Tuesday, August 14, 2012

Populli pellazgo-ilir ka qënë populli më i rëndësishëm i antikitetit dhe nga ai rrjedhin qytetërimet, kombet, gjuha dhe kultura


Populli pellazgo-ilir ka qënë populli më i rëndësishëm i antikitetit dhe nga ai rrjedhin qytetërimet, kombet, gjuha dhe kultura e lashtë europiane si edhe ajo moderne. Këto dëshmohen nga të dhënat historike, arkeologjike, gjuhësore dhe antropologjike.
1- Qytetërimet e vjetra europiane si ai i Kretës, Mikenës, Trojës dhe Etruskë kanë qënë vepër e popullit pellazgo-ilirë edhe nga të dhënat historike që tregojnë se kjo etni ka ngritur këto qytetërime. Edhe të dhënat antropologjike dëshmojnë se popullësia e vjetër e këtyre qytetërimeve ka qënë Brachycephala ashtu siç janë Shqiptarët sot pasaadhësit e popullësisë pellazgo-iliro-trako-trojano-skithe e më gjërë. Pra qytetërimi i hekurit dhe i bronxit i Evropës është një qytetërim pellazgo-ilir. Nëse do t’u referohemi të dhënave të tjera nga kjo etni duket se janë themeluar edhe shtetet e vjetra si ai Egjiptian dhe shtetet e Mesopotamisë duke filluar me qytetërimin Sumer.Kjo dëshmohet nga të dhënat historike që dëshmojnë një presencë të kësaj rrace në këto territore që në kohë të herëshme. Kështu të dhënat antropologjike dëshmojnë se në deltën e Nilit dhe tek Sumerët tre mij vjet para Krishtit, ka banuar një popullësi e bardhë. Të dhënat e mëpasme historike tregojnë se kjo popullësi ka qënë me origjinë pellazgo-ilire. Madje edhe dyndjet e popujve të detit janë dyndjet e kësaj popullësie drejt këtyre territoreve në shekullin e XIII para Krishtit, pasi aty dalin dardanët, lidët etj, që ishin fise pellazgo-ilire.
2- Grekët antikë nuk janë një etni, ata thjesht janë fiset pellazgo-ilire që kishin një nivel kulturor më të lartë se fiset e tjera të këtij trungu, dhe kjo falë pozitës gjeografike dhe kushteve natyrore. Ai që quhet qytetërim antik grek është qytetërim pellazg, pasi të tre popujt që kanë banuar në Heladën antike ishin me origjinë pellazge. Kështu jonët ishin me origjinë pellazg, dorët ishin ilir dhe eolët pellazg. Atëherë ku janë grekët?
Nuk ka egzistuar kurrë një komb grek. Gjuha e vjetër greke është një gjuhë e stisur për tu përdorur nga të diturit e kohës.
Si mund të dalim në këtë konkluzion? Është e lehtë, ajo gjuhë e vjetër greke nuk përkthen asnjë fjalë të jonishtes, dorishtes dhe eolishtes. Shkrimet e tyre edhe sot janë në gur dhe nuk flasin, askush nuk e di se çfarë gjuhe kanë përdorur, por një gjë është e sigurtë se ajo është një gjuhë e ndryshme nga gjuha greke e vjetër dhe e re. Përse greqishtja nuk përkthen këtò gjuhë?  Ajo nuk ka se si ti përkthej kur popullësia ishte e gjithë pellazgo ilire dhe fliste këtë gjuhë që sot gjendet tek shqiptarët. Mirë do bëjnë studiuesit që të marrin shqipen e sotme dhe sidomos gegërishten dhe ti futen punës që të përkthejnë shkrimet antike. Fakti që në kohët moderne në Greqi nuk kishte popull grek por shqiptar tregon se asnjëherë nuk ka patur grek. Kombi modern grek është një komb artificial i përbërë nga disa etni ku pjesën më të madhe e zënë shqiptarët, kanë një gjuhë artificiale që nuk është gjuha e tyre por gjuha që kisha dhe shteti vendosën që të kishte. Kjo gjuhë u pastrua, u rregullua dhe iu imponua popullit duke ja vendosur si gjuhë të detyrueshme, dhe kështu u krijua një etni artificiale ashtu siç është edhe sot.
