Monday, May 3, 2010

Partia "i heq" minifundin Çilit

Dy çudira u vunë re në festën e djeshme qeveritare të 1 majit. E para ishte çudia e mediave ndërkombëtare që talleshin me ne duke thënë që një "qeveri e djathtë në Europë, feston 1 majin e të majtëve" dhe e dyta ishin veshjet e këngëtareve femra.


Asnjë dekolte, madje as te Çiljeta, që kishte veshur një fustan të pazakontë.


Trupi i Çilit, i mësuar me veshje disi më të ndryshme, e dëshmonte sikletin e vet te...sqetullat. Pasi gërmuam pak, mësuam se urdhëri ishte dhënë nga Jozefina e cila nuk i duron dot as meshkujt e as femrat lakuriq. Urdhri oral i Jozit ishte: "Nuk du me pa asnji me minifun' dhe dekolte....".


Në PD, qeveri dhe në mjediset e zyrave të Kuvendit, kane qenë ditë te zjarrta diskutimesh "nën zë" ato per votimin në PD, ku mes më të votuarve për anëtare të Këshillit Kombëtar ka qenë edhe një nga këngëtaret më të njohura për esktravagancën e saj Çiljeta.
Pjesa më e pakënaqur ndaj këtij votimi, ka qenë ai që njihet si "krahu i Jozefinës" brenda PD-së. Ky grupim nuk e ka fshehur dot disaprovimin dhe përçmimin për një votim të tillë, madje një prej mbështetësve të J.Topallit, në linjë telefonike, në inat e sipër u shpreh: "Nuk e dinim që duhet t'i bëjmë punët me b...thë këtej e tutje.." Fraza i referohet njërit prej hiteve më të njohur të Çiljetës, atij me titull "Sa e kam b..thën e mirë".

Me shumicë absolute në Kongres, PD zgjodhi ne dhjetor te vitit te kaluar këngëtaren Çiljeta Xhilaga, te njohur per klipet e saj te nxehta.


Shekulli

Komentet dhe Anonimiteti!?

Dy lajme interesante ditët e fundit më tërhoqen vëmëndjen! Në të parin mësojmë se në Brazil një gjykatë ka dënuar Google të paguajë një dëmshpërblim prej 8.500 $ për disa komente që janë shkruar nga një përdorues i Rrjetit social Orkut (Pronësi e Google), duke ofenduar dhe akuzuar një prift vendas për pedofili (tema në fjalë është shumë delikate)! Në lajmin e dytë gazeta New York Times shkruan mbi politikën e re që do ndjekë për komentuesit në versionin online të kësaj gazete!



Ku ndodhet bota e Internetit shqiptar? Në çfarë niveli jemi?
Para disa ditësh ishte pikërisht Kryeministri Shqiptar i cili lajmëroi në një ditë të rëndësishme për botën IT shqiptare, që synimi i Shtetit Shqiptar ishte pajisja masive me Internet (bandë të gjerë) të popullit! (Personalisht mendoj që nëse arrihet do ishte një plus i madh për ne)! Lajm që presupozon një rritje të ndjeshme të përdoruesve të Internetit në Shqipëri.

Mjafton një vizitë e vogël te disa nga mediat online më të mëdha Shqiptare si BalkanWeb, Shekulli apo Korrieri për ta parë nivelin/gjendjen e komenteve, akuza nga më të ndryshmet, ofendime nga me ordineret (të cilat derisa/nëse tutelohen nga moderatorët janë lexuar nga një numër i konsiderueshëm vizitorësh)!

Mund të thoni që është një formë tutele “anonimiteti”, pasi shumë informacione jane delikate dhe nuk mund të thuhen pa patur pasoja, pasi demokracia jonë është tepër e brishtë dhe lejimi i shkrimit të mendimeve tuaja duke u fshehur pas nofkave është diçka pozitive, kur ndërkohë lexon vetëm ofendime dhe sharje nga më të rëndomtat (personalisht mendoj qe eshte gje e gabuar)! Sidoqoftë është diçka negative për faqen që lejon komente të tilla, lajmet tek ata i lexojne mijëra persona online, një gjë është akuza e përgjithshme dhe diçka tjetër është ajo e përdorimit te “Emer Mbiemër” për të akuzuar dikë në mënyrë të drejtpërdrejtë!


