, një astroid prej 400 metra, mundet të godasi Tokën në 2036. Përplasja është gati e pamundur (mundësia është 1 për 1000) por nëse ajo do të ndodhte, ajo do të lironte një fuqi e = me 10 000 megatonë TNT-je, dmth të gjitha armët nukleare të planetit !

* Shenja mbresëlënëse




Gjatë historisë së saj, planeti ynë ka qënë subjekt i bombardimit intensiv të meteoritëve gjigandë. Më shumë se 140 kratere ndikuese janë identifikuar në planetin tonë. Por rëniet e meteoritëve nuk kanë të njëjtat ndikime në mjedis. Ato mund të krijojnë forma « gropash » si në foton më sipër, ku tregohet krateri i Barringerit, që ndodhet në një shkretëtirë të Arizonës, në Amerikë. Është një meteorit prej 300 000 tonë dhe 45m diametër, rënë këtu e 50 000 vjet, që ka provokuar këtë krater prej 1,2 km diametër dhe 180 m thellësi. Por mund të ndodhë që meteoritët të provokojnë ereksion të maleve. Në foton përbri, ne mund të dallojmë vendin e rrëpirës Gosses Bluff, në Australi. Ai bën nje diametër prej 24km dhe është provokuar nga ndikimi i një meteori që ra në 1 km këtu dhe 140 million vjet. Ai hyri në tokë 5 km thellë me një shpejtësi prej 100 000 km/h, toka e nxehur u ngrit atëherë për të prodhuar një kurorë mali !

* Njeriu, ekziston ai falë një meteori ?




Ekzistenca e njeriut a është mundësuar apo përshpejtuar nga rënia e një meteori ?
Është një nga tezat, e mbrojtura nga shumë shkencëtarë, e cili shpjegon kushtet për daljen e specjeve njerëzore. Përpara 65 million vjetëve, një meteor ka goditur Meksikën, në gadishullin Yucatan, me përmasa 10 km diametër, e cila do të kishte shkaktuar sigurisht zhdukjen e dinosaurëve, tronditjen e jetës, duke lëshuar një shtëllungë pluhuri të madh në qiell dhe duke ndaluar diellin të ngrohte Tokën, për disa vjet me rradhë. Ajri i bërë i ftohtë do të ketë shpejtuar zhdukjen e dinosaurëve. Pa këtë meteorit, shkencëtarët mendonin se dinosarët do të ishin pa dyshim akoma gjallë dhe njeriu nuk do të kishte ekzistuar !

* Shpërthimi më i madh erës (epokës) njerëzore




Nuk është e nevojshme të kthehemi miliona vjet pas për të vëzhguar dëmet e shkaktuara nga rënia e një meteori. Kështu, shpërthimi më i madh i njohur në erën e njëriut ka ndodhur para një shekulli, në 30 qershor 1908, në rajonin Siberian të Toungouska. Përplasja e një asteroidi prej 40 m diametër ka liruar një energji të barabartë me disa qindra herë, bombën e Hiroshimës !
Shpërthimi shkatërroi një pyll të tërë me mbi 20 km, duke shkatërruar 60 million pemë, shpërthimi shkaktoi dëme në një sipërfaqe në më shumë se 100 km katrorë. Vala e këtij shoku u regjistrua në Europën Perëndimore dhe në Amerikë dhe një shtëllungë pluhuri u soll deri në Spanjë nga qarkullimi atmosferik !

* Rreziqe të rënda për shëndetin




Nëse rënia e një meteori mund të provokojë dëme të rëndësishme mbi ambjentin, ajo gjithashtu mund të ketë pasoja serioze për shëndetin njerëzor. Kështu, në shtator 2007, një meteorit prej 2 m diametër është rrëzuar në një rrafshnaltë të Perusë, duke krijuar një krater prej 20 m të gjerë dhe 6 m të thellë ! Shkëmbi e goditi Tokën me 36 000 km/h, me fuqi të fortë duke ngrohur tokën dhe duke lëshuar vapore squlfurike. Për shumë ditë me radhë, nën efektin e këtij gazi toksik, me qindra banorë janë ankuar nga dhimbje të kokës dhe të vjella.

* Fundi i jetës çdo 33 million vjet !





