“Të reagojë urgjent Berisha”

Forum/ Flasin për “Shqip” politikanë dhe përfaqësues të shoqërisë civile


Publikimi i skandalit të korrupsionit në majën e kupolës së qeverisë shqiptare ka tronditur opinionin publik shqiptar. Në një forum të organizuar menjëherë pas transmetimit të emisionit të mbrëmshëm të “Fiks Fare”, një numër i madh politikanësh dhe përfaqësuesish të shoqërisë civile kanë reaguar, duke e cilësuar ngjarjen si një dëshmi e rëndë për qeverinë, por edhe për vendin. Ndërkaq, në një deklaratë të sajën, LSI e konsideron montazh filmimin e transmetuar mbrëmë, duke e komentuar atë si një “përdorje e Priftit për llogari të Edi Ramës”. Ndërkaq politikanë të djathtë dhe të majtë kërkojnë largimin e Metës dhe reagimin e shpejtë të Berishës.

Deklarata

LSI: Montazh i neveritshëm i Edi Ramës“Është përdorur sërish Dritan Prifti, këtë radhë në një shfaqje të neveritshme, realizuar përmes një montazhi të pështirë, ku në rolin e një çimke të komanduar nga Edi Rama përpëlitet në grahmat e fundit, i detyruar ta hedhë vallen sipas vijësjelljes së klaneve kriminale dhe korruptive, që me largimin e tij nga qeveria humbën instrumentin për realizimin e interesave të tyre kriminale. Për Lëvizjen Socialiste për Integrim, shfaqje të tilla – pjellë e krimit të organizuar, nuk përbëjnë asnjë shqetësim. Përkundrazi, lufta pa kompromis e deri në qelizën e fundit ndaj krimit të organizuar dhe veprimtarisë mafioze e korruptive mbetet një konstante e pandryshueshme, prioritet gjithnjë i pazëvendësueshëm, nga i cili nuk mund të na largojnë makinacionet dhe montazhet e një çimke të skaduar. Në respekt të shtetit ligjor dhe të institucioneve të zbatimit të ligjit, LSI e fton çimkën dhe atë që e përdor, e cilindo që disponon fakte dhe prova, t’i drejtohen organit të Prokurorisë, që të zbardhet e vërteta dhe cilido që rezulton i implikuar të vihet përpara drejtësisë”.

Ish-drejtuesi i LSI-së

Sabit Brokaj: Dëshmia e batakut ku ka rënë shoqëriaNë fakt, nga ajo që pamë, nuk ka ndonjë gjë të jashtëzakonshme. E them këtë, sepse ne këtë dukuri e kemi hasur edhe më parë, jo nga ecuria e tyre si proces, por nga konkluzionet e veprimeve të qeveritarëve. Kjo karakterizon qeveritë shqiptare prej disa vitesh tanimë. E reja në këtë rast është se një prej ministrave filmon tjetrin dhe e transmeton çështjen në pamje vizive dhe auditive. Tani dëshmohet se deri në ç’batak kemi rënë ne si shoqëri dhe jo vetëm qeveria që është promovuese e të gjitha të këqijave. Në momentin kur edhe një ngjarje si Gërdeci, ku për të fituar para, u vranë 26 njerëz, po mbyllet përfundimisht, pa asnjë reagim nga institucionet e Drejtësisë, natyrisht që është e qartë se rasti në fjalë është një nga të shumtit që karakterizojnë momentin e tanishëm. E përsëris, kjo dëshmon se deri ku kemi rënë ne si shoqëri dhe nuk e kuptoj se çfarë pret më populli për të reaguar rreptësisht ndaj kësaj qeverie, që po del hapur se si vepron. Sa i përket asaj se nëse mund të ketë një reagim politik apo një ndryshim qeverie, unë gjykoj se kjo nuk ka gjasë të ndodhë. Nuk ka ndodhur për krime apo ngjarje të tjera më të rënda.

Nënkryetari i grupit të PS-së

Erjon Braçe: U vërtetuan akuzat tona për korrupsionin

Kjo konfirmon mot a mot atë çfarë kemi thënë ne për sa i përket korrupsionit me koncesionet e hidrocentraleve dhe naftës, çfarë ndodh me “Albpetrolin” etj., në këtë vend. Ky tanimë nuk është problem i opozitës, por është problem i popullit. Natyrisht opozita ka pjesën e saj të detyrimit dhe angazhimit, por kjo çështje, në përmasën që ka marrë, është problem i popullit shqiptar. Ajo çfarë ne pamë, në përmasën e vet, dëshmon sesi veprohet në këtë vend, sesi qeveria operon me interesat e qytetarëve. Ne jemi dyshuar, jemi parë me skepticizëm kur kemi denoncuar rastet e korrupsionit, kjo e gjitha tanimë e fakton vërtetësinë e deklarimeve dhe akuzave tona. Është problem i popullit, e ritheksoj, sepse nevojitet një pastrim gjeneral, i plotë. Për një parandjenjë rastësore, unë kam propozuar edhe platformën antikorrupsion, e cila parashikon pikërisht nevojën e një politike tjetër, që të instalojë kulturën e ndëshkimit në Shqipëri.


Anëtari i Kryesisë së PD-së

Aleksandër Biberaj: Një qeveri e zhytur në korrupsion
Ky është treguesi më i qartë i korrupsionit të kësaj qeverie. Një qeveri e zhytur në korrupsion totalisht nga i pari te më i fundit. Natyrisht që kjo është vetëm maja e ajsbergut, sepse korrupsioni i kësaj qeverie është i përmasave shumë më të mëdha. Korrupsion i cili do t’i japë Partisë Demokratike një kosto dhe një njollë historike, të cilën nuk e meritojnë demokratët e vërtetë. Si në çdo vend demokratik, duhet të veprojë sistemi i drejtësisë, në mënyrë që bartësit dhe mbrojtësit e korrupsionit të përfundojnë përpara drejtësisë. Ndryshe demokracia shqiptare është në një rrezik të jashtëzakonshëm. Ngritja e korrupsionit në sistem dhe çimentimi i këtij sistemi korruptiv dëmton rëndë të ardhmen europiane të Shqipërisë. Dhe dëmton interesin e brezave të ardhshëm. Në çdo vend tjetër demokratik, Kryeministri me qeverinë do të jepnin dorëheqje, nuk do t’i njihnin vetes imunitete dhe do të përgjigjeshin përpara sistemit të drejtësisë për shkeljen e ligjit dhe përpara zgjedhësve për mashtrimin dhe keqpërdorimin me votën e tyre.

Analisti

Artan Lame: Filipi na ka sfiduar të gjithëveËshtë dorashka e radhës e sfidës që Filipi na hedh të gjithëve. Në radhë të parë është një sfidë që i bëhet Prokurorisë, për të provuar veten edhe një herë tjetër nëse mund të çojë në fund një çështje. Veç kësaj është një sfidë edhe ndaj së gjithë shoqërisë shqiptare se deri ku mund të durojë.

Drejtuesi i opozitës

Spartak Ngjela: Berisha ka vetëm dy zgjidhjeJanë një grup banditësh, të cilët tani nuk kanë më mbulesë. Pyetja është ç’do ndodhë? E para, ose Berisha do të japë dorëheqjen, sepse ka marrë pushtetin me vota të vjedhura dhe tani kuptohet përse, ose do të vendosë terror. Këto janë dy arsyet. E treta është kjo, shqiptarët duhet t’i japin fund kësaj valle vdekjeje. Opozita do të përgjigjet shumë fort.

Kreu i PDK-së

Nard Ndoka: Mazhoranca, e ngjizur nga korrupsioniNormalisht një mazhorancë e tillë, që është ngjizur mbi vjedhjen e votave, mbi pazaret politike këtë përfundim do të kishte. Tani shikohet qartë kapja e Berishës nga korrupsioni dhe nga pamundësia e tij për të bërë lëvizje politike, pasi ky është edhe fundi i tij përfundimtar. Unë jam i bindur se Berisha nuk do distancohet nga korrupsioni dhe do të vijojë me lojërat e tij të çimkave dhe me demagogji të tilla, për shkak se një pjesë e mirë e zyrtarëve të tij, duke përfshirë edhe atë vetë, janë të zhytur në afera korruptive.

Drejtuesi i opozitës

Erjon Veliaj: Meta të largohet nga posti që mbanSë pari ndiej neveri. Vetë pamja e një burri trashaluq që shfleton bllokun e pazareve me gishtat me pështymë, si një kambist i rëndomtë tufat me para, më erdhi për të vjellë. E sigurisht, s'mund të mos më kujtohej ajo fushatë ku bashkë me shumë të rinj denoncuam dy vite përpara këtë bandë vulgare. Në pak minuta, pamë zv.kryeministrin që pshurri mbi të gjithë shtetin shqiptar, administratën, ARMO-N, Hec-et, kryegjyqtaren e lartë, në pak kohë na demonstroi që “kish folur me Berishën” e kjo mjaftonte për të zhvatur në 7 sekonda 700 mijë euro. Sot Meta duhet të largohet përfundimisht nga politika, nëse duam të japim një fije shprese për këtë vend. Kujtoni Ivo Sanaderin, e kuptoni pse Kroacia është më europiane sot. Natyrisht, Berisha s'mund të reagojë, se ndryshe do ta kishte bërë për katër minuta siç hoqi Pangon për reçipetat. Berisha është ortak, se po të mos ishte s'do kish pritur kaq gjatë.

Më e rënda, Berisha sot është impotent, nuk mund të trembë më as kënd, as Metën, as të vetët, në gjoja luftën për korrupsion. Dje ra kjo qeveri, dhe u provua ajo që themi se kjo nuk është një qeveri e shqiptarëve, vodhi votat për të vjedhur më pas shqiptarët. Ndaj i gjithë populli duhet organizuar që këta njerëz të mos prekin më zyrë shteti me këmbë.

G. Shqip

Videoja e Hajdutërisë: Meta, afera korruptive në zyrën e ministrit

Përgjimi në zyrën e ministrit Dritan Prifti: Zv.kryeministri i Republikës i kërkon ministrit të emërojë njerëz dhe të japë koncesione e tenderë për persona në gjykim.
Ai thotë se ka rregulluar gjithçka me kryetaren e Gjykatës së Lartë, Shpresa Beçaj, prokurorinë dhe deri me kryeministrin Berisha. Në këmbim do të marrë 7% të investimit dhe 700 mijë euro në dorë.
Politikanët shqiptarë akuzohen për korrupsion, vjedhje të fondeve publike, emërime në administratë në bazë të njohjeve personale dhe së fundmi për përqindje në firma që marrin koncesione të dyshimta.
Akuzat kryesisht bëhen nga foltoret e Parlamentit apo të selive të partive dhe rrallë herë shoqërohen me dokumente konkrete. Kjo pasi një "kod nderi", i ngjashëm me "Omerta-në" e mafias siciliane, i ndalon të nxjerrin jashtë të palarat e njëri-tjetrit. Por këtë herë diçka ka rrjedhur.
Emisioni "Fiks Fare" ka transmetuar mbrëmjen e djeshme një video të filmuar në zyrën e ish-ministrit të Ekonomisë, Dritan Prifti, ku zv.kryeministri i Republikës Ilir Meta, kërkon "t'i mbarohen disa punë".
Emërime në poste kyçe, falënderime për punë të kryera më parë, kontrata biznesi dhe së fundmi koncesione. Meta premton se mund të zgjidhë gjithçka, pasi ai ka në dorë Gjykatën e Lartë, Prokurorinë, ka fol me Doktorin dhe si përfundim do të marrë 7% të investimit të një koncesioni hidrocentralesh dhe 700 mijë euro të thata në dorë.
Gjatë bisedës së zhvilluar mes Ilir Metës dhe Dritan Priftit kuptohet se si mjafton që të kesh pasur shoqëri me pushtetarët dhe fiton vende pune të rëndësishme, edhe pse nuk ke arsimimin e duhur.
Aty shpjegohet se si emërohen inspektorët në Ministrinë e Ekonomisë dhe se si aferat korruptive kërkohen në mënyrën më të thjeshtë. Dy pjesët më të rëndësishme të kësaj bisede janë çështja "ARMO-Albpetrol" dhe dhënia me koncesion e hidrocentraleve.
Meta kërkon haptazi nga vartësi i tij, Prifti, që të ndërhyjë tek "Albpetroli" për të ndihmuar një biznesmen që jeton në Greqi. Në bisedë përmendet emri Bekim Halilaj, i cili merret me naftë. Meta kërkon nga Prifti që të prishë një kontratë të vjetër të "Albpetrolit" me "ARMO"-n dhe të ndihmojë mikun e tij. "Anuloje kontratën, mos i zvarrit këto gjëra", - është porosia e Metës për vartësin e tij.
Pjesa e fundit e bisedës është ajo që zbardh mënyrën se si bëhet korrupsion në nivele të larta qeveritare. Bëhet fjalë për një koncesion hidrocentrali. Personi që kërkon të marrë koncesionin premton jo pak, por shtatë për qind të investimit dhe një pagesë të majme në dorë, 700 mijë euro. "Koncesionari" është një njohje e vjetër e drejtësisë dhe politikanëve shqiptarë, Agim Rrapaj. I arrestuar dhe i dënuar për korrupsion më parë.
Në atë kohë kishte përvetësuar paratë e grantit japonez për projektin "2KR". Tani ai kthehet si një biznesmen i fuqishëm dhe në bashkëpunim me zv.kryeministrin Ilir Meta, kërkon të marrë një hidrocentral.
Problemi është edhe më i komplikuar se kaq, pasi çështja është në proces gjyqësor dhe do shumë miq për të mbaruar. Këtu zv.kryeministri Ilir Meta shpjegon se meqë çështja është në Gjykatën e Lartë, ajo zgjidhet shumë shpejt. Ai thotë se e ka në dorë kryetaren e gjykatës, Shpresa Beçaj, sepse asaj i ka emëruar të bijën në ambasadë.
"Do të flas unë me Shpresën, i kam marrëdhëniet shumë mirë, i çova vajzën në ambasadë...", - thotë Meta, duke shpjeguar edhe përfitimet financiare që do të ketë nga dhëna e këtij koncesioni. Më pas, duhet zgjidhur puna edhe në prokurori, por sërish Meta merr përsipër çdo gjë vetëm me një kusht, mos e marrin vesh më shumë se dy ose tre veta.
Koncesioni që Ilir Meta do t'i japë Agim Rrapajt dhe një biznesmeni tjetër Fatmir M., duhet miratuar edhe në mbledhjen e qeverisë. Teorikisht, ministrat duhet të diskutojnë me njëri-tjetrin dhe nëse koncesioni e meriton duhet të miratohet. Teorikisht!
Praktikisht, ndodh tjetër gjë. Meta i shpjegon Priftit procedurën: "Bisedova edhe me doktorin edhe për një javë do ta mbyllim. Kupton?". Mjafton një bisedë me kryeministrin dhe nuk ka më nevojë për dokumente dhe shkresa të kota, mjafton 7% e investimit dhe 700 mijë euro para të thata në një zarf...