Koment nga gazeta shekulli online


Koment ne faqen BalkanWeb

Koment tek gazeta Korrieri Online

Një të nesërme mos të ju duket diçka e çuditshme kur një denoncim i mirëfilltë të trokasë në dyert e “Gazetave Shqiptare” apo përfaqesuesve zyrtarë të këtyre faqeve që lejojnë lexuesit të bëjnë (komente) akuza të tilla, për arsyen se i lejojnë ato!

Tashmë të vësh në dyshim potencialin e Internetit dhe Rrjeteve Sociale do ishte një nënvleftësim banal, një koment brënda disa orëve mund të marrë përmasa të mëdha dhe të shpërndahet me një shpejtësi të paimagjinuar në Interneto-sferë, duke dëmtuar imazhin e X apo Y individi!

Çfarë masash do marrin këto media të mbrojnë veten e tyre një të nesërme nga akuza, si ajo ndaj Google?
Si do përballojnë fluksin e vizitorëve Shqiptarë që po rritet dita ditës, të cilët do jenë të etur të japin mendimet e tyre ne formë anonime ndoshta? Do luajnë ndonjë rol edukues apo jo, ato si media? Kanë menduar që ndoshta duhet te krijojnë një rregullore edhe për komentet?

Nëse po! Duhet të jetë diçka vizive, diçka e thjeshtë për tu kuptuar! Duhet te gjejnë një menyrë funksionale për ta bërë, mund të lejojnë komentet vetëm nga persona të cilët regjistrohen dhe përdorin “Emer Mbiemër” të vërtetë në komente, mund të moderojnë komentet para se të postohen!

Një shembull konkret, ku disa rregulla elementare janë vizive dhe komentuesi lajmërohet para se të komentojë, është http://shtypidites.com/


Eklipsi, Peshku Pa Uje

Saturday, May 1, 2010

Citate thumbuese për punën

A kemi vërtetë dashuri për punën ne shqiptarët ? Si shpjegohet numri i madh i të papunëve në vendin tonë, me anën e mungesës të vendeve të punës, apo me parazitarizëm?

Shqipëria gjatë diktaturës komuniste drejtohej politikisht nga Partia komuniste, e quajtur jo më kot Partia e Punës dhe gjatë kësaj periudha u kryen shumë punë vullnetare, duke tharë këneta, duke hapur toka bujqësore, duke ngritur sistemin hekurudhor, duke ç'pyllëzuar etj. Mos vallë kjo periudhë na la gabimisht një shije të hidhur ndaj punës ?


Kemi përzgjedhur më poshtë disa citate pikante rreth punës, mund të shtoni edhe ju të tjera.

Puna është e shenjtë, prandaj mos e prek me dorë.

Po të hipi dëshira për punë, ulu dhe prit të të kalojë.

Punën e sotme mos e lër për nesër, nëse s'ke asnjë plan për pasnesër.

Punë punë natë e ditë, që fqinjët tanë të shohin dritë. Moderne

Me ane te punes njeriu u distancua nga majmuni. Disa duhet te punojne ende…

Budallai me i madh ne bote eshte ai qe e ben punen e tij ne menyre te mrekullueshme, pa dashur te rene ne sy. ~Michael Korda~

Ne kete jete rendesi kane vetem 2 gjera: shendeti e deshira per te
punuar. Une kam shendetin, gruaja ime deshiren per te punuar. S'kemi
probleme.

Ekzistojne 2 zanate qe mund te behen me pak pervoje. Njeri eshte
prostitucioni, tjetri gazetaria sportive. Shume shpesh jane e njeta
gje. Howard Cosell

Ndryshimi midis intelektualit dhe punetorit?! Punetori I lan
duart perpara se ta beje shurren, intelektuali pasi e ka bere ate.
Jacques Prevert


Nga e thena ne te bere eshte nje zarf per tu dhene.
Marcello Marchesi

Nga puna s'ka vdekur askush, por perse te rrezikojme ?

Puna me mahnit, mund te kaloj ore te tera duke e veshtruar.

Mos u bej egoist, punen lerja te tjereve.

