28 nëntori, simboli i gërshetimeve më të rëndësishme kombëtare

Data 28 nëntor, ngërthen në vete disa periudha të rëndësishme historike të shqiptarëve kudo që ata gjenden. Pa këtë datë, nuk do të kishte kuptim që ka, as vet historia e jonë, e tashmja dhe e ardhmja. Kjo datë, përbën thesar vlerash, e mbushur me ngjarje interesante e kuptimplote të kombit tonë, përgjatë etapave të ndryshme në të cilat kemi kaluar.

1

***Në 28 nëntorin e vitit 1443 Kryekomandanti,politikani dhe burrështetasi poliglot, Gjergj Kastrioti-Skënderbeu ,ngriti flamurin në kalanë e Krujës.







2

***Po në të njëjtën datë, pas 469 vjetësh,në 28 nëntorin e 1912-tës, diplomati i shquar, Ismail Qemali, ngriti flamurin në Vlorë duke shpallë pavarësinë e shtetit shqiptar.












3

***Po në të njëjtën datë, pas 512 vjetësh, kur qe ngritur flamuri në Krujë, dhe pas 43 vjetësh,kur qe ngritur flamuri në Vlorë,më 28 nëntor të vitit 1955, Zoti desh, që në mesin e shqiptarëve,në fshatin Prekaz të Drenicës heroike, të lindte një njeri të shenjtë. Zoti fali Mesian shqiptare, fali udhërrëfyesin e së ardhmes sonë, fali njeriun, që para jetës dhe të mirave personale, dhe familjes së tij, vuri shpëtimin e popullit nga rreziku i zhdukjes kolektive. Ishte pra, Adem Jashari, që u lind në këtë datë, njeriu që doli në ballë procesit të çlirimit të atdheut tonë.









4

***Po në të njëjtën datë,pas 554 vjetësh, prej se ishte ngritë flamuri shqiptar në Krujë, pas 85 vjetësh, prej se ishte ngritë flamuri shqiptar në Vlorë, dhe, pas 42 vjetësh, prej se kishte lindur Komandanti ynë legjendarë, Adem Jashari, më 28 nëntor të vitit 1997,doli në skenë, një mekanizëm që do ta merrte në duart e veta, fatin e çlirimit të Kosovës, USHTRIA ÇLIRIMTARE E KOSOVËS (UÇK).

Ishte UÇK-ja,ajo, që ndërroi kahet e historisë më të re të kombit shqiptar. Ishte ajo,që me gjakun e ushtarëve të saj, vulosi Lirinë tonë dhe ardhmërinë e fëmijëve tanë.







5

***Dhe së fundi,një 28 nëntor që gjithsesi i rëndësishëm, është 28 nëntori të vitit 1998, ku përmes referendumit mbarëpopullor, në Republikës së Shqipërisë, u adoptua Kushtetuta e saj, e cila kushtetutë, në preambulën e vet, në mënyrë eksplicite thekson: “aspiratën shekullore të popullit shqiptar për identitetin dhe bashkimin kombëtar”.

Se sa e madhe është kjo datë,se sa e rëndësi ka, tregon vet kronologjia e ngjarjeve të kësaj date.

-Kosovës, përveç 28 nëntorit, i është shtuar edhe një datë tjetër po aq e rëndësishme. 17 shkurti i vitit 2008, kur Kosova shpalli veten, “Republikë të pavarur dhe Sovrane”. Të nderuar pjesëmarrës,pas 17 shkurtit e këndej,kanë ndodhur 52 njohje ndërkombëtare. Që do të thotë, se Kosova ka një trend të mirë në këtë drejtim. Megjithëse, dëshirat tona, thonë se do të duhej të ndodhnin njohje akoma më të shumta deri në këtë çast. Ditët dhe javët që kaluam,politikisht rrjedhën në kahe jo të këndshme, neveritëse bile. U gjendëm në konstelacione jo të favorshme përbrenda procesit politik. Në anën tjetër. Refuzimi i planit 6 pikësh nga ana e institucioneve tona,natyrisht ishte refuzim me vend dhe i drejtë. Në përbërjen e asaj që ne e themi bashkësi ndërkombëtare,ende vazhdojnë të veprojnë qarqe politike e diplomatike, që kanë për qëllim sabotimin,zbehjen,apo edhe zhbërjen e mundshme të realiteteve të reja. Ata dëshirojnë revidimin e tërë procesit që mundësoi shpalljen e shtetit të Kosovës,dhe njohjeve të saja ndërkombëtare. Megjithatë,ne duhet të jemi optimistë. Se tani Kosova ka krijuar miq të vërtetë, ka siguruar mbështetje serioze ndërkombëtare, sidomos prej SHBA-ve,dhe pjesës më të madhe BE-së. Është thënë shpesh,e as nuk është e tepërt ta përsërisim,se kthim prapa nuk mundet dhe, nuk do të ketë. Kosova tani është shtet, Kosova ka kapacitete për të garantuar perspektivë të sigurt.

-Kremtimi i 28 nëntorit dhe datave të tjera të rëndësisë së veçantë,duke respektuar të kaluarën tonë të lavdishme,duke respektuar vlerat, respekton vetveten tonë. Të tashmen dhe të ardhmen.

Shkruan: Bashkim HOXHAJ, Dervina.com

U çliruam më 29, zbulohet dokumenti

Kur u çlirua Shqipëria? Pyetja ka marrë një përgjigje ligjore me përcaktimin e datës 29 Nëntor si Festa e Çlirimit, por edhe pse nuk e prekën ligjin, përfaqësuesit e mazhorancës së sotme nuk e njohin këtë datë dhe i përkujtojnë njëherësh më 28 Nëntor ditën e pavarësisë dhe atë të çlirimit nga pushtuesit nazifashistë.


Kur u çlirua Shqipëria?

Pyetja ka marrë një përgjigje ligjore me përcaktimin e datës 29 Nëntor si Festa e Çlirimit, por edhe pse nuk e prekën ligjin, përfaqësuesit e mazhorancës së sotme nuk e njohin këtë datë dhe i përkujtojnë njëherësh më 28 Nëntor ditën e pavarësisë dhe atë të çlirimit nga pushtuesit nazifashistë. Nga Shkodra, që është qyteti i fundit i çliruar, vijnë për herë të parë dëshmi dhe prova, se natën e 28 nëntorit të vitit 1944 ushtarët gjermanë kontrollonin qytetin, madje kanë vrarë 7 qytetarë të Shkodrës, pesë prej të cilëve anëtarë të familjes Berberi.

Këto dëshmi gazeta "Shqip" ka arritur t‘i provojë edhe me dokumente, siç është certifikata e vdekjes së dëshmorit Qamil Berberi, i cili u vra natën e 28 nëntorit nga një patrullë e ushtrisë gjermane, që kontrollonte ende qytetin. Gazeta ka siguruar gjithashtu foto të ceremonisë mortore të anëtarëve të familjes Berberi, që u zhvillua më 29 Nëntor, ditën e parë të lirisë për qytetin. Veteranët e luftës tregojnë se nata e 28 nëntorit 1944 e gjeti qytetin verior të Shkodrës në terror të plotë nga gjermanët. Në librin e tij "Portrete dëshmorësh", nënkryetari i veteranëve të luftës për Shkodrën, Vehbi Fishta, tregon në lidhje me masakrën e 28 nëntorit, kur u vra anëtari i njësitit gueril Qamil Berberi dhe gjithë familja e tij prej pesë personash. Atë natë u vra edhe një furrtar dhe një partizan, ndërsa u plagosën nga gjermanët dy persona të tjerë.

