Fëmijët nëpër kopshte diskutojnë për telenovelat

Edukimi i fëmijëve të vegjël është një mision tepër i vështirë.

Në një kohë që e dinë se mësimi i të vegjëlve është shumë i vështirë, lejojnë që nëpër kopshte fëmijët të diskutojnë edhe për telenovela. Dikush i diskuton bashkë me ta, pasi e ndjek edhe vetë atë serial, ndërkohë që një pjesë i lë të lirë që ata të flasin për ato që shikojnë në televizor.

"Ne në kopsht diskutojmë përherë për Mariçuin. Edhe edukatoret flasin për telenovelën. Unë me mamin nuk humbasim asnjë pjesë", -tregon Ami, një vogëlushe 4-5 vjeçare.
Sipas edukatoreve, fakti se fëmijët diskutojnë për telenovela apo për emisione të tjera që realizohen në vend, nuk është faji i tyre, por i prindërve që i lënë të shikojnë emisione dhe telefilma të tilla.
"Prindërit duhet të bëjnë më kujdes, nuk duhet t'i mbajnë fëmijët përpara ekraneve kur shikojnë telenovela apo emisione që janë për të rritur. Sepse, shpesh herë nga fëmijët dëgjojmë edhe fjalë që kanë lidhje me politikën", - tregon një edukatore.
Por, ndërkohë në çerdhe, jo se situata është më ndryshe, pasi edhe fëmijët 3-vjeçarë shikojnë televizor së bashku me prindërit dhe mësojnë emrat e personazheve të telefilmave të ndryshëm.

Çerdhet e fëmijëve në kryeqytet janë shndërruar në mjedise jo vetëm komode për mirërritjen e tyre, por edhe shumë të rëndësishme, ku të vegjlit mund të zhvillojnë aftësitë e tyre të të kuptuarit dhe të shprehurit. Në Qendrën Ekonomike për Zhvillimin dhe Edukimin e Fëmijëve na thonë se në çerdhet e kryeqytetit, prej kohësh aplikohen shërbime edukative dhe psiko-sociale. Stafi edukator që gjendet çdo ditë pranë fëmijëve, është i përkushtuar dhe i kualifikuar për të ofruar kujdes, mirëqenie fizike dhe emocionale për fëmijët. Çdo edukator ka përkatësisht 6-7 fëmijë në përkujdesjen e tij, ndërsa çdo edukator që punon pranë grupit latant ka nën përkujdesje 5 fëmijë. Ky raport siguron përkujdesje të mirë individuale dhe garanton mbështetje të mirë zhvillimore, veçanërisht te fëmijët latantë.

Stafi edukator, kryesisht me arsim për infermieri, ndjek në mënyrë të vazhdueshme kualifikimet dhe trajnimet e nevojshme lidhur me zhvillimin e fëmijës 0-3 vjeç, formimin e personalitetit, format pozitive të komunikimit dhe disiplinimit, vështirësitë zhvillimore psikologjike, me qëllim rritjen cilësore të bashkëveprimit edukator-fëmijë.

Ermenlinda Hoxhaj, G. Shqiptare

"Nata e nxehtë e Obamës"

Thashethemi i National Enquirer - Pas skupit për Tuger Woods, revista sulmon presidentin.

Çfarë ka ndodhur mes Vera Beikër dhe Barak Obamës?

E djathta republikane dhe shtypi i thashethemeve kanë gjetur më në fund një ish të dashur të bukur të presidentit? Është tentativa e njëmbëdhjetë për ta shtënë në dorë (kur ishte kandidat e kanë akuzuar se kishte bërë seks gay në një limuzinë, por i ashtuquajturi shok i limuzinës ishte një hamendësim)?

Për momentin mediat serioze dhe me reputacion heshtin; saitet e lajmeve nuk shkruajnë asgjë, por lexuesit që komentojnë në internet kanë filluar të flasin, duke nisur nga "Nju Jork Times" onlain e deri tek gazetat e revistat më pak të shitura.

Komentuesit konservatorë shajnë dhe ripublikojnë artikullin e National Enquirer që tregon për një ndalim në hotel të Barak Obamës me Vera Baker, e cila, në 2004 mblidhte fonde për fushatën e tij të senatorit.

Por, në saitin e Enquirer, dhe në Drudge Report, që njihen si media antiliberale, po të njëjtat që bënë publik dhe rastin Klinton-Monica Lewinsky 1998, artikulli tashmë është zhdukur:

"Faqja nuk është e disponueshme, ose është në përpunim", kjo lexohet tek saitet onlain të të dyja mediave. Ndërsa pjesa tjetër e popullit amerikan, e cila nuk pëlqen të komentojë nëpër saite gazetash, më shumë se sa është e skandalizuar, bën batuta.