Thone qe puna eshte shendet, por une faleminderit jam shume mire me shendet.

Pagjumesia e tij ishte torturuese, nuk mund te flinte asnje ore gjumi gjate orarit te punes. Arthur Baer

Epitaf : " Kreu vetem detyren e tij". Gjynah, po tė mendosh se edhe sa shumė gjera tė tjera mund tė kishte bere. Peter Bloch

Kur e kuptova qe nuk kisha talent, ishte shume vone. Tashme isha bere i famshem.

Punen e sotme mos e ler per neser se mund ta besh edhe pasneser.
Pune pune nate e dite qe fqinjet tane te shohim drite. Moderne

Me ane te punes njeriu u distancua nga majmuni. Disa duhet te punojne ende…

Nese do kishim lindur per te punuar nuk do lodheshim kaq shpejt.
Lindim te lodhur dhe jetojme per tu shplodhur.

Puna është kursi ku mësohet si pihet alkool. Oscar Wild.


Puna nuk është turp- diskuton tutori me një prostitutë


Përzgjodhi: Stop Injorancës http://www.facebook.com/NdalPaditurise2

1 Maji, në Shkodër, i riu vetëlidhet me zinxhirë

Një i ri nga qyteti i Shkodrës ka vendosur të protestojë ndryshe 1 Majin.

Afrim Gërbeti, rreth 30 vjec është vetëlidhur me zinxhirë përpara memorialit të 2 Prillit në qendër të qytetit më të madh verior. Zinxhiri me të cilin kishte lidhur veten ishte vendosur në njërën nga shtyllat e memorialet.

“Protestoj për rininë shkodrane e cila cdo ditë është dhe më e papunë”- ka treguar i riu. Përreth tij ishin vendosur pankarta “1 maji jo festë por protestë”. Stop dhunës së fjalës”.

“Protestova për të kërkuar të drejtat tona. Ka rënë numri i të punësuarve, unë si qytetar i thjeshtë kam vendosur të ngre zërin duke kryer këtë veprim në sheshin ku u vranë “Dëshmorët e Demokracisë”
.

Protesta është ndjekur me kureshtje nga qytetarë të ndryshëm.

Ballkan Web

Burra shteti, zgjohuni...

Eshtë më se e vërtetë ,
se s'kemi zgjedhur burra shteti,
por faji s'është shumë i tyre,
faji në xhep na mbeti.


Pse vëllezer kush na e ka ne fajin,
që ata bëjnë me ne çfarë duan,
kur ata s'janë burra shteti,
pse atëherë i votuam?

Mos u nxito ti o i krahut tjetër,
të thuash unë s'votova për ta,
se kanë kaluar shumë vite,
që burra shteti për ne s'ka.

Ne o vëllezer e kemi fajin,
ju vemë mbrapa nëpër tribuna,
pavaresisht ç'të krahu jemi.
ishim dhe mbesim thjesht 'turma'.


Pra fajin se ka politikani,
ne e dimë mirë se personalitet ai s'ka,
atëhere pse s'votojmë për BURRA shteti,
vërtete janë të pakët, por të tillë ka.

Ironia më e madhe e fatit,
kur ne zihemi si të majtë ose të djathtë,
ata me njëri tjetrin zgërdhihen,
thone me këtë popull kemi shumë fat.

Pra faji për mua s'është i tyre,
faji është i 'turmës"që i mbështet
dhe pastaj bërtasim me të madhe,
këtu tek ne nuk ka shtet.

C'shtet kërkon o fatzi.
kur ne krye vë këta politikanë,
këta s'mendojnë kurrë për ty ,
këta për para vrasin babanë.

Vallë kurrë kjo 'turmë'do të zgjohet
të mos mendojë kurrë për të majtë a të djathtë,
por të zgjedhë BURRA shteti,
që të shohim dhe ne një ditë të bardhë?!


Shkroi: Anila Dedaj
Sugjeroi: Engjell Zylyftari

Konfederata: Punonjësit në presion për të shkuar në festën e PD për 1 majin

Kreu i konfederatës Kol Nikollaj ka deklaruar sot se punonjësit e administratës po kërcënohen me pushim nga puna, nëse nuk marrin pjesë në festën e 1 majit, organizuar nesër nga PD-ja.

