Monday, September 28, 2009

A e shiti Enver Hoxha Kosovën?!

Kjo është "një polemikë e detyruar me një diplomat të Enverit", thotë studiuesi i njohur Elmaz Leci. Që në këtë shkrim, i përgjigjet një funksionari të lartë të diplomacisë shqiptare, i cili kohë më parë ka polemizuar me të në faqet e "Korrierit", për rolin e Hoxhës për sa i përket Kosovës Nga Prof. As. Dr. Elmas LECI Drejtor i Institutit te Studimit te Problemeve te Sigurimit dhe Mbrojtjes,Tirane
Enver Hoxha me vëllan e tij Stalinin - derisa ("miqtë" e tij) kosovarët internoheshin e persekutoheshin nga nëna Shqipëri - A i thuhet çmendurisë dashuri për Kosovën !? 21 shkurt 2004 / TN

Ne nje artikull timin te botuar ne "Korrieri" me 27 shtator 2003, me titull: "Marredheniet e Shqiperise me Jugosllavine dhe Kosova pas prishjes me Bashkimin Sovjetik", mes te tjerash, aty flitet gjeresisht edhe per Kosoven. Do te ishte e tepert te citoja artikullin, vecse aty evidentohen te dhena, te cilat nuk thone as me shume e as me pak, por qe Enver Hoxha e la Kosoven ne meshiren e ish regjimit te Beogradit.
Pergjithesisht ato fakte e ngjarje nuk i pelqejne nje ish diplomati te kaluar, i cili ne "Korieri"-n e 5 nentorit 2003 synon t'i hedhe poshte permes nje artikulli "polemizues" , qe vetem i tille nuk eshte dhe ti quaj ato, trajtime"krejtesish t pa vend". Madje, pervec artikullit, ai boton po ne ate numer gazete edhe nje interviste, ku permes te dyjave,"artikullit" dhe intervistes, na shpjegon "bemat e mira" te Enverit per Kosoven.
Pergjigja e tij, duke humbur cdo modesti dhe pervoje diplomatike per te cilen, (per kete te fundit, na flet gjate edhe ne autobiografine e tij te botuar po ne ate numer gazete) sic na e thote edhe prere se: Enver Hoxha nuk e shiti Kosoven! Le ta shohim kete deklarim ekskatedra te shokut Syrja, permes dokumentave historike te kohes: E shiti apo jo Enver Hoxha Kosoven?!

Se pari:
Si, dashuria me Beogradin e varrosi çështjen shqiptare ?


Te flasesh per nje ceshtje aq te madhe, sic ishte ajo e Luftes se Dyte Boterore dhe pozicionin e cunguar qe ze lidershipi i ri komunist shqiptar ne te, ne saje te emisareve komuniste jugosllave (Miladin e Dushan) dhe te rolit determinant, (sic e thote vete) te Enver Hoxhes, qe as ne programin (aktin) themelues te Partise Komuniste, ceshtja shqiptare e Kosoves nuk permendet gjekundi, dhe keto sot pas 12 vjeteve demokraci t'ja faturosh nje tjetri si "lajthitje", sic ben ambasadori i kaluar ne "Komentet falsifikuese" ne "Korierin" e 5 nentorit, eshte e kunderta.
Megjithate le t'ja leme gjuhen e komenteve, gjuhes se dokumentave historike: A e shiti Enver Hoxha Kosoven apo jo?! dhe si e shiti ne periudhen e dashurise se tij me Beogradin?!
Ne krye te tavolines themeluese, krijimi i Partise Komuniste Shqiptare, gjeti Miladinin e Dushanin dhe te dy ata, krijuan partine. Mendoj se kjo nuk ka nevoje per zgjatje, sepse nuk eshte objekt i ketij studimi. Si ne aktin themelues te partise dhe ne asnje dokument te saj gjate luftes, nuk ka asgje per ceshtjen e Kosoves. "Ceshtjes shqiptare te Kosoves iu vu vula qe ne 8 nentorin e '41-it, - shkruan V.Dedejeri, ish biografi e Titos. (V.Dedejer, Kujtime, botim i vitit 1949, Beograd).
Per ta zgjeruar me tej argumentin, Dedejeri ne "Jugoslavensko Albanski odnosi", faqe 11-30, po per themelimin e Partise Komuniste Shqiptare dhe per mos zenien ne goje te ceshtjes se Kosoves, perseri shkruan: "Ne mbledhjen themeluese te Partise Komuniste Shqiptare, (e cila u be nen tutelen e dy emisareve komuniste jugosllave, Dushan Margoshes e Miladin Popovicit,) ceshtja e Kosoves as qe u permend.
Per kete ceshtje (te Kosoves) pllakosi po ashtu heshtja e plote edhe ne Konferencen Kombetare te Partise ne marsin e vitit 1943 (Dedejer, "Jugoslavesko - Albanski adnosi", fq.11-20). Pra jane vete jugosllavet ata qe akuzojne ish udheheqjen komuniste me Enver Hoxhen ne krye se Kosoven PKSh-ja ja la Jugosllavise.
I vetmi qe e ngre dhe ankohet se PKSh nuk e ka ne axhenden e saj, e as ne program ceshtjen e Kosoves eshte Koco Tashko, i cili ne fund te vitit 1942 i shkruan Moskes:"Per Kosoven, Partia deri me tani ka heshtur vazhdimisht, duke thene se kjo ceshtje eshte e Partise Komuniste te Jugosllavise (Prof. Plasari dhe Dr. Malltezi, "Politika" fq. 183-187).
Le te vazhdojme me Konferencen e Pezes, 16 shtator 1942. Me qe ishte pluraliste, atje nga nacionalistet jo vetem u diskutua, por u arrit te sanksionohej edhe ne vendimet e saj qe "ne Kosove e viset e tjera shqiptare, jashte kufijve te kishte te njejten organizim dhe po ate forme pushteti, si Shqiperia" vendime, qe nuk u zbatuan asnjehere. Perse - ne do ta shohim ne vijim:
Ne gusht te vitit 1943 u zhvillua mbledhja e Mukjes, ku perfaqesuesi kryesor komunist i Enver Hoxhes, Ymer Dishnica, do te kujtonte: "Ceshtja e Shqiperise etnike, qe do te perfshinte Kosoven, kishte qene nje nder dy guret e kufirit, qe me formulimin qe beme, e kapercyem.
Me kete vendim, per Miladin Popovicin u mbush kupa, i cili e denoi Proklamaten e Mukjes, duke na thene: Ju shpallni lufte kunder fashizmit dhe jo... pavaresine. (Petrovic, libri "Kosova" f. 343-348). Me 31 dhjetor 1943 deri 2 janar 1944 ne Bujan te Tropojes u mbajt ajo, qe eshte quajtur Konferenca e Bujanit, e cila vendosi te nisnin e te funksiononin strukturat qe do te conin ne bashkimin e Kosoves me Shqiperine.
Komiteti Qendror i Partise Komuniste te Jugosllavise nuk qe aspak dakord me kete pjese te Rezolutes se Bujanit. Bashkepunetori i ngushte i Titos, Milan Gjilas, ne nje leter qe i dergonte Komitetit Rajonal, e eleminoi ceshtjen, sic e denoi Bujanin edhe Enver Hoxha" (Rajovic, libri "Autonomija" fq. 439 dhe Hibert, libri "Albania Struggle" fq.91).
Ndersa Ramiz Alia ne librin "Une Ramiz Alia, deshmoj per historine",shkruan se: "Ne vendimin per prishjen e Mukjes, ka ndikuar edhe ceshtja e Shqiperise etnike, e cila u shtrua ne Mukje". Po perse u anullua, denua Mukja?! Kete na e thone te tjere studiues e politikane te kohes qe do t'i shohim me poshte:
"Anullimi i Marreveshjes se Mukjes u be me nderhyrjen e Tempos dhe shkak i saj ishte ceshtja e Kosoves". (E. Barker, dhe B. Tones, libri "Per Luften Nacional Clirimtare" f. 123). Ata qe e firmosen ate (Marreveshjen e Mukjes) do te mbajne pergjegjesi (D. Mugosha, libri "Kujtime" 1973, f.50-58).
Le te ecim me tej me dokumentat, jo me me autore e studiues te huaj, por nga vete goja e Enver Hoxhes: "Ne pragun e clirimit te Jugosllavise dhe te Shqiperise, ne edhe njehere pranuam se nuk eshte koha per te shtruar ceshtjen e bashkimit te Kosoves me Shqiperine". (E.. Hoxha, leter sekrete derguar Stalinit, 2 shtator 1949. Kopja e vetme gjendet ne Arkivin Qendror Rus, Moske,Arkiv, RCHIDNI.D.Op. 137, D.68. L 64-73)
Ne prill te vitit 1945 u be Masakra e Tivarit, per te cilen jo vetem si veper makabre ndaj shqiptareve te Kosoves e te viseve te tjera shqiptare nen Jugosllavi nuk u ngrit zeri, por ne dhjetor te vitit 1946, Enver Hoxha ne Byrone Politike do te deklaronte e kercenonte: "Disa anetare partie duan te filozofojne se mos thote populli c'bete me Kosoven...Ne do te ua spjegojme, kush nuk na kupton, ne do te luftojme" (Proces Verbal i mbledhjes se Byrose Politike, 15 dhjetor 1946,ish Arkivi i KQ te PPSh).
Ne prill te vitit 1945, Dushan Mugosha dhe Mehmet Hoxha moren pjese si perfaqesues te Kosoves ne Kuvendin e Serbise, mbledhje qe u shty dhe u be ne korrik te vitit 1945, ku u miratua Projektrezoluta per aneksimin e Kosoves ne Serbine Federale" (Bajraktari, libri "Serbia's Annexation" f. 118) Jo shume pas kesaj ngjarje, Enver Hoxha do te shkonte ne Konferencen e Paqes ne Paris (gusht 1946) dhe do te deklaronte" "Ne nuk kemi pretendime ndaj aleatit tone Jugosllavi". (Enver Hoxha,Fjalimi orgjinal ne Konferencen e Paqes, Paris,AQSH).