Legjenda
Data 01.03.2010
Ambienti
Zyra e ministrit të Energjisë Dritan Prifti
Personazhet kryesore
Dritan Prifti, ministër i Energjetikës, zv.kryetar i LSI-së
Ilir Meta, ministër i Jashtëm, zv.kryeministër, kryetar i LSI-së

Personat që përmenden në bisedë
Tur Hajdari, - një njeri që i ka dërguar SMS Metës dhe kërkon zgjidhje
Koli - Sokol Dervishi, sekretar i përgjithshëm i Metës në Ministrinë e Jashtme
Bekimi - Bekim H. Biznesmen i fushës së karburanteve. Jeton në Greqi
Gimi - Agim Rrapaj. Ish-funksionar i Ministrisë së Bujqësisë. I arrestuar dhe dënuar për korrupsion me projektin "2KR". Sot biznesmen që kërkon të ndërtojë një hidrocentral në bashkëpunim me shtetasin Fatmir M.
Shpresa - Shpresa Breçani. Kryetarja e Gjykatës së Lartë. Ilir Meta thotë që e ka në dorë se i ka emëruar vajzën në Austri, në Ambasadën Shumëkombëshe në OSBE

Doktori, kryeministri Sali Berisha
Kërcënohet Dritan Prifti
Në kohën kur emisioni "Fiks Fare" transmetonte videon ku Ilir Meta i kërkonte Dritan Priftit që të miratonte afera korruptive, në telefonin e Priftit kanë mbërritur disa mesazhe kërcënuese. i kontaktuar nga "Shekulli", Dritan Prifti ka konfirmuar vërtetësinë e videos. Ndërkohë Prifti ka pohuar se menjëherë i kanë mbërritur edhe kërcënimet e para. Bëhet fjalë për sharje dhe kërcënime familjare.

Kush është personazhi Agim Rrapaj
Agim Rrapaj, personazhi, i cili i ka premtuar Ilir Metës 7% të investimit në një hidrocentral dhe 700 mijë euro të thata në dorë është një personazh i njohur për drejtësinë dhe publikun shqiptar. Ai është bërë i njohur për skandalin e grantit japonez ku ka shpërdorur fondet duke u ndërruar destinacionin.
Në atë kohë ministri i Bujqësisë Jemi Gjana u shpreh: "Mbrojtja e turpshme e Agim Rrapajt, se gjoja u sakrifikua duke mbrojtur interesat e fermerëve për furnizimin me naftë pa akcizë, është një mashtrim i paskrupullt".
Ish-drejtori i zbatimit të projektit të financuar nga qeveria japoneze, "Rritja e Prodhimit Ushqimor 2KR", Agim Rrapaj, është shkarkuar nga puna së bashku me 25 drejtorë të tjerë në strukturat qendrore e lokale të Ministrisë së Bujqësisë dhe Ushqimit, për abuzime të rënda miliona dollarëshe dhe arbitraritet në zbatimin e ligjit.
Agim Rrapaj, që ishte njëkohësisht dhe kryetar i Këshillit të Agrobiznesit Shqiptar, është akuzuar nga Kontrolli i Lartë i Shtetit për vjedhjen e 1 milion dollarëve të grantit japonez, duke i xhiruar ato për OJQ-në e vet private.
"Me një vendim plotësues të datës 6 maj 2005, qeveria 'Nano' ka lëshuar në dorë të Agim Rrapajt, përveç fondeve të '2KR', edhe 280 milionë lekë kosto lokale për gjoja furnizimin me naftë të fermerëve. Në të vërtetë, fondet janë përdorur gjatë muajve maj, qershor e korrik në rrugë tërësisht abuzive dhe për qëllime elektorale", - deklaronte në atë kohë ministri Jemin Gjana.

Kërkesat e Ilir Metës për "të mbaruar porositë" dhe shkarkimi i Priftit nga ministër i Ekonomisë
Si nisi konflikti me Metës dhe Priftit
Konflikti mes Ilir Metës dhe Dritan Priftit ka kulmuar në shtator të vitit të kaluar me shkarkimin e nënkryetarit të LSI-së nga posti i ministrit dhe më pas largimin e tij nga partia. Por ky konflikt i kishte rrënjët shumë më thellë.
Të dy personazhet politikë kanë duruar muaj të tërë kërcënimesh dhe sharjesh mes tyre ku baza e çdo gjëje ishin kërkesat e Ilir Metës për çështje të ndryshme që duheshin miratuar nga Prifti.
"Mes meje dhe Metës ka pasur një lidhje që herë ka qenë e mirë dhe herë problematike. Kemi pasur përplasje të lehta dhe të forta dhe sigurisht që disa nga këto kanë qenë dhe në periudhat e fundit. Ai është një lloj politikani që bashkëpunëtorët ka qejf t'i ketë servilë ose ushtarë dhe nuk i vlerëson njerëzit e aftë që ka përballë.
Në këtë kuptim unë kam pasur një marrëdhënie problematike sepse jo të gjitha porositë dhe kërkesat e tij mund të zbatoheshin duke pasur parasysh ligjin. Ka pasur qejf-mbetje për shkak të realizimit të porosive apo të kërkesave të caktuara", ka thënë në atë kohë Dritan Prifti i pyetur për nisjen e konfliktit me Ilir Metën.

Meta - Çfarë thotë puna?
Prifti - Mirë
Meta - Tani, të dërgova një mesazh... Ma kishte dërguar Turi:
"Faleminderit për bashkëpunimin dhe punën tuaj...". Numrin e telefonit...
Prifti - Po, jo mo, ia çova Kolit unë... E pyeta... E pyeta ku je...
Meta - Të mos ...Ke një zakon të keq që mendon se njerëzve mund t'u bësh edhe me nge...
Prifti - ... ishte tek unë një ditë më përpara
Meta - Ai tha ca gjëra që të qëndrojnë. Ka ndonjë problem?
Prifti - Po jo, çfarë problemi të ketë.
Meta - Pse të bëhesh? E vë re që shpesh herë me njerëzit... Çfarë të keqe ka?

Prifti - S'ka të keqe mor burrë. Ç'të keqe ka?!
Meta - Më mori Turi mua, jo më mori Turi, jo më tha kështu, jo më tha ashtu.
Prifti - ...nuk ka diplome, përveçse nuk ka diplomë, asnjë gjë tjetër
Meta - Po përse ta solla unë? Unë mund ta kisha sjellë edhe pa emrin e atij, apo jo? Mund të mos ia kisha vënë emrin fare dhe vari k...
Prifti - Po varja
Meta - Çfarë të keqe ka?
Prifti - Jo të keqe nuk ka
(Vjen sekretarja, shërben ujin)
Meta - i gjen një zgjidhje...
Prifti - Për kë?
Meta - Tur Hajdarin
Prifti - Turin, ëhë
Meta - Turi Hajdarin, e para... E dyta, me Lushnjën unë kam një që duhet ta bësh inspektor. Kam detyrim, që e kam pasur në shkollë, është marrë me LSI-në. Po se duhet bërë...
Prifti - Pa diskutim që do ta bëjmë...
Meta - E treta...
Prifti - Këtë me kontratë do ta vëmë?
Meta - Me letra... E treta, me Albpetrolin çfarë do të bësh? - Për Bekimin si do ta zgjidhësh?
Prifti - Do ta zgjidh mos ki merak
Meta - Zgjidhe pra...
Prifti - Ose ndoshta të bisedoj dhe një herë me "Armon"... Do ta anuloj të parën ...
Meta - Po mirë, anuloje, pse s'e bën? Anuloje! Gjeje!
Prifti - Po të flas edhe një herë me "Armon"
Meta - Po gjeje vetë. Po mos i zvarrit këto gjëra... Tani për punën e hidrocentralit të Gimit... Tani, nuk e di në çfarë forme do të hysh t'i etj., po ky Gimi më tha mua, ne mund të bëjmë diçka diku te 7%. Nuk e di se çfarë bëre me atë...
Prifti - Nëse ju mendoni... Këtu ka një problem
Meta - Këtu nuk ka problem, sepse ata e kanë fituar. Ata le ta ndjekin këtë çështje, nëse e fitojnë ata, ta marrin ata... Ata e kanë fituar, le ta ndjekin këtë çështje.
Prifti - T'ua jap tenderin pa mbaruar punë ata?
Meta - Ajo është punë e mbaruar. Ata...
Prifti - Unë di që në apel e kanë fituar apo jo?
Meta - E kanë fituar në apel
Prifti - Këta e kanë humbur në shkallë të parë, e kanë fituar në të dytën. Tani është në Gjykatën e Lartë.
Meta - Absolutisht po... Apeli është i formës së prerë, ti mund ta zbatosh, do ta çojnë më tej. Ata le ta çojnë, por prapë mbyllet, do të flas unë me Shpresën, i kam marrëdhëniet shumë mirë, i çova vajzën në ambasadë.
Prifti - Po u them çunave këtu.
Meta - Gimi më tha mua, nga ana ime 700...
Prifti - Të më çojnë një letër zyrtare, të më thonë Zoti Prifti, ne e kemi fituar apelin, ky është vendimi, kështu që zotëri vazhdoni vendimin...
Meta (merr telefonin) - Alo Gimi, si kalove, mirë? Foli pak këtu Dritanit (ia kalon celularin Priftit)
Prifti - Po... Çfarë bëre? Duhet të ma dërgosh në protokoll ti mua, një letër... Një letër... Jo ti, po ata që janë firmat, po nuk e kanë sjellë me protokoll...
Meta - Po le ta bëjnë prapë.
Prifti - Ta bëjnë prapë dhe t'i bashkëngjisin vendimin e apelit. Mirë? Dhe ma dërgo që sot. Po dërgoje me protokoll duke m'u drejtuar mua si ministër...
Meta - Jo, jo... Është... Probleme të ndryshme... Por emri im... Dhe ... Prandaj them që duhet bërë
Prifti - E mbyllëm atë muhabet
Meta - Nuk kundërshtoj... Nuk kundërshtoj... Bisedova edhe me Doktorin, dhe për një javë do ta mbyllim. Kupton?
Prifti - Këtë e di

Meta - Duhet me pas shumë kujdes... Nëse Prokuroria e hap ... Më pas, në dy-tre veta pjesa tjetër. Sa më pak...
Meta - Për këtë (hidrocentralin) mbaroje sot që të jetë gati...
Prifti - Sot ...
Meta - Janë gati
*************************************
Një video e fshehtë ku shfaqen zv.kryeministri i Republikës Ilir Meta dhe ish-ministri Dritan Prifti është transmetuar sot në mbrëmje në emisionin Fiks Fare.
Në video dëshmohet z.Meta herë duke porositur e herë duke urdhëruar ish-vartësin e tij, për të bërë emërime dhe për të dhënë tendera për persona të cilëve u është marrë rryshfet.
Për një licensë që duhet lëshuar nga ministria ku ka qenë titular Prifti, zv.kryeministri Meta pohon me gojën e tij se ka marrë 7 përqind dhe rreth 700 mijë euro.
Kaseta përmban fakte që implikojnë edhe gjyqësorin. Në një moment të bisedës Meta porosit Priftin t'i jap tenderin një komanie, dhe kur Prifti i përmend që është ende në gjykim, Meta pohon se ka folur me kryetaren e Gjykatës së Lartë dhe ajo punë është mbyllur sepse "I kam emëruar vajzën në ambasadë".
Kaseta ka bërë shumë bujë në Tiranë, ku shihen njerëz të grumbulluar thuajse në të gjitha lokalet që shohin transmetimin që ende nuk ka përfunduar.