Cilat janë shancet që një meteor prej 10 km të godasë Tokën ?
Ato nuk janë shumë të pabaza : dyshojmë se kjo gjë ndodh një herë në rreth 33 million vjetësh. Por dëmet mund të jenë të pakonsiderueshme, sepse shoku i saj mund të provokojë zhdukjen e specjeve jetësore.

* Një shanc mbi 720 000, që një njeri të preket




Në qershor 2008, Alan Harris, një kërkues i Space Science Institute të Kalifornisë, ka publikuar një anketë në revistën shkencore Natyra. Ai beson se një njeri ka një shanc mbi 720 000 të jetë i prekur nga një asteroid në jetë e tij.
« Është një mundësi dobësisht qesharake. Ka më shumë shance të vriten në një atentat sesa nga një asteroid ! » - ka shprehur ai.

Doktori pogradecar që pajisi Ajnshtajnin me pasaportë shqiptare



Në një nga rrugicat karakteristike të qytetit të Pogradecit, në lagjen Burima, në krahun e djathtë të kishës së vjetër të qytetit, ndodhet një vilë dykatëshe e zhytur në mes të një lulishteje dhe një kopshti me mollë dhe hardhi rrushi.


Në katin e sipërm të shtëpisë valëvitet një flamur kombëtar. Është shtëpia e Bashove, aktualisht e doktor profesorit të asociuar, Jovan Bashos, shef i shërbimit në Qendrën Spitalore Universitare Nënë Tereza, në Tiranë.


Sapo futesh në shtëpinë e Bashove, do të ndeshesh me një portret të shkencëtarit të madh gjerman, Albert Ajnshtajnit, i cili është i vendosur në një nga pozicionet kryesore të shtëpisë.


Përqendrimi tek kjo foto nuk i habit pjesëtarët e familjes Basho, pasi ata na thanë se Albert Ajnshtajni ka qenë mik i madh i kësaj familjeje, madje shkencëtari i madh Albert Ajnshtajni, pas kontakteve të shumta në Vjenë më doktorin e famshëm Jani Basho (i cili pasi kthehet në Shqipëri punon si mjek personal i mbretit Zog), Ajnshtajni vjen në Shqipëri prillin e vitit 1931, kur ndiqej nga nazistët gjermanë, për shkak të origjinës së tij hebreje dhe më pas pajiset me një pasaportë shqiptare dhe të largohet me këtë pasaportë në drejtim të SHBA-së.


Po cilat janë faktet e kësaj nënshtetësie shqiptare të Albert Ajnshtajnit?



Në regjistrin e vjetër të vitit 1931, AK0 31, në faqen 53 /1, ndodhet ky shënim :

Sot më datën 10 prill 1931, u paraqit të zyrën e Bashkisë së Poradecit dr. Jani Bashua, i lindur më 1892 në lagjen Burima të Poradecit, i biri i Kozmait dhe Anastasisë, me profesion mjek personal pranë naltmadhënisë së tij Zogu i Parë, i cili na jep garanci që Albert Ajnshtajni të bëhet qytetar i Poradecit. Kjo bashki e pajis me vërtetim dhe certifikatë Albert Ajnshtajnin, si banor të Poradecit në lagjen Burima.

Nëpunsi i Bashkisë Dhënsi i garancisë

Reis Asllani Dr. Jani Basho



Dr. Jani Bashua, pas studimeve me rezultate të shkëlqyera në Vjenë, në vitin 1928 emërohet si mjek personal i mbretit Zogu i Parë. Në kujtimet e mbledhura nga nipi i tij, dr. Jovan Bashua, doktor Jani Bashua përshkruan me hollësi këtë moment:


Ka qenë 16 dhjetori 1930. Mbreti Zog, sapo hëngri darkë, i filluan disa dhimbje të forta barku. Pasi e viziton dr. Jani Bashua e këshillon mbretin që të shtrihej. Sipas Jani Bashos, mbreti Zog, prej dy vjetësh vuante nga një sëmundje zorrësh. Në këtë situatë u shtrua problemi që të vërtetohej diagnoza.


Pas dy ditësh, mbreti Zog thërret dr. Jani Bashon dhe i thotë që të përgatitej se do të shkonin së bashku në Romë për analiza të hollësishme. Dr. Jani Bashua i përgjigjet se ishte e drejta e tij, por nëse do t`i merrte mendim atij, duhet të shkonin të vizitoheshin në Vjenë.