Edhe qytetërimi antik romak ishte pellazgo-ilir pasi Italinë në antikitet e kanë banuar këto fise nga jugu në veri. Vetë Romakët e mbanin veten si pasardhës të dardanëve të Trojës, por këta dardanë janë ata të Ilirisë që ende sot jetojnë në territorin e tyre dhe quhen shqiptar. Qytetërimi Romak rrodhi nga ai Etrusk apo tusk që ishte gjithashtu një qytetërim pellazg. Disa studiues kanë arritur që me anën e shqipes së sotme të përkthejnë shumë shkrime etruske.
3- Europa e kohës së bronxit ka patur një popullësi të njëjtë nga ana teknike që ka folur të njëjtën gjuhë apo dialektet e saj. Të dhënat tregojnë se pellazgët, ilirët, trakët, dakët, skithët, sarmantët, trojanët deri në Atlantik kanë qënë popuj të një etnie. Sipas të dhënave ata kanë folur një gjuhë të përbashkët e cila ka qënë shqipja arkaike. Ka qënë kjo gjuhë sepse ajo gjendet në të gjitha gjuhët antike dhe moderne europiane dhe iu jep kuptimin fjalëve të këtyre gjuhëve. Shumë fjalë të gjuhës së vjetër latine dhe fjalë që kanë përdorur pellazgët e quajtur si helen janë shqip, madje shqipja i përdor edhe sot. Këto fjalë nuk janë të huazuara pasi në shqip ato kanë kuptimin e asaj që duan të shprehin. Megjithëse gjuha latine dhe ajo greke e vjetër duket se janë të krijuara, ato sërisht kanë shumë fjalë shqipe brenda tyre. Populli që është quajtur me emrin romak apo helen, ka qënë një popullësi ilire që ka folur këtë gjuhë, pasi të dy gjuhët si latinishtja dhe greqishtja nuk përkthejnë gjuhën që ka shkruar dhe folur populli i tyre. Shumë nga fjalët që kanë mbërritur nga kjo gjuhë që kanë folur pellazgët helenë dhe romak janë sot tek shqipja dhe marrin kuptim nga ajo. Nga ana tjetër shqipja përkthen edhe gjuhën e dakëve dhe është e vetmja gjuhë që iu jep kuptim fjalëve të tyre pasi ajo i ka edhe sot këto fjalë në fondin e saj të gjuhës së përditëshme.
Straboni dëshmon se dakët kanë pasur të njëjtën gjuhë me trakët, skithët. Kjo do të thotë se këto fise kanë folur një gjuhë shqipe, për aq kohë sa shqipja është e vetmja që përkthen gjuhën dake. Trojanët kanë folur një gjuhë shqipe pasi shumë nga fiset trojan janë me origjinë nga Traka dhe Iliria ashtu si dardanët përbëjnë sot një pjesë të konsiderueshme të popullit shqiptar.
4- Në shekujt V-VI kur fuqia e Romës ra, të shtyrë nga dyndjet e popullësive me origjinë Aziatike, një pjesë e popullësisë etnike europiane u detyrua të emigrojë në territoret e Ilirisë dhe Detit të Zi në drejtim të perëndimit që njihen edhe si dyndje gjermanike. Të dhënat mesjetare tregojnë se këto fise ishin me origjinë Ilire. Ato ndikuan shumë në krijimin e kombeve moderne gjermane, angleze, franceze etj. Faktet antropologjike, historike dhe ato arkeologjike dëshmojnë një gjë të tillë.