Disa gazetarë dhe fotografë që po qëndrojnë poshtë shtëpisë dhe zyrës së zv.kryeministrit thanë se Ministri i Brendshëm, Lulëzim Basha, u pa të shkonte me eskortë në zyrën e Ministrit të Ekonomisë, Ilir Meta dhe më pas ka dalë prej andej, ndërkohë që makina të tjera me targa Z janë parë po aty.

Shekulli

Historia gjithmonë është shfrytëzuar për qëllime ideologjike dhe politike

Levantinët e «nacionalizmit totalitar shqiptar» dhe levantinët e Faik Konicës.

Mendimi i themelit tek Levantinët , është që çdo gjë e vjetër në Shqipëri u duket ose e poshtër ose qesharake (f.85F.K.)

Ky përcaktim i një prej figurave të shquara të gazetarisë sonë, Faik Konicës me erdhi ndër mend, duke lexuar shkrimin «Bëhu i ditur (që) të jesh i lirë» i F.Lubonjes (dt 2.12.2008), «Mbi debatin për Skënderbeun» në gazetën «Korrieri» (dt.5,9,12,16.2.2009).
Ky mohim, që bëhet në emër të shekullit të XXI-të i cili kërkon « të tjera instrumente intelektuale e shpirtërore» bëhet për arsyen ,siç vëren zoti Lubonja, «se armiku më i madh i shqiptarëve të Shqipërisë dhe të Kosovës, është PADITURIA e cila «i tregon të papjekur kulturalisht për t‟u bërë pjesë e komunitetit evropian».
Dhe për të ftilluar (ndriçuar) këtë popull «të paditur» zoti Lubonja ka më se dhjetë vjet që boton revistën «Përpjekja» synimi i së cilës është «futja e frymës kritike në kulturën shqiptare». Një synim i tillë është për t‟u lavdëruar. Por kritika, sidomos kur merr përsipër të udhëheq mendimin e shoqërisë së cilës i drejtohet, për probleme jetësore dhe të ardhmërisë së saj, bën të domosdoshme dy faktorë:
- njohjen e fakteve historike të temës që trajton
- atdhedashurinë (fjalë që s‟para e ka për zemër autori).

Pavarësisht se në qendër të debatit është figura e heroit tonë kombëtar Skënderbeu, thelbi në fakt është tek trajtimi i problemit «kombi» dhe « nacionalizmi». «Shoqëria jonë, duke filluar nga shkollat apo akademitë, ka prirjen të ngurtësohet në klishetë nacional-komuniste …(ne këto) mite kombëtariste totalitare të trashëguara nga Rilindja dhe periudha komuniste». Ku qëndron thelbi i kësaj metode nacionalkomuniste-kombëtariste-totalitare që nënvizon autori? Tek manipulimi i historisë për qëllim ideologjik e politik të kohës.

Siç na tregojnë kritikët e historisë, që nga koha e Aleksandrisë së lashtë e deri në ditët e sotme (autori bën mirë t‟iu drejtohet sidomos studimeve shqiptare, meqenëse flet për historinë tonë), Historia gjithmonë është shfrytëzuar për qëllime ideologjike dhe politike të kohës. Ky fakt nuk lidhet vetëm me kohën e E.Hoxhës që është pikë referimi i të gjitha përfundimeve të autorit dhe as ajo e Rilindësve. Historia është përdorur për qëllime të larta e fisnike por edhe për ato shoviniste e regresive.
Kryqi i thyer i Hitlerit ishte një simbol pellazg, apo një shembull tipik i ditëve tona është trajtimi i sulmit fashist italian gjatë Luftës së II botërore, si italo-shqiptar, për nevojat e politikës së Greqisë për të përvetësuar pronat e popullsisë shqiptare dhe zbimin e saj.
Çuditërisht, asnjë nga Levantinët e «nacionalizmit totalitar shqiptar» nuk flasin për këto fakte. Meqenëse zoti Lubonja bën thirrje për dituri dhe merr përsipër të fusë frymën kritike në kulturën shqiptare,nuk besoj se i ka shpëtuar pa lexuar historia e krijimit të Kombeve dhe trajtimi i temës «Nacionalizëm» në të gjithë shfaqjet e saj që nga shk.18, deri në ditët tona. Gjithashtu si studiues dhe analist shqiptarë, që nënkupton njohjen e historisë dhe mentalitetit të shqiptarëve, të na sillte tiparet e nacionalizmit shqiptar dhe dallimet nga ai europia , veçanërisht ai ballkanik, historikisht dhe sidomos në shk.20-21.

Në artikujt dedikuar nacionalizmit totalitar shqiptar që na e bënë «peshqesh» Rilindasit, Levantinët, çuditërisht nuk përmendin në asnjë rresht nacionalizmin shovinist serb, shtet që ka shpallur synimin për t‟iu bashkuar BE-së. Nuk përmendet as edhe nacionalizmi mesjetar i një shteti anëtar të saj, si Greqia (gjë që nuk e nderon aspak BE-në), trysnia e të cilave është aq e pranishme në ditët e sotme në trevat dhe shoqërinë shqiptare. Po le t‟i drejtohemi fakteve historike që të bëhemi «më të ditur». «Shembujt e parë (të lindjes së kombeve në Europë-shënimi im) nuk shkojnë më parë se shk.18 » shprehet historiania franceze Anne Marie Thiesse.  

Por nga se ndërtohet kombi?
Sipas Renan-it, «është një trashëgimi e pasur kujtimesh», «është përfundim i një të kaluare të gjatë përpjekjesh, sakrificash dhe privimesh…(ku-shënimi im) kulti i të parëve është më legjitimi nga të gjithë. Të parët na kanë bërë kjo që jemi». A.M.Thiesse me poshtë saktëson: «T‟i përkasësh kombit do të thotë të jesh një nga trashëgimtaret e kësaj pasurie të përbashkët dhe të pandashme, ta njohësh dhe ta nderosh…I gjithë procesi i formësimit të identitetit (kombëtar) ka konsistuar në përcaktimin e pasurisë së çdo kombi dhe në përhapjen e kultit të tij »(f.10,11 A.M.Th).
Nuk marrim përsipër t‟i faksojmë për « nacionalizëm totalitar komunist » shtetet europiane që edhe sot e kësaj dite, në shk.21, vazhdojnë ta bëjnë këtë punë. Në krahinën e Rouenit gjatë zgjedhjeve presidenciale në Francë (2007), Nicola Sarkozy ju kujtoi zgjedhësve figurat më të shquara të historisë së vendit si Zhan Dark (1431), Corneille, Cid, Horace e deri tek vlerat 2000 vjeçare të krishterimit francez. Ai shtroi domosdoshmërinë e njohjes në shkolla, të kësaj historie dhe kulture. « Atyre të cilëve kjo nuk ju pëlqen, nuk janë të detyruar të qëndrojnë në territorin e Republikës Franceze » u shpreh Sarkozy.
Ndërkohe, jo vetëm nga politikanët tanë, por as në tekstet e historisë, nuk përmendet fakti se, kur në trevat arbërore ishte përhapur feja e krishterë, popullsia e pjesës tjetër të Europës ishte akoma pagane dhe ishte perandori ilir Kostandini, ai që lejoi të praktikohej krishterimi dhe ndaloi dhunën që ushtrohej mbi besimtarët e saj.

Studimet historike na dëshmojnë se popullsia arbërore-shqiptare,në dallim nga popullsitë europiane, gjithemonë ka qenë e vetëdijshme për përkatësinë e saj kombëtare. Duke qenë një popullsi autoktone në trojet e sotme dhe e pastër etnikisht, e njihte mirë heronjtë e saj që nga lashtësia e hershme (para se të krijoheshin fetë e sotme), prejardhjen dhe kulturën e saj pellazgo-ilire. Hobhauzi, miku i Bajronit i kishte bërë shumë përshtypje ndjenja kombëtare si një tipar i shqiptarëve . “…një shpirt pavarësie dhe dashuri për atdheun nga i gjithë populli, e kjo në një masë të madhe e mënjanon ( e tregon-shënimi im) dallimin e thellë që vihet re në pjesët e tjera të Turqisë ndërmjet përfaqësuesve të dy feve. Kështu kur banorët e viseve të tjera i pyet se çfarë janë, ata përgjigjen: “Jemi turq” ose “Jemi të krishterë”, ndërsa banori i këtij vëndi përgjigjet :”Jam shqiptar”…
 Ndjenja kombëtare bie fort në sy në karakterin e tyre”(f.114 F.K.) “Kombësia i bashkon shqiptarët shumë më tepër sesa i ndan feja” (f.115 FK.)

(shumë kohë përpara se këtë ta shprehnin Rilindësit) vëren admirali francez Zh.de la Gravjere që kishte bërë një studim të thelluar shqiptarëve, në një kohe kur mbretëritë e Europës ishin akoma në valën e punës për formimin e Kombeve. Fakti se 90% e shqiptarëve,(sipas statistikës së Lubonjës) vazhdojnë të vlerësojnë luftën për kombin shqiptar të Skëndërbeut, pohon se ndjenja kombëtare edhe sot qëndron e fortë në shpirtin e popullit tonë. Formimi i kombeve në Europë lindi në shk.18 si një trysni e ardhur « nga lart » (në dallim nga popullsia arbërore) fillimisht nga lëvizjet kulturore kundër monopolit kulturor francez dhe më vonë u përqafua nga monarkët e sidomos borgjezia e re, që kërkonte mbështetje dhe mbrojtje për kapitalet dhe veprimtarinë e saj.

Formimi i kombeve lidhet me modernizimin ekonomik dhe shoqëror, integrimin e tregjeve nacionale, dmth krijimin e hapësirave ekonomike të unifikuara dhe drejtuara nga rregulla dhe norma të përshtatshme për zhvillimin kapitalist, dhe të ishin të garantuara nga Shteti. Fillimisht kësaj lëvizjeje kulturore ju desh shumë pune dhe kohe, për të kërkuar “rrënjët” historike dhe kulturore të të parëve të lashtë të tyre. Të parët e morën përsipër poetët skoceze që rrugëtuan nëpër fshatra të thella e të izoluara malore, për të mbledhur krijimtarinë gojore që kishte mbetur ende e gjallë dhe për t‟i afruar skocezëve dhe anglezëve një epike të denjë, si ajo e “Iliadës” së Homerit.
Me 1761 u botua “Poema e Lashtë Epike”(6 vëllime) e shkruar nga Ossian (figure e krijuar),dhe e përkthyer nga gjuha galike prej J.Macpherson. Kur Epopetë osianike sapo u botuan “…shumë filologe vlerësuan se Macphersoni nuk ka mundur ta gjente epopenë e shk.3 veçse në përfytyrimin e vet…(atij) ju desh të shpikte disa dorëshkrime të lashta, sipas të gjitha gjasave, bardike”(f.29 A.M.Th.)
Franca , Gjermania dhe shumë shtete të tjera europiane, nxituan të ndiqnin shembullin e anglezëve për të ndërtuar edhe ata “lashtësinë” e tyre. Ndërkohë, për fatin e keq të Levantinëve, në historinë shqiptare nuk ka asnjë rast ku të sajohen figura dhe ngjarje historike.
Rilindasit vijuan atë traditë të hershme të arbërorëve, të cilët në veprimtarinë e tyre gjenin frymëzimin tek figurat më të ndritura të të parëve. Barleti e ka përkufizuar si «ligji i ndjekjes së gjurmëve të gjakut dhe të fisit» . Sipas kujtimeve të Papa Piut II, Skënderbeu më 1636 i përgjigjet princ Antonio Orsinit: « …të parët tanë kanë qenë epirote nga të cilët ka dale Pirroja me nam…në thënç se Arbëri është pjesë e Maqedonisë, atëherë të parët tanë i pranon edhe më fisnike, sepse ata nën Aleksandrin u futën gjer në Indi» (f.35 Dh.P)
Nuk duhet kurrsesi të ngatërrohet Historia me Mitologjinë si një fushë e krijimtarisë popullore. Për këtë raport do të flitet në një shkrim tjetër. Kjo lëvizje kulturore europiane, më vonë u shndërrua në ideologji nacionaliste, herë çlirimtare e herë agresive. Pra nga një lëvizje kulturore për t‟u çliruar nga sundimi i lashtësisë greko-romake dhe kulturës franceze, u kthye në lëvizje politike nacionaliste për të ndërtuar shtete nacionale po me popullsi të ndryshme. Lëvizjet nacionaliste gjatë historisë patën shfaqje të ndryshme. Secili shtet duke treguar “lashtësinë” e vet, ndërtonte supremacinë e vet dhe pretendimet territoriale.
(Rast të freskët kemi Serbinë) Edhe sot e kësaj dite, nën emrin “Nacionalizëm” përfshihen lëvizje ideologjike dhe shtetërore krejt të kundërta si psh “nacionalizmi popullor”gjatë luftës së popullsisë shqiptare të Kosovës dhe “nacionalizmi agresiv” i shtetit shovinist serb që shkaktoi jo pak gjakderdhje tek popullsia e pafajshme e Ballkanit. Pikërisht ky dallim mungon në shkrimet e Lubonjës dhe të autoreve të tjerë që e kanë shumë për zëmër të flasin për “nacionalizmin totalitar shqiptar”.
Po për t‟u bërë « më të ditur » le të kuptojmë se ç‟do të thotë emërtimi « nacionalizëm agresiv». Nacionalizmi agresiv është ekzaltimi i shtetit nacional, prestigji dhe hyjnizimi i të cilit kërkojnë një pozitë sunduese në bote . Ky nacionalizëm bëhet një nga frymëzuesit kryesor i luftërave ndërkombëtare. Në planin ekonomik, nacionalizmi agresiv përfaqëson interesat e industrisë dhe kapitalizmit nacional. Po le të përqendrohemi në Ballkanin e ditëve tona. Në një shkrim të L. B. Henri « Të ndihmojmë Rugovën, armikun e histerisë nacionaliste» (dt.19.03.1998 «Corriere della Sera») lexojmë «Rugova mbetet barrikada e fundit dhe më e mira përball histerisë nacionaliste panshqiptar » triumfi i së cilës do të ishte një shkatërrim ».