Duke folur për masakrën e 28 nëntorit, Fishta tregon:
Në atë kohë isha 17 vjeç dhe isha aktivist i njësiteve guerile të qytetit. Shtëpinë e kisha në të njëjtën rrugicë ku ndodhi masakra dhe e mbaj mend shumë mirë ngjarjen. Rreth orës 21.30 të datës 28 nëntor 1944, Qamil Berberi, përgjegjës i njësitit gueril për pjesën lindore të rrugës së "Cakajve" ishte kthyer për në shtëpi për të marrë bukë për shokët. Në orën 22.30, Qamili doli dhe vetëm 60 metra larg shtëpisë së tij u ndesh me një autoblindë gjermane, që hapi zjarr dhe e vrau në vend. Kur dëgjoi krismat, babai i tij, Sabri Berberi, doli nga shtëpia për të parë ç‘kishte ngjarë, por edhe ai u qëllua për vdekje. Më pas dolën te dera e shtëpisë edhe gruaja e Sabriut, Esmaja dhe dy vajzat, Sadija e Adilja. Ushtarët gjermanë që ndodheshin në autoblindë qëlluan pa mëshirë dhe mbi to, duke vrarë në vend Esmanë dhe Sadijen, ndërsa Adilja u plagos rëndë dhe vdiq në spital pas disa ditësh. Kjo ishte ndër masakrat më të tmerrshme që gjermanët bënë në Shkodër, ndaj mbahet mend mirë. Për koincidencë atë natë ishte Bajram dhe furrtari i lagjes, Luigj Urbani, ishte në punë. Ai doli nga furra rreth 20 minuta pasi dëgjoi krismat, me mendimin se patrulla ishte larguar, por në fakt ushtarët gjermanë qëndronin aty dhe e qëlluan furrtarin sapo ky doli në rrugë. Më pas, një grua tjetër, Gjyshe Dibra, banore e kësaj rruge, e cila doli në derë për të parë ç‘kish ndodhur, u qëllua nga gjermanët dhe u plagos nga një plumb në këmbë.

Kjo grua e plagosur ndihmoi më pas për të saktësuar oraret e detajet e gjithë kësaj masakre, pasi në murin e shtëpisë së saj kishte një orë të vjetër". Rrëfimi i kësaj masakre të natës së 28 nëntorit 1994 bëhet më i besueshëm pas publikimit që bën për herë të parë gazeta "Shqip" të fotove të funeralit të katër anëtarëve të familjes Berberi më 29 nëntor. Fakti që më 28 nëntor Shkodra ishte e pushtuar vërtetohet edhe nga certifikata e vdekjes e dëshmorit të atdheut, Qamil Berberi, në të cilën si datë vdekjeje shënohet 28 nëntori 1944.

Partizani Jonuz Nishani kujton natën e fundit të luftës

"Më 28 nëntor luftohej, atë pasdite u plagosa"

Jonuz Ali Nishani, 82 vjeç, është një nga njerëzit që më 28 nëntor 1944 luftonin me armë në dorë për çlirimin e qytetit të fundit që mbahej ende nën kontrollin e gjermanëve. Jonuzi thotë: "Kam qenë në batalionin ‘Perlat Rexhepi‘ dhe ishim të vendosur në kodrat e Dragocit të fshatit Mes, tetë kilometra larg Shkodrës. Mbaj mend se ishte data 24 apo 25 nëntor e vitit 1944 dhe nga pozicioni ku ishim kishim detyrë të sulmonim postën gjermane në fshatin Mes dhe tanket gjermane te fusha e aviacionit. Për disa ditë kemi bërë luftime të ashpra. Gjermanët na gjuanin me murtaja, ndërsa ne përdornim mitraloz, ose pushkë. Çeta jonë udhëhiqej nga komandant Mehmet Tariati dhe komisar Qazim Kapisyzi dhe kishte një mision tepër të vështirë, pasi duhej të çahej posta gjermane për të depërtuar në Shkodër. Nga luftimet që po zhvilloheshin, si tani më kujtohet, ishte pasditja e datës 28 nëntor.

Kur dielli po perëndonte, po mbanin nën vëzhgim rrugën e fshatit Mes. Unë isha pas një shkëmbi dhe një goditje me mortajë nga armiku, fare pranë vendit ku ishim në pozicion, më shkaktoi plagosje në kofshën e majtë. Edhe tani e kam shenjën që më duket fare lehtë në këmbë. Ndërsa luftimet bëheshin gjithnjë e më të ashpra, qëndroja i plagosur në pozicion, në majë të kodrës. Krismat pushuan rreth orës 04.00 të mëngjesit të 29 nëntorit. Vetëm atëherë, me ndihmën e brigadave të tjera sulmuese ne arritëm që të vinim përpara gjermanët. Më kujtohet se kur po shkonin për në Shkodër, në afërsi të urës së Mesit ishin trupat e dy gjermanëve të vrarë. Pak pa hyrë në Shkodër, kemi pritur çetën që vinte nga Reçi dhe rreth orës 09.00 të datës 29 nëntor, batalioni ‘Perlat Rexhepi‘ ka mundur të hyjë në qytet. Isha i plagosur dhe nuk mund që të shkoja me batalionin për të shijuar fitoren. Shokët më çuan te shtëpia e një kushëriri, ku mora ndihmën mjekësore".

Shqip

Edhe në këto data kaq të rëndësishme për historinë e popullit shqiptar, është përsëri politika që me prapambetjen e saj përçan shqiptarët, por historia nuk është as e majtë dhe as e djathtë, e vërteta nuk është politikë dhe as pronë private. Rroftë Shqipëria !

Pezullohet proçedura e marrëveshjes për kufijtë detarë

Në Shqipëri, Gjykata kushtetuese ka pezulluar procedurën e ratifikimit të “Marrëveshjes së nënshkruar mes Shqipërisë e Greqisë për kufijtë detarë”.

Seanca gjyqësore pritet të zhvillohet më 8 dhjetor dhe do të jetë kjo datë kur nga Gjykata kushtetuese do të mësohet nëse marrëveshja e nënshkruar ndërmjet Republikës së Shqipërisë dhe Republikës së Greqisë është ose jo në pajtim me Kushtetutën e vendit.

Deri në këtë datë, Parlamenti shqiptar nuk do të mund të vazhdojë procedurat e ratifikimit.

E miratuar në prill të këtij viti, marrëveshja midis Shqipërisë dhe Greqisë “Për delimitimin e zonave të tyre përkatëse të shelfit kontinental dhe zonave të tjera detare që u përkasin në bazë të së drejtës ndërkombëtare”, u vu në qendër të kritikave nga disa shoqata e më pas të partive politike të udhëhequra nga PS e opozitës, sipas të cilave kishte dyshime të shumta se nga marrëveshja midis dy vendeve, Shqipëria kishte humbur rreth 354 km katrorë të territorit të saj, në kufirin detar me Greqinë.

Qeveria nga ana e saj i ka hedhur poshtë këto deklarata, ndërsa është shprehur e gatshme të bëjë transparencën e marrëveshjes. Sipas saj, marrëveshja midis Shqipërisë dhe Greqisë që është bërë duke respektuar si ligjet ndërkombëtare ashtu edhe ligjet shqiptare, është në interes të dy vendeve.

Marrëveshja ishte planifikuar të miratohej nga parlamenti shqiptar më 15 tetor të këtij viti, por u shty për një afat të pacaktuar pas polemikave për këtë çështje. BBC

Video në YT : http://www.youtube.com/watch?v=eBsIkNfWDck

Aty ku malet flasin si dëshmitarë të kohës

Në Shqipëri ka shumë realitet jetësore që për interesa të caktuara ose më saktë për mos interesim nga shtypi shqiptare fshihen. Janë realitete qe i prekim çdo ditë, që i trashëgojmë nga historia, por që nuk kemi dëshirë apo guxim ti pranojmë si dhe pse jo ti publikojmë për tua rikujtuar atyre që ndoshta i kanë harruar ose nuk i kanë përjetuar asnjëherë.