Kopertina e librit
5- Teoria e gjuhëve indo-europiane është një teori që duhet rishikuar pasi ajo është ngritur pa studiuar gjuhën shqipe e cila është gjuha që kanë folur edhe popujt e vjetër Europian dhe shumë e quajnë gjuhën e rracës së bardhë asaj Japetike. Nuk mund të nxiren teorira të tilla pa studiuar gjuhën sustrakt të Europës, atë shqipe me gjithë dialektet e saj të pasura. E them këtë pasi vërej se fondi i fjalëve të përbashkëta midis gjuhëve europiane dhe sanskritishtes gjendet i gjithë tek shqipja. Madje shqipja këto fjalë i ka edhe sot në gjuhën e saj të përditëshme dhe këto fjalë marrin shpjegimin vetëm nga kjo gjuhë. Gjuhëtar i mirë është ai që është së pari një historian i mirë, pasi nuk mund të përcaktosh një gjuhë në disa kategori pa parë se si kanë qënë kushtet historikë që kanë çuar në këtë përfundim.
Fjalët që sot gjenden tek gjuha indiane dhe iraniane nuk janë fjalë që gjenden nga gjuhët europiane me këto gjuhë, por gjenden midis shqipes dhe këtyre gjuhëve. Ky është çelësi që tregon gabimin e bërë deri më sot nga gjuhëtarët të cilët kanë nxjerrë konkluzione pa studiuar shqipen dhe historinë. Historia dëshmon se në periudhën e bronxit këto territore janë pushtuar dhe sunduar nga një rracë e bardhë. Kështu sumerët janë një popullësi jo-semite.
Shqiptarët sot janë një komb prehistorik që jeton në trojet e tij në Ballkan prej mijëra vjetësh. Paraardhësit e shqiptarëve i kanë dhënë Europës qytetërimin etnik Europian si atë prehistorik dhe atë antik që u bë baza e qytetërimit modern. Ata kanë luajtur një rol të madh në formimin e kombeve moderne të Europës dhe gjuhëve të tyre.

Marrë nga libri Roli pellazgo – ilir në krijimin e kombeve dhe gjuhëve evropiane i autores Elena Kocaqi

