MASTER OF PUPPETS

E dini çfarë mund të bëni nëse jeni të mërzitur? Një master!
Është gjëja më në modë, jo dhe aq e lirë, por ama të bën të të duket vetja shumë aktiv e i zoti. Të gjithë po bëjnë master.

Ti pyet dikë, "ç'kemi"?
Përgjigja standard: "ja, po bëj një master.

" Si me thënë, "ja dola për Pazar". Mënyra e re, trendy, për të vrarë kohën.
Ka njerëz që mërziten në kafe dhe meqë nuk martohen dot, i fusin ndonjë master. Ka të tjerë që u teprojnë paratë pasi blejnë makinë. Si ti harxhojnë? Për kostum? Nuk dalin. Atëherë, master!
Nuk do habitesha nëse një ditë, edhe shitësi i bukës do më thotë që po bën një master. Fjala "master" ka filluar të luajë rolin e kokainës. Është bërë droga që na ndryshon perceptimin mbi realitetin. E kam fjalën për realitetin e trishtë arsimor/profesional. Por, si të gjitha drogat, vetëm ai që e merr kujton se realiteti ka ndryshuar. Dhe, vetëm për pak orë.

MASTERI SI MODË
Kjo moda e masterit, më kujton pandemitë sociale që kemi kaluar, modën e "kurseve të gjuhëve të huaja" në 91shin apo modën e patentës në 95-n.Në fakt, e thënë trashë, masteri nuk është gjë tjetër pos asaj që dikur quhej thjesht "studime pasuniversitare". Por, tani na ngjan shumë më tepër. Është trendi i ri. Paradoksi qendron se, mënyra sesi sistemi po e promovon, lehtëson dhe stimulon marrjen e masterave nga kushdo, është thjesht masovizëm komunist. Enveri arriti të na fusë me zor deri në klasë të 8-të. Anipse këta 20 vjetët e fundit treguan që ai sistem arsimor nuk na bëri dot njerëz.

MASTERI SI ËNDËRR QË DUHET TË NDALOHET
Në një sistem shkallësh, po nuk ishe i zoti të ngjitesh deri në kat të dytë, nuk mund të ngjitesh në të 15-in. Kjo do duhej të funksiononte edhe këtu. Master s'mund të bëjë kushdo. Një student që mbaron shkollën me 5-a apo dhe me 7-a, NUK MUND të bëjë master. Ai duhet të ndalojë aty ku e lë muskuli i trurit.Një student që ka studiuar 4 vjet veterinari, nuk mund të marrë master për "administrim biznesi". Mund të bëjë një shkollë të re, por nuk mund të kompensojë përmes ca provimesh të dyshimta part-time, atë që të tjerëve u duhen 5 vjet shkollë ta mësojnë.Masteri do duhej të ishte thellim në një fushë të caktuar lidhur me atë që ke studiuar 5 vjet në universitet. Përndryshe, masteri në Biznes duhet tu lejohet dhe atyre që mbarojnë gjimnazin. Fundja, kanë të njëjtin formim matematikor me ata që mbarojnë juridikun!!

MASTERI SI KOSTO
Kostoja e një masteri në UT (Universiteti Shtetëror i Tiranës) është më e lartë se ajo në një universitet shtetëror në Berlin. Sa për cilësinë, s'besoj se ka nevojë për komente krahasuese. Ajo që vërej unë, është që po ngrihet një sistem piramidal i shkollimit universitar. Universiteti është bërë si Pazar dhe nuk ështe çudi që së shpejti të presim dhe oferta: paguaj një e merr dy mastera. Gjithçka është e mundur për sa kohë ka kush paguan dhe ka kush shpenzon kohë... për të mbajtur me pare dhe me punë ata 10 pedagogë që sillen në çdo katedër dhe japin nga 10 orë mësim në ditë.

ZANAFILLA E KRIMIT: FSHIKËZA E KRIMBIT
 Gjithçka fillon aty - në Universitetet tona. Meqë masteri nënkupton një shkallë më lart në arsimim, duhet që edhe të ketë pedagogë që janë një shkallë më lart, ose së paku një shkallë tjetër.

Ç'do mësojë më shumë një student në masterat tanë që behen me përkthime të varfra të dy copë librave të huaj? Ç'do i mësojnë më shumë studentit, ata të njëjtët 10 pedagogë?
Sikur gjithë vëmendjen dhe kohën qe Ministria e Arsimit i kushton stimulimit të masterave ta përdorte për të ndrequr gjendjen e mjerë të fakulteteve në mësimdhënie, do kishim cilësi më të lartë universitare, më pak studentë alla "Partizani i Panjohur", dhe kuadri pedagogjik do të mbushej me pedagogë që dinë ca më shumë se nxënësit e tyre. Sikur... Por, ne jemi tek Uni-pazari, prandaj le të shesim e të blejmë ç'të mundemi. Kush do një master me 20% ulje?

