Thursday, September 20, 2012
Nëse...
Nëse mund ta nisësh ditën pa kafeinë,
nëse mund ta kontrollosh tensionin pa ndërhyrje mjekësore,
nëse mund të gjesh qetësi pa ndihmën alkoolit,
nëse mund të bësh gjumin e natës pa patur nevojë të drogohesh,
nëse mund të jetosh i gëzuar duke injoruar dhimbjen,
nëse mund të rezistosh pa u ankuar, për të mos mërzitur njerëzit me problemet e tua,
nëse mund të hash çdo ditë të njëjtin ushqim duke qenë mirënjohës,
nëse mund të kuptosh se të dashurit e tu janë shumë të zënë për t'ua dhënë dashurinë në çdo kohë,
nëse mund të tejkaloni që njerëzit t'a vendosin fajin, kur jo për fajin tënd, diçka shkon keq,
nëse mund të pranosh kritika pa bërë rezistencë,
nëse mund të injorosh e të mos e korigjosh një shokun tënd që s'ka edukimin e duhur,
nëse mund të rezistosh pa e trajtuar një shok të pasur, më mirë se një të varfër,
nëse mund të përballesh me botën pa pranuar gënjeshtrat e mashtrimet,
nëse mund ta thuash në thellësi të zemrës tënde që ti nuk ke paragjykime ndaj besimit, ngjyrës, racës apo krahinës,
atëherë miku im, ti je i mirë, po aq sa qeni yt!
nëse mund ta kontrollosh tensionin pa ndërhyrje mjekësore,
nëse mund të gjesh qetësi pa ndihmën alkoolit,
nëse mund të bësh gjumin e natës pa patur nevojë të drogohesh,
nëse mund të jetosh i gëzuar duke injoruar dhimbjen,
nëse mund të rezistosh pa u ankuar, për të mos mërzitur njerëzit me problemet e tua,
nëse mund të hash çdo ditë të njëjtin ushqim duke qenë mirënjohës,
nëse mund të kuptosh se të dashurit e tu janë shumë të zënë për t'ua dhënë dashurinë në çdo kohë,
nëse mund të tejkaloni që njerëzit t'a vendosin fajin, kur jo për fajin tënd, diçka shkon keq,
nëse mund të pranosh kritika pa bërë rezistencë,
nëse mund të injorosh e të mos e korigjosh një shokun tënd që s'ka edukimin e duhur,
nëse mund të rezistosh pa e trajtuar një shok të pasur, më mirë se një të varfër,
nëse mund të përballesh me botën pa pranuar gënjeshtrat e mashtrimet,
nëse mund ta thuash në thellësi të zemrës tënde që ti nuk ke paragjykime ndaj besimit, ngjyrës, racës apo krahinës,
atëherë miku im, ti je i mirë, po aq sa qeni yt!
Saturday, September 8, 2012
Futja vrapit mos ndalo!
Ndokush prej jush me të drejtë do pyesë veten: "Po pse të gjitha këto historitë interesante, këtij Adminit të Stop Injorancës do ti ndodhin?", por më mirë lexojeni njëherë historinë e sotme dhe në fund do t'a kuptoni edhe pse-në.
Sapo dola nga puna ndalova të blej një paketë duhani pa pullë tek shitësja ambulante në rrugë që edhe pse nuk paguan kurrfarë takse, ma shet gjithmonë më shtrenjtë se kudo. Çmimet e bllokut,- ma kthen ajo buzagaz me dhëmbët që i tregojnë aq vuajtje.
E hapa paketën dhe plasmasin dhe letrën e xivanit i shtrëngova në dorë duke kërkuar me sy ndonjë kosh, ku në tentativë për ti bërë ndonjë 3-pikësh, do ti hidhja aty poshtë tij si zakonisht. Asnjë kosh nuk dha sinjal në fushëpamjen time 360 gradëshe e 4 dimensionale, por sytë më mbetën padashur tek një mesoburrë që po më hante me shikimin e tij dhe me dorën që e mbante para gojës si për të mos u diktuar, mërmëriste me 3 burra civilë që kishte aty pranë, 2 prej të cilëve ishin dukshëm trupa të bëshëm, qerosë kokërruar, qëndrim-sertë dhe me sy të mbuluara prej syzesh të errëta pis.
