"Shqipëria është, le të bëjmë shqiptarët"

Rrjeti Rinor "Let's Get Started" me mbështetjen e disa donatorëve të ndryshëm organizon konkursin e përvitshëm për ese me temën: "Shqipëria është, le të bëjmë shqiptarët".

Ky rrjet ka ftuar gjithë të rinjtë në veçanti të marrin pjesë në këtë konkurs e të kontribuojnë me idetë e tyre në esenë konkurruese.

“Ftohen të gjithë të rinjtë nga mosha 17-27 vjeç të kontribuojnë me idetë e tyre kreative. Ese-të më të mira do të vlerësohen me çmime të ndryshme inkurajuese monetare, sete librash, internshipe, anëtarësime në organizatë, trajnime si dhe youth exchanges”, thuhet në njoftim.

Kështu afati për dorëzimin e eseve është data 7 qershor 2010, ndërsa me një ceremoni fituesit do të shpallen në datën 10 qershor. Esetë, së bashku me një prezantim të shkurtër për veten duhen të dërgohen me email në adresën: contact@letsgetstartedalba

nia.org.

G. Standart

Ju ftojmë të gjithë të bëheni pjesë e këtij konkursi e pse jo fituesi të jetë anëtar i faqes tonë. Adresa e faqes në facebook:http://www.facebook.com/letsgetstartedalbania

Marrëveshja donkishoteske e konvertimit të patentave

Letër në redaksi nga Gëzim Ismaili, Ancona

Historia ka filluar më 5 shtator 2007 kur ministria e punëve publike, transportit dhe telekomunikacionit bënte të ditur me anë të një komunikate marrëveshjen e ndërsjellë mes Shqipërisë dhe Italisë për konvertimin e patentave. Ky protokoll i përbashkët u nënshkrua më datë 4 shtator 2007 në drejtorinë e Motorizimit civil në Romë. Në këtë komunikatë thuhej se shqiptarët rezidentë në Itali mjafton të dorëzonin patentën shqiptare e automatikisht merrnin atë italianen të të njëjtës kategori. Dokumenti italian duhej tërhequr drejtpërdrejt në zyrat e Motorizimit civil pa asnjë lloj shpenzimi... etj. etj.

Kaluan muaj e gati harrova, kur papritur, nga fundi i tetorit 2008 dëgjova për herë të dytë për patentat tona. Rastisa me pushime në Shqipëri dhe pikërisht më 27 tetor 2008, pashë me kënaqësi në televizor ambasadorin italian Saba D'Elia kur nënshkroi marrëveshjen me ministrin tonë të Transporteve Sokol Olldashi. Më këmbë pas dy nënshkruesve rrinin ministri i Jashtëm italian Frattini dhe ai i yni Lulzim Basha. Përsëri Olldashi në një intervistë tha se konvertimi i patentave do të bëhet: "më jep shqiptaren të të jap italianen".

Tani ia mora dorën hiles së nënshkrimit të marrëveshjeve: ato rikujtohen një herë në vit e po prisja të mbushej viti. Dhe vërtet, nuk kaloi as një vit dhe më 15 gusht 2009 plasi bomba: Nga sot patentat shqiptare njihen edhe në Itali". Dha një lajm të shkurtër televizioni italian, iu bë jehonë e madhe në Shqipëri, aq sa Sokol Olldashi doli sërish në televizion e tha se tani do të bëhen me patenta italiane 500 mijë emigrantë shqiptarë në Itali.

Ne u turrëm te Zyrat e Motorizimit, morëm formularët dhe instruksionet dhe këtu na ngriu buzëqeshja në buzë.
Në Motorizim na thanë që kush ka më shumë se 4 vjet rezidencë në Itali do t'u nënshtrohet provimeve të rishikimit të patentës, në teori dhe praktikë, dhe nëse nuk i marrin këto provime humbasin edhe patentën shqiptare si të paaftë*. Mos o zot, të jetë e vërtetë edhe kjo? Besoj se është një thashetheme ose ndoshta nuk kam kuptuar mirë unë atë italianen. Askund nuk është e shkruar një gjë e tillë, dhe kemi në dorë tri deklarata. Në deklaratën e parë, atë të Sokol Olldashit, thuhet ajo që na do edhe zemra: "Shkoni dorëzoni shqiptaren e merrni patentën italiane". Nga ana tjetër, në të dytën, atë të nëpunëses Celentano të Motorizimit në Romë, thuhet që "nëse titullari i patentës shqiptare ka më shumë se katër vjet banim (rezidencë), e konverton duke iu nënshtruar provimeve të rishikimit, por vetëm pasi është vërtetuar që nuk ka ngarë makinë për tre vjetët e fundit"; dhe në të tretën që morëm në Motorizim kur shkuam për konvertimin thuhet qartë dhe prerë: "Ata që janë rezidentë prej më pak se katër vjetësh në çastin e dorëzimit të dokumenteve, do të konvertojnë drejtpërdrejt patentën, të tjerët, me më shumë se 4 vjet rezidencë, duhet të bëjnë më parë provimet, teori e praktikë, në një shkollë guide".

Edhe sikur 100 deklarata të bëjnë për shtypin ministrat tanë për të na treguar se sa e lehtë është sot për shqiptarët në Itali që të konvertojnë patentat shqiptare me ato italiane, mbetet fakti që patenta konvertohet nga Motorizimi italian që çdo shqiptari i tregon formularin dhe ligjin e shkruar, sipas të cilëve konvertimi nuk është "fushë me lule".

Praktikisht ky ligj mund të jetë shumë i mirë për ata që do të vijnë në Itali, apo për ata që sapo kanë ardhur, por jo për ne që jetojmë këtej prej më shumë se katër vjet. Për ne mbaron me kaq historia e kësaj marrëveshjeje; na leverdis të përgatitemi t'u hyjmë kurseve për të marrë drejtpërdrejt patentën italiane pa u marrë me konvertimin që përveç provimeve ka nevojë edhe për një tufë dokumente. Patentën shqiptare, le ta mbajmë në xhep se nuk i dihet si i vjen terezia.

Po kush ka fatin e madh të fitojë nga kjo marrëveshje, përveç atyre që do të vijnë tani e tutje në Itali? Le të shohim statistikat e botuara periodikisht.

Sipas ministrisë italiane të Transporteve, në mars të vitit 2006 janë mëse 210 mijë shqiptarë që kanë marrë patentën italiane. Dhe meqë nuk kemi statistikë tjetër, është e pranueshme të mendojmë që edhe mijëra të tjerë e kanë marrë ndërkohë patentën italiane, pa pritur marrëveshjet e qeverive.

-Sipas ISTAT-it, në fund të vitit 2006 kanë qenë 376 mijë shqiptarë, ndërsa në fillim të vitit 2009 rreth 450 mijë. Arsyet e shtimit të numrit të shqiptarëve janë kryesisht këto: e para, janë fëmijët që lindin këtu e që padyshim nuk kanë nevojë për patentë.

-Arsyeja e dytë e ardhjeve janë bashkimet familjare, kryesisht të mitur (bijtë e emigrantëve), gra (bashkëshortet) dhe të moshuar (prindërit). Nga këta mund të jenë të interesuar për marrëveshjen vetëm gratë, pasi të miturit vijnë pa patentë, kurse të moshuarve, edhe nëse e kanë atë shqiptaren, shpesh nuk kanë ndërmend të ngasin makinë në Itali.

-Ardhjet e tjera janë ato të studentëve, por edhe këta meqë vijnë kryesisht nga bankat e shkollave të mesme nuk kanë arritur të marrin patentë shqiptare.

-Në vend të katërt të arsyeve të ardhjeve të shqiptarëve në Itali janë dekretet e flukseve. Të ardhurit me këto dekrete mund të jenë vërtet të interesuar për konvertimin e patentave shqiptare me ato italiane.

Sipas mendimit tim, po të heqësh rezidentët mbi katër vjet për të cilët është më mirë të kërkojnë drejtpërdrejt patentën italiane, ata që ndërkohë kanë marrë patentën italiane, fatlumët që mund të përfitojnë nga marrëveshja e konvertimit janë vërtet pak, disa qindra do të thosha. Natyrisht flas për shqiptarët që jetojnë në Itali, jo për ata që do të vijnë në të ardhmen.

Sikur llogaritjet e mia të jenë vërtet të sakta, del që kjo marrëveshje është donkishoteske. Vetëm Donkishoti mund të nxjerrë një ligj të tillë dhe vetëm Sanço Panço mund të duartrokasë për këtë mrekulli të zotërisë së tij.

Për ta mbyllur, meqë dora që nuk kafshohet puthet, më lejoni të falënderoj për marrëveshjen Frattinin dinak dhe Sokolin gojëtar. U shtoftë zoti ymrin për marrëveshje të tjera është më spektakolare.