Komentet janë nga më të ndryshmet të tilla si: "Tani shpresoj që republikanët të fitojnë zgjedhjet dhe të harxhojnë 100 milion dollarë për një komision hetimor", si ajo e bërë për Levinskin, i cili ishte një komision i sikletshëm dhe shumë i kushtueshëm. Ka komente të tjera pastaj të tipit: "Urrà për Obamën! Vera Baker është shumë më e mirë se Monika". Dhe të tjerë "Obama me një grua? Duket shumë gay - por ndoshta është një metroseksual".

Edhe emri "Vera Baker" në Wikipedia shfaqet me një shenjë (është i bllokuar editimi) dhe një vijë e kuqe në bri të lajmërimit "po vendosim nëse duhet ta fshijmë, apo jo këtë artikull"). Shumë blogje janë zhdukur nga kërkimi i Google. Por, nuk mund të bëhet më asgjë, është viti 2010 dhe historia është vetëm një klikim larg.

Baker është sot 35 vjeç është nga San Françisko, kishte krijuar një grup që mblidhte fonde për kandidatët me ngjyrë, ka qenë drejtoreshë financiare e fushatës së Obamës për kandidimin e tij në senat. Për të përflitet prej vitesh. Kanë shkruar blogje republikane dhe britaniku Daily Mail. Thuhet madje që Mishel Obama kishte zbuluar gjithçka dhe ishte tërbuar. Baker nga ana e saj ka mohuar gjithçka, këtë e ka bërë dhe nëpërmjet një avokati.

Në një farë pike u zhduk dhe u transferua për të punuar në Martinica. Ka dhe më keq. Më e keqja ndoshta po vjen. Sipas lajmit të parë që publokoi Enquirer, shoferi që shoqëronte Obamën gjatë fushatës (por nuk bëhet e ditur se kur), kishte treguar që e kishte lënë Obamën dhe Verën në një hotel në Washington.

Ku, sipas shoferit, Bekër nuk rrinte në hotel pasi ajo jetonte po në Washington. Gjithnjë sipas revistës Enquirer thuhet se për të gjithë këtë ekziston një video si provë, kjo falë telekamerave të brendshme të hotelit.

Por dje u bë një përgënjeshtrim: e përjavshmja nuk e kishte videon, por dinte vetëm që një video e tillë ekzistonte. Dhe se disa agjenci të klasifikuara si në krye të listës për urrejtjen ndaj Obamës ofrojnë një milion dollarë për videon komprometuese.

Ndërsa, të shtunën mbrëma çifti Obama dukeshin shumë në humor, siç bën të ditur korrespondenti i dërguar në shtëpinë e bardhë për darkën. Presidenti ka bërë një fjalim plot me humor (çdo vit një skuadër komikësh bashkohen për t'i shkruar batutat, kjo gjë bëhet që nga koha e Reganit).

Por, sipas referimeve të Huffington Post, «dukeshin retë" e një skandali seksual të mundshëm. Do të plasë më të vërtetë? Ndoshta, por këtë herë në formë tjetër dhe me pasoja të tjera Obama i ka kaluar të gjitha kategoritë e vjetra dhe është quajtur si një lider - rockstar, dhe mbi yjet e rokut flitet shumë.

Ose ndoshta rasti Obama- Beker do të bëhet një furtunë në Web (dhe në mediat e tjera, nëse do të dali ndonjë provë në dritë) duke iu dhënë material të ri atyre që u zhgënjyen dhe sidomos ata që e urrejnë presidentin me ngjyrë.
Po ndodhin gjëra serioze në Amerikë kohët e fundit!

Shekulli

Flora, gruaja që "braktis" familjen në emër të transparencës

Ekonomistja tregon se zhgënjimi i 20 viteve e ka detyruar të ndërmarrë masën më ekstreme, atë të përfshirjes në grevën e urisë, bashke me deputetet dhe mbeshtetesit e socialisteve.


Qëndron në cepin e çadrës së madhe, atu ku prej katër ditësh ndodhen 200 burra e gra. Që kur opozita vendosi të ndërmarrë hapin ekstrem të betejës politike, Flora ka zënë qoshëzën e çadrës, paçka se vetëm katër metra rrugë e ndajnë nga kryeministria. Pikërisht në këtë qoshëz, janë mbledhur të gjitha gratë që marrin pjesë në grevën e urisë. Në fillim ishin dhjetë, e tash e tutje do të jenë 9 për shkak të përkeqësimit të shëndetit të Klodiana Spahiut. Por, duket se ky fakt nuk ka pezmatuar asnjë prej grave që vijon në kushte të rënda grevën e tyre. I ka bërë më të forta, aq sa të gjitha urojnë që shëndeti mos t'i braktisë deri në ditën e fitores.

