Shqipëria Natyrale është problem i shtruar për zgjidhje

Pavarësia e Kosovës është drejtësi e cunguar. Bashkimi i shqiptarëve është drejtësi reale.

Në qoftë se do të më kërkonit t'i përgjigjesha me dy fjalë pyetjes madhore "Integrimet ndërshqiptare, kur dhe si?", do të përgjigjesha: Tani, me referendum. Por, lypset një analize. Po e filloj edhe unë analizën time.

Problemi i bashkimit të shqiptareve në NJË shtet, nuk është më një dëshirë, as edhe një aspiratë. Është një problem i shtruar për zgjidhje. Të gjithë ata që e duan mirëqenien e shqiptarëve, duhet t'u thonë atyre: Bashkohuni! Të gjithë ata që e duan paqen e rajonit, duhet t'u thonë shqiptarëve: Bashkohuni! Të gjithë ata që e duan progresin e rajonit, duhet t'u thonë shqiptarëve: Bashkohuni!

Bashkësia ndërkombëtare ka dhjetë vjet që po i rregullon padrejtësitë e shkaktuara nga vetë ajo në rajonin e Ballkanit. Kroacisë, së cilës iu bë një padrejtësi pas shpërbërjes së Perandorisë Austro-Hungareze, iu rikthye drejtësia, ajo e fitoi pavarësinë; Sllovenisë, po kështu, Bosnjës po kështu. Malit të Zi, të cilit iu mor pavarësia në vitin 1919, iu rikthye ajo. Për më tepër, e fitoi pavarësinë edhe FYROM. Ka mbetur vetëm kombi shqiptar! Kemi ta bëjmë me një drejtësi të vonuar. Por, që nuk duhet të jetë drejtësi e cunguar. Pavarësia e Kosovës është drejtësi e cunguar. Bashkimi i shqiptarëve është drejtësi reale.

Kush duhet ta kërkojë? Ne shqiptarët.
Kush duhet ta realizojë? Ne shqiptarët në partneritet me bashkësinë ndërkombëtare.

Kjo hyrje paksa e gjatë më duhej për të konkluduar se bashkësia ndërkombëtare është akoma në proces rregullimi dhe rikonfigurimi të rajonit të Ballkanit. Tashmë ajo është në pritje se çfarë do të bëjnë shqiptarët: Do ta kërkojnë atë që u takon, apo do të kënaqen me disa arnime që u janë bërë?
Pse e them këtë?
Sepse deri më sot, mbi dhe për kombin shqiptar janë tri konferenca ndërkombëtare, Londër 1913, Versaje 1919 dhe Jaltë 1945, që i kanë ndarë në disa shtete ose e kanë ruajtur stisus quo-n e copëtimit. Janë edhe 4 konferenca ndërkombëtare, të cilat e kanë arnuar padrejtësinë, por nuk e kanë eliminuar atë, Marrëveshja e Rambujesë, e Kumanovës, e Konçulit dhe e Ohrit. Të parat kane copëtim tërësor, të dytat kanë rregullim pjesor. Prandaj, edhe sot, kemi dy shtete e gjysmë shqiptare dhe disa pakica shqiptare përsëri në disa shtete. Atëherë kemi të drejtë të kërkojmë të bëhemi si të tjerët.

Duke e ditur se edhe në mesin tonë, pra të shqiptarëve, e më shumë në mesin e bashkësisë ndërkombëtare menjëherë do të hidhet teza bajate, por ekzistente, se gjoja po t'i lejojmë shqiptarët të bashkohen do të destabilizohet rajoni. Më duhet ta bëj një analizë të shkurtër.

-E para: Zotërinj, Ballkani nuk është ndërtuar në kurriz të shqiptarëve.
-E dyta: Ka ardhur koha të kuptohet dhe pranohet nga të gjithë se kombi shqiptar nuk është zjarrfikësi i rajonit, por paqebërësi kryesor i tij.
-E treta : Shqiptarët janë më të vjetrit e rajonit .(Mjafton t'ju kujtoj se deri më 1834, edhe kryeqyteti i Greqise ishte Napflio, një ishull 100 për qind shqiptar).
-E katërta: Në librin e fundit, Platforma e Shqipërisë natyrale, midis të tjerash kam thënë se mjetet kryesore për sendërtimin e Shqipërisë Natyrale janë ato demokratike : Deviza e shqiptarëve është Dialog me këdo, Dialog për gjithçka, pa vendosur fillimisht për ndonjë gjë.

Askush nuk mund ta kundërshtojë këtë devizë. Pra, shqiptarët i ftojnë të gjithë në tavolinë dhe u thonë hajde të bisedojmë, demokraci do të thotë të mos ketë tabu, pra hajde të bisedojmë edhe për Shqipërinë Natyralë, hajde t'i hedhim në tavolinë faktet, argumentet dhe në qoftë se ato janë në anën tuaj, ne do të tërhiqemi, por në qoftë se janë në anën tonë, na lini të lire të vendosim për fatin tonë. Pse të mos pranohet një rrugë e tillë. Ne po shohim që po mbyllen sytë për lloj-lloj totalitarizmash, pse të mbyllen sytë për fatin e një kombi, vlerat e të cilit i bëjnë nder Bashkimit Evropian. (Vetëm një shembull: Në vitin 1924, pra 12 vjet pas daljes nga Perandoria Otomane, ky komb e pranoi për kryeministër një peshkop ortodoks, Fan Stilian Gjergje Noli. A ka civilizim më të madh se ky?)