Bota shqiptare 223 - 30 tetor 2009 Burimi: http://www.shqiptariiitalise.com/index.php?option=com_content&task=view&id=2827&Itemid=295

Pension për emigrantët tanë

Pensionet qeveria shqiptare nuk i ka marrë në konsideratë fare. Ka shumë emigrantë që kanë punuar në Shqiperi 25-30-35 vjet dhe diferencën e kanë bërë në Itali edhe pse shuma e kontributeve të viteve të punë në Shqipëri e Itali i kalon ato për të dalë në pension, ata sërish duhet të mbushin moshën 65 vjeç (dmth "të vdesin" në punë) e kjo nuk mund të bëhet sepse mungon bashkëpunimi i qeverisë shqiptare me atë italiane, kur në të njëjtën kohë edhe Maqedonia e ka realizuar më së miri si proçes.
Shkroi: Dashnor Koci

Birësimet, të huajt duan fëmijë me gjak shqiptari

E pabesueshme kur e tregon, por është më se e vërtetë. Çiftet nga Kanadaja, Amerika dhe jo vetëm kërkojnë të birësojnë fëmijë shqiptar.

Janë të shumtë ata që marrin rrugën dhe interesohen se si mund të birësojnë një fëmijë në vendin tonë dhe më pas bëjnë gati dokumentacionin për të pasur një trashëgimtar me gjak shqiptar në familjen e tyre, dhe nuk janë të pakta rastet.

Në gjykatën e Tiranës, aktualisht, gjenden katër kërkesa të tilla dhe dy prej tyre janë prindër shqiptar dhe dy të huaj.

Pas një martese për shumicën e bashkëshortëve fëmija është gjëja më e rëndësishme. Kur kjo vjen nuk ka gjë më të bukur. Por, ka raste kur çiftet e kanë të pamundur të lindin një fëmijë, kjo për arsye nga më të ndryshmet, dëshira për të pasur një trashëgimtar nuk i pengon ata që të në familjen e tyre të vijë një fëmijë qoftë edhe i huaj i cili ka pasur një fat ndryshe, është braktisur i sapo lindur nga prindërit e tij biologjike.

Të kesh një fëmijë tashmë është e thjeshtë, mjafton të plotësosh kushtet e vendosura.


Bashkëshortët që nuk mund të lindin fëmijë i drejtohen Komitetit Shqiptar të Birësimeve dhe pas miratimit të kërkesës së tyre, kërkojnë edhe vendimin e gjykatës. Në kërkesat për birësim pranë gjykatës së Tiranës bie në sy fakti se birësuesit ose prindërit shqiptarë kanë preferenca në lidhje me fëmijën që do të birësojnë. Ndërsa të huajt nuk paraqesin asnjë preferencë në lidhje me seksin e fëmijës së tyre, për ta mjafton që të bëhen prindër, pavarësisht nëse është femër apo mashkull. Burime nga gjykata e Tiranës bëjnë të ditur se prindërit birësues kërkojnë të birësojnë fëmijë që nuk e kanë mbushur ende vitin e lindjes, por ka dhe raste të moshës tre dhe katër vjeç. Ndërsa, mosha e prindërve birësues ka qenë kryesisht mbi 40 vjeç, dhe çifte që kanë mbi 10 vjet martesë. Në Kodin e Familjes është përcaktuar se birësuesi duhet të këtë një diferencë moshe të paktën 18 me vjet me të birësuarin. Një aspekt tjetër që vihet re në vendin tonë është se kryesisht çiftet shqiptarë kanë tendencë të birësojnë kryesisht të afërmit e tyre, pra një fëmijë që kanë lidhje gjaku. Pothuajse në çdo vendim të gjykatës shikon të argumentohet se çiftet që kanë bërë kërkesë për birësim, nga aktet që ndodhen në dosje, del qartë se kërkuesit gëzojnë personalitet shumë të mirë, kanë arsimimin dhe kulturën e duhur për të edukuar sa më mirë një fëmijë, kanë të ardhura të mjaftueshme financiare, kushte të përshtatshme për banim e jetesë normale familjare. Por, për ta na e shpjeguar në mënyrë me të detajuar se si mund të birësosh një fëmijë apo dhe të dhëna të tjera në lidhje me procedurat ne kemi biseduar me avokat Genc Terpo, i cili është ekspert ligjor në fushën e birësimeve dhe në legjislacionin e së drejtës familjare. Në këtë intervistë, Terpo na shpjegon në mënyrë të detajuar situatën e birësimeve në vendin tonë.

Z. Terpo, si ekspert ligjor në legjislacionin e të drejtës familjare dhe fushën e birësimeve, mund të na thoni sa kërkesa ka pasur këto vite për të birësuar një fëmijë?

Normalisht është një numër i madh kërkesash nga ana e çifteve shqiptare dhe të huaja që kërkojnë të birësojnë fëmijë, të cilët i janë drejtuar Komitetit Shqiptar të Birësimeve. Për sa i përket kërkesave, natyrisht që numri i tyre është më i madh se numri i fëmijëve që janë në listat e birësimit pranë KSHB.


Kanë qenë çifte shqiptarë apo të huaj?

Janë çifte shqiptarë dhe të huaja, ose çifte ku njëri nga shtetasit është shqiptar dhe tjetri i huaj.

Gjatë viteve të fundit kemi vënë re një tendencë të të huajve për të birësuar fëmijë shqiptarë, pse është kjo dëshirë?


Tendenca e birësimit të fëmijëve shqiptare nga çiftet e huaja nuk mund të themi me plot gojë se është rritur në parametra shumë të dukshëm krahasimisht me vitet e mëparshme, megjithatë pas vitit 2007 me miratimin e Ligjit Nr. 9695 datë 19.03.2007 "Për procedurat e birësimit dhe KSHB", duke realizuar implementimin e këtij të fundit është bërë më e qartë për të gjithë shtetasit shqiptarë apo të huaj ( rastet kur shtetasit e huaj i përkasin një shteti që ka ratifikuar Konventën e Hagës për birësimin ndërvendas), procedura që duhet të ndjekin për të aplikuar dhe për të përmbushur kushtet e nevojshme në referencë të ligjit për birësimin e një fëmije shqiptar.

Si vijnë ata deri tek autoriteti kompetent që është KSHB dhe cilat janë procedurat, nëpër të cilat ata duhet të kalojnë për të birësuar një fëmijë?


Çiftet që i drejtohen organit kompetent (KSHB) për birësimin e një fëmije duket të plotësojnë fillimisht dokumentacionin e specifikuar në nenin 18 të ligjit Ligjit Nr. 9695 datë 19.03.2007 "Për procedurat e birësimit dhe KSHB". Më pas çiftet i nënshtrohen seancave trajnuese dhe investigative të realizuara nga sektori i specializuar i KSHB.
Në këtë fazë synohet të zhvillohet një veprimtari gjithëpërfshirëse nga KSHB lidhur me evidentimin e çështjeve që ndikojnë në rritjen dhe edukimin e një fëmije nga çifti aplikant dhe paralelisht nga zyra juridike investigohet lidhur me dokumentacionin e paraqitur nga aplikuesi. Gjithashtu, KSHB bashkëpunon me organet dhe institucionet e qendrës së banimit të çiftit aplikues për të marrë informacion të detajuar mbi ta. Në përfundim të seancave të zhvilluara dhe në respekt të ligjit nga sekretariati ekzekutiv realizohen vizitat në ambientet e banimit të aplikuesit për tu njohur me kushtet konkrete ku jeton çifti me mënyrën se si është organizuar jeta e tyre dhe me standardet objektive të krijuara në këto ambiente për të siguruar interesin më të lartë të fëmijës.


Duke qenë se KSHB është një organ që funksionon më këshill drejtues në mbledhjet e këtij të fundit jepet përshtatshmëria e çifteve në rast se ata i përmbushin kriteret për të siguruar birësimin në të ardhme në të një fëmije nga listat e KSHB.


Pas superimit të këtij momenti, pasi evidentohen rastet e përshtatshme për birësimin e një fëmije të ndodhur në listat e KSHB është po këshilli drejtues që vendos për birësimin e fëmijës nga çifti që ka aplikuar.

Ka pasur ndonjë rast, prindër të cilëve KSHB i ka refuzuar kërkesën e tyre për të birësuar një fëmijë?