Nga ana tjetër, universitetet janë mbushur me studentë që nuk dinë të shkruajnë mirë as shqipen! Në 3-5 vite jetë universitare nuk lexojnë thuajse asnjë libër, vetëm kapituj të shkëputur, aq sa u pyet zysha në mësim. Po, po. Në universitetet tona ka zysha që të ngrenë të thuash paragrafin e parë të kapitullit pëmendësh. Universitetet tona nuk ndërtojnë profesionistë, ato fabrikojnë vemje arsimore. Atëherë pse të mos ëndërrojnë për master?

MASTERI SI STATUS
"Masterllëku" ka krijuar një status sa absurd, aq edhe problematik. Më mirë të kesh 2 mastera sesa 2 shkolla. Kjo përmbush edhe dëshirën e çdo studenti shqiptar që të marrë diploma pa pritur shumë gjatë e pa prekur libër me dorë. Mjafton të lexojë një pasdite para provimit.
Por, sado i paaftë të jetë studenti, sa më i shkëputur nga librat të jetë njeriu, ai ndjen që një master duhet me patjetër. Shoqëria të ve nën presion. Me master, është dhe moda! Vërtet kam nja 10 vjet pa prekur libra me dorë, po ç'kam unë që mos bëj një master? Filanka bëri master. Ku e bëri? Po ja aty te Qendra e re Tregëtare... Eh, unë s'di ç'të bëj, të bëj një master, apo të shkoj dy javë pushime në Haruba!? Bëj master, se është më kollaj!

MASTERI SI VJEDHJE
 Një master në universitetet e Tiranës, është një vjedhje. Më saktë, disa vjedhje. Të vjedhin kohë, të vjedhin para, të vjedhin ëndrrën, pa të dhënë asgjë më shumë se ç'kishe.Shteti mbledh miliona lekë nga fashionistët e masterit, ndërsa administrata apo zyrat menaxhuese privohen nga njerëz që, po të investonin kohën dhe paratë e tyre në një projekt studimi pasuniversitar më të kuruar e të programuar siç duhet, do ishin më të aftë për punët ku janë.Fatkeqësia është që kur secili të ketë nga një master, kur edhe në autobus fatorinot të të qëllojnë me diplomë masteri nga pas, çfarë do të ndodhë? Do të ndodhë që, ata të aftit, të përkushtuarit, ata që duan e kanë kapacitet vërtet të studiojnë, do duhet të bëjnë diçka tjetër për tu dalluar nga kombi i 3 milion masteraxhinjve. Do u duhet të rishpenzojnë para e kohë, për të fituar kualifikime ekstra, diploma të tjera, për të bërë diferencën. Mjafton të mos quhen "master".

http://stopinjorances.blogspot.com/2009/09/nje-sekret-per-te-gjithe.htmlMASTERI SI KRIM SOCIAL
Politika me masterat është bërë si një rrotë fati që të krijon idenë se kushdo ka të drejtën e një xhiroje. Dhe që në çdo xhiro të rrotës së fatit, paradokset rikarikohen nga vetë sistemi.Ka njerëz që pasi kanë bërë 8 vjet gjuhë të huaja futen për master në Ekonomi! Administrim biznesi. Ku të më dojë qejfi. Kur shteti m'i jep mundësitë...Në Gjermani, nuk të lenë të vazhdosh çfarë të duash. Dikush mund të ketë ëndrra për të kryer një master për "fizikë kuantike" por nëqoftëse ke mbaruar për punë sociale, ky, për të është sport i ndaluar.
Ndërmjet një masteri të marrë në universitetin "ZH" në Tiranë duke "studiuar" në kafene, dhe të atij në Angli, Francë a Suedi që dikush e ka marrë me djersë e stres në biblioteka, nuk bëhet fare dallim. Master është mo'...Shteti i konsideron si qepët. Ke master? 100m lek rrogë më tepër!
Krimi arsimor që deri më sot ka prodhuar studentë që mësojnë vetëm gjatë sezonit dhe vetëm 4 pasdite në sezon, amplifikohet më tej. Për të bërë master mjafton të japësh ca provime për të cilat mjafton të hapësh librin një pasdite, dhe aq. Ikën provimet. Rroftë Masteri! Në Francë duhet të mbrosh temë me 130 faqe. Po s'e bëre, s'e merr masterin. Këtu e merr me ca provime që janë më pak të zorshme se të dalësh shopping për këpucë. Madje, këpucë pas këmbës e shijes, në Tiranë ndodh që edhe nuk gjen. Provimet, s'ka shans!

OBBEY YOUR MASTER
 Ky është një shtet i masterave. Shteti, Lazaratin e ndalon të shesë produktin e vet bio, ndërsa universitetet i lejon, madje i stimulon, që të shesin produktin e tyre OMGJ.