Ndoshta janë argumente që nuk na sjellin përfitime, por mos të harrojmë se të gjithë ne që përpiqemi të shkruajmë, në qendër të objektivave dhe temë kryesore në krijimet tona duhet të kemi njeriun, duke e përshkruar jetën e tij të zhveshur dhe të thatë ashtu siç dëshmohet me të vërtet, jo vetëm me realitete të bukura, me emocione pozitive, me vizione magjepse për të ardhmen, por edhe me dëshpërime, me mjerime, ku e ardhmja nuk është e sigurt dhe e garantuar.
në foto, Mali i Korabit

mali Korab

Të gjithë jemi të vetëdijshëm për mjerimin e tejskajshëm që ekziston në disa zona të Shqipërisë, sidomos në Veri, ku kemi të bëjmë me të njëjtin mjerim migjenian, ku buka është privilegj dhe jo domosdoshmëri, kur dituria është ëndërr dhe jo realitet, ku jeta është monotoni dhe jo gjallëri e mbushur me emocione të bukura dhe me kujtime të çmuara.
Shqipëria e Veriut është zonë kryesisht më reliev malorë, ku mbizotërojnë malet e larta si dëshmi të qëndresës së malësorit kundër pushtuesve të huaja si: dëshmitar të historisë së evoluimit të shoqërisë shqiptare mes sakrificave dhe mbijetesës.
Dikush nga ju mund të pyes se si e bëjnë jetën banorët e këtyre zonave? Unë, do të thoja se ato realisht nuk jetojnë por përpiqen te jetojnë. Kjo do të thotë se përpiqen të jetojnë për inerci, sepse kushtet nuk janë as të kënaqshme dhe as të pranueshme.

Zoti, ju ka dhuruar një natyrë të mrekullueshme me shumë burime ujore të kristalta dhe të ftohta, ju dhuroj pyje të gjelbra, ju dhuroj një mençuri të mrekullueshme natyrore, ju dhuroj një tokë të begatë me minerale dhe me vlera të rralla ushqyese.

Banorët e këtyre zonave edhe pse kishin gjithë këto të mira të natyrës, nuk kishin atë më thelbësoren përkujdesjen e institucioneve shtetërore. Kjo ka bërë që koha të ec thjeshtë në konceptin kalendarik dhe jo e shoqëruar me proceset e modernizimit shoqëror për të ndryshuar kushtet dhe mënyrën e të jetuarit.
Pas viteve 90-të ndodhi boomi i emigracionit, jo vetëm i jashtëm por edhe i brendshëm, si pasojë e kushteve të mjerueshme që kishin kaluar nga diktatura shfrytëzuese dhe izoluese komuniste. Shumë njerëz kishin arritur mjerimin e tejskajshëm shpirtërorë, ku ishin goditur me pa të drejtë nga e ashtë quajtura “Lufta e Klasave” si dhe ekonomikisht saqë kishin ëndërr të hanin një copë bukë të ngrohtë me djathë. Buka e ngrohtë nuk ekzistonte, sepse derisa vinte tek dyqani ishte bërë gurë e fortë, kurse djathi ishte luks që mund ta konsumonin vetëm anëtarët e “partisë së lavdishme” (që lavdëroj disa injorant dhe luftoj intelektualët e vërtetë) .
Kam dëgjuar që kishte nëna që kishin të sëmurë fëmijët e tyre dhe kishin nevojë për pak qumësht që ta ushqenin dhe lusnin me ditë të tëra çobanin e zonës që t’iu jepte qoftë edhe një gotë.

Kam dëgjuar se shumë njerëz janë detyruar ti kalojnë lumenjtë e rrëmbyeshëm malor me not në mes të dimrit për të shkuar në vendin e punës, sepse nuk kishte urë, ose ura ishte thjeshtë si skemë projektuese, sepse i kishin mbetur vetëm kavot, pasi dërrasat i kishte marrë lumin herë pas here nga rrymat e forta.

Kam dëgjuar se gratë kanë punuar si skllave gjithë ditën duke bërë gropa dhe shpyllëzime për 30 pikë dita që ishin të barabartë me një bukë të mykur dhe kaq.

Kam dëgjuar se nxënësit më të mirë dhe më të zot nuk mund të fitonin bursat më të mira të shkollimit, sepse nuk ishin komunist dhe se babai i tyre kishte qenë ndër të parët intelektual në nivel kombëtar që kishte kryer arsimin e lartë jashtë vendit dhe se kishte thënë se komunizmi është sistem që sjell varfëri dhe mjerim.

Kam dëgjuar se partia kishte menduar të kultivonte grurin në maje të malit të Korabit si dëshmi zhvillimi dhe prosperitetit.
Kjo situatë e vërtetë ferri ishte bërë e padurueshme dhe i kishte kthyer këto zona në kampe përqendrimi, të ngjashme me ato të nazistëve gjerman.
Fillimet e viteve 90 sollën shpresën e madhe dhe për zonat malore si dhe për malësorët e ndershëm, duke shpresuar se më në fund dhe zhvillimi dhe modernizimi ti prekte nga afër duke ju dhuruar mirëqenie. Realiteti i ndërtuar dhe i sapo nisur ishte një zhgënjim i radhës për banorët e këtyre zonave, sepse jo vetëm që nuk solli metamorfozën e modernizimit, por solli emigrimin e jashtëm dhe të brendshëm si e vetmja rrugë për tu larguar nga mjerimi në kërkimin e jetës normale.
Shumë familje malësore më në fund patën në duart e tyre një shans për tu larguar nga vendbanimet e tyre drejt të ardhmes të paqartë dhe plotë mundime dhe vështirësive të reja. Kjo ishte e vetmja risi që u bë e pranishme në fatet e tyre të jetës në ndryshim me të kaluarën e izolimit të plotë.
Kështu shumica e tyre të detyruar nga mungesa totale e infrastrukturës, të shërbimit shëndetësor, të telekomunikacionit, të arsimit, të punësimit me pak fjalë të kushteve minimale për të ndërtuar të ardhmen e ëndërruar, morën vendimin që nuk e kishin marrë asnjëherë më parë, as në periudhat e luftërave dhe invazioneve për të braktisurat shtëpitë e tyre, vendin e të parëve, vatrën e trashëguar brez pas brezi për tu larguar drejt Shqipërisë së mesme si: në qytetin e Tiranës dhe atë të Durrësit.
Megjithatë, një numër familjesh të lidhur fortë me traditën dhe me tokën nuk mundën që ta thyenin këtë tabu dhe pranuan më mirë mjerimin dhe mbajtjen e trojeve të trashëguar nga të parët se sa ndoshta shpresën e jetës më të mirë për të ngritur banimet e tyre me afër me pushtetin qendror dhe më në qendër të Shqipërisë.
Fenomeni i shpërnguljes solli braktisjen e fshatrave të tërë, ku në rrugët e tyre më parë dëgjoheshin zërat ë fëmijëve, kurse sot kanë ngelur vetëm gjurmët e tyre në baltë si dëshmi se aty kohë më parë ka pasur jetë, kullat që më parë ishin të kuvenduara me malësor mikpritës, bujar dhe të besës tani ngjajnë si muze të një periudhe që kohë më parë është jetuar, por që tashmë mbetet si relik e vendosur në historinë e demografisë njerëzore.
Nëse më parë gjatë natës dritat e shtëpive tregonin se sa shumë të populluar ishin fshatrat e këtyre zonave, sot është e vështirë të gjesh ndonjë dritë shtëpie që vezullon ne mesin e natyrës së qetë dhe të botës së harruar. Është njësoj sikur të mundohesh të shikosh në një natë pa hënë dhe më vranësira, yjet në qiell, ku maksimumi në horizontin e shikimit mund të arrish të dallosh me shumë mundime dy tre yje.
Tani një fëmijë i një fshati, ku ka mbetur vetëm një shtëpi duhet të ec me orë të tëra që të takoj një bashkëmoshatar të tij për të luajtur dhe në rast se: gjatë rrugës rrëzohet dhe vritet papritmas, i duhet të rezistoj, duke duruar dhimbjen, derisa babai i tij të kërkoj dhe të gjej ndonjë makinë që mund ta dërgoj në spital, nëse është me fat dhe babai ka gjetur makinën duhet të rezistoj derisa të mbaroj udhëtimi i gjatë nga zona e tij deri tek spitali i qytetit më të afërt. Nëse nuk arrin që të kombinohet të gjithë këto faktor në favor të shërimit të tij, atëherë duhet ti lutet zotit që ti bëj mëshirë dhe t’ia fal jetën edhe kësaj radhe.