Është më se e dukshme se, me gjithë thirrjen e drejtë që u bën shteteve europiane për rrezikshmërinë e shtetit shovinist serb, autori nuk e njeh historinë e Ballkanit. Nuk është për t‟u habitur, sepse krahas shtrembërimeve historike që janë bërë një metode pune e sërbo-grekëve, Levantinët shqiptarë shkruajnë për « nacionalizmin totalitar shqiptar » edhe në anglisht, e në media të huaja (që ta kuptojë e gjithë bota se sa kritike dhe të paanshëm janë) siç ka qenë shkrimi «Re-Inventing Skenderbeg» me nëntitull «Nacionalizmi shqiptar dhe Nato neo-kolonializëm » bazuar mbi shkrimin e F.Lubonjës të dt 24.10.2001 dhe i duartrokitur në internet (kuptohet se nga kush).
Si pasojë e këtyre shkrimeve të Levantinëve shqiptar që përforcojnë korin sllavo-grek për rrezikshmërinë e «nacionalizmit totalitar shqiptar »shumë media europiane barazvlerësojnë nacionalizmin shqiptar me atë shovinist serb.
Ai që, sa do pak e njeh historinë, e ka të qartë se arbërorët në historinë shumë shekullore të gadishullit, nuk kanë qenë kurrë pushtues dhe historia e Ballkanit është një histori e zaptimit të trojeve të tyre, e dëbimit dhe shfarosjes së tyre nga fqinjët sërbo-greke, po jo pa lakminë dhe pushtimet edhe të popujve të tjerë. Dhe siç thonë studiuesit « historia përsëritet». Kjo dukuri vazhdon edhe sot e kësaj dite.

Që kur u bë nacionalizmi shqiptar i rrezikshëm për fqinjët?
Nga na doli ky “Nacionalizëm totalitar shqiptar”?
Në kohën e E.Hoxhës nuk flitej për shqiptarët e Malit të Zi, Kosovës, Maqedonisë,Greqisë dhe historia e shqiptarëve u tkurr që nga lashtësia ilire brenda 28 mijë km katrore. Interesat jetike të tyre ishin të huaja për shtetin komunist. Në atë periudhë (dhe as sot) nuk flitej për rolin e madh që kishte dhënë kombi ynë në formimin e shteteve modernë si në Europë dhe jashtë saj, që të ngrinte krenarinë kombëtare të shqiptarëve.
Pasuria kulturore dhe ajo historike arshivohej vetëm në raftet e Institucioneve tona studimore dhe lidhja me botën ishte simbolike.  

Sa studime nga shqiptarë dhe të huaj janë bërë për gjuhën pellazgo-shqipe, por në tekstet që ka sot rinia, ajo përcaktohet vetëm me disa rreshta.
Shqipëria dhe populli shqiptar edhe sot është po aq i panjohur për popullsinë europiane si në shekujt e mëparshëm. Arkivat europiane dhe më gjerë ishin të paarritshme për studiuesit shqiptar (fatkeqësisht dhe sot). Kjo lidhje ishte e mekët edhe me diasporën tonë të përhapur në të katër anët e botës. Historia e jonë edhe për periudha të vonshme ishte në kufijtë e minimales (në shkolla). Edhe në kohën e demokracisë, historia e kombit shqiptar, në ciklin parauniversitar është reduktuar në një mesatare vjetore prej 3% të lëndës së historisë (besoj një rast i paparë në Europë e Ballkan) për t‟i bërë «sa më europiane» këto tekste dhe « sa më pak nacionaliste ( pa dashur të mendoj diçka tjetër).

Para viteve 90, në fakt kemi “nacionalizëm partiak” që në ideologjinë e tij shfrytëzonte ndjenjën kombëtare dhe atdhedashurinë e popullit dhe jo “nacionalizëm komunist shqiptar”. Nocioni i atdheut dhe shqiptarizmës u zëvendësua me atë partiak dhe ideologjinë komuniste (me drejtuesin e saj të lavdishëm) që nuk kishte asgjë të përbashkët me mbrojtjen e interesave kulturore, historike dhe ekonomike të kombit shqiptar. Vetë politika kapitulluese ndaj problemeve të shqiptarëve jashtë shtetit dhe falimentuese brenda tij, sa e katandisi Shqipërinë si vendin më të varfër në Europë e Ballkan, tregon qartë se gjatë asaj periudhe nuk ka ekzistuar ndonjë « nacionalizëm shqiptar» por « nacionalizëm partiak totalitar»i rrezikshëm vetëm për shqiptarët dhe jo për fqinjët, që vazhduan genocidin ndaj popullsisë sonë brenda shteteve të tyre. Gjatë asaj periudhe, figurat historike jepeshin të zbehta për nga faktet dhe të seleksionuara dhe të zvogëluara në numër.

U botuan shumë pak studime historike në krahasim me vendet e tjera ballkanike. Ndërkohe që dy shtetet fqinje, Jugosllavia dhe Greqia edhe mbas luftës së dytë botërore, vazhdonin dhe vazhdojnë edhe sot, të botojnë nj numër të madh «studimesh historike »të mbështetura nga shteti, simbas ideologjisë së tyre shoviniste. Këto shtete ushqejnë popullin e tyre me urrejtje ndaj shqiptarëve dhe udhëhiqen nga ideollogjija e “nacionalizmit agresiv”. Kosova ishte një koloni në Federatën e sllavëve të jugut dhe humbja e saj nuk mund të pranohet nga ky shtet. Në media dhe në kancelaritë diplomatike, pa ju tharë akoma në duar gjaku i viktimave të «nacionalizmit shtetëror serb» me paturpësi bërtasin «për rrezikun nacionalit shqiptar që kërcënon pakicat serbe dhe objektet e kultit» në shtetin e Kosovës.
Këtë muzikë e dëgjojmë edhe nga fqinji ynë jugor , që gjithashtu ka vënë në lëvizje median, lobin e tij dhe përfaqësitë diplomatike për «padrejtësitë që ushtrohen mbi minoritetin grek » në Shqipëri.
Kur paturpësisht nuk lejojnë asnjë shkollë në gjuhën shqipe , të mos flasim për të drejtat e tjera të parashikuara nga konventat e BE-së. Faktet historike të dokumentuara të planeve pushtuese të shtetit grek pas Luftës së Dytë botërore na dëshmojnë se: -
Në fillim të prillit të v.1949 qeveria greke i dërgoi një memorandum Londrës dhe Washingtonit i cili sugjeronte dhe argumentonte nevojën e pushtimit të Shqipërisë
-Në 1960, kur Shqipëria preu marrëdhëniet me B.Sovjetik dhe mbasi kishte siguruar mbështetjen e Hrushovit, qeveria e Athinës kishte pyetur qeverinë austriake se cili do të ishte reagimi i saj në rast se Greqia sulmonte ushtarakisht për të aneksuar Shqipërinë e Jugut.
- Mbas 1990-ës, Gjenerali Grilakis kujton: « …më ftoi Kryepeshkopi i Greqisë, Serafimi për të shkëmbyer pikëpamje rreth çështjeve të helenizimit të Vorio-Epirit »që solli me vonë konkretizimin në hartimin e « Planit Lotos» që kishte për detyrë të çlironte « Epirin e Veriut».
-Më 10.04.1994 një komando terroriste greke e armatosur me armë zjarri dhe me uniformë ushtarake greke u fut në territorin shqiptar, në një repart ushtarak në afërsi të fshatit Peshkep, kryen masakra te përgjakshme duke thirrur “Kete e keni për VorioEpirin”.
- Në vitin e famshëm 1997 (skenari i të cilit akoma nuk është i njohur) Greqia kërkoi Amerikës ta lejonte të fuste trupat e veta në Shqipërinë e Jugut.

Këto janë vetëm disa nga veprimet e hapura te shtetit shovinist grek për pushtimin e vendit tonë pas Luftës se dyte Botërore. Një pasqyre me të hollësishme analistët e marrëdhënieve te popujve të Ballkanit do ta gjejnë në studimin «Tensioni greko-shqiptar…» i historianit Beqir Meta.
Një politikë të ngjashme ka ndjekur edhe ish fqinji ynë verior.
Pasi kanë masakruar shqiptarët për vite të tëra, pasi i ka shkuar në thikë së paku 1000 foshnja nën 5 vjeç, siç e ka pohuar vetë shtypi serb (gazetari Filipoviç në gazetën “Le Mond” e “Liberation”) pasi i ka përdhunuar qindra vajza e gra të reja dhe shpërngulur barbarisht rreth 1 milion njerëz , shteti shovinist serb ngre zërin për rrezikun nga “nacionalizmi shqiptar”.
Makina e tij ushtarake dhe politike agresive vazhdon veprimtarinë edhe mbas vitit 1999, mjafton të ndjekësh median shqiptare dhe atë të huaj, për të gjetur material të bollshëm.

Këto kanë ndodhur dhe po ndodhin jo në një periudhë mitike, por në ditët e sotme.
Si përfundim të të gjithë meditimit të tij filozofik, të paraqitur në këto shkrime, zoti Lubonja shprehet se «kulti i atdheut» njeriu perëndimor e ka vënë në dyshim pasi ky e çoi në luftërat botërore.  

Sot jo më analistët por edhe lexuesit e thjeshtë të historisë e dine shumë mirë se kush janë shkaqet e vërteta të luftërave botërore.
Mbrapa çdo lufte botërore, kanë qenë gjithmonë interesat e kapitalit dhe rindarja e «zonave të influencës». Na vjen çudi, që drejtuesi i revistës «Përpjekja » na paraqet si prove mbështetëse të tezave të tij, propagandën e zakonshme të shteteve agresore se «duhet të sulmojnë, për të mbrojtur atdheun ». Nuk besoj që autori t‟i vë në një thes të gjitha luftërat. Ashtu sikurse historikisht janë shfaqur forma të ndryshme të «nacionalizmit» , edhe luftërat kanë qenë të natyrave të ndryshme: luftëra çlirimtare dhe luftëra pushtuese. Ndërsa e para bëhej në emër të lirisë dhe jetës, e dyta në emër të robërimit dhe grabitjes apo zhdukjes së një popullsie.

Dua ta mbyll shkrimin tim me një vëzhgim shume te goditur te studiuesit Veis Seiko:«Shumë të vërteta elementare nuk njihen për Shqipërinë dhe shumëkush flet përçart për të… ».








Referenca: F.K.- Faik Konica «Ç’është liria» 2005
A.M.Th- Anne Marie Thiesse “Krijimi i Identiteteve Kombëtare”Peje 2004
Dh.P.-Dhimiter Pilika «Pellazget… »

Fatbardha Demi
E Merkurë, 25 Shkurt 2009

Anglishtja dhe shqipja (etimologji)

Tani do të shohim me vëmendje shumë nga fjalët e anglishtes, të cilat i ka me rrënjë shqipe dhe që shpjegohen pikërisht prej shqipes.

Shkruhet  --------------- Lexohet ---------------- Përkthehet


Allow ----------------------- e'llou ---------------------- lejoj
Fjala e ka rrënjën tek fjala la e shqipes, pra e lënë, e la të ikte, lë, lejoj.

alone------------------------ e'loun---------------------- vetëm
Kjo fjalë shpjegohet nga fjala e-len, që në gegërisht bën e-lon vetëm. Personi që është lënë nga të tjerët është edhe vetëm

am--------------------------- em --------------------------jam
Kjo folje, që në vetën e parë numri njëjës, zgjedhohet në të njëjtën formë si në shqip dhe në anglisht. Çfarë kërkon shqipja në Angli? Sigurisht që as njëra dhe as tjetra nuk ia kanë vjedhur njëra-tjetrës, por e trashëgojnë atë nga gjuha e pellazgo-ilire.