Nuk i kushtova vëmendje më gjatë, por brofa në makinë duke flakur instiktivisht nga xhami i hapur, mbeturinat që kisha në dorë. Në pasqyrën e kabinës dalloj sesi të 4 burrat hipën nxitimthi në një automjet të parkuar tek këmbët e tyre. Ishte një BMW e zezë sportive me xhama të errët komplet dhe me targa Tirane B, të cilat bënë Muuu që ishin false. Në çastin që ndez makinën xhiroj gomat në formën e një presioni ndërthurur me mospërfillje. Një kalimtare, një grua që po kalonte me foshnjën e saj aty pranë vizave të mia të zeza dhe shumë larg vizave të saj të bardha më këputi një arsenal bërthamor mallkimesh dhe të sharash, saqë më erdhi të dilja nga makina e t'a bëja edhe atë për karrocë, por u mjaftova me një të sharë që më depërtoi prej shpirti.
Si përherë, pa lidhur as rripin e sigurimit dhe pa ndezur as dritat, nisem të futem në vallen ku kërcejnë automjetet e tjera.
Makina e burrave enigmatikë, niset direkt pas meje. Filloj manovrimin sa majtas e djathtas, mes njerëzish, automjetesh e biçikletash, shoqëruar me dorën shtrënguar mbi buri.
Diku një grua si pa të keq hap derën e makinës dhe më detyron të hipi mbi trotuar. Një vajzë që e sjell një benz aty të lypë çdo paradite, i bëri sytë poç, por unë e rifuta makinën në rrugë.
Hedh sytë përsëri në pasqyrë dhe shoh që BMW-ja më ndiqte nga pas si e tërbuar. Skenë filmi, ç'të të them, veçse tani nuk më bënin duart të hapja as atë dreq tastiere të celularit. Provoj ti bie numrit të vëllait dhe ai ma mbylli që të më merrte vetë, meqenëse e mban gjithmonë me ofertë. I bie përsëri, numri del i zënë. Nervat kaçurrel me adrenalinën. Unë bjer numrit të tij, ai bjeri numrit tim. Ç'të bëja që na ka bërë një nënë...
Përpara me del semafori i kuq, por unë shkel gazin. BMW-ja nga pas, gjithashtu.
Sytë më kapin ngjyrën jeshile fosforishente të policit të qarkullimit që me dorën lart si flamur dhe bilbilin në gojë si mbrojtës kundra ndotjes së gazrave e pluhurit, iu bënte shenjë automjeteve të qarkullonin sa më shpejt për zbutur trafikun. Ç'ta marr kot në qafë të shkretin mendova me vete, ai për 30 mijë lekë në muaj rrezikon çdo ditë jetën e tij...!
Ata nuk dukeshin as si kriminelë amatorë dhe të mendosh sa fëmijë policash kanë mbetur jetimë pa asnjë kacidhe ndihmë nga shteti, është e tmerrshme vërtetë.
Në të qindëtat e sekondës dhe njëkohësisht duke ecur si i marrë, nis një analizë urgjente për të kuptuar se ç'ishin këta që më ndiqnin apo kush mund ti kishte dërguar.
Në fillim më shkoi mendja tek një tregtar që ka një lokal aty buzë rrugës dhe ka privatizuar parkingun publik. Para 2 javësh ma zhgarraviti makinën rreth e qark me çels dhe unë pa i rënë në sy i theva pasqyrën e majtë të fuoristradës. Por prapë diçka nuk më bindte. Ne u barazuam.
Aty për aty mu kujtua se afro para 3 muajsh, andej nga fillimi i verës, një natë kur vajza ime nuk po gjente qetësi në gjumë, lokali poshtë pallatit kishte ngritur në ajër për disa barbonë një muzikë tallava dhe unë nga pamundësia për ti kërkuar të ulnin zërin, i lëshoj një shishe qelqi Santal. Ata u ngritën në këmbë nga veranda ku ishin ulur dhe gajaseshin përmes barsaletash me organe gjenitale dhe filluan në kor kërcënimet.
Ndoshta, ndoshta këta ndjekës kanë të bëjnë me aktivitetin tim virtual, barrikadën që ne kërkojmë të bëjmë kundra bizeseve serbe në Shqipëri? Apo mos vallë janë agjentë grekë që peticioni ynë kundra marrëveshjes detare iu ka prekur interesin fort? Por mund të jenë gjithashtu edhe ndonjë grup mafioz nga këta që kanë hapur universitete private dhe janë ndjerë të ofenduar nga shakatë tona të sinqerta...
