Më ka ardhur në majë të hundës!

Po po, në majë të hundës më ka ardhur, tek shoh sesi një grup njerëzish e trjaton si KURVE shtetin tim, shtetin tonë… Më ka ardhur në majë të hundës, Salë Berisha, shpura e tij e horrave dhe fryma me të cilën ata ushqejnë këtë sistem të ndyrë materialisto-vulgar, fryma me të cilën ata qeverisin vendin tim, vendin tonë… Koka avull më nxjerr nga xhindosja, kur perceptoj masakrën që i bëhet për çdo ditë vlerës, demokracisë, shtetit të së drejtës… Masakrën që i bëhet prej mendësisë së bajgave, antivlerës e antishtetit që ai dhe regjimi i tij përfaqëson… Më ka ardhur në majë të hundës zvarraniku Sali, që brënda natës ndryshon ngjyrë dhe nga servilo-hoxhist, na u shndërruaka në flamur të demokracisë e lirisë… Po ç’ne ti more?! Ç’demokraci leshi na tregon ti more?! Ç’lidhje ke ti me demokracinë, lirinë, vlerën?! Ti, që u ngjize në mitrën e zezë të dreqit të kuq hoxhist! Ti, që ishe ndër kurvat e preferuara të këtij dreqi! Ti, që për çdo ditë manifeston mishërimin e hipokrizisë njerëzore, mishërimin e antivlerës, e vetë dreqit… Ti, që duke shfrytëzuar forcat e errëta të këtij vendi, ke kapur prej fyti këtë shtet e sillesh sikur të jesh në sarajet e tua ku mund të bësh ç’të duash, kur ta duash e si ta duash… Ti, që me metodat e tua prej merimange, ke arritur të injektosh frikë në vatrat e gjithësecilit prej nesh, duke i lëshuar fijet e tua gjithandej, për të pritur më pas, veshëngritur dridhjen më të vogël… Ti, që gjithë energjinë e qënies tënde, e ke vënë në shkatërrim të demokracisë, vlerës, të këtij vendi, vendit tim, vendit tonë… Ti, që ke 20 vjet që e përdhunon papushim këtë vend e nuk di të ndalesh… Po ç’kërkon më xhanëm?! Nuk u ngope?! Ia ke shqyer tashmë çdo cipë këtij shteti dhe demokracisë së tij, të cilën e kurvërove ende pa zhvirgjëruar… Më thuaj, ç’kërkon të bësh më?! Misioni yt u krye, është kryer me kohë… E vodhe, e sakatove, e vrave, e MASAKROVE, këtë popull, në 97’, në gërdec, në 21 janar, për çdo ditë, saç deshe, siç deshe, kur deshe… Ç’kërkon t’i bësh më ?! Ç’ka ngelur më për t’i bërë?! Më thuaj, pra?! Ç’ka ngelur më për t’i bërë?! A nuk është e qartë?! Misioni yt u krye Sali, është kryer me kohë…!
Ndoshta, shumëkush nga ju që po më lexoni në këto momente, gjëja e parë që do t’u shkojë ndër mend, është se në këtë shkrim s’po ndjek arsyen, gjykimin e ftohtë, etikën, se po tregohem emocional, plot mllef. E unë do t’ju them që po, ka një të vërtetë këtu. E vërteta është, që më KA ARDHUR NË MAJË TË HUNDËS, me plotë gojën. E vërteta është, që nuk mundem më të duroj mbi krye një shtet, një regjim, i cili nuk më përfaqëson, të cilit nuk i bëhet fare vonë se jam gjallë apo kam vdekur, se marr frymë apo jo… Një shtet, i cili kontribuon çdo ditë në mjerimin shpirtëror e material të këtij populli, në funksion të ënjtjes materiale e varfërimit shpirtëor të gupit kriminal që e ka kapur… Një shtet, që vret çdo ditë shpresën tek mijëra të rinj, që tredh çdo ditë mijëra të rinjë me farsën e madhe që e quan shkollë… Një shtet që ka humbur çdo lloj legjitimiteti moral apo juridik, për të vazhduar të qeverisë… Ky shtet, i cili si detyrim parësor kushtetues e moral, ka mbrojtjen tonë, të jetës, shëndetit, pronës, të drejtave e lirive tona, jo vetëm që nuk e bën këtë, por edhe kur ne ngrihemi të protestojmë, të realizojmë të drejtën tonë kushtetuese, ai na VRET… Ky shtet, frerët e të cilit ndodhen në duart e zvarranikut blu(sot) dhe të besuarve të tij pa ngjyrë, pa din e pa iman…
Prandaj, pra, i shkruaj këto shkronja me ndërgjegje të plotë, sepse e di që jam plotësisht i legjitimuar moralisht. Sepse, kam kohë që duroj mbi kurriz, peshën e rëndë të këtij regjimi të ndyrë… Sepse o njerëz, megjithëse shpesh mund të harroni, jetojmë në një vend, që të paktën juridikisht është ende i lirë… Sepse o njerëz, iu takon juve dhe vetëm juve, e drejta për të vendosur mbi veten tuaj, askujt tjetër, aq më pak një grupi kriminelësh që sillen si shtetarë…

