Këtë javë vendosëm të kuptojmë më shumë mbi nxënësit që
frekuentojnë Medresetë. Donim të zbulonim nëse ka ndryshim midis
nxënësve të Medresesë dhe bashkëmoshatarëve të tyre, që mësojnë në
gjimnazet publike apo në ato private. Ideja na lindi pas deklaratës së
fortë që bëri vrasësi i nxënëses së Medresesë së Durrësit, 17-vjeçares
Ajshe Vata.
Rreth një javë më parë, në një intervistë për gazetën “Panorama” ai dha deklaratën shokuese:
“Edhe
shoqet e saj kanë zgjedhur të lidhen me pensionistë. Njoh dy-tri shoqe
të Ajshes, të cilat kanë lidhje të ngjashme me këtë timen. Kjo është
kthyer si praktikë për vajzat e reja dhe sidomos ato të shkollës së
Medresesë. Ato nuk preferojnë të lidhen me djem të moshës së tyre, pasi
së pari nuk duan që të zbulohet lidhja dhe ata i keqtrajtojnë. Ajshja
më kishte thënë se edhe dy shoqet e saj në shkollë kanë lidhje me dy
pensionistë dhe më duket se vazhdojnë të kenë lidhje akoma”, rrëfeu
Shaban Norja. Nëse fjalët e vrasësit janë të vërteta, do të thotë që
në Shqipëri ekziston një fenomen i tmerrshëm, i frikshëm, që s’di as
ç’emër t’i japësh.
Pedofili pleqsh, me dëshirë… Me shpresën se
vajzat e Medreseve do e mohonin me të madhe dhe do na përshkruanin një
realitet tjetër të vetes së tyre, u nisëm për në Medresenë e
kryeqytetit. Nga dritaret e ndërtesës së bardhë nuk pamë asnjë nxënës
që të vështronte jashtë dhe nuk dëgjuam zhurmën gumëzhitëse të klasave,
që dëgjohet zakonisht kur kalon pranë shkollave. Ulur pranë portës së
hekurt gjejmë një burrë të moshuar rreth të 80-tave i cili na kërkoi
një “nder” të pazakontë, donte që t’i mbërthenim xhupin. Në fakt, ishte
një paradite e ftohtë marsi dhe frynte pak erë. Përpara se t’i jepnim
zotërisë ndihmën që na kërkoi, e pyetëm pse nuk e mbërthente dot vetë
dhe ai na tregoi se sytë i ishin veshur nga një perde dhe nuk shihte
mirë. Pas këtij sqarimi e përjashtuam të moshuarin nga profili i një
“kandidati” të rrezikshëm si Shaban Norja. Futemi në godinën e shkollës
dhe në recepsion kërkuam leje për të biseduar me nxënësit.
Mësuam se në të njëjtën godinë, por të ndarë në dy kate të ndryshme, zhvillonin mësimin edhe djemtë, edhe vajzat.
Teksa prisnim në katin e parë përgjigjen nga drejtuesit e shkollës,
pamë një grup vajzash që drejtoheshin për në klasë. Të buzëqeshura,
medresistet kishin veshur funde të gjata stofi ngjyrë vishnje me
kuadrate. Bluzat i kishin të ndryshme dhe flokët me modele të këndshme.
Ato që mbanin shami ishin vetëm dy-tri. Në fytyrën e asnjërës prej
tyre nuk dalluam grim, as edhe një rimel apo buzëkuq të lehtë. Vajzat e
vunë re praninë tonë dhe na buzëqeshnin. Përveç fundeve të gjata dhe
thjeshtësisë, ato dukeshin si të gjitha bashkëmoshataret e tyre, të
qeshura, në formë... Poshtë fundeve pothuajse të gjithave i dalloheshin
pantallonat xhinse.
Kishim dëgjuar që medresistet, sapo dalin nga
porta e shkollës, i heqin uniformat dhe në rrugë ecin me rrobat që
veshin poshtë. Nuk na premtoi koha të prisnim deri në mbarimin e
mësimit për të parë nëse vërtet i hiqnin fundet, e për t’i pyetur pse
refuzojnë të ecin në rrugë me uniformë. Ngjitemi në katin e dytë të
ndërtesës, në të cilën mbizotëronte qetësia. Në zyrë na pret drejtori
shqiptar dhe nëndrejtoresha, të dy rreth të pesëdhjetave.
