Monday, January 30, 2012
Zgjimi i mendjes
Stop Injorancës
Unë mendoj se Zgjimi i Mendjes kalon nëpër disa faza, përndryshe nuk mund të quhet i tillë. Fazat janë:
- 1. Problem.
- 2. Nuk e shoh problemin.
- 3. Problemi fillon më prek mua personalisht.
- 4. E shoh problemin, por nuk e kuptoj.
- 5. Filloj informohem, por informohem keq.
- 6. Mendoj se po e bëj detyren time si qytetar.
- 7. Zhgënjehem.
- 8. Humbas dëshirën për të ndryshuar gjërat.
- 9. Problemi është akoma aty dhe vazhdon të më dëmtojë.
-10.Filloj informohem siç duhet.
-11.Kuptoj që vetëm s'mund të bëj dot gjë.
-12.Filloj të informoj të tjerët.
-13.E marr vetë situatën në dorë.
-14.Kuptoj që nëse dua të ndryshoj gjërat, atëherë s'duhet të delegoj askënd që të marrë vendime për mua.
-15.Filloj të bëhem nevrik.
-16.Nuk e pranoj më situatën.
-17.Kuptoj që s'kam asgjë për të humbur.
-18.S'kam më frikë as nga vdekja.
-19.ZGJOHEM.
-20.REVOLUCION.
-21.LIRI.
90% e shqiptareve janë akoma tek faza e 4-t dhe 9.9% tek faza 8-të.
Ermal Patushi - E DI SHQIPERIA /Lo Sai Albania!
Unë mendoj se Zgjimi i Mendjes kalon nëpër disa faza, përndryshe nuk mund të quhet i tillë. Fazat janë:
- 1. Problem.
- 2. Nuk e shoh problemin.
- 3. Problemi fillon më prek mua personalisht.
- 4. E shoh problemin, por nuk e kuptoj.
- 5. Filloj informohem, por informohem keq.
- 6. Mendoj se po e bëj detyren time si qytetar.
- 7. Zhgënjehem.
- 8. Humbas dëshirën për të ndryshuar gjërat.
- 9. Problemi është akoma aty dhe vazhdon të më dëmtojë.
-10.Filloj informohem siç duhet.
-11.Kuptoj që vetëm s'mund të bëj dot gjë.
-12.Filloj të informoj të tjerët.
-13.E marr vetë situatën në dorë.
-14.Kuptoj që nëse dua të ndryshoj gjërat, atëherë s'duhet të delegoj askënd që të marrë vendime për mua.
-15.Filloj të bëhem nevrik.
-16.Nuk e pranoj më situatën.
-17.Kuptoj që s'kam asgjë për të humbur.
-18.S'kam më frikë as nga vdekja.
-19.ZGJOHEM.
-20.REVOLUCION.
-21.LIRI.
90% e shqiptareve janë akoma tek faza e 4-t dhe 9.9% tek faza 8-të.
Ermal Patushi - E DI SHQIPERIA /Lo Sai Albania!
3 rrugë rinore
Me ligjërimin e prostitucionit intelektual, që kreu Berisha - Meta, përfiton së fundmi edhe çifti Rama - Nano.
Rinisë në këtë situatë i kanë mbetur vetëm 3 rrugë:
a). Të shtrëngojë dhëmbët fort për të kafshuar këtë plakë të ligë që ka privatizuar shtetin shqiptar e të ardhmen e tij.
b). Të shtrëngojë të pasmet fort e të marrë rrugën e shtegtimit.
c). Të shtrëngojë fort jastëkun dhe të vazhdojë gjumin e saj letargjik.
Shkroi: Stop Injorancës
Rinisë në këtë situatë i kanë mbetur vetëm 3 rrugë:
a). Të shtrëngojë dhëmbët fort për të kafshuar këtë plakë të ligë që ka privatizuar shtetin shqiptar e të ardhmen e tij.
b). Të shtrëngojë të pasmet fort e të marrë rrugën e shtegtimit.
c). Të shtrëngojë fort jastëkun dhe të vazhdojë gjumin e saj letargjik.
Shkroi: Stop Injorancës
Kur vlon Vlona, tronditet e gjithë Shqipëria.
Çfarë duhet të kuptojmë nga Vlora, e cila së fundmi ka përjetuar edhe një sulm tjetër terrorist me tritol ndaj forcave të policisë?
Pas disa vjedhjeve me armë të bankave, pas hedhjes në erë të makinës së Gjykatësit Konomi, të hedhjes në erë të makinave të disa prej biznesmenëve më të fuqishëm, të hedhjes në erë të makinës së kryetarit të Bashkisë para disa ditësh e së fundmi edhe hedhjen në erë të makinës së një efektivi policie, duhet kuptuar qartë se kryesisht në Vlorë krimi po lufton hapur shtetin në dy kampe.