I morem dokumentat nje e nga nje, qe nga themelimi i PKSh, pas marrjes se pushtetit nga Enver Hoxha, e deri ne Konferencen e Paqes. Pyesim: Ka antikombetarizem me te madh?! Disponojme edhe dokumenta te tjera, psh: Ne vitin 1946 Enver Hoxha ne nje leter per Titon shkruante: "Ne rast se do te behet nje hap tjeter ne lidhje me bashkimin, na lajmeroni "(N.Malkolm , libri "Kosova, nje histori e shkurter).
Ne vitin 1946, pas kthimit nga Shqiperia, Velimir Stojnici, ne nje informacion raportonte: "Tirana zyrtare nuk kishte asnje qendrim te percaktuar, asnje reagim per te ardhmen e Kosoves, aq sa perfaqesuesi anglez ne Tirane thekson:"U cudita pse Qeveria Shqiptare deri me sot nuk ka dhene kurrfare deklarate per qendrimin e saj ndaj Kosoves"" (Raport i V. Stojnicit, Beograd 1946,).
Ne nje mbledhje te jashtezakonshme te Plenumit te Komitetit Qendror te Partise, dhjetor 1946, Enver Hoxha do te pyeste ne menyre retorike: "A eshte ne interesin tone qe ne ta kerkojme Kosoven?!" Dhe ne vijim, po vete Enver Hoxha,do te pergjigjej: "Kjo nuk eshte pune progresive per t'u bere,... perkundrazi ne duhet te bejme qe te sigurojme qe kosovaret te vellazerohen me jugosllavet" . (Proces-Verbali, Mbledhja e Plenumit te KQ te PKSh, dhjetor 1946, ish Arkivi Qendror i PPSh). Per komente, besoj se nuk ka nevoje.!


Se dyti:


Ato qe i thuheshin Enverit, shkonin ne Beograd!

Ky eshte deklarimi me kuptimplote i njerit prej lidereve me kryesore te Kosoves, Fadil Hoxhes, i cili tregon se c'ishte Kosova per Enver Hoxhen. Kete deklarim, (nese e dini se c'perfaqesonte Fadil Hoxha ) jo vetem e ka shkruar ne librin e kujtimeve, por e ka thene ne nje interviste edhe ne TVSH-ne tone (nentor 1999) dhe na e tha edhe ne shtepine e tij kur ne veren e 1999-es ishim me Presidentin Moisiu (ish atehere President i Shoqates se Atlantikut ) me gjeneral Parllakun (Hero i Popullit), me gjeneral Bekteshin (ish pjestar i Bujanit) e me Liri Belishoven (ish Sekretare e Komitetit Qendror te PPSh)
Te flasesh per mbrojtjen e ceshtjes se Kosoves nga Enver Hoxha, sic ben "polemizuesi" , do te thote qe per kete ceshtje te kishte nje program, platforme apo strategji! Te tilla nuk ka, as gjate Luftes se Dyte Boterore, as pas saj. Vecanerisht ajo qe e varrosi ceshtjen shqiptare te Kosoves, eshte periudha e dashurise se Enver Hoxhes me Beogradin e Josif Broz Titon. Vetem pas 1981-it, Enver Hoxha ngre borite "e propogandes megallomane ne mbrojtje" te Kosoves.
Ne nje kohe rekord ai udhezon dhe shkruhen ne gazeten "Zeri i Popullit", "Bashkimi" e "Drita" rreth 13 artikuj te ashtuquajtur "bomba". C'kishte ngjare?! Perse Enver Hoxha u kujtua pas afro 40 vjetesh per Kosoven dhe te drejtat e shqiptareve? ! Pergjigja ishte dhe eshte, edhe e qarte, edhe e thjeshte: Ai kerkonte te dilte i lare se nuk e kishte shitur Kosoven, pra te lante duart si Pilati, per krimin qe kishte bere.
Ku ishte ai me 1945-n?! Po ne 1948-n?! Po ne 1956-n?! Ne 1960-n?! Ne 1968-n e ne 1979-n?! Ne 1981-in, Enver Hoxha shperthen, i kthehet Kosoves, "mbron" Kosoven, "i digjet zemra" per shqiptaret ne ish-Jugosllavi! Pse-ja eshte e qarte: Tito, si deshmitari kryesor dhe allishverishesi i shitjes se Kosoves, ne vitin 1980 kishte vdekur.
Sic e shihni asgje nuk tregon strategji mbrojtjeje per shqiptaret, por per mbrojtje te "principates" se Enverit, ku te rrethuar ne tela me gjemba punonin me se dy milion skllever, per familjen e madhe te ish Byrose Politike. Aq e vertete eshte kjo, sa qe mjafton te permend deklarimin e Vasil Katit, ish zevendesminister i tregetise se jashtme ne kohen e Enverit dhe po ne kohen e Enverit i denuar, i cili me 1978 nga burgu i Ballshit do te depononte: "Per cdo vit ne e kishin me plan te padiskutueshem e te detyrueshem qe te importonim nga jashte 18 mije ton tela me gjemba, per te rrethuar klonin (kufirin)qe te mos arratiseshi n shqiptaret (kupto sklleverit).
Le te hidhemi edhe nje here ne retrospektive: Ne shtepine e tij, ne veren e vitit 1999, Fadil Hoxhes i bera pyetjen: "A kishte kontaktuar dhe a ja kishte bere ndonjehere prezent Enver Hoxhes, ceshtjen e rende te Kosoves? Fadil Hoxha mu pergjigj: Po, kam shkuar te Enver Hoxha ne Tirane ne dhjetor te vitit 1945, inkonjito pa lejen e Titos, se bashku me Zekeria Rexhen dhe i kam shtruar si gjendjen e rende nen Serbi ku ndodhen kosovaret, ashtu edhe se c'duhet te benim. Kjo ishte bisede shqiptaresh e mendoj, per shqiptaret. Biseda e zhvilluar ne kabinetin e Enverit, ne vend qe te behej preokupim i Qeverise Shqiptare, kishte mberritur para kthimit tim te Tito".
Keshtu e mbylli deklarimin e tij ish udheheqesi kryesor i Kosoves dhe ne nje periudhe kohe edhe President i Jugosllavise, Fadil Hoxha. Edhe nje retrospective tjeter: A e dini perse e vrane dhe cili e vrau Miladin Popovicin, qe Enver Hoxha i vizitoi edhe varrin kur ishte ne vitin 1946-en ne Beograd?!
Ate e vrau nje shqiptar patriot, Haki Taha, ish mesues. Haki Taha, para se te qellonte, nxorri nga gjiri flamurin kombetar, e shpalosi, ku ne te me shkronja te arta ishte qendisur: "Kosova Shqiperise. Vdekje tradhetareve" ! dhe qelloi...". Komentet, mendoj jane te teperta.
Te "paverteta" e te "pa qena" i quani denimet qe jepte regjimi shqiptar i Tiranes per ato qe flisnin para viteve -'70-te per Kosoven e Shqiperine etnike.
Po ku ti coj une, 1226 vete kosovare, ose me mire te shprehemi shqiptare, te cilet Enver Hoxha i denoi me 8 e 12 vjet burg, sepse donin, kerkonin dhe shpreheshin per clirimin e Kosoves dhe Shqiperine etnike?! Po 4561 te tjere kosovare, si t'ja bejme, qe i internuan ne zonen e Myzeqese e zona te ndryshme ne thellesi te vendit sepse nuk gezonin besimin e rregjimit?!.
Po tere ato shqiptare qe iknin nga Kosova per ti shpetuar denimit te rregjimit serb dhe i denonte regjimi i Tiranes si agjente, apo i kthente ne Jugosllavi se kishte nje marreveshje te fshehte Tirane Beograd?! Po a nuk jane denuar ketu per Kosoven, figura te tilla te njohura si Bedri Pejani e Selman Riza, apo qe te tjere kishin shkruar libra per Kosoven, si Vasfi Samimi e Besim Qorri?! Por keto e qindra fakte si keto, nuk mund te mendojme se nuk i di, por respektojme te drejten qe i takon nje ish posicioni qe ishit si nje "ish diplomat i Hanoit e i Algjerit". Edhe ne se i mohoni, nuk mund te mbulohen plaget e atyre qe i kane hequr mbi kurriz dhe shume e shume te tjere qe punuan per ceshtjen kombetare, por qe nuk u dihet se ku u prehen as eshtrat sepse Enveri "nga qe i donte shume kosovaret" edhe pa varre i ka lene, e megjithate per ju Enveri perseri, faj nuk ka. Tu evidentosh shqiptareve sic beni ju vepren e ndyre te ish Sigurimit te Shtetit, si pune te vyera te ish regjimit te Enver Hoxhes dhe ta propagandosh Enverin dhe strukturat e inkriminuara te shtetit komunist si pergatites te rezistences se viteve '70- te dhe '80-te ne Kosove, do te thote te mohosh sakrificat sublime te nje populli te tere te Kosoves martire per liri, per arsim e kulture, per ceshtjen kombetare.