Në mëshirën e fatit në këto zona janë dhe nga institucionet e arsimimit bashkë më grupin pedagogjik që kanë në gjirin e tij. E kam fjalën për shkollat e nivelit të arsimit fillor, tetëvjeçar dhe të mesëm. Në shekuj malësorët janë shquar për nivele të larta të inteligjencës natyrore, por që të jesh në një hap me kohën nuk mjafton vetëm kaq, duhet të fillosh të mësosh të shkruash, të lexosh dhe pastaj hap pas hapi të kuptosh në formë shkencore proceset që ndërtojnë kompleksin jetë.

Pra, është i domosdoshëm ndjekja dhe frekuentimi i shkollës. Juve më të drejtë mund të kërkoni të dini në çfarë niveli janë shkollat në këto zona? Pjesë më e madhe e stafit pedagogjik nuk është me arsim dhe kualifikim përkatës, kjo nuk ka ndodhur se në këto zona nuk ka intelektual dhe mësues të merituar, por të gjithë të merituarit dhe më të kualifikuarit janë larguar në emigrimin e brendshëm dhe të jashtëm. Mund të ndodh që dikush që sapo ka mbaruar shkollën e mesme të filloj të jap mësim në tetëvjeçare pse jo edhe ne gjimnaze. Atëherë car mund të pritet nga një panoramë e tillë? Sigurisht që jo një brez i përgatitur dhe i pajisur me kapacitete të forta intelektuale!
Epo mirë do të thoni juve se ata mund të jetojnë duke kultivuar tokat e tyre me drithëra dhe perime. Në disa zona mund të themi që termi teknologji për punimin e tokës dhe kultivimin e drithërave nuk ekziston. Nëse dikush nga ju do të kërkoj me kureshtje se nëse ka akoma skllevër edhe në ditën e sotme?

Unë do ju këshilloja me keqardhje të vizitoni këto zona, ku do të gjeni jo skllavërinë e detyruar me forcë dhe të ushtruar me dhunë, por vet skllavërimin e këtyre banore që përdorin mjetet rrethanore të periudhës së Egjiptit të lashtë si: shati, lopata, kazma për të punuar tokën. Janë të vetë skllavëruar për siguruar bukën e misrit gjatë dimrit cila do ju mbaj frymën deri në verën e ardhshme.

Ka ndoshta edhe skena qesharake për botën modern, ku mund të shikosh një fshatar që punon tokën me pamend dhe nga pa mundësia për të pasur një pe çe, ka përdorur imagjinatën e nevojës dhe ka përshtatur gomarin dhe kaun. Kështu që tokën nuk e lë pa punuar dhe mund të ketë drithë që ta bluaj për të gatuar bukën e misrit në periudhën e dimrit si dhe mund të ketë bërë groshe mjaftueshëm sa për ta shoqëruar atë.
Disa familje ndoshta mund të krenohen se marrin edhe asistencë sociale si për shembull 2000 lekë te vjetra në muaj. Me një shumë të tillë sot nuk mund të kryhet asnjë nevojë. Prindërit e tyre nuk mund të sigurojnë qoftë edhe rrobat për fëmijët dhe jo më pastaj të mendohet që t’iu garantojnë librat dhe mjetet didaktike që ju duhen për mësuar në shkollë.
Kjo është situata e vërtet që faktetsisht përjetojnë në jetën e përditshme banorët e këtyre zonave. Mjerimin e tyre me rënien e perëndimit e dëshmojnë malet e larta të këtyre zonave të thella, ku me hijen e tyre të rëndë dëshmojnë një jetë të varfër dhe të heshtur, ku natyra vendos fatet dhe përcakton të ardhmen e tyre.
Në mbrëmjen e heshtur malet si dëshmitar shekullor fillojnë të tregojnë dhe të flasin për historinë dhe për problemet e këtyre zonave, sepse askush nga ato që duhet ta bëjnë një gjë të tillë nuk e bëjnë.
Janë pikërisht këto male, ku malësorët kanë vënë ndër shekuj banimet e tyre, janë këto male që shumë herë kanë qenë mburojë e vërtet nga rreziqet e sulmeve armike. Më mirë se këto male askush nuk i njeh problemet dhe vështirësitë e këtyre të banorëve të braktisur nga koha moderne, nga industrializimi, nga Shteti, të lënë në mëshirën e fatit dhe të natyrës.

Shpresojmë që të paktën natyra me ligjet e saj të jetë e mëshirshme për këto banor ashtu siç ka qenë deri tani, duke lënë që monotonia të rrjedh e qetë në karvanin jetësor.

Dott. Alban Daci

Thënie për politikën !

Nuk ka më komunist se ish-komunisti, që lufton komunizmin. Valsav Havel


"Ç'fat për sundimtarët që njerëzit nuk mendojnë!"Adolf Hitler

"Ju mundet të jetoni fare mirë edhe në Shqipëri..., po të jeni pushtetarë".

"Votoni për njeriun që premton më pak, sepse ai do t'iu zhgënjejë më pak". Bernard Baruh

"Mos e merrni me frikë kur ju japin të qeverisni një popull, nuk e merrni me mend sa pak mend duhet për ta qeverisur".

"Supozohet se politika është profesioni i dytë më i vjetër. Unë kam kuptuar që ai ka shumë ngjashmëri me profesionin e parë më të vjetër".Ronald Regan

"Shtetet e mëdhenj kanë vepruar gjithnjë si gangsterë, ndërsa shtetet e vogla si prostituta".Stenlej Kabrik

"Ai që është në pozitë të lartë, asnjëherë s'mund ta dijë vuajtjen e popullit, sepse e pengon mendjelartësia".