- Njëri kamp dhe më i rrezikshmi, është ai i zyrtarëve që kanë veshur rrobat e kanë zënë karriget shtetërore.
- Kampi tjetër, është ai që e lufton shtetin, duke e trajtuar si bandë rivale.
E jap këtë alarm për t'iu kujtuar se Vlora, që edhe emrin prej vlimit, historikisht ka qenë vatra e ndryshimeve drastike për shqiptarët, duke nisur qoftë prej shpalljes së pavarësisë e në tragjedi njerëzore si mars 97-a që përmbysi shtetin, si 9 janar 2004 që rrëzoi qeverinë e asaj kohe.
Historia kur nuk mësohet, përsëritet. Fari i Vlonës ka kohë që ka ndezur dritën e tij.
Shkroi: Stop Injorancës
Në kërkim të kujt!!!
Dje u shfaq në televizionin e Top Channel-it një prodhim po i këtij kanali, një serial i vetëquajtur fiksion, me regji të Gjergj Xhuvanit me titull "Në kërkim të kujt!!!"
Duke u nisur pikërisht nga titulli edhe pse pashë vetëm njërën prej këtyre 5 serive, besoj se e kuptova qartësisht fabulën e këtij filmi, ku marrin pjesë aktorë të mëdhenj të kategorisë së Ndriçim Xhepës, Reshat Arbanës, Luiza Xhuvanit, Niko Kangjerit dhe të tjerë.
Titulli "Në kërkim të kujt!!!", nënkupton se regjizori i shquar Gj. Xhuvani, nuk ka kuptuar ende se çfarë teleshikuesish kërkon, apo se cilin realitet po trajton.
Nuk është hera e parë dhe sigurisht që nuk do jetë as edhe e fundit, ku filma prodhim shqiptar, i kalojnë pranë realitetit shqiptar, po vetëm për pak milimetra, nuk e takojnë dot fare.
Si fillim doja të trajtoja shqipen letrare që përcillet në dialogjet mes personazheve.
E shtirë, e pajetë me asnjë pikë takimi me fjalorin e sotëm popullor. Po ashtu si banaliteti i përdor prej atyre nxënësve në film, shumë i rëndomtë për të qenë banal.
Duke kaluar më pas tek ngjarjet e prekura, ku mjeku shikonte përmes syrit të pacientit, trurin e tij.
A nuk e di Zoti regjisor realitetin e mjeksisë sonë, ku në Lushnjë para pak javësh një burrë vdiq i shtypur nga treni, 5 minuta larg spitalit pasi ambulanca erdhi pas 1 ore.
Ku një grua e re shtatëzëna në Korçë vdiq si pasojë e ndërhyrjes së mjekut në efekt alkooli.
Në cilin realitet e marrin frymëzimin këta regjizorë?
Në kërkim të kujt audience i realizojnë këto filma?
Pa folur pastaj për vjedhjen e asaj fotos në tabelën e nxënësve të dalluar të shkollës dhe me një drejtor që vjen në shkollë që në orën 7-të të mëngjesit, që ndjen mungesën e fotos dhe menjëherë lajmëron edhe policinë.
Drejtori nuk dihet se cilën ditë shkon të vizitojë shkollën e tij, nxënësit nëpër shkolla kryejnë marrëdhënie seksuale nëpër banjo e pinë hashash në mes të orëve dhe kurrë një polic apo një drejtor nuk e ka kapur apo ngritur si shqetësim.
Bindja ime ka qenë se një film duhet të bazohet mbi një realitet dhe të godasë anët negative të tij, për të dhënë në fund me anë të fabulës një moral, por filma të tillë, bëjnë mirë të titullohen të gjithë "Në kërkim të kujt!!!"
Shkroi: Stop Injorancës!
Thursday, January 19, 2012
Gazetari i BBC-së përfundon në çmendinë pasi mori vaksinën e etheve
Malcolm Brabant është një nga korrespondentët më të respektuar të rrjetit gjigant të lajmeve, BBC, i cili shpesh ka mbuluar raportimet e ngjarjeve nga Athina. Por gjatë ngjarjeve të fundit, ai nuk u shfaq më në televizion.
Gazeta britanike “Mail on Sunday” ka zbuluar se mungesa e tij nga ekrani gjatë këtij viti ishte nga një sëmundje ekstreme, e nisur pasi ai mori vaksinën e etheve të verdha, “Stamaril”.
Brenda pak orësh që kishte marrë injeksionin, temperatura e Brabant arriti kulmin dhe gjendja e tij ishte përkeqësuar me shpejtësi. Ai u bë psikotik dhe besonte se ishte Jezusi.