Sipas tij, punonjësit janë nën presion të madh, jo vetëm për të shkuar vetë, por edhe për të marrë të afërm e të njohur të tjerë me vete.

"Sindikalistet e konfederates kane njoftuar se jane paralajmeruar me largim nga puna ne rast se nuk do te marrin pjese ne festen qe organizon Partia Demokratike diten e shtune, ne 1 Maj"- thotë ai, duke shprehur shqetësim për zhvillimin e festës dhe protestës thuajse në të njëjtën kohë.

Nderkohe dje, deputetja e PS-së, Mimi Kodheli ka deklaruar se qeveria po detyron punonjësit e shtetit të dalin në shesh më 1 Maj. "Kjo është një përpjekje e dëshpëruar për t'u bërë karshillëk mijëra shqiptarëve që nesër do të fillojnë rezistencën e tyre paqësore ndaj këtij pushteti që në fillim vodhi zgjedhjet e tani po rrënon ekonominë", tha Kodheli.

Sipas saj, në zyrat e shtetit janë duke u përpiluar listat e janë duke mbledhur firmat e punonjësve të administratës civile, mësuesve e studentëve, për t'i thirrur me pahir në festën e 1 Majit.

Kodheli iu bëri thirrje të gjithë qytetarëve edhe atyre që punojnë në shtet, të gjithë atyre që vuajnë rrënimin ekonomik që buron nga një pushtet i dalë prej votës së vjedhur të protestojnë, paqësisht nesër.

Sipas saj edhe më 1 Maj shqiptarët do të jenë ende në rrugët e Tiranës për të vazhduar protestën e tyre paqësore, në ditën kur në mbarë botën demokratike organizohen protesta të sindikatave e të punëtorëve. "Ndërsa kjo qeveri t'i bashkohet atyre te Koresë së Veriut e Venezuelës, për të festuar 1 Majin", shtoi Kodheli.


Shekulli

Historiku i festës së 1 majit, si dhe kur lindi.

Festa e 1 Majit, apo dita ndërkombëtare e punëtorëve lindi nga lufta botërore e punëtorëve për të afirmuar të drejtat e tyre e për të përmirësuar kushtet e jetesës. Pavarësisht se kremtimi i saj lidhet ngushtë me protestën e punëtorëve të Çikagos, përfunduar me gjak, historia e festës së punëtorëve fillon më herët se sa viti 1886.


“8 orë punë, 8 orë dëfrim e 8 orë gjumë”, kjo ishte parrulla e hedhur për herë të parë në Australi më 1855 e pastaj e përqafuar nga krejt lëvizja sindikaliste botërore.

U hap kështu rruga për protesta të përgjithshme dhe u kërkua një ditë, pikërisht 1 maji, në të cilën të gjithë punëtorët të ushtronin presion për të drejtat e tyre. Nga kongresi i Internacionales së parë në Gjenevë, ku ishin mbledhur kryesisht socialistë dhe anarkistë, doli propozimi për ditën ligjore të punës prej 8 orësh, por ato që luftuan më tepër për realizimin e kësaj aspirate qenë pa dyshim organizatat e punëtorëve amerikanë. Në vitin 1866, shteti i Ilinoisit miratoi një ligj ku përcaktohej dita e punës prej 8 orësh, por kishte kaq kufizime, saqë ishte praktikisht i pazbatueshëm. Hyrja në fuqi e këtij ligji ishte caktuar për 1 Majin e vitit 1867, e pikërisht atë ditë, në Çikago u organizua një manifestim i madh. Rreth 10 mijë punëtorë morën pjesë në kortezhin më të madh të parë ndonjëherë nëpër rrugët e qyteteve amerikane.