Mbreti Zog ia miratoi propozimin dhe natën e 26 janarit, delegacioni i lartë shqiptar, me pasaporta me emra të falsifikuar për të ruajtur sekretin, u nis nga Durrësi me një kaçatorpedinier të flotës italiane, i cili të nesërmen i çoi në Trieste. Aty i priste treni personal i Viktor Emanuelit, me të cilin mbërritën në Vjenë dhe më pas u sistemuan në hotelin Imperial.


Në Vjenë, dr. Jani Bashua takoi profesorët e tij dhe njëherazi dhe miqtë e tij, ndër të cilët, aktorin e famshëm Aleksandër Moisiu. Në takimin që ai pati tek shokët e tij dhe miqtë e ngushtë, ata i bënë një kërkesë:


Miku i tij, Albert Ajnshtajni, ishte në rrezik dhe kërkohej nga nazistët gjermanë si hebre dhe duhej të largohej, por e kishte të pamundur, pasi pasaportën e tij gjermane ia kishte sekuestruar gestapoja. Kështu, i thanë ata, meqenëse ju jeni mjeku personal i mbretit Zog, i thoni mbretit t'i japë një pasaportë shqiptare.


Pas vizitave të shumta dhe analizave që iu bënë mbretit Zog nga mjekët më të mirë austriakë dhe veçanërisht prof. Hollznecht-i, i cili i bëri më shumë se 30 radiografi për t`i përcaktuar diagnozën, në një moment pushimi, kur mbreti Zog po pinte kafe me dr. Janin në ambientet e hotelit, dr. Jani Bashua i bën kërkesën mbretit Zog që të pajiset shkencëtari Albert Ajnshtajni me pasaportë shqiptare, sepse jeta e tij është në rrezik nga nazistët.


Mbreti, pasi e dëgjoi deri në fund propozimin e mjekut të tij personal, i thotë, dakord, thuaji të vijë në Shqipëri dhe bëje t`i doktor Jani një herë pogradecar, si banues të Poradecit, më pas i japim një pasaportë shqiptare.


Në kujtimet e tij, thotë dr. Bashua, atë ditë kur i bëri kërkesën, mbreti ishte në formë të mirë dhe në mbrëmje ata shkuan së bashku në operën e Vjenës për të parë "Aidën" e Verdit. Por, kur dolën jashtë tek porta anësore ku po prisnin dy makina, mbreti Zog ishte në makinën e parë me truprojën e tij Llesh Topallajn dhe me Eqerem Libohovën.


Sapo hipnim në makinë, kujton dr. Jani Bashua, u dëgjuan të shtëna armësh që na erdhën nga anash. Lleshi u rrëzua për tokë, ndërsa Eqerem Libohova ishte plagosur në pulpën e këmbës. Mbreti Zog u ul në gjunjë dhe mori pozicion dhe filloi që të shtjerë me pistoletën që kishte në brez andej nga erdhën krismat.


Dr. Jani Bashua thotë se menjëherë shkova tek mbreti Zog dhe e pyeta se si ishte, por ai më tha shiko të tjerët se ai ishte mirë. Shkova tek Topallaj dhe pashë që ai kishte vdekur nga një plumb që e kishte zënë në arterien kardiake në qafë. Më pas i lidha këmbën Eqerem Libohovës për të ndërprerë hemorragjinë dhe u nisëm drejt spitalit.


Por, vazhdon dr. Jani Bashua, mbreti Zog e mbajti premtimin dhe një ditë ma rikujtoi që t`i thuash atij shkencëtarit që të vijë në Shqipëri dhe ta pajisim me pasaportë shqiptare.




Po cilat janë dëshmitë e tjera që e vërtetojnë këtë?



Dr. Prof. Jovan Bashua, i cili është marrë me mbledhjen e kujtimeve të xhaxhait të babait të tij, Jani Basho, thotë për gazetën "Shekulli":


Para se të vinte në Shqipëri, në qershor të vitit 2002, mbretëresha Geraldinë i dha një intervistë një gazetari anglez në revistën "Style", me titull "Kthimi i mbretëreshës", ku deklaron se në Shqipëri kishte ardhur Albert Ajnshtajni dhe mbreti Zog e kishte pajisur me pasaportë shqiptare.


