Me shumë bujë u shpall show i radhës nga kryeministri për
ndërtimin e Xhamisë së Madhe, në lulishten e Parlamentit, duke e quajtur
këtë një ditë historike për besimtarët myslimanë shqiptarë.
Në prani
të më shumë bodigardëve dhe kamerave televizive se sa besimtarëve, zoti
Berisha dhe beniaminët e tij, më shumë se një nisje fantazmë të
inaugurimit të ndërtimit të një xhamie, trumbetuan patologjinë
elektorale, rreth të cilës vërtitet tash sa kohë.
Pa
hyrë në analiza politologjike, të cilat nuk kanë vend në këtë shkrim,
ne do të merremi me fakte që hedhin dritë mbi absurditetin e një
sipërmarrje të tillë, e cila nuk i shërben askujt, aq më pak një shteti
laik, si Shqipëria.
Kryeministri Sali Berisha, që nuk nguroi
edhe këtë herë t’i japë ngjyra elektorale edhe kësaj ngjarje, urdhëroi
me urgjencë dy ditë më parë vartësit e tij që të mblidhnin një duzinë
dishepujsh, që duartrokasin në mënyrë frenetike, duke thënë me tone
emfatike se demokratët janë zotuar se kudo ku ka 4 myslimanë të ketë një
xhami.
Me sa duket, Berisha me këto deklarata kërkon që t’ua kalojë
dhe liderëve të vendeve që zbatojnë ligjet islame, duke u bërë një
shembull dhe burim frymëzimi edhe për Xhihadin! Për të kulmuar në
këtë hipnozë, ai, madje, është shprehur se ka vlerësuar durimin që kanë
treguar myslimanët për të pritur ndërtimin e kësaj xhamie. Një deklaratë
e tillë, ashtu si dhe notat nacionaliste të pak muajve më parë, nuk
mund të mos kalojë në heshtje pa shqetësimin që mbart po t’i shtosh edhe
thirrjen drejtuar nga një tribunë islame të zgjedhurve të tij vendorë
kryetarë të komunave dhe bashkive për të ndërtuar më shumë xhami ka
tronditur këto ditë jo vetëm ekuilibrin social të shoqërisë, por edhe
shqetësuar shumë intelektualë, analistë dhe qendra kërkimore e
strategjike të huaja që merren me problemet e Shqipërisë.
Është e
vështirë të hyjmë në detaje se ku duhet të ndërtohet xhamia dhe e kujt
është toka, por, sigurisht, të drejtën për të kërkuar një projekt modern
për Xhaminë e Madhe nuk mund t’ia mohosh askujt.
Tirana e shekullit
XXI, dhe Shqipëria që synon të bëhet një vend Europian, nuk ka pse
zgjedh mes një projekti modern e Perëndimor dhe një mbetje otomane, si
kjo e fundit.
Natyrisht, nuk jemi kundër ndërtimit të
objekteve të kulteve fetare, qofshin këto kisha, xhamia apo teqe, por
ajo që është shqetësuese është zhurma e madhe që bëhet periodikisht në
favor të komunitetit mysliman dhe, tani së fundi, në pikun e fushatës
elektorale, e cila do të pasohet me tingujt e çjerrë të minareve, sipas
stilit arabesk, duke prishur qetësinë dhe paqen e qytetarëve të gjithë
besimeve,
aq më tepër shumicës ateiste të këtij vendi!…
Është
detyrë e kryeministrit të bëjë transparencën e një sipërmarrje të
tillë, pasi prapa maketit të Xhamisë së zbuluar në të cilën pozojnë ai
së bashku me Bashën dhe Muçën, ka një plan të fshehtë, për të ndërtuar
një Qendër Biznesi nga klientela e kryetarit të Bashkisë, të cilëve meqë
ata paskan vënë dorën në zemër për t’i “dhuruar” dy mijë metra katror
tokë Komunitetit Mysliman për këtë xhami, t’iu jepet në këmbim Leja e
Ndërtimit për të ndërtuar këtë qendër biznesi, një ndërtesë mbi 10 kate,
përafërsisht 10 mijë metra katrorë sipërfaqe ndërtimi! Nuk kam parë
askund, në asnjë vend të botës perëndimore që kam vizitur të ekzistojë
një Parlament pa një lulishte-Park, ku mund të shëtitin të lirë jo vetëm
qytetarët, por edhe vizitorët e atij vendi.