Shqiptarët, më të lashtë se grekët në Ballkan

Ekskluzive/ Mathieu Aref, studiuesi i njohur francez, rrëfehet pas botimit të librit të tij, "Shqipëria, odiseja e pabesueshme e një populli parahelen"



A mos është i mbivlerësuar roli i grekëve në historinë e Gadishullit Ballkanik? Pas kaq shekujsh, pas imazhit të mrekullueshëm që grekët i kanë dhënë së kaluarës së tyre, është pak e vështirë të ngresh pikëpyetje për kulturën e madhe klasike të helenëve. Por, prej kohësh, studiues të ndryshëm nuk kanë ngurruar të ngrenë pikëpyetje mbi qytetërimin e lashtë grek. Vetëm pak kohë më parë, një studiues amerikan botoi librin "Athina e zezë", ku perëndesha e bardhë me sy ngjyrë deti, perëndesha e diturisë, mbrojtëse e Athinës, sipas tij ka një të kaluar afrikaneve Mathieu Aref, një studiues, që tashmë ka tentuar t‘i kthejë përgjigje me studimin e tij prej vitesh këtyre pikëpyetjeve, nuk denjon të vihet në qendër të diskutimeve akademike, duke thënë se "është Shqipëria, ajo çfarë ai e quan odiseja e pabesueshme e një populli parahelen". Dhe ky popull i vogël, sipas tij, ka qenë populli i madh që ka ekzistuar para grekëve. Duket si një guxim nga ana e Aref, një "guxim" të cilin ai e argumenton me prova shkencore, të cilat kërkojnë të hapin një debat, që, sipas tij, synon rishkrimin e historisë. Historia e pabesueshme e pellazgëve, që, sipas tij, janë ilirët e mëvonshëm, të cilët u hodhën në një cep të historisë dhe shumë pak studiues u rrekën të merreshin me ta. Por, pikërisht nga pellazgët nis shpjegimi i gjithë asaj historie "të shkruar keq", sipas Aref, që e bën rolin e grekëve të mbivlerësuar ende në ditët e sotme. Më poshtë, Aref, pas debateve që ka ngjallur në nivele të ndryshme akademike, rrëfen disa nga tezat, që, sipas tij, vërtetojnë studimin e nisur kohë më parë, që i bën të ndihen mirë shqiptarët, por që "trazon" kulturën tashmë të konsoliduar greke.

"Shqipëria, odiseja e pabesueshme e një populli parahelen". Libri juaj sapo është përkthyer në shqip. Mund të na rrëfeni se çfarë do të thotë kjo për ju?




Qëllimi kryesor i këtij libri është vënia në vend e së vërtetës. Asaj të vërtete, mbi të cilën rëndojnë plumb 2500 vjet. Nuk kemi të bëjmë asfare me trallisje dhe teka personale, as me fantazime fluturake, aq më pak me shovinizëm, por me një tezë të përpunuar shkencërisht, me argumente të forta, në mos të patundshme, fakte historike të shënjuara, analiza dhe hulumtime të thelluara në disa fusha shkencore, bazuar në referenca të verifikueshme. Ky libër më ka kushtuar vite të tëra studimesh, mjaft mund e djersë, gjithashtu para. Pra, nuk e kam bërë këtë vëllim të madh pune për të bërë sensacion apo për lavdi vetjake.


Çfarë e shtyu Aref të merret me një studim të tillë, që në shumë qarqe letrare është quajtur edhe si një provokim, që ju kërkoni t‘i bëni historisë greke?




Si dhe për çfarë e kreva gjithë këtë punë? Para së gjithash, natyra më pajisi qysh fëmijë me një shpirt kritik, të zhvilluar dhe me kureshti të madhe. Të jetuarit në Egjipt, në një shoqëri kozmopolite, më ka dhënë përparësinë e vështrimit elektrik. Në themel ishte terreni pjellor dhe premisat e një rrugëtimi që do ta nisja disa vite më vonë. Njohja e gjuhës shqipe, e folur qysh në djep (sidomos dialekti gegë) e që zura ta shkruaj fare i ri, më dha shumë dorë. Studimet në gjuhën frënge (letërsi, filozofi, greqisht, latinisht, artet e bukura, gjuhët e huaja, arabe, angleze, italiane) po ashtu nuk janë të huaja ndaj këtyre lloj studimesh e kërkimesh. Shkëndija fillestare ishte dalja në dritë e librit të parë të Za////çharie Mayani, "Etruskët nisin të flasin", në 1961-in, pasuar nga i dyti, "Fundi i misterit etrusk" në 1970-ën. Ja një dijetar, joshqiptar, që ia mbërriti të hedhë dritë mbi misterin e popullit të madh etrusk, falë gjuhës shqipe, që për më tepër nuk ishte as gjuha e tij mëmë. Kjo gjë më tundoi, më befasoi dhe mbi të gjitha më mrekulloi. Qysh atëherë, e përgjatë tridhjetë vjetëve, jam vënë në përndjekje të këtij populli misterioz parahelenik, që, nga zbulimi në zbulim, më ka udhërrëfyer kah shqiptarëve. Pas kësaj periudhe të gjatë më është dashur më shumë se pesë vjet për të kryer pareshtur studime e hulumtime të thelluara në fusha nga më të larmishmet: histori antike, arkeologji, antropologji, etnologji, gjuhësi dhe mitologji. Të thuash të vërtetën nuk përbën në asnjë rast provokim. Ajo mund të lëndojë, të fyejë, por gjithnjë ia vlen ta thuash. Këtu, veçse vë në vend këtë të vërtetë, çiltërsisht pa paragjykime dhe me rigorozitetin më të madh intelektual. S‘kemi të bëjmë me larje hesapesh apo me sulme të paramenduara kundër Greqisë dhe popullit grek, për të cilin ruaj sqimën më të lartë. Një kërkues duhet të mbetet krejt i paanshëm. Ajo që kam bërë është një punë vetëm shkencore dhe jo keqdashësi ndaj cilitdo qoftë. A mos vallë është faji im që shqiptarët rrjedhin prej pellazgëve, të cilët për mendimin e të gjithë autorëve të Antikitetit kanë pararendur grekët në Ballkan, Egjipt e në Azinë e Vogël dhe që këta të fundit u detyrohen për një pjesë të madhe të qytetërimit të tyre? Ta quash këtë një provokim përbën në vetvete një provokim.


Cilat janë pikat e forta, që, sipas jush, argumentojnë atë që shqiptarët janë më të vjetër se helenët?