Geraldo Taraj

"Një tekst fetar nuk duhet kurrë t'i kalojë tri faqet"

Mos iu përgjigj budallait simbas budallallëkut të tij, që të mos bëhesh edhe ti si ai."
"Përgjigjju budallait simbas budallallëkut të tij, që ai të mos mendojë se është i mençur". [Fjalet e Urta-Bibla]

Këto pasazhe që na i solli për propagandë këtu në faqe një besimtar fetar, provojnë pikërisht shprehjen e famshme:
"Një tekst fetar nuk duhet kurrë t'i kalojë tri faqet. Nëse i kalon atëherë fillon e kundërthotë vetveten". F. Fisteku

Kukës, festa pagane e Arbainit, banorët festojnë largimin e dimrit të egër

Banorët e zonës verilindore festojnë sot ditën e Arbainit (dimrit të egër), largimin e dimrit të egër, një festë pagane, tradicionale për banorët verilindor. Pas kësaj dite, banorët fillojnë të mendojnë për punët që ofron stina e pranverës.

Rrezet e diellit ishin sot të parat që paralajmëruan motin e mirë në të gjithë zonën verilindore, edhe pse faktikisht ndodheni në mesin e stinës së dimrit.
"Në një ditë feste, me një mot të tillë, kjo ditë bëhet me e gëzueshme",- thotë Agron Rexhepi, pronari i një lokali në Kukës, i cili e ka hapur më herët lokalin e tij për të pritur klientët në këtë ditë feste.
Po rrugë, apo fshatrat ë izoluara, ka?, e pyesim.

"Festë pa mish nuk ka. Në këto ditë dimri mishi i pulës është më i shëndetshëm", thotë Hyrmet Selami, një prej tregtarëve kuksianë.


Ndërsa rrugët gumëzhijnë, nikoqiret kanë përgatitur gatimin karakterisitik të mesit të dimrit. Është flija, pa të cilin askush nuk do ta kalojë mesin e dimrit. Po ashtu, mishi i thatë e në mungesë të tij pula e pjekur.

"Është respekt edhe për kohën, ajo duhet respektuar, edhe pse dimri është i ftohtë, e duke e respektuar, vjen e mbarë më pas",- thotë mësuesja Lumturi Hyseni. Ajo tregon se gjithcçka e ka përgatitur që në orët e para të mëngjesit. "Që të mos mungoj në shkollë",- thotë ajo.