***
Vendosi të futet në grevë urie e bindur që prej aty do të dalë me fitore.
Për kërkesat që ka parashtruar opozita, Flora është gati të vetëflijohet, pasi për të, këto 20 vite nuk kanë qenë vitet për t'i harruar të jetës së saj.

Ndaj ka braktisur familjen, (ajo është personi i vetëm që kujdeset në një shtëpi prej 6 anëtarësh) e bindur se vetëflijimi është rruga e vetme për të ndryshuar këtë vend.


"20 vitet më të bukura të jetës sime më kanë kaluar në mjerim, varfëri dhe pa asnjë shpresë për të nesërmen. Unë nuk dua që fëmijët e mi të kenë të njëjtin fat, ndaj dhe nuk e kam menduar dy herë kur krerët e partisë që unë besoj se do t'i ofrojnë një të ardhme më të mirë të këtij vendi vendosën të ndërmarrin këtë hap", - thotë Flora Hasanaj.
Gruaja 45 vjeç është nënë e dy fëmijëve dhe për këtë vendim ka miratimin e familjes së saj. Flora të tregon, tejet e kënaqur, mesazhet e së bijës. Ajo jo vetëm e përkëdhel dhe i jep kurajë, por i thotë me plotë gojën sa krenare ndihet për të. Nuk është vetëm ajo dhe 8 gra apo 110 burra që prej katër ditësh tashmë kanë nisur luftën e tyre, jo vetëm kundër urisë. Ata kanë përkrahjen e familjarëve të tyre, e qindra e qindra njerëzve që jo vetëm i bëjnë të ndihen më krenar, por edhe të vlerësuar për sakrificën e tyre.

Ndaj duket se jo vetëm Flora Hasanaj, por edhe të gjithë pjesëmarrësit në këtë grevë urie, luten në zë që shëndeti mos t'i braktisë deri në ditën e fundit.

Shekulli

Mbi mediokritetin e muzikës shqiptare!

Të gjithë ata që si mua janë lindur në vitet 80 apo pak më vonë, janë rritur me një farë muzikë që udhëtonte n që dy binare të ndryshëm, ndoshta në tre. Kishim muzikën para lindjes tonë, ate që quanin “muzikë e lehtë” dhe vetëm një emër kaq i tmerrshëm të jep idenë se çfarë muzikë ...ishte dhe se çfare tekstesh kishte.

Një emër i tillë mund të dilte vetëm nga zyra të errëta ku mblidheshin udhëheqesit e partisë. Bazohej në një tastierë të thjeshtë dhe në zërin e këngëtarit. Natyrisht që bëme gjënë e vetme që mund të bënim: e snobuam. U kishte ikur koha, thamë, Vace Zelës e Kozma Dushit. Videot e tyre mund të na bënin pak për të qeshur, mund të kishin një melodi të lezetshme që mbahej mend lehte ( Eja o shoku ynë…Dhe shiu pik pik pik…apo pajk pajk pajk siç këndohej para Vaçe Zeles ).

Por, t’a marre dreqi, erdhën vitet 90.
Rrëzuam bustin, u rritëm dhe përpara çdo festivali rrinim me sy hapur duke pritur grupin tjeter. Nga një anë dëgjonim G’n’R, Scorpions, Metallica, Pet Shop Boys, Duran Duran, nga ana tjetër festivali na shërbente ca gjëra qesharake. E megjithatë kishim një besim të patundshëm, unë personalisht isha i bindur që nga një moment në tjetrin do dilte një grup që do ndryshonte gjithçka. Vonë e kam kuptuar që ishte një festival për prindërit tanë dhe jo për ne.
Pak a shumë ne çdo festival pranonin dy apo tre grupe tanët, pjesa tjetër ishin përsëri të ricikluarit. Ne kishim Ritfolk, Arb dhe Djemtë e detit. Më para Aleksander Gjoka.
Mendoja që mund të bëhej simboli jone por mjaftoi që të fitonte një festival që të mos ndjente më stimujt e duhur për të vazhduar rrugën e tij. Djemtë e detit kishin histori tjeter, dhe kishim shpresa edhe tek ta. Besoja që DED nuk ishin akoma një grup i madh, por nga viti ne vit do rriteshin. Ishte e qartë që frymëzoheshin nga e njëjta muzikë nga e cila frymëzoheshim ne, që ishin rritur edhe ata me Guns’n’Roses, dhe që festivalin tjetër do fitonin sepse do dilnin me një këngë të jashtëzakonshme. DED kishin, në vitet e para 90, mundësitë për t’u bërë vërtet grupi me i madh shqiptar. Për fat të keq edhe ata nga viti ne vit nuk mësuan se si bëheshin gjërat më të komplikuara në kitarë dhe s’arritën të bënin dot të paktën një album. Ishin një grup që jetonte në funksion të festivalit. E megjithatë, DED ishin mëkati jone i pare.
Ndryshe Arb e Ritflok. Të paret më kanë lënë gjithmonë përshtypjen që ngjiteshin në skenë thjesht për të mos lënë Redonin vetëm, dhe edhe pse arritën një sukses të konsiderushem i detyroheshin vetëm tij. Ndoshta kjo gjë i bllokoi, ndoshta figura karizmatike e Redonit nuk i lejonte të përshkonin rrugë të reja, dhe si shumë grupe të tjerë edhe ata u dogjen shumë shpejt, jo aq shumë për probleme se sa për suksesin që arriten dhe që i bllokoi.
Pastaj ishte Elton Deda. Deda ishte tamam bir 90-ës shqiptare. Ndoshta edhe më shumë. Në festival propozonte ca gjëra, pak sipër mediokritetit ndërsa nga ana tjetër kishte një projekt shumë interesant: Thunder Way. Jam i bindur që sikur Thunder Way të kishin kënduar shqip do e kishin influencuar shumë muzikë tonë. Për atë moment ama, një projekt si Thunder Way ishte teper, ishte shumë larg, ishte shumë para për ne.