Bashkimi i shqiptarëve është progres, civilizim, shkëputje përfundimtare nga otomanizmi. Kështu siç është i ndarë sot kombi shqiptar, është i vetmi komb në Evropë që ka dy presidente, dy kryeministra, 37 ministra, 6 zëvendëskryeministra, mbi 267 deputetë etj. etj. Dhe të mos harrojmë se është rreth 8 milionë banorë. Pra, një mentalitet dhe praktikë otomane në fillim të shekullit XXI dhe e cila praktikë lejohet e miratohet nga ata që na japin përditë leksione mbi demokracinë dhe progresin. Ne duam të bëhemi europeistë, të shkëputemi nga vilajetet dhe pashallëqet.
Pse nuk na lejojnë, pse na pengojnë? Pse në teori na thonë bëhuni si ne, ndërsa në praktikë na nxitin të kthehemi një shekull pas.

Domosdoshmëria e Shqipërisë Natyrale, e bashkimit të shqiptarëve diktohet edhe nga nevoja për të mos u shpërbërë akoma më shumë si komb. Kemi një përvojë të trishtuar, e cila sot na shërben vetëm si ngushëllim mortor. Sot ne mburremi se shumica e heronjve të revolucionit grek ishin shqiptarë, ndërkaq Greqia nuk njeh asfare minoritet shqiptar në territorin e saj. Edhe atë që ishte, minoritetin shqiptar të krahinës së Çamërisë, e përzuri me egërsi para 60 vjetëve. Ne këndojmë këngë për Bubulinën, Kollokotronin, Miaulin, Bocarin, Xhavellen, kaq, por ata janë pjesë e historisë greke. Ndërsa disa prej tyre, si greku me origjine shqiptare Spiro Milo e Napolon Zerva për të treguar sa besnikë ishin ndaj Megalidesë greke i vunë zjarrin Shqipërisë së Jugut, apo e drejtuan masakrën kundër Çamërisë. Kurse i fundit fare, greku me origjinë nga Labëria, Vasil Bollano, sot është në pararojë të shovinizmit grek. E fundit fare është stërmbesa e kapedanit suliot, Foto Xhavelles, Niqi Xhavella, e cila duke qenë drejtuese e partisë ultranacionaliste greke LAOS, u zgjodh eurodeputete në PE. Ndërsa sot, në Tiranë, Prishtinë, Tetovë etj. gjenden dhe përkrahen shtresa që duan të ndjekin me kostum të njëjtën rrugë, duan ta vazhdojnë shpërbërjen kombëtare me shpikje kombesh apo integrimesh.
Kosovë dhe kosovarë, toskë dhe Toskëri, labë dhe Labëri, Pollog dhe tetovarë, çamë dhe Çamëri, janë thjesht emërtime gjeografike, ndërsa Shqipëri dhe shqiptarë janë vetëm emërtime etnike. Pra, shikoni se si synohet të ndryshohet kombësia duke e zëvendësuar atë me krahinën. Atëherë, edhe ju që kërkoni të bëheni kosovarë me origjinë shqiptare, edhe ju që doni të bëheni grekë me origjinë shqiptare, edhe ju që doni të jeni labër apo shkupjanë me origjine shqiptare etj. etj., a nuk ju mjafton Spiro Milo, nuk ju mjafton Napolon Zerva, nuk ju mjafton Teodor Griva, nuk ju mjafton Vasil Bollano, nuk ju mjafton Rrahman Morina, nuk ju mjafton Niqi Xhavella, nuk ju mjaftojnë ata tre shqiptarët që shkuan dhe ia çuan kurorën e Greqisë mbretit Oton në Bavari? Doni të bëheni si ata? Stomak të fortë duhet të kini për ta bluar këtë kundërshqiptarizëm!

Shqipëria Natyrale po troket te dera. Është më e pakta që mund të kërkojnë shqiptarët dhe më e pakta që fqinjët e tyre duhet ta pranojnë pa hezitim. Më e pakta që bashkësia ndërkombëtare duhet ta miratojë. Brukseli, Moska, Londra, Parisi tashmë e kanë kuptuar se tërmetet e periferisë mund t'i tronditin rëndë edhe qendrat e metropoleve. Jetojmë në një botë assesi të integruar plotësisht, por gjithsesi të ndërvarur plotësisht. Në çështjen nacionale nuk ka edhe... edhe. Ka vetëm ose... ose. Qarkullim i lirë i njerëzve, nuk do të thotë qarkullim i lirë i trojeve.

Kosovë dhe kosovarë, toskë dhe Toskëri, labë dhe Labëri, Pollog dhe tetovarë, çamë dhe Çamëri, janë thjesht emërtime gjeografike, ndërsa Shqipëri dhe shqiptarë janë vetëm emërtime etnike. Pra, shikoni se si synohet të ndryshohet kombësia duke e zëvendësuar atë me krahinën. Atëherë, edhe ju që kërkoni të bëheni kosovarë me origjinë shqiptare, edhe ju që doni të bëheni grekë me origjinë shqiptare, edhe ju që doni të jeni labë apo shkupjanë me origjine shqiptare etj. etj

Koço Danaj, Infopress

"Historia mund të shkarrashkruhet, por nuk mund të ribëhet"

Mendimi dhe gjykimi janë universal në një Botë që po zvogëlohet përditë e më shumë në sajë të teknikës dhe teknologjisë. Për të shkuar nga Gjakova në Prishtinë dikur është dashur një javë e tërë. Sot gdhihesh e ha mëngjesin në Tokio, drekon në Paris dhe ha darkën në Los Anxhelos apo Wellington ...


