Wednesday, March 13, 2013

Shqiptarët vrasës me pagesë në filmin “Dead Man Down”


Regjisori i “The girl with the dragon tatto”, Neils Arden Oplev, ka sjellë një tjetër film, por kësaj radhe ai ka përfshirë edhe shqiptarët. Ata i ka bërë një bandë që vrasin me pagesë e aty flitet edhe shqip nëpërmjet aktorit me prejardhje shqiptare, James Biberaj, i cili luan përkrah aktorëve të njohur Colin Farrell, Noomi Rapace në rolet kryesore.

Banda të ndryshme pjesë e perandorisë së drogës së Alphonse janë edhe gangsterët që në kritikën e “The New York Times” quhen “tullacë të rrezikshëm”. Ata vrasin këdo për çfarëdo arsye. Bandat që vrasin me pagesë janë shqiptarë. Ata janë të lidhur mes vete familjarisht. Kryesori i tyre është Iliri, rolin e të cilit e luan aktori James Biberaj, i cili tregohet goxha i rreptë si gangster, ashtu sikurse qëndrimi i ministres së Qeverisë së Kosovës ndaj rasteve të shpeshta kur Hollywoodi po i personifikon shqiptarët si të këqij.

“Nuk mendoj domosdoshmërisht që filmi është antishqiptar, por edhe në këtë film sikur në disa tjerë para tij, shqiptarët janë portretizuar përmes bandës e cila vret për të holla”, ka thënë Kusari-Lila, nëpërmjet një mesazhi telefonik nga New Yorku, e cila gjatë qëndrimit në metropolin amerikan, ka pasur rastin të shoh premierën botërore të filmit, “Dead Man Down” nën regji të danezit Niels Arden Oplev.
(e.m/kohaditore/BalkanWeb)

Trajlieri: http://youtu.be/6WKmnAcMTKM

Shaban Norja: Mes meje e Ajshes kishte dashuri. Vajzat e Medresesë lidheshin me pensionistë


Në vijim të intervistës së zhvilluar me Shaban Norjen, ai ka pohuar për Panoramën se disa prej shoqeve të viktimës 18 vjeçare, kishin lidhje me pensionistë.

Diferenca e moshës me Ajshe Vatën, për Shaban Norjen nuk ka qenë kusht për të krijuar marrëdhënie me të.

“Pavarësisht diferencës së moshës, mes nesh kishte edhe dashuri. Unë e doja atë vajzë dhe jam plotësisht i bindur se edhe ajo më ka dashur mua. Ajshja nuk qëndronte me mua as për para dhe as për gjëra të tjera materiale. Gjatë gjithë kohës që kemi qenë bashkë, Ajshja më ka kërkuar vetëm një herë 50 euro. Donte të shkonte me shoqet e shkollës në Kosovë. Kjo ka qenë hera e parë dhe e fundit që Ajshja ka kërkuar para nga mua. Edhe shoqet e saj kanë zgjedhur të lidhen me pensionistë. Njoh dy-tri shoqe të Ajshes që kanë lidhje të ngjashme me timen. Kjo është kthyer si praktikë për vajzat e reja, sidomos ato të shkollës së Medresesë. Ata nuk preferojnë lidhjen me djem të moshës së tyre, pasi së pari nuk duan që të zbulohet lidhja dhe ata i keqtrajtojnë. Ajshja më kishte thënë se edhe dy shoqe të saj në shkollë kanë lidhje me pensionistë dhe më duket se vazhdojnë  akoma. Tani që e mendoj, them se nuk duhet të isha përzier kurrë me këtë vajzë, sepse e mora në qafë”, deklaron Shaban Norja.

Ai mohon që njihet si rebel dhe thotë se: “Është e vërtetë që nuk qarkulloja asnjëherë i paarmatosur, sepse siç ta shpjegova, e kemi në traditë mbajtjen e armëve në shtëpi, por nuk kisha prishur qejf me asnjë”.

Shabani tregon se është njoftuar se edhe familja e Ajshes dhe e tij janë shpërngulur jashtë shtetit. Ai shprehet i penduar për veprimin e bërë.

“Jam penduar për vdekje që qëllova mbi atë vajzë. Më del gjumi natën dhe thuajse qaj çdo natë për atë që bëra. Gjithashtu bëra gabim që nuk vrava edhe veten kur qëllova Ajshen. E mendova dhe në një moment isha pranë vetëvrasjes, por mendova se duhet të çoja amanetin e saj deri në fund. Sipas Ajshes, unë duhet të qëndroja gjallë për të fshehur kokën e saj që të mos identifikohej”, tregon Norja.