Qe më interesante dhe më e ndershme rruga e ndërmarre nga Ritfolk. Me një emer kështu në Shqipëri të pështyjnë në fytyrë, po dy çunat nga Tirana nuk donin t’ja dinin shumë. Sot pyes veten nëse e dinin që nuk bënin folk, por atëhere s’kishte rëndësi.
Ritfolk ishin dy djem që nuk kopjonin në mënyrë te dukshmë askënd, që arrinin të ndërthurnin Shqipërinë e askohe me modernitetin që afrohej, dhe kishin edhe tekste të pranueshme, në mos të bukura. Kjo ishte diçka që në ate kohë s’kishte asnjeri, e …në dreq, edhe tani s’është se e ka njeri.
Jam i bindur që Ritfolk ngelen grupi më i mirë shqiptar.
Të pëlqenin, edhe nëse ti nuk e dije që po të pëlqenin. Kushdo që interesohet për muzikë mund të dijë përmendsh një apo dy këngë te Arb, Akullthyesve apo E.Dedes, por di të paktën katër apo pesë të Ritfolk. Natyrisht që edhe këta nuk fituan asnjë festival, por kjo ishte thjesht një shenjë tjetër që tregonte që ishin vërtet në rregull, që ishin çuna njish. Ndër të tjera, ishin të parët që arritën te futeshin në studio e të rregjistronin një album tamam. Shpeshherë pyes veten se çfarë rruge do kishin marrë çunat sikur të mos ishin ndarë. Më pelqen ti imagjinoj tek vazhdojnë të patrembur, tek shtojnë album mbas albumi duke gjetur rrugë të reja në folk-country-soft rock pa tradhëtuar asgjë e askënd. Por nga ana tjeter frika e madhe që s’do mund të duroja dot është t’i shikoja tek bëjnë ndonjë përpunim të “ Të duket vajza porsi bananja, oh yeah…”

Kur Ritfolk u ndane, kur Redon Makashi u mbyll akoma më tepër në vete dhe në dashuritë e humbura, kur Elton Deda nuk gjente rrugën, kur Aleksander Gjoka filloi të bënte muzikë të lehtë mendova që kishte mbaruar një periudhë positive për muziken shqiptare, dhe që ajo që do vinte do na çonte akoma më përpara. Tashmë djemtë ishin rritur, tashmë 20 vjeçaret kishin dëgjuar shumë gjëra, do kishin blerë kitare e do kishin krijuar grupe, do këndonin e do na habisnin. Por për fat të keq do vinin dhjetë vjet tmerrësisht mediokër, dhjetë vjet masakrimi muzikes popullore dhe tekste të tipit

“…gjermania…rakia…italia…greqia…dashuria…”

Ajo që më indinjon më shumë është fakti që shpesherë mjafton një album, një këngëtar, një këngë për të nisur një periudhë të artë. E gjithë muzika amerikane ka ndryshuar thjesht për Highway 61 te Dylan e The Velvet underground. Vetëm një album j’u desh italianit De Andre për te shkatërruar e për të rithemeluar muzikën e vendit të tij. Muzika botërore është e mbushur plot me shembuj të tillë. Nga Beatles te Stones, te Velvet, Te Sex Pistols, te Jethro Tull, te Joy Division, te Nirvana e te Clash. Dhe talenti nuk ka të bëjë aq shumë në fund të fundit, nëse është e vërtetë që Sex Pistols nuk dinin ti binin kitarës kur bënë albumin e parë dhe, sinqerisht, nuk kanë mësuar kurrë.