Unë   jam
I          am

bake-------------------------beik ---------------------------pjek
Shkronjat p dhe b apo v shumë herë kanë zëvendësuar njëra-tjetrën. Beiker është edhe pjekësi në furrë, i cili tregohet nga fjala pjekës, por nëse do e marrim fjalën pjek dhe i shtonim "er" si në anglisht, do të bënte pjekër.

barn ------------------------- ban --------------------------- plevica
Ku mbahet kashta apo bari, sigurisht tek plevica. Anglishtja nuk e thekson shkronjën "r" dhe për këtë ajo lexohet nga barn në ban, që përdoret në të folurën e sotme dialektore, në të dyja mënyrat. Këtu fjala bar e shqipes tregon edhe plevicën.

Belly ------------------------- beli ---------------------------- beli
belt --------------------------belt ---------------------------- belt, rripi i belit.

big --------------------------- big ----------------------------- i madh
Fjala big, tregon dikë që është i madh në trup, apo një send të madh. Në shqip gjendet fjala vig-an, që tregon personin që ka trup të madh. Fjala vig-an dhe big janë të njëjta, pasi dihet që "b" dhe i "v" shpesh i zënë vendin njëra-tjetrës, pa ndryshuar kuptimin e fjalës.

booze ------------------------ buze ---------------------------- pijaneci
Kjo fjalë rrjedh nga shqipja buzë, që tregon pijanecin që e mban pijen tërë ditën në buzë.

buzzer ----------------------- ba-zë --------------------------- gjinkalla
Çfarë bën gjinkalla tërë ditë? Zhurmë. Në shqip edhe sot themi në vend të fjalës "Mos bëj zhurmë", mos bë zë. Pra fjala ba+zë tregon gjinkallën, pasi ajo bën zë papushim.

busy ------------------------- bi-zi ------------------------------ i zënë (me punë)
Fjalë shumë e bukur, e cila gjendet edhe tek frengjishtja. Ajo shpjegohet me fjalët e shqipes, pra nga bi+zi, apo bën-zënë me punë.

boundary -------------------- bondari -------------------------- kufiri
Për çfarë e vendosim kufirin me fqinjin tonë? Sigurisht për të bërë një ndarje të qartë midis pasurisë tokësore të tij dhe tonën. Pra fjala shpjegohet nga bo-ndarë, që bën ndarje.

come ------------------------- kam ------------------------------- hajde
Fjala që tregon ardhjen e personit. Me çfarë vjen personi? Sigurisht që me këmbë. Fjala kamb, apo kam e shqipes është përdorur edhe për të treguar foljen vij. Në këtë rast, vetë këmbët janë përdorur për të treguar ardhjen dhe sigurisht që kjo është e lidhur me këmbët, pasi vetëm nëpërmjet tyre bëhet e mundur ecja, ardhja e vajtja.

shqip  kam ( gegërisht)
anglsiht come (lexohet kam)
italisht caminare
gjermanisht kommen

cheese ------------------------ çize ----------------------------- djath
Anglishtja ka fjalën çizë, që në shqip tregon një lloj produkti qumeshti që ngjan me djathin. Gjiza e shqipes tregon djathin në anglisht. Të dyjan janë njëlloj, sepse janë bulmetra dhe përbëhen nga qumështi dhe është normale që anglishtja të përdorë fjalën gjizë për djathin, pasi edhe vetë djathi është një lloj gjize.

chi ----------------------------- çik -------------------------------- zogu dhe vajza e vogël
Kjo fjalë ka dy kuptime, të zogut të vogël të pulës dhe të vajzës së vogël. Fjala çik edhe sot në botën shqiptare përdoret për të treguar çikën, pra vajzën e vogël. e cila quhet e tillë sepse është e pakët, e vogël dhe ikën, që'ik.

corn --------------------------- kon --------------------------------drith
Fjala kon, tregon drithin, që ka dalë nga folja korr. Shpesh në shqip edhe sot drithërat i quajmë dhe me emrin të korrurat.

cough ------------------------ kof ---------------------------------- kollë
cow -------------------------- kau ---------------------------------- kau (ose lopa)

crazy ------------------------- kre-i-zi ----------------------------- i çmendur
Ndryshe shpjegohet nga kre-i-zi, kry zi, i çmendur, që i janë errur kryet, apo koka. Edhe sot në shqip për një person të marrë thuhet se i janë errur kryet, madje kemi edhe mbiemra Kryeziu.

crest ------------------------- krest -------------------------------- kreshtë
Rrjedh nga fjala krye e shqipes, që tregon majën. pra kokën apo në këtë rast kreshta e malit, apo kryet e malet. Kre-she, she-kre si tek italishtja crese, rritet.

cool --------------------------- kull ---------------------------------- i freskët
Në pamjen e parë, duket se fjala kull me fjalën i freskët që përdor shqipja, nuk ka kuptim e lidhje, por në fakt shqipja përdor edhe një fjalë tjetër, që tregon të ftohtin e acartë, derisa ngrin dhe që është sinonimi i të ftohtit, apo freskisë, që është fjala akull. Akull, do të thotë është kullë, ku vetë fjala kullë, nënkupton q+është yll. Shikoni edhe fjalët miracle dhe mrekulli, apo miracolo. Eshtë vetëm shqipja kullë e mirë.

cry ---------------------------- kraj ---------------------------------- qaj
Këtu është gegërisht kjaj, e shqipes qaj.

dark -------------------------- dark ---------------------------------- darkë, errësirë
Kjo fjalë që tregon errësirën  është e së njëjtës kuptim me fjalën darkë të shqipes, me të cilën tregojmë darkën që gjithmonë është në mbrëmje, pra në errësirë.

decoy ------------------------dikoj -----------------------------------karrem (dhi-koj)
Fjala koj, tregon karremin dhe funksionin që ai kryen. Çfarë i bëjmë karremit, e kojmë me ushqim, që qëllim që të kojmë peshkun që duam të kapim.

do -----------------------------du ------------------------------------- du, bëj
E ka origjinën tek fjala e shqipes du. Fjala "do" është tepër e rëndësishme në anglisht, pasi ajo bën pyetjen dhe negativin e foljeve në kohën e tashme. "Do", tregon dhe ka të njëjtin kuptim me shqipen për të treguar se "a do të bësh këtë, apo jo" madje në shqip përgjigja mbetet ndaj pyetjes "A do", " Po, du" në dialektin geg.

door --------------------------dor -------------------------------------- der(ë)
dry ---------------------------- drai ------------------------------------ thatë (thai)
Kanë të njëjtën rrënjë, vetëm ndryshon gërma e parë, që është e zakonshme edhe midis dy dialekteve të shqipes.

flat -----------------------------flet ------------------------------------ i sheshtë
Fletë, i sheshtë, si fletë.

flock --------------------------- flok ----------------------------------- flok(ë)
Anglishtja, gjermanishtja, shqipja janë gjuhët që për flokun përdorin fjalën "flok". Anglishtja ka edhe fjalë tjetër për të treguar flokun, si "hair", ndërsa shqipja fjalën flokë e ruan në dy dialektet e saj. Italishtja përdor capelli, kapelen për flokët, që formohet gjithashtu nga folja shqip "kap", që në shqip formon edhe kaptinë, kapiten, kapo, etj.

freak -------------------------- frik ----------------------------------- përbindësh, trill
Anglishtja ka përdorur fjalën frikë, për të emëruar këtë lloj përbindëshi, pasi pamja e tyre shkakton frikë.

go ----------------------------- go ------------------------------------ shko
Anglishtja ka rrënjën e foljes shkoj, në mënyrën urdhërore. Fjala   go është një formë e shkurtuar e fjalës shko. Në të shkuarën folja "go" bëhet "gone" dhe folja shko, bën "shkon". Pra, kjo folje ndjek rregullin e foljeve në gjuhën shqipe.

god ---------------------------- god ----------------------------------- zot
Këto dy fjalë janë të njëjta, ndryshimi i vetëm është tek bashtingëllorja "g" që në shqip është "z", që është normale, pasi edhe vetë brenda dialekteve të shqipes ka ndryshime të tilla, madje edhe më të mëdha. Shpesh në anglisht gjatë shqiptimit të "t-së" dhe "d-së", ato shpesh zëvendësojnë njëra-tjetrën si në shqip, pasi tingujt janë të përafërt dhe lindin nga dy pika të ngjitura të gjuhës.

grab -------------------------- grab ----------------------------------- rrëmbej
Fjala e ka origjinën apo kuptimin tek folja grab-is, që është sinonimi i foljes rrëmbej. Madje në disa zona të Shqipërisë nuk përdoret fare fjala rrëmbej, por përdoret vetëm fjala grabis., që ruan të njëjtin kuptim.

grieve ------------------------ griv ------------------------------------ u brengosa
Tregohet nga fjala u griva, u bëra copa-copa në shpirt. M'u gri, apo m'u dërrmua shpirti, pra u brengosa.

grind ------------------------ grind ------------------------------------ bluaj, thërrmoj
Sinonimi i fjalës bluaj është grij, që tregon të njëjtën gjë, si bluaj dhe thërrmoj. Kjo fjalë përdoret ashtu si edhe në shqip edhe për një njeri që mundohet, apo ankohet. Pra, një njeri që grindet.

grip ------------------------- grip -------------------------------------- grip
Në disa zona të Shqipërisë kapësve të vogla të flokut iu thuhet gripa apo griba, qështë është e njëjtë me fjalën grip, që përdor anglishtja për kapjen, shtrëngimin apo mbërthimin.

gruel ----------------------- gruel ------------------------------------ ëmbëlsirë që bëhet me grurë
Këtu është përdorur fjala grurë për të treguar ëmblësirën që bëhet me grurë. Kjo fjalë që përdor anglishtja është më shqip se vetë fjala e shqipes për të treguar atë lloj ëmbëlsire që bëhet me grurë. Në fakt anglishtja e përdor fjalën "gruer" për të treguar  këtë lloj gatimi me grurë, por fjalën grurë për grurin ajo nuk e ka dhe këtë fjalë e ruan në mënyrë perfekte vetëm shqipja.

Vazhdon...

Shkeputur nga libri: Roli Pellazgo-ilir në formimin e kombeve e gjuhëve europiane - Elena Kocaqi
Shkroi: Stop Injorancës

Albioni i vjetër

Britania në prehistori është quajtur ALBION, rreth 1700-vjet p.k. Ajo ka qenë e banuar në antikitet nga një valë popujsh me origjinë nga zona e Azisë së Vogël dhe gadishulli Ilirik. http://en.wikipedia.org/wiki/Albion

 Edhe ne Britani gjendet varre me tuma, po ashtu si tek iliret, qe tregon se aty ka pasur nje prezence te forte ilire, ashtu sic deshmojne edhe burimet historike.

Librat me te rendesishem mesjetar te Britanise si ai i Gefrey of Manmouths & Nenniu, tregojne se Britanine antike e kane banuar fise te ndryshme, te cilat kane qene te nje etnie. Në këto dy libra shkruhet që Britania e vjetër ka qenë banuar nga trojanë, pasi një pjese e dardanëve të Trojës emigruan për në Britani me liderin e tyre Britin, i cili e nxori një pjesë të popullsisë dardane nga Italia, për arsye se pa dashur vrau të atin dhe në krye të tyre, emigroi për në Albion. Ai i vendosi te gjithe ishullit emrin Britani, sipas emrit te tij dhe nje pjese te tij e quajti Alban, sipas emrit te djalit te tij, ku sot ndodhet Skocia.

Per kete periudhe historike flitet shume pak, pasi historia e Bbritanise fillon vetem kur Çezari e pushton ate, ndersa per historine e popullit qe pushtoi Cezari, nuk thuhet asgje...

Kjo popullsi trojane banoi ne Britani deri ne kohen, qe aty mberriten anglo-sakset, ne shekullin e VII. Edhe anglo-sanksonet, ishin me origjine ilire dhe kjo tregohet nga vete ata, kur flasin per origjinen e tyre.
Irlandezet e vjeter, ia dedikojne origjinen e tyre Milesise se Azise se vogel, te cilet ishin nje popullsi me origjine trako-skithe. Kjo popullsi e udhehequr nga dy lideret e saj, Doni dhe Eremoni u vendos perfundimisht ne Irlande, qe ne ate kohe banohej nga nje popullsi tjeter, qe quhej Teuta Denan dhe para saj Partholanet.
E njejta gje mund te thuhet edhe per Belgjiken, pasi tek historia e "Hainhautit", thuhet se nga familja princore trojane, nje pinjoll i saj i quajtur Bavo, nipi i Laomedonit, kusheririt te Priamit, u vendos ne Belgjiken e sotme. Ne qytetin Gent eshte edhe sot Katedralja e Shen-Bavos, pasi aty ishte qendra e shtetit qe ngriti Bavo.