Së dyti, ish-bankieri i Bankës Kombëtare Shqiptare në kohën e Zogut, Ajeti Bega, i ka deklaruar ish-drejtorit të Fizikës Bërthamore, prof. Dr. Skënder Kojës, se Ajeti Bega kishte takuar personalisht në Bankën Shqiptare Albert Ajnshtajnin, në fillim të vitit 1931, kur Ajnshtajni i ishte paraqitur në Bankën Kombëtare Shqiptare për të kryer disa veprime midis Bankës Shqiptare dhe asaj gjermane.


Por, nëpunësi Bankës, Ajeti Bega, tregon se ai nuk e ndihmonte dot, pasi banka e tyre veprime të tilla nuk kishte kryer në atë kohë. Atëherë, Albert Ajnshtajni i ka thënë Ajeti Begës që t`i thoshte pak drejtorit të tij që e kërkonte Albert Ajnshtajni për të sqaruar diçka.


Sapo Ajeti është futur në zyrën e drejtorit të bankës, i cili ishte italian dhe i ka thënë se e kërkonte Albert Ajnshajni, ai është ngritur më vrull nga karrigia dhe ka thënë "si ka mundësi të më kërkojë Albert Ajnshtajni". Kush është ky, e kishte pyetur Ajeti Bega? Është një nga shkencëtarët më të mëdhenj të botës.


Më pas, Ajnshtajni ka prishur një çek me një shumë të caktuar që ia kishte dhënë mbreti Zog si dhuratë. Sipas dokumenteve zyrtare, Albert Ajnshtajni, në Bankën e Tiranës ka qenë më datën 9 prill 1931, ku ka kryer dhe veprimet e mësipërme.


Më datën 10 prill, dr. Jani Bashua ka marrë certifikatën me emrin e Ajnshtajnit në Pogradec dhe më pas është plotësuar me ndërhyrjen direkte të mbretit Zog pasaporta me nënshtetësi shqiptare e Albert Ajnshtajnit nga Ministria e Brendshme shqiptare.


Sipas të dhënave zyrtare, Albert Ajnshtajnit, pasaporta gjermane i ishte sekuestruar nga Gjermania naziste dhe sipas të dhënave zyrtare, Albert Ajnshtajni ka shkuar dy herë në Amerikë në dhjetor të 1931-shit dhe në vitin 1932, me pasaportën shqiptare që e pajisi mbreti Zog, pasi nuk kishte pasaportë tjetër.


Vetëm në fund të vitit 1932, Albert Ajnshtajni ka marrë edhe një pasaportë tjetër nga shteti zviceran, ndërkohë që të gjitha shërbimet e vitit 1931 dhe 1932 i ka kryer me pasaportën shqiptare.


Padyshim, thekson Dr. Prof. Jovan Bashua, populli ynë me të drejtë duhet të krenohet se ka shpëtuar mijëra hebrej dhe midis tyre dhe shkencëtarin më të madh të shek XX, Albert Ajnshtajnin.


Kush ishte Jani Bashua?




U lind në Pogradec në vitin 1892. Pogradeci i dha kaltërsinë e liqenit dhe mallin e pashuar për vendlindjen, qyteti i Manastirit i dha formimin fillestar ku kreu liceun, kurse Vjena i dha profesionin e mjekut me diplomë të shkëlqyer. Vjena e formoi si intelektual dhe si shkencëtar. Ndërkohë, revista "Djalëria" që ai drejtonte në Vjenë, i dha rastin të shpalosë talentin edhe si publicist.


Tirana, kryeqyteti i vendit të tij ku ai shërbeu për një kohë të gjatë, e bëri të njohur si mjek. Dr. Jani Bashua është ai që krijoi rrjetin e parë shëndetësor të vendit, përkrah me mjekët e famshëm të asaj kohe, Rifat Frashërin, Bilal Golemin, Frederik Shirokën, etj.
Doktor Jani Bashua ka bërë pjesë në ajkën e rinisë Universitare vjeneze të shekullit XX. Kjo e bëri të njohur më Aleksandër Moisiun dhe miqësinë shumëvjeçare me Albert Ajnshtajnin.


Mik i ngushtë me dy korifej të letrave, bashkëqytetarët e tij, Lasgush Poradecin dhe Mitrush Kutelin, dhe për shumë vite mjek personal i mbretit Zog, i cili jo vetëm kreu detyrën e mjekut, por dhe të një këshilltari të mirë. Pas çlirimit ka punuar në poste drejtuese si drejtor i spitalit Obstetrik-Gjinekologjik në Tiranë.