Në një sistem
demokratik me demokraci funksionale është e papranueshme ajo që deklaroi
dje kryeministri, se ne ndahemi nga qëndrimet paragjykuese, të
inspiruara nga ateizmi dhe ideologjitë e tij, të cilat penguan për 20
vjet ndërtimin e kësaj xhamie kaq shumë të domosdoshme për besimtarët
myslimanë në Tiranë, por edhe si një detyrim i madh për të rivendosur të
drejta të shkelmuara në vendin që meritojnë.
Është e tmerrshme kjo thirrje e z. Berisha per të detyruar njerëzit të transformohen në besimtarë. Kryeministri harron se ne shqiptarët vijmë nga paganizmi dhe sot jemi në shumicë ateistë.
Europa e Bashkuar ku inspirojmë të anëtarësohemi tash sa kohë jo vetëm
shpirtërisht, por dhe juridikisht ne do të jemi qytetarë të lirë.
Nga
ana tjetër, Berisha flet ditë e natë për tregun e lirë dhe pronat në
këtë vend, harron se ndërtimi i kësaj xhamie cenon një pronë private, me
pronarët e të cilës nga informacionet që kemi nuk ekziston asnjë
marrëveshje ligjore. (Përveç premtimit verbal të fshehtë të
kryebashkiakut -a thua se jemi në pazarin e Roskovecit).
Po pse duhet që ne taksapaguesit e këtij vendi të paguajmë faturat e kripura të kësaj marrëveshje? Përveç këtyre, siç ka thënë dhe misionarja e madhe e shqiptarizmës, Edith Durham,
objektet dhe komunitetet fetare nuk duhet të financohen e të ndërtohen nga të huajt, pasi ata do të vihen në shërbim të tyre!…
Edhe
pse kjo maskaradë po të shohësh forumet online apo organet e mediave
është shoqëruar me reagime dhe komente të shumta si nga intelektualët,
analistë të ndryshëm ashtu edhe nga qytetarë të ndryshëm, atyre për çudi
nuk iu dëgjohet zëri dhe nuk merret parasysh vullneti i tyre nga
institucionet vendimmarrëse. Thelbi i këtyre shqetësimeve është:
përse po zihen hapësira të tilla të gjelbra?!
Ka plot qytetarë JOBESIMTARË që tashmë nuk kanë ku të nxjerrin fëmijët
shëtitje dhe sikur të mos mjaftonte kjo dhe gjithë hallet e shumta që
kanë në këtë përditshmëri të sëmurë nga mungesa e standardeve
elementare, janë të detyruar të dëgjojnë çdo ditë minaret që ulërijnë
dhunshëm dhe nuk paskan të sosur në këtë vend. Këtu flitet vetëm për të
drejtat e besimtarëve, por lind pyetja:
Ku janë të drejtat e ateistëve?!
Ajo
që ndoshta i ka shpëtuar “vigjilencës” së Kryeministrit është fakti se
një ndërtesë e tillë e stilit arabesk dhe otoman, copy/paste e një
xhamie në Turqi, do të cenojë rëndë jo vetëm sigurinë, por edhe imazhin e
institucionit të Kuvendit të Shqipërisë, kësaj ndërtese legjitime që
shpreh dhe mbart vetë thelbin e sistemit juridik të Republikës sonë
parlamentare.
Sipërmarrje të tilla nuk mund të bëhen për show
elektoral apo për të joshur votues të këtij besimi, por duhet të kenë
një bazë të thellë legjitimiteti dhe kjo nuk mund të bëhet ndryshe vetëm
se me rrugë referendare, si shprehje e drejtpërdrejtë e vullnetit të
qytetarëve. Themi se duhet referendum për xhaminë, sepse konstatohet se
në këtë vend ka shumë pak ushtrues/praktikantë të besimit dhe kjo mund
të vërtetohet shumë lehtë, mjafton të soditësh objektet e kultit të
ndërtuara të gjitha besimeve që ushtrohen në Shqipëri. Nga ana tjetër,
ky veprim cenon rëndë identitetin kombëtar dhe trashëgiminë kombëtare
dhe do të ishte një hap që do të na largonte më shumë nga Europa dhe do
të na traumatizonte si shoqëri.
Është vendi të informoj lexuesin se
para 2-3 muajve edhe komisioni i ekspertëve për Vlerësimin Strategjik
Mjedisor të Tiranës në zonën ku kryeministri kërkon të ndërtojë Xhaminë e
Madhe e ka përcaktuar si zonë të gjelbër!
Ata që kanë ndjekur
show-n televiziv në fjalë nuk mund të mos kuptojnë absurditetin e
medias, si pjesë e katrahurës publicitare dhe shërbëtore të
biznes-politikës dhe gënjeshtrave të tyre.