Natyrisht që të birësosh një fëmijë kërkon ekzistencën e kushteve dhe standardeve specifike për çiftin që aplikon në KSHB. KSHB është autoriteti që shqyrton dhe vendos mbi kërkesat e çifteve ose personave për birësimin e fëmijëve. KSHB gjatë zhvillimit të veprimtarisë së tij synon gjithnjë garantimin e interesit më të lartë të fëmijës, duke përzgjedhur në referencë të ligjit. Në rastet kur çiftet nuk i përmbushin kriteret ligjore të specifikuara në ligjin Nr. 9695 datë 19.03.2007 "Për procedurat e birësimit dhe KSHB" natyrisht që për shkak të ligjit nuk mund të pranohen nga institucioni për të birësuar dhe normalisht kërkesa e tyre refuzohet që në fazat e para të aplikimit. Politikat që KSHB ndjek aktualisht synojnë gjithnjë e më tepër gjetjen e një familjes sa më të përshtatshme për fëmijët dhe natyrisht në qoftë se nuk plotësohen kriteret ligjore nga ana e çifteve atëherë kërkesa e tyre nuk mund të pranohet për shkak të ligjit. KSHB zbaton me përpikëri çdo dispozitë të këtij të fundit.


Cilat janë kombësitë (çiftet të cilës kombësi janë) që kërkojnë më shumë fëmijët shqiptarë?

Në Shqipëri mund të birësojnë të gjithë shtetasit shtetet e të cilëve kanë nënshkruar Konventën e Hagës për birësimin ndër vendas. Natyrisht që birësime ka pasur në mjaft vende (Amerikë, Itali, Francë, Kanada etj., etj.), informacion më i detajuar gjendet në faqen zyrtare të autoritetit kompetent.


Në referencë të ligjit, aplikanti birësues paraqet në Komitet dokumentacionin e mëposhtëm:

1. Kërkesën me motivimin e birësimit.
2. Të dhënat personale për marrëdhëniet ndërpersonale të anëtarëve të familjes, informacione për pjesëtarët e familjes dhe qëndrimin e tyre ndaj birësimit.
3. Të dhënat për gjendjen civile, si certifikatën e lindjes, certifikatën e martesës, certifikatën e zgjidhjes së martesës ose të vdekjes së bashkëshortit.
4. Vërtetimin e gjendjes gjyqësore.
5. Të dhëna për fëmijërinë dhe mënyrën e rritjes.
6. Raportin mjekësor dhe historinë mjekësore të familjes.
7. Vërtetime të punësimit, të të ardhurave dhe të pasurisë së paluajtshme.
8. Vërtetimin e pronësisë së banesës dhe të dhëna për kushtet e banimit.
9. Vërtetimin për gjendjen ekonomike dhe sociale.
10. Vërtetimin, nga organet e njësisë së qeverisjes vendore të vendbanimit, për sjelljen dhe figurën morale.
11. Deklaratën e gatishmërisë së familjarëve dhe të miqve në mbështetje të aplikantit birësues.

Më pas, ata janë të detyruar të ndjekin seancat e trajnimit dhe të plotësojnë të gjitha parametrat që sigurojnë interesin më të lartë të fëmijës në mbështetje të Ligjit Nr. 9695 datë 19.03.2007 "Për procedurat e birësimit dhe KSHB".


Shekulli

Engjëlli që buzëqesh në tokë

Rrëfim!

Ndodh që jeta të gjithëve na godet në një mënyrë, apo në një tjetër, pa pyetur në je i pasur, i varfër, në je avokat, artist, punëtor e ku di unë se çfarë. Jeta nuk di të zgjedhë!!!
Por goditjen më të vështirë, ku dhimbjen e ndjen më shumë, deri në deje, deri në shpirt, deri në pafundësi... ËSHTË FËMIJA.

Djali im Spiro rritej si të gjithë fëmijët e tjerë, deri në moshën 1 vit e gjysmë. Ishte i bukur, me sytë bojëqielli e buçko. Në krye të vitit e gjatë tij kishte thënë disa herë ma, ba, por pa na u drejtuar neve. Filluam të shqetësoheshim. Megjithëse ndonjë element të pavëmendshëm nga ai e kisha vënë re edhe më parë.

I flisja në emër dhe ai ndonjëherë e kthente kokën e ndonjëherë jo. Shumë mendime filluan të më mbërthejnë kokën dhe më lindi një pyetje që nuk e kisha menduar kurrë më parë:
“Çfarë ka djali im?!”
Kishte ditë që nuk më zinte gjumi. Ngrihesha natën dhe vështroja djalin. Ai flinte i qetë, por ndonjëherë hapte sytë dhe unë i buzëqeshja me sytë e mbushur me lot. Dukej sikur e kuptonte shqetësimin tim. Dhe unë ashtu, fshehur syve të tim shoqi më rridhte ndonjë pikë loti në jastëk derisa më zinte gjumi, me shpresën se nuk ka gjë e do të flasë.

Ditët kalonin e Spiro nuk hante më as supat me mish që unë ia bëja çdo ditë, e as lëngun me fruta që më parë e pëlqente aq shumë. I bëja çdo ditë dhe ai nuk kishte dëshirë as t’i provonte dhe as t’i hante. E vetmja gjë që ai hante ishte buka thatë dhe pinte qumësht. Asgjë tjetër...

Atë pasdite erdhi nëna ime në shtëpi. E vështrova në sy dhe dukej që ishte tepër e shqetësuar. Ndoshta donte të thoshte diçka edhe më përpara, por nguronte se mos më lëndonte.

E di - i thashë - diçka nuk shkon. Ajo mbushi sytë me lot dhe u përqafuam të dyja, duke qarë me ngashërim. Ishte hera e parë në jetën time që qaja me dhimbje kaq të madhe. Tani më shumë se kurrë po e kuptoja se ç’do të thotë “Nënë”. Nënë...që ndjen se fëmija yt nuk flet si fëmijët e tjerë. Fillova të merrja informacionet e para për autizmin nga televizioni apo edhe gazetat. E dëgjoja për herë të parë këtë diagnozë të tmerrshme.

Autizëm???

Më ra si plumb në zemër. O zot! Kjo nuk është e vërtetë, thashë, me zemrën që po më bëhej copë nga hidhërimi.

Djali ishte futur në një botë të errët, bashkë me të edhe ne, që nuk dinim si të dilnim prej andej.
Tani, ndihesha si ajo pulëbardha e plagosur atje, buzë detit, pa dritë, pa diell, pa shpëtim.
Nuk e di pse, por ndjeva nevojën që të shkoja në kishë pasi kishte kohë që nuk shkoja.
Isha vetëm fillikat kur u futa te dera e kishës. Ndjeva një pastërti qiellore, një qetësi të ëmbël që e prisja prej kohësh.

U ula në një stol, diku nga mesi i kishës. Një psherëtimë e thellë më doli nga shpirti. Ngrita kokën lart. Nga mesi i tavanit vinte si kambanore një reze e madhe drite që më përshkonte fytyrën. Pashë ikonat me radhë dhe sytë ia ngula Shën Mërisë. Me duart e bashkuara pa ia shqitur fare sytë iu drejtova:

Shën Mëri pse mua?!
Pse, pse???
Kam një dhimbje kaq të madhe që më rëndon shpirtin e zemrën. Kam tre vjet që pres një fjalë, një shpresë se im bir do të flasë.
Më ndihmo! Jo djalin tim!
Merre zërin tim dhe çoja tim biri!

Një vrull ndjenjash m’u përzien dhe fillova të qaj dhimbshëm, me lot nëne, dashuri dhe sakrifikim Nositi. Nuk e di në ishte vegim, por ndjeva që Shën Mëria qau. Më pas u qetësova dhe vështrova dritën që ishte përhapur në të gjithë kishën. Ndoshta ishte shenjë nga Zoti, por ndjeva në shpirt forcë dhe po kuptoja që zoti isha unë, që forca dhe shpëtimi për tim bir isha unë.

Fillova të merresha me djalin dhe pjesën më të madhe të kohës ia kushtoja atij. Në fillim më refuzonte, nuk donte të bashkëpunonte, nuk më bindej dhe nuk ndiente nevojën për komunikim. Por unë duroja e nuk dorëzohesha derisa i mësova të tregonte pjesët e trupit dhe njerëzit e familjes. Të luanim bashkë të merrte komandat e para. Ishte periudha më e vështirë e gjithë luftës sime që kisha nisur me autizmin. Ishte njëlloj sikur të ngrije një kështjellë pa mjetet e punës, me duar, ku ndieje lodhje fizike dhe sfilitje tmerrësisht shpirtërore. Gjithsesi ai nuk po fliste.

Ishte tre vjeç dhe ne e çuam për ekzaminim në Greqi dhe mjeku e konfirmoi që Spiro kishte një autizëm të lehtë. Të paktën kjo ishte gjysma e së keqes. Kisha fituar një betejë, por më prisnin beteja edhe më të vështira, sepse fjalët e mjekut m’u ngulitën në kujtesë: “Do punë, shumë punë dhe mund të ecë njëlloj me fëmijët e tjerë!” Ky ishte çelësi që hapi një dritare shpresë në jetën e tim biri dhe të gjithëve ne që kishim kaq kohë të trishtuar dhe të mërzitur deri në pafundësi.