Ai tregon se është ambientuar dhe ka zënë shoqëri në burg dhe meqë do të bëhet transferimi i tij në një burg tjetër, shprehet se: “Nuk është se e kam ndonjë problem se në cilin burg do të kaloj pjesën e mbetur të jetës sepse në fund të fundit qelitë njëlloj janë kudo. Vetëm në burgun e Krujës nuk kam dëshirë të shkoj”.

Arsyeja se pse ai nuk do të preferonte të shkonte atje është se: “Dy të burgosur, që nuk i njoh, më kanë dërguar llaf se po më presin për të më hequr qafe. Si duket do të jetë ndonjë nga të afërmit e Muhamedit”, tregon ai duke shprehur dëshirën që të shkojë në Rrogozhinë ose Peqin.

Ai tregon se jeta e tij më parë ka qenë shumë e mirë, dhe se  tashmë në burg ka kontaktuar me vajzën që i ka sjellë edhe një  kuti shahu për të kaluar kohën. Ndërsa përsa i përket vrasjes, ai shprehet se duhet të tregohej më i zgjuar që vajzën mos ta zinte paniku kur mori vesh shtatzëninë. (G. Panorama)

Të vrasim ditën, të qajmë natën e të nderojmë pas vdekjes


Azem Hajdari nderohet në 50-vjetorin e lindjes së tij me titullin më të lartë, 'Urdhrin e Flamurit Kombëtar'.

Në 2002 i është dhënë titulli Urdhri "Nderi i Kombit"
Në 2008 i është dhënë titulli Urdhri "Gjergj Kastrioti Skënderbeu"

Ndërkohë që sot nderohet e i thuren lavde, le të rikthehemi pas në kohë për të kuptuar se si trajtohet ky njeri me kaq tituj të lartë dhënë pas vdekjes, ndërsa ishte gjallë.



Materiali i mëposhtëm është marrë me shkurtime prej emisionit investigativ Fiks Fare.

Shkroi: Stop Injorancës !

Që në fillim të vitit 1993, PD filloi sulmin ndaj Azem Hajdarit. Kjo situatë vazhdoi deri në vitin 1997, kur u përjashtua edhe nga Këshilli Kombëtar i kësaj partie. Për katër vjet, PD ka sulmuar Azem Hajdarin dhe kjo vërtetohet nga gazetat RD të asaj kohe. Është e shkruar e zeza mbi të bardhë. Nuk është sulm brenda një dite apo një nate, por sulm që ka zgjatur vite të tëra, që nga viti 1993 e deri pak muaj para se të vritej. Për periudhën që ishte gjallë, PD e vrau moralisht dhe politikisht Azem Hajdarin me shpifje. Në atë periudhë, Hajdari ishte anëtar i Këshillit Kombëtar të Partisë Demokratike. Nëse shfleton gazetën “Rilindja Demokratike”, organ i PD-së, gjen fakte nga lufta që i është bërë nga PD liderit të saj. Kreu i PD-së, zoti Sali Berisha, përmes gazetës së tij, Azem Hajdarin, e quante ushtar të turpit, njeri të keqpërdorur politikisht. Në faqet e gazetës RD, organ i PD-së, të ndjerit Azem Hajdari i bëheshin një sërë pyetjesh publike. PD, përmes RD-së e ka pyetur Azem Hajdarin se kush e kishte rekrutuar nga Sigurimi i Shtetit dhe sa padronë kishte ndërruar deri në momentin që PD i drejtonte këto pyetje.
Në numrin 728 të gazetës RD, datë 13 gusht 1994, Azem Hajdari, i cili ishte në grevë urie, cilësohet si ushtar i Kurt Kolës dhe ushtar i turpit. “Në procesin e depersonalizimit progresiv, të ndërrimit të ustallarëve, i gjori deputet Hajdari përfundoi në shegert të Kurt Kolës apo në ushtar të fundit të tij. Zoti Hajdari, thonë zërat e këqij, po vazhdon grevën e urisë me raki e meze në shtëpi. Studentët e ‘90-ës nuk po i përgjigjen, ata që e shtrydhën e flakën tej”, shkruante atëkohë gazeta e PD-së.
“Hajdari dështon. Vetëm 20 vetë në mitingun e organizuar prej tij në Tiranë”, është një tjetër titull i gazetës RD të asaj periudhe.
Disa vite më pas, kur Azem Hajdari iu bashkua BSPSH-së (Bashkimi i Sindikatave të Pavarura të Shqipërisë), gazeta RD i komenton kështu veprimet e tij: “Hajdari duket se ka vendosur të sakrifikojë shumë. Deri tani është larguar nga posti i kryetarit të komisionit parlamentar për rendin dhe SHIK-un e, më pas është dëbuar dhe nga Këshilli Kombëtar i PD-së”. Lufta kundër tij ndihet qartë që te termat e përdorur në faqen e RD-së. Nuk thonë se është përjashtuar nga Këshilli Kombëtar i PD-së, por është dëbuar. Sulmi ndaj Hajdarit nuk mbetet vetëm në nivelin e komenteve të veprimeve të tij, por shkohet më tej, deri në akuza për vrasje. Në një rubrikë “Thuhet kafeneve”, të organit të PD-së, në mes të rreshtave lexon: “Në kafenenë e Xhelës thuhet se deputeti Hajdari, i përfolur nga shtypi dhe nga zëra të tjerë për problemin e vrasjeve, para dhe në prag të zgjedhjeve të 22 marsit, i futur në grevën e urisë i armatosur, i braktisur nga të gjithë, i rrethuar nga 80-lekëshat”.
Sipas PD-së, në kohën kur ishte gjallë Azem Hajdari, askush në vitin 1990 nuk ka shkuar pas tij. Ky koment bëhet në periudhën kur Hajdari organizonte protesta kundër qeverisë dhe RTVSH-së. “Kanë dështuar bashkë me Azem Hajdarin dhe ëndrrat e përkrahësve të tij, që vendosin një paralelizëm mes dhjetorit të viteve ‘90 dhe këtyre ditëve. Askush në dhjetorin e ‘90-ës nuk ka shkuar pas Azem Hajdarit, studentët dhe gjithë rinia iu bashkuan PD-së me të vetmin qëllim madhor, shkatërrimin e totalitarizmit”. Duke e cilësuar si “një kloun mjeran të politikës shqiptare, njëkohësisht PD deklaroi, në periudhën kur filloi sulmin ndaj tij, se ai (Hajdari) kishte qenë i dështuar që në fillim të karrierës së tij. Madje, PD e cilëson si njeriun më shterpë të politikës shqiptare, si një njeri të verifikuar negativisht në politikën shqiptare. Një ditë pas grevës së tij të urisë, gazeta RD shpalli publikisht ndarjen e PD-së nga Azem Hajdari, duke shkruar: “Ndarja përfundimtare e Hajdarit me njerëzit ndodhi dje. Ishte e domosdoshme një ndarje e tillë. Ishte në të mirë të njerëzve e po ashtu, edhe të Hajdarit”. Faqet e para të organit të PD-së në muajin janar 1997 ishin të mbushura me tituj që shpallnin përjashtimin e Hajdarit nga grupi parlamentar i PD-së. Vendimin e kryesisë për përjashtimin e tij RD e cilëson si divorcin përfundimtar mes tij e PD-së.
Pas vrasjes së Azem Hajdarit, më 12 shtator 1998, qëndrimi i PD-së dhe kryetarit të saj, z. Sali Berisha ndaj Hajdarit, ndryshoi kryekëput. Hipokrizia shkoi deri atje sa nga një njeri i cilësuar prej PD-së si i dështuar, spiun, i keqpërdorur politikisht, Azem Hajdari shndërrohet në hero të demokracisë. Vetë Berisha nuk e pranoi asnjëherë vendimin e gjykatës, dhënë në prill 2002, që e cilësonte vrasjen e Azem Hajdarit për motivin e dobët të hakmarrjes. Me hipokrizi, kur Hajdari u vra, e cilësuan krimin ndaj tij si një vrasje politike dhe e ngritën në piedestal. Ndërkohë që për vite me radhë e kishin sulmuar, akuzuar dhe përjashtuar nga radhët e tyre dhe ia kishin mohuar rolin në Lëvizjen Studentore të Dhjetorit. Të njëjtët njerëz që hodhën vrer kundër Azem Hajdarit, dhe shpifën sa mundën, me hipokrizi, shkojnë sot e vendosin lule në vendin ku u ekzekutua dhe ku prehet.
Burimi Marre nga “Gazeta Shqip”

A mos vallë jemi duke bërë hapa pas?