Ajo që duhet nuk është aq shumë një grup perfekt, por thjesht një grup që te krijojë diçka të re. Derisa ky a këta të vijnë…Gjermania…rakia…

Tirana Calling

Shqipëria në një festë madhështore në sheshin Nënë Tereza me rastin e 1 Majit

Gati 500 mijë e kusur shqiptarë ju përgjigjën ftesës së kryeministrit Berisha për të festuar ditën ndërkombëtare të punëtorëve, 1 Majin në një festë madhështore në sheshin Nënë Tereza (së shpejti Sheshi Babë Berisha).

Burra, gra, fëmijë, pleq, plaka, pensionistë, invalidë dhe veteranë kishin braktisur vendet e punës vetëm që të shihnin nga afër mësuesin e lavdishëm dhe birin e Partisë Demokratike, prof.doktor.etj.etj Sali Berishën i cili refuzoi makinën, avionin dhe helikopterin për të ardhur në shesh por preferoi të vinte në këmbë nga shtëpia e tij duke e cilësuar si një udhëtim historik siamez.

Ku shkelte Berisha po mbinte bari, një mrekulli që mund të ndodhte vetëm nën udhëheqjen e qeverisë më të sukseshme te Europës Lindore deri në Azi.

Të ekzaltuar simpatizantët e Berishës nisin të shkulnin pllakat e sheshit ku kishte shkelur Berisha që ti ruanin si suvenire.

Sheshi i mbushur tej kapacitetit nga banorë të Shkodrës, Gërdecit, Maliqit të cilët thërrisnin se nuk kishte katastrofë natyrore që ti pengonte për të ardhur në festë bashkë me qytetarët e tjerë të NATO-s.

"I kemi borxh kësaj qeverije dhe nuk mundemi mos me ja shpërbly duke kenë i pranishëm sot" u shpreh një shkodran i cili përfaqësonte familjen e vet edhe vellain por ky i fundit ishte ne shtëpi duke hequr ujin me kova.

Në fjalën e tij kryeministri Berisha pasi rreshtoi vetëm disa qindra suksese të tijat dhe ca nga të qeverisë u tha të pranishmëve se kjo ishte hera e fundit qe mblidheshin në këtë shesh, pasi nga Janari i vitit 2011 festa e 1 Majit do ta festonin në sheshin e Romës, Parisit, Bathores, Kamzës, Brukselit dhe sidomos të Vjenës pasi shqiptarët si qytetarë të NATO-s do të lëvizin pa viza.

Kryeministri u përcolli festarëve edhe përshëndetjet e ngrohta të shokut Nano i cili nuk mundi të vinte nga Vjena pasi kishte frikë nga avionat dhe helikopterët dhe nuk kishte guximin e Berishës.

Ndërkohë Berisha u njoftua se edhe sindikatat e minatorëve kishin dashur ti bashkoheshin festës qeveritare të 1 Majit por i kishin penguar banditët e Edvin Ramës aty para kryeministrisë të cilët menjëherë ngritën cadra dhe u zunë rrugën minatorëve.

Fjalimi i kryeministrit ndërpritej nga brohoritjet e popullit si “Sali-Parti jemi gati kurdo ti”, por Berisha u kërkoi të mos thërrisnin aq fort se rrezikohej të thyeheshin xhamat e ndërtesës së Universitetit të Tiranës (së shpejti Universiteti Sali Berisha).

Më pas festa ka vijuar me një koncert historik ku ka kënduar edhe vetë anëtarja e kryesisë së Partisë, Ministrja e Tallavasë dhe Dekoltesë, zj.Ciljeta e cila gabimisht këndoi këngën “Dorëheqja”.

Duke parë se turma 500 qindmijëshe nuk po e mirëkuptonte fjalën "dorëheqje" Ministrja Cili sqaroi fansat e saj se ishte fjala për dorëheqjen e kreut të PS.

Korrieri

Komentet dhe Anonimiteti!?

Dy lajme interesante ditët e fundit më tërhoqen vëmëndjen! Në të parin mësojmë se në Brazil një gjykatë ka dënuar Google të paguajë një dëmshpërblim prej 8.500 $ për disa komente që janë shkruar nga një përdorues i Rrjetit social Orkut (Pronësi e Google), duke ofenduar dhe akuzuar një prift vendas për pedofili (tema në fjalë është shumë delikate)! Në lajmin e dytë gazeta New York Times shkruan mbi politikën e re që do ndjekë për komentuesit në versionin online të kësaj gazete!