Sipas Strabonit, ne Belgjike ka nje qytet bregdetar qe quhet Venetia, si Venecia ne Itali dhe kjo mendohet si e themeluar nga trojanet, apo ndryshe iliret.
Po te njejten gje mund te themi edhe per Skandinavine antike, ku burimet mesjetare te Robert Wace, Proza Eda, Hemiskringla, tregojne se Skandinavia eshte banuar nga nje popullsi nga zona e Trojes dhe Trakes dhe territoret e Detit te Zi. Burimet historike jane te pakta, por ato deshmojne te njejten gje, si dhe te dhenat arkeologjike. Edhe ne territoret e Skandinavise mbizoteron varrimi me tuma, qe ne kohen e Bronzit, i cili del edhe gjate epokes se hekurit, ashtu si dhe tek iliret. Madje ne Skandinavi, varrimi me tuma vazhdon deri ne shek XI.

Origjina e britanikëve

Anglia ka një histori të vjetër shumë interesante. Kombi i sotëm anglez është formuar nga përzierja e popullsive të ndryshme që kanë pushtuar ishullin gjatë periudhave të ndryshme historike.
Në kohët më të vjetra rreth 1723 p.k. vendi është quajtur Albion dhe në shek. X-të p.k ka marrë emrin Britani. Dyndja më e rëndësishme që ka krijuar kombin anglez është dyndja anglo-sakse e shek. VI-VII-të. Përzierja e popullsisë anglo-sakse me popullsinë vendase që ishte me origjinë dardano-trojane, çoi në formimin e kombit anglez, apo britanik.

Kush ishin anglo-sakët dhe nga erdhën?

Në histori tashmë është pranuar hapur se të ashtëquajturat dyndje gjermanike kanë patur si fillesë të tyre rrethinat e Detit të Zi, sidomos pjesa perëndimore e tij, që në atë kohë ka qenë e banuar nga një popullsi e quajtur skithe dhe dake, si dhe nga Danubi, ku banonte në atë kohë popullsia e quajtur iliro-trake.
Shpërngulja e këtyre popujve drejt perëndimit u bë masive në shek. V-VI-të. Në këtë kohë në Evropë fillojnë dyndjet sllave, të cilat niseshin nga Azia Qëndrore drejt Evropës. Ardhja e sllavëve është shkaku kryesor i kësaj vale të madhe shpërnguljesh të popujve, të cilat trazuan Evropën për një kohë të gjatë. Mund të thuhet me bindje që dyndjet në Evropë mbarojnë në shek. X-XIII-të me vendosjen e disa fiseve turke në Azi të Vogël.
Britaninë në prehistori e kanë banuar keltët, të cilët nuk dihen se nga e kanë origjinën. Librat e mesjetës flasin për një prani të madhe të popullsisë me origjinë pellazgo-ilire dhe kështu keltët nuk janë gjë tjetër veçse degë e kësaj popullsie. Në shek. e VI-të, në Britaninë e sotme dynden anglo-saksët dhe piktët.
Në shek. X-XII-të ka një dyndje të skandinavëve dhe për këtë arsye britanikët kanë ngjashmëri antropologjike me skandinavët. Pra ka një numër të madh popujsh, që përbëjnë etninë britanike, që në thelb janë popullsi e vjetër evropiane.
Kur flitet për origjinën e anglo-saksëve nuk thuhet hapur se nga kanë ardhur, por thuhet me hamendje se kanë ardhur nga veriu i Gjermanisë dhe janë të një rrace me gjermanët, apo edhe me skandinavët.
Që janë të një rrace me gjermanët këtë nuk e diskuton askush, por ajo që diskutohet është origjina e fiseve gjermane. Sipas burimeve historike, fiset gjermane kanë ardhur nga territoret midis Detit të Zi dhe Adriatikut, pra nga veriu i Ilirisë.
Kështu edhe anglo-saksët, që janë të një rrace me gjermanët, kanë ardhur nga territore nga ku erdhën gjermanët.
Anglo-saksët në kronikat e tyre e kanë treguar shumë qartë origjinën e tyre.
Në kronikën më të rëndësishme anglo-sakse të quajtur "Widuking" thuhet se: anglo-saksët e kanë prejardhjen nga Maqedonia. (Vep. cit. Rydberg's teutonic mythology, pjesa e II, parag. 16)
Maqedonia është quajtur shumë më vonë me këtë emër, pasi emri i saj i vërtetë është Paioni. Pra, që anglo-saksët kanë dalë nga fisi ilir i paionëve, ashtu si edhe frankët, vandalët, ndërsa gotët dalin nga mysia.
Anglo-saksët pasi shpërngulen nga Paionia e Ilirisë vendosen në Gjermaninë veri-perëndimore. Kështu e fillojnë disa historianë zanafillën e anglo-saksëve dhe nuk u intereson apo dhe nuk duan t'ia dinë se para se të vendoseshin në atë territor, nga kanë emigruar.(?!) Kronikat e tjera të mëpasme tregojnë luftërat që bënë anglo-saksët për të pushtuar Britaninë. Pra, si përfundim, anglo-saksët janë me origjinë ilire.

Skithët dhe Piktët

Fise të rëndësishëm, që kanë luajtur rol të rëndësishëm në formimin e kombit britanik, sot janë pikët, të cilët quheshin pikërisht kështu pasi pikturonin trupin me tatuazhe, si edhe skithët.
Në "Piktich Chronical" thuhet se:
"Njerëzit e Skithisë kanë lindur me flokë të bardhë për shkak të borës së vazhdueshme dhe nga ngjyra e flokëve iu dha emri njerëzve alban, nga ata skotët dhe piktët e kanë origjinën".
Pra, një pjesë e britanikëve rrjedhin nga fiset skithe, të cilat kishin etnicitet të njëjtë me dakët dhe trakët dhe të njëjtën gjuhë me ta. Meqë gjuha dake sot përkthehet nga shqipja, atëherë edhe skithët e bardhë kanë folur një variant, apo dialekt të shqipes së sotme. Edhe antropologjikisht Britania ka një larmi popujsh përsa i përket të dhënave qafalike duke filluar nga mezocefalas, dolicefalas dhe brakicefalas, që tregon për diversitetin e fiseve që e kanë populluar atë rajon, të cilat në thelb kanë qenë pak a shumë të përafërt. Britanikët e vjetër kanë qenë brakicefal, por bashkimi i tyre me dolicefalin skandinaz ka sjellë edhe këtë përzierje.
Gjuha, pavarësisht se në shekuj evolon dhe ndryshon, mbetet një nga shtyllat kryesore për të përcaktuar origjinën e kombeve të caktuara. Pikërisht duke u bazuar tek gjuha do të tregojmë ngjashmëritë e anglishtes me shqipen, që kanë ardhur si rezultat i këtyre popujve ilirë, që kanë populluar historikisht Anglinë.

Anglishtja ka huazuar pjesën më të madhe të leksikut nga latinishtja, por siç e pamë (Shiko http://www.youtube.com/watch?v=UMLAWedKmtk&feature=related dhe http://www.youtube.com/watch?v=5YMHQNEB3k0&feature=related) shumë fjalë latine janë të përbashkëta me shqipen dhe kuptimin e marrin nga ajo. Pothuajse një pjesë e madhe e fjalëve të shpjeguara tek videot lart gjenden edhe tek anglishtja dhe për të mos i përsëritur 2-herë, nuk do i shpjegoj. Tek kjo pjesë do shpjegojmë ato fjalë që anglishtja letrare i ka të përbashkëta me shqipen.
Le ti marrim me rradhë ato fjalë të anglishtes që kanë etimologji të njëjtë me shqipen, ose që kuptimi i tyre tregohet nga shqipja, ose nga bashkimi i disa fjalëve shqip.

Në mitologjinë kelte njeriu i parë që ka lindur quhet Buri dhe u lind nga Ymri. Vetë Buri lindi Borin. Bori u martua me Bestlan, vajzën e gjigandit Boltha. (mit. gjermane)
Buri, sipas etimologjisë gjermane është i pari njeri që ka lindur në tokë. Fjalën burri, që tregon dhe të parin njeri që ka lindur në tokë, sot e ka vetëm shqipja dhe tregon burrin.
Fjala Ymri, që ka kuptimin edhe të shpirtit, ishte babai i Burrit.
Ymri është ai që i dha jetën Burit. Në shqip ymër, do të thotë jeta dhe sot ende të vjetrit e përdorin për të uruar dikë si: Tu rritë ymri, pra tu rrittë jeta.

Në mitologjinë Kelte ka disa emra perëndish që shpjegohen me shqipen.

- Lug, ishte perëndia që shërbente për të ngritur, ose kthyer diçka, që në shqip i përgjigjet fjala lugë, që është sendi, që përdorim për të trazuar diçka. Lug është përdorur për krahun dhe shqipja ruan shumë mirë fjalën lugë, që nuk është krah, por një që shërben për të trazuar ushqimin. Disa autorë këtë fjalë e përkthejnë edhe me emrin Lugat, që përdoret për diçkla të frikshme dhe të keqe.
- Ler, quhej djali i perëndeshës së detit. Ler në shqip quhet një pellg me ujë të pisët, (lërë).
Sidhe, ishte perëndia e tokës, pra e dheut dhe në shqip është si-dhe, pra është si dheu.
- Ben Sidhe, ishte perëndia që të lajmëronte vdekjen, pra është ajo që do të thotë se do të bëjë si dhe, pra do të vdesësh.
- Karman, ishte perëndia e së keqes dhe e ka shpjegimin me fjalën "kërmë" të shqipes, që përdoret ende sot jo vetëm për kërmën si kërmë, por edhe për të treguar një njeri shumë të keq.

Ritet e Druizmit

- Druid, ishte feja e vjetër e të gjithë Europës, që e ka origjinën nga fjala dru e shqipes, pasi ata praktikonin një fe që lidhej me drurët. Në Dodonë, në qendrën më të vjetër fetare të shqiptarëve praktikohej një ritual fetar, ku priftërinjtë shikonin fatin nga gjethet e lisit. Klasa priftërore në gjuhën e kësaj kohe, quhej sipas fesë që ata praktikonin, druid.
- Macha, ishte perëndia e luftës, ajo që bëhej shkaktore për fillimin e tyre dhe që nga shqipja masha që shtyn zjarrin, pra ajo që fut mashën dhe ndez zjarrin.
- Anu, ishte perëndia e qiellit, pra nga fjala shqipe ana, që mund të jetë edhe sinonimi i qiellit.
- Math, ishte perëndia që tregonte shumicën, pra nga fjala shqipe math apo madh e shqipes së sotme.

Në Angli ka ekzistuar edhe festa e quajtur Alban, që do të thotë festa e dritës dhe e bardhësisë dhe janë plot 4 festa verore që mbajnë emrin Alban.

Shkëputur nga libri "Roli pellazgo-ilir në formimin e kombeve dhe gjuhëve europiane" - Elena Kocaqi

Shkroi: Stop Injorancës

Përkrenarja e Skënderbeut

Sipas Kristo Frasherit,

Përshkrimi i përkrenares
Përkrenarja e Skënderbeut është punuar në metal të bardhë, pajisur me një rrip (ruban) të larë në ar. Në majë të saj është vendosur një kokë dhije me brirë, punuan në bronx të larë gjithashtu në ar.
Në pjesën e poshtme të saj, ka rreth e rrotull një rrip bakri me një mbishkrim prej gjashtë rrokjesh, të ndarë midis tyre me rozeta: IM*PE*RA*TO*RE*BT, që do të thotë: Jhezus Nazarenus*Principi Emathiae “Regi Albaniae* Terrori Osmanorum *Benedictat Te (Jezuj i Nazaretit të beton ty Skënderbej, princ i Matit, Mbret i Shqipërisë, Tmerri i osmanllinjve, Mbret i Epirit). Por rripi prej bakri me këto gjashtë monograme duket se është vënë më vonë në përkrenare nga pasardhësit e Heroit, të cilët kanë menduar se me shtimin e titujve do t’ia rritnin atij vlerën, kurse, siç u tha, ai nuk ka mbajtur asnjë nga këto tituj, por vetëm “zot i Shqipërisë” (Dominus Albaniae).

Perkrenarja e Skenderbeut nuk mund te jete e kohes se Skenderbeut pasi ajo permban shkrimin:

*PE*RA*TO*RE*BT, që do të thotë: Jhezus Nazarenus*Principi Emathiae “Regi Albaniae* Terrori Osmanorum *Benedictat Te

dhe emri Jezus nuk del ne frengjisht para vitit 1740 (shih Petit Robert) dhe ne anglisht para vitit 1924.

http://dictionary.reference.com/search?q=Jesus
Jesus
c.1175 (O.E. simply used hælend "savior"), from Gk. Iesous, attempt to render Aramaic proper name Jeshua (Heb. Yeshua) "Jah is salvation," a common Jewish personal name, the later form of Heb. Yehoshua (see Joshua). As an oath, attested from 1377. For Jesus H. Christ (1924), see I.H.S. First record of Jesus freak is from 1970. Jesu, common in M.E., is from the O.Fr. objective case.