Në tetorin e vitit 1884 Federata e Sindikatave të organizuara dhe e Bashkimit të Punëtorëve caktoi 1 Majin e 1886-ës si datë kufi, përtej së cilës punëtorët amerikanë do të refuzonin të punonin më shumë se tetë orë në ditë. 1 maji i vitit 1886 ra ditë shtunë, atëherë ditë pune, por në 12 mijë fabrika të SHBA-ve, rreth 400 mijë punëtorë bënë grevë. Vetëm në Çikago numri arriti 80 mijë vetë. Fillimisht manifestimet u zhvilluan paqësisht, por të hënën policia hapi zjarr, duke shkaktuar katër viktima. Një protestë tjetër e punëtorëve u lajmërua për të nesërmen, 4 maj. Policia hodhi një bombë kundër oratorëve, duke shkaktuar 8 të vdekur e shumë të plagosur. Të nesërmen, në Miluoki, policët qëlluan sërish kundër manifestuesve (punëtorë polakë), duke vrarë 9 prej tyre. Vala represive goditi ashpër organizatat sindikaliste dhe politike të punëtorëve. Selitë e tyre u mbyllën e drejtuesit u arrestuan. Për ngjarjet e Çikagos u dënuan me vdekje pa asnjë provë tetë eksponentë anarkikë. Dy vetëve dënimi iu shndërrua në burgim të përjetshëm, njëri prej tyre u gjet i vdekur në qeli, të tjerët u varën në burg më 11 nëntor 1887. Kështu 1 Maji, i caktuar që më parë si ditë për punëtorët, mori një kuptim të ri dhe u bë simbol i luftës për 8 orëshin e punës.

Më 20 korrik 1889 kongresi themelues i Internacionales së Dytë, i mbledhur në Paris, vendosi të organizojë pikërisht më 1 majin e 1890-ës manifestimin e parë botëror të punëtorëve. Ishte hera e parë që kjo ditë kremtohej njëkohësisht në të gjithë botën, por vazhdoi të shoqërohej me përleshje e viktima.
Vetëm në gusht të vitit 1891, kongresi tjetër i Internacionales, i mbledhur në Bruksel, mori vendimin që dita e 1 Majit do të kremtohej përgjithmonë e në të gjitha vendet si “festa e punëtorëve, në të cilën ata vetë do të manifestonin sëbashku për kërkesat dhe do të tregonin solidaritetin ndaj njëri-tjetrit”.

Burimi: storico.radiovaticana.org

Friday, April 30, 2010

Konkurs në SHBA, 2 të rinj shqiptarë fitojnë medaljen e argjendtë

Ergin Myftari dhe Klevis Rreshka kanë sfiduar 500 projekte ndërkombëtare në Shtetet e Bashkuara me punën e tyre , duke u shpërblyer me medaljen e argjendtë. Dhuntia për të punuar në fushën e fizikës ka kapërcyer kufijtë për dy shokët e shkollës së mesme në Cërrik.

Pjesëmarrja me punimin shkencor, “Boja që nuk lejon ndryshkjen e metaleve” ka rezultuar më se vlerësuese për dy adoleshentët shqiptarë, të cilët shprehen të lumtur që kanë përfaqësuar denjësisht jo vetëm shkollën por të gjithë Shqipërinë.

“Ne përfaqësuam shkollën tonë dhe Shqipërinë në një konkurs ndërkombëtar dhe fituam medaljen e argjendtë” shprehen djemtë.

Pas entuziazmit të cmimit, kthimi në atdhe ka qenë jo më pak emocionues për Erginin dhe Klevisin të cilët janë pritur në aeroport nga familjarët dhe miqtë.


Burimi: http://bw.balkanweb.com/metropol/konkurs-ne-shba-2-te-rinj-shqiptare-fitojne-medaljen-e-argjendte-10791.html

“Si krijova restorantin më të mirë në botë”

Rene Rexhepi, kuzhinieri me orgjinë shqiptare që posedon restorantin danez.

Barishtet dhe lulet e egra duket se tashmë kanë dalë në plan të parë dhe kjo ngaqë një restorant, Noma në Kopenhagë, është i specializuar në këtë drejtim duke marrë vendin e parë si restoranti më i mirë në botë. Ai ia kaloi edhe restorantit spanjoll El Bulli. Midis specialiteteve të Nomas janë eskallopë të tharë apo dhe lule shtogu. Dhe pas gjithë kësaj është shefi i kuzhinës, Rene Rexhepi i cili e mori çmimin në Londër.

