Thursday, February 18, 2010

Gjyshja ime !

Më mësove të ec, të hedh hapat e para në jetë, kur ti mezi hiqje zvarrë tuat. Më mësove të jem e duruar, kur ti brenda teje rënkoje nga dhimbjet e sëmundjet. Më mësove të dua njerëzit, kur ti vetë vuaje nga mospërfillja e tyre.

Më mesove te jem e edukuar kur te gjithe te therrisnin “plake”, me mesove te jem e gezuar, kur ti vuaje nga hidherimi qe te kishin shkaktuar bijte e tu, te ikur larg . Me mesove te dua me shume mamin dhe babin, kur ti beje rolin e tyre. Me mesove te belbezoj fjalen "mami", me mesove te dua jeten kur ajo te kishte sjelle ty shume goditje. Me mesove te ngrihem pas nje rrezimi, kur tashme fuqite e tua ishin te shteruara nga ngritjet e detyruara te jetes. Me mesove te jetoj, kur ti ishe ne vitet e fundit te saj...

Me kujtohet kur me krijoje kukulla prej lecke e ndersa mua me pelqenin me shume ato qe me blinte mami ne dyqan. Kur me qortoje per gabimet ndersa une ta ktheja “ti nuk je ime eme qe te me thuash se c'duhet te bej”. Kur me kendoje ninulla dhe une te imitoja zerin e stonuar. Kur me tregoje perralla dhe une qeshja me dialektin tend jugor. Kur me gatuaje gjellen time te preferuar, ndersa une te thoja qe dua te blej nje cokollate.
Me kujtohet fytyra jote lutëse, kur me therrisje qe te mos luaja me, sepse ishte erresuar. Ndersa une, ta ktheja thjesht me nje “ohuuu dhe ti nena”.

Me kujtohet kur buzeqeshje sa here qe une flisja ndonje gje te mencur, ndersa une te pyesja paturpersisht per dhembet e rene...

Me kujtohet kur me keshilloje qe te vishja xhupin kur dilja perjashte, ndersa une hiqja edhe trikon qe kisha veshur. Kur beje punet e shtepise ndersa une hyja me kepuce ne tapet. Me kujtohet kur gatuaje buken dhe une shperndaja miellin neper shtepi . E me pas vrapoja per ti shpetuar ndeshkimit tend ndersa ti mundoheshe te me ndiqje pas, me frymemarrjen tende te mundimshme.
Me rrite si nene pa pasur perparesite e saj...Me ushqeje pa pasur qumesht ne gji... Me vije ne gjume me mundime pa fund.
Pyes veten si ia beje kur une qaja pa pushim? Si me qetesoje? Ti luaje rolin e nje nene, por perballoje mundin e nje gjysheje... Ne nje moshe kur forcat dobesohen, fillojne te te braktisin dhe ti forcat e fundit te jetes tende i dhe edhe per mua.

Sot pas kaq shume vitesh kuptoj qe gjoksi yt pa qumesht ishte i mbushur plot me dashuri, dashuri qe te ushqen dhe te rrit me mire se cdo ushqim, dashuri qe te lumturon me shume se cdo dashuri tjeter.
Kur isha e vogel nuk e dija qe ai zeri yt i stonuar do ishte melodia me e bukur qe do degjoja ne jete...Nuk e dija qe ninullat e tua do ishin me te bukura se tingujt e moxartit apo bethovenit. Nuk e dija qe thirrjet e tua do ishin te vetmet qe do u pergjigjesha me deshire. Nuk e dija qe lutjet e tua per te veshur xhupin do ishin perkujdesjet me te medha qe kam marre ndonjehere ne jete. Nuk e dija qe qortimet e tua do ishin me te butat qe kam degjuar, kukullat e tua do ishin me te dashura se cdo kukull.
Nuk e dija qe ne asnje restorant nuk do te gatuante gjelle aq te mira sa te tuat...
Po ta dija....nuk do kerkoja kurre cokollata, as embelsira, as akullore...

Nuk e dija qe buzeqeshja jote do ishte me e magjishmja, me e bukura, me e dashura, me e sinqerta, me qetesuesja, me e domosdoshmja per mua. Po ta dija, do te te kerkoja te mos vrenjteshe kurre.
Nuk e dija qe do doja kaq shume te kthehesha pas ne kohe. Po ta dija ...do jetoja cdo sekonde, s'do flija fare ne dreke, dhe as nuk do rrija te luaja derisa te errej.
Nese do degjoja serish zerin tend “vishu se ben ftohte” , do i lutesha Zotit te mos shkrinte akujt.
Nese do shihja serish fytyren tende te buzeqeshte do vuaja edhe vete per te te bere ty te lumtur.