Por, ajo që kufizon gjykimin e një personi, cilido qoftë ai mendimtar apo injorant, opinionbëeres apo opinionlexues, është Moskuptimi e për më tepër Keqkuptimi i të folurit apo të shkruarit.

Në rastin tonë, keqkuptimi ose moskuptimi i shqipes, gjuhës sonë.
Ndaj është mirë që të mësojmë e të lexojmë përpara se të shkruajmë. Shkrimi dhe komentimi janë një zanat i vështirë. Më i vështiri i të gjitha zanateve. Pse!? Sepse "parlam volam scriptum imanent", thoshin latinët. Ose "fjalët (pallavrat) i merr era, fluturojnë kurse e shkruara mbetet".


Kur shkrimi, opinionet mbështeten mbi fakte konkrete, mbi persona konkretë, mbi ngjarje konkrete, mbi të vërtetën, mbi fakte historike, ato i qëndrojnë kohës, mbeten.
Kur ato që thuhen sidomos nëpër biseda televizionesh janë thjeshte pallavra kafenesh e thashetheme rrugësh, atëherë ato fluturojnë, i merr era.


Historia mund të falsifikohet, mund të transformohet. Mund të shkarrashkruhet, por nuk mund të ribëhet.

Ajo është shkencë, si çdo shkencë tjetër. Ajo ka ligjet e rregullat e veta. Vetëm faktet, por jo fantazirat dhe thashethemet e salloneve mund ta ndryshojnë atë.

Hamdi Degaj, Shekulli

"Ata, kundra të cilëve protestuam, u bënë ministra të qeverisë së Republikës"

Më dt 16 shkurt të një viti më parë, Gjykata e Gjirokastrës pas 6 seancash vendosi të më japë pafajësinë mua dhe shokut tim. Ne akuzoheshim për një "krim të rëndë". Më datë 02.06.2008 kishim organizuar një protestë në fshatin tonë, Toç i Tepelenës, ku kundërshtonim veprimtaritë antishqiptare të prefektit të Gjirokastrës (në atë kohë Spiro Ksera) dhe të Vasil Bollanos.

Pasi kishim dërguar njoftim me shkrim në polici, ne dolëm në rrugë rreth 200 veta me të vetmin qëndrim "Të mbrojmë dinjitetin kombëtar e territorial" të cenuar shumë herë nga këta dy pushtetarë lokalë me qëndrime antishqiptarë.


Çudia erdhi me vonë, pasi komisariati i policisë Tepelene nën ndikimin e ish-prefektit Ksera na padit për "Organizim të tubimeve të paligjshme"?! Falë përkrahjes së mediave vizive e të shkruara dhe shumë shoqata atdhetare, gjykata u DETYRUA të na japë pafajësinë.
Edhe Spirua u "ndëshkua" nga qeveria Berisha e vjetshme dhe e tanishme, duke e bërë ministër. Bollanua vazhdon kryetar bashkie.


Është kjo qeveri që ishte gati t'i falte kufijtë detarë Greqisë, por dështoi falë luftës që bënë media juaj dhe të tjerat. Është po kjo qeveri që kërkon të bëjë regjistrimin e popullsisë në bazë feje e etnie për të përmbushur ëndrrën e Spiros, Bollanos dhe përkrahësve të tyre në Tiranë e Athinë.

Pikërisht, këtë përmendi ish-prefekti ynë Spiro Ksera në një takim në Konicë: "Unë jam këtu si prefekt i Vorio-Epirit". Për këtë protestuam ne.
Ndaj habitemi sesi njerëz të tillë ndihmohen nga PD dhe Berisha të rimarrin status politik, e jo vetëm kaq: të bëhen edhe ministra të qeverisë së Republikës së Shqipërisë.

Orgen Hasanbeg, Shekulli. Red. Stop Injorancës

Citate për beqarët

Lindin vetëm dhe po vetëm shkojmë. Ç'dreqin kemi që ngatërrohemi me të tjerët...?

Disa citate të përzgjedhura për beqarët :

-Beqari preferon të dojë diçka që nuk e ka, në vend që të ketë diçka që nuk e do. Anonim

-Beqari: burrë që ka humbur rastin të bëjë të palumtur një grua. Garland Pollard

-Zoti e di perse i mbron prifterinjte e tij nga martesa. Anonim

-Beqaria nuk trashegohet. Arthur Sordi

-Sot per sot nje vajze duhet te dije te gatuaje sepse mund te ngele edhe beqare. Robert Lembke

-Po shoqërohem me një femër, e cila dukshëm, nuk e di akoma. Garry Shandling

-E vetmja marrëdhënie e vërtetë dhe qëndrore në jetë, është marrëdhënia me veten. Nga të gjithë njerëzit që keni për të njohur gjatë jetës, vetja jote është ai të cilin nuk ke për ta humbur kurrë. Jo Courdert

-Mos i paragjykoni njerëzit që masturbohen, ajo është dashuri e pastër me veten. Anonim

-Kush rri vetëm, ose ka zënë shoqëri të keqe, ose është çmendur J. Morrison

-Jam beqar, sepse kjo është mënyra sesi kam lindur. Mae West

-Nuk dua të më etiketojnë si të vetmuar, thjeshtë sepse jam vetëm. Delta Burke

-Kur nuk e gjen dot qetësinë me veten, është e panevojshme ta kërkosh atë tek të tjerët. François de la Rochefoucauld

-Femrat beqare janë ato që e kanë kuptuar që nuk mund të blesh të gjithë kaun vetëm për një salçiçe.