"Nëse ju, zotëri, duke hyrë në këtë shtëpi (Shtëpia e Bardhë), jeni po aq i lumtur sa unë që po dal, atëherë ju jeni njeriu më i lumtur në botë".Xhejms Buhanan (Abraham Linkolnit)

"Sikur të isha zgjedhur përsëri president, jam i sigurt që nuk do të kisha jetuar më shumë se një vit".Xhon Adams

"Brenda pak muajve të parë të presidencës unë zbulova se, të jesh president, është si të shkosh kaluar mbi një tigër. Njeriu që e nget, duhet ta vazhdojë ta ngasë, ose ndryshe gëlltitet". Harri S. Truman

"Presidenti harxhon më shumë kohë për të puthur njerëzit në faqe, me qëllim që t'i bëjë ata të bëjnë atë që duhet të bëjnë, pa i puthur".Harri S. Truman

"Ju mund ta mësoni gjithnjë të vërtetën nga një burrë shteti amerikan, pasi ka kaluar të 70-at, ose shpresat për president".Uendell Filips

"Politikani është ai person me politikën e të cilit nuk jeni dakord; nëse jeni dakord me të, ai është burrë shteti".Dejvid Llojd Xhorxh

"Politikanët janë gjithandej të njëjtë. Ata premtojnë të ndërtojnë një urë edhe aty ku nuk ka lumë".Nikita Hrushov

O Perëndi! Më shpëto nga miqtë e mi, nga armiqtë mbrohem vetë. Volter

"Nëse tani nuk mund t'u japim fund ndryshimeve tona, të paktën mund të ndihmojmë ta bëjmë botën më të sigurt për diversitet".Xhon F. Kenedi

"Konservatori është ai që i zë rrugën historisë duke i bërtitur "Ndal!".Uilliam F. Baklej( i riu)

"Nëse jemi të fortë, forca jonë do të flasë vetë. Nëse jemi të dobët, fjalët nuk të ndihmojnë dot".Xhon F. Kenedi

"Unë kurrë nuk do të kërkoj, kurrë nuk do të refuzoj, madje kurrë nuk do të jap dorëheqjen nga një post".Xhorxh Uashington

"Një nga lukset e jetës së një politikani është se e shikon veten, ashtu siç e shikojnë atë të tjerët".Xho Klark

"Liberali është ai që është aq tolerant, sa mund të mos mbajë as anën e tij në një grindje".Robert Frost

"Politikani e ndan njerëzimin në dy klasa: Në vegla dhe në armiq".Fridih Niçe

"Arti i të qenit burrë shteti është të parashikojë të pashmangshmen dhe të përshpejtojë shfaqjen e saj".Talejrand

"Përderisa një politikan nuk e beson kurrë atë që thotë, ai befasohet kur të tjerët e befasojnë".Charles de Gaulle

Rreziku i luftës lind atëherë kur një komb bëhet pafundësisht më i fuqishëm se konkurruesi i mundshëm i tij.Richard Nikson

Terrori i vërtetë është sikur të zgjohesh në mëngjes dhe të gjesh që kombi yt drejtohet nga klasa tënde e shkollës së mesme.

"Kurrë mos u tërhiq, kurrë mos jep shpjegime, kurrë mos kërko ndjesë: Çoji gjërat deri në fund dhe lëri ata të bërtasin vetë".Neli MakKlung

"Çdo grua, që kupton problemet e drejtimit të një shtëpie, do ta ketë më të lehtë të kuptojë problemet e drejtimit të një shteti".Margaret Theçer

"I pavaruri është ai që kërkon të nxjerrë politikën jashtë politikës".Adlai Stivenson

"Në politikë është e nevojshme të tradhtosh ose vendin, ose elektoratin tënd. Unë parapëlqej të tradhtoj elektoratin".Charles de Gaulle

"Ndëshkimi më i rëndë për të vendosur të angazhohesh në politikë, është të urdhërohesh nga dikush, që është inferiori juaj".Platoni

Në politikë nuk ka miqësi të përjetshme, por interesa të përjetshme.Charles de Gaulle

"Bota është një vend i rrezikshëm për të jetuar, jo për shkak të njerëzve që veprojnë si djalli, por për shkak të njerëzve që nuk bëjnë asgjë për këtë".Albert Ajnshtajn

"Nuk mund të ketë ndonjë krizë javën që vjen. Kalendari im është mbushur plot".Henri Kisinger

"Tre njerëz, të braktisur në një ishull të izoluar, do të shpiknin shumë shpejt politikën".Meson Kulej

Një politikan mendon për zgjedhje të ardhshme, kurse një burrë shteti mendon për brezin e ardhshëm.James Clark

"Ishte furtunë në një kupë çaji, por, në politikë, ne lundrojmë në varka prej letre".Harold Makmillan

"Shpirti partiak..., i cili, në rastin më të mirë, nuk është gjë tjetër veçse çmenduria e shumë njerëzve për të fituar pak vetë".Aleksandër Poup

"Politika e shkallës më të lartë në një demokraci pasqyron vlera, më shumë se sa i informon ato".Arnold A. Rogou

"Politika nuk është një vend ose një profesion i mirë për dikë që është dembel, delikat apo që i mungon një sens humori".Xhon Bejli

"Politika, emër diplomatik për ligjin e xhunglës".Eli Kultbertson

"Nuk ka herezi më të madhe se sa posti të vendosë vlerat e atij që e mban".Lord Akton

Ç'vlerë ti vërë vetes një komb, atë i vënë edhe të huajt.

Nuk duhet të hysh në luftë me dikë (median) që ble bojën me fuçi apo shiritin e regjistrimit me arka.

"Sa më shumë lexoni për politikën, aq më shumë arrini të pranoni se çdo parti është më e keqe se tjetra".Uill Roxhers

"Në pikëpamjen akademike përpiqeni të pohoni të vërtetën absolute; në politikë kërkoni që të vërtetën t'ia përshtatni fakteve përreth jush".Pierr Eliot Trudo

"Një pyetje, që nuk mund t'i përgjigjesh pa paragjykuar qeverinë, nuk është pyetje e përshtatshme për t'u bërë".Xhon F. Rokfeler

"Në politikë, një bashkësi e njerëzve që urrehen, është pothuaj gjithnjë baza e miqësisë".Aleksis de Tokevil

"Paraja është për politikën si nëna që ushqen me qumështin e saj".Xhesi Anruh

Një burrë shteti është një politikan që e vë veten në shërbim të kombit, ndërsa një politikan është një shtetar që e vë kombin në shërbim të vetes.Georges Pompidou

"Ky organizëm (OKB) është krijuar për të parandaluar që të shkoni në skëterrë. Ai nuk është krijuar për t'iu dërguar në qiell".Henri Kabot Lloxh( i riu)

"Nuk do të ketë ndonjë burrë shteti evropian që do të bashkojë Evropën. Evropa do të bashkohet nga kinezët".Charles de Gaulle

"Një politikan që ankohet nga shtypi është si një marinar që ankohet se e zë deti".

"Unë nuk jam i referuar kurrë politikës si arenë e moralit. Ajo është arenë e interesave".Xhon P. Rosh

"Me qëllim që të bëhen zotërinj, politikanët pozojnë si shërbëtorë".Charles de Gaulle

"Politika është më e rrezikshme se lufta, sepse në luftë ju vriteni vetëm njëherë".Uinston Çurçill

"Nëse doni të thoni të vërtetën, elegancën lërjani rrobaqepësve".

"Një e pesta e njerëzve janë kundër për çdo gjë, gjatë gjithë kohës".Robert F. Kenedi

"Ata që bëjnë të pamundur revolucion paqësor, do të bëjnë të pashmangshëm revolucionin me dhunë".Xhon F. Kenedi

"Nuk është pushteti ai që të korrupton, por është frika. Frika se mos humbasim pushtetin korrupton ata që e ushtrojnë atë dhe, frika për të mos e pësuar nga pushteti, korrupton ata që janë subjekt i saj". Aung Sang Suu Kyi

"Njerëzit zotërojnë një zgjedhje të pandërgjegjshme për t'u influencuar".T.S Eliot

"Përgjegjësia: Një barrë që mund të shkarkohet e që mund të vendoset lehtë në shpatullat e Zotit, fatit, shansit të fqinjit tuaj, në ditët e astrologjisë, u bë e zakonshme që ajo t'u ngarkohej yjeve". Embrouz Biers

"Tirani vdes dhe sundimi i tij merr fund; martiri vdes dhe sundimi i tij fillon".Soren Kierkegard.

"Mos harroni, në këtë botë vetëm vdekja dhe taksat janë të sigurta".

