Të gjithë ato vajza që e kanë një motër, e dinë se çdo të thotë një marrëdhënie mes motrave. Bëhet fjalë për një nga marrëdhëniet më të ndërlikuara njerëzore.
Është e diel dhe unë zgjohem nga tingulli i çuçuritjeve të dy vajzave të mia. Ato ndodhen në korridor dhe befas hynë në dhomë, më hidhen në shtrat, në kërkim të përkëdheljeve. Unë i rrok në krahë dhe ndihem e lumtur nga ky moment idili familjar. Përpiqem të shijoj sa më shumë nga kjo atmosferë, sepse e di që nuk ka për të zgjatur shumë. Me të menduar këtë, sakaq dy vajzat e mia shndërrohen në “armike” të vërteta. Nisin zënkat, kapjet për flokësh, për të zënë një vend më të mirë pranë meje. Njëra është xheloze që tjetra ka më shumë hapësirë tek unë, ndërsa tjetra bërtet se e motra erdhi më pas, ndaj vendi i parë në krahët e mi i takonte asaj. Ky është vetëm fillimi i një skene që mund të arrijë kulmin me ulërima e ndonjë dackë, por që sërish ka aftësinë e shndërrimit në një peizazh të paqtë. Pas disa çastesh, vajzat janë ulur të dyja në divan, pranë njëra-tjetrës dhe kanë rinisur bisedën intime e me zë të ulët. Pas sherrit të mëparshëm duken sërish të pandashme dhe të lumtura në shoqërinë e shoqja- shoqes.
Kush mund ta merrte me mend që një herë janë miket më të mira në botë e herën tjetër shndërrohen në armike të betuara e rivale? Në fakt janë histori motrash. Të gjithë ato vajza që e kanë një motër, e dinë se çdo të thotë një marrëdhënie mes motrave. Bëhet fjalë për një nga marrëdhëniet më të ndërlikuara njerëzore. Për të shkruar librin tim, kam folur me dhjetëra çifte motrash dhe në fund kam dalë në një përfundim: motrat janë një bekim i përzierë.
Një motër është aty për të të dashur në mënyrë unike, për të të ndihur në momentet e tua më të vështira e më të rënda, por nga ana tjetër, është edhe personi që, duke qenë më pranë teje, të shkakton edhe “dëmin” më të madh.
Një motër mund të të “grabisë”, duke filluar që nga rrobat e deri tek i dashuri. Në një moment është e gatshme që të sakrifikojë jetën për ty, në një moment tjetër të të nxjerrë sytë dhe të sheh me zili. Një grua më ka thënë: Askush nuk mund të të lëndojë më shumë se sa një motër. Me një mashkull ke gjithmonë opsionin e ndarjes, por këtë nuk mund ta bësh me një motër. Nga ana tjetër e di se, nëse do të kisha vrarë një njeri, ime motër do të më ndihmonte që ta varrosja, pra do të bënte edhe aktin më ekstrem për mua”. Rivaliteti mes motrave është i vjetër sa edhe njerëzimi, që në periudhën e familjeve të mëdha me shumë fëmijë, ndryshe nga familjet e sotme, që përbëhen zakonisht nga një ose dy fëmijë.
Është një marrëdhënie që nuk kushtëzohet nga gjeografia apo lloji i shoqërisë, pra nëse jeton në Amerikë, në Afrikë, apo në Kinë. Nëse ke një motër, atëherë ke pranë një njeri të gatshëm për të të dashur në pafundësi, apo për t’u shndërruar në rivalen tënde më të egër. Vetëm një motër e di saktësisht se si mund të të lëndojë dhe vetëm një motër do ta bënte një gjë të tillë.
Përse?
Sepse kur ke një motër, ke pranë dikë që vetiu ka potencialin që të të bëjë të ndihesh më pak e dashur, më pak e bukur dhe më pak popullore. Motrat, pavarësisht nga përpjekjet që mund të bëjnë prindërit për t’i rritur, apo edukuar me dashuri për njëra- tjetrën, e dinë se gjithsesi janë në një konkurrencë me njëra-tjetrën. Sipas psikologëve, motrat më të mëdha kanë një sens përgjegjësie më të madhe ndaj atyre më të vogla dhe kanë më shumë besim në dashurinë e prindërve për to. Por konkurrenca mes motrave vazhdon deri në njëfarë moshe. Fillimisht ato mund të konkurrojnë për njëra-tjetrën. Më pas konkurrojnë me fëmijët e tyre se kush i ka më të bukur, më të shkolluar, më me fat.
Por vjen një moshë, kur ato tashmë janë plakur dhe fëmijët janë rritur, që miqësia e tyre më në fund mund të zhvillohet e qetë dhe pa ulje e ngritje të mëdha. Pikërisht në moshën mbi 50 vjeç ose edhe më të madhe, ato janë të qeta me njëra-tjetrën, pa barrën e konkurrencës e më në fund të gatshme për t’iu gjendur shoqja-shoqes në çdo situatë. Një motër, ashtu sikundër edhe prindërit dhe fëmijët, je e detyruar në të mirë, ose në të keq që ta kesh përjetë. Një shoqe mund ta ndash e ta harrosh, por kurrsesi një motër. Ajo është e lidhur me ty deri në vdekje. Nuk mund t’i ikësh kurrë motrës siç mund ta bësh me një shoqe, apo kolege. Ajo të ndjek në çdo hap. Ajo është gjithmonë aty.
Që të marrësh një përshtypje të vërtetë për një vajzë. Nuk mund ta bësh pa pyetur më parë edhe se çfarë mendon e motra. Këto janë disa nga arsyet se përse marrëdhënia mes motrave është kaq interesante. Si të gjitha marrëdhëniet njerëzore nuk është kurrë as tërësisht e bardhë dhe as tërësisht e zezë, por karakterizohet nga nuanca ndjesish, përjetimesh, sjelljesh e qëndrimesh. Bashkëjetesa me to nis me luftën për kukullën e preferuar apo për djaloshin simpatik, por me kalimin e kohës motra mund të shndërrohet në supin e vetëm mbi të cilin mund të mbështetesh, të qash dhe të gjesh ngushëllim. Marrëdhënia mes motrave nis për të zgjatur të gjithë jetën. Edhe nëse për ndonjë arsye shumë të rëndë qëllon që motrat të mos i flasin më njëra-tjetrës, ose të jetojnë shumë larg, ato mbeten thellë në mendjen dhe psikikën e njëra-tjetrës.
Të jesh motër është fat dhe si në çdo marrëdhënie njerëzore duhet që të dish si të sillesh dhe si të humbasësh.
GazetaShqip