Apo mos vallë janë radikalë fetarë që duan të na bindin se feja e tyre është feja e paqes e tolerancës? As kjo s'më bindte.
A mos vallë është vetë dora e shtetit që kërkon t'iu bëj presion atyre që flasin "më tepër se ç'duhet"? Po shteti ynë s'di ku është as vetë. Ata burrat tek ajo BMW-ja kishin një arsye shumë më të fortë. Urrejtjen mund t'ia dalloje edhe mbi syzet e errëta. Mendimin ma ndërpret një motorr "Made in Albania" si ky këtu http://www.facebook.com/photo.php?fbid=224544547572560&set=a.222036807823334.75632.220909724602709&type=3&permPage=1, që më doli pa pandehur para dhe unë u detyrova ta godas tek goma e pasme, duke e përplasur fort pas një shtylle. Romi zeshkan që ngiste motorrin kur pa se iu derdh nga motorri pjesa më e madhe e ngarkesës kontrabandë të kanaçeve të mbledhura nëpër plehra u tërbua fare, por mua sytë më shkuan tek djali i tij, që kishte moshën për të qenë në çerdhe apo në kopësht, i cili dridhej dhe qante pa zë njëkohësisht.
Me trishtimin mbetur në grykë i jap gaz përsëri.
Po sikur ata të më kenë ngatërruar me ndokënd tjetër dhe e gjithë kjo ndjekje të jetë një keqkuptim?
Duke dashur të besoj këtë variant ndaloj pranë lokalit të një mikut tim. Parkoj makinën dyshe dhe futem direkt në lokal. Aty për t'u ç'tensionuar ndez direkt një cigare dhe porosis një gotë alkool.
Një prej atyre burrave hyri brenda duke ecur ngadalë. Sapo m'u afrua belbëzoi: Task-Forcë, aksioni Anti-duhan. Ju do të gjobiteni me 50 mijë lekë të reja.
Buzëqesha. Në fakt pastaj fillova të qesh me të madhe. Merri edhe çunat të pijnë nga një gotë iu thashë, se m'a bëtë gjakun ujë.
Shkroi: Stop Injorancës !
Tuesday, September 4, 2012
DUM-DUM
Përplasjet në rrugë: një detaj në dukje i parëndësishëm, por që nga shpeshtësia e tij, më ngre shpesh kacabujt.
Të gjithëve besoj ju ka ndodhur të ecni nëpër trotuarë të ngushtë, apo qoftë edhe të gjerë ku kalojnë shumë njerëz njëkohësisht.
Më ndodhte shpesh që përballesha me djem apo vajza, fëmijë apo pleq dhe më dukej sikur të gjithë shkonin drejt pa ndryshuar drejtimin e tyre dhe nëse
unë nuk do shmangesha, do të përplaseshim padyshim.
Dhe kështu provova të eci edhe unë drejt pa ndryshuar drejtim, madje duke shtrënguar mirë supet e krahët.
Rezultati ishte i paparashikueshëm.
Me 4 personat e parë që u shkëmbeva (1 prej tyre grua) u përplasa dhe ata vazhduan rrugën e tyre drejt, pa e kthyer kokën pas.
Kjo lloj shkujdesjeje, është ndonjë virtyt që duhet t'a fitojmë të gjithë, apo defekt që kurohet vetëm në fëmijëri?
Shkroi: Stop Injorancës
Dhe kështu provova të eci edhe unë drejt pa ndryshuar drejtim, madje duke shtrënguar mirë supet e krahët.
Rezultati ishte i paparashikueshëm.
Me 4 personat e parë që u shkëmbeva (1 prej tyre grua) u përplasa dhe ata vazhduan rrugën e tyre drejt, pa e kthyer kokën pas.
Kjo lloj shkujdesjeje, është ndonjë virtyt që duhet t'a fitojmë të gjithë, apo defekt që kurohet vetëm në fëmijëri?
Shkroi: Stop Injorancës
“Nuk e pranuam në shtëpi, nga turpi i fshatit"
Nuk e pranuam në shtëpi, nga turpi i fshatit"
- Janë të tmerrshme peripecitë ku ngrihet historia rënqethëse e Nazime Vishës, e cila u mbyll me vrasjen e përdhunuesit të saj.
- E tmerrshme është edhe inekzistenca e shtetit për të zgjidhur këtë mitmarrje.