"Nëse doni të dështoni në politikë... flisni me popullin sinqerisht".

"Statistikat mundet t'i përdorni ashtu siç përdor i dehuri një shtyllë elektrike, për t'u mbajtur, jo për të parë".

"Të drejtën e fjalës e kanë të gjithë! Kjo s'do të thotë se çdokush di të flasë mirë e saktë!"

"Për ata që fshihen e nuk punojnë, armë e vetme u mbetet kritika kundër atyre që përditë punojnë dhe përpiqen të jenë më të përparuar!"

"Ata që rastësisht i kanë hipur kalit një herë, mendojnë se përjetë do të jenë kalorës. Pikërisht, ata në të parin hendek bien dhe mbesin përjetë këmbësorë!"

"Kur është paqe dikush kërkon luftë. Ndërkaq kur është luftë, dikush kërkon paqe!"

"Kur një njeri do që të vrasë një tigër, për atë është një sport...Kur një tigër do që të vrasë një njeri, për atë është i egër...Dallimi midis krimit e drejtësisë nuk është më i madh".

"Injoranca e ligjit nuk të shkarkon nga përgjegjësia, ndoshta njohja e ligjit, shpeshherë po".

"Në politikë, një javë është kohë shumë e gjatë".Harold Uillson

"Kongresi është kaq i çuditshëm. Dikush ngrihet të flasë dhe nuk thotë asgjë. Askush nuk dëgjon, pastaj të gjithë bien dakord".Boris Marshalov

"Këshilla më e mirë që mund t'u japësh të rinjve për karrierën është: Zbuloni çfarë ju pëlqen të bëni më shumë dhe pastaj gjeni dikë t'ju paguajë për këtë".Oscar Wilde

"Nacionalisti më i mirë është ai që dallon të metat e popullit të vet".

"Pasuria është diçka që mund të ndihmojë në jetë, por jeta nuk është diçka që kalohet për të grumbulluar para".J.V.Gëte

"Që të ngjitesh në sferat më të larta të kësaj bote, duhet medoemos, që zgjuarsinë ta kthesh në dinakëri të zhdërvjelltë,vullnetin në egërsi prej bishe, ambicien në cinizëm, moralin në mirësjellje formale dhe ndërgjegjen në librezë çeqesh...." L.Uoller

Ne botë do të kishte më pak çaste të kobshme, nëse të këqijat s'do të bëheshin në emër të ndonjë të mire. Marvie V. Ebner.

"Franca ma ka pasur më shumë nevojën, se sa unë ia kam pasur asaj".Napoleone Bonaparte

"Njerëzit që kafshojnë dorën e atij që i ushqen, zakonisht lëpijnë këpucët e atyre që i godasin".Erik Holar

"Gabimi për të cilin udhëheqësit gjermanë janë në gjyq nuk është se ata e humbën luftën, por se ata e filluan atë".Nga Gjyqi i Nurembergut

"Tri detyrat më të rënda të kësaj bote janë: Ta shpërblesh urrejtjen me dashuri, pranimi i të pamundshmes dhe thënia - unë isha gabim".Sydney J. Harris

"Demokracia është sistemi më i keq i mundshëm, përveç sistemeve të tjera që kemi njohur deri tani".W. Churchill

"Diplomacia është arti patriotik i gënjeshtrës për të mirën e vendit tënd".

"Nëse Hitleri do të pushtonte Ferrin, atëherë unë do të bëhesha aleat me Djallin dhe do ta nxirrja dhe prej andej!"Uinston Cercill

"S'ka asgjë më të rrezikshme sesa të jesh tepër modern. Rrezikon të dalësh jashtë mode nga një moment në tjetrin".Oscar Wilde

Gati c'do lidhje fillon dhe vazhdon ne formen e nje perfitimi te dyanshem. Shkembim mendor apo fizik, i cili perfundon kur njera nga palet nuk ka me c'fare te jape.W.H. Auden

"Diktatura është një vend ku politikën e kanë nxjerrë jashtë politikës".Sem Himel

Sekretet e një martese të lumtur!

Problemi kryesor që shkakton divorcet është mungesa e komunikimit mes partnerëve

- A i thoni burrit/gruas tuaj shpeshherë të dua?

- A i kujtoni ditët e shënuara, si për shembull përvjetori i martesës apo ditëlindjet?

- A i kushtoni rëndësi vetes edhe në shtëpi?

- A e vlerësoni familjen e burrit/gruas njësoj si familjen tuaj?

- A harxhoni kohën e mjaftueshme për të folur vetëm rreth marrëdhënies tuaj?

- A tregoni ndaj burrit/gruas tuaj të paktën aq respekt sa tregoni ndaj shokëve/shoqeve tuaja?

- A merrni vendime të përbashkëta në lidhje me edukimin e fëmijëve?

Rastet e shqyrtuara gjatë karrierës së gjatë si avokat e kanë shtyrë studiuesin turk, Cengiz Hortoglu të botojë një përmbledhje të titulluar, “Sekretet e një martese të lumtur”.

Avokati Hortoglu ka dëgjuar historitë e shumë çifteve që kanë aplikuar për divorc, dhe në përmbledhjen e tij ka pasqyruar situatat në cilat çiftet gabojnë më shumë.

"Kam vëzhguar me hollësi shkaqet e divorceve, dhe në 3 vite jam takuar me më shumë se 3 mijë persona. Vetëm brenda këtij viti jam takuar me 284 persona që kanë aplikuar për divorc, ndërkohë që kam analizuar në mënyrë individuale 3 mijë raste të tilla”, deklaron Cengiz Hortoglu.

Ai shpjegon se rreth 30% e divorceve vijnë si pasojë e shkaqeve serioze, dhe 70% si pasojë e mosvlerësimit dhe komunikimit të dobët mes dy palëve, ose dhe e vetëm njërit prej bashkëshortëve.



Studiuesi turk thotë shkaqet më të zakonshme të ndarjeve vijnë nga kritikat e bashkëshortëve ndaj karaktereve të njëri-tjetrit, mungesa ekonomike,tradhëtia, dhuna, mosbindja, etj. Por sipas tij, mbi të gjitha qëndron moskomunikimi mes partnerëve.

"Ti gjithmonë kështu je, i njëjti! Asnjëherë nuk ke për të ndryshuar!", janë këto disa nga eksplozivët e një martese thotë Hortoglu.

Këto shprehje merren direkt si fyerje dhe çojnë shpesh në mosmarrëveshje të cilave zor se u gjendet zgjidhja, thotë avokati.

Sipas tij, një njeri qe s’di të bëjë komplimente dhe që nuk interesohet asnjëherë për paraqitjen e burrit/gruas (që nuk i thotë qoftë edhe një herë “kjo të shkon shumë"), më mirë mos të martohet kurrë.

Çifteve që kanë aplikuar për divorc, Hortoglu iu sugjeron disa ndryshime në jetën e tyre, duke filluar nga ato brenda shtëpisë. "Ndërroni mobiliet e vjetra, hidhini gjërat e tepërta dhe rrobat e vjetra. Hiqni nga muret panoramat me pamje dimri dhe vendosni ne vend te tyre panorama me pamje pranverore. Ndiqni filma komikë dhe zini shoqëri që ju bën për të qenë gazmorë", këshillon ai.

“Mosnjohja e mjaftueshme dhe sekretet që u mbajnë njeri-tjetrit bashkëshortët u hapin rrugë mosmarrëveshjeve. Para se të martoheni mësoni sesi të kontrolloni nervat e njëri-tjetrit”.