Ku ndodhet bota e Internetit shqiptar? Në çfarë niveli jemi?
Para disa ditësh ishte pikërisht Kryeministri Shqiptar i cili lajmëroi në një ditë të rëndësishme për botën IT shqiptare, që synimi i Shtetit Shqiptar ishte pajisja masive me Internet (bandë të gjerë) të popullit! (Personalisht mendoj që nëse arrihet do ishte një plus i madh për ne)! Lajm që presupozon një rritje të ndjeshme të përdoruesve të Internetit në Shqipëri.

Mjafton një vizitë e vogël te disa nga mediat online më të mëdha Shqiptare si BalkanWeb, Shekulli apo Korrieri për ta parë nivelin/gjendjen e komenteve, akuza nga më të ndryshmet, ofendime nga me ordineret (të cilat derisa/nëse tutelohen nga moderatorët janë lexuar nga një numër i konsiderueshëm vizitorësh)!

Mund të thoni që është një formë tutele “anonimiteti”, pasi shumë informacione jane delikate dhe nuk mund të thuhen pa patur pasoja, pasi demokracia jonë është tepër e brishtë dhe lejimi i shkrimit të mendimeve tuaja duke u fshehur pas nofkave është diçka pozitive, kur ndërkohë lexon vetëm ofendime dhe sharje nga më të rëndomtat (personalisht mendoj qe eshte gje e gabuar)! Sidoqoftë është diçka negative për faqen që lejon komente të tilla, lajmet tek ata i lexojne mijëra persona online, një gjë është akuza e përgjithshme dhe diçka tjetër është ajo e përdorimit te “Emer Mbiemër” për të akuzuar dikë në mënyrë të drejtpërdrejtë!


Koment nga gazeta shekulli online

Koment ne faqen BalkanWeb

Koment tek gazeta Korrieri Online

Një të nesërme mos të ju duket diçka e çuditshme kur një denoncim i mirëfilltë të trokasë në dyert e “Gazetave Shqiptare” apo përfaqesuesve zyrtarë të këtyre faqeve që lejojnë lexuesit të bëjnë (komente) akuza të tilla, për arsyen se i lejojnë ato!

Tashmë të vësh në dyshim potencialin e Internetit dhe Rrjeteve Sociale do ishte një nënvleftësim banal, një koment brënda disa orëve mund të marrë përmasa të mëdha dhe të shpërndahet me një shpejtësi të paimagjinuar në Interneto-sferë, duke dëmtuar imazhin e X apo Y individi!

Çfarë masash do marrin këto media të mbrojnë veten e tyre një të nesërme nga akuza, si ajo ndaj Google?
Si do përballojnë fluksin e vizitorëve Shqiptarë që po rritet dita ditës, të cilët do jenë të etur të japin mendimet e tyre ne formë anonime ndoshta? Do luajnë ndonjë rol edukues apo jo, ato si media? Kanë menduar që ndoshta duhet te krijojnë një rregullore edhe për komentet?

Nëse po! Duhet të jetë diçka vizive, diçka e thjeshtë për tu kuptuar! Duhet te gjejnë një menyrë funksionale për ta bërë, mund të lejojnë komentet vetëm nga persona të cilët regjistrohen dhe përdorin “Emer Mbiemër” të vërtetë në komente, mund të moderojnë komentet para se të postohen!

Një shembull konkret, ku disa rregulla elementare janë vizive dhe komentuesi lajmërohet para se të komentojë, është http://shtypidites.com/

Eklipsi, Peshku Pa Uje

Partia "i heq" minifundin Çilit

Dy çudira u vunë re në festën e djeshme qeveritare të 1 majit. E para ishte çudia e mediave ndërkombëtare që talleshin me ne duke thënë që një "qeveri e djathtë në Europë, feston 1 majin e të majtëve" dhe e dyta ishin veshjet e këngëtareve femra.


Asnjë dekolte, madje as te Çiljeta, që kishte veshur një fustan të pazakontë.

Trupi i Çilit, i mësuar me veshje disi më të ndryshme, e dëshmonte sikletin e vet te...sqetullat. Pasi gërmuam pak, mësuam se urdhëri ishte dhënë nga Jozefina e cila nuk i duron dot as meshkujt e as femrat lakuriq. Urdhri oral i Jozit ishte: "Nuk du me pa asnji me minifun' dhe dekolte....".