Dje, Ministria e Drejtësisë paraqiti paketën e re të ndryshimeve në Kodin Penal, ku propozohen masat më të ashpra që ka patur ndonjëherë ligji shqiptar për disa lloje krimesh që vazhdojnë të trondisin shoqërinë shqiptare.

"Kushdo që vret një efektiv policie nuk mund të ketë ndëshkim më pak se 38 vjet burg, kushdo që vret policin do të ketë burg përjetë, pa të drejtë lirimi me kusht", tha ministri i Drejtësisë, Eduard Halimi.
Rritja e dënimit duke llogaritur minimalen 38 vjet dhe maksimalen burg i përjetshëm është edhe për vrasjen për gjakmarrje.

Kush vret një grua, një vajzë brenda familjes, jo më pak se 38 vjet burg deri në burgim përjetë. Por, minimumi 38 vjet parashikohet në paketë.

Për personat që kapen për armëmbajtje pa leje paketa parashikon 10 vjet burg.
“Kush kapet me armë në publik, ka mjetin për t’u kthyer në vrasës apo grabitës potencial për jetën e njeriut. Me armë në publik nuk mund të dënohet më pak se 10 vjet burg. Kush del me armë zjarri në Pazar minimali është 10 vjet dhe nuk e ndihmon as gjykata as prokurorja as avokati, të dalë më parë se 10 vjet nga burgu”.

"Ministria e Brendshme e ka konsideruar dhe e konsideron ndërhyrjen për saktësimin e ashpërsimin e masave të dënimit, si një reagim energjik dhe efikas të shtetit, që do të ketë ndikim të menjëhershëm në parandalimin e veprave penale dhe gjithashtu në uljen e tyre.

Për të kuptuar se sa efekt do të kenë realisht këto masa të rrepta për të parandaluar rritjen e kriminalitet, ne duhet fillisht të kuptojmë arsyet e tij.
Dimë shumë mirë se shtetet më të zhvilluara sot në botë dhe me shifra të ulta krminaliteti, nuk njohin në legjislacionet e tyre dënime mbi 25 vjet. Mjaftoj të përmendimin këtu pikërisht rastin e masakrës në Norvegji, ku përgjegjësi i saj Breivik në 24 gusht të 2012-ës u dënua me 21 vjet burgim, që përbënte edhe dënimin maksimal në Norvegji.

Nga ana tjetër kemi plot shtete të cilat aplikojnë ende gjykimin mesjetar të dënimit me vdekje dhe krimi nuk ka arritur të parandalohet.
Sigurisht që kjo paketë mund të ketë një efekt zbutës të kriminalitetit, por jo të gjitha krimet ndodhin si pasojë e dënimeve "të ulta", parashikuar në legjislacionin shqiptar.

Me kriminalitet nuk nënkuptohen vetëm krimet ordiniere, vjedhjet në rrugë, vjedhjet e bankave apo të pasagjerëve të autobusëve. Shoqëria shqiptare si fillim ka humbur besimin tek sistemi i drejtësisë, ka humbur besimin se ky sistem mundet të godasë ndonjëherë krimet e njerëzve me pushtet.

Krimi është një pasojë, pasojë e disa shkaqeve të cilat e shtyjnë qytetarin të arrijë deri në vepra të ndryshme penale, po për aq kohë sa shoqëria jonë do të merret me pasojat duke neglizhuar faktorët e vërtetë të kriminalitetit, ne nuk po bëjmë asgjë tjetër veçse pretendojmë se kjo tenxhere me presion e vendosur mbi zjarr, nuk do të pëlcasë në rast se kapakun e mbyllim më fort.

Shkroi: Stop Injorancës !

Përse Turqia është kaq e interesuar për Perandorinë Osmane?


Përse Turqia është kaq e interesuar të fusë hundët tek programi mësimor në Kosovë, për mënyrën si trajtohet aty Perandoria Osmane?
Turqia e sotme nuk është Perandoria Osmane e djeshme.