Ata që janë duke përjetuar probleme me alkoolin, stresin, frikën, etj., këshillohet të mos martohen pa kaluar këtë gjendje, pasi në martesë probleme të tilla veçse dyfishohen. Sipas studiuesit, nuk është e saktë shprehja që "pas martese problemet mbarojnë". Nëse është e nevojshme, këshillohet të merren edhe ndihma mjekësore.

Hortoglu thekson se në rastet kur veprohet sipas idesë që fëmija shpëton martesën, atëherë kjo do të ndikonte negativisht në zhvillimin e vetë fëmijëve.

"Atëherë si do ta shpëtoni ju atë fëmije nga një martesë negative? Nuk keni të drejtë që për të shpëtuar martesën tuaj të shkatërroni jetën e fëmijëve. Fëmijëve vetëm një marrëdhënie e mirë mes prindërve ia shton lumturinë”, thekson studiuesi Hortoglu.

Në fund të librit të tij, si përfundim Cengiz Hortoglu thotë se pesë janë shprehjet magjike për një martesë të lumtur:

1. Ti me pëlqen!
2. Të vlerësoj!
3. Të kuptoj!
4. Të dua!
5. Të respektoj!

Përgatiti: Elsa Agia, G. Start

Fëmijët e pistë janë më të shëndetshëm

Higjienistë të të gjithë botës, pendohuni!
Mikrobet dhe bakteret nuk janë vetëm burim sëmundjesh dhe infeksionesh, por edhe një ndihmë e rëndësishme në funksionimin korrekt të reaksionit imunitar të organizmit.

Një studim i realizuar nga Universiteti i San Diegos ka treguar se kjo vjen në raste të plagëve të lëkurës.

Lëkura reagon më mirë ndaj plagëve nëse nuk është shumë e pastër, ose thënë ndryshe nëse mikroflora është e populluar me stafilokok.

Rezultatet janë publikuar në numrin e fundit të “Nature Science” dhe “The Guardian”.

TCH

Media amerikane: Grupet shqiptare janë të frikshme

Stacioni televiziv amerikan, “Fox News”, dega lokale e Nju Jorkut, transmetoi të shtunën në mbrëmje emisionin “Më të kërkuarit e Amerikës”, i cili bënte fjalë për krimin e organizuar në SHBA.


Në emisionin e së shtunës, agjentë të FBI-së e të Task Forcës për krimin e organizuar folën në hollësi për dy shqiptarë, përkatësisht të njohur si Kujtim Lika ose i njohur si Kujtim Tika, ose Timmy; si dhe Myfit Dika, i njohur edhe si Mike.
Emisioni fliste se FBI-ja është në ndjekje të një kryemafiozi shqiptar.

Megjithëse e portretizuar vetëm në filma dhe programe televizive, mafia italiano-shqiptare është një rrjet i goditur, pas dekadash përgjimesh dhe nga qëndrimet e vetë të penduarve, të cilët të ballafaquar me afate të gjata burgimi, kanë pranuar që të bashkëpunojnë me autoritetet federale.

Ndërkohë, ndërsa disa organizatat shumë të fuqishme janë goditur. Vendin e tyre të lënë bosh e kanë zënë gangsterë nga ish-Bashkimi Sovjetik, Azia, dhe imigrantë nga Shqipëria, si dhe nga popullsia shqiptare nga vendet e ish-Jugosllavisë, theksonte folësi i “Fox”. “Po përpiqemi edhe pas kaq kohësh që të mësojmë për kulturën e tyre dhe të përcaktojmë një strategji të saktë për kapjen e tyre”, thotë James Farley, agjent drejtues special i FBI-së, duke folur për shqiptarët.

“Është shumë e vështirë që të infiltrohesh në radhët e tyre”, shton ai. Shawn Hall, një agjent i FBI-së që ka punuar së bashku me Farley-n në byronë e FBI-së në Njuark të Nju Xhersit, thekson se përpjekjet e byrosë në të kaluarën janë fokusuar kryesisht te “Coza Nostra” ose “LCN”, duke lejuar rritjen e grupeve kriminale shqiptare, dhe pa u kushtuar shumë vëmendje atyre.

“Tani ne po përpiqemi të intensifikojmë punën tonë kundër krimit të organizuar shqiptar”, shton ai. Ndërsa gangsterët italianë mund të jenë tre ose katër gjenerata të vendosur në Amerikë, shqiptarët janë rritur nën një regjim brutal komunist, të përfshirë në gjakmarrje me klanet rivale dhe të mësuar me kodin e heshtjes që e bën “Omertën” italiane të duket si një lojë përpara rregullave të tyre, thonë agjentët.

“Gjenerata e parë e shqiptarëve ka për tendencë të jetë shumë e dhunshme krahasuar me mafien e lindur e rritur në Amerikë”, thotë Hall, duke shtuar se në organizatat kriminale shqiptare shikohet një kontrast krejt tjetër.

Shqip

Thënie për gjuhën

“Gjuha Shqipe është i vetmi mjet i ndriçimit dhe i përparimit moral.
Ajo është një gjuhë e fuqishme dhe e bukur që duhet të jetë krenaria e folësve të saj dhe një mjet i shenjtë për zhvillimin kulturor dhe intelektual të kombit të vjetër shqiptar - Holger Pedersen”

-“Gjuha është tepër e rëndësishme për t'ua lënë vetëm gjuhëtarëve” Heidegger

-“Kurrë nuk kemi të drejtë të quhemi komb i qytetëruar, sado që të mësojmë gjuhë të huaja, sepse kombi nuk qytetërohet vetëm me mësimin e gjuhëve të huaja, por me mësimin e gjuhës së vet”
Filip Shiroka

-“Gjuha është pasqyra më e qartë e një kombi dhe e kulturës së tij” Eqrem Çabej

-“Shenjat e civilizimit të një populli janë:

1. si kujdeset ai për drunjtë e tij,
2. si kujdeset ai për fëmijët dhe pleqtë
3. si sillet ai me gjuhën e tij.

Por gjuha është më e rëndësishme. Është detyrë e tij që ta ruaj dhe ta kultivoj atë si vlerë kulturore dhe si tipar identiteti”
Erwin Chargaff

-“Themelin e diturisë dhe të atdhetarisë e përbën gjuha shqipe”
Mit’hat Frashëri

-“Fjala e huaj në gjuhë është si dhia ndër dhen”
N. Frashëri

-“Gjuha më e mirë se gjithçka tjetër jep shpesh dritën ose mjerimin e një kohe”
I. Kadare

-“Gjuha shqipe ka aq pasuri fjalësh e është e ardhshme e plot gjallëri e jetë, sa mund të përkthehen në të klasikët e çdo kombi, e çdo kohe”
Gj. Fishta

-“Gjuha letrare s’është vetëm thesari i kulturës sonë, por edhe mjet i fortë për mbrojtjen e etnisë shqiptare”I. Ajeti“Gjuha është sendi më i çmueshëm i një populli dhe për popullin shqiptar është i vetmi thesar”
E. Çabej

-“Ka një mjet me anën e të cilit kërkimtari është në gjendje ta ndriçojë, deri-diku, muzgun e fillimeve të popullit shqiptar dhe të hyjë në kohën që shtrihet përtej dëshmive historike. Këtë mjet e jep gjuhësia”
N. Jokl

-“Larg gjuhës shqipe, larg të qenit shqiptar”
Q. Murati

-“Mbrojtja e gjuhës është detyrë dhe peng nderi për çdo shqiptar”
Gj. Shkurtaj

“Viktimat e gjuhës janë më të shumta se ato të shpatës”
S. Frashëri

-“Gjuha ruhet atje ku shkruhet” Populli

-“E mjera shqipe, ç’i punojnë e s’ka gjuhë të ankohet!”
T. Zavalani

-“Zot! Jepu shqiptarëve vullnet dhe logjikë që të flasin shqip të paktën kur janë në Shqipëri. Se, siç kanë zënë disa, shpejt a vonë do ta bëjnë atdheun babiloni gjuhësh, ku s’do ta marrë vesh qeni të zonë”
N. Bulka

-“Duke lexuar autorët që shkruajnë mirë, mësohesh të flasësh mirë”
Volter

-“Ai që e zotëron gjuhën e vet vlen më tepër se ai që pushton një qytet”
Një mendimtar i lashtë

-“Gjuha e keqe sjell shumë të këqija”
Latine

-“Gjuha është institucion mbi të gjitha institucionet”
Heidegger

-“Gjuha pasqyron një kombësi, ajo është pasqyra më e qartë e një kombësie dhe e kulturës së saj. Shkalla e pasurisë dhe e pastërtisë së gjuhës është tregues i nivelit të kësaj kulture”
E. Çabej

Kur hedhim më shumë baltë sesa ide.