Më pas, dr. Jani Bashua krijoi bërthamën e spitaleve të qendrës spitalore "Nënë Tereza". Dr. Jani Bashua është themeluesi i Obstetrikës dhe Gjinekologjisë dhe hartuesi librave shkencorë të kësaj fushe. Ndahet nga jeta më 12.2.1957.

Lind fronti i REZISTENCES SOCIALE

Mbi 120 punëtorë shqiptarë humbën jetën në aksidente të ndryshme në punë gjatë vitit 2008, ngaqë autoritetet marrin rryshfet nga firmat private, për të mos u vënë atyre rregulla sigurie në punë.


Mbi 300 shqiptarë humbën jetën në spitalet publike të Republikës së Shqipërisë si pasojë e shërbimit të dobët mjekësor.

Mbi 350 shqiptarë humbën jetën në aksidente automobilistike më 2008 si pasojë e vjedhjes së fondeve për një sistem bashkëkohor komunikacioni.

Mbi 75 shqiptarë kryen vetëvrasje më 2008 si pasojë e dëshpërimit, mungesës së shpresës dhe zhgënjimit nga atdheu i tyre.

Shteti shqiptar, la të digjen të gjallë, mbi 20 shqiptarë më 2008 në shtëpitë e tyre. Të paktën 50 shqiptarë, mes të cilëve të paktën 10 fëmijë, u vranë drejtpërdrejt më 2008 në Gërdec e Liqenin e Farkës, Gjirokastër dhe “aksidente” të tjera të përgatitura nga etja për para e pushtetit dhe të toleruara në mënyrë të dyshimtë nga opozita.

Është i panjohur numri i shqiptarëve që vdiqën nga uria, kequshqyerja, apo dështimi i dhënies së shërbimeve publike për të cilat ata paguajnë taksa.

Me mijëra të rinj shqiptarë iu shtuan ushtrisë së të papunëve, pasi mbaruan më 2008 studimet në universitete pirate private të licencuara, kundrejt rryshfetit nga autoritetet.
Opozita shqiptare, përfaqësuesit e shoqërisë civile, artit dhe kulturës dhanë ndihmesën e tyre në këtë masakër duke bashkëpunuar ose heshtur.
Të gjithë këta njerëz janë bashkëpunëtorë në vrasje masive dhe genocid.

Fronti i Rezistencës Sociale, u kërkon me mirësjellje këtyre njerëzve që si profesion kanë vrasjen, mashtrimin apo vjedhjen e shqiptarëve, që të ndalin ritmet e punës së tyre dhe tërhiqen vullnetarisht nga skena. Në të kundërt, “aksidentet në punë” do t’i vizitojnë edhe ata.

GJATË KONFLIKTIT IZRAEL-PALESTINË MË 2008 U VRANË 320 CIVILË
GJATË “PAQES” SHQIPTARE MË 2008 U VRANË MBI 800 PERSONA
SHPËRNDAJE FJALËN !
MOS U DORËZO PA LUFTË!
BËJ REZISTENCËN TËNDE!



Burimi : G. Tema

“Një kryevepër nga Nëna e madhe shqiptare, Terezë”

"Sëmundja më e rëndë e ditëve tona nuk është gërbula, as tuberkulozi. Njeriu e ndjen veten të sëmurë, sepse i braktisur nga të gjithë, pa dashuri, pa mbrojtje.
Sëmundja më e rëndë është mungesa e dashurisë dhe e mëshirës, indiferenca e tmerrshme e të gjithëve për të gjithë e, në radhë të parë, për ata që janë viktima të shfrytëzimit, të korrupsionit, të mashtrimit, të varfërisë e të sëmundjes.
Nuk është vështirë të flasësh për varfërinë, kur e ke larg, e edhe ta harrosh menjëherë.
Sëmundja më e rëndë e kohës nuk është gërbula, tuberkulozi, as kanceri, por ndjenja e padurueshme e vetmisë, që e bën njeriun ta ndjejë veten të padëshirueshëm, e bën të harrojë ç'është gëzimi njerëzor, ç'është ndjenja njerëzore, ç' do të thotë të duhesh e të duash.
Mendoj se situata të tilla i gjejmë edhe në familje, ku nuk mungojnë të mirat materiale.
Kudo ndjehet fort uria e etja për dashuri, pikërisht sepse mungon dashuria.
E kjo e bën botën tepër të varfër.
Në vendet e botës perëndimore sot besohet se nuk ka uri të mirëfilltë.
Besohet edhe se nuk ekziston kjo vetmi e tmerrshme, nga e cila vuajnë shumë njerëz.
Në perëndim a në lindje qoftë, uria nuk duhet kuptuar thjeshtë si mungesë e bukës së përditshme.
Bota sot ka uri e uri të tmerrshme. Ka për dashurinë. Lakuriqësi nuk quhet vetëm mungesa e rrobave, por edhe mungesa e dinjitetit njerëzor, nga i cili i kemi zhveshur fare njerëzit e varfër, duke i trajtuar si të ishin qenie të kota, si hajdutë, si rrugaçë, që s'vlejnë dy para.
Ne nuk kemi nevojë për publicitet.