Nëse Turqia e sotme e ndjen veten si Perandoria Osmane e djeshme, fillimisht le t'ia nisë me dëmshpërblimin monetar për të shpaguar të gjitha dëmet që i ka shkaktuar shqiptarëve në 5 shekuj pushtim.
Le të rikthejë kockat e Gjergj Kastriotit në varrin e tij në Lezhë.
Le të hapë shkolla shqip për 6 milion shqiptarët e shpërngulur aty nëpërmjet marrëveshjeve të fshehta që kreu me Serbinë e Greqinë, për të shpopulluar Çamërinë e Kosovën.
Të kërkojë falje pse vrau e përndoqi këdo që luftoi për përhapjen e shkollave shqipe, etj, etj, që i di shumë mirë ajo i ka apo jo në programet e tyre mësimore.

Shkroi: Stop Injorancës !

Presidenti B. Nishani përdhos virtytet shqitpare

Parime të tilla si: besa, mikpritja, bujaria, toleranca etnike dhe fetare, ruajtja e farefisnisë, harmonisë familjare etj., që janë ndër normat themelore të sjelljes islame, u përvetësuan nga mbarë shqiptarët pa dallim feje e prejardhjeje dhe sot ndoshta janë nga të paktat gjëra, me të cilat ne vazhdojmë të krenohemi përpara botës.

Kjo ishte një pjesë nga fjala e Presidentit Bujar Nishani në ceremoninë e datës 11 mars 2013, kushtuar 90-vjetorit të Themelimit të Komunitetit Mysliman të Shqipërisë.
http://www.president.al/?p=7027

Z. President, kus e keni mësuar se besa, mikpritja, bujaria, toleranca etnike dhe fetare qenkan norma që j'ua paska sjellë islami shqiptarëve?

Besa, me kultin e nderit është i lidhur edhe kulti i fjalës së dhënë ose siç njihet ndër shqiptar 'kulti i besës'. Kjo është fjalë që nuk ekziston në asnjë gjuhë të botës. Në gjuhet ballkanike ekziston si fjalë e huazuar nga shqipja. Shpesh në përkthime nga gjuha shqipe fjala besë duke mos pasur barazi kuptimore a frazeologji të ndonjë gjuhe tjetër, ajo jepet në formë shkrimesh shpjeguese, si një dukuri e botës shqiptare, si albanizëm.

Besa, ose kulti i fjalë së dhënë, ky kult madhështor, i cili, në popujt evro-perëndimorë pak nga pak mori karakterin e një idomene fetare kishtare, te shqiptarët ruajti gjuhën e burimit.
Lidhja në fjalë (besë) përbënte kanunin autoritetin më të larë. Të gjitha marrëdhëniet në gjini, fis, famulli, bajrak dhe në nivelin më të lartë të bashkësisë etnike lidheshin në fjalë përkatësisht në besë. Besa është testament moral i shqiptarëve qysh prej periudhës mitologjike. Dy baladat më rëndësishme 'Rozafati' që ka motivin e murimit, dhe ajo me motiv të ringjalljes 'Besa e Konstadinit' lidhen me mbajtjen e besës që sipas Ismail Kadares "Fjalën e dhënë, besën nuk e shkrin as dheu".
Besa shqiptare e njohur te bullgarët dhe rumunët pikërisht me emrin besa, kurse te sllavët e jugut si 'Arbanska vjera' (përkthehet fjalë për fjalë) ajo që besojnë shqiptarët, është virtyt themelor i joni i trashëguar nga të parë.

A nuk keni turp Z. President i Shqipërisë që virtytet, zakonet e traditat tona të lashta shqiptare të trashëguara ndër shekuj, ia atribuoni islamit?

Një deklaratë e tillë do mjaftonte që Presidenti Nishani të jepte dorëheqjen urgjentisht, por për këtë duhet të ketë shoqëri civile.

Nëse islami do kishte norma të tilla, këto norma do reflektoheshin më tepër në vendet islame dhe ne nuk do kishim si të krenoheshim para botës me këto virtyte.

Përkundrazi, islami është e kundërta e tolerancës fetare dhe etnike. Islami i shuan kombet e traditat e tyre.
Kjo gjëmë po, që ka ndodhur e po ndodh pjesërisht tek shqiptarët.


Shkroi: Stop Injorancës !

Pakti i fshehtë PS-PD për kthimin emrave sllavë

Sllavizohet emri i komunës Liqenas në Pustec

Deputeti i Partisë Demokratike të Shqipërisë, Edmond Spaho ka paraqitur në komision e ligjeve në Kuvendin Shqiptar kërkesën e banorëve të komunës Liqenas, me komunitet maqedonas për t`i rikthyer emrin komunës nga Liqenas në Pustec.