Në citimin e mësipërm nuk na jepet asnjë shembull tjetër se kur përmendet për herë të parë emri Jesus, pikërisht në këtë formë. Shembujt nga hebraishtja nuk janë shembuj. Civilizimi çifut është një nga Mashtrimet më të paturpshme të historisë.

Te http://www.cnrtl.fr/definition/jésus lexojme se

Hist. 1. 1496 Jhesus interj. (Andrieu de La Vigne, Le Mystère de Saint Martin, éd. A. Duplat, 3638); 2. 1633 papet. (doc. ds de Beaurepaire, Dern. mél. hist. et archéol., 195 ds Fonds Barbier : Papier du nom de Jesus); 1704 (Trév. : voilà de bon Jesus); 3. 1753 terme d'affection (Vadé, Bouquet du Roy, p. 15 : p'tit Jesus de cire); 4. 1840 dévotion au cœur de Jésus, à l'enfant Jésus « image représentant un cœur ou un enfant Jésus entouré d'une gloire » (Ac. Compl. 1842). De Jésus, nom propre. Au sens 2 parce que cette sorte de papier portait dans la marge la marque I.H.S., monogramme de Jésus. Fréq. abs. littér. : 77. Bbg. Chautard, (É.). La Vie étrange de l'arg. Paris, 1931, p. 652. - Quem. DDL t. 19. - Sain. Arg. 1972 [1907], p. 103, 115.

Keshtu, kush di frengjisht, sheh se me 1496 Jhesus eshte nje pasthirrme, nuk eshte emer, dhe me sa duket eshte shkruar ne ndonje fallsifikim te shkruar me vone, pasi nuk ndeshet ne biblen frenge. Edhe me 1633 nuk eshte bibla frenge qe e permend kete emer, por ndonje dokument tjeter i fallsifikuar dhe ky me vone. Edhe ne vitin 1704 ne nuk kemi perseri Jezusin per te cilin na kane folur. Keshtu qe mbetet i vertete shenimi i Petit Robert, qe ne frengjisht fjala jesus ka dale vetem ne vitin 1740

Përse kaq vonë?
Si ka mundësi, që ky Jesus të qëndronte në kapelen (përkrenaren) e Skënderbeut?

Këto gjëra nuk duan t'i lexojnë, i lexojnë por kanë frikë se mos përfundojnë si 48 mikrobiologët e Amerikës. Po pse, me frikacakë do të përmirësohet jeta e shqiptarëve? 

Çlirim Xhunga

Aleksandri i Madh i Greqisë apo i shqiptarëve

Emri i Aleksandrit të Madh ende vazhdon të krijojë trubullira politike edhe sot këtu e dymijë e dyqind vjet nga vdekja e tij duke bërë që politikat e vendeve të ndryshme të varen shpeshherë nga lavdia dhe emri i tij për ta privatizuar.

A ishte grek Aleksandri?

Aleksandri i Madh, skulpturë që gjendet te VILA ALBANI, Romë.

 Çfarë e lidhte atë me shqiptarët dhe grekët mbretin e Maqedonisë Antike?

Disa pseudo historianë të fqinjëve tanë të afërt dhe të largët pretendojnë që Leka i Madh nuk ka prejardhje shqiptar. Por historianët e lashtë kanë lënë shënime që tregojnë se Aleksandri i Madh ishte i biri i mbreti të Maqedonisë Filipit II dhe i Olimbisë, një princeshë Ilire, e bija e mbretit të Epirit Neoptolemi I.
Shumë shkrues të historisë Antike ndër ta babai i Historisë greke Herodoti dhe Tukidi na lajmërojnë se Pellazgjët(shqiptarët) janë popull para grekëve “proelinioi”.


Filipi II

Filipi II

Filipi lindi në vitin 382 para K., nga një baba maqedonas dhe nënën e kishte ilire e cila quhej Euridike dhe ishte nga fisi ilir i Lynkestisë. Lynkestët ishin ilirë, këtë na e dëshmojnë studiuesit dhe historianët antikë si: Livi, Plini, Straboini, Ptolemeu etj.

Ilirët Lynkestë banoni përreth liqenit ët Ohrit dhe kryeqytet kishin Manastirin e sotëm. Pra, vetë Filipi ishte gjysmë maqedonas dhe gjysmë ilir. Mbas vdekjes të babait Amynta, Euridikja e dërgon Filipin në Iliri tek Lynkestët,dhe më tej në Tebë. Filipi pas disa vitesh bëhet mbret i Maqedonisë më 359 p. K.
Filipi u martua me iliren Olimbi dhe nga kjo martesë do të lindte Kleopatra, Kynëna dhe Aleksandri, një burrë i fort, një legjendë Biblike që do bënte emër të madh.
Filipi me të hipur në frontin e maqedonasve nënshtroi fisin e nënës së tij Lynkestët të cilët kishin udhëhequr politikën e maqedonasve. Më tej Filipi i drejtoi synimet e tij për të spastruar territoret e Maqedonisë nga kolonët grekë. Ai shtiri në dorë Selanikun, Thraqin, Skithinë etj., duke zhdukur mbi 200 koloni greke.
Demosdenin i cili ishte oratori më i madh grek i quajtur edhe mbrojtësi i grekëve kundra maqedonasve ka thënë për Filipin mbasi pushtoi të tërë Greqinë në ligjëratën e tij të titulluar “FILIPIKA e Tretë” thotë: “Filipi, jo vetëm që nuk është grek, edhe asnjë lidhje nuk ka farefis me grekërit, por ai është një murtajë e ndyrë e Maqedonisë...”. Ndërsa Straboni shkruan: “Maqedonasit janë quajtur si Paion”.
Por nga historia kemi mësuar se në të vërtetë Paionët ishin ilirë1.
Një nga dashnoret e Filipit e akuzoi Olimbinë se Aleksandri nuk ishte djalë i Filipit por, Olimbia e kishte me Amonin. Amoni ishte një gjarpër, perëndia më e lartë. Olimbia u fye rëndë nga kjo akuzë. Pasi Filipi e ndau Olimbinë ajo bashkë me Aleksandrin shkuan për disa kohë të jetojnë mbretërinë e Lynkestëve. Atëherë Filipi i shpalli luftë Lynkestëve, por gjatë betejës ai desh u vra. Më tej Filipi kërkoi që Aleksandri të kthehej në Maqedoni, por Aleksandri këmbëngulës dhe kokë shkëmb i vuri kusht që të kthehej edhe nëna e tij Olimbia dhe të respektohej si mbretëreshë. Filipi e pranoi kushtin. Ai për tu afruar me fisin ilir të Olimbisë kërkoi që vajza e tij Kleopatra të martohej me mbretin e Epirit vëllanë e Olimbisë. Gjatë dasmës, Aleksandri në bashkëpunim me nënën e tij dhanë urdhër që Filipi të vritej. Gjatë dasmës një ushtar maqedonas i afrohej Filipit dhe i ngul thikën në zemër duke e lënë te vdekur në vend atë. Me ngjitjen e Aleksandërit në frontin e maqedonasve Olimbia e vret gruan e re të Filipit bashkë me fëmijët e saj.

Olimbia

Mirtali, nëna e Aleksandrit të Madhe e njohur me emrin Olimbi. E cila ishte Ilire.

Gruaja e Filipi dhe nëna e Aleksandri të Madh Olimbia vinte nga visi i Ilirëve të Epiriotëve. Olimbia ishte stërmbesë e mbretit të Mirmidonëve Akilit i cili u vra në luftën Trojë.
Pra Olimbia ishte e bija e mbretit të Epirit Neoptolemi I, i cili rridhte nga fisi i Pirro Neoptolemi djali i Akilit. Pirro Neoptolemi mbas luftës së Trojës u vendos në Toskëri duke themeluar mbretërinë e Epirit. Pirro Neoptolemi është stërgjyshi i Pirros së Madh që luftoi deri në Romë në shekullin III, përpara Krishtit. Olimbia dhe Pirrua janë kushërinj të parë. Emri i vërtetë i Olimbisë ishte Mirtal, pra edhe kjo një fjalë shqipe e përbërë nga MIR-DAL. Në gjuhën shqipe shpesh herë shkronja T ngatërrohet me D, sikurse S me Z, etj. Më vonë Mirtalia u quajt Olimbi, emër që ia vuri vetë Filipi. Edhe kjo fjalë rrjedh nga gjuha shqipe të cilën do ta shpjegojmë më poshtë. Olimbia ishte shumë bukur me flokë të verdha, të dredhura e të gjata. Bukurisë së Olimbisë nuk i rezistoi Filipi i cila la gruan e tij të parë që ishte ilire dhe quhej Audata. Siç duket bukuria e veçantë, zgjuarsia e Mirtalisë ka bërë që më tej ajo të thirrej me emrin madhështor Olimbi.
Olimbia është një emër shqiptar që përbëhet nga bashkimi i fjalëve pellazgje OLI dhe MBI2. OLI do të thotë i TË GJITHË dhe MBI, sipër. Emri OLIMBI është një emër që tregon madhështi. Lojërat më të mëdha në botë quhen Lojrat OLIMBIKE, mali më i madh në Greqi quhet Mali i OLIMBIT. Pra, emri Olimbi ka kuptimin e madhështisë “MBI TË GJITHË”. Dhe vërtetë a nuk janë Lojrat Olimbike aktiviteti më i madhsportivë në botë?!


Sot gjuhëtarët shqiptar e ngatërrojnë fjalën Olimbi me Olimpi. Fjala OLIMBI në greqisht shkruhet OLIMPI dhe shqiptohet OLIMBI. Shkronja MP në greqisht është B dhe kur ndodhen midis dy zanoreve shqiptohet MB. Gjuhëtarët shqiptar kanë bërë deri më sot transkriptim të fjalës greke OLIMBI, duke bërë që kjo fjalë të humbi kuptimin e saj që rrjedh nga gjuha shqipe(pellazgjike). Gjuhëtarët tanë me dashje ose pa dashje kanë bërë shumë gabime në disa fjalët shqipe duke i quajtur si fjalë të ardhura nga greqishtja, sllavishtja, latinishtja etj. Por po të studiohet më thellë do kuptojmë se kemi fjalë të gjuhës shqipe të përvetësuara nga gjuhët e tjera.

Pirro i Epirit

Aleksandri i Madh
Plutarku shkruan për Aleksandrin e Madh se ai ishte biond, me një përskuqje të lehtë në faqe dhe në gjoks. Dua të shtoj se edhe Pirrua i ynë i Epirit kishte një përskuqje në të tërë fytyrën e tij. Aleksandri pamjen e jashtme i ngjante nënës së tij Olimbisë dhe dajallarëve që ishin nga fisi ilir i Epirit.
Filipi për të mësuar Aleksandrin në edukimin e tij mori dy mësues Leonidhën që ishte kushëri me Olimbinë dhe Lisimakun edhe ky ishte nga krahina e Dodonës Pellazgjike3. Pra siç del nga historia me edukimin e Aleksandrit u morën dy mësues ilirë. Më vonë Filipi solli edhe Stagjire me prejardhje shqiptare4 i njohur me emrin Aristoteli, një filozof i zoti nga Selaniku për të mësuar Aleksandri gjuhën greke dhe letërsinë e tyre.
Në moshën 18 vjeçare Aleksandri në krye të 2.000 kalorës mposhti ushtrinë e Athinës. Mbas vrasjes së Filipit, Aleksandri në moshën 20 vjeçare bëhet mbret i Maqedonisë dhe i Greqisë në një moshë të re në verën e vitit 336 p.K. Në vjeshtën e vitit 335 para K. Aleksandri i Madh u kthye në Pellë për të përgatitur planin e tij të madh për të pushtuar Azinë dhe të shkatërronte perandorinë perse.
Aleksandri gjatë udhëtimit të tij për në Azi bëri edhe një ndalesë të vogël në bregdetin e Trojës që tashmë ishte shkatërruar e tëra nga lufta dhjetëvjeçare midis Trojanëve dhe Akejve. Kur mbërriti në Trojë Aleksandri u mallëngjye. Librin më të dashur ai kishte ILIADËN dhe nëpërmjet Iliadës kishte mësuar për Trojën dhe luftën e saj. Gjatë vizitës në Trojën e shkatërruar Aleksandri bëri fli në kujtim të mbretit të pafat të Trojanëve Priamit të cilin e kishte vrarë djali i Akilit, Pirroja. Por nga heronjtë e luftës së Trojës ai adhuronte Akilin mbretin e Mirmidonëve që e kishte stërgjyshin nga nëna.
Ishte mëngjesi i 3 qershorit ët vitit 323 p.K., kur Aleksandri ndeu se kishte zjarrmi të brendshme, pasi bëri një banjë ai ushtri përsëri në gjumë. Kur u zgjua thirri të gjithë gjeneralët për planin e betejës, por pa se vetë ishte i pamundur. Për disa ditë rënkoi në shtrat nga temperatura e lartë dhe më 13 qershor vdiq në krevat i sëmurë. Kështu, mbreti i Maqedonisë që kishte mposhtur në fillim Greqinë dhe i kishte marrë emrin nuk mundi të realizonte ëndrrën e tij për të pushtuar tërë botën. Ai për dhjet vjet pushtoi pjesën më të madhe të botës, ndërsa stërgjyshi i tij Akili me aleatët e tij iu deshën dhjetë vite për të mposhtur Trojanët me dredhi.
Aleksandri vdiq, por mbeti gjallë emri, legjenda e tij. Lavdia e tij ndriçon e herë errëson dhe krijon probleme, dymijë e dyqind vjet pas vdekjes së tij
Sipas disa studiuesve të huaj Aleksandri i madhe quhej Meryamun Aleksandri, këtë mendim studiuesit e mbështesin në një mbishkrim që është gjetur në Egjipt.
Ku thuhej në një citim “meryamun setepenra Aleksandros”5. Kjo është një dëshmi që tregon se emri Aleksandër është i mëvonshëm. Ose më mirë të themi që është Llagap. Shpesh herë duhet të na punojë logjika e thjeshtë për të mësuar shumë të fshehta të njerëzve në kohën antike.
Po ta ndajmë emrin ALEKSANDËR në tre pjesë do të lexojmë tre fjalë, A-LEKS-ANDËR, që do të thotë: A është fjala e sotme shqipe ËSHTË, LEKS që është emri LEK dhe ANDRA është një fjalë e vjetër pellazgje që e përdorin ende shqiptarët, dhe do të thotë Ëndërr.
Pra, emrin ALEKSANDËR do të thotë LËKA ËSHTË NË ËNDËRR. Dhe me të vërtetë Leka ishte burrë i madh që mbeti në historinë e botës për të realizuar ëndrrat që ai shihte në gjumë, ky fakt përmendet në disa shkrimtar dhe historian. Sot shqiptarët emrin Aleksandër e kanë në disa variante si: LEK, ALEKS, SANDRI, LEKSANDËR. Shqiptarët që njihen ne Itali me emrin arbëreshë dhe në Greqi me emrin arvanitas në vend të emrit Aleksandër ata përdornin Leksandër. Duhet të dimë që në kohët e lashta njerëzit shpeshherë e humbnin emrin e pagëzimit dhe thirreshin me Llagapet e tyre. Më vonë Llagapet u bënë mbiemrat e familjeve. Shqiptarët e sotëm i pagëzojnë fëmijët edhe me emrin Andra. Në Greqi ndodhet një ishull me emrin ANDRA. Gjatë një studime që kam bërë në vitin 2001 për këtë ishull kam zbuluar se ky ishull banohej që në shekullin e XII nga shqiptarët. Edhe sot ishulli Andra (Ëndra) banohet nga 70% e popullsisë greke që flet në familje gjuhën shqipe, pra nga shqiptarë që njihen me emrin arvanitas. Ishulli ANDRA6 ka 27 fshatra shqipfolës, toponime, dhe mbiemrat e familjeve janë të kuptimit të gjuhës shqipe. Emri ALEKSANDËR përbëhet nga fjalë të kuptimësisë në gjuhën shqipe.

