Ironia

Pasi u shamë me fis e me farë nxorri dhe më drejtoi pistoletën. Mua, që s'më mbeti asnjë rrugë tjetër shpëtimi nga ku t'ia mbathja me të katra, fillova ti përgjërohem me shpresën se do ta prekja në sedër që ta ndaloja të kryente këtë krim për një motiv kaq banal, sa ç'është gërvishtja e dy makinave.

Që ta kuptoni më mirë, do duhet ta përjetoni vetë atë emocionin e të pasurit të vdekjes aq pranë dhe tmerrin që të kall tyta e një pistolete TT, drejt jush.

Gjithsesi, fjalët më vinin vetvetiu dhe nisa ti ulëras me një histeri epike si tek ato vajet e grave.
"Si do ta justifikosh këtë vrasje tek prindërit e mi?
"Si do të mund ta falin prindërit e mi të ma marrësh jetën mua, që 4 vjeç më gjetën gjysëm të mbytur në det, 6 vjeç më shtypi makina, 12 vjeç rashë nga pema dhe ndenja 3 muaj në koma. Jo më larg se para 8 muajsh jam operuar në veshkë e jam gjysëm njeriu. Si mund t'ia vrasësh fëmijën që e rritën me kaq mundime?
Si do ta justifikosh tek familja ime këtë vrasje? Oooiiiiii, oiiiiiiiiiiiiii."

Me këto që po thua ti, prindërit e tu do më falenderojnë që të hoqa qafe, se jo vetëm ua paska ngrirë gjakun, por j'ua paske nxirë dhe jetën - ma ktheu.

Shkroi: Stop Injorancës !