Emri Pustec i takon terminologjisë sllave, që në shqip do të ‘shkretë/ tirë”.

Deputetët e Partisë Socialiste e kundërshtuan propozimin me arsyetimin se ndryshimi i emrit të komunës vetëm pak kohë para zgjedhjeve do të krijonte precedent.

Ndërkohë edhe pas kundërshtimeve të opozitës, komisioni i ligjeve kaloi vetëm me votat e mazhorancës propozimin e komunës Liqenas në Korçë për ti ndryshuar emrin në komuna Pustec. Ky vendim në opinionin publik shqiptar në Maqedoni është vlerësuar skandaloz nga partia shqiptare në qeverinë e Tiranës.

-Ndonëse deputetët socialistë votuan kundër sllavizimit të emërtimeve të komunave në juglindje, burime nga selia rozë bëjnë të ditur se grupi i PS-së do të votojnë PRO në seancë plenare.
Ndryshimi i qëndrimit ka gjetur të papërgatitur anëtarët e Komisionit të Ligjeve në mbledhje e grupit parlamentar socialist, të cilët ishin të përgatitur që në seancë e së hënës të votonin kundër. Të mbledhur për të diskutuar rreth qëndrimit që do të mbajnë ndaj ligjeve në seancën plenare të së hënës, pas diskutimeve me kryetarin Rama, u vendos që të pranohet ndryshimi nga Komuna Liqenas në emrin sllav Pustec.

Nëse ju kujtohet, pothuajse para 1 viti, Aleanca Kuq e Zi shpalli aksionin e saj për shqiptarizimin e emrave të qyteteve shqiptare.
http://www.dailymotion.com/video/xom3ke_aleanca-kuq-e-zi-shqiptarizim-emrave-te-qyteteve-top-channel-albania-news-lajme_news#.UUBOzzcZSMY

Një nisëm kjo që prej shoqërisë civile dhe intelektualëve u quajt një kakofoni lehjesh populiste, nacionaliste dhe e panevojshme.

Ja pra që ndërrimi i emrave qenka i mundur dhe po ndodh, veçse nga shqiptarë po kthehen në emra sllavë.
Mos t'iu bëjë përshtypje që po e njëjta pjesë e popullsisë shqiptare e cila u hodh kundra këtij aksioni të Alencës Kuq e Zi, tani që Liqenas do të kthehet në Pustec, do të heshtin ose do të shprehen se kjo është e drejta e tyre.


Nuk ka më lapangjozë se ata shqiptarë që e kanë gojën vetëm për të përbaltur nismat me frymë pastërtisht atdhetare, pavarësisht se si shiten e kollarisen në opinion publik.

Shkroi: Stop Injorancës !

Roland Trebicka


“Mbase do të kthehem në teatër, në oborr a në holl, por e di se në skenë nuk do ngjitem më kurrë. Më ndero".

Këto ishin fjalët e fundit që i ka thënë bashkëshortes, ditët e fundit ashtu si nën zë Roland Trebicka. Ai është kthyer sot edhe një herë në Teatër, në holl e në oborr, por nuk do të ngjitet më në skenën e tij.

Kolegë, miq, artdashës e qytetarë të shumtë janë mbledhur në hollin e Teatrit Kombëtar, për t’i dhënë lamtumirën e fundit artistit unik, Roland Trebicka. Homazhet do të vijojnë deri në orën 13:00.