-Beqare: grua që ka thënë "jo", një herë më tepër. Inge Meysel

-Burri ideal nuk ekziston. Burri ideal mbetet beqar. Oscar Wilde

Përzgjodhi dhe redaktoi: Stop Injorancës

Festa pagane e 14 shkurtit !

Dita e të dashuruarve, edhe pse ka emër e ngjyra kristiane, ajo është një festë më e vjetër, me prejardhje e me rrënjë pagane…

E vërteta rreth Ditës së Shën Valentinit.

Festa, Dita e Shën Valentinit –ka filluar të kremtohet në Romën e lashtë, në Perandorinë Romake… Në atë kohë nuk ishte festë kristiane, por kremtohej si një festë pagane…

Kremtohej si një festë pagane me 14-15 shkurt, me përkushtim, në përkujtim, me shumë nderim, ndaj hyjneshës Juno…

Juno ishte hyjneshë – mbretëreshë…Mbretëreshë hyjnore, mbretëreshë qiellore, ishte hyjneshë e mirësisë dhe kjo ditë quhej: ”Dita e pjellshmërisë”

Festa e Shën Valentinit?
Eh, ajo është një legjendë metropolitane që ka nisur të rrëfehet në fillim të viteve 1800 nga shkrimtarët evangjelistë të Anglisë së kohës së mbretëreshës Viktoria. Madje, Shën Valentini nuk është aspak shenjti i dashurisë; Shën Rafaeli është më shumë se ai, mbrojtësi i zemrave të dashuruara. Gjatë viteve, Shën Valentini është lidhur kaq shumë me idenë e dashurisë, në mënyrë krejt të gabuar, lajmëroi dje edhe Kisha Katolike në Britani, sipas BBC-së. Ndërkohë që Shën Rafaeli është shenjtori i takimeve të këndshme, flirteve dhe romancave. Megjithatë, festa që mban tashmë emrin e shenjtit të "gabuar", celebrohet si një festë dashurie në të gjithë botën. Në Evropë kjo festë ka mbërritur vetëm diku andej nga vitet '60 dhe çuditërisht në vitin 1969 Kisha e hoqi shenjtorin që përfaqëson festën nga kalendari zyrtar i emrave të shenjtëve. Nëse do të shikoni me kujdes, 14 shkurti është dita kur përkujtohen shenjtorët Ciril dhe Metodi, të cilët shkuan të përhapnin ungjillin në Rusi, në shekullin e nëntë.

Historia Para krijimit te festes se Shen Valentinit, madje para legjendave romake, dashuria ishte nje kult, i cili si i tille adhurohej. Ky ishte kulti i Aferdites, perendeshes se dashurise. Origjina e saj ishte nga Qipro, ndersa ne Greqi, vendi kryesor i kultit te saj, ishte Korinti, ku ajo nderohej si Aferdita Pandemos, mbrojtese e dashurise njerezore.

Konsiderohej si e tille, bije e Zeusit dhe Diones, megjithese me i perhapur ishte miti i krijimit te saj nga shkuma e valeve te detit dhe gjaku i Uranit. Sipas mitologjise, krijimi i perendive fillonte me bashkimin e Geas ose Tokes me Uranin, nga te cilet linden titanet, ciklopet, etj. Kronosi, njeri prej titaneve, e goditi te atin dhe i mori sundimin, ndersa nga gjaku i derdhur linden nimfat dhe nga shkuma e formuar ne det, doli Aferdita. Aferdita, nderohej ne lartesine e maleve dhe paraqitej duke mbajtur nje molle si simbol i pjellorise dhe i dashurise.

Ne lidhje me natyren, ajo ishte perendeshe e luleve, e kopshteve dhe e pranveres. Paraqitet e zbukuruar me lule, ne shoqerine e te dashurit te saj, Adonisit. Nje perkrahje te gjere, kishte miti i grindjes se saj me Heren dhe Athinane, se cila prej tyre ishte me e bukura. Si gjykates ato zgjodhen Paridin, i cili i dha mollen qe do te ishte tregues i ketij vleresimi, Aferdites dhe mori si shperblim Helenen.

Me kete ze fill edhe lufta e Trojes.