Viktimat shqiptare në Siri


Reformatori Ibrahim Pasha
 
Nga shqiptarët më të njohur të Sirisë është Ibrahim Pasha, i biri i Mehmet Ali Pashës së Egjiptit. Ai kishte nën administrim gati të gjithë Sirinë dhe një pjesë të Palestinës dhe mbahet mend si reformator që projektoi krijimin e një shteti arab të pavarur.Ishte i pari politikan që zgjoi vetëdijen kombëtare arabe, duke iu kundërvënë urdhrave të Portës së Lartë Ndërmori reforma për lirinë e fesë duke proklamuar se të krishterët do të ishin të barabartë me myslimanët. Dhe nuk ishin vetëm fjalë. Ibrahim Pasha futi në administratë një nga krishterët më të njohur të vendit, Hana Behkri. Ky i fundit jo vetëm u emërua kreu i financave publike, por mori edhe titullin bej. Ibrahim Pasha themeloi shtypshkronja në mbarë Sirinë dhe nxiti reforma në arsim. Periudha e sundimit të tij (pas 1830-s) ishte periudha kur numri i shqiptarëve që u vendosën në Siri u rrit shumë. Vetëm në ushtrinë e Ibrahim Pashës bënin pjesë rreth 15 mijë shqiptarë. Me një vëzhgim të thjeshtë të dokumentacionit historik kuptohet që gjatë kësaj kohe në Siri luftuan “shqiptarët me shqiptarët” për vetë faktin se një pjesë e ushtarakëve ishin me Ibrahim Pashën ndërsa të tjerët ishin pjesë e ushtrisë së Sulltanit. Por 12 mijë shqiptarë të ushtrisë perandorake morën anën e Ibrahim Pashës, pasi ky i fundit i shpërbleu me toka, prona të cilat me hartën e sotme korrespondojnë në Siri, Palestinë dhe Liban. Pjesa më e madhe e këtyre shqiptarëve ngelën aty. Futi në administrate një nga krishterët më të njohur të vendit.
Viktimat shqiptare të Sirisë
Nga bombardimet e forcave qeveritare siriane në Damask është raportuar se kanë rënë edhe viktimat e para të “arnautëve”, banorë vendës me origjinë shqiptare. Burime të afërta me arnautët e Sirisë, që përqendrohen në dy lagje në Damask: në Jug (Kadam) dhe në veri (Divanje), bënë me dije këtë javë se prej operacionit disaditësh të “pastrimit të qytetit prej terroristëve”, ushtria siriane bombardoi dhe shkatërroi shumë shtëpi në pjesën jugore të Damaskut, ku gjendet “Lagjja e Arnautëve”. Ka dhjetra të vrarë e të plagosur, sipas raportimeve, në mesin e tyre edhe Munir Arnauti (me origjinë nga Podujeva) dhe Behlul Arnauti. Historia e komunitetit sh qiptar në Damask: rrënjët e një raporti që nis në ish-Perandorinë Osmane. Numri i saktë i viktimave mund të dihet vetëm pas tërheqjes së ushtrisë siriane prej kësajpjese të Damaskut, - raportoi media e Kosovës, duke cituar burime të komunitetit shqiptar në Siri.
Po si është historia e këtij komuniteti?
Pasardhës të kujt janë këta shqiptarë që sot i ka përfshirë vala e gjendjes së jashtëzakonshme që ka përfshirë prej muajsh Sirinë? Më poshtë mund të lexoni një vështrim historik mbi këtëargument.
Fillesat rreth vitit 1521
Nga viti 1521, (pasi Sulltan Sulejmani i Madh nënshtroi përfundimisht prijësit mamlukë), shqiptarët dhe sirianët i kanë lidhur me njëri-tjetrin rrethanat e Perandorisë Osmane. Pashallarë shqiptaro-osmanë dhe ushtarakë të tjerë shqiptarë kanë sunduar ose jetuar në
Siri deri rreth vitit 1916. Pas rënies së Perandorisë Osmane, pasardhës të tyre mbetën në ato vise dhe janë ende aty. Por të parët shqiptarë që shkelën në Siri ishin udhëheqës ushtarakë. Sipas burimeve historike, prijësi i parë ushtarak shqiptar në këto vise ka qenë Mehmet Pashë Dukagjini, i cili më pas u emërua vali i Halepit në vitin 1550. Një Lala Mustafa Pasha dhe një tjetër Mehmet Pasha ishin valinj të Damaskut nga mesi dhe fundi i shek. XVI. Në vitin 1590 këta u pasuan nga shqiptarë të tjerë.
Nasuh Pasha i Halepit
Rreth vitit 1600, shqiptari Nasuh Pasha merr nën dorëzimin drejtimin e vilajetit të Halepit. Ai shquhej për rreptësi. Në historinë e Sirisë, ky prijës ka ngelur i njohur si personi që arriti të nënshtronte jeniçerët që shkaktonin dëme tek popullsia e thjeshtë. Më pas, në 1608 në krye të Damaskut ishte prapë një shqiptar, Kuçuk Sinan Pasha nga Prizreni. Ky u pasua nga i famshmi Mehmet Pashë Qypryliu me origjinë nga Roshniku i Beratit, i cili më pas u emërua Vezir i Madh në Stamboll. Vendin e tij në Damask e mori i biri, Ahmet Pasha. Pasi shpëtoi qytetin nga uria dhe anarkia edhe ky si i ati u emërua Vezir i Madh. Por në Siri nuk kishte vetëm shqiptarë valinj. Gjatë shek. XVII-XVIII kishte shumë shqiptarë ushtarakë që erdhën në Siri.

