Presidenti i Republikës ktheu ligjin për importin e
plehrave. Dhe bëri shumë mirë. Ai ligj s’është një ligj për Shqipërinë
Europiane. As për një Shqipëri më të pastër. Po është një ligj për të
gangrenizuar me pasoja të pallogaritshme sot plagët e rënda të ndotjes
së Shqipërisë.
Dihet botërisht lidhja e mafias me plehrat.
Njihen
botërisht ngjarje tragjike për shumë vende të botës ku kjo lidhje ka
arritur të bëjë ligjin. Por më shumë akoma, dihet botërisht se Shqipëria
nuk pastron dhe nuk përpunon dot sot plehrat e veta. Të cilat në të
shumtën e zonave urbane digjen ende si në mesjetë buzë lumenjsh apo mbi
toka buke. Me efekte shkatërruese për shëndetin e njeriut e të natyrës.
Si është e mundur që një vend si i yni, ku pas njëzet vjetësh liri,
s’është vënë dot rend ligjor në shumicën dërrmuese të territorit për
mbledhjen, grumbullimin, përpunimin e plehrave, të importojë plehra nga
jashtë? Cila qeveri në botë i’a bën në këto
kushte vendit të vet një peshqesh si ky, nëse nuk është e kushtëzuar nga
lidhjet me nënbotën ku qarkullojnë në të zezë paratë e plehrave? Për
çfarë arsyeje në botë Shqipëria duhet të marrë mbi kurriz edhe plehrat e
botës kur ende s’po e ngre dot kurrizin e mbuluar nga plehrat e veta?
Saliu e zëdhënësit e plehrave të jashtme në qeveri thonë se do vijnë
vetëm plehra “të pastra” dhe këta zotërinjtë do t’i groposin në barkun e
atdheut tone në këmbim të përfitimit ekonomik. Po kush nuk e di që ky
shtet s’ka asnjë shans, asnjë mundësi, asnjë instrument, as për t’i
kontrolluar plehrat që hyjnë në Shqipëri, as për t’i përpunuar ato sipas
standarteve të Bashkimit Europian, as për të bërë me to gjësend tjetër
përveç dëmit katastrofik që paralajmëron ky ligj plehrash? Të gjithë e
dinë.
E më tej të gjithë duhet ta mësojnë se të njëjtin ligj, me të njëjtat
argumenta, kanë miratuar në pseudoparlamentet e tyre qeveritë e vendeve
të pazhvilluara si Shqipëria, të cilat e kanë paguar më pas këtë lloj
ligji me plagosje të tmerrshme mjedisore e pasoja tragjike për njerëzit.
Ligji i importit të plehrave në Shqipërinë e sotme është antikombëtar.
Eshtë antieuropian. Eshtë antinjerëzor. Çfarë arsyeje kanë ata që do na e
sjellin këtë peshqesh me duart e qeverisë shqiptare t’i bien plehrat në
Shqipëri, nëse ky do të ishte një biznes i pastër fitimprurës e pa
probleme komplekse? A
snjë arsye s’do kishte, po fatkeqësisht ka vetëm
një:
Shqipëria e tradhëtuar nga sundimtari i saj mund t’i mbajë në
kurriz edhe plehrat e botës përveç të vetave. Shqipëria e tradhëtuar nga
qeveria e saj mund të detyrohet të hajë plehrat e botës pa bërë naze.
Shqipëria e sëmurë nga plagët e saj mjedisore që nuk kontrollon dot
asgjë në hyrjet e saj, mund të gëlltisë symbyllur edhe plehra
radioaktive. Njësoj si Somalia, si Haiti, si Etiopia e si të tjera vende
që e kanë paguar shtrenjtë, me lëkurën e popullit, këtë ushqim helmatik
që Saliu do t’i fusë Shqipërisë në bark me dhunën e kartonave të
ngritur qorrazi nga shumica e tij e vjedhur.
Ja edhe një arsye pse Saliu vodhi votat për të qëndruar me pahir në
pushtet. Që të importojë plehra e t’ia fusë Shqipërisë në fytin e
sëmurë, ndërkohë që ujrat e lumenjve po idhtohen nga papastërtitë edhe
pa plehrat e botës. Ndërkohë që toka e bukës po sëmuret nga papastërtitë
edhe pa plehrat e botës. Ndërkohë që ushqimi i prodhuar në vend po
kërcënohet nga papastërtitë edhe pa plehrat e botës.
Presidenti i Republikës e ktheu mbrapsht ligjin e plehrave që
rrezikojnë ta mbysin Shqipërinë e përpëlitur mes plehrave. Ne e kemi
kundërshtuar me zë të lartë këtë ligj dhe do ta kundërshtojmë përsëri
edhe më fort. Saliu s’ka dyshim se do ta mbrojë edhe më me forcë. Duke
mallkuar përsëri opozitën dhe padyshim edhe Presidentin. I cili me
siguri i’a ka nxirë pamjen edhe më zi se ç’e ka këto kohë duke i’a
kthyer plehrat peshqesh në derën e Kuvendit, ku përbetohet se do ja bëjë
opozitës fytyrën më të zezë se këpuca tamam ditën kur Bashkimi Europian
i’a ka kthyer për të dytën herë, si askujt tjetër, Shqipërisë së
qeverisur prej tij aplikimin për statusin e kandidatit.