Ju më pyesni përse i konsideroj shqiptarët një popull më të lashtë se grekët! Thjesht sepse ata rrjedhin prej pellazgëve, të cilët, sipas vështrimit unanim të autorëve më të vjetër grekë (Hekateu i Miletit, Helanikos i Mitilenës, Herodotit, Tuqididit, për të përmendur këtu më të shquarit), u transmetoi grekëve mitologjinë, kultet, si dhe një pjesë të madhe të kulturës e gjuhës së tij. Do më kthehen e të më thonë se përse ata rrjedhin prej pellazgëve e jo prej ilirëve. Sepse, në fakt, s‘është veçse i vetmi dhe po i njëjti popull. Për shumë shqiptarë dhe për një pjesë të mirë të specialistëve të epokës komuniste, shqiptarët mund të rridhnin vetëm e vetëm prej ilirëve! Faktikisht, e për çudi, pak specialistë kanë ndërmarrë udhën e studimeve mbi pellazgët. Edhe pas pothuaj njëqind vjetësh vetëm tre shqiptarë kanë shkruar mbi këtë popull, Adhamidhi, Spiro Konda dhe Dhimitër Pilika. Dhe është shumë pak! Kur shumë studiues të huaj kishin kuptuar ndërkohë rolin dhe rëndësinë e pellazgëve para mbërritjes së grekëve. Përse pra ilirët e kanë prejardhjen prej pellazgëve? Këta të fundit kishin trevat e tyre nga Atlantiku deri në Detin e Zi dhe prej dy brigjeve të Danubit deri në Egje dhe në Azinë e Vogël. Emri i pellazgëve mbetet "një emërtim përgjithësues", duke qenë i përshkruar si popull i lashtë parahistorik, i quajtur emërtim përgjithësues" dhe duke qenë i përshkruar si popull i lashtë parahistorik i quajtur "shpellagji", që do të thotë njerëzit e guvave. Egjiptianët i quanin "pelesët" dhe hebrenjtë "peleshtim". Këto etnonimi na kujtojnë filistinët (pellesh...et, peleshet…im, domethënë "shpellagji"), që nuk është gjë tjetër veçse emri që u është dhënë prej semito-egjiptianëve. Ky popull i përbërë nga tribu të shumta mbante mjaft emra, por fliste të njëjtën gjuhë dhe kishte të njëjtat tradita: trojanët, dardanët, ligurët, lelegët, karientë, likenët, iberët, frigjanët, moskët, filistinët, trakët, ilirët, pikenët, daunientët etj. Për këtë arsye, (autorët modernë) i kanë konsideruar si popuj të ndryshëm. Sidoqoftë, ne do të gjejmë prova të shumta përmes emrave të mitologjisë (të shpjegueshme prej shqipes) dhe miteve parahelenike, që grekët i kanë pronësuar dhe përshtatur sipas nevojave të tyre prej kolonizatorësh, duke i bërë elementet themelore të qytetërimit të tyre: Zeusi u lind në një "shpellë" në Kretë. "I pari njeri" qe "pelazgos" i pjellë prej dheut, "kurerët" ishin rojet e foshnjës Zeus (ku u rrita Zeusi), emri "autochone" shpjegohet sipas shqipes "Tokët tonë), Jonët (Herodoti) ishin pellazgë të shndërruar në helenë pas mbrujtjes me gjuhën greke etj. Për sa i përket emrit "Ilir", ai e ka bazën ashtu si dhe për Palasges prej "një emërtimi të përgjithshëm", që i përket të vetmit e të njëjtit popull me "tribu të panumërta": Peonët, Dardanët, Tribalët, Pelagonët, Penestët, Autoriatët, Enkelët, Thesprotët, Molosët, Kaonët, Panonët, Istrianët, Venetët (Enetët e Herodotit), Dalmatët etj. Faktikisht, autorët e antikitetit, si Herodoti i kanë klasifikuar banorët e Veriut të Greqisë si një "popull i pavarur" (popull i lirë). Ky emërtim është përgjithësuar për të na dhënë përshkrimin e kësaj mase të madhe tribuje, siç kanë qenë "ilirët", që do të thotë "libres": I lirë, të lirët? A nuk ka rrëfyer Plini i lashtë se populli ilir përbëhej nga më se 300 kombësi?! Herodoti, a nuk ka thënë për trakët (degëzimi lindor i pellazgëve): Trakët janë, pas Induve, populli me numër më të madh në botë, i cili, nëse do të ishte bashkuar mesvedi do të kishte dominuar botën. E kjo nuk është një stisje: ka fakte historike të pakundërshtueshme. E vetmja provë flagrante e ekuacionit pellazgë=ilirë=shqiptarë është gjuha. Nëse shqiptarët e sotëm do t‘ia mbërrinin të deshifronin shumë prej emrave të mitologjisë, toponime dhe gojëdhëna që qarkullojnë në Evropë, ky do të ishte përfaqësimi më i mirë i kësaj trashëgimie mijëvjeçare. Ilirët (degëzimi perëndimor i pellazgëve) kanë qenë kësisoj pellazgët e vërtetë, për sa që gjuha e këtyre të fundit është përcjellur te pasardhësit e tyre të drejtpërdrejtë, ilirët e mandej shqiptarët, ku gjuha (sidomos dialekti gegë) flitet ende sot e kësaj dite, qysh prej më se 3000 vjetësh. Për sa i përket "mikenasve" hipotetikë, në fakt ata ishin veçse pellazgë, për sa grekët ende nuk ishin shfaqur. Ky emërtim u krijua artificialisht nga Schliemann gjatë shkarjeve të tij për "mikenët". Në fakt, nëse ai do të kishte zbuluar gjurmët e tyre në Athinë, ata do të ishin quajtur "Qytetërim Athinas". Nuk ka asgjë shkencore në një të tillë përshkrim të një populli, që nuk ka ekzistuar kurrë nën këtë emërtim. Ndërsa për sa i takon linjës B, deshifruar prej Ventris e Chadwick, ajo bën fjalë për "pellazgjishten e lashtë" të ngatërruar me greqishten antike. Veç të tjerash, në një farë mase mund të thuhet se greqishtja antike (sidomos jonike, meqë jonët ishin pellazgë) ka rrjedhur drejtpërsëdrejti nga pellazgjishtja e lashtë me prurje greke, domethënë semito-egjiptiane. Ja sesi është sajuar historia e Greqisë parahelenike.


Idetë e hedhura nga ju janë interesante për shqiptarët. A mund të ketë iniciativa të tjera, jo thjesht libra, të cilat do të mund të bënin një ndryshim të historisë së shkruar?




Unë mendoj që aktualisht ka argumente të mjaftueshme, prova dhe elemente të spikatura, që u lejojnë historianëve, studiuesve dhe dishepujve të tyre të rishkruajnë historinë e Greqisë parahelenike. Nëse mund të them Greqia "parahelenike", kjo ndodh sepse historia e Greqisë "strico sensu" (ajo para shekullit VIII para Krishtit) është e njohur dhe e klasifikuar pothuajse saktë. Praktikisht është thënë gjithçka për atë Greqi "strico sensu", të cilës unë nuk mund t‘i shtoj dot asgjë. Pra, unë nuk kam absolutisht asgjë çka të them mbi këtë lloj Greqie (atë të Solonit, atë të Pizistratit apo Perikliut), veç faktit të të qenit të admirueshme dhe se njerëzimi i detyrohet për gjithë çka më të bukur e më me vlerë. Mirëpo pellazgët diç kanë lënë aty. Pikërisht këtë diçka historianët, linguistët dhe arkeologët tanë modernë nuk kanë denjuar ta shquajnë. Madje, një Greqi e tillë (pas shekullit VIII: arkaike, klasike, e helenistike) as nuk bën pjesë në studimet dhe hulumtimet që unë kam kryer në dy librat e mi. Kështu, nuk ka asnjë tregues që të provojë se Greqia ekzistonte para shekullit VIII para Krishtit. Ndërtimi i "tempujve", shfaqja e qytezave ("Polis"), konfederatat religjioze (amfiktionet), shpalosja e stileve arkitekturore (dorik, jonik, korintas), zhdukja e mbretërimeve dhe shfaqja e tiranisë, ekspansioni kolonial (emporion=tregje dhe apoikoi=koloni), krijimi i tempullit të Delfit, shfaqja e alfabetit dhe e të parave shkrime greke, shfaqja e lojërave olimpike, shekulli i artë i thënë i "Perikliut": gjithë këto ngjarje marrin jetë pas shekullit VIII. Sa për Homerin, të shumtë janë ata që mendojnë se nuk ka ekzistuar ose që nuk ka shkruar kurrë asgjë. Fakti thotë se ai nuk ka shkruar, pasi gjuha greke është shkruar vetëm nga fundi i shekullit VII. para Krishtit. Ai mundi të ekzistojë si rapsod. Për rrjedhojë, poemat e Homerit ("Iliada" dhe "Odiseja") mundën të shkruhen vetëm në shekullin VI, në epokën e Pizistratit. Këto poema epike kanë për origjinë traditën gojore, të përçuar nga brezi në brez prej rapsodëve pellazgë. Grekët i morën dhe i kënduan (duke i përpunuar për kauzën e tyre) me rapsodët e tyre. Keqkuptimi vjen prej faktit se ngatërruam gjithçka: Greqinë parahelenike (para shekullit VIII) me Greqinë në bllok (pas shekullit VIII). Le të mos harrojmë as faktin se studimet mbi pellazgët jo vetëm sikur u harruan, por edhe u mënjanuan plotësisht. Le të themi se disa studiues modernë (historianë, arkeologë dhe gjuhëtarë) kanë vënë në dukje se pellazgët përbëheshin prej popujsh të ndryshëm, mandej të zhdukur trup e shpirt, pa lënë as më të voglën gjurmë: etni e gjuhë! Ndërkohë që kjo etni vijoi me ilirët në Perëndim dhe trakët në Lindje. Ndërkohë që të gjithë autorët e lashtë lanë gjurmë të shkruara, sipas të cilave ky popull parahelenik ka pas qenë shumë i lashtë (njerëzit e parë) dhe që në kohën e Herodotit në shekullin V para Krishtit popullonin ende krahina të tëra (Arkadia, Argolida, Atika, Tesalia, Lakonia etj.), të kuptojmë ishujt (Kreta Lemnos, Lezbos dhe veçanërisht Samosin)!

Si e shihni historinë e Ballkanin sot?