Çuditem përse kjo media
nxjerr vetëm imazhet e Saliut dhe nuk nxjerr ata pak njerëz që e
dëgjonin dhe aq në shumë ata që ishin përzënë me dhunë nga lulishtja dhe
nuk dinin nga të shkonin, në pritje të largimit të komedianëve! A
nuk mundet vallë që për të mos iu fryrë ndasive fetare redaksitë të
botojnë një foto më reale dhe më të natyrshme të kësaj audience dhe të
mos manipulojnë opinionin publik me fantazmën e vendosjes së gurit të
themelit dhe ekzistencës së kantierit të ndërtimit në timon të së cilit
gjendet përherë kryeministri?!…
Shqiptarët e dinë prej rilindësve
të tyre, atyre që i paraprinë zgjimit kombëtar se me ndihmën e
ish-Perandorisë Osmane nuk mund të shkohet as në Anadoll e jo më në
Bruksel! Erdhi koha e zgjedhjeve për të bindur tiranasit që të rivotojnë
për të tretën herë Kryeministrin, por tiranasit e njohin tashmë se
ç’aktor kanë përpara, se çfarë feje predikon dhe sa është i zoti të
bëjë, për të qëndruar gjithmonë në pushtet.
Kjo xhami me 4 minare nga
50 metra të larta tregon se Turqia e beri misionin e saj, se vendi
kandidat për në dyert e BE-së vazhdon të prodhojë sindromën e mbetjeve
të Al Kaedës! Pra, le të nguten të mësojnë arabishten pas turqishtes
nga kolegjet dhe universitetet, ekonominë ua kanë dhuruar, e të bëhen
kamikazë a muhaxhedinë… E thënë ndryshe, ndërtimi i saj do të cenojë
rëndë sigurinë kombëtare. Ajo do të eklipsojë institucionin e
Parlamentit si burimin e të gjitha pushteteve dhe institucioneve të
tjera të shtetit; nga ana tjetër, kjo arkitekturë përbën një kontrast të
madh urban, një model për vende ku feja identifikohet me shtetin. Ndaj
kryeministri ynë 4 minaret e saj nuk mund t’ua shesë shqiptarëve në këtë
përpjekje të fundit për Eiffel Tower, Tower Bridge apo Fernsehturm
Berlin!
Europa nuk do të donte të kishte kurrë një Arabi Saudite në zemër të Ballkanit.
Ne shqiptarët që jemi në zemër dhe në shpirt të kontinentit të vjetër
duhet të vështrojmë ashtu siç na kanë lënë amanet rilindësit tanë andej
nga perëndon, andej nga kemi lënë gjurmë në kohëra të lavdishme dhe kjo
nuk mund të zhbëhet nga disa politikanë që kanë marrë peng të ardhmen
tonë. Për fat të keq, opozita, që nuk lë rast pa kritikuar qeverinë,
vazhdon të heshtë për këtë akt agresiv të Kryeministrit, i cili cenon
rëndë laicitetin e shtetit të sanksionuar në Kushtetutë dhe të garantuar
prej saj!
A mund të bëjë Tirana pa këtë xhami?! Tirana ka
bërë pa xhami të madhe me shekuj, tani le ta shohë të udhës Komuniteti
Mysliman Shqiptar se çfarë mund të bëjë, por nuk ka detyrim shoqëria dhe
shteti të përzihet në këtë histori, aq më shumë duke marrë flamurin e
protagonizmit, në një kohë kur komuniteteve fetare sipas ligjit iu janë
kthyer pronat e tyre. Edhe nëse kjo xhami do të ndërtohet nëpërmjet
këtyre procedurave mafioze ajo nuk do të gëzojë kurrë respektin e
qytetarëve, si rrjedhim, do të ketë emrin e një qendre të ngritur nga
bota e krimit dhe nuk do të ketë reputacionin e domosdoshëm të një
qendre religjioze. Mund të bëhet e mundur që besimtarët myslimanë të
kenë një xhami më shumë, le të zgjerojnë hapësirat në ndonjë nga xhamitë
ekzistuese për nevojat e tyre, por jo një poster elektoral, që kërkon
të emocionojë ndonjë mendje të mykur osmane me arabeskat e një projekti
démodé dhe të padobishëm për portretin e Shqipërisë në shekullin e XXI.
Nga Kastriot Frashëri* *Drejtor, Instituti i Çështjeve Kombëtare