E çuam në kopsht dhe mbaj mend që ditët e para e gjeja në korridor, sepse nuk kishte dëshirë të rrinte me fëmijët e tjerë, por edhe shokët nuk e përkrahnin dhe për gati dy muaj ai rrinte vetëm, ndërsa unë ikja duke qarë, e qaja me ngashërim për djalin tim, për dritën e syve të mi, me frikën se çdo të bëhet më tej.

Filluam të impenjoheshim të gjithë e mbi të gjithë, unë. Filloi të vishej vetë, të hante ushqimin që pëlqente, të shkruante, të bënte lidhjen logjike midis fjalës dhe sendit. Sigurisht që ky rezultat erdhi pas një viti. Ai tani është 4 vjeç dhe krahas punës sime e ndjek edhe terapistja Lili, e cila punon me shumë përkushtim dhe unë e falënderoj me gjithë zemër. Tani ai luan me shokët, vizaton, numëron, luan në kompjuter e mbi të gjitha të flasë fjalët e para. Dhe unë për këtë jam e lumtur. Ai po perfeksionohet. Është i ëmbël, i bukur dhe i veçantë. Është një engjëll në tokë. E dua me gjithë forcën e shpirtit. Natyrisht që s’ka nënë të mos dojë fëmijën e saj, por unë e dua më shumë sepse kam vuajtur për të ardhur deri këtu. KJO ËSHTË SFIDA IME!

Dy fjalë tim biri:

“Të kam dhënë jetën dhe do të të jap forcën dhe mbështetjen time për të të bërë të ecësh vetë në jetë. Ti je mrekullia më e madhe që më kam. Mbështetja që të kam dhënë dhe do të të jap është gjëja më me vlerë që kam bërë. Më me vlerë se vetë jeta ime!”


Anila Kruti, G. Shqip

Brendon Pllumaj, një gjeni i vogël i boksit

Një djalë i vogël nga Shqipëria po shfaq talent të pazakontë në sportin e vështirë të boksit.

Ai quhet Brendon Pllumaj, është vetëm 6 vjeç dhe jeton në Michigan. Prindërit e tij janë nga Shkodra dhe kanë shpresa të mëdha se djali i tyre do të hyjë një ditë në figurat e boksit profesionist botëror.

Brendon duket si një fëmijë i zakonshëm. Ai luan, vrapon dhe shpreh kurreshtjen tipike të një 6-vjeçari. Por ai ka diçka që mund quhet e pazakontë, dashurinë e madhe për boksin. Ai ka aftësi që i kalojnë ato të një fëmije. Goditjet e tij janë të forta, lëvizjet të shpejta dhe mbulimi i shkëlqyer. I ati i Brendonit, ish boksieri Kledi Pllumaj, ishte bashkë me të në studiot e Zërit të Amerikës në Uashington. Brandon stërvitet nga boksierë profesionistë. Craig Coverson ka qenë kampion i peshës së lehtë.

Dëshira e djaloshit për boksin filloi kur ai ishte 3 vjeç. Në moshën 5 vjeç fitoi çmimin Gjeniu i Vogël. Para pak ditësh menaxherët organizuan një takim me legjendën e boksit Joe Frazier. Brandon dëgjoi shumë këshilla nga Smoking Joe, i cili njihet për fitoren në betejën e shekullit, siç u quajt ndeshja me kampionin e të gjithë kohrave Muhamed Ali në vitin 1971. Pastaj i dhuroi atij një portret të Nënë Terezës. Brendon ka dëshirë që në të ardhmen t’i provojë forcat e tij në një ring të Shqipërisë.

"Sepse unë kam lindur në Amerikë por kam gjak shqiptari," thotë ai. I ati, Kledi beson se Brendon jo vetëm që do bëhet kampion i botës, por edhe i të gjitha kohrave.

Voa

Ju lutem ndiqni këtë video nga kampioni i vogël: http://www.youtube.com/watch?v=FjTytaXdpiU

Thënie për Artin (Pjesa e III-të)

181.Njerëzve duhet t'u flitet me zë të lartë: masa i dëgjon të zëshmit.
Guareski


182.Kush flet ç'dëshiron, duhet të dëgjojë edhe atë që nuk e dëshiron.
Tajmuri


183.Mos u besoni fjalëve, as tuajave as të huajave, besoniu vetëm veprave tuaja dhe të huaja.
Tolstoi


184.Sikur njerëzit të flisnin vetëm çfarë dinë dhe çfarë kuptojnë, ata mbase as që do të flisnin fare.
Molieri


185.Fjalët u ngjajnë rrezeve të rentgenit: po t'i përdorim si duhet, ato depërtojnë gjithkah.
Haksli


186.Fjala është grua shtatzënë që lind viganë. Fjala na bashkon me yjet dhe majmunët.
Kerlezha


187.Nëse fjalën s'e thua dot në shesh se ke drojë, mos e thuaj as pas nesh.
Saadi


188.Kurrë mos i dëgjoni ata që flasin keq për të tjerët, e mirë për ty.
Tolstoi



189.Kur njëqind vetë flasin të njëjtën gjë, atëherë, ajo është ose Vox Dei (zëri i zotit),ose marri e madhe.
Irzhikovski


190.Shikimet e njerëzve u ngjajnë peshqve; ata e hanë njeri-tjetrin. Edhe fjalët shëmbëllejnë me peshqit; fjala e madhe e gëlltit të voglën.
Arapi

191.Rrallëherë pendohemi pse kemi folur pak, e shpesh pse kemi folur tepër. Kjo është një e vërtetë e vjetër që e dinë të gjithë, veçse askush nuk i përmbahet.
La Bryeri


192.Secili që flet diç, shpesh e hesht atë më të mirën
Ludvigu


193.Është lehtë të flasësh kur ke ç'të thuash, mirëpo vështirë është ç'të thuash, kur duhet të flasësh.
Elioti


194.Përdorimi më i mirë i fjalëve është heshtja e plotë.
Tagora


195.Të bësh një hap përpara, të thuash një fjalë të re, kjo i frikëson njerëzit më së shumti.
Dostojevski


196.Në botë nuk ka torturë më të madhe se tortura me fjalë.
Nadsoni


197.Fol vetëm për atë që e ke të qartë, ndryshe hesht.
Tolstoi


198.Njerëzit na kuptojnë më mirë kur u flasim pak.
Strindbergu


199.Fjalët janë thumba për të varur idetë.
Londoni



200.Gjuha ruhet, atje ku shkruhet.
Shqipe

201.Gjuha nuk ka eshtra, por i thyen eshtrat.
Bullgare


202.Të ndiejmë mundemi vetëm në gjuhën amtare, të mendojmë edhe në ndonjë gjuhë tjetër.
Elioti


203.Ai që zotëron gjuhën e vet vlen më tepër se ai që pushton një qytet.
Një mendimtar i lashtë


204.Njeriu që nuk i di gjuhët e huaja, nuk di asgjë për gjuhën e vet.
Gëte


205.Oratoria është art i mashtrimit.
Montenji


206.Oratoria duhet të ketë parasysh tri gjëra: çka flet, kujt i flet dhe si flet.
Ciceron i


207.Vetia e oratorit të mirë është të heshtë kur nuk e dëgjojnë me ëndje.
Luteri


208.Oratori duhet të jetë i mrekullueshëm, në të kundërtën ngjall mërzi dhe tallje.
Seldeni


209.Derisa të martohet i mençuri, budallasë i bahen fëmijët çobanë.
Shqipe


210.Gjuha dhe zemra nuk duhet të kenë kundërthënie.
Azerbejxhane

211.Mos u marto për të holla, ato mund të huazohen lehtë.
Skoceze


212.Martoje djalin kur të duash, por vajzën fejoje kur të mundesh.
Kroate


213.Pema gjykohet nga prodhimi, njeriu nga veprat.
Afrikane


214.Çdo njeri i lumtur është i bukur.
Irlandeze


215.Lumi i thellë rrjedh qetë qetë, njeriu i mençur flet ngadalë.
Kineze


216.Për një fjalë goje njeriu del i mençur dhe për një fjalë i marrë.
Amerikane


217.Derisa njeriu ka kokën mbi shpatulla, për të nuk është e humbur asgjë.
Vietnameze


218.Njerëzit vlerësohen sipas suksesit të tyre, e jo sipas meritave.
Persiane


219.Të quhesh njeri është e lehtë, të jesh njeri është e vështirë.
Afnkane


220.Bashkë në qoftë se jetojnë gjatë, shtazët duhen mes veti, kurse njerëzit urrehen.
Kineze