Në PD, qeveri dhe në mjediset e zyrave të Kuvendit, kane qenë ditë te zjarrta diskutimesh "nën zë" ato per votimin në PD, ku mes më të votuarve për anëtare të Këshillit Kombëtar ka qenë edhe një nga këngëtaret më të njohura për esktravagancën e saj Çiljeta.
Pjesa më e pakënaqur ndaj këtij votimi, ka qenë ai që njihet si "krahu i Jozefinës" brenda PD-së. Ky grupim nuk e ka fshehur dot disaprovimin dhe përçmimin për një votim të tillë, madje një prej mbështetësve të J.Topallit, në linjë telefonike, në inat e sipër u shpreh: "Nuk e dinim që duhet t'i bëjmë punët me b...thë këtej e tutje.." Fraza i referohet njërit prej hiteve më të njohur të Çiljetës, atij me titull "Sa e kam b..thën e mirë".

Me shumicë absolute në Kongres, PD zgjodhi ne dhjetor te vitit te kaluar këngëtaren Çiljeta Xhilaga, te njohur per klipet e saj te nxehta.


Shekulli

Komentet dhe Anonimiteti!?

Dy lajme interesante ditët e fundit më tërhoqen vëmëndjen! Në të parin mësojmë se në Brazil një gjykatë ka dënuar Google të paguajë një dëmshpërblim prej 8.500 $ për disa komente që janë shkruar nga një përdorues i Rrjetit social Orkut (Pronësi e Google), duke ofenduar dhe akuzuar një prift vendas për pedofili (tema në fjalë është shumë delikate)! Në lajmin e dytë gazeta New York Times shkruan mbi politikën e re që do ndjekë për komentuesit në versionin online të kësaj gazete!



Ku ndodhet bota e Internetit shqiptar? Në çfarë niveli jemi?
Para disa ditësh ishte pikërisht Kryeministri Shqiptar i cili lajmëroi në një ditë të rëndësishme për botën IT shqiptare, që synimi i Shtetit Shqiptar ishte pajisja masive me Internet (bandë të gjerë) të popullit! (Personalisht mendoj që nëse arrihet do ishte një plus i madh për ne)! Lajm që presupozon një rritje të ndjeshme të përdoruesve të Internetit në Shqipëri.

Mjafton një vizitë e vogël te disa nga mediat online më të mëdha Shqiptare si BalkanWeb, Shekulli apo Korrieri për ta parë nivelin/gjendjen e komenteve, akuza nga më të ndryshmet, ofendime nga me ordineret (të cilat derisa/nëse tutelohen nga moderatorët janë lexuar nga një numër i konsiderueshëm vizitorësh)!

Mund të thoni që është një formë tutele “anonimiteti”, pasi shumë informacione jane delikate dhe nuk mund të thuhen pa patur pasoja, pasi demokracia jonë është tepër e brishtë dhe lejimi i shkrimit të mendimeve tuaja duke u fshehur pas nofkave është diçka pozitive, kur ndërkohë lexon vetëm ofendime dhe sharje nga më të rëndomtat (personalisht mendoj qe eshte gje e gabuar)! Sidoqoftë është diçka negative për faqen që lejon komente të tilla, lajmet tek ata i lexojne mijëra persona online, një gjë është akuza e përgjithshme dhe diçka tjetër është ajo e përdorimit te “Emer Mbiemër” për të akuzuar dikë në mënyrë të drejtpërdrejtë!


Koment nga gazeta shekulli online

Koment ne faqen BalkanWeb

Koment tek gazeta Korrieri Online

Një të nesërme mos të ju duket diçka e çuditshme kur një denoncim i mirëfilltë të trokasë në dyert e “Gazetave Shqiptare” apo përfaqesuesve zyrtarë të këtyre faqeve që lejojnë lexuesit të bëjnë (komente) akuza të tilla, për arsyen se i lejojnë ato!

Tashmë të vësh në dyshim potencialin e Internetit dhe Rrjeteve Sociale do ishte një nënvleftësim banal, një koment brënda disa orëve mund të marrë përmasa të mëdha dhe të shpërndahet me një shpejtësi të paimagjinuar në Interneto-sferë, duke dëmtuar imazhin e X apo Y individi!

Çfarë masash do marrin këto media të mbrojnë veten e tyre një të nesërme nga akuza, si ajo ndaj Google?
Si do përballojnë fluksin e vizitorëve Shqiptarë që po rritet dita ditës, të cilët do jenë të etur të japin mendimet e tyre ne formë anonime ndoshta? Do luajnë ndonjë rol edukues apo jo, ato si media? Kanë menduar që ndoshta duhet te krijojnë një rregullore edhe për komentet?

Nëse po! Duhet të jetë diçka vizive, diçka e thjeshtë për tu kuptuar! Duhet te gjejnë një menyrë funksionale për ta bërë, mund të lejojnë komentet vetëm nga persona të cilët regjistrohen dhe përdorin “Emer Mbiemër” të vërtetë në komente, mund të moderojnë komentet para se të postohen!