Kur nis Arbaini? (dimri i egër)
Janë plot 40 ditë të dimrit të egër. Sot është dita e parë dhe zgjat deri në fillim të shkurtit. Në dimrin e egër të moçmit thonë se "t'u ra dielli ka ngordh ujku", pra as ujku nuk është mirë të dalë në këto ditë, pasi nuk e duron dot të ftohtin. Po thonë se në këto ditë "ujku ka leje të hajë njeriun, nëse e gjen jashtë portës së shtëpisë".
"Arbaini menjëherë tregon se ka ardhur. Mbrëmë gjatë gjithë natës ulërimat e ujqve në afërsi të qytetit, afër vendit të hedhjes së plehrave nuk kanë pushuar. Sa, nuk na kanë lënë të flejmë në shtëpi",- thotë Jonuz Cengu, i cili ka shtëpinë në periferi të qytetit.

Banorët e zonës verilindore i njohin mirë këto ditët e arbainit. Ndaj dhe përgatiten me kohë për t'i përballuar ato, sepse janë ditët e dimrit të egër me të cilin janë mësuar të mos bëjnë shaka. Duke përgatitur çdo shtëpi rezervat ushqimore arbaini i ka bërë banorët e fshatrave që çdo shtëpi të ketë një bodrum ku mban zahiretë e dimrit. Bodrumi i ngjan një frigoriferi të madh natyral ku brenda gjen gjithçka, që nga mielli për bukë, te turshitë e lloj llojshme e deri te rakia për miqtë e mishi i thatë.

Dëbora në ditët e arbainit është mbarësi 
Dëbora dhe ngricat janë të zakonshme në ditët e arbainit. Por nëse ngricat sjellin shqetësim, dëbora është më tepër mbarësi. Pasi mbron të mbjellat nga ngricat e gjithpushtetshme. "Në ditët e arbainit, shqetësim janë ngricat edhe pse janë të zakonshme, ndërsa dëbora i ngjan një jorgani për të mbjellat, pasi i mbron nga ngricat",- thotë 68 vjeçari Mursel Gjuta.
Ai shton se, kësisoj si këtë vit nuk është ndeshur që ditët e arbainit të hyjnë me diell. Ndoshta për të ndihmuar më shumë të varfërit. Por dimri nuk harron. Ndaj mos u gëzoni për diellin e sotëm, pasi nesër apo pasnesër dihet çfarë sjell arbaini.


Por për banorët verilindorë sot është një ditë ndryshe nga ditët e tjera të zakonshme, pasi ata sot ndajnë të njëjtin gëzim, festën e tyre pagane, largimin e dimrit të egër.

Ndërron jetë Artan Meta. U rrah për vdekje nga një 18-vjeçar italian

Pas gjashtë ditëve në koma, ndërron jetë baristi që u rrah pak ditë më parë nga 18 vjeçari Nicholas Melis. Ky i fundit shkruante në faqen e tij facebook “Ta hajë dreqi, futem në telashe për njerëz m... Edhe më të fortë të ta kisha dhënë shqelmin”, ndërsa nga faqet e gazetës kërkonte ndjesë
Romë, 28 janar 2013 – Pas gjashtë ditëve në koma në spitalin Brotzu të Cagliarit, ka ndërruar jetë 45-vjeçari Artan Meta. Jetonte në Villasor të provincës së Cagliarit, dhe punonte si barist në barin Mondial të të njëjtit qytet ku u godit me shqelm në fytyrë nga Nicholas Melis, 18 vjeç.
As një javë më parë, ndërsa ishte duke punuar, Meta kishte parë 18-vjeçarin që godiste distributorin e cigareve dhe i ishte afruar ta qortonte. Melis, i nxehur me distributorin që nuk i jepte as cigaret e as paratë, i kish nxjerrë inatin baristit duke e goditur fort në fytyrë.
Artan Meta u çua menjëherë në spitalin Brotzu të Cagliarit. Aty e operuan për t’i reduktuar hematomën e madhe që i ishte krijuar në kokë por as ndërhyrja nuk i vlejti për t’i shpëtuar jetën: mbeti për gjashtë ditë në koma e sot ka ndërruar jetë.
Miqtë e të afërmit hapën edhe një profil Facebook http://www.facebook.com/ArtanSiamoTuttiConTeTieniDuro,që në katër ditë ka mbledhur mbi 700 persona, shqiptarë e italianë. Një mënyrë për t’i shprehur Artanit mbështetjen e tyre e për të dënuar aktin e rëndë të 18 vjeçarit.
Ndërkaq, në faqet e të përditshmes Unione Sarda, Nicholas Melis dje kërkonte ndjesë për ngjarjen e shpresonte që Meta të dilte sa më parë nga spitali. Por ajo që shkruante po dje në profilin e tij facebook: “Ta hajë dreqi, futem në telashe për njerëz m.... Edhe më të fortë të ta kisha dhënë shqelmin…” vetëm kërkimit të faljes nuk i ngjan.