221.Mali nuk ka nevojë për mal, por njeriu ka nevojë për njeri.
Baske


222.Njeriu i gëzuar është si dielli, shndrit atje ku depërton.
Turke

223.Kush nuk është i mençur zemrën e ka në gjuhë, e kush është i mençur gjuhën e ka në zemër.
Jordaneze


224.Po qe se dajaku do të bënte dikë të mençur, atëherë më të mençurit do të ishin buajt.
Madagaskarese


225.Gënjeshtra ka shtatë variante të ndryshme, ndërsa e vërteta vetëm një.
Afrikane


226.Kush ankohet shumë për dele, ndodh që humb lopën.
Holandeze


227.Kur të jesh në zor edhe thiu të bëhet dajë.
Shqipe


228.As mos e merr kafshatën e madhe, as mos fol ndonjë fjalë të madhe.
Greke


229.Ujku e mbron delen nga dhelpra për ta ngrënë vetë.
Bullgare


230.Nderi dhe autoriteti as nuk blihen, as nuk huazohen.
Gjermane

231.Kush premton shumë, nuk bën asgjë.
Hungareze


232.I shëndoshi ka njëmijë dëshira, i sëmuri vetëm një: të jetë i shëndoshë.
Sllovene


233.Kush blen ç'nuk i duhet, në fund shet edhe ç'i duhet.
Rome


234.Kush thotë se ka mjaft kohë, vonohet.
Holandeze



235.Të lavdëruarit e vetvetes është fillimi i turpit.
Japoneze


236.Buka e të varfërit është më e ëmbël se e të pasurit. Atë e ëmbëlson uria.
Indiane


237.Siguria më e mirë për t'u mbrojtur nga të këqijat është kujdesi dhe maturia.
Malajzeze


238.Mençuria nuk banon vetëm në një shtëpi.
Afrikane


239.Puno si skllav, por ushqehu si lord.
Shqipe

240.Ndonjëherë edhe djalli e thotë të vërtetën.
Spanjolle


241.Kush s'ka fëmijë, s'ka dritë në sytë e tij.
Persiane


242.Në shtëpinë e të varurit mos e përmend litarin
Zviceriane


243.Më mirë pa një sy, se sa pa dy sy.
Gjermane


244.Miqtë e vërtetë janë të rrallë.
Latine


245.Fatin nuk e njeh me kokë, por me zemër
Norvegjeze


246.Ushqeje qenin se nuk të leh.
Bullgare


247.Për miun maca është luan.
Shqipe

248.Dora që jep është gjithnjë mbi dorën që merr.
Spanjolle


249.Ai që vdes për atdhe, ka jetuar mjaft.
Spanjolle


250.Kush do që të ngrohet në pleqëri, le të ndërtojë vetë një stufë në rini.
Gjermane

251.Janë tri lloje fatkeqësish: në fëmijëri të humbësh babanë, në burrëri gruan dhe në pleqëri të jetosh pa djalë.
Kineze


252.Kush nuk e ka provuar atë që është e hidhur nuk di çka është e ëmbël.
Rumune


253.Kush vjedh një ve, vjedh edhe delen.
Greke


254.Kryelartësia është kushërirë e paditurisë.
Kineze


255.I marrë është ai që nuk di të fshehë mençurinë.
Indiane


256.Kush përkulet para njerit, i tregon shpinën tjetrit.
Turke


257.Mos u frikëso në qoftë se mëson dhe punon ngadalë, por frikësoju në qoftë se rri kot.
Kineze


258.Më turp është të mos përpiqesh të dalësh nga balta, se sa që je futur në të.
Italiane


259.Kush vrapon pas shumë lepujve, nuk zë asnjë.
Greke



260.Mysafirëve dhe peshqve pas tri netëve fillon t'u vijë erë e keqe.
Angleze

261.Njëqind miq janë pak, një armik është tepër.
Islandeze


262.Në qoftë se dish shumë, më shumë fat do të kesh.
Burmane


263.Kur do njeriu të rrahë një qen, gurë gjen gjithnjë.
Belge


264.Mos i flak këpucët e vjetra, para se t'i blesh të rejat.
Flamane


265.Peshqit e vjetër, para se ta përpijnë ushqimin, mirë e mirë e përtypin
Suedeze


266.Dituria e paktë është më e rrezikshme se padituria.
Boliviane


267.Të fuqishmit i mund turpi, kurse të dobëtit frika.
Madagaskarase


268.Më mirë një shishe verë gjatë jetës, se tri shishe pas vdekjes.
Koreane


269.Proverbat janë stoli e bisedës.
Persiane


270.Me shokë të mirë edhe në kohë të vështira kalohet mirë.
Arabe

Thënie filozofike për Artin... (Pjesa e II-të)

91.Libri është i mirë në rast se autori thotë vetëm atë që duhet dhe ashtu si duhet.
Aristoteli


92.Libri në përgjithësi është rrugë nga e keqja kah e mira, nga padrejtësia kah e drejta, nga pavërteta kah e vërteta, nga nata kah dita.
Hygo


93.Libri i mirë është pikërisht një lloj bisede me një të mençur. Lexuesi mëson nga ai shumë gjëra të dishme, aftësohet për të njohur realitetin dhe për të kuptuar jetën.
Tolstoi



94.Me libër bëhesh më i mirë.
Gonçarovi


95.Të mos kesh libra është shkalla më e lartë e mjerimit. Mos e sjell veten në këtë pozitë.
Raskini


96.Libri me porosi e shpëton njeriun nga padituria, kurse libri i bukur e shpëton njeriun nga vrazhdësia dhe banaliteti.
Çernishevski


97.Disa libra janë harruar pa e merituar këtë, asnjë libër nuk është mbajtur në mend pa meritë.
Audeni


98.Sa më tepër që njihemi me libra, aq më i vogël bëhet rrethi i njerëzve me të cilët dëshirojmë të rrimë.
Fojerbahu


99.I kam inat librat! Na mësojnë të flasim për gjërat që s'i kemi ditur.
Ruso


100.Në jetë pata vetëm një mik të vërtetë dhe të sinqertë: librin.
Volteri

101.Çdo gjë të mirë në jetë e mësova nga librat.
Gorki


102.Libri është më i vlefshëm se përmendorja e stolisur me piktura, reliev apo gravura, meqë ai ngre përmendore në zemrën e atij që e lexon.
Mbishkrim i lashtë egjiptian


103.Disa libra duhet të shijohen, disa të tjerë të gëlliten, kurse disa vetëm të përtypen dhe të treten.
Bekoni


104.Eshtë e pamundur të shkruash libër të mirë pa shkruar më parë ca më të dobët.
Shoi


105.Librat e mi janë ujë, librat e gjenive të mëdhenj janë verë. Të gjithë pinë ujë.
Tueni

106.Librat janë ushqim i djalërisë, zbavitje e pleqërisë, stoli e përparimit, mburojë dhe prehje në mundime, dritë në shtëpinë e errët, shokë ditën, natën, në ndjenja dhe në udhëtim.
Ciceroni


107.Dikur janë shkruar libra, ndërsa tani vetëm fragmente librash. Kur u hëngër buka, mbetën vetëm thërmitë.
Dosi


108.Më shumë dua librat se fronin mbretëror.
Shekspiri


109.Autori krijon librin, shoqëria e aksepton ose e refuzon atë. Krijuesi i librit është autori, krijuesi i fatit të tij është shoqëria.
Hygo


110.Librat e mirë janë si ato vasha bujare dhe të zgjuara, të cilat s'ia dhurojnë zemrën secilit.
Fojerbahu.