Mjafton që njeriu të dojë….".Gonxhe Bojaxhiu


Pasaporta

Emri i plotë: Gonxhe Bojaxhiu (Anjeza) - Nënë Tereza.
Emri i lindjes: Gonxhe Bojaxhiu.
Datë lindja: 27 gusht 1910.
Vend lindja: Shkup.
Gjinia: Femër.
Anjeza: Emri që mori në moshën 18 vjeçe kur u bë murgeshë.
Nënë Tereza: U quajt kur themeloi Urdhërin "Misionaret e Dashurisë".
Punët e rëndësishme: Shërbeu për popullin gjithë jetën e Saj.
Data e vdekjes: 5 shtator 1997.
Vend vdekja: Kalkuta, Indi.

Thënje të Nënë Terezës

"Atdheu im është Shqipëria. Unë gjithmon e kam në zemër popullin tem shqiptar dhe luti Zotin që paqa dhe dashnija e tij të jetë në zemrat tona në çdo familje".
Oslo, 10 dhjetor 1979,me rastin e marjes së çmimit Nobel për Paqen.

"Me gjak jam shqiptare; me nënshtetësi, indiane. Përsa i përket besimit, jam murgeshë katolike. Sipas thirrjes, i përkas botës. Por zemra ime i përket plotësisht Zemrës së Krishtit".


Jeta është e bukur,adhuroje.
Jeta është ëndërr, jetoje.
Jeta është sfide, përballu me të.
Jeta është loje, luaje.
Jeta është detyrë, plotësoje.
Jeta është e shtrenjtë, vlerësoje.
Jeta është mundësi, përfito nga ajo.
Jeta është pasuri, ruaje.
Jeta është dashuri, shijoje.
Jeta është mister, zbuloje.
Jeta është dhimbje, sfidoje.
Jeta është këngë, këndoje.
Jeta është tragjedi, shmangiu.
Jeta është fat, përfito.
Jeta është aventurë, kujdes.
Jeta është shumë e çmuar, duaje.
Jeta është luftë, mësohu dhe me të.
Jeta është jetë, lufto për të..."


FOTODISKUTIM :Dialektet shqiptare

Kjo hartë është realizuar nga një "amerikan i thjeshtë" (pasionant i gjuhës shqipe), që është bazuar në literaturat shqiptare dhe të huaja, mbi dialektet shqiptare:

Turizmi shqiptar !

Ndryshe nga pjesa tjetër e shqiptarëve të Kosovës, Maqedonisë etj, që i qëndrojnë besnikë bregdetit shqiptar, apo si një pjese e mirë e emigranteve shqiptarë, që pothuaj çdo sezon veror, pushon në Shqipëri, një numër gjithmonë e në rritje i shqiptarëve banues ne Shqipëri, së fundmi zgjedh të kalojë pushimet dhe të shpenzojne të ardhurat në Turqi, Egjipt, Mal të Zi, Greqi apo gjetkë...

Ç'mendoni per turizmin shqiptar ?



Me turizëm theksoj, nuk nënkuptojme vetëm turizmin bregdetar, pasi vendi ynë, është i dalluar për monumente të natyrës, por edhe për monumente të kulturës.

Mendoni që turizmi po shihet si prioritet nga shteti Shqiptar për zhvillimin e ekonomisë, apo kjo është vetëm një demagogji ?

Si jane shërbimet dhe kushtet për pushuesit në Shqipëri ?

Ku i kryeni pushimet verore dhe ku na sygjeroni ti kalojmë ato ?