- Për t'u lavdëruar ishte guximi i kësaj 18-vjeçareje për ti dhënë fund kalvarit të shfrytëzimit, kërcënimit dhe dhunimit ndaj jetës së saj.
- Por e turpshme mbetet edhe deklarata e nënës së saj që u shpreh:
“Nuk e pranuam në shtëpi, nga turpi i fshatit"!
- Janë të tmerrshme peripecitë ku ngrihet historia rënqethëse e Nazime Vishës, e cila u mbyll me vrasjen e përdhunuesit të saj.
- E tmerrshme është edhe inekzistenca e shtetit për të zgjidhur këtë mitmarrje.
- Për t'u lavdëruar ishte guximi i kësaj 18-vjeçareje për ti dhënë fund kalvarit të shfrytëzimit, kërcënimit dhe dhunimit ndaj jetës së saj.
- Por e turpshme mbetet edhe deklarata e nënës së saj që u shpreh:
“Nuk e pranuam në shtëpi, nga turpi i fshatit"!
Gënjeshtrat dëmtojnë shëndetin
Ju ndodh shpesh t'i zmadhoni gjërat, për t'i bërë historitë më interesante? I justifikoni vonesat, me një gënjeshtër çdo ditë më absurde?
Apo më keq se kaq, i thoni të dashurës se kishit shumë punë, kur në fakt po pinit një birrë me miqtë? Këto reagime jo vetëm sjellin probleme morale apo psikologjike, më keq se kaq- shkaktojnë edhe dëme në shëndet.
Ndoshta jo me kot dhe krijuesi i nje prej perallave me te famshme ne bote, Pinokut, e kthente personazhin e tij- ne nje gomar te keqtrajtuar.
Nje studim shkencor i "Universitetin Notre Dame" te Indianas, paraqiti studimin e fundit, konkluzion i vezhgimit te 110 personave nga 18 ne 71 vjec.
Thuajse 50 % e vullnetareve u detyruan te thone te verten per nje periudhe prej 10 javesh, ndersa ne pjesen tjeter do te vendosnin si te silleshin vetë.
Anita Kelli, pedagoge e psikologjise dhe autorja e studimit- shpjegoi se saq here shtoheshin genjeshtrat, shendeti pesonte renie.
Te thuash genjeshtra eshte dicka e mundimshe, jo vetem ne nivel psikologjik por edhe per fizikun. Kush kerkon te devijoje nga realiteti e ve ne levizje trurin, duke e ngarkuar me nje pune shtese, per ta shpikur por edhe ruajtur genjeshtren.
Kjo perkthehet ne stres dhe ulje te aftesive reaguese te sistemit imunitar; duke e bere me te prekshem nga probleme si: dhimbje koke, dhimbje fyti, duke shtuar edhe rrezikun e renies ne depresion. Ndaj këshilla më e mirë për të gjithë është "të thuash të vërtetën asgjë më shumë se ajo".
Top Channel
“18 Again”, produkti që rikthen vajzërinë!
INDI - Kremi i quajtur “18 Again” (sërish 18-vjeçare) rikthen edhe njëherë "vajzërinë' duke ngushtuar dhe rinuar muret e vaginës.
Në faqen zyrtare të këtij produkti thuhet se një pako me krem kushton 49 dollarë.
Mirëpo theksohet se për të arritur efektin e dëshiruar, këshillohet përdorimi i 3 pakove, që kushtojnë 147 dollarë.
Për të interesuarit, kjo është adresa ku mund të porosisni produktin "magjik" http://18again.com/
Diskriminimi gjinor tek Çertifikatat familjare!
Besoj se të gjithëve ju ka rënë rasti të keni nëpër duar një çertifikatë familjare.
Gjithmonë në rastet kur familja i ka të dy bashkëshortët, tek emri i kryefamiljarit shkruhet përherë emri i burrit/bashkëshortit.
A kemi të bëjmë këtu me një rast të pastër diskriminimi gjinor?
Nga e dinë punonjësit e bashkisë që "ligjin në shtëpi" e bën padyshim burri?
Ore në fund të fundit pse i duhet vendosur barra një bashkëshorti në familje?
A duhet të ketë patjetër familja një kryetar dhe nëse po, domosdoshmërisht me 3 këmbë?
Shkroi: Stop Injorancës
Subscribe to:
Posts (Atom)