Por, njerëzit e shkolluar kësisoj, nuk do bëjnë gjë tjetër veçse do përpiqen të kompensojnë mangësitë e tyre profesionale duke luftuar me të tëra format ata që janë më të aftë. Do të përpiqen të mbrojnë vendet e tyre të punës, si ndaj atyre që kanë të njëjtin formim me ta, mos më të mirë, po janë një master mangët, or sidomos kundër atyre që vijnë me mastera e studime serioze nga jashtë.
Edukimi me "gjasme" ka bërë që në shoqërinë tonë ka kohë që të aftit mbeten pa punë. 5-anjosët dhe analfabetët çajnë me miqtë e tyre, me egon e tyre aprofesionale, me pseudo-masterat e tyre. 

Por, sado sistemi të punojë për ta, vemjet e vockla arsimore (jo dhe aq për faj të tyre por më shumë për faj të sistemit) nuk do arrijnë kurrë të bëhen flutura. Veçse, do thajnë tokën dhe për të tjerët. Ne ka kohë që nuk jemi më vendi i shqiponjave. Por, s'kemi shans të jemi as i fluturave.

Koloreto Cukali:Shekulli


Voskopoja – “mrekullia” vllehe në Shqipëri

Si çdo mrekulli, edhe te mrekullia vllehe në Shqipëri, që mban emrin Voskopojë ka pak apo aspak gjëra për të besuar. Për të kuptuar se ç'ishte Voskopoja ne shekullin e 18-të ne duhet të shkojmë e të studjojmë se ç'ishte vetë Rumania në atë kohë.


Në shekullin e 18-të, koha kur aromunët bënë çudira në Voskopojë, dhe Voskopoja njohu lavdinë e saj, ishte koha kur rumunët s'kishin parë ende me sy në Rumani një gramatikë të gjuhës rumune. Gramatika e gjuhës rumune e ka parë dritën e diellit për herë të parë më 1787-ën, një vit më vonë se otomanët plaçkitën e shkretuan për herë të parë Voskopojën. Ç'kishte vllehe në Voskopojë për të shkretuar kur aty mungonte ende gramatika e gjuhës vllehe?

Tetë vjet më vonë, thonë se paska qenë Ali Pasha që e rrafshoi atë qytet të lavdishëm. Mos vallë dhe Aliu u zemërua se më 1787 në Bukuresht u botua një gramatikë, pa e shkretoi Voskopojën për herë të dytë, më 1788-ën?

Këto janë përralla që u besojnë vetëm vllehët e Shqipërisë për të na u hequr ne shqiptarëve në shtëpinë tonë më me shkollë e për të zënë si gjithmonë kryet e vendit.

Voskopoja s'qe gjë tjetër veçse një projekt i Evropës për t'i shndërruar trojet shqiptare në një Bosnje të dytë, në një popullsi muslimane, kësaj herë jo me gjuhë sllave si boshnjakët, por në një popullsi musulmane me gjuhë vllehe!

Edhe në këtë çështjen të Voskopojës ne duam të ngremë këto pyetje:

- Kur Zoti hartoi gjuhët e njerëzve, ai i hartoi me gramatikë apo pa gramatikë?

6 Dhe Zoti tha: "Ja, ata janë një popull i vetëm dhe kanë të gjithë të njëjtën gjuhë; dhe kjo është ajo që ata filluan të bëjnë; tani asgjë nuk ka për t'i penguar ata të përfundojnë atë që kanë ndërmend të bëjnë. 7 O burra, të zbresim pra atje poshtë dhe të ngatërrojmë gjuhën e tyre, në mënyrë që njëri të mos kuptojë të folurën e tjetrit". Zanafilla 11

Nga këto fjalë të mënçura të Biblës kurrgjë nuk kuptohet. Por, ma do mendja që Zoti gjuhët i bëri me gramatikë, pasi gjithçka ai e bëri të përsosur:

31 Atëherë Perëndia shikoi të gjitha ato që kishte bërë, dhe ja, ishte shumë mirë. Kështu erdhi mbrëmja dhe pastaj erdhi mëngjesi: dita e gjashtë. Zanafilla 1

Atëhere, kur Zoti i bëri të gjitha punët e mira që në mugëtirë të kohëve, përse ai u a la punën e gramatikave dhe etimologjisë njerëzve si Çabeu dhe Demiraj? Përse Ai nuk ia transmetoi në vegimet e tyre katër dishepujve të tij edhe këto dije shkencore, por, këto punë me rëndësi ua la në dorë mëkatarëve?

Kështu u deshën mijrave vjet pasi Zoti bëri gjuhët, që më 1787-ën të dilte një rumun dhe të bënte gramatikën e rumanishtes. Pa mendoni pastaj sesi vajