Tuesday, November 29, 2011
Paradoksi - Helenët e Romakët, më të lashtë në trojet tona se sa në "të tyret"
Të tmerrshëm janë historianët e arkeologët tanë!
Helenët dhe romakët i nxjerrin më të lashtë në trojet tona historike, se sa në trojet e tyre.
Në një kohë kur kultura romake nuk kishte lindur ende, arkeologët shqiptarë, (këshilluar fort prej atyre anglezë), nxjerrin nga Butrinti buste romakësh, të cilët do të krijoheshin shekuj më pas në Perandorinë Romake! Interesante, apo jo?
Pastaj çuditemi se nga na burojnë këto prirje të theksuara për të nënvleftësuar vetveten. Ja, këta janë "shkencëtarët" që përgatisin edhe programet mësimore plot broçkulla.
Stop Injorancës
Helenët dhe romakët i nxjerrin më të lashtë në trojet tona historike, se sa në trojet e tyre.
Në një kohë kur kultura romake nuk kishte lindur ende, arkeologët shqiptarë, (këshilluar fort prej atyre anglezë), nxjerrin nga Butrinti buste romakësh, të cilët do të krijoheshin shekuj më pas në Perandorinë Romake! Interesante, apo jo?
Pastaj çuditemi se nga na burojnë këto prirje të theksuara për të nënvleftësuar vetveten. Ja, këta janë "shkencëtarët" që përgatisin edhe programet mësimore plot broçkulla.
Stop Injorancës
Plazhi i Durrësit
Shpeshherë akuzojmë plazhistët për cilësinë e ujit të detit, thua sikur këta të fundit shkojnë realisht të lahen me shampo atje, e jo për plazh, por harrojmë që deti ynë pasurohet nga lumenjtë tanë të vdekur, të cilët përbëjnë një tren ekspres mbeturinash organike e jo organike. (Stop Injorancës )
Pamje e shkëputur nga bregdeti i Adriatikut, Durrës!
Pamje e shkëputur nga bregdeti i Adriatikut, Durrës!
Friday, November 18, 2011
F A L M Ë !
Diku në humbëtirë
marrëdhënia jonë ka ngrirë,
gjithçka ishte e pastër, e bardhë,
sot, pëlhurë e nxirë.
Ndoshta unë, ndoshta hormonet
më bënë pak rebel e shumë teveqel,
por krejt i pandreqshëm
gjithmonë nuk dot të ngel...
Nuk janë më përkëdheljet,
përqafimet kanë shkuar,
një shtrëngim akullnajor duarsh
shuan mallin, në të takuar.
Nuk di ku, sa kam gabuar,
nuk e di sa, si të kam trazuar,
nuk e di si lejuam të shkretën kohë,
...për të na transformuar.
Dua të di a të mungon
i pafajshmi me sytë plot dritë,
dritë që e humbet shkëlqimin
çdo orë, çdo ditë...
Po qeshjet, hargalisjet, zhurmat
e vonesat e orëve të vona,
shqetësimet që të kam dhuruar
a nuk të kanë munguar?
A të kujtohet kur përdore dilnim bashkë
e hapat e tu nuk i arrija dot
të detyrohem atë që jam
e nuk di sa me krenari e sheh sot.
Jam ndjerë i huaj
hipur mbi shtratin tim
në shtëpinë ku hodha hapat,
ku ia mësova, zogjve melodinë.
Zemra më pikëllohet
se ende ju dua sot,
ju, e gjithçka ka shkuar,
aq fort, më fort se fort.
Dua të ulëras, të tërbohem
të shqyej gjithçka kam
por s'më lejon ky frikacaku
që fshihet pas letrash, gam-gam.
Pas letrash ku bën shenjtorin
e djallit syrin i shkel,
pas një bote të marrë,
që vëmendjen prej teje i merr.
Shikoj dorën time
e sa shumë çdo ditë me tënden
më ngjason, dorë babaxhane,
që dikur flokët më pushpuriste.
Unë nuk e dija që kjo largësi,
kaq shumë do më vriste.
Jepja një dackë djalit,
atë dackë që në vite
në fjalë ia ke këmbyer
ndoshta kështu kthjellohet
të rishohë ç'ka është e vyer.
Të kuptojë se jeta juaj,
më tepër se kurrë,
tani ka nevojë për të,
sot që është bërë burrë.
E ty, gjysh, si të ka shndërruar,
dhe me lodhjen, mundimet,
në vitet kur ka qenë i mitur,
sot ka kuptuar çdo gjë që s'ka ditur.
"Tani që ndjej se as fëmija im
s'do të më dojë dot, sa e dua,
pranojeni faljen time,
nuk JU kisha kuptuar...!"
Shkroi: Stop Injorancës !
http://www.facebook.com/NdalPaditurise2
Subscribe to:
Posts (Atom)