Në fakt Shën Valentini ka ekzistuar me të vërtetë, por ai nuk ka qenë ndonjëherë shenjti i dashurisë. Këtë tezë e mbështet shkrimtari Francesco Pacifico që ka shkruar "të parën histori të vërtetë" të Shen Valentinit, ku tregon se çdo gjë që ne dimë nuk është e vërtetë, përveç marketingut. Libri ka një ton sarkastik, por është krejtësisht i dokumentuar. "Në kohën e Valentinit, në shekullin e III-të, martesa konsiderohej si diçka jo shumë e mirë. Perandori Klaudi II nxori një dekret, që ndalonte të rinjtë të martoheshin: burrat e martuar ishin ushtarë shumë të këqinj". Pra, si mund të mendohet që pikërisht në këto viteve festohej dhe "shenjti i të dashuruarve", pyet veten Pacifico. "Duhet menduar se kristianët e kësaj kohe e konsideronin si një ide pagane, madje një obsesion pagan riprodhimin dhe krijimin e një familjeje", përfundon ai.
Historia dhe legjenda e Shën Valentinit, nëse flasim për festën, sigurisht që është e dobishme për shumë njerëz. Për shembull, nëse tregu i luleve vlen katër miliardë dollarë në vit, gjysmën e këtyre parave, ata që kanë dyqane lulesh i fitojnë vetëm brenda një dite: në 14 shkurt. Atë ditë një në katër burra blen një diamant apo një bizhuteri. Këtë gjë e kanë filluar si të thuash anglezët, por ata që e dekretuan ishin amerikanët e viteve 1800. Kjo festë mbërriti në Amerikë në vitet 1845 dhe nuk u quajt kurrë Shën Valentin, por thjesht Dita e Valentinit, dita e ndjenjave të mira dhe jo vetëm e dashurisë. Pati një sukses shumë të madh, gazetat e kësaj kohe flasin për "një epidemi" apo për një "mani kolektive". Fëmijët u dërgonin "Valentinë" mësueseve, revistat u shpjegonin lëneshave (beqaret në atë kohë nuk ekzistonin) si të gjenin burrë me anë të një kartoline, burrat u blenin grave të tyre çokollata, të gjithë të bindur se në një fare mënyre po festonin dhe kënaqnin Zotin.

Marketingu
Vendi i dytë në botë ku kjo festë pati shumë sukses ishte Japonia. Një farë Tachiro Morinaga, tregtare ushqimesh, futi për herë të parë në Japoni, në vitin 1914 karamelet, penicilinën, kafenë e çastit dhe festën e Shën Valentinit.
Ajo reklamoi çokollatat që duheshin blerë për këtë ditë, të gjitha gratë duhet të dhuronin një pako me çokollata, ato ende vazhdojnë të dhurojnë një pako të tillë edhe sot, qoftë të dashurit të tyre, qoftë kolegëve të punës në shenjë respekti. Si shpërblim, një muaj më vonë, në 14 mars meshkujt filluan t'u dhuronin të brendshme. Ndërsa, përsa u përket vendeve me shumicë myslimane, ato prej vitesh bëjnë fushata kundër Shën Valentinit. Si në Pakistan ashtu edhe në Malajzi, edhe vitin që shkoi pati përleshje në afërsi të dyqaneve të luleve, përleshje midis blerësve dhe fondamentalistëve myslimanë, ndërsa në Arabinë Saudite gratë në kërkim të zemrave të kuqe gjurmohen nga policia.

BalkanWeb

Festa e të dashuruarëve nëpër shekuj
Shën Valentini ka një të kaluar prej 2000 vjetësh që nëpër shekujsh është festuar në tradita të ndryshme. Një nga traditat e praktikuara shekuj më parë, ishte për të gjetur një të dashur në ditën e të dashuruarve, për çka organizoheshin shorte. Në atë periudhë, ishin njerëz të veçantë ata që merreshin me këtë llojë riti.

Ndërmjetësi merrej vesh me vajzën e cila duhet të shkruante emrin e personit që pëlqente në një copë letër dhe t'ja jepte ndërmjetësit që të merrte pjesë në short, dhe të fitonte njeriun e preferuar. Në shekullin e 16-të, pikërisht më 14 shkurt, si shenjë dashurie jepeshin dhurata të këtilla si; dorëza, çorape dhe shami. Në shekullin e 17-të, Puritenët amerikanë, që ishin një shoqëri e krishterë, me arsyetimin se është dita e të dashuruarve është një besim i kotë, u munduan ta ndalonin. Edhe këtë here dashuria triumfoi, dhe ata nuk ia dolën ta ndalojnë këtë festë. Dhuratat e asaj kohe ishin veshjet dhe një shishe verë. Ne atë periudhë, 14 Shkurti festohej në Francë, Itali, Gjermani etj.


Në një fshat të vogël të Francës, pleqtë e fshatit ndaheshin në dy grupe dhe shëtisnin shtëpi për shtëpi për të zgjedhur të rinjtë të cilët dilnin nëpër dritare dhe thonin emrat e njëri-tjetrit, e më pastaj vajza i dërgonte një veshje të re si shenjë ftese mashkullit për mbrëmjen e njohjes që organizohej në qendër të qytetit. Nëse ftesa i pranohej nga djali, si përgjigje vinte një shishe vere. Atë natë në mbremjen e Shën Valentinit, nëse vajza apo djali nuk e pelqenin njëri-tjetrin, po atë natë ndizej një zjarr i madh dhe digjeshin të gjitha veshjet që ishin dërguar për ftesë. Në vitin 1776 kjo tradite u ndalua.

Në shekullin e 18-të, shfaqen kartolinat e para për ditën e dashurisë. Ishte zakon që ato kartolina të punoheshin vet nga personi që do i dërgonte. Kartolinat zbukuroheshin me germa të florinjta dhe dantella. Në to shkruhej poezi dashurie, dhe më pastaj dërgoheshin. Ndërsa disa kartolina zbukuroheshin me zemra dhe brenda i futej qeskë parfumi. Këto kartolina sot ruhen si antikitete të vlefshme nëpër muze. Mbas vitit 1850 u shtypën kartolinat e para për ditën e shën Valentinin dhe u nxorën në treg për t'u shitur. Që prej asaj kohe, shën Valentini u përdor edhe për interese fitimi në biznes. Rinaturkeshi

Ndal Paditurisë

Nëse...