Disa fakte mbi shqiptarwt e Sirisë
1. Shqiptarët kanë shkuar në Siri kryesisht si ushtarë. Në vitin 1844, shqiptarët me pozita qeverisëse dhe interesa të lidhura me pushtetin ishin të shumtë. Ishin aq shumë sa një kryengritje që ndodhi kundër mobilizimit të përgjithshëm ushtarak, njihet në historinë siriane si “kryengritja e arnautëve” pra e shqiptarëve.
2. Në gjysmën e dytë të shek. XIX, Pashko Vasa merr në dorë qeverisjen e Halepit si guvernator. Në 1980 në Damask dhe Bejrut emërohet vali, Ismail Qemali, i cili më vonë do të firmoste shpalljen e pavarësisë së Shqipërisë. Gjatë kohës që qëndroi në Siri, ashtu sikundër Ibrahim Pasha, edhe Ismail Qemali punoi për krijimin e një shteti arab.
3. Me kalimin e dekadave, shqiptarët u bënë një komunitet i fortë në Damask, madje ata kishin themeluar edhe lagjen e tyre. Familja Mardam Bek që jetonte aty, në fillimet e shek. XX ishte një nga familjet shqiptare më të njohura dhe më të pasura të parisë siriane. Kjo familje e kishte origjinën nga Lala Mustafa Pasha.
4. Shumë shqiptarë të tjerë erdhën në Siri gjatë luftërave ballkanike të viteve 1876-1878 dhe 1912-1914. Janë lehtësisht të identifikueshëm edhe sot, sepse shumica e këtyre shqiptarëve mbajnë mbiemrin “Arnauti”. Nga ky komunitet kanë dalë figura okale të njohura të politikës, artit dhe teologjisë.

Z. Rexhepi, a ka komunitet me origjine shqiptare në Siri?
Në Siri, si edhe në venet tjera arabe, ka shqiptarë, por dua të them që në Siri ka një komunitet të madh muhaxhirësh me origjinë shqiptare. Ata janë të njohur me mbiemrin Arnauti. Nga komuniteti shqiptar në Siri kanë dalë emra të njohur të fushave të ndryshme të fesë, shkencës, arteve.
Sa është numri i sotëm i shqiptarëve të Sirisë sipas informacioneve tuaja?
Me siguri se numri i tyre është mbi 10.000 veta. Pjesa më e madhe e tyre është e përqendruar në Damask, pastaj ka edhe në Halep e gjetiu.
Keni informacione, si ka ndikuar konflikti në Siri tek ata? 
Për aq sa jemi të njoftuar, edhe komuniteti shqiptar atje i është nënshtruar një terrori të madh. Atje tash në Damask ku janë më shumë të përqendruar arnautët mbretëron një gjendje kaotike, kështu që edhe komuniteti shqiptar është në atë gjendje. Jam në dijeni që Ambasada e Kosovës në Ankara është munduar që të vejë kontakte me ta, por tani edhe kontaktet me ta janë thuajse të pamundura.


Ilir Sinanaj - Shekulli

Rikthehet shoku Sillo

Duke u kthyer nga plazhi dhe në të hyrë të rrugicës së shtëpisë, papritur më del përballë një polic me motorr.
Shtanga! Asnjëherë nuk ka patur patrullë policie këtu.
Për më tepër sapo kisha hequr rripin e sigurimit. Polici më hodhi një vështrim të gjatë, por nuk më ndaloi.
Diku më tutje në hyrje, përballem me një fugon policie, nga këta të grupit të gatshëm. Rruga mund të na nxinte të dyja automjetet, por shoferi i automjetit të policisë zgjodhi të hyntë në mes, duke më detyruar të kthehem edhe njëherë pas.
E pashë shoferin vëngër, kur në atë çast ndjej shikimin e egër të disa gorillave që shtrëngonin dhëmbët. U gëlltita.
Sapo hyj tek sheshi i pallatit, vërej një miting policësh, me nga të gjithë llojet e automjeteve e strukturave të tyre.
Policë me kallashë, policë me maska, si dhe policë pa uniforma që vinin vërdallë si bletë. Ngre kokën lart dhe shoh që edhe në tarracën e pallatit kishte lëvizje. S'po kuptoja ç'po ndodhte...
Banorët e pallatit shikonin nga dritaret dhe fëmijët kishin ndërprerë lojën e tyre duke zgurdulluar sytë.