http://www.shqiptariiitalise.com/component/content/article/44-kronike/3948-nderron-jete-baristi-artan-meta-u-rrah-per-vdekje-nga-nje-18-vjecar.html

Kuptimi i jetës

Yjet e detit

Një plak dilte çdo ditë në mëngjes dhe shëtiste përgjatë bregdetit. Ditëve të fundit kishte vënë re një djalë, i cili përkulej dy a tri herë, merrte diçka në dorë, e hidhte drejt detit dhe ikte në shtëpi.
Të nesërmen plaku kureshtar u ndal dhe thërriti: “ O çun, ç'po bën ashtu?”
Djaloshi u ngrit, vështroi plakun dhe shtoi: “ Po i hedh yjet në det. Pati një baticë të madhe dhe dielli po përvëlon. Nëse nuk e bëj unë, atëherë ato ngordhin.”
- “Po plazhi është dhjetëra kilometra i gjatë", tha plaku. "Atje janë mijëra yje të detit. Ajo që po bën ti, nuk ka fare kuptim.” Djaloshi u ngrit, pa plakun me një buzëqeshje dhe pa i bërë përshtypje dekurajimi i tij, u përkul përsëri, mori edhe një yll dhe duke e hedhur në det i tha plakut me zë të lartë: “ Për këtë që po e hedh tani, ka kuptim!” -dhe vrapoi drejt shtëpisë së tij.
Nga gjermanishtja / Aus dem Deutschen ins Albanische übersetzt von
Lis Bukuroca


Gozhdët

Një çun kishte një karakter shumë të keq. Një ditë i ati i dha një thes me gozhda dhe i tha të birit se ai duhet ta ngulë një gozhdë në shtyllë të gardhit, sa herë që humbiste durimin apo sa herë që zihej me dikë.
Ditën e parë i nguli çuni 37 gozhdë. Javët që pasuan mësoi ta kontrollojë veten dhe numri i gozhdëve që duhej t´i gozhdonte, ulej çdo ditë. Ai mësoi se ishte më lehtë ta kontrollonte veten, se sa të ngulë gozhdë vazhdimisht në gardh.
Pastaj erdhi dita, në të cilën djaloshit nuk iu desh ta ngulte asnjë gozhdë. Shkoi tek i ati dhe i tha atij se sot nuk kishte përdorë fare çekanin dhe nuk kishte ngulur asnjë gozhdë.
Kur pa këtë babai, atëherë i tha se tani duhet të shkulë një gozhdë nga gardhi, sa herë që mund ta përmbajë veten nga zemërimi dhe sa herë që tregon durim.
Shumë ditë kaluan, një ditë erdhi ajo ditë ku djali i tha babait se ai i kishte shkulur tashmë të gjitha gozhdët.
I ati e mori çunin për dore dhe shkuan te gardhi: » Biri im, këtë e ke bërë shumë mirë, mirëpo shiko sa shumë vrima ke lënë pas. Gardhi nuk do të bëhet kurrë siç ishte dikur. Kur ti zihesh me dikë dhe e ofendon me fjalë të rënda, atëherë do t´i lësh atij plagë mu si këto vrima.
Ti mund ta lëndosh një njeri me një thikë, ti heq thikën përsëri, mirëpo pas do të lësh një plagë. Është krejt e parëndësishme se sa herë ti kërkon ndjesë, plaga mbetet aty. Një plagë e shkaktuar me fjalë të rënda, dhembë gati po aq shumë sa edhe një lëndim trupor.
Shokët janë margaritarë të rrallë; ata të bëjnë të qeshësh dhe të mbështesin. Ata janë gjithmonë të gatshëm të të dëgjojnë kur ke nevojë. Ata janë gjithmonë pranë teje dhe janë të sinqertë. Tregoju shokëve tu se sa shumë i do.
Ps: Thomas Glass nga Univesiteti i Harvardit pas një ankete që bëri me 2700 veta të moshës mbi 65 vjeçare erdhi në përfundim se shokët i zgjasin jetën njëri tjetrit deri në një të tretën. Glas konstatoi i habitur: » Ne e dinim tashmë se kontaktet sociale zgjasnin jetën, mirëpo për ne ishte e panjohur se kishte kaq shumë ndikim! « Vetëm partnerja apo partneri i jetës nuk mjafton për lumturi. Dashuria mund të vijë dhe të shkojë, shokët mbeten po ata.