Një shembull konkret, ku disa rregulla elementare janë vizive dhe komentuesi lajmërohet para se të komentojë, është http://shtypidites.com/

Eklipsi, Peshku Pa Uje

Citate thumbuese për punën

A kemi vërtetë dashuri për punën ne shqiptarët ? Si shpjegohet numri i madh i të papunëve në vendin tonë, me anën e mungesës të vendeve të punës, apo me parazitarizëm?

Shqipëria gjatë diktaturës komuniste drejtohej politikisht nga Partia komuniste, e quajtur jo më kot Partia e Punës dhe gjatë kësaj periudha u kryen shumë punë vullnetare, duke tharë këneta, duke hapur toka bujqësore, duke ngritur sistemin hekurudhor, duke ç'pyllëzuar etj. Mos vallë kjo periudhë na la gabimisht një shije të hidhur ndaj punës ?

Kemi përzgjedhur më poshtë disa citate pikante rreth punës, mund të shtoni edhe ju të tjera.

Puna është e shenjtë, prandaj mos e prek me dorë.

Po të hipi dëshira për punë, ulu dhe prit të të kalojë.

Punën e sotme mos e lër për nesër, nëse s'ke asnjë plan për pasnesër.

Punë punë natë e ditë, që fqinjët tanë të shohin dritë. Moderne

Me ane te punes njeriu u distancua nga majmuni. Disa duhet te punojne ende…

Budallai me i madh ne bote eshte ai qe e ben punen e tij ne menyre te mrekullueshme, pa dashur te rene ne sy. ~Michael Korda~

Ne kete jete rendesi kane vetem 2 gjera: shendeti e deshira per te
punuar. Une kam shendetin, gruaja ime deshiren per te punuar. S'kemi
probleme.

Ekzistojne 2 zanate qe mund te behen me pak pervoje. Njeri eshte
prostitucioni, tjetri gazetaria sportive. Shume shpesh jane e njeta
gje. Howard Cosell

Ndryshimi midis intelektualit dhe punetorit?! Punetori I lan
duart perpara se ta beje shurren, intelektuali pasi e ka bere ate.
Jacques Prevert

Nga e thena ne te bere eshte nje zarf per tu dhene.
Marcello Marchesi

Nga puna s'ka vdekur askush, por perse te rrezikojme ?

Puna me mahnit, mund te kaloj ore te tera duke e veshtruar.

Mos u bej egoist, punen lerja te tjereve.

Thone qe puna eshte shendet, por une faleminderit jam shume mire me shendet.

Pagjumesia e tij ishte torturuese, nuk mund te flinte asnje ore gjumi gjate orarit te punes. Arthur Baer

Epitaf : " Kreu vetem detyren e tij". Gjynah, po tė mendosh se edhe sa shumė gjera tė tjera mund tė kishte bere. Peter Bloch

Kur e kuptova qe nuk kisha talent, ishte shume vone. Tashme isha bere i famshem.

Punen e sotme mos e ler per neser se mund ta besh edhe pasneser.
Pune pune nate e dite qe fqinjet tane te shohim drite. Moderne

Me ane te punes njeriu u distancua nga majmuni. Disa duhet te punojne ende…

Nese do kishim lindur per te punuar nuk do lodheshim kaq shpejt.
Lindim te lodhur dhe jetojme per tu shplodhur.

Puna është kursi ku mësohet si pihet alkool. Oscar Wild.


Puna nuk është turp- diskuton tutori me një prostitutë

Përzgjodhi: Stop Injorancës http://www.facebook.com/NdalPaditurise2

1 Maji, në Shkodër, i riu vetëlidhet me zinxhirë

Një i ri nga qyteti i Shkodrës ka vendosur të protestojë ndryshe 1 Majin.

Afrim Gërbeti, rreth 30 vjec është vetëlidhur me zinxhirë përpara memorialit të 2 Prillit në qendër të qytetit më të madh verior. Zinxhiri me të cilin kishte lidhur veten ishte vendosur në njërën nga shtyllat e memorialet.

“Protestoj për rininë shkodrane e cila cdo ditë është dhe më e papunë”- ka treguar i riu. Përreth tij ishin vendosur pankarta “1 maji jo festë por protestë”. Stop dhunës së fjalës”.

“Protestova për të kërkuar të drejtat tona. Ka rënë numri i të punësuarve, unë si qytetar i thjeshtë kam vendosur të ngre zërin duke kryer këtë veprim në sheshin ku u vranë “Dëshmorët e Demokracisë”.

Protesta është ndjekur me kureshtje nga qytetarë të ndryshëm.

Ballkan Web