Ka pak kohë që u konfirmua shprehja "baruti i Ballkanit" me luftën dhe problemin e Kosovës (e mbetur ende pezull). Mendoj se shpirtrat dhe mendësitë kanë evoluar ndopak dhe fantazma e luftës po largohet gjithnjë e më tepër, veç nëse qëllimësitë dhe pozicionet politike të Fuqive të Mëdha, sidomos Bashkimit Evropian, ashpërsohen ose ndryshojnë. Aktualisht, Kosova është një nga problemet më të thekshme në Ballkan. Pa rregullim paqësor, të barabartë dhe të drejtë, ndoshta s‘do të ketë kurrë paqtim në rajon. Sa për vete, jam për pavarësinë e Kosovës, sepse pas gjithë atyre fatkeqësive dhe krimeve (le të themi etnocid) dhe urrejtje mes dy popujve (serbë e kosovarë) nuk mund të bashkëjetojnë dhe të ndërtojnë së bashku një /////shtyhet që të mund të funksionojë. Me t‘u rregulluar ky problem, Ballkani mund të përfytyrojë në gjirin e Evropës së bashkuar një forcë dinamike dhe ndërtimtare për ardhmërinë e këtij rajoni të mbetur fatkeqësisht pa trashëgimi, i shqyer, i tollovitur dhe i izoluar pas shumë shekujsh pushtimi otoman dhe dekadash komuniste.

Shumë njerëz mendojnë se e kaluara nuk duhet trazuar për hir të së ardhmes, ndërsa ju e trazoni atë. Për çfarë shërben kjo?




Sigurisht që do të më bëhet pyetja se përse i trazoj kujtimet e vjetra, kur e ardhmja ka vlerë më tepër? Po, por e ardhmja është gjithherë e lidhur me të shkuarën. Nëse ne ekzistojmë, kjo ndodh sepse të tjera kanë ekzistuar para nesh dhe na lejuan të jemi ata që jemi, duke na dhënë atë që kemi më të çmuar. Kur kjo e shkruar mbetet në hijen ku është degdisur, e ardhmja mbetet e errët. Për çfarë shërben të zgjosh të shkuarën? Sigurisht për të kuptuar më mirë të ardhmen. Çështja që na intereson këtu, nuk është të flasim për një të kaluar të qartë dhe të kthjellët, por për një të shkuar që na mbahet e fshehur dhe që manipulohet për një kauzë të njëanshme.


Në kohët e sotme, idetë ndryshe apo përgënjeshtrimi i historisë është bërë si në modë. A keni pasur frikë se do të paragjykoheshit, kur nisët ta shkruanit këtë libër?




Jo, unë nuk jam tipi që ndjek modën. Kam aq karakter dhe personalitet sa për t‘u bërë ballë sirenave të demagogëve, paragjykimeve apo "publikisht e mirënjohur", sidomos kur përpiqen të të largojnë prej së vërtetës. S‘ndiej asnjë influencë në lidhje me këtë çështje. Një proverb francez thotë: "Me ba çka duhet, me ngja çka mundet". Kur nisa të shkruaj librat, mendova fill rezultatin përfundimtar dhe i thashë vetes: nëse gabohesh, nëse argumentet e tua nuk janë bindëse, nëse referencat nuk janë të verifikueshme, do të pësosh kundërshtinë dhe poshtërimin! Ndaj fillova të kërkoj "provën e së kundërtës", atë çka mund të vinte e të shqetësonte tezën dhe vërtetimet e mia shkencore. E pasi shkoqita gjithçka hollë-hollë, s‘gjeta provë për të kundërtën. Trondita qetësisht një seri të tërë studimesh dhe kërkimesh. Me ndërgjegje të lehtë dhe zemër të qetë, karvani im vazhdon më tej bindshëm.




Cili është Aref, jeta që ju bëni?



Është e vështirë për të folur për veten. Gjithë ç‘mund të them është se jeta ime s‘ka të bëjë me veprën time. Gjithsesi, do të flas qartë, veç për të thënë se përherë kam qenë ndër ata "të drejtët", në kuptimin më të fisëm të fjalës. Në jetën time private dhe profesionale e kam dënuar gjithnjë padrejtësinë prej nga vinte dhe cilado që të ishte. Integriteti dhe këmbëngulja ime, lehtësitë në përshtatje, bagazhi kulturor, guximi dhe korrektësia në punë më mundësuan të ushtrojë funksione interesante e të rëndësishme. Posti i fundit ishte drejtor i një filiali të një shoqërie të madhe franceze. Kam lindur në Kajro (ku kam kaluar njëzetë e tre vitet e para të jetës sime dhe kam kryer pjesën më të madhe të studimeve. Prindërit e mi kanë lindur në Shqipëri në krahinën e Matitm, më saktë në Rrembull. Kam dy vëllezër dhe një motër. Gjithashtu katër fëmijë, nga mosha 33 deri në 39 vjeç (tre djem dhe një vajzë). Jam pensionist që prej 1999-ës. Kam pasur disa probleme shëndeti ndaj dhe bëj kujdes. Merrem me administrimin e publikimeve të mia, me letërkëmbime e marrë pjesë herë pas here në konferenca. Kam shkruar dhe disa ese metafizike e filozofike (të pabotuara). Merrem, jo me shumë vrull me pikturë dhe poezi klasike (rreth 250 poema të pabotuara).


Mund të na flisni pak për lidhjet me Shqipërinë?



Lidhjet e mia me Shqipërinë kanë qenë të dobëta (ne kemi vetëm lidhje epistolare me familjen, veç nëse posta përgjohej prej autoriteteve shqiptare dhe nuk mbërrinte në destinacion) për arsye të largimit e të këputjes së shkaktuar prej komunizmit në Shqipëri dhe që nuk lejonte kollaj të vizitonte vendin. Sjell ndërmend kujën e nënës, kur mori lajmin e vdekjes të nënës së saj, motrës, vëllait e të të tjerëve. E s‘mund të rrija pa qarë bashkë me të. Por mbeta shumë i lidhur me mëmëdheun, për shkak të edukimit, rrënjëve dhe me gjithë ç‘mban barku. Në Egjipt, komuniteti shqiptar ka qenë mjaft i rëndësishëm (shpesh në përmbajtje kish njerëz me vlera të larta). Babai im ka pas njohur poetët Çajupin, Asdrenin, shkrimtarin Ernest Koliqi, kumbar i vëllait tim të vogël, Isa Boletinin (një nga heronjtë e pavarësisë së Shqipërisë), Mbretin Zog dhe familjen e tij etj. Mos mendoni as edhe një çast që i shkruaj librat e mi i ngarkuar me ndonjë ndjenjë shovinizmi. Po e përsëris atë që thashë më sipër, puna ime është para së gjithash shkencore dhe nuk përket brenda aspak prej ndjenjave. E dua Shqipërinë, por jam i drejtë dhe i paanshëm me historinë e saj, intransigjent me të.


A keni pasur kërcënime pas botimit të librit?



Pasi kam botuar dy librat e mi (2003-2004) nuk kam marrë asnjë kundërshti zyrtare për sa u përket tezave prej ndonjë sektori universitar apo shkencore. Sigurisht që asistoj shpesh andej-këtej me ndonjë reagim epidermik personash dyshues e madje armiqësorë, por pa nivelin e duhur e të mjaftueshëm kulturor për të debatuar mbi këto çështje të mprehta. Kritika është e thjeshtë, por arti i vështirë, thotë një proverb i famshëm. Zakonisht mbizotëron habia. Por, përmbajtja e librave të mi del prej shtigjesh të rrahura. Pedagog universiteti apo studiues rishtar është shumë normale që ata të shqetësohen prej këtij subjekti që i tejkalon: se kanë ndeshur në amfiteatrot e tyre universitarë këtë lloj teze. Ç‘nuk është normale është të kundërshtosh tezën pa sjellë as më të voglën "provë" të së kundërtës".

Të flasësh për Shqipërinë sot, në një moment kur ajo ende nuk e ka marrë veten nga plagët e komunizmit, kur ecejakja e saj drejt vendeve perëndimore sa vjen e bëhet më e vështirë, çdo të thotë ta paraqesësh këtë popull të vogël, si një popull nga më të hershmit e njerëzimit?



Mendoj se në mënyrë të tërthortë iu përgjigja kësaj çështjeje përgjatë kësaj interviste. Sipas gjithë asaj çka thashë, ripohoj se nëse Shqipëria është një nga vendet më të vogla, më pak e qytetëruara ose më e shpronësuara e Evropës, s‘duhet harruar se është "një popull i madh". (Shtet i vogël, por popull i madh!) S‘kemi aspak antinomy. Mund të jesh i varfër, por i fisëm. Së fundi, mund të thuhet se vijimësia etnike (me gjithë përzierjet) kulturore dhe gjuhësore (me gjithë ndërfutjet dhe neologjizmat) nuk reshti kurrë në këtë zonë ballkano-danubiane, me gjithë mësymjet e ndryshme dhe pushtimet romake, bizantine e otomane: shqiptarët jetojnë bash aty ku kanë qenë të paktën qysh prej neolitit. Por, fatkeqësisht historia shtangu në atë çka deshën të na bënin të besonim.