Familja e tij beson se injeksioni i “Stamaril” që ai ka marrë, ka qenë i kontaminuar. Brabant, 55 vjeç, një veteran i vlerësuar me çmime, u shtrua edhe në Kopenhagë, ku jeton edhe gruaja e tij, shkrimtarja e mirënjohur daneze, Trine Villeman. Injeksioni i tij u bë në qendrën e vaksinimit “Atika” në Athinë, ndërsa ai po përgatitej të nisej me punë në Afrikën Perëndimore, në Bregun e Fildishtë. Brenda pak orësh nga injeksioni, temperatura e tij u rrit në 40 gradë celsius dhe nuk ulej. Gazetari u shtrua në një spital privat në Athinë dhe nuk arrinte të ndante realitetin nga imagjinata.
Ai i kishte telefonuar të shoqes duke qarë, i bindur se ishte Jezusi.
Përshëndeste personalitetet që shfaqeshin në televizion, sikur të ishte duke dialoguar me ta. Në familjen e tij nuk kishte histori të sëmundjeve mendore. Pas Greqisë, ai u shtrua në spitalin psikiatrik në Britani e më pas edhe në Danimarkë. Gjatë dy muajve të fundit, ai ka pasur mpiksje gjaku në mushkëri.
Zonja Villeman javën e kaluar nisi një peticion online për të drejtën e marrjes së përfundimeve të hetimeve nga firma gjigante farmaceutike franceze, “Sanofi Pasteur”, e cila ka prodhuar “Stamaril”.
Ajo kërkoi shtimin e hetimeve mbi këtë rast.
(G. Panorama)
Gazeta britanike “Mail on Sunday” ka zbuluar se mungesa e tij nga ekrani gjatë këtij viti ishte nga një sëmundje ekstreme, e nisur pasi ai mori vaksinën e etheve të verdha, “Stamaril”.
Brenda pak orësh që kishte marrë injeksionin, temperatura e Brabant arriti kulmin dhe gjendja e tij ishte përkeqësuar me shpejtësi. Ai u bë psikotik dhe besonte se ishte Jezusi.
Familja e tij beson se injeksioni i “Stamaril” që ai ka marrë, ka qenë i kontaminuar. Brabant, 55 vjeç, një veteran i vlerësuar me çmime, u shtrua edhe në Kopenhagë, ku jeton edhe gruaja e tij, shkrimtarja e mirënjohur daneze, Trine Villeman. Injeksioni i tij u bë në qendrën e vaksinimit “Atika” në Athinë, ndërsa ai po përgatitej të nisej me punë në Afrikën Perëndimore, në Bregun e Fildishtë. Brenda pak orësh nga injeksioni, temperatura e tij u rrit në 40 gradë celsius dhe nuk ulej. Gazetari u shtrua në një spital privat në Athinë dhe nuk arrinte të ndante realitetin nga imagjinata.
Ai i kishte telefonuar të shoqes duke qarë, i bindur se ishte Jezusi.
Përshëndeste personalitetet që shfaqeshin në televizion, sikur të ishte duke dialoguar me ta. Në familjen e tij nuk kishte histori të sëmundjeve mendore. Pas Greqisë, ai u shtrua në spitalin psikiatrik në Britani e më pas edhe në Danimarkë. Gjatë dy muajve të fundit, ai ka pasur mpiksje gjaku në mushkëri.
Zonja Villeman javën e kaluar nisi një peticion online për të drejtën e marrjes së përfundimeve të hetimeve nga firma gjigante farmaceutike franceze, “Sanofi Pasteur”, e cila ka prodhuar “Stamaril”.
Ajo kërkoi shtimin e hetimeve mbi këtë rast.
(G. Panorama)
Eshtë e tepërt të mallkosh një bir a bijë shqiptari pse ka harruar apo nuk ka mësuar shqipen, ai ka mallkuar veten...
Gazetari legjendar me origjinë shqiptare, Bill Kovaç, thotë se me daljen e mediave të reja, gazetaria është bërë edhe më e rëndësishme se më parë. Ai ka qenë shef i zyrës së gazetës Nju Jork Tajms për Uashingtonin dhe ka luajtur rol në zbulimin dhe publikimin e Dokumenteve të Pentagonit, ngjarje që bëri mjaft bujë në fillim të viteve 70. Zoti Kovaç është gjithashtu autor i librit “Elementë të Gazetarisë”, përkthyer në më shumë se 30 gjuhë dhe lexim i detyrueshëm në universitetet amerikane.
Cilat janë rrënjët tuaja shqiptare? Cilët ishin prindërit tuaj?