Nëse arrin të ruash kontrollin
kur të gjithë rreth teje kanë humbur mendjen dhe të akuzojnë,
nëse arrin të besosh tek vetja,
kur të gjithë rrotull teje e dyshojnë tek ti ,por edhe të vlerësosh dyshimin.

Nese arrin te presesh dhe mos lodhesh nga pritja
Dhe nese te tjeret shpifin per ty, mos ua kthesh me shpifje
Dhe nese te urrejne mos t'ua kthesh me urretje
Por gjithashtu mos besh si i mire, as mos hiqesh si i zgjuar.
Nese arrin te enderrosh pa i bere endrrat padronet e tua
Nese arrin te mendosh pa e bere mendimin qellim
Nese arrin te perballosh triumfin dhe rrenimin
Dhe ti trajtosh njesoj keta dy mashtrues.

Nese arrin te durosh te degjosh te vertetat e tua
Te shtremberuara nga dinaket per te mashtruar syleshet
Nese arrin te shohesh te rrenohen ato qe ke ndertuar
Dhe ti rindertosh me fuqite e tua te sprovuara
Nese fitoret e tua arrin ti mbledhesh shuk
Ti hedhesh ne bixhoz ,ti humbesh dhe t'ia nisesh nga fillimi
Dhe mos thuash asgje per humbjen
Nese arrin te shtrengosh zemren, nervat dhe mendjen
Per te arritur qellimin tend kur te gjitha fuqite e tua kane shteruar
Dhe te behesh i forte kur nuk ke asgje pervec
Vullnetit qe te perserit “mbahu”
Nese arrin te flasesh me budallain dhe te ruash virtytet e tua
Te flasesh me mbretin dhe mos harrosh thjeshtesine tende.

Nese nuk arrin te te lendoje as armiku as miku me i dashur
Nese te gjithe kane rendesi per ty, por askush me tepri
Nese arrin te mbushesh minutin e paevitushem
Duke i dhene rendesi cdo minuti qe kalon
KE FITUAR BOTEN MBARE
POR Ç'KA ESHTE ME RENDESISHME
JE BERE NJERI, BIRI IM !

http://www.davidpbrown.co.uk/poetry/rudyard-kipling.html

Autori :Rudyard Kipling, Përktheu : I.M

Berluskoni, sarkazëm me Berishën

Në Pallatin Chigi në Romë është firmosur marrëveshja e partneritetit strategjik mes Italisë dhe Shqipërisë dhe mes kryeministrave Berlusconi e Berisha është shfaqur hapur klima e miqësisë dhe konfidencës. Berisha e ka përshëndetur Kavalierin si “miku i madh i shqiptarëve” dhe i ka shprehur “mirënjohjen e thellë për punën e mbrojtjes civile me rastin e përmbytjeve që përfshinë vendin”.

Berisha, duke folur italisht, ka pasur nderhyrjen e Berlusconi-t qe tha, “e njeh gjuhen tone ne menyre te persosur nga televizioni”.

Me tej kryeministri shqiptar ka insistuar per progresin e procedurave te afrimit te Shqiperise me BE-ne dhe ka kujtuar pengimin e emigracionit klandestin drejt brigjeve italiane.

“Nuk duam me te vdekur shqiptare ne kanalin e Otrantos, apo flukse kriminale drejt Italise”, tha ai.

Por gjate fjalimit beri nje gabim duke folur per moratoriumin e skafeve. Italisht Berisha tha “il moratorio”, por ketu hasi korrigjimin sarkastik te homologut te tij, qe tha: “Thuhet “moratoria”, ne italisht eshte ne gjinine femerore, por Berisha eshte mashkull...”.

Menjehere me pas kryeministri italian ka bere edhe nje batute per trafikun e qenieve njerezore permes detit. “Do te bejme nje perjashtim per ke sjell vajza te bukura”, ka thene Berlusconi.

Shikoni videon e këtij momenti : ---> http://www.youtube.com/watch?v=7WgfmtyXDpM

Por opozita italiane nuk e ka mirepritur humorin e kreut te qeverise. Perfaqesues te "Italia dei Valori" kane kritikuar edhe nenshkrimin e marreveshjes ne fushen energjitike.

“Berlusconi dhe Berisha kane vendosur t’ia kthejne Shqiperine Italise, njesoj si ne kohen e Musolinit.

Ideja e bukur eshte ta besh Shqiperine koshin e mbeturinave te Italise, ku mund te behet lirisht cfare ne Itali nuk mund te behet. Te ndertosh centrale berthamore te rrezikshme”, ka deklaruar deputeti Paolo Brutti.


T.Channel

"S'kishte asnjë kacidhe, por dha kontributin më të madh proshqiptar"

Më gjeni një shqiptar si Nëna e Përbotshme Tereza, para të cilës u përkulen jo vetëm mbretërit e liderët e Botës, Regani, Bushi, Klintoni, Theceri, Miterani, Blejeri, Koli, Berluskoni... e deri edhe Papa, por edhe maja e mendjes dhe biznesit boteror nga Bill Gejtsi e ... Sa miliarda kishte kjo shenjtore e ardhshme shqiptare!?