Na thanë se shkolla kishte dhe një drejtues tjetër me shtetësi turke, të cilin nuk e pamë.
Drejtori dhe nëndrejtoresha na pritën me dashamirësi, por edhe të
çuditur nga vizita jonë. I treguam se kishim dëshirë të bisedonim me
grupe nxënësish për t’i njohur më mirë dhe për të mësuar më shumë mbi
adoleshentët besimtarë. Drejtori, një mesoburrë babaxhan, fillimisht
kishte kuriozitet që përveçse qëllimit të vizitës sonë, të na njihte
edhe më mirë… Na pyeti për prejardhjen, familjen dhe siç ndodh jo pak
herë në një vend të vogël si Shqipëria, dolëm të njohur.
Më pas ai na
rrëfeu se duhej të konsultohej edhe me drejtuesin turk përpara se të
na jepte ose jo “lejekalimin” për tek nxënësit. Gjatë kohës që
drejtori u largua, nëndrejtoresha na shpjegoi se Medreseja ishte një
shkollë me rregulla dhe prindërit ishin të qetë që fëmijët e tyre
mësonin aty.
“Përveçse këtu mësohen dy gjuhë të huaja, ka rregull e
disiplinë, nxënësit mësojnë edhe besimin. Janë fëmijë të mirë, sepse
mbi të gjitha janë besimtarë”, thotë ajo. Drejtori i Medresesë së
Tiranës kthehet në zyrë e na tregon se bashkë me kolegun turk kishin
vendosur që të mos na lejonin të takonim nxënësit… “Ndoshta nga muaji
prill mund të vini. Por duhet të na sillni më parë disa pyetje të
shkruara në letër, që ne dhe nxënësit t’i shikojmë, e më pas mund të
takoni 4-5 prej tyre”, na tha drejtori. Donim të dinim arsyen e
refuzimit… Sipas tyre, që nxënësit të përgjigjeshin sa më mirë, duhet
t’i dinin pyetjet paraprakisht. Na shpjeguan se aty nuk është si në
shkollat e tjera… “Këtu ka rregulla. Nxënësit futen në Medrese me
konkurs dhe shumë qajnë kur nuk arrijnë ta fitojnë konkursin. Prindërit
i sjellin vajzat këtu, e janë të qetë se i kanë shpëtuar nga të gjitha
të këqijat”. Ne i kujtojmë rastin e Ajshe Vatës dhe të dy drejtuesit
revoltohen… “Pse merrni atë si shembull, e nuk përmendni anët e mira?”,
pyet drejtori. Ne i sqarojmë se edhe për këtë deshëm të bisedonim me
nxënësit. “Duam të dimë si e kalojnë pasditen, çfarë i pëlqen të bëjnë
në kohën e lirë, a kanë zgjedhur vetë të futen në medrese apo i kanë
detyruar prindërit, a janë vërtetë besimtarë, a i frekuentojnë
‘pub’-et, etj…”.
Në momentin që përmendëm fjalën ‘pub’, të dy drejtuesit zgurdulluan sytë e na thanë se feja e ndalon ‘pub’-in.
Largohemi nga Medreseja e Tiranës pa na u dhënë mundësia qoftë edhe
për t’i përshëndetur nxënësit. Drejtuesit e këtij institucioni na thanë
me krenari se aty nxënësit janë të mbrojtur dhe të kontrolluar.
Po
si i mbrojnë dhe nga kush i kontrollojnë?! Nëse edhe Ajshja nga
Xhafzotaj ishte e mbrojtur dhe e kontrolluar, pse u desh që Shabani t’i
priste kokën për të mësuar marrëdhënien e saj 4-vjeçare?! Mos ndoshta
këta “fëmijë” duhet t’i lënë edhe të flasin lirshëm dhe pastaj t’i
tregojnë se çfarë është e mirë, e çfarë gabim, çfarë është hallall e
çfarë haram?!
Nuk morëm dot përgjigjet e pyetjeve tona, sepse
drejtuesit nuk na lejuan. Kështu nuk arritëm të kemi argumente për të
hedhur poshtë akuzën e rëndë të Shaban Norjes.
Të
jetë e vërtetë që medreseistet lidhen me pleq pedofilë… Urojmë që kjo
të jetë vetëm fantazia e një plaku të sëmurë, e një monstre.
Adelajda Xhamani - Balkanweb