Marrë nga gazeta: Shqip
Odiseja e pabesueshme e një populli parahelen - Shqiptarët

Studimi, Shqipëria ka 70 mijë të dehur

Në vendin tonë numri i personave me varësi ndaj alkoolit arrin deri në 70 mijë persona. Shifra e personave të cilët konsiderohen konsumues të tepërt të alkoolit arrin deri në 7 % të numrit të përgjithshëm të popullsisë. Morina ka shpjeguar gjithashtu se shqetësues mbetet fakti se alkooli në Shqipëri konsumohet edhe nga persona nën 18 vjeç, gjë të cilën ligji e ndalon. Ndërkohë që një studim i bërë nga Instituti i Shëndetit Publik, nxjerr në drit se rreth 59% e studentëve janë konsumatorë të rregullt të pijes, e cila vazhdon të jetë rakija tradicionale. Morina ka sqaruar gjithashtu se brenda muajit korrik do të nisë nga puna edhe klinika për trajtimin spitalor të personave me varësi nga alkooli.

Klinikë për të alkoolizuarit



Në fakt kjo është një eksperiencë që praktikohet për herë të parë në vendin tonë. Kjo klinikë speciale, e cila është ndërtuar pranë spitalit nr.5 në Qendrën Universitare Spitalore "Nënë Tereza" do të rehabilitojë nga 10-12 persona në muaj, trajtim i cili përfshin kurën medikamentoze dhe trajtimin psikologjik. Ky trajtim spitalor do të menaxhohet nga një mjek dhe një punonjës social. Mbas trajtimit spitalor pacientët do t'i nënshtrohen fazës së trajtimit ambulator, e cila konsiston në vazhdimin pa ndërprerje, edhe për 11 muaj të tjerë të terapisë farmakologjike ditore me disulphiram.

Studentët



Rritja e konsumit për frymë të pijeve alkoolike në vend, por veçanërisht ulja e moshës së përdorimit të tyre, përbën një nga sfidat me të cilat përballet shëndeti publik. Të dhënat e një studimi të ndërmarrë nga specialistët e shëndetit publik treguan se prevalenca e konsumimit të pijeve alkoolike tek studentët është në shifra të larta. Kështu, 59.3 % e studentëve deklarojnë se janë konsumatorë të rregullt të pijeve alkoolike. Nisur nga kjo, specialistët rekomandojnë më shumë programe me target të rinjtë, sidomos studentët, për parandalimin e këtij fenomeni.

Studimi i ISHP-së përfshiu 400 studentë në Tiranë, me moshë mesatare prej 21 vjeç, të cilëve iu shpërnda një pyetësor për nxjerren e të dhënave të ndryshme socialdemografike. Studimi u realizua gjatë periudhës prill-maj 2009. Studentët kishin një prejardhje nga të gjitha krahinat e Shqipërisë, ndërsa rreth 56 % e tyre ishin meshkuj, kundrejt 44 % femra. Bazuar në rezultatet e studimit, 75.2 % e studentëve referojnë se e përdorin për qejf alkoolin, kundrejt 11.6 % që referojnë se e përdorin atë kur mërziten. Ndërsa 10.6 % e studentëve referojnë arsye të tjera për përdorimin e alkoolit. Pjesa më e madhe e studentëve, 57.6 % e tyre, mendojnë se rakia është akoma pija kryesore në familjet shqiptare. Shoqëria mbetet mënyra më e mirë për konsumimin e pijeve alkoolike për 42.3 % të të intervistuarave. Por, shumica e tyre, 91.7 %, duket janë të ndërgjegjshëm për pasojat negative serioze të konsumimit të alkoolit. Vendi ynë ka një konsumim të lartë të pijeve alkoolike për frymë. Specialistët e ISHP-së theksojnë se pijet alkoolike paraqesin një rrezik serioz për shëndetin e të rinjve, pasi mungon vëmendja e duhur për sigurinë e pijeve alkoolike. Prevalenca në shifra të larta e konsumimit të pijeve alkoolike te studentët është problem shqetësues jo vetëm për ata dhe familjet e tyre, por për gjithë shoqërinë. Në vend konsumohet jo vetëm rakija, si pije tradicionale, por gjithmonë e më shumë konsumohen pije jotradicionale.
Burimi : G.SH

Fjalor SHQIP - shqip !

Shoqe: i thuhet personit të seksit femer, seksualisht të kundërt me ty, me të cilën ke një dëshirë të shfrenuar për të bërë seks.
Shok : i thuhet personit të seksit mashkull, me te cilin nuk të shkon mendja asnjehërë për të bërë seks.

Arkitekt :-- i thuhet personit që nuk është aq i zoti, për tu bërë inxhinier...

Bankier :-- është një tip që të jep çadër kur ka diell dhe ta merr kur bie shi...

E lehtë : -- i thuhet një femre që s'do t'ia dije fare për moralin...

Intelektual : -- individ i aftë, për të menduar më shumë se dy orë, për diçka që s'ka të bëjë fare me seksin...

Gjuhe (llapë) : -- organ seksual, por që disa të degjeneruar, e perdorin per te folur...

Pesimist : --optimist me eksperiencë...

Furrë: -- pjese trupi e femres,që cliron nxehtesi, por qe disa persona, ne menyre te jashteligjshme, e perdorin per te gatuar...

Dashi: -- shenja e pare e horoskopit, por qe disa persona te prapambetur i therrasin burrit te deles...

Mashtrues: -- quhet ai politikan, i cili flet me shume neper fushata elektorale...

Lypsar: -- emri i policit te qarkullimit rrugor ne Shqiperi..

Bilbil: -- organi seksual i mashkullit, qe policet dhe gjyqtaret e ndeshjeve,i fryjne pa pike turpi ne sy te popullit...

Kurve:-- quhet ajo femer bujare e cila i kupton nevojat seksuale te seksit mashkullor, ne kembim me pak te mira materiale.

Kushtetute: -- teresia themelore e ligjeve te xhungles..

Harrakat: -- person i cili kujdeset jashte mase per veten e tij...

Polic :- Coban te cilit i kane humbur delet apo lopet, (pak rendesi ka), dh qe ka dale ti kerkoje neper popull...

Deputet :- Bandit ose kontrabandist me imunitet...

Mjek :- Kriminel me bluze te bardhe...

Gazete :- Droge per pensionistet, dhe te papunet...

Parti e vogel politike :- Garnitute ne pjaten e qeverise...

Parlament :- Tragjikomedi reale...

Shites :- Vampir, qe nuk ka deshire te te leje asnje pike gjaku ne trup...

Internet :- Semundja e pasherueshme, qe po zevendeson virusin e AIDS-it tek shume te rinj...

Prezervativ :- Parrulle e cila i thote ne menyre te prere " JO SHTATZANISE".....

Gazetar :- LLafazan me patente...

Martese :- Periudhe e jetes se njeriut, qe po u fute ne te, s'ka doktor, hoxhe e prift qe te te sheroje...

Zhvillim ekonomik : I thone pushtetaret e sotem, periudhes kur vendi sa vjen e zhytet ne varferim te thelle ...

Avokat mbrojtes :- I thuhet atij personi, qe te rrjep per se gjalli ne nje periudhe, kur ti kerkon qe te mbrohesh...

Gjinekolog:-- person i autorizuar ne futjen e duarve.

Atdhetar:-- person i paidentifikuar ne vendin qe ndodhet.

Ushtar:-- merhum pa njohje politike dhe me gjendje ekonomike te shkaterruar.

Pensionist:-- qenie njerezore e pa shprese.

Patriot:-- njeri i gatshem te vdese pa e ditur pse.

Fati i jetës së njeriut !

Krijoi Perëndia gomarin dhe i tha:
Do të jesh gomar, do të punosh nga agimi e gjer në errësirë. Do të bartësh mbi shpinën tënde çdo gjë që të ngarkojnë dhe do jetosh 30-vjet.



Gomari u përgjigj:
Le të jetë vullneti Yt Perëndi, por..…30 vite janë tepër për atë jetë të rëndë,do më kishin mjaftuar qoftë edhe 10-vjet jetë ?
Dëgjoi Perëndia lutjen e gomarit dhe ia realizoi dëshirën.

***Pastaj, krijoi Perëndia qenin dhe i tha: Do të jesh qen. Do të ruash shtëpinë e njeriut. Do të hash çfarë të të japin dhe do jetosh 25-vjet.



Qeni u përgjigj: Le të jetë vullneti Yt Perëndi, por 30-vjet janë tepër për atë lloj jete, do më kishin mjaftuar qoftë edhe 10-vjet jetë e do të isha i lumtur. Dëgjoi Perëndia lutjen e qenit dhe e bëri të tillë.

***Më pastaj, krijoi Perëndia majmunin dhe i tha: Do jesh majmun. Do të kërceshësh nga druri në dru dhe do bësh majmunllëqe për argëtimin e të tjerëve dhe do të jetosh 15-vjet.