111.Libri është gjë e madhe nëse njeriu di ta shfrytëzojë.
Bloku


112.Nuk ka libër që është aq i keq sa të mos na hynte sadopak në punë.
Pliniu i Ri


113.Nëse një libër vlen të lexohet, atëher vlen edhe të blihet Raskini


114.Librat janë pasuri e grumbulluar e botës, trashëgimi dinjitoze e brezave dhe e popujve.
Toro


115.Nuk ka libra të moralshëm dhe të pamoralshëm. Librat janë shkruar mirë ose të shkruar keq. Kjo është e tëra.
Vilde


116.Muzika është e vetmja gjuhë universale.
Rogjersi


117.Muzika është art i zemrës dhe, si e tillë, ajo i drejtohet direkt zemrës.
Hegeli

118.Muzikën e konsideroj rrënjë të të gjitha arteve.
Klajsti


119.Gjithmonë e kam ndjekur muzikën dhe nuk e kuptoj sesi dikush mund të mirret për njeri të arsimuar po qe se nuk e njeh muzikën.
Markezi


120.Në natyrë nuk mund të hasim asgjë më të bukur dhe më të përkryer se muzika. Ajo futet thellë në zemrën e njeriut.
Kogoji

121.Muzika çdoherë ka qenë ushqim i dashurisë, kurse dashuria ushqim për muzikën.
Moxarti


122.Muzika është gjuhë botërore që s'duhet përkthyer.
Auerbahu


123.Atje ku ndërprehet biseda, atje fillon muzika.
Hofinan


124.Mos u bëj poet nëse s'mund të vdesësh për secilin varg, për secilën fjalë.
A.Shkreli


125.Poetët fillojnë të jetojnë vetëm atëhere kur vdesin.
Petrarka


126.Më mirë është poet pa publik, sesa publik pa poet.
Zilahi


127.Poeti nuk mund t'u sjellë porosi të tjerëve, në qoftë se nuk është vetë më tepër njeri se ata.
Karlajli


128.Poetët janë shqisat, kurse filozofët intelekti i gjinisë njerëzore.
Viko


129.Njeriu bëhet poet atëhere, kur është në gjendje ta thotë atë që do dhe që duhet ta thotë.
Stendali


130.Poezia është gjuha amnore e racës njerëzore.
Helderi

131.Të merresh me poezi është punë e kotë, po qe se si poet i shmangesh punës.
Pushkini


132.Poezia ka më tepër karakter rinor, kurse filozofia pleqëror.
Shopenhaueri


133.Shpirti i një populli pasqyrohet në poezinë e tij më mirë se në çdo formë tjetër të artit.
Boske


134.Shkenca është forcë.
Bekoni


135.Çdo përparim i madh në shkencë rrjedh nga imagjinata e re, e guximshme.
Deveji


136.Jeta i cakton qëllimet shkencës, kurse shkenca ndriçon rrugët e jetës.
Mihalovski


137.Shkenca ka për detyrë t'i sigurojë njeriut sundimin mbi natyrën.
Bekoni


138.Shkenca nuk ka dimensione morale, ajo është si thika: nëse i pret kirurgut dhe vrasësit, atëhere secili prej tyre do ta përdorë në mënyrën e vet.
Brauni


139.Detyrë morale e shkrimtarit nuk është që të flasë siç i pëlqen dikujt, por siç është e vërteta.
Qosja


140.Sa më të mirë që të jenë shkrimtarët aq më pak flasin për veprat e tyre.
Hemingfuei

141.Shkrimtari ka vetëm një mësues: lexuesit.
Gogoli


142.Shkrimtari nuk shkruan më tepër se ç'flet goja e njeriut.
Bokaçio


143.Shkrimtarët më të mëdhenj shfaqen pikërisht në kohën e krizave më të ashpra shoqërore.
Lunaçarski


144.Shkrimtarët e mëdhenj vdesin dy herë: një herë si njerëz e së dyti si shkrimtarë të mëdhenj.
Valeti


145.Në qoftë se lexuesi nuk e njeh shkrimtarin, fajtor për të është shkrimtari, e jo lexuesi.
Ilfi


146.Çdo qyqarësi, çdo turpërim për shkrimtarin është mëkat. Guximi i tij qëndron në shprehjen. Edhe po qe se për të do të bartë përgjegjësi, ai patjetër duhet të flasë.
Kaneti


147.Shkrimtarët farkëtohen në padrejtësi, njëlloj siç farkëtohet një shpatë.
Heminguei


148.Shkrimtari duhet të ketë më pak perspektivë precize dhe të caktuar sesa politikani, ai duhet të jetë më pak "sektar".
Gramsh


149.Para se të mësoni të shkruani, mësoni të mendoni.
Boalo


150.Shkrimtari i talentuar mund të shkruajë atë që mendon e të mos e fyejë shtetin.
Borhesi

151.Shkrimtari patjetër duhet të evitojë gazetarinë për shkak të punës krijuese dhe jetësore.
Heminguei


152.Nëse përpiqet, shkrimtari mund të edukojë shumë lexues.
Heminguei


153.Vepra, e jo fjalë.
Latine


154.Secilën vepër tënde kryeje si të ishte fjala për veprën e fundit jetësore.
Marko


155.Veprat njerëzore i vlerësojmë sipas asaj se sa na ofrojnë kënaqësi, apo sa na shkaktojnë dhembje.
Fransi


156.Si do të njohësh vetveten? Duke e shikuar asesi, por duke vepruar. Orvatu të kryesh detyrën, obligimin tënd, dhe menjëherë do të shohësh sa vlen.
Gëte


157.Që të kryejmë vepra të mëdha duhet të jetojmë si të mos vdisnim kurrë.
Vavennafgu


158.Besimi dëshmohet me vepër e jo me fjalë.
Dekarti


159.Shpirti i njeriut ka net të gjata që t'i rrënojë veprat e ditës.
Verneri


160.Njeriu fotografon vetveten me veprat e veta.
Shileri

161.Shumica e përpiluesve të vargjeve dhe aforizmave u ngjajnë njerëzve që hanë qershi: njëherë i zgjedhin më të mirat, kurse në fund i hanë të gjitha.
Shamfori


162.Aforizmi i vërtetë është gjithësia në një pikë ujë.
Keseli


163.Grumbullimi i anekdotave dhe maksimave për një njeri me famë është pasuria më e madhe, nëse ato të parat di t'i fusë në bisedë në vend të duhur dhe nëse të dytat i kujtohen në momentin e duhur.
Gëte


164.Aforizmi shkëlqen dhe shquhet me shkurtësi.
Irzkikovski



165.Aforizëm është mendimi i koncentruar. Në botën e mendimeve është si poezia në letërsi.
Vidmari


166.Aforizmi nuk duhet të jetë i vërtetë, por duhet t'i japë krahë të vërtetës.
Kmusi


167.Fjala e ëmbël thërret miq, ajo zbut, pajton armiq.
Shqife


168.Telegrami është i vetmi rast ku numërohen fjalët në vend të veprave.
Likoku


169.Po ta lejoni cilindo njeri të flasë së tepërmi, edhe ai do të fitonte besimtarë.
Stivensoni


170.Nuk ka gjë më të vështirë në botë se mjeshtëria e fjalëve.
Gorki

171.Kur njeriu flet shumë, thotë edhe diç që nuk është dashur ta thoshte.
Konjuçi


172.Ata që dinë të flasin, flasin shkurt.
Dostojevski


173.Sikur të bliheshin fjalët, më pak do të flitnin.
Tomaseo


174.Sado i mençur të jetë njeriu kur flet shumë, në fund, nuk e ie pa e thënë ndonjë marri.
Dyma


175.Ka njerëz që flasin, flasin e flasin, derisa arrijnë më në fund edhe të thonë diç.
Gitri


176.Pusho së foluri mu atëherë kur sheh se ke filluar të nxehesh vetë, ose ai me të cilin bisedon. Fjala e pathënë është flori.
Tolstoi



177.Fjala e thënë në kohën e duhur është mollë në gotën e argjendtë.
Solomoni


178.Vlerëso fjalët! Çdonjera prej tyre mund të bëhet e fundit për ty.
Leci


179.Më mirë është t'u besojmë syve tanë, se fjalëve të huaja.
Tajmuri


180.Kush flet shumë, ose di shumë, ose gënjen shumë.
Heltaji

Thënie Filozofike për Artin... (Pjesa e I-rë)

Tolstoi

2.Kemi artin për të mos vdekur nga e vërteta.
Niçe

3.Arti është mënyra e njohjes së artistit me njerëzit.
Çemisbevski

4.Njeriu i përcjell njeriut mendimet me fjalë, kurs me art njerëzit u tregojnë njeri-tjetrit përjetimet e veta.
Plehanovi


5.Arti është krijuar që të përjetohet e jo të kuptohet. Andaj, çdo herë artet, kur dëshirojnë të jenë të kuptueshëm, çdoherë thonë budallallëqe.
Drajzeri


6.Në art, para së gjithash, duhet ta shikosh dhe ta lcup-tosh të bukurën.
Stanisllavski


7.Arti nuk mësohet, se në art nuk ka mësues.
Tarkovski


8.Arti i bukur ështe art i gjeniut. Gjenialiteti është talent që i jep artit rregulia.
Kant


9.Kryeveprat shkruhen duke mohuar gëzimet e jetes dhe veten.
Mani


10.Ka shumë raste kur krijimtaria artistike është mësuesja e vërtetë e popujve.
Hegeli

11.Të flasësh dhe të shkruash të vërtetën ështe arti më i rëndë nga të gjitha artet.
Gorki


12.Arti ka për detyrë të njohë e të shpjegoje jetën.
Mani


13.Artin duhet dashur në vete, e kurrsesi vetem në art.
Stanisllavski


14.Artisti i vërtetë duhet të jetë i lidhur ngushtësisht me natyrën, me jetën, sidomos me popullin.
Shumani