Çfarë shpikje apo zbulimi shkencor beri ajo!? Asnjë kacidhe! Asnjë shpikje shkencore as teknike! Bile as fëmijë nuk ka lindur kurrë...


Beri shpikjen më të madhe të njerëzimit: humanizmin deri në vetëflijim, njerzillëkun e shkallës sipërore për të ndihmuar njeriun e pashpresë, për të shëruar të sëmurin pa shërim, të vobektin pa një çati mbi krye, të braktisurin dhe nëpërkëmburin e Kalkutës apo Xhibutit...


Bëri një revolucion në mendësinë njerëzore duke krijuar kultin e njeriut ndaj njeriut, ndaj vetvetes! Njeriu për njeriun është njeri e jo ujk, ishte mesazhi hyjnor i kësaj hyjneshe shqiptare! A ka kontribut më të madh për popullin e kombin shqiptar se sa kaq!?


Nga një murgeshë e harruar ajo u bë një Perëndeshë e Përbotshme! Kush në Botën e djeshme apo të sotme, në botën e hershme apo bashkëkohore e lartoi veten derisa të quhet "Nëna e Përbotshme Tereza" përveç shqiptares Gonxhe Bojaxhiu!?

A mund të ketë monument më të madh të qytetërimit e njerzillëkut shqiptar!? Jo!



verarta@aol.com, Shekulli

A e duan të rinjtë Shqipërinë Natyrale?!

E para një herë, të rinjtë jo vetëm këtej nga Tirana, nuk e dinë mirë se çfarë është Shqipëria Natyrale.

Po t’u thuash Shqipëria e Madhe, më pas e kuptojnë. Kam vënë re se edhe të rinjtë e trojeve shqiptare nuk e dinë mirë këtë term: pra, Shqipëria Natyrale. Duket si një gjë e kotë në ditët tona, por faktikisht është mënyra më e mirë për të menduar se jo vetëm ka apo jo të rinj Shqipëria, por edhe faktin dhe çudinë se sa e duan të rinjtë e këtij vendi bashkimin e trojeve shqiptare?! Kjo është pyetja që duhet bërë sot nga ata që mendojnë dhe shkruajnë për Shqipërinë e Madhe. Dihet tashmë se të rinjtë që janë në trojet shqiptare, e kanë një ëndërr për Shqipërinë e Madhe. Dhe në fakt kjo i mban gjallë. Por deri më sot nuk është se kemi parë ndonjë përpjekje të tyren për të shtyrë këta që janë në Nënën Shqipëri, e për të bërë disa bashkime disi më shumë.
Se, bashkim nuk quhen ekskursionet, apo vajzat dhe djemtë e bukur të njërit apo të tjetrit vend. Sepse fundja, çdo gjë që shkruhet sot për të bashkuar shqiptarët, bëhet që të mendojnë më shumë të rinjtë e këtij vendi.
Ajo që më ka shqetësuar gjithmonë, është fakti se, të rinjtë e Shqipërisë së poshtme, pra të asaj ku unë po shkruaj tani, ndahen në dy anë mendimesh :
në ata që nuk duan t’ia dinë fare për të,
dhe në ata të një anë periferie që kanë një ndjenjë shumë të lartë krenarie për Shqipërinë Natyrale.

Unë nuk po luhatem të bëj ndonjë përkufizim të prerë, por po them atë çka kam mundur të nuhas. Ana e parë, janë ata të rinj të cilët, çështjen e Shqipërisë Natyrale nuk e shohin të ditëve tona por diçka shumë të vjetër; apo edhe të tjerë që e shohin si utopi. Këtu duhet ndarë po ajo mendësi rinore, që Shqipërinë Natyrale e shohin më mirë në punët e kësaj Shqipërie që është kështu siç është tani. Por ka edhe një mendim tjetër, që nuk e duan Shqipërinë aktuale të mbushur me kosovarë, apo edhe me “shqiptaro maqedonas”. Janë të kënaqur me kaq, dhe nuk duan bashkim. Por kemi edhe anën tjetër të të rinjve, prej të cilëve ka një lloji periferie, në mos qoftë mendore, apo vendore, është më tepër kohore për të menduar për një Shqipëri të Bashkuar. Brenda gjithë komplekseve të shoqërisë sonë, një gjë që më bën më shumë përshtypje; fakti se këtu tek ne, nuk ka të rinj që janë të një lloji nacionalizmi bizantin. Nuk ka një organizim rinor që të merret me çështjet kombëtare dhe të zgjojë ndjenjën kombëtare tek qytetarët e tjerë; gjëra të cilat dalin sa herë që u thërret nevoja. Si për të thënë ja, jemi edhe ne!

Në pamje të parë, ata të rinj që duan të merren apo që shfaqin më shumë ndjenjën e Bashkimit Kombëtar, duken sikur janë të vjetruar, apo që thurin lavde për një kohë tashmë tepër të kotë për disa të tjerë. Por, indiferenca vjen sepse kanë gjëra të tjera për të bërë, se nuk e njohin ndjenjën kombëtare, se janë të rinj pa interesa për vendin e tyre, apo ndjenja për një Shqipëri Natyrale kalon nga dera e pub-it! Apo, pëlqehet një afrim për më shumë ndjenjë kombëtare kur shkohet në pub-in, e ish-trojeve shqiptare!
Sëkëndejmi, meqë e ardhmja jonë shihet sipas z.Koço Danaj në gjithë bashkimin e trojeve tona, atëherë çfarë presim ne të rinjtë, pse nuk merremi për të zgjuar më shumë ndjenjën dhe krenarinë kombëtare duke filluar më parë nga vetë ne?
Nuk duam apo nuk dimë?