Sot nuk e di pse të dua kaq shumë, nuk e di pse mami është xheloze për ty, nuk e di pse njerëzit habiten që unë të dua kaq shumë. Mbase mbase e di...ata nuk kanë pasur kurrë gjyshe si TI...

Shkroi anëtarja AJO UNE, redaktoi: Stop Injorancës
http://www.youtube.com/watch?v=ghPUQq87pnY

Muzika nuk do të zgjasë përgjithmonë...

I ke vështruar ndonjëherë fëmijët
kur vallëzojnë të kapur përdore?

Apo të dëgjosh zhurmën e shiut
kur bie përtokë?


A e ke ndjekur ndonjëherë
fluturimin e çrregullt
të një fluture?

Apo të vëzhgosh diellin
atëherë kur nata po zhduket?

Do të bëje mirë ta ngadalësoje hapin.
Mos vallëzo kaq shpejt.
Koha është e shkurtër.
Muzika nuk do të zgjasë përgjithmonë

E përshkon çdo ditë
fluturimthi?

Kur pyet "Si je"?
e dëgjon përgjigjen?

Kur dita mbaron.
Shtrihesh në krevatin tënd

me qindra pyetje të njëpasnjëshme
që të vijnë ndër mend?

Do të bëje mirë ta ngadalësoje hapin.
Mos vallëzo kaq shpejt.
Koha është e shkurtër.
Muzika nuk do të zgjasë përgjithmonë.

I ke thënë ndonjëherë birit tënd
do ta bëjmë nesër?

pa e vënë re
nga nxitimi, keqardhjen e tij?

E ke ndërprerë ndonjëherë lidhjen,
me një mik të mirë,

e cila ka përfunduar
sepse ti nuk kishe kurrë kohë
për t'i telefonuar e për t'i thënë
"Tungjatjeta"?

Do të bëje mirë ta ngadalësoje hapin.
Mos vallëzo kaq shpejt.
Koha është e shkurtër.
Muzika nuk do të zgjasë përgjithmonë.

Kur vrapon kaq shpejt
për të arritur diku,

humbet gjatë rrugës kënaqësinë e të shkuarit atje.
Kur shqetësohesh dhe vrapon gjatë gjithë ditës,
është si një dhuratë e pahapur kurrë...
E flakur tutje.
Jeta nuk është një vrapim.

Merre më shtruar
Dëgjoje muzikën
Para se kënga të përfundojë.


JU LUTEM PËRCILLUANI KËTË MESAZH TË GJITHË ATYRE QË NJIHNI
madje edhe atyre që nuk i njihni.

Është kërkesa e një vajze të veçantë, që shumë shpejt do ta braktisë këtë botë për shkak të kancerit. Kësaj vajze i mbesin vetëm 6 muaj jetë, dhe si dëshirë të fundit, ka dashur të dërgojë një letër për t'i thënë të gjithëve, që ta jetojnë plotësisht jetën e tyre, meqë ajo nuk mundet ta bëjë më këtë. Nuk do të mundet të promovojë asgjë, të diplomohet, të martohet e të ketë një familje.

Ky është një e-mail shumë i vjetër, por që asnjëherë nuk të bën keq nëse e rilexon. (S.I)

Shqipëria Natyrale është problem i shtruar për zgjidhje

Pavarësia e Kosovës është drejtësi e cunguar. Bashkimi i shqiptarëve është drejtësi reale.


Në qoftë se do të më kërkonit t'i përgjigjesha me dy fjalë pyetjes madhore "Integrimet ndërshqiptare, kur dhe si?", do të përgjigjesha: Tani, me referendum. Por, lypset një analize. Po e filloj edhe unë analizën time.

Problemi i bashkimit të shqiptareve në NJË shtet, nuk është më një dëshirë, as edhe një aspiratë. Është një problem i shtruar për zgjidhje. Të gjithë ata që e duan mirëqenien e shqiptarëve, duhet t'u thonë atyre: Bashkohuni! Të gjithë ata që e duan paqen e rajonit, duhet t'u thonë shqiptarëve: Bashkohuni! Të gjithë ata që e duan progresin e rajonit, duhet t'u thonë shqiptarëve: Bashkohuni!