15.Artisti së pari lind veten e pastaj të pranishmit.
Olivie


16.Artisti i madh është gjithmonë një i plagosur i madh.
Valesi


17.Fantazia e artistit është realitet më i bukur se realiteti i rëndomtë.
Ashi


18.Kur artisti zbulon realitetin e ri ai s'e bën këtë për vete, ai e ben ketë për të tjerët, për të gjithë ata që duan të dine në çfarë bote jetojnë, nga vijnë dhe ku shkojnë. Ai prodhon për bashkësinë.
Fisheri


19.Të shpjere dritë në thellësinë e zemrës së njeriut, ja detyra e artistit.
Shumani


20.Artisti duhet të jetë i vetmuar dhe i zgjuar të vësh-trojë atë që sheh, duhet të flasë me vete duke zgjedhur më të mirën.
Da Vinçi

21.Budallai i veshur mirë ndrit, por vetëm pa e hapur gojen.
Indiane


22.Njeriu më budalla, megjithatë, është më i mençur e me tërheqës se majmuni më i mençur.
Pisarevi


23.Më mirë e njeh budallai shtëpinë e vet, se i mençuri shtëpinë e huaj.
Spanjolle


24.Kush nuk e vlerëson veten nuk është i lumtur, e kush e vlerëson është budalla.
Mopasani


25.Në qoftë se çon nëntë budallenj për të belerë diçka, ti je i dhjeti.
Tuholski


26.Njeriu i mençur i mëson dhjetë gjëra dhe beson njërën; budallai mëson një gjë dhe beson se di dhjetë.
Novalisi


27.Te puthësh në errësirë, të flesh në diell,të hash në qetësi,ja tri budallallëqe.
Ojeti


28.Kush nuk do gruan, verën dhe poezinë mbetet tërë jetën budalla.
Luteri


29.Budallai është budalla, kur dëshiron të bëhet më i mençur.
Hiçkoku


30.Gazetaria eshtë profesion tepër interesant, por duhet të braktiset me kohë.
Çerçili

31.Gazetari është i vetmi shkrimtar, i cili kur merr lapsin nuk shpreson pavdekshmërinë.
Ojeti


32.Gazetaria është krijimtari në duar të shpejta.
Arnoldi


33.Gazetari i dobët nuk është filozof.
Tuholski


34.Publiku i keq dëshiron gazeta të këqija.
Ibseni


35.Lexuesit hyjnë në gazeta si në banjo të nxehta.
Makluani


36.As teologët që predikojnë në kishë, as oratorët në parlament, as profesorët në shkollë nuk kanë aq ndikim sa ka shtypi.
Vyn Tuholski


37.Nuk kam asgjë për doganë, përveç gjenialitetit.
Uajldi


38.Të gjithë të mëdhenjtë janë modestë.
Lessingu


39.Njerëzit gjeni i kanë biografitë më të shkurtëra. Familjet e tyre nuk mund të thonë asgjë për ta.
Tuvimi


40.Gjeni është ai që zgjidh probleme, të cilat nuk kemi ditur se ekzistojnë.
Grasi

41.Posa dyshoj në gjenialitetin tim bëj ndonjë marrëzi, të cilën bota e quan gjenialitet.
Dali


42.Talenti punon e gjeniu krijon.
Shumani


43.Kryelartësia e të vegjëlve shprehet në të folurit e pareshtur për vetveten, kurse madhështia e të mëdhenjve në faktin se ata kurrë nuk flasin për vete.
Volteri


44.Mundet miu edhe të jetë gjeni, por po të jetë në kurthë, mbaroi puna e tij.
Kërlezha


45.Gjeniu i ngjan çdokujt, e atij askush.
Balzaku


46.Kokat më të fuqishme të botës shpesh janë ato nga të cilat bota e zëshme dëgjon më së paku.
Uordsvorti


47.Më mirë të kesh një historian se dhjetë gjeneralë. Me gjeneralët mund të mos humbasësh luftën, por me historianë i fiton të gjitha betejat.
Kallamata


48.Çka do të shkruajë historia? Historia, zotëri, do të gënjejë si zakonisht.
Shoi


49.Historia e botës është vetëm biografia e njerëzve të mëdhenj.
Raseli


50.Historia e një morri dhe historia e Aleksandrit të Madh mund të jenë njësoj interesante për literaturë.
Floberi
51.Talenti i historianëve ka të bëjë me atë që të krijojnë një tërësi të vërtetë nga dromcat pjesërisht të vërteta.
Renani


52.Historinë mund ta krijojë çdokush, por ta shkruajë vetëm njeriu i madh.
Uajldi


53.Kritiku duhet të thotë vetëm të vërtetën. Mirëpo, më parë, këtë të vërtetë duhet ta njohë mirë.
Renardi


54.Ku e heton se kritika nuk shkruan budallallëqe për ty, mos shkruaj më. Do të thotë, ke filluar të biesh dhe të përsëritesh, e kjo është fillimi i mbarimit.
Ibseni


55.Ne jemi të gatshëm të bëjmë vetëkritikë, por me kusht që askush të pajtohet me ne lidhur me këtë.
Ebner-Eshenbahu


56.Letërsia është republikë ku çdokush do që të jetë mbret.
Kestneri


57.Letërsia nuk e ka pasuruar botën vetëm duke i dhënë libra, por duke zhvilluar një tip të ri të njeriut-shkrim-tarin.
Borhesi


58.Frymëzimin nuk e kemi çdoherë para duarve. Pse të shkruajmë pra edhe kur nuk e kemi fare.
Gribojedovi


59.Tregomëni trimin, unë do ta shkruaj tragjedinë.
O'Henri


60.Punoni, kryeni, publikoni.
Faradeji

61.Drama jeton vetëm në skenë. Pa skenë ajo është si shpirti pa trup.
Gogoli


62.Ka nja njëzet a tridhjetë kryevepra letrare, të cilat njeriu s'duhet të vdesë para se t'i këndojë.
Noli


63.Leximi e ushqen mendjen.
Seneka


64.Njeriu s'bëhet i mirë dhe i mësuar nëse lexon shumën, por nëse lexon shumë e shpesh gjera të mira.
Lorka


65.Leximi për mendjen është si gjimnastika për trupin.
Stali


66.Lexoni! Mos lejoni që t'u kalojë as një ditë e jetës suaj pa lexuar, të paktën një faqe nga libri i ri.
Paustovski


67.I kam frikën njeriut që ka lexuar një libër.
Latine


68.Si s'lexojnë libra, njerëzit s'mendojnë.
Didro


69.Ai që mban shënime gjatë leximit, ka lexuar dy herë.
Latine


70.Mos fol për atë që ke lexuar, por për atë që ke kuptuar.
Azerbejxhane

71.Të lexosh e te mos kuptosh, kjo është si të shkosh në gjueti e të mos gjuash asgjë.
Goldoni


72.Libri që nuk meriton të lexohet dy herë, nuk vlen të lexohet as edhe një herë.
Bushi


73.Unë jam pjesë e çdo gjëje që kam ndeshur në jetë, së këndejmi jam edhe pjesë e asaj që kam lexuar.
Tenisoni


74.Leximi i librave të mirë është një lloj bisedimi me njerëzit më të mirë të kohërave të kalura (autorëve të librave), një lloj bisedimi me ç'rast na komunikojnë mendimet e tyre më të mira.
Dekarti


75.Të lexojmë, të ecim një hap me njerëzimin, me mendjet e tij më të ndritura, ku hyjnë edhe shkrimtarët më të mirë, me përparimtarë, të kaluar e bashkëkohës.
Elyari


76.Ndonjëherë lexuesit ndahen nga librat tërësisht të transformuar.
Hygo


77.Njerëzit e rëndomtë dinë pak se sa kohë dhe ç'përpjekje i duhen njeriut për të mësuar leximin. Kam tetëdhjetë vjet që lexoj dhe ende nuk e mësova.
Gëte


78.Kur lexoj librin interesant mund të harroj çdo gjë rreth e rrotull dhe të zhytem në lumturi.
Momsoni


79.Zbavitja më e bukur për njerinë është leximi, shoku më i mirë libri.
S.Fmshëri


80.Libri është mikeshë e zemrës.
Lavica

81.Shpesh mund të konstatosh se libri është shok më i mirë se njeriu.
Setembrini


82.Libri është pykë që duhet të thyejë akullin e detit në ne.
Kafka


83.Ka libra prej të cilave mësojmë gjithçka, por në fund nuk kuptojmë asgjë.
Gëte


84.Mjaft vlerë ka ari, por vlera e librit ia kalon arit.
Kineze


85.Asnjëherë nuk e ve emrin tim në librat që blej, para se t'i lexoj ato, sepse vetëm atëhere mund të them se janë të miat.
Dosi


86.Sikur të botoheshin vetëm librat e dobishëm, të tillë do të kishte së paku njëqind herë më pak.
Volteri


87.Çdo libër ka fatin e vet.
Latine


88.Librat janë si miqtë: duhet të jenë të mirë, por pak.
Strindbergu


89.Dhoma pa libra është e ngjashme me trupin pa shpirt.
Ciceroni


90.Botën e zbulova përmes librave.
Sartri

EULEX lejon zgjedhjet serbe në veri

Në një shkresë të brendshme u kërkohet që të mos ndërhyjnë.