Edhe një sy jo fort i vëmendshëm nuk do të hiqte shumë për të vënë re, se debati publik në Shqipëri vuan më së pari e më së shumti nga fakti, që njerëzit, në vend të ballafaqojnë idetë e tyre, merren me njëri-tjetrin.

Numërohen me gishta ata që dinë e që duan të fokusohen tek tezat e hedhura, apo tek qëndrimet e mbajtura. Të tjerët merren me autorët, bëjnë biografira, gjurmojnë njolla të mundshme në të shkuarën dhe interesa të supozuara në të sotmen, interpretojnë lidhje e kontakte humane të dyshimta, etj, etj, Dhe nuk është se kjo është qasja e njerëzve të sërës së dytë, të tretë apo të katërt në skenën publike; përkundrazi, është ajka e kulturës, ajka e gazetarisë, ajka e politikës, etj, etj, që sillet në të njëjtën mënyrë.

E mbani mend diatribën që I.Kadare e R.Qose i rezervuan sho-shoqit para nja dy vitesh?

Debati midis tyre, edhe pse e barti që ç’ke me të farën e një ballafaqimi serioz idesh midis dy personalitetesh, degjeneroi më në fund në një kacafytje të paprinciptë midis dy personash. Ka qënë ajo hera, kur personalisht zura ta shoh sëmundjen në fjalë, jo si një sëmundje endemike të përhapur tek-tuk në shoqërinë shqiptare (në faqet e të përditshmeve apo në forumet virtuale, ku bëhet nami me sharje, fyerje, shpifje,anatemime), por si një patologji të kulturës sonë.

Është për të ardhur keq, apo jo?

E megjithatë, Kadare e Qose, ngaqë shkruajnë rrallë në shtypin e përditshëm, e ngaqë shkrimet polemike i kanë edhe më të rralla, nuk mund të shihen si krijuesit e nxitësit e dukurisë së përbaltjes. Këta të fundit duhet t’i kërkojmë tek ata që janë aktorë të ditëpërditshëm në jetën publike shqiptare, dmth tek gazetarët, publicistët, polemistët, politikanët, etj, të cilët bëjnë e kushtëzojnë mean-stream-in kulturor në Shqipërinë e ditëve të sotme. Dhe në këtë pikë ka shumë gjëra për të thënë.

Deri dhe Artan Fuga, i cili është një nga penat më të shtruara e më të kujdesshme të këtij vendi, s’e pati për gjë nja tre vjet më parë, në një polemikë që bënte me mua, të nënvizonte një ciflosje timen që, edhe sikur të ish e dokumentuar, s’kish të bënte fare me çështjen, për të cilën debatonim. Ishte një gjepur, prapëseprapë (Bënte fjalë për një gjoja varësi timen prej Fatos Nanos!?!? Në fakt, sendërgjia e varësisë time prej Edi Ramës në ditët e sotme edhe mund të kapet në një degë, në atë të rrështimit tim të hapur elektoral në favor të PS-së, por ajo e Fugës s’kish asnjë degë ku të kapej). Nuk i jam kthyer asnjëherë asaj polemike as në bisedat me Fugën. E kam marrë për një caduta di stile. Dhe ka shumë gjasa që të jetë kështu, pasi, siç e thashë, Fuga duket se është nga ata që hedhin ide, e jo nga ata që pickojnë njerëz.

Mero Baze është bartësi par excellence i kësaj sëmundjeje.

Sot është më pak se sa dje, por “viktimat” e penës së tij gërryese nuk harrojnë t’u kthehen kohëve, kur Mero Baze nuk merrej fare me çfarë ata thoshin, por merrej me çfarë ata bënin e me çfarë ata ishin. Sigurisht, në tentativën për të bërë gazetari investigative në këtë Shqipërinë tonë, ku qeverisja, vendimmarrja e bëmat e pista të pushtetit janë të blinduara, mund të qëllojë që ta kalosh fare lehtë kufirin që ndan idetë nga personi. Dhe Mero, për hir të së vërtetës, është i vetmi që bën gazetari investigative në Shqipëri; nuk ka dyshim që e bën shumë shpesh me mjete e me logjikë kryqtari, që ngre po aq shpesh akuza të rënda me tahmin, e që “gjahu” që bën është selektiv, por mbulohet ca në këtë “zullum” nga fakti, që ca të vërteta të mëdha ai i ka thënë i vetëm dhe i pari. Mbulohet ca, thashë. “Zullumi” mbetet zbuluar, prapëseprapë. Dhe zullumi është ai i fillimit: injorimi i ideve, zhvlerësimi i qëndrimeve, përbaltja e denigrimi i personit.

Fatos Lubonja ka treguar gjithashtu se nuk i mjaftojnë idetë që ka.

Përveç kësaj, duket se ka qejf t’i vërë të tjerët poshtë edhe në terma etiko-moralë. E në këtë mes, s’e ka për gjë të hedhë baltë kundër të tjerëve. Ç’arrin me këtë? Asgjë, veçse ua heq vëmendjen lexuesve nga idetë e veta (kur qëllon që ka), dhe ua fokuson tek bëmat e supozuara të të tjerëve. Sapo e bëri këtë në shkrimin lidhur me Mero Bazen, ku bënte çmos t’ia zhvleftësonte qëndrimet këtij të fundit me ca akuza, të cilat nja dy ditë më pas i pamë të shkoqitura e të shpjeguara më mirë në një shkrim të Aleksandër Frangajt në mbrojtje të Fatosit. E keqja është se, në kundërshtim me atë që synon Fatosi e bash për faj të Fatosit, shkrimi nuk la pas ndonjë ide (edhe pse kishte ide), por la pas pyetje hipotetike, nga ato që prodhojnë baltë, të llojit: Po pse vallë është prishur Mero me Berishën? Po me Argitën si është puna? Po çfarë pazaresh paska dashur të bëjë Mero, që nuk i paska mbajtur dot kandari i Berishës? Po vetë Berisha pse nuk e denoncon “pazarxhiun” e zemëruar Mero? Po ky Fatosi pse na u marrka me ca pazare të prishura të Meros me Berishën e nuk merret me pazare të tjera të kopsitura mirë e mirë midis Berishës e ndonjë tjetri?

Kjo është jehona që lënë pas shkrime të tilla. Dhe kjo lloj jehone nuk i lipset askujt. Ndoshta u lipset veç atyre, që e kanë plaçkitur dhe po e plaçkisin këtë vend, pasi vetëm kështu gjithë bëmat e tyre të ndyra gjejnë strehë nën tezën, se “këtu të gjithë nëjsoj janë:. E ç’është më e rëndësishme, kjo lloj qasjeje nuk na lë të bëjmë ballafaqimin e ideve.

Mustafa Nano, Korrieri