Babai im ishte një jetim nga fshati i vogël Kryekuq i Fierit. Ai erdhi në Amerikë në vitin 1916 dhe u vendos në Chester të Pensilvanisë me një grup shqiptarësh të tjerë. Ai shkoi pastaj në shtetin Tennesse po me këta shqiptarë për ndërtimin e një hekurudhe në malet e këtij shteti. Edhe nëna ime ishte jetime, nga Lekli i Gjirokastrës. Ajo jetonte në Florida por pastaj erdhi bashkë me vëllezërit në Chester. Pasi hekurudha mbaroi, babai hapi një restorant në Tennessee dhe shkoi në Chester për të gjetur një grua që ta ndihmonte për mbajtjen e restorantit. Dhe kështu u martua me nënën time, e cila në atë kohë ishte 15 vjeçe. Ajo kishte vetëm një vit në Amerikë dhe u martua një ditë të shtunë me një burrë që e kishte njohur të enjten. Të dielën ajo nisi udhëtimin për në Tennessee. Të dy kaluan një jetë të mirë. Në qytetin e vogël ku ata jetonin kishte shumë pak njerëz nga Evropa jugore, banorët ishin kryesisht irlandezë ose skocezë. Prandaj ne ishim të ndryshëm nga të tjerët. Më pëlqente ai qytet i vogël por unë desha të bëj gjëra më të mëdha, më të rëndësishme.
A u përpoqën prindërit t’ju mësonin shqipen kur ishit i vogël?
Prindërit përpiqeshin të më mësonin anglishten për të më dërguar në shkollë sepse në shtëpi flitej shqip. Por kur unë u largova nga shtëpia e harrova shqipen. Jam penduar që e bëra këtë sepse pas shumë vitesh, kur shkova për herë të parë në Shqipëri, u përpoqa ta rikujtoj gjuhën por nuk munda.
Më vjen keq për këtë që i bëra vetes.
Cilat janë rrënjët tuaja shqiptare? Cilët ishin prindërit tuaj?
Babai im ishte një jetim nga fshati i vogël Kryekuq i Fierit. Ai erdhi në Amerikë në vitin 1916 dhe u vendos në Chester të Pensilvanisë me një grup shqiptarësh të tjerë. Ai shkoi pastaj në shtetin Tennesse po me këta shqiptarë për ndërtimin e një hekurudhe në malet e këtij shteti. Edhe nëna ime ishte jetime, nga Lekli i Gjirokastrës. Ajo jetonte në Florida por pastaj erdhi bashkë me vëllezërit në Chester. Pasi hekurudha mbaroi, babai hapi një restorant në Tennessee dhe shkoi në Chester për të gjetur një grua që ta ndihmonte për mbajtjen e restorantit. Dhe kështu u martua me nënën time, e cila në atë kohë ishte 15 vjeçe. Ajo kishte vetëm një vit në Amerikë dhe u martua një ditë të shtunë me një burrë që e kishte njohur të enjten. Të dielën ajo nisi udhëtimin për në Tennessee. Të dy kaluan një jetë të mirë. Në qytetin e vogël ku ata jetonin kishte shumë pak njerëz nga Evropa jugore, banorët ishin kryesisht irlandezë ose skocezë. Prandaj ne ishim të ndryshëm nga të tjerët. Më pëlqente ai qytet i vogël por unë desha të bëj gjëra më të mëdha, më të rëndësishme.
A u përpoqën prindërit t’ju mësonin shqipen kur ishit i vogël?
Prindërit përpiqeshin të më mësonin anglishten për të më dërguar në shkollë sepse në shtëpi flitej shqip. Por kur unë u largova nga shtëpia e harrova shqipen. Jam penduar që e bëra këtë sepse pas shumë vitesh, kur shkova për herë të parë në Shqipëri, u përpoqa ta rikujtoj gjuhën por nuk munda.
Më vjen keq për këtë që i bëra vetes.
Zamaleku, shqiptar?
Zamalek, ishulli në foto është një prej zonave më moderne dhe më të frekuentuara, e cila laget prej Nilit dhe ndan Kajron prej Gizës. Eshtë një qendër e madhe biznesesh e argëtimi dhe një pikë takimi që mbledh turistë nga e gjithë bota.
Shumë pak shqiptarë e dinë se emri i këtij ishulli i është vendosur prej Mbretiit të Egjiptit, Mehmet Ali Pashës (1769-1849), i cili ishte me origjinë nga Zëmblaku i Korçës.
Zamalek quhet gjithashtu edhe ekipi i futbollit.
Shkroi: Stop Injorancës http://www.facebook.com/NdalPaditurise2
Subscribe to:
Posts (Atom)