Misioni i Bashkimit Europian në Kosovë (EULEX) do të “mbyllë njërin sy” të dielën në Mitrovicën e Veriut dhe dy komunat e tjera të Zubin Potokut dhe Leposaviçit dhe nuk do të ndalojë mbajtjen e zgjedhjeve lokale për llogari të Serbisë.

Kështu mësohet nga një shkresë e krerëve të EULEX të shpërndara në zyrat e saj në veri. Pjesa veriore e Kosovës, për çështjen e rendit publik dhe gjyqësorin nuk administrohet nga institucionet e Republikës së Kosovës, por nga misioni i BE-së. Përmes një njoftimi të brendshëm të EULEX-it, të cilin ka arritur ta sigurojë “Radio Dukagjini”, ky mision ka këshilluar pjesëtarët e vet që të dielën, më 30 maj, t’i shmangen Mitrovicës. Zëdhënësja e Misionit të BE-së, Karin Limdal, nuk e ka konfirmuar një gjë të tillë, me arsyetimin se nuk mund të komentohen çështjet e brendshme, por ajo ka thënë se “nuk parashikohen probleme gjatë fundjavës në Mitrovicë”. Një e diel me plot ngjarje në Mitrovicë. Zgjedhjet serbe, protesta e Veteranëve të Luftës bashkë me Vetëvendosjen, si dhe ndeshja e fundit e Superligës ndërmjet Trepçës dhe Besës, ku përcaktohet titulli i kampionit. Nisur nga të gjitha këto zhvillime, përmes një letre të brendshme këshilluese, Misioni i BE-së ka sugjeruar pjesëtarët e këtij misioni që t’i shmangen Mitrovicës.

“Në bazë të të gjitha këtyre informatave, të gjithë pjesëtarët e Misionit të EULEX-it këshillohen që t’i shmangen Mitrovicës, të dielën më 30 maj, dhe të gjitha vizitat në zonat me siguri të mesme në veri duhet të jenë strikte, dhe duhet të kryhen vetëm në raste të veçanta”, thuhet mes të tjerash në letrën këshilluese të EULEX-it. Karin Limdal, zëdhënëse e këtij misioni nuk e ka konfirmuar lëshimin e një letre të tillë, duke arsyetuar se nuk mund të komentohen çështjet e brendshme. Ajo i ka thënë Radio Dukagjinit se “nuk parashihen probleme gjatë fundjavës në Mitrovicë”. “Normalisht unë nuk mund të komentoj çështje të brendshme të sigurisë apo edhe paralajmërimet, por në përgjithësi mund të them se pjesëtarët e misionit të EULEX-it për zhvillime që kanë të bëjnë me çështje të sigurisë gjithnjë janë të njoftuar, gjithsesi do duhet të jemi të njoftuar derisa pjesëtarë të EULEX-it operojnë në territorin e Kosovës. Misioni ynë nuk parasheh probleme të mundshme gjatë fundjavës në qytetin e Mitrovicës”, ka thënë Limdal. Në letrën që ka arritur ta sigurojë “Radio Dukagjini” thuhet po ashtu se “Rojat e urës” janë të njoftuara me të gjitha zhvillimet që do të ndodhin të dielën në qytetin e Mitrovicës.

Tadiç

Presidenti i Serbisë, Boris Tadiç, ka deklaruar se askush nuk ka të drejtë që qytetarëve të Serbisë t’u ndalojë hyrjen në Kosovë, pavarësisht profesionit me të cilin merren. Ai këtë vlerësim të tij e dha në një konferencë me gazetarë lidhur me ndalesën e EULEX-it për ndalimin e vizitave të paparalajmëruara të politikanëve serbë në Kosovë, duke shtuar se autoritetet e Beogradit do të bisedojnë për këtë çështje me misionin e EULEX-it dhe organizatat e tjera ndërkombëtare në Kosovë. EULEX-i ka publikuar vendimin që të mos lejojnë hyrje të paparalajmëruara të politikanëve serbë në Kosovë, duke përfshirë edhe veriun e vendit, kur serbët janë shumicë. “Serbia është ballafaquar me sfida reale në Kosovë e Metohi, por ne do të vazhdojmë luftën tonë me të gjitha mjetet legale në institucionet ndërkombëtare dhe nuk do të heqim dorë për asnjë çmim”, tha Tadiç.

Ditëve të fundit i vetmi politikan serb që ka kërkuar leje nga organet e Kosovës ka qenë pikërisht kryebashkiaku i Beogradit, i cili është anëtar i partisë së Tadiçit, kështu që duket sikur këto komente të Tadiçit janë marketing politik.


G. Shqip

Përse sulmohet ambasadori Jonh L. Withers II?

Së pari gjej rastin të përshëndes honorable Withers, që për herë të parë mbas rreth 20 vjetësh të rivendosjes së marrëdhënieve diplomatike të Shqipërisë me SHBA-në, bën realitet dëshirën dhe thirrjet e shumë intelektualëve shqiptarë brenda dhe jashtë atdheut drejtuar diplomatëve dhe administratës amerikane, që shqiptarëve, si populli më proamerikan i botës, u duhet thënë e vërteta në sy.

Që Amerika është engjëlli mbrojtës i kombit tonë mbi tokë, këtë nuk besoj se ka shqiptar që e vë në dyshim, por për një shtet të konsoliduar e serioz siç është shteti amerikan nuk mund të mos ekzistojë që përfaqësuesit diplomatikë apo shtetërorë të mos përçojnë politikën amerikane në mënyrë të saktë, të qartë dhe të plotë në misionet e tyre të përhershme apo të përkohshme.

Të aludosh, e jo më të thuash se ambasadori amerikan bën politikë personale, është më shumë se marrëzi, pasi politika e jashtme amerikane është aq mirë e studiuar, sa ka ndryshime fare të vogla nga njëra administratë te tjetra.

Mjafton të kujtojmë nismën e administratës së Presidentit Bush për ta anëtarësuar Shqipërinë në NATO dhe konkretizimin e kësaj nisme nga administrata e Presidentit Obama apo vazhdimin e politikave të administratës së Presidentit Klinton nga Presidenti Bush për sa i përket çështjes sonë kombëtare, Kosovës.

Me këtë dua të them se klasa politike shqiptare, qeveria e Shqipërisë, gjithë opinionbërësit e paguar e gjysmë të lirë, në vend që të marrin seriozisht sugjerimet dhe kritikat e miqve amerikanë dhe të gjejnë mënyrat më efikase për të reaguar e ndryshuar gjërat, po mbajnë qëndrime që na dërgojnë, me siguri, atje ku jemi nisur 20 vjet më parë.
Të ngrihen komisione hetimore për çdo gjë. Komisione verifikimi të pasurisë apo diçka e tillë, jo për ambasadorin amerikan, por edhe për një amerikan të thjeshtë, nuk janë gjëra të çuditshme, por vërtet qesharake kur çdo qytetar amerikan, para çdo 15 prilli, të çdo viti, është i detyruar të shkojë e të rakordojë taksat.

Çfarë e ka penguar dhe i pengon qeveritë shqiptare për 20 vjet që të ndërtojnë sistemin e taksave të mbështetur mbi numrin social apo të pasurisë, quaje si të duash, siç e ka Perëndimi, përveç dëshirës për të mbajtur policinë politike e kësi komisionesh fantazma, ku në krye të tij emëruan dhe e lanë për 12 vjet gjykatësen që kishte dhënë vendimin e varjes në vitin 1988 të poetit Havzi Nela, pasi Fehmi Avdiu nuk ka qenë vetëm.

Si mund të konceptohet e pranohet nga amerikanët që gjykatësin kushtetues ta zgjedhë celula e partisë e mbledhur në bodrum, mbas mesnate, kur në anën tjetër, politika shqiptare përbetohet për përmbushjen e detyrimeve për të ngritur një sistem gjyqësor të pavarur?!

Në anën tjetër, mund ta them me bindje të plotë, se sa më shumë e sa më hapur, t’u flasë shqiptarëve ambasadori amerikan, aq më shumë lartësohet figura e tij dhe e Amerikës në sytë e zemrat e shqiptarëve.


Ajet Delaj, G. Shqip