Majmuni u përgjigj: Le të bëhet vullneti Yt Perëndi, por..…15-vjet janë tepër, do të më dilnin edhe 5-vjet jetë ?
Dëgjoi Perëndia lutjen e majmunit dhe ia realizoi.

***** Së fundi, Perëndia krijoi njeriun dhe i tha: Do jesh njeri, krijesa më e mençur në botë. Do sundosh botën dhe çdo gjë në të , përveç gruas. Këtë nuk do t'a arrish kurrë. Dhe do jetosh 30-vjet.


Njeriu u përgjigj: Ju falemnderit Perëndi ,u realizoftë vullneti Yti, por 30-vjet janë pak. A ke mundësi të më japësh 20-vjet që nuk i do gomari, 15 që i refuzoi qeni dhe 10 që nuk i donte majmuni ?
Dëgjoi Perëndia lutjen e njeriut dhe ia plotësoi uratën.

Dhe kështu njeriu jeton 30-vjet si njeri.
Pastaj martohet dhe jeton 20-vjet si gomar, duke punuar nga agimi e gjer në mbrëmje dhe duke mbart mbi shpinën e tij barrën e familjes.
Pastaj shkon në pension dhe jeton 15 vite tamam si qen, duke ruajtur shtëpinë dhe duke ngrënë ç'ka ti japin.
Dhe në fund, jeton edhe 10-vjet si majmun, duke u endur nga banesa në banesën e fëmijëve të tij, duke u zgërdhirë për të argëtuar nipër e mbesa...




JETA ESHTE NJE SEMUNDJE VDEKJEPRURESE ME KOEFICENT VDEKSHMERIE 100%

Pishinat dhe ... pipi-ja

TIRANE - Një mbikëqyrje e fundit që u është bërë pishinave, sigurisht që do t'u bëjë të mendoheni 2 herë para se të futeni në to. Për sa i përket pishinës, të paktën gjysma e atyre që futen për të notuar pranojnë që urinojnë në të. Këtë gjë, sigurisht do e keni menduar dhe ju, pasi 84 % e të pyeturve mendojnë që pishinat nuk janë fare higjenike.

Disa përgjigje për pyetjen që të gjithë e kemi në kokë, por askush nuk i thotë me zë të lartë



Pishinat publike nëpër qytete, janë të gjitha të hapura tani që erdhi sezoni veror dhe të gjithë, në momentin që nuk kemi mundësi të shkojmë në det, priremi të zgjedhim ato.

Le të mos e fshehim. Pavarësisht se shumë pak e thonë, thuajse të gjithë e mendojnë: A urinohet në pishina ?



Në Shqipëri nuk kemi ende sondazhe të tilla, por edhe sikur të kishim, këtu te ne, siç e dimë, sondazhet janë pak si jashtë loje.
Por gjetiu, bëhen edhe sondazhe me këtë temë dhe rezultatet janë vërtet surprizuese.
Një sondazh me emra të fshehur me rreth 1000 të rritur, u realizua në fund të muajit prill dhe në maj të këtij viti, nga Këshilli i Shëndetit dhe Cilësisë së Ujit (Ëater Quality and Health Council), në SHBA.

Një në 5 të pyetur (17 %), pranuan që urinonin në pishinë, ndërsa 8 në 10 (78%), janë të bindur që shokët e tyre të pishinës dhe notit, urinojnë në pishinë. (!)
Kësaj i shtohet dhe fakti se rreth 35 % futen në pishinë pa bërë dush më parë dhe 73 % mendojnë që edhe njerëzit e tjerë që futen në pishinë, nuk bëjnë dush.

Shifër tjetër? Vetëm 36 % thonë se pastërtia e ujit të pishinës është e pranueshme.
Pavarësisht këtyre të dhënave, shumë njerëz janë të kujdesshëm për kushtet higjienike në pishinë.

***
Prapa këtyre shifrave të thata dhe ndoshta të pakuptimta, fshihet diçka më e rëndësishme për kushtet e pishinave.
Pishinat kanë klor. Klori i pishinës, është ai që vret bakteret e ujit, të cilat mund të jenë shumë të dëmshme, nëse gëlltiten.
Por urina përmban nitrogjen, i cili është "armiku" numër 1 i klorit. (ia zhduk atij efektet në ujë). Është e qartë që, nëse shumë njerëz urinojnë në pishinë, do të thotë që pishina ka shumë pak klor dhe uji është shumë më i ndotur.
Edhe kur niveli i klorit është në nivelet e duhura, disa organizma që shkaktojnë sëmundje, mund të mbijetojnë. Për shembull, rreth 2/3 nga gjithë sëmundjet që mund të vijnë, shkaktohen nga "Cryptosporidium", një mikroorganizëm që i reziston klorit dhe që shkakton diarre.
"Ai mund të mbijetojë për gati 10 ditë, edhe në një pishinë të mirëmbajtur", - thotë Michele Hlavas, epidemilogjist. Kjo është dhe arsyeja pse pushuesit vetë (sigurisht edhe ofruesit e pishinave) duhet të mbajnë disa përgjegjësi për ti mirëmbajtur ato. "Mirëmbajtësit e pishinave nuk mund të bëjnë dot gjithçka vetëm, pasi në një pjesë të mirë të rasteve janë vetë ata që futen në pishinë, që i sjellin parazitët në ujë," - thotë Hlavas. "Notuesit duhet të investojnë në mirëmbajtjen e pishinës së tyre të pastër dhe të mbajnë veten e tyre të shëndetshëm".


Ja disa këshilla për t'u ndihmuar juve të mbroni veten dhe notuesit e tjerë, nga sëmundjet që mund të shkaktohen nga pishina:

Mos notoni nëse jeni me diarre

Duket si diçka që s'ka lidhje, por duhet theksuar shumë ky fakt. Mos i dërgoni fëmijët në pishinë, nëse ata kanë probleme me stomakun.

Informohu dhe fol më mirëmbajtësin e pishinës

Pyesni mirëmbajtësin, apo kujdestarin e pishinës, se sa shpesh e kontrollojnë klorin dhe nivelin e PH (pehashit) në ujë. Të dyja duhet të kontrollohen të paktën dy herë në ditë dhe më shumë në ditët kur ka fluks njerëzish.

Testoni vetë ujin

Për ata që kanë "fatin" të kenë një aparat që quhet CDC (testues uji), pishina bëhet më e kontrollueshme. Testuesi mat nivelin e PH dhe klorit në ujë. Niveli i PH duhet të jetë 7.2 deri 7.8. Këto janë standardet që duhet të ketë një pishinë, në të cilën mund të lahesh më pas i qetë.

Shekulli

Mësuam të gjarpërojmë mes makinash, po s'kuptojmë ç'janë vizat e bardha !


NEPER RRUGET E TIRANES


Të vizitosh Tiranën në një ditë të zakonshme, do të vësh re që ky metropol i ri, të paktën trafikun e ka si në gjithë kryeqytetet e botës.

Veç trafikut ajo që të bie në sy, janë njerëzit që gjarpërojnë mes makinash ( ku ndokush mund të ketë nga pas automjetit edhe tabelën: SHOFER I RI ). Janë të rinj, pleq e fëmijë, të cilët jo vetëm rëndojnë trafikun me këtë kalim të çuditshëm, por gjithashtu vënë në rrezik jetën e tyre.

Gjithashtu makinat nuk respektojnë vizat e bardha, duke ndaluar mbi to, që në të vërtetë presupozojnë se ke shtypur mbi një kalimtar. Pa kaluar më pas tek semaforët, të cilët nuk respektohen më shumë prej kalimtarëve, sesa prej shoferëve të automjetëve.
Prejashtim bëjnë makinat luksoze dhe me xhama të zinj, ose targat psh. TR 8888 K dhe sigurisht pjesa që nuk respekton asnjëherë semaforët janë njerëzit e ligjit, duke nisur që nga policët e rrugores që mbajnë makina të parregjistruara dhe deri tek kryetarët e shtetit, që për hir të së vërtetës, duhet të japin shembull të parët.

Urbanët në Tiranë janë tjetër mizore. Nëse del një mbrëmje në zonën e ish bllokut dhe të kalon mesnata, mjeti për të shkuar për në shtëpi mbetet vetëm Taksia, e cila nuk përdor as taksimetër dhe të jep një çmim për të të nxjerrë gjumin...

Mbas orës 24' të natës, urbanët nuk lëvizin në kryeqytetin e Shqipërisë. Por le ti shfaqim pamjen që na ofrojnë ditën. Ajo që të bën më shumë përshtypje është papastërtia e tyre. Hedhur poshtë mbeturina nga më të ndryshmet, nuk di ku të vësh duart, ku të ulesh... Nëse ajri i kushtëzuar do ishte një luks, pronarët e kësaj linje i kanë ç'aktivizuar A/C-të, por kanë harruar që këta autobuzë janë programuar për të. Si rrjedhim : Korriku, ai muaj vere gjatë së cilit nuk hapet ajo dritare, e cila është e thyer gjatë dimrit.
Diku në fillim sheh një vend të rezervuar për gra shtatëzëna, që zakonisht është i zënë dhe në anën tjetër dëgjon njerëz, që i lënë bakshish fatorinos !