Bashkësia ndërkombëtare ka dhjetë vjet që po i rregullon padrejtësitë e shkaktuara nga vetë ajo në rajonin e Ballkanit. Kroacisë, së cilës iu bë një padrejtësi pas shpërbërjes së Perandorisë Austro-Hungareze, iu rikthye drejtësia, ajo e fitoi pavarësinë; Sllovenisë, po kështu, Bosnjës po kështu. Malit të Zi, të cilit iu mor pavarësia në vitin 1919, iu rikthye ajo. Për më tepër, e fitoi pavarësinë edhe FYROM. Ka mbetur vetëm kombi shqiptar! Kemi ta bëjmë me një drejtësi të vonuar. Por, që nuk duhet të jetë drejtësi e cunguar. Pavarësia e Kosovës është drejtësi e cunguar. Bashkimi i shqiptarëve është drejtësi reale.

Kush duhet ta kërkojë? Ne shqiptarët.
Kush duhet ta realizojë? Ne shqiptarët në partneritet me bashkësinë ndërkombëtare.

Kjo hyrje paksa e gjatë më duhej për të konkluduar se bashkësia ndërkombëtare është akoma në proces rregullimi dhe rikonfigurimi të rajonit të Ballkanit. Tashmë ajo është në pritje se çfarë do të bëjnë shqiptarët: Do ta kërkojnë atë që u takon, apo do të kënaqen me disa arnime që u janë bërë?
Pse e them këtë?
Sepse deri më sot, mbi dhe për kombin shqiptar janë tri konferenca ndërkombëtare, Londër 1913, Versaje 1919 dhe Jaltë 1945, që i kanë ndarë në disa shtete ose e kanë ruajtur stisus quo-n e copëtimit. Janë edhe 4 konferenca ndërkombëtare, të cilat e kanë arnuar padrejtësinë, por nuk e kanë eliminuar atë, Marrëveshja e Rambujesë, e Kumanovës, e Konçulit dhe e Ohrit. Të parat kane copëtim tërësor, të dytat kanë rregullim pjesor. Prandaj, edhe sot, kemi dy shtete e gjysmë shqiptare dhe disa pakica shqiptare përsëri në disa shtete. Atëherë kemi të drejtë të kërkojmë të bëhemi si të tjerët.

Duke e ditur se edhe në mesin tonë, pra të shqiptarëve, e më shumë në mesin e bashkësisë ndërkombëtare menjëherë do të hidhet teza bajate, por ekzistente, se gjoja po t'i lejojmë shqiptarët të bashkohen do të destabilizohet rajoni. Më duhet ta bëj një analizë të shkurtër.

-E para: Zotërinj, Ballkani nuk është ndërtuar në kurriz të shqiptarëve.
-E dyta: Ka ardhur koha të kuptohet dhe pranohet nga të gjithë se kombi shqiptar nuk është zjarrfikësi i rajonit, por paqebërësi kryesor i tij.
-E treta : Shqiptarët janë më të vjetrit e rajonit .(Mjafton t'ju kujtoj se deri më 1834, edhe kryeqyteti i Greqise ishte Napflio, një ishull 100 për qind shqiptar).
-E katërta: Në librin e fundit, Platforma e Shqipërisë natyrale, midis të tjerash kam thënë se mjetet kryesore për sendërtimin e Shqipërisë Natyrale janë ato demokratike : Deviza e shqiptarëve është Dialog me këdo, Dialog për gjithçka, pa vendosur fillimisht për ndonjë gjë.

Askush nuk mund ta kundërshtojë këtë devizë. Pra, shqiptarët i ftojnë të gjithë në tavolinë dhe u thonë hajde të bisedojmë, demokraci do të thotë të mos ketë tabu, pra hajde të bisedojmë edhe për Shqipërinë Natyralë, hajde t'i hedhim në tavolinë faktet, argumentet dhe në qoftë se ato janë në anën tuaj, ne do të tërhiqemi, por në qoftë se janë në anën tonë, na lini të lire të vendosim për fatin tonë. Pse të mos pranohet një rrugë e tillë. Ne po shohim që po mbyllen sytë për lloj-lloj totalitarizmash, pse të mbyllen sytë për fatin e një kombi, vlerat e të cilit i bëjnë nder Bashkimit Evropian. (Vetëm një shembull: Në vitin 1924, pra 12 vjet pas daljes nga Perandoria Otomane, ky komb e pranoi për kryeministër një peshkop ortodoks, Fan Stilian Gjergje Noli. A ka civilizim më të madh se ky?)