Direkt më shkoi në mendje që para një muaji këtu rrahën keqazi një polic dhe bëra lidhjen se me siguri e paskan vrarë fare dhe kështu që i kanë ardhur kolegët në varrim.

Kurioziteti më shtyu të pyesja kalamajtë poshtë pallatit.
Ç'ka ndodhur? - i pyes.
E ke parasysh atë hundëgjatin - m'u përgjigj me pyetje më i shkathti prej tyre dhe unë që instiktivisht ia kthej "Po".
E pra, ai ka ardhur për vizitë,- ma ktheu djaloshi.

Në të qindëtat e sekondës ia bëra lidhjen.
Kuptova arsyen se pse dje u shtrua rruga me çakëll poshtë pallatit. Kuptova pse tabelat "Mos hidhni mbeturina o plehra" ishin mbuluar me fletë të bardha A4. Kuptova se pse ai tubacioni i ujit të pijshëm që derdhej në rrugë prej më shumë se një viti, ishte mbyllur. Kuptova pse Policia Bashkiake nuk kishte lejuar parkimin e makinave të qytetarëve.

Kuptova që nuk kishte ardhur shoku Sillo për gjyeti derrash, sepse derrat i kishte të gjithë me vete.
Por ajo më e rëndësishmja që kuptova, ishte fakti që na kishte ardhur për vizitë, vetë kryederri!

Shkroi: Stop Injorancës

Nuk ka aq dashuri e mirësi në botë sa të na lejohet ta shpenzojmë drejt qenieve imagjinare

"Nuk ka aq dashuri e mirësi në botë sa të na lejohet ta shpenzojmë drejt qenieve imagjinare." - Freiderih Niçe

Shikoni se ç'ndodh gjatë Festivalit të përvitshëm "Yadnya Kasada" në Ishullin Java të Indonezisë, ku besimtarët e Zotave (edhe pse në mjerim të tejskajshëm ekonomik) hedhin dhuratat për Zotin e tyre, në kraterin e një vullkani. Ky festival daton prej shek. të XV-të

Aq në mjerim jetojnë këta njerëz, sa aty brenda në krater qindra njerëz të tjerë qëndrojnë në gadishmëri për të vjedhur ushqimin e Zotave.

Po sikur këta dhurata e ushqime njerëzit ti ndanin mes tyre?
Stop Injorancës

Burimi: http://www.dailymail.co.uk/news/article-2183923/Yadnya-Kasada-festival-Indonesians-clamber-volcano-catch-chickens-vegetables-fruit-money.html

Së paku atë!

Nuk po ndjeja asgjë,
pastaj ndjeva diçka:
thithkat e mia.
I lashë ato të shkruanin për mua.

Urrej të shkruaj,
por më pëlqen të kem shkruar.
Urrej meshkujt,
që guxojnë të ekzistojnë jashtë meje.

Së paku, mund ti zhvesh ata,
deri në deshpirtëzim!
Varri im, qoftë paqja ime!
Le të zhvishemi sa jemi gjallë!

Nuk kisha kurrë mjaftueshëm,
pastaj u mjaftova me diçka:
Pamjaftueshmëria është njësi
dhe etalon i përkohshmërisë sime.

Sakrilegji i vërtetë
jam unë dhe liria ime.
Kur shpirti është i lirë,
shënjestër bëhet trupi!

Së paku, mund te zhvishem.

Nuk mundesha t'a ngrohja zemrën
në cep të gjuhës,
pastaj ngroha diçka
dhe thitha shpirtin jashtë teje,
...me ngadhënjim!