Si keni arritur të krijoni restorantin më të mirë në botë?
Esenca e asaj që ne përpiqemi të bëjmë është se duam t'i japim klientëve një sens vendi dhe kohe. Në cilin vend të botës jeni, kur jeni duke ngrënë në një restorant dhe në cilën kohë të vitit jeni. Duket e lehtë të flasësh, por është shumë vështirë ta zbatosh këtë në një pjatë. Dhe për ta arritur këtë ne shohim se çfarë kemi si produkte natyrore. Për ne në rajonin tonë, jemi me fat që kemi një botë kaq të madhe natyrore të egër dhe të pasur, saqë ushqimi me barishte apo produkte të marra nga natyra, zë vend të madh në restorantin tonë dhe në pjatat tona.

Pra me fjalë të tjera është ushqim që ju dilni nga restoranti dhe e merrni në natyrë?
Po ashtu është. Gjëja unike e Kopenhagës është se ti je vetëm 10 minuta larg me makinë një vendi ku mund të gjesh qiqra dhe lule shtogu. Dhe dhjetë minuta më pas ia shërben këtë klientëve.
Më duket se kjo paraqet sfida të shumta për ju sidomos këtë dimër që ishte shumë i ashpër?
Po ky vit i ri ishte shumë i vështirë. Një nga më të vështirët që kam provuar si shef kuzhine në Kopenhagë. Fatmirësisht, një vit më parë ne kishim konservuar dhe ruajtur me kripë dhe si turshi më shumë produkte se zakonisht.

Nuk do të thotë kjo se po mashtroni?
Jo, jo. Ky nuk është mashtrim. Kjo është pjesë e historisë p.sh për të marrë trëndafila bregdeti dhe t'i futësh ato në uthull, 100 kg çdo vit dhe si rezultat mund të kesh aromë trëndafili gjatë gjithë dimrit. Unë mendoj se është fantastike të përdorësh produkte të tilla.

A mos fakti se restoranti juaj ka dalë në vend të parë tani në botë tregon se njerëzit duan diçka tjetër nga restorantet më të mira në botë?
Mendoj se restorantet korrespondojnë me shoqërinë. Ndoshta kjo është një nga arsyet se pse restoranti ynë konsiderohet të jetë një nga më të mirët në botë, të paktën për tani. Ndërsa bota po bëhet gjithmonë e më shumë eko maniake, ne duket se kemi një restorant që i përshtatet mjaft mirë kësaj gjëje.

Dhe natyrisht ju jetoni në një qytet që mbajti dhe samitin e madh për mjedisin?
Natyrisht. Kur udhëtoja në vende të ndryshme, po lodhesha gjithmonë e më shumë me restorantet bashkëkohore. Nuk e kuptoja se ku ishe më në këtë botë. Nëse ishe në San Paolo apo në Londër ishte e njëjta muzikë, e njëjta atmosferë, të njëjtat karrige. Çdo gjë ishte e njëjtë.

Shpallen 50 restorantet më mira në botë, vendin e parë e mban Danimarka.
Restoranti më i mirë me kuzhinierë shqiptarë


Në edicionin e 2010-ës të 50 restoranteve më të mirë në botë, “Noma” e Kopenhagenit, i drejtuar nga Renè Redzepi, është i pari në klasifikim. Është një revolucion pak a shumë i madh stilimi i këtij për 50 restorantet më të mira në botë, që bëhet çdo vit nga e famshmja revistë britanike “Restaurant Magazine”. Pas katër vitesh dominimi absolut, El Bulli” i kuzhinierit Ferran Adrià (që për karrierën e tij mori çmimin “Kuzhinieri i dekadës”), renditet i dyti në botë dhe në mënyrë surprizuese ia lë vendin e parë restorantit “Noma” të Kopenhagenit, që ka si kryekuzhinier 32-vjeçarin, Renè Redzepi, cili që kur ka hapur restorantet e tij ka ecur përpara me hapa gjigande. Në fillim, asnjë nuk do të vinte bast mbi restorantin danez, që kishte vendosur të përdorte ekskluzivisht ushqime skandinave, produkte lokale, që asnjë në botë nuk i njihte. Por anëtarët e jurisë e kanë vlerësuar guximin e tij (përveç talentit), por edhe kolegët ia njohin fuqinë e “ekspresionit artistik”. Italia ka pesë restorante në këtë klasifikim. “L'osteria Francescana di Modena” i kuzhinierit Massimo Bottura është i pari ndër restorantet italianë dhe i gjashti në botë (ishte i 13-ti vitin e kaluar. Ky klasifikim ka ardhur nëpërmjet një jurie speciale, votave të 800 kuzhinierëve më të mirë në botë, gazetarë që merren me restorantet. “Lista me shumë ndryshime e këtij e viti, tregon se lokalet e afirmuara dhe të famshme nuk janë më të mirët në botë” thotë Paul Wootton, kryeredaktori i revistës “Restauranta”, (revista që organizon çmimet).