Gonxhet e ftohta të marsit


Më shumë se vdekja e artistit simpatik dhe të paharrueshëm Roland Trebicka, mua më tronditi vdekja e 11 vjeçarit Anxhelo Halili në fshatin Zenelaj të Tiranës. Ashtu i brishtë, emotiv dhe delikat vendosi plot vullnet të varë veten bashkë me jetën e tij të shkurtër në litarin e lidhur në degën e një kumbulle ende të sapopaçelur marsi. Sherret mes prindërve dhe divorci i tyre ia gjymtuan jetën.
Ndryshe nga artisti i famshëm Trebicka, Anxhelo ishte një vocërrak anonim dhe i varfër, lindur e rritur dekadën e fundit në një vend ku përditë luhen tragjedi, komedi dhe tragjedi sërish.
Rolandi ishte dhe mbeti aktor, artistikisht aktor, pra imitues rolesh, ndërsa Anxhelo ishte vetë roli, jo aktori.
Sa herë kthehej nga shkolla në shtëpi e mundohej të shihte televizor, Anxhelo lebetitej nga teta Jozefina dhe dialektologjia e saj patetike e oratorisë. Sa herë kthente kanal i shfaqej xhaxhi Sala duke mallkuar e kërcënuar si gore e keqe. Ndërkohë që mundohej të gjente kanalin e filmave vizatimorë pa dashje shihte xhaxhi policat që vriteshin në mes të rrugës nga kriminelët. Pastaj në një tjetër kanal shihte xhaxha të tjerë polica me kokë e me bark të deformuar me turshi, me raki, me çifteli. I lebetitur shkonte të shtrihej në krevatin e tij të vogël dhe mbulonte kokën me kuvertë për të harruar imazhin e pamjeve tragjike por…
Sherret mes mamit dhe babit të tij, sharjet, dhuna e pastaj divorci i tyre e lebetisnin më keq e mundohej të qante nën zë i tmerruar. Nuk flinte dot as gjatë natës e teksa i gëzohej vajtjes në shkollë mëngjesin tjetër, shqetësohej përsëri kur si turmë bagëtie i merrnin edhe atë edhe gjithë fëmijët e tjerë të shkollës e forcërisht i nxirrnin te rruga e fshatit ku bëhej mitingu i partisë.
Anxhelo Halilit po i pështirosej koncepti prej fëmije i bashkëjetesës. Në shtëpi mami dhe babi që thereshin e vriteshin, në televizor qeveria dhe opozita që thereshin e vriteshin. Nuk e imagjinonte dot më gjatë se dy të kundërta mund të bashkëjetojnë në paqe dhe në harmoni. Dy të kundërta ndryshe nga ligjet e natyrës e shkencës, në këtë vend nuk aplikohen dot.
-Do të të vras! i thoshte babi, mamit.
-Do t’ua bëj sërish si më 21 janar! i thoshte xhaxhi Sala teta opozitës.
Anxhelo dhe të tjerë moshatarë u ritën me pezm dhe herë-herë pezmatimi i një fëmije është i keq, i keq sa edhe tragjik.
Pjesë e kësaj klime të ndotur, dikush nga ata rritet dhe nesër bëhet vrasës, dikush tjetër i brishtë por më trim mbyll hesapet me veten dhe të vetët qysh tani.
Ndaj të martën e parë të muajit të tretë të motit 2013, Anxhelo lidhi litarin te dega e kumbullës në oborrin e shtëpisë së tij. Më pas litarin e kapërdiu si shall rreth qafës së hollë, të bardhë, i shkeli syrin një gonxheje të bardhë çelur te dega dhe u lëshua i tëri. Anxhelo nuk iku i vetëm. Gonxhja e llahtarisur shqeu petalet e njoma e iu derdh mbi flokë.

*facebook.com/bledi.mane
twitter.com/blediMANE

Paradokse shqiptare

Rezarta Shkurtaj është e gjatë,
Elvana Gjata është e shkurtër,
Era Rusi është shqiptare,
Llazi Serbo ishte shqiptar
llaka-llakat e Agron Llakës nuk grishin më,
Arjan Çani s'ndjehet arjan por grek,
Rudina Xhunga ka një kokë shumë të rregullt,
Artan Fuga është pena e vetme që nuk arratiset prej realitetit shqiptar,
Fshati Zejmen përmbytet çdo dimër,
Aleks Buda ishte ateist,
Halit Shamata ishte Ministër i Brendshëm 96-97,
Fatos Nano humbi fatosat e tij,
Mark Marku ka humbur markën e tij,
Partia Demokratike ka afro 2 dekada me të njëjtin kryetar,
Jozefina Topalli kërcen më bukur se vajzat e reja,
Bamir Topi PD-së nuk po i bën mirë,
Bujar Nishani mund të ketë nishan, por s'mban dot më asgjë në dorë,
Fatmir Mediut i plasi Gërdeci, për fat të keq,
Lulzim Basha i ka shpallur luftë lulzimit të Bashkisë Tiranë,
Dritan Prifti u rrëfye para kameras së fshehtë
dhe Ilir Meta është akoma i lirë...

Shkroi: Stop Injorancës !