Së paku atë!

Lamia Crusade

Propagandë amerikane apo fakt? Olimpiada Londër 2012

Pamje nga stërvitja e sportistëve kinezë për Olimpiadën, apo propagandë amerikane e shtyrë prej xhelozisë?! (S.I)

Deklarimet e zbutura të vjedhjeve, për 2011-ën!



Duke lexuar këto ditë mbi deklarimet e pasurive për vitin 2011-të, të politikanëve, deputetëve dhe administratës shtetërore në Shqipëri, ajo që të tmerron mbi të gjitha është fakti se edhe pse natyrshëm deklarimet janë mirë e mirë të krasitura, përsëri shifrat mbeten marramendëse për popullin e thjeshtë që i ka zgjedhur këta individë për ti përfaqës
uar interesatdhe jo për të mbushur xhepat e veta, duke zhvatur me babëzi të mirat e përbashkëta.

Të gjithë aktorët janë me disa llogari bankare. Të gjithë nuk e prekin fare rrogën e tyre dhe në fund fare rroga iu llogaritet si fitim neto.
Mirë kjo, por edhe dietat për udhëtime, që kanë një kuptim simbolik, jo vetëm që nuk konsumohen, por mblidhen si fitime.
Blerje pronash e trojesh anembanë Shqipërisë, ndërtime pallatesh e biznesesh, apartamente dhe godina të dhëna me qera. Bashkëshortë që fitojnë nëpërmjet biznesit të tyre, më tepër sesa partneri i tyre i punësuar në hierkinë më të lartë shtetërore.

Ama ajo që nuk gëlltitej fare, ishte fakti se pothuajse të gjithë të sipërpërmendurit kishin marrë dhurata materiale dhe në kesh, prej të afërmve apo të njohurëve të tyre.

Shkroi: Stop Injorancës

Unë në fakt inatin e kam me të afërmit e mi, që e dini shumë mirë që jam copë-copë, por përsëri kjo nuk i ndalon të më kërkojnë edhe para borxh...

Edhe muzika në politikë...

Interesante!
Kur "gjuhë-kulluari" Sokol Olldashi kandidoi në zgjedhjet vendore të 2007-ës për postin e Kryetarit të Bashkisë Tiranë, Ermal Mamaqi këndoi këngën, (që e kam aq përzemër) "Ma kthe qytetin tim".
Sot, 5 vjet më vonë, apo 1 vit pasi Bashkia Tiranë ra në duart e Lulzim Bashës, Mamaqi këndon: "Ku ka si Tirona".
Ajo që e bën edhe më të ndërlikuar këtë debat, pa ndonjë interes të veçantë, është se D. Flori kompozoi :
http://www.youtube.com/watch?v=YmoBffn_QRI

A ndryshoi realisht kaq shumë Tirana, në 365 ditët në drejtimin e Z. Basha?

Shkroi: Stop Injorancës

Pse gjithë kjo urrejtje mes komentuesve shqipfolës në virtualitet?

Sikur të shiheshim me vetvehten
sy më sy,
do të putheshim
apo kishim për t'u pështy?!


Këto janë vargjet e Azem Shkrelit, të cilave nuk po gjejmë dot guximin t'iu përgjigjemi.
Na mjafton vetëm të hapim një gazetë shqiptare online, një material në ndonjë forum shqiptar, një video shqip në Youtube, një faqe shqiptare në ndonjë prej rrjeteve sociale dhe përpara teje do të shfaqet një lumë i rrëmbyer që transporton vrullshëm një fjalor banal rruge, me sharje, ofendime, akuza, kërcënime, mallkime që kalojnë edhe kufijtë e imagjinatës.
E gjitha kjo, zakonisht, në një shqipe të shkruar keq, nga njerëz pa identitet apo me identitet të rremë, që kanë gjithë kohën dhe forcën e duhur për të shkarkuar pa mëshirë të gjithë arsenalin e energjisë së tyre negative.