Bashkimi i shqiptarëve është progres, civilizim, shkëputje përfundimtare nga otomanizmi. Kështu siç është i ndarë sot kombi shqiptar, është i vetmi komb në Evropë që ka dy presidente, dy kryeministra, 37 ministra, 6 zëvendëskryeministra, mbi 267 deputetë etj. etj. Dhe të mos harrojmë se është rreth 8 milionë banorë. Pra, një mentalitet dhe praktikë otomane në fillim të shekullit XXI dhe e cila praktikë lejohet e miratohet nga ata që na japin përditë leksione mbi demokracinë dhe progresin. Ne duam të bëhemi europeistë, të shkëputemi nga vilajetet dhe pashallëqet.
Pse nuk na lejojnë, pse na pengojnë? Pse në teori na thonë bëhuni si ne, ndërsa në praktikë na nxitin të kthehemi një shekull pas.

Domosdoshmëria e Shqipërisë Natyrale, e bashkimit të shqiptarëve diktohet edhe nga nevoja për të mos u shpërbërë akoma më shumë si komb. Kemi një përvojë të trishtuar, e cila sot na shërben vetëm si ngushëllim mortor. Sot ne mburremi se shumica e heronjve të revolucionit grek ishin shqiptarë, ndërkaq Greqia nuk njeh asfare minoritet shqiptar në territorin e saj. Edhe atë që ishte, minoritetin shqiptar të krahinës së Çamërisë, e përzuri me egërsi para 60 vjetëve. Ne këndojmë këngë për Bubulinën, Kollokotronin, Miaulin, Bocarin, Xhavellen, kaq, por ata janë pjesë e historisë greke. Ndërsa disa prej tyre, si greku me origjine shqiptare Spiro Milo e Napolon Zerva për të treguar sa besnikë ishin ndaj Megalidesë greke i vunë zjarrin Shqipërisë së Jugut, apo e drejtuan masakrën kundër Çamërisë. Kurse i fundit fare, greku me origjinë nga Labëria, Vasil Bollano, sot është në pararojë të shovinizmit grek. E fundit fare është stërmbesa e kapedanit suliot, Foto Xhavelles, Niqi Xhavella, e cila duke qenë drejtuese e partisë ultranacionaliste greke LAOS, u zgjodh eurodeputete në PE. Ndërsa sot, në Tiranë, Prishtinë, Tetovë etj. gjenden dhe përkrahen shtresa që duan të ndjekin me kostum të njëjtën rrugë, duan ta vazhdojnë shpërbërjen kombëtare me shpikje kombesh apo integrimesh.
Kosovë dhe kosovarë, toskë dhe Toskëri, labë dhe Labëri, Pollog dhe tetovarë, çamë dhe Çamëri, janë thjesht emërtime gjeografike, ndërsa Shqipëri dhe shqiptarë janë vetëm emërtime etnike. Pra, shikoni se si synohet të ndryshohet kombësia duke e zëvendësuar atë me krahinën. Atëherë, edhe ju që kërkoni të bëheni kosovarë me origjinë shqiptare, edhe ju që doni të bëheni grekë me origjinë shqiptare, edhe ju që doni të jeni labër apo shkupjanë me origjine shqiptare etj. etj., a nuk ju mjafton Spiro Milo, nuk ju mjafton Napolon Zerva, nuk ju mjafton Teodor Griva, nuk ju mjafton Vasil Bollano, nuk ju mjafton Rrahman Morina, nuk ju mjafton Niqi Xhavella, nuk ju mjaftojnë ata tre shqiptarët që shkuan dhe ia çuan kurorën e Greqisë mbretit Oton në Bavari? Doni të bëheni si ata? Stomak të fortë duhet të kini për ta bluar këtë kundërshqiptarizëm!

Shqipëria Natyrale po troket te dera. Është më e pakta që mund të kërkojnë shqiptarët dhe më e pakta që fqinjët e tyre duhet ta pranojnë pa hezitim. Më e pakta që bashkësia ndërkombëtare duhet ta miratojë. Brukseli, Moska, Londra, Parisi tashmë e kanë kuptuar se tërmetet e periferisë mund t'i tronditin rëndë edhe qendrat e metropoleve. Jetojmë në një botë assesi të integruar plotësisht, por gjithsesi të ndërvarur plotësisht. Në çështjen nacionale nuk ka edhe... edhe. Ka vetëm ose... ose. Qarkullim i lirë i njerëzve, nuk do të thotë qarkullim i lirë i trojeve.