Monedha e Republikës së Shqipërisë LEK me pamjen e Aleksandrit të Madh, 1926.
Elementët që tregojnë origjinën ilire(shqiptare) të Aleksandrit të Madh
1.- Më lartë kemi sjellë origjinat familjare të Filipi dhe Olimbisë që vijnë nga fiset ilire. Filipi ishte lindur nga një nënë ilire dhe Olimbia nënën dhe babain e kishte ilir. Shkencërisht ALEKSANDRI I MADH është Ilir, duke patur parasysh se logjika na shpie se nëna është ajo që përcakton babain e fëmijës. Pra, Filipi ishte djali i Eurodikes që vinte nga fisi ilir i Lynkestëve. Dhe për Aleksandrin kemi të sigurt që ishte djali i ilires Olimbisë që vinte nga fisi ilir i Epiriotëve. Më lartë thamë që Olimbia akuzoheshe shpeshherë që Aleksandri nuk ishte djalë i Filipit, por i gjarprit Amon.
2.- Nga pamja e jashtme dhe karakteri Aleksandri i ngjante Olimbisë, kishin të përbashkët ngjyrën e flokëve, bukurinë e fytyrës, ambicien, zgjuarsinë etj.
3.-Emri i pagëzimit të Aleksandrit ishte Meriamun, një emër që zbërthehet në gjuhën shqipe të dialektit geg, MER-JAM-UN. Sot disa fshatra shqiptar në Maqedoni ende thonë: MER JAM UN, që në gjuhës standarde shqipe është MIR JAM UNË.
4.- Emri i njohur botërisht nga bëmat e Miriamun ishte Aleksandër që siç e shpjeguam më lartë ka kuptim vetëm në gjuhën shqipe.
5.- Aleksandri ishte mbajtës i brirëve të Cjapit. Më vonë këtë shenjë do ta mbante Pirrua, mbreti i Epirit dhe Skënderbeu, mbreti i Epirit dhe Arbërisë.
6.- Gjuha që u fliste Aleksandri miqve të tij ishte ilirishtja e dialektit geg të Maqedonisë. Aleksandri greqishten e mësoi nga Aristoteli.
7.- Në vitin 1925 Republika e Shqipërisë që drejtohej nga Ahmet Zogu monedhës shtetërore e quajti me emrin LEK për nder të Aleksandrit të madh. Dhe në faqet e monedhës shqiptare LEK pasqyroheshin figurat e Aleksandrit, Herkulit, Akilit, Pirros etj. Kur shteti shqiptar kishte këto elemente në monedhën e tij në vitin 1925 që vazhdoi deri në vitet 1950, Greqia dhe Republika e Maqedonisë(FYROM) nuk kishin monedhë me këta figura të njohura të historisë së lashtë.

Monedha e Republikës së Shqipërisë LEK me pamjen e Aleksandrit të Madh, 1926.
Aleksandri në Bibël
Gjatë leximit të Biblës, në kapitullin e tetë, profecia e Danielit, thuhet se në shek.VII p.k. do të lindte Aleksandri i Madh. Profecia ka titullin: “Vegimi i Danielit: Dashi e Cjapi”7 ku shkruhet: “Në tretin vit të mbretërimit të mbretit Baltazar, unë, Danieli, pata një vegim, pas atij që pata në fillim të mbretërimit. Pashë në vegim dhe, ndërsa po shikoja, më ndodhi të gjëndesha në qytezën e Suzas, që është në krahinën e Elamit; nga vegimi e kuptova që isha pranë lumit Ulai. Ngrita sytë dhe shikova, dhe ja, pranë lumit pashë më këmbë një dash me dy brirë; të dy brirët ishin të lartë, por njëri ishte më i lartë se tjetri, megjithëse më i larti kishte dalë i fundit. Pashë dashin që godiste kundrejt perëndimit, drejt veriut dhe drejt jugut; asnjë kafshë nuk mund t'i rezistonte, askush nuk mund të çlirohej nga pushteti i tij; kështu ai bëri atë që desh dhe u bë i madh. Ndërsa kisha parasysh këtë, ja, ku po vinte nga perëndimi një cjap, që përshkonte tërë sipërfaqen e dheut pa e prekur tokën; cjapi kishte një bri të madh midis syve të vet. Arriti deri te dashi me dy brirë që kisha parë më këmbë përpara lumit, dhe iu hodh kundër me furinë e forcës së tij. E pashë të afrohet dhe të zemërohet kundër tij; pastaj i ra me bri dashit dhe copëtoi dy brirët e tij, ndërsa dashi nuk kishte fuqi për t'i rezistuar; kështu e hodhi për tokë dhe askush nuk mundi ta çlirojë dashin nga pushteti i këtij. Cjapi u bë shumë i madh; por, kur u bë i fuqishëm, briri i tij i madh u thye; në vend të tij dolën katër brirë të mëdhenj, që drejtoheshin drejt katër erërave të qiellit. Nga një prej tyre doli një bri i vogël, që u bë shumë i madh në drejtim të jugut, të lindjes dhe të vendit të lavdishëm. U rrit deri sa arriti ushtrinë e qiellit, bëri të bjerë për tokë një pjesë e ushtrisë dhe e yjeve dhe i shkeli. U ngrit madje deri te komandanti i ushtrisë, i hoqi flijimin e vazhdueshëm dhe vendi i shenjtërores së tij u shemb. Ushtria iu la në dorë bashkë me flijimin e vazhdueshëm, për shkak të shkeljes; ai hodhi për tokë të vërtetën; bëri tërë këto gjëra dhe i shkoi mbarë. Pastaj dëgjova një të shenjtë që fliste, dhe një i shenjtë tjetër i tha atij që fliste: "Deri kur do të vazhdojë ky vegim: ndalimi i flijimit të përditshëm, shkretimi për shkak të paudhësisë, shenjtërorja dhe ushtria të shkelur?" Ai më tha: "Deri dymijë e treqind ditë; pastaj shenjtërorja do të pastrohet". Tani, ndërsa unë, Danieli, e kisha parasysh vegimin dhe përpiqesha ta kuptoja, ja ku po rri para meje dikush që ka pamje burri. Dëgjova pastaj në mes të lumit Ulai zërin e një burri, që bërtiste dhe thoshte: "Gabriel, shpjegoja këtij vegimin". Ai iu afrua vendit ku ndodhesha unë dhe, kur arriti, unë pata frikë dhe rashë me fytyrë. Por ai më tha: "Kuptoje mirë, o bir njeriu, sepse ky vegim ka të bëjë me kohën e fundit". Ndërsa ai fliste me mua, unë rashë në një gjumë të rëndë me fytyrë për tokë, por ai më preku dhe më bëri të ngrihem më këmbë në vendin ku ndodhesha. Dhe tha: "Ja, unë do të të tregoj atë që ka për të ndodhur në kohën e fundit të indinjatës, sepse ka të bëjë me kohën e caktuar të fundit. Dashi me dy brirë, që ti ke parë, përfaqëson mbretërit e Medisë dhe të Persisë. Cjapi leshtor është mbreti i Javanit dhe briri i madh që ishte në mes të syve të tij është mbreti i parë. Briri i thyer dhe katër brirët që dolën në vend të tij janë katër mbretëri që do të dalin nga ky komb, por jo me të njëjtën fuqi të tij. Në fund të mbretërisë së tyre, kur rebelët do ta kenë mbushur kupën, do të dalë një mbret me pamje të egër dhe i rrahur në dredhitë luftarake. Fuqia e tij do të rritet, por jo për shkak të forcës së tij; do të bëjë shkatërrime të habitshme, do të ketë sukses në ndërmarrjet e tij dhe do të shkatërrojë të fuqishmit dhe popullin e shenjtorëve. Për shkak të dinakërisë së tij do shtohet mashtrimi në duart e tij; do të krenohet në zemër te vet dhe do të shkatërrojë shumë njerëz që janë në siguri; do të ngrihet kundër princit të princave, por do të thyhet jo nga dorë njeriu. Vegimi i mbrëmjeve dhe i mëngjeseve, për të cilin është folur, është i vërtetë. Ti e mban sekret vegimin, sepse ka të bëjë me gjëra që do të ndodhin mbas shumë kohe". Dhe unë, Danieli, e ndjeva veten të sfilitur dhe qeshë i sëmurë disa ditë; pastaj u ngrita dhe u interesova për punët e mbretit. Unë isha i tronditur nga vegimi, por askush nuk e vuri re”.
Shkencëtarët e kanë zbërthyer Profetësinë e Danielit dhe kanë nxjerrë përfundimin se bëhet fjalë për ngjarje që lidhen me Aleksandrin. Dashi ishte mbreti i Medisë dhe Persisë, që në shek. VI-V para K. vunë nën kontroll Maqedoninë dhe Thrakën. Cjapi me një brirë është Aleksandri i madh, i cili mundi Persinë, Darin e III që na paraqitet me shenjën e dashit. Cjapi që është shenja e Aleksandrit që pushtojë Persinë brenda 10 vjetësh, pra ashtu siç ka ndodhur me të vërtetë. Briri i thyer në katër pjesë ishte ndarja që pësoj mbretëria e Aleksandrit nga gjeneralët e tij. Ptolemeu, Lisimarku, Antipatrit dhe Seleku, që ishin të njëjtës kombësi, ilir. Po të shohim emri Lisimarku ka kuptimsin në të gjuhës së sotme shqipe Lis i Markut, edhe emri Seleku mund të jetë fjala shqipe Shelek që emërtohet qingji i vogël i sapo qethur. Këtë fjalë e ndeshim në tërë territoret Ballkanike që banohen nga shqiptarët. (INA)


Referime

1 Elena Kocaqi, Roli Pellazgo-Ilir..., Tiranë, 2007, fq.63.
2 Arben Llalla, ALBANIA, Tiranë, 24.01. 2007.
3 Edwin Jacques, SHQIPTARËT, Tiranë, 1996, fq.105
4 Robert d’Angely, ENIGMA, Tiranë, 1998, fq.244.
5 Elena Kocaqi, Albanët me famë në mijëvjeçarë, Tiranë, 2006, fq.93.
6 Τιτοσ Π. Γιοχαλας, ΑΝΔΡΟΣ, ΑΘΗΝΑ, 2000.
7 BIBLA, Ferizaj, 1996, fq.1220.

Arben Llalla