Ndonjëherë edhe kur lajmi ose tema që diskutohet ka të bëjë me diçka krejt të pafajshme, ose kur ka të bëjë me një lajm që nuk le vend qoftë për 2 mendime të ndryshme, aty do të krijohen sigurisht kampe që shfryjnë papushim të gjithë urrejtjen e tyre ndaj njëri-tjetrit.

Të duket sikur tashmë edhe mira dhe e keqja, e drejta dhe e gabuara, virtyti apo vesi janë përzjerë aq shumë mes tyre, saqë është e pamundur ti dallosh.
Përgjithsimet bëhen argumenta, shpifjet kthehen fakte, përbaltja modë.

Komente në shqip dhe prej emrash shqiptarë, që shfryjnë vrer ndaj Shqipërisë e gjithçkaje shqiptare, vepra, art, kulturë, histori, figura të shquara, simbole kombëtare etj, etj.
Aq të pranishme janë këto komente "tradhëtarësh", saqë ndonjëherë madje të shkon mendja se shtetet tona fqinje punësojnë njerëzit e tyre të komentojnë dhe ndysin rrjetet sociale shqiptare.
Fetarë që të kërcënojnë me vdekje, gangsterrë që të lënë vendin e takimit, perversë që rrëmojnë në jetën tënde, maniakë që të sulmojnë e klonojnë profilet e gjithçka tjetër e zezë çfarë mund të pjellë urrejtja, padija, miopia...

Komunikimi nënkuptonte që do të shuante dyshimet tona, do të na bënte të njiheshim më mirë, do kanalizonim dëshirat dhe qëllimet tona... Hë për hë, urrejtja ka fituar.
Nuk ka asnjë iniciativë qytetarë që të krijohet e formohet prej rrjeteve sociale shqiptare. Ka iniciativa dhe ide të shkëlqyera, të cilat përbuzen, përbalten, përçmohen.

Kur del dhe hedh një shikim në realitet, vështirë të të shkojë mendja se e ndan jetën tënde me mendje kaq të çoroditura e busull-humbur. Eshtë e frikshme të mendosh se ky është realisht realiteti shqiptar, niveli yn social-kulturor.

A mendoni se ka ardhur koha që ashtu siç ka disa ligje e rregullruajtës në realitet, ka ardhur koha të vendosen edhe në këtë realitetin virtual shqiptar?

Kalojmë një pjesë të mirë të kohës nëpër rrjetet sociale dhe nuk kemi pse infektohemi të gjithë nga kjo urrejtje që vjen panjohur, nga të gjitha drejtimet.

Shkroi: Stop Injorancës !

Urë për kafshët

Në foto do të dalloni një autostradë dhe një tunel, që ka çarë një kodër të lehtë e të gjelbëruar.

Në fillim të bën përshtypje fakti se si kur kanë ndërtuar gjithë atë autostradë nuk e kanë sheshur atë kodër të ulët, kur rrugën sipër saj nuk e kanë shfrytëzuar për një segment tjetër automobilistik.
Por ajo është një kodër artificiale.
Një kodër e ndërtuar enkas si rrugë kalimi për kafshët e egra, të cilat në pamundësi të kalojnë rrugët që i presin tej për tej territoret e tyre, aksidentohet e për pasojë ngordhin, duke rrezikuar kështu ekosistemin e tyre.

Në Shqipëri rrallë mund të ndodhë që të dalin prej pyjeve e të të ndërpresin rrugët kafshët e egra (duke qenë se janë transferuar të gjitha në politikë), por edhe vrasjet aksidentale të të ashtëquajturave kafshë rrugaçe nëpër rrugët e Shqipërisë, janë një makabritet që duhet të ndalë.

Veç faktit se ngordhja e një kafshe përbën fillimisht krim ndaj faunës shqiptare, këto aksidente nuk janë të rrezikshme vetëm për 4 këmbshat.
Shkroi: Stop Injorancës