Ajo që i bashkon të gjitha këto shqetësime është EDUKATA QYTETARE, një lëndë shumë e papërfillshme në fillore, që mesa duket i duhet kushtuar rëndësia e duhur, apo në mënyrë alternative ta riquajmë Edukata qyqare !!!

Shkroi dhe përgatiti : Stop Injorancës

http://www.facebook.com/NdalPaditurise2

Tomaci i vogël

Një ditë Tomaci i vogël, nxënës i klasës së parë fillore, e pyeti mësuesen e tij nëse mund të fliste me të pas mesimit. Ajo pranoi. Momenti erdhi:

Mësuesja: Atëherë, çfarë do të më thuash Tomac ?

Tomaci : Mendoj se jam tepër inteligjent për të qëndruar në këtë klasë, mërzitem shumë ! Do të dëshiroja të kaloja direkt në klasën e dytë.


Për këtë u informua drejtori i shkollës, i cili e pyeti Tomacin, nëse ishte dakort ti nënshtrohej disa testeve për të provuar aftësinë e tij.

Tomaci pranoi pa hezituar dhe drejtori filloi testin.

Drejtori :Sa bejne 3 X 4 ?
Tomaci : 12, Zoti Drejtor!

Drejtori : Po 6 X 6 ?

Tomaci : 36, Zotëri !

Drejtori : Cili është kryeqyteti i Japonisë ?

Tomaci : Tokio , Zotëri !

Testi vazhdoi për një gjysëm ore dhe Tomaci nuk bëri asnjë gabim ! Drejtori i kënaqur, vendosi atëherë ta ndërpresë testin – por mësuesja pyeti nëse mund ti bënte Tomacit disa pyetje nga ana e saj. Që të dy pranuan dhe ajo filloi nga pyetjet.

Mësuesja: Mirë, Tomac ! Më thuaj, lopa ka 4 dhe unë kam 2 – Për çfarë bëhet fjalë ?

Tomaci : Këmbët, Zonjë!

Mësuesja: Korrekt !Por... çfarë gjendet në pantallonat e tua, që nuk gjendet në të miat ?

Drejtori u cudit nga pyetja...

Tomaci : Xhepat, Zonjë!

Mësuesja: Mirë, Tomac ! Çfarë kanë burrat dhe gratë mu në mes ?

Ndërsa Drejtori përgatitet të ndërhyjë, Tomaci përgjigjet : Gërmën 'R', Zonjë !

Mësuesja: Ku i kanë qimet më të përdredhura burrat dhe gratë ?

Tomaci : Në Afrikë, Zonjë ! - përgjigjet fëmija pa hezituar.

Mësuesja: Ç’është një gjë e butë, që në duart e një gruaje bëhet i fortë.

Drejtori zgurdulloi syte – por në të njëtën kohë, Tomaci përgjigjet : Manikyri i thonjve, Zonjë !

Mësuesja: Çfarë kanë burrat dhe gratë në mes të këmbëve?

Tomaci : Gjunjët, Zonjë !

Mësuesja: Mirë. Çfarë ka një grua e martuar më të madhe se një grua beqare ?

Tomaci: Krevatin, Zonjë.

Drejtori nuk po u besonte veshëve.

Mësuesja: Cila është pjesa e trupit tim, që është shpesh më e lagështa ?

Tomaci : Gjuha juaj, Zonjë !

Mësuesja: Cila është ajo fjalë që fillon me gërmën “P”, që përshkruan diçka që mund të jetë e lagët ose e thatë dhe që burrat dëshirojne ta shikojnë ?

Tomaci : Plazhi !

Drejtori duke gulçuar dhe duke marrë frymë si një egërsirë vendosi ti japë fund testit, duke folur me zë të lartë:
'Nuk do të dërgoj në klasën e dytë, por direkt në universitet !
As unë nuk do ta kisha kaluar plotësisht këtë test.

Morali i historisë:

DUKE U RRITUR BEHESH PERVERS

Fabula e Milingonës

Çdo ditë një milingonë e vogël arrinte në punë shumë herët dhe ia niste punës menjëherë. Ajo prodhonte shumë të mira materiale dhe ishte e lumtur.
Shefi, një luan, u mrekullua duke parë arritjet e milingonës, e cila nuk kishte as mbikqyrës mbi kokë. Ai mendoi, mqs milingona prodhonte kaq shumë pa një mbikqyrës mbi kokë, ajo do të prodhonte shumë më tepër nëse do të kishte një mbikqyrës. Kështu ai rekrutoi një buburrec, i cili kishte shumë eksperiencë si mbikqyrës dhe që ishte goxha i njohur për shkrimin e shkëlqyer të raporteve.

Vendimi i parë që ndërmori buburreci, ishte vendosja e një ore për të ndjekur funksionimin e punës. Atij gjithashtu i duhej nje sekretare për të shkruar të gjitha raportet e tij. Kështu pra, rekrutoi një merimangë që do të merrej me arkivimin dhe monitorimin e të gjitha telefonatave.
Luani u mrekullua nga puna e buburrecit dhe i kërkoi atij të prodhonte grafikë për të përshkruar normat e prodhimit dhe për të analizuar prirjet, që kështu Luani mund ti përdorte për prezantim tek mbledhja e bordit drejtues.
Kështu buburrecit iu desh të blinte një kompjuter, një printer me lazer.. e kështu punësoi një mizë që do të kujdesej për rrjetin informativ.

Milingona, që kishte qënë kaq prodhuese dhe e kenaqur, u bezdis nga këto masa të stërmëdha dokumentash dhe mbledhjesh, të cilat i merrnin shumë nga koha e saj.
Luani tanimë arriti në konkluzionin që ishte pikërisht koha e përshtatshme për të emëruar një tjetër punonjës, në ngarkim të departamentit ku punonte milingona. Ky pozicion iu dha bletës, e cila vendimin e parë që mori ishte të blinte një tapet dhe një karrige të lëvizshme për zyrën e saj.
Punonjësit të ri të ngarkuar me punë, bletës, iu nevojit gjithashtu një kompjuter dhe një ndihmës personal, që do ti sillte nga departamenti i mëparshëm materialet e duhura, që do ti duheshin për të pregatitur buxhetin, kontrollin strategjik dhe përmirësimin e planit ekzistues.

Departamenti ku punonte bleta tani, ishte një vend i trishtë, ku askush nuk buzëqeshte më dhe kushdo që të ishte do të mërzitej.
Atëherë në këto rrethana bleta bindi luanin që ishte domosdoshmëri një studim klimaterik i ambjentit të punës.
Luani duke parë raportet e ndryshme, vuri re që departamenti ku punonte milingona kishte një rënie të ndjeshme të punës, duke patur më pak prodhim se më parë.
Kështu ai rekrutoi bufin, që ishte shumë i njohur si këshillues dhe me famë për zgjidhje problemesh të tilla. Bufi kaloi 3 muaj në departament dhe më pas u kthye me një raport të stërmadh, që përmbante volume të panumërta që arrinin në përfundimin se : Departamenti është i mbipopulluar.

Hamendësoni se cilin punonjës pushoi të parin Luani ?

Milingonën sigurisht, pasi ajo tregoi mungesë motivimi dhe një qëndrim jo serioz në punë.

Përherë të vetmit që ndëshkohen, janë pikërisht ata që vërtetë punojnë.

Nëse shqiptarët do të ishin praktikues të islamit ?

Të analizojmë objektivat e situatës si dhe avantazhet:

1) Gratë nuk do i jepnin më makinës

a) Nuk do të ketë më trafik makinash
b) Nuk do të ketë më probleme për të parkuar
c) Numri i aksidenteve rrugore do të pakësohet


2) Gratë nuk do të kenë mundësinë të flasin

a) Do pakesohet papastertia akustike


3) Gratë nuk do të punojne më

a) Do të krijohen vende të reja pune


4) Gratë nuk do të kenë më autonominë për të bërë pazar (shoping)

a) Do shtohen kursimet financiare ne familje


5) Gratë do duhet të veshin të gjitha perçe

a) Do jene gati ne 5 minuta
b) S'do kete me banjo ambulante neper rruge
c) S'do kete me merzitje kur degjon fjaline: "O Zot sa jam shendoshur?"
d) "Do blej kete veshjen ngjyre jeshile ose kete tjetren ngjyre te verdhe nga Singapore?"
e) "Nuk di çfare te vesh kete mengjes!"


6) Gratë do t'i nënshtrohen komplet burrit

a) Nuk do kete me zenka familjare (UNE THEM, TI BEN)
Poker, birra edhe bilardo cdo mbremje me miqte


7) Poligam të tipit: "E dashur a bëjmë dashuri sonte?"

"Jo i dashur kam nje dhembje koke."
I fut nje shkelm e perzen edhe thua "Po e ndryshoj, po marr gruan tjeter,!"

Vetëm për të qeshur !
Buzëqesh tek xhaxhi