Kosovë dhe kosovarë, toskë dhe Toskëri, labë dhe Labëri, Pollog dhe tetovarë, çamë dhe Çamëri, janë thjesht emërtime gjeografike, ndërsa Shqipëri dhe shqiptarë janë vetëm emërtime etnike. Pra, shikoni se si synohet të ndryshohet kombësia duke e zëvendësuar atë me krahinën. Atëherë, edhe ju që kërkoni të bëheni kosovarë me origjinë shqiptare, edhe ju që doni të bëheni grekë me origjinë shqiptare, edhe ju që doni të jeni labë apo shkupjanë me origjine shqiptare etj. etj

Koço Danaj, Infopress

"Historia mund të shkarrashkruhet, por nuk mund të ribëhet"

Mendimi dhe gjykimi janë universal në një Botë që po zvogëlohet përditë e më shumë në sajë të teknikës dhe teknologjisë. Për të shkuar nga Gjakova në Prishtinë dikur është dashur një javë e tërë. Sot gdhihesh e ha mëngjesin në Tokio, drekon në Paris dhe ha darkën në Los Anxhelos apo Wellington ...


Por, ajo që kufizon gjykimin e një personi, cilido qoftë ai mendimtar apo injorant, opinionbëeres apo opinionlexues, është Moskuptimi e për më tepër Keqkuptimi i të folurit apo të shkruarit.


Në rastin tonë, keqkuptimi ose moskuptimi i shqipes, gjuhës sonë.
Ndaj është mirë që të mësojmë e të lexojmë përpara se të shkruajmë. Shkrimi dhe komentimi janë një zanat i vështirë. Më i vështiri i të gjitha zanateve. Pse!? Sepse "parlam volam scriptum imanent", thoshin latinët. Ose "fjalët (pallavrat) i merr era, fluturojnë kurse e shkruara mbetet".


Kur shkrimi, opinionet mbështeten mbi fakte konkrete, mbi persona konkretë, mbi ngjarje konkrete, mbi të vërtetën, mbi fakte historike, ato i qëndrojnë kohës, mbeten.
Kur ato që thuhen sidomos nëpër biseda televizionesh janë thjeshte pallavra kafenesh e thashetheme rrugësh, atëherë ato fluturojnë, i merr era.


Historia mund të falsifikohet, mund të transformohet. Mund të shkarrashkruhet, por nuk mund të ribëhet.

Ajo është shkencë, si çdo shkencë tjetër. Ajo ka ligjet e rregullat e veta. Vetëm faktet, por jo fantazirat dhe thashethemet e salloneve mund ta ndryshojnë atë.

Hamdi Degaj, Shekulli

"Ata, kundra të cilëve protestuam, u bënë ministra të qeverisë së Republikës"

Më dt 16 shkurt të një viti më parë, Gjykata e Gjirokastrës pas 6 seancash vendosi të më japë pafajësinë mua dhe shokut tim. Ne akuzoheshim për një "krim të rëndë". Më datë 02.06.2008 kishim organizuar një protestë në fshatin tonë, Toç i Tepelenës, ku kundërshtonim veprimtaritë antishqiptare të prefektit të Gjirokastrës (në atë kohë Spiro Ksera) dhe të Vasil Bollanos.


Pasi kishim dërguar njoftim me shkrim në polici, ne dolëm në rrugë rreth 200 veta me të vetmin qëndrim "Të mbrojmë dinjitetin kombëtar e territorial" të cenuar shumë herë nga këta dy pushtetarë lokalë me qëndrime antishqiptarë.


Çudia erdhi me vonë, pasi komisariati i policisë Tepelene nën ndikimin e ish-prefektit Ksera na padit për "Organizim të tubimeve të paligjshme"?! Falë përkrahjes së mediave vizive e të shkruara dhe shumë shoqata atdhetare, gjykata u DETYRUA të na japë pafajësinë.
Edhe Spirua u "ndëshkua" nga qeveria Berisha e vjetshme dhe e tanishme, duke e bërë ministër. Bollanua vazhdon kryetar bashkie.


Është kjo qeveri që ishte gati t'i falte kufijtë detarë Greqisë, por dështoi falë luftës që bënë media juaj dhe të tjerat. Është po kjo qeveri që kërkon të bëjë regjistrimin e popullsisë në bazë feje e etnie për të përmbushur ëndrrën e Spiros, Bollanos dhe përkrahësve të tyre në Tiranë e Athinë.


Pikërisht, këtë përmendi ish-prefekti ynë Spiro Ksera në një takim në Konicë: "Unë jam këtu si prefekt i Vorio-Epirit". Për këtë protestuam ne.
Ndaj habitemi sesi njerëz të tillë ndihmohen nga PD dhe Berisha të rimarrin status politik, e jo vetëm kaq: të bëhen edhe ministra të qeverisë së Republikës së Shqipërisë.

Orgen Hasanbeg, Shekulli. Red. Stop Injorancës