S’ka dyshim se Saliu do ta ripaketojë edhe njëherë këtë peshqesh dhe
do u’a çojë shqiptarëve derë më derë. T’i gëzoni plehrat e botës, kjo
është një ditë e lumtur, një arritje historike, një vendimmarrje që
tregon se Shqipëria ka ndryshuar aq shumë sa mund të marrë përsipër të
lehtësojë edhe botën nga barra plehrave që bota s’i mban dot në oborrin e
madh të shtëpisë së saj. Dhe mallkuar qoftë opozita që s’do plehrat e
botës në Shqipëri. Opozita, opozita, opozita, në majë të gjuhës për të
justifikuar çdo dështim e krim si ky i importit të plehrave që ka vetëm
një shkaktar: Qeverinë. Saliun.
Opozita që bllokoi integrimin me luftën për votën e lirë, ndërkohë që
BE-ja thotë: S’ka integrim, s’ka status kandidati, s’ka afrim të
mëtejshëm drejt Brukselit pa zgjedhje të lira. Opozita që bëri puç me
stilolapsa e çadra, ndërkohë që BE-ja thotë: S’ka kandidaturë për në BE
pa zbardhur deri në fund 21 janarin e ndëshkuar ligjërisht vrasjet.
Opozita që shpif, ndërkohë që BE-ja thotë: Korrupsioni është ngjitur në
majën e qeverisë. Opozita që nxin realitetin e ekonomisë së dytë në botë
pas Gjermanisë, ndërkohë që BE-ja thotë: Ekonomia shqiptare është në
regres. Opozita që nuk voton ligjet me 3/5-at, ndërkohë që BE-ja thotë:
Qeveria duhet të krijojë kushtet për një proçes gjithëpërfshirës.
Opozita që propozon një pazar të ndyrë me 10 pika, ndërkohë që BE-ja
thotë: 10 pikat e opozitës mund të jenë një bazë e mirë për të dalë nga
ngërçi.
Nëse ndokush ka parë ndonjë opozitë në botën demokratike që t’i vejë
pas me karton jeshil në dorë qeverisë le të ma tregojë. Unë kam parë
vetëm qeveri që i venë pas opozitës kur u duhet vota e saj. Jo duke i
thënë do të ta bëj fytyrën më të zezë se këpuca, po bujrum të flasim si
mund t’i bëjmë votat bashkë për këtë ligj apo atë vendim madhor.
S’ka
bërë vaki ndokund në vendet ish-komuniste që sot janë në Bashkimin
Europian kjo që bën vaki në Shqipëri. Prandaj ata janë atje ku janë dhe
ne jemi këtu ku jemi, me plehrat tona mbi trup e plehrat e botës tek
dera. Ata shkuan në BE duke ndarë qartë ç’është e shtetit dhe ç’është e
pushtetit. Për ç’është e shtetit u ulën me opozitën dhe punuan si të
barabartë për një kauzë kombëtare e historike, barabar të rëndësishme
për të dyja palët. Për ç’është e pushtetit qëndruan përballë, njëra palë
në shumicë e tjetra në pakicë, kundër. Si kudo. Ja si dhe pse hynë në
BE. Kurse këtu, në Shqipëri, Saliu thotë shteti dhe pushteti janë një e
të pandarë, opozita është armiku i Shqipërisë, i Bashkimit Europian, i
botës mbarë. Celulë antieuropiane dhe bum me pushkë, bam me fjalë, bam e
bum me shkatërrime e me plehra që oborri i tij të pasurohet sa më shumë
dhe shteti të bëhet hije që e ndjek atë pas në luftën për heqjen qafe
të opozitës.
Kur e dëgjon atë dhe korin e tij që kërkon ta bëjë Shqipërinë vendin e
plehrave, duket sikur për të gjitha gjërat që shkojnë së prapthi e ka
fajin opozita. Ndërsa për gjërat që kanë vajtur mire si futja në NATO
apo liberalizimi i vizave meritën e ka qeveria që mundi opozitën.
Ndërkohë që të gjithë e dinë se në NATO hymë pasi bëmë paktin e reformat
që na u kërkuan. Ndërsa liberalizimi u bë pasi më në fund, me vite të
tëra vonesë për shkak të Saliut, BE-ja hoqi vizat për shqiptarët për të
mbyllur projektin e saj të lëvizjes së lire, kur qeveria arriti t’i
bënte detyrat e veta të stërprapambetura. Të cilat s’kishin asnjë lidhje
me opozitën, po me punë qeverie. Si mund të shkojmë më tej nëse nuk i
referohemi përvojës së parafutjes në NATO? Si mund të vazhdojmë më tutje
nëse ditët e javët ikin kështu, me avazin e vjetër të opozitës armike e
të qeverisë heroike? Si mund të dalim nga provimi i dytë ngelës në
Bruksel me mendje të mbledhur për të kaluar provimin e tretë, nëse nuk
ndajmë përgjegjësitë dhe punët?
Ne e dimë kush është përgjegjësia jonë dhe i kemi bërë hapat tona,
duke propozuar një pakt të thjeshtë, të qartë, të mjaftueshëm si bazë
diskutimi për gjetjen e pikave të përbashkëta të axhendës së integrimit.
Saliu jo. Ai e ka mendjen sesi të hedhë fajin mbi opozitën dhe ta bëjë
Shqipërinë vendin e plehrave, duke nxjerrë fitime edhe nga plehrat e
botës e jo vetëm nga paratë e shtetit, nga pasuritë publike, nga pronat e
të tjerëve. E pastaj s’ka si mos ngatërrohet kur flet në publik e u
thotë fshatarëve të varfër “Ju po punoni për të mirën e familjes time”,
sepse në fakt kjo është e vërteta dhe aq shumë sa ai po merret veç me
punët e tij në kurriz të njerëzisë, mendja e ka vështirë të ndërrojë
gjthnjë marsh në çastin e duhur.
Kështu s’dihet sa zgjat, po është e sigurtë që për sa kohë të zgjasë ka vetëm zvarritje mes plehrash.
Edi Rama