Nga gjermanishtja
Lis Bukuroca

Manolis Glezos: Greqia përbëhet nga dy popuj, grekët dhe arvanitët

Ka shokuar dhe befasuar gjithkënd fjalimi i një prej pionierëve të demokracisë moderne dhe revolucionarëve të luftës nazifashiste në Greqi, deputetit të partisë së SYRIZA-s, Manolis Glezos.

Manolis Glezos mbajti këto ditë një fjalim në parlamentin grek. Në fakt ishte replikë ndaj deputetit të partisë ekstremiste të neonazistëve grekë të “Agimit të Artë”, Panagioti Iliopoulou, i cili e konsideroi deputetin e partisë së PASOK-ut, Ahmed Chatziosman “agjent të turqve”.
Glezos pohoi këto fjalë, duke iu referuar dhe ministrit të arsimit K. Arvanitopoulos: “Ftoj ministrin e Arsimit të deklarojë, nëse është apo jo grek, sepse mbiemri i tij tregon se është arvanit. Po shikoja me vëmendje të madhe listën e emrave të deputetëve. Nga 38 deputetë, dy kanë emra turq dhe nga 36 të tjerët, 13 prej tyre kanë emra që nuk janë grekë, por janë të gjitha emra të huaj. Nuk kanë kuptuar ende se jemi dy popuj që jetojnë njëri pranë tjetrit.
Kështu, popullin fqinj nuk mund ta dëbosh. Fëmijën tënd mund ta përzësh nga shtëpia. Nga shtëpia e babait mund të largohesh. Bashkëshorten mund ta ndash, por popullin fqinj nuk mund ta ndash. Duhet të kemi mirëkuptim, paqe dhe solidaritet midis nesh që të bashkëjetojmë”. Shekulli 