“Kjo listë është një guidë për të gjithë ata njerëz që duan të ushqehen nga gjellë të veçanta dhe nga kuzhinierët më të talentuar në botë.

T. Observer

Katastrofë natyrore

Shtresa e naftës ka arritur bregdetin e Luizianës - Obama flet për katastrofë natyrore.

Jugun e SHBA-së e kërcënon katastrofa më e madhe ekologjike që prej disa dhjetëvjeçarësh. Shtresa e naftës në Gjirin e Meksikës ka arritur bregdetin e Luizianës.


Katastrofa e përhapjes së naftës në gjirin e Meksikës është me rëndësi kombëtare, thotë ministrja për Mbrojtjen e Mjedisit Janet Napolitano. Ndërkaq zëdhënësi i presidentit Barak Obama thekson, se
Në fakt ka mjaft shkak për t'u shqetësuar. Afro 800.000 litra naftë derdhen çdo ditë në Gjirin e Meksikës, pesë herë më shumë nga ç'supozohej deri tani. Dhe nëqoftëse nuk bie presioni i naftës, sasia e saj nuk do të ndryshojë as në javët, që vijnë. Askush nuk ka momentalisht mjetet teknike, për të mbyllur shpejt një shpim me thellësi 1.500 metra brenda në det. As shoqëria e nxjerrjes së naftës BP, që ka bërë shpimet, as presidenti amerikan. Por së paku në luftën kundër simptomave po arrihen përparime, thotë ministrja për Mbrojtjen e Mjedisit Janet Napolitano:
Presidenti ka shprehur edhe një herë shqetësim për këtë incident.

Ministrja për Mbrojtjen e Mjedisit, Janet NapolitanoBildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Ministrja për Mbrojtjen e Mjedisit, Janet Napolitano"Në det janë lëshur disa barriera, për të mbrojtur brigjet nga nafta."

Ministrja për Mbrojtjen e Mjedisit mundohet t'u japë guxim amerikanëve.

"Janë thithur afro 2,4 milionë litër ujë deti me përmbajtje nafte. Në veprim janë 1.100 ndihmës si dhe 50 anije dhe avionë specialë."

Ata spërkasin shtresën e naftës me lëndë kimike me shpresë, që të neutralizojnë efektet e dëmshme të saj. Megjithatë shtresa e naftës vazhdon të shtrihet. Bazat e marinës amerikane në Mississippi por shndërrohen në qendra të luftimit të katastrofës. Që andej lëshohen në det sisteme thithëse dhe barriera lundruese.

Guvernatori i Luisiana, Bobby Jindal, ka shpallur gjendjen e jashtëzakonshme:

"Një gjë të tillë nuk e kemi përjetuar deri tani.“

Në foto presidenti amerikan, Barack Obama Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Në foto presidenti amerikan, Barack Obama Dhe Presidenti thekson edhe një herë për siguri që shoqëria e nxjerrjes së naftës BP, duhet të përgjigjet për të gjitha shpenzimet. Që vitin e kaluar koncerni kundërshtoi në SHBA ashpërsimin e kritereve të sigurisë. Sipas informacioneve të stacionit televiziv ABC në platformën "Deepwater Horizon" mungonte një buton emergjence.

"Deepwater Horizon nuk ishte i pajisur me një sistemi kontrolli të telekomanduar, me ndihmën e të cilit do të ishte mbyllur kanali i shpimit."

Ky sistem emergjent i telekomanduar është sot i pranishëm në shumë platforma. Por jo në SHBA, sepse këtu thjesht nuk përcaktohet me rregullore.

Autor: Ralph Sina / Angjelina Verbica

Redaktoi: Esat Ahmeti, www.dw-world.de