Sigurisht që nuk duam, e më pas edhe nuk dimë. Se fundja, për çfarë shkruan Koço Danaj, dhe kujt duhet t’i lërë tërë ato amanete fjalësh?
Të rinjtë nuk e duan edhe aq Shqipërinë Natyrale, sepse e gjitha kjo për ta duket jo përtypëse, dhe për më shumë nuk kanë mendime pse duhet një bashkim kombëtar. Sepse nuk janë gjendur në probleme si shqiptarët e Shqipërisë së sipërme (kosovarët) apo edhe si vëllezërit tanë shqiptarë që jetojnë në Maqedoni. Madje, një pjesë të rinjsh, duket sikur ruan me fanatizëm atë që ata shqiptarët andej, të mos jenë fare këtu, sepse u duket shumë e çuditshme krijimi i një qeverie të madhe.
A e dini pse nuk kanë dhe aq interes të rinjtë shqiptarë?
Në fjalët e para kur flet për gjëra të tilla ndjesish kombëtare, ata e kanë ndjenjën për Shqipërinë sa herë që preket diçka më shumë, siç mund të jenë gjërat e kufirit. Ata të gjithë e shfaqin nacionalizmin e flamurit kombëtar, kudo ku shkojnë, por nuk është se mendojnë dhe kanë shpresa në brezin e tyre për të bërë një Shqipëri Natyrale.
A duhet të themi se këta janë të rinjtë shqiptarë nacionalistë?
Jo, sepse nuk janë vetëm aty. Po mirë, po të rinjtë e bllokut, a mendojnë ndopak për nacionalizmin?! Apo mos ndoshta, të mendosh për një lloj nacionalizmi quhesh më shumë se i vjetruar? Çështja është, se këta gjoja të qendrës, mos janë më të emancipuar sa nuk interesohen për çështjet e ndjenjës kombëtare? Nuk është se këta të rinj nuk e duan vendin e tyre, por thjesht qasen me faktin se a pe këtë, a e pe atë?! Atëherë, ç’do të bëhet me çështje të rëndësishme për t’i bashkuar trojet shqiptare? Do merren të rinjtë e forumeve partiake, të cilët nuk është se i pëlqejnë shumë këto gjëra, nga ku do bëjnë shumë pak nga ato që mundin për hatër të votave! Duket ndonjëherë sikur ëndrra për tu bashkuar me Evropën, e zbeh më shumë dëshirën e bashkimit kombëtar. Sakaq, është llumi politik i cili nuk të bën të mendosh ndryshe.

Por të rinjtë, të zënë keq nga globalizmi dhe teknologjia, nuk është se mendojnë shumë për çështjet e një Shqipërie Natyrale. Dhe më shumë kjo gjë duket tek të rinjtë e trojeve shqiptare, të cilët mbeten ende me sytë nga Shqipëria dhe Tirana e të marrë të gjithë së bashku, nuk të lejnë as ndonjë guxim për të vepruar, por, as edhe guxim për të shpresuar. Prandaj ka shume mundësi që Koço Danaj, të jetë ose rilindësi i fundit, ose idealisti i parë dhe jo i vetëm.
Por, e duan të rinjtë Shqipërinë Natyrale?!

Eljan Tanini, T.Observer

Enigma e Ajnshtajnit

Ajnshtajni thotë se 98% e popullsisë botërore nuk mund ta zgjidhin këtë enigmë.

Enigma e AJNSHTAJNIT

A thua i takoni JU atij 2% të njerëzve më intelegjent në botë?
Nuk ka ndonjë truk, ka vetëm logjikë.
Ekziston vetëm një zgjidhje e qartë.

Detyra:
1. Janë pesë shtëpi, secila ka ngjyrë tjetër.
2. Në secilën shtëpi banon një person i një kombësie tjetër.
3. Secili banor preferon një pije të veçantë, duhan të llojit të veçantë dhe mban një kafshë shtëpiake të veçantë.

Pyetja: I kujt është peshku?

Udhëzimet:
- Britaniku jeton në shtëpinë e kuqe.
- Suedezi ka një qen.
- Danezi me dëshirë e pin çajin.
- Shtëpia e gjelbërt gjendet në anën e majtë të shtëpisë së bardhë.
- Pronari i shtëpisë së gjelbërt pi kafe.
- Pronari, që pi duhan Pall Mal,l ka një zog.
- Njeriu që banon në shtëpinë që gjendet në mes, pi qumësht.
- Pronari i shtëpisë së verdhë, pi duhan Dunhill.
- Norvegjezi banon në shtëpinë e parë.
- Ai që pi duhan Marlboro, banon afër atij, që ka një mace.
- Ai që ka kalin, banon afër atij që pin Dunhill.
- Ai që pi duhanin Winfield, e pi edhe birrën.
- Norvegjezi banon afër shtëpisë së kaltër.
- Gjermani pi duhanin Rothmans.
- Ai që pi Marlboro ka një komshi i cili pi ujë.

Kush e zgjidh prej jush, hyn në 2% e rrallë të popullsisë. Ata që e kanë lexuar më parë, janë të lutur të abstenojnë.

Marrë nga Klevis Meçaj