Ndiqni këtu videon e deklaratës në parlamentin grek
:http://youtu.be/XiRV5dCf5yM

Bëri seks me 13- vjeçaren, por s’dënohet se ishte… mysliman

Një gjykatë në Britaninë e Madhe ka dhënë një vendim që ka ngjallur shumë debat.
Ajo ka vendosur të mos dënojë një mysliman, që përdhunoi një 13- vjeçare, duke argumentuar se ai kishte edukim islamik.
Adil Rashid, 18 vjeç, pretendoi se ai nuk e dinte se ishte ilegale që të bësh seks me një vajzë minorene, pasi ishte injorant nga ligjet britanike.
Ai tha përpara gjykatës se ishte edukuar në një shkollë islamike, ndaj ishte naiv për këto çështje.
Krime të tilla zakonisht dënohen nga katër deri në shtatë vjet burg.
Rashid, nga Birmingemi, tha se ishte tunduar nga vajza, të cilën e njohu në Facebook.
Të dy shkuan në një hotel, ku qëndruan për dy orë. Rashid bëri seks me vajzën dhe u kthye në shtëpi. Prej andej shkoi menjëherë në xhami të lutej.
Vajza u rrëfye tek një shok i shkollës, që informoi mësuesit.
Pas arrestimit, ai tha se mësoi se ishte e paligjshme të bëje seks me një 13- vjeçare vetëm nga një anëtar i familjes.
Ai tha se ishte edukuar në një shkollë ku e kishin mësuar se gratë kanë vlerë sa një lëpirëse e rënë përtokë.
Gjykatësi i dha një vendim të pezulluar me dy vite, duke thënë se ai kishte njëfare grade të naivitetit seksual.(Tema)

CFARE TJETER ?!

Cfare tjeter,cfare tjeter ke frike ,me thuaj dhe do behem ,edhe sikur te kem shume gjera te bukura per te humbur ,dhe asnje cast mos pyet se cfare do behet me mua ,sepse me pelqen te mos e mbaj gojen mbyllur dhe ty te te tmerroj ..Cfare tjeter ke frike,dikur te pashe ne kalimin e nje nyje te perjetshme ,ne kohen e terrorit dhe frikes groteske ,te mblidhesh ,te frikesohesh,te shqetesohesh dhe para se ditet te ngjyrosen ,gojen e mbylle .Perseri e njejta gje ,te njejtat rruge ,te njejtet rrathe ,njerezit lehin ,qente tremben ,vajtojne nenat dhe si te pushosh kur ne kujtesen tende kur ne mendjen tende ,distancat zgjaten .Keshtu e xhirojne te sotshmen sundimtare jokritike .Te gjithe provokatore ,qe kapen nga frika jote dhe krijojne histori dhe kunder mosbesuesve ngrejne kryqezata nga te ngopur me te njejtin karakter dhe te njejtin shtat ,qe shkaterrojne gjithcka qe sju pelqen.Keshtu dhe une ,meqe trembesh perseri te peshtyj ,dhe kthehem ne ate qe ti ke frike .Behem varr kryengrites ne Irak dhe ne Palestine kenge vaji ,i verber ne Bosnje-Hercegovine ,dhe vendas i uritur ne Meksike ,njemije shpjegime ka per friken tende .Behem murg ne Tibet ,xham i djegur nga fashistet ne itali ,mjek vullnetar nga Havana dhe femije nga nene e pamartuar ne Teheran .Mesues i vdekur e i pavarrosur ne Somali ,nje brazilian me tete plumba ne Angli .Behem i plagosuri i 97' ,punetor ne minierat e Bulqizes dhe nje fanelle e pergjakshme ne Gerdec.Cfare tjter ke frike me thuaj dhe une do transformohem .Une qe bej endrra dhe kam shume gjera per te humbur ,bej edhe fillimin ,nuk dua te pushoj.Asnje moment por asnje moment aman mos pyet se cfare do me ndodhe ,me mjafton qe jam ktu ,nuk pushoj ,cdo sekonde dhe me shume trurin tend torturoj .Do behem i droguar qe lufton per shpetim ,callme e mbeshtjelle ne koke krenare ,femer e vrare nga i dashuri i saj ,femije i mbytur ne rezervuar.Cfare tjeter ke frike me thuaj dhe do behem...grua e perdhunuar dhe e copetuar ne nje kazan plehrash ,djalosh i masakruar jashte nje stacion autobusi .Behem po te duash akoma dhe studente e humbur ne nje gremine ne Himare dhe gjithmone mos harro behem mankthi jot para se te gdhije dita .Me thuaj ,cfare tjeter ke frike dhe unee po behem....

Mikele Kaciqi

Parkimet dhe pronarët e trotuarëve

E që thonë ju o të dashur bashkëkombas, na ka gjetur belaja keq me këta pleqtë që duke punuar si roje objektesh, vetëpunësohen si pronarë trualli tek trotuarët përbri rrugëve.

Sapo shoh që del një makinë prej parkimit diku në një trotuar, ku nuk kishte asnjë tabelë që të ndalonte parkimin dhe me bisht syri shoh një xhaje që më rrinte pa lëvizur në krahun e djathtë të makinës. Mbylla makinën dhe u nisa indiferent të shkoj në punën time, kur nga pas dëgjoj një zë:
"O çuni, si kalove"?
Kthehem e shikoj përsëri xhajen.

- Mirë, po ti ç'problem kishe?
- Eshtë parking me pagesë ky - më thotë mua gjithë prepotencë.
- Punonjës i Bashkisë je?- ia kthej.
- Unë përgjigjem e i kam dalë Zot kësaj pune.
- E sa kushton more xhaxha?
- 200 lekë.
- Po për 20 minuta?
- Prapë 200 lekë.
- Shiko, paskam vetëm 110 lekë të shkoqura.
- S'ka gjë se ti thyen xhaxhi edhe të trasha.
- Ore po sikur nuk ka lezet 200 lekë për 20 minuta.
- Hiqe makinën po s'të pëlqeu. Eshtë e shtunë sot. E jap vendin e parkingut edhe 500 lekë po qe nevoja.
- Xhaxha, po natë është, të rinjtë e sotëm janë të papjekur, pijnë alkool, drogë dhe mund të të këpusin ndonjë dajak të mirë këtu. Ti, s'ke fare frikë?! Janë pak të çmendur këta të rinjtë sot, apo jo?
- Ore më të çmendur se unë s'ka këtu, po hidh ato lekët mos thërras çunat unë.

Po që kishte të drejtë plaku. Mosha e tyre janë shumë më të çmendur se ne...

Shkroi: Stop Injorancës !

Meditim me ID!

Depresioni eshte mungesa e nje imazhi te qarte te vetes tende, mungesa e nje identiteti personal te vertete, qe nuk eshte karta plastike qe mbajme ne cante, as profili ne facebook, as pasqyra e banjes se nje klubi nate, qe na percmon, na sfidon e na perqesh. Identitetin e vertete e kemi humbur qe kur kemi filluar te bejme gjerat qe duhet, dhe jo ato qe duam. Te gjitha identitet e rreme na serviren per te na ngushelluar me elegance, per te legjitimuar "duhet"-in qe na ben ingranazh ne nje mekanizem qe per mua eshte nje perbindesh i semure rende e i inatosur qe po jep shpirt. ky perbindesh eshte i pameshirshem si ai qe po mbytet e qe mund te mbyse kedo tjeter qe i shkon ne ndihme.
Dhe shoqeria behet cdo dite edhe me depresive, te rinjte dehen, shkerdhehen, zbehen, obezohen, skeletohen, ngjyrosen, perdhosen rrugeve te kokes se perbindeshit. Prinderit e tyre vuajne nga semundje te pasherueshme, nga pleqeria e parakoheshme, nga varferia, nga pagjumesia, nga frika. Gjysherit e tyre ne mos prehen ne varre si sardele ngjitur e ngjitur, rrojne me arome lulesh pranverore ne mes te dimrit sepse e dine qe pranvera do jete e bukur, por eshte teper teper larg.
Cdo njeri ka mundesi per ta kuptuar kete. Dikujt mund ti duhet pak, e dikujt shume kohe, por cdo njeri mund te ndale e te mendoje, e te shohe, e te qartesohet se nuk eshte kjo. Kjo eshte gabim.

Cdo kush e ka mundesine te doje ta gjeje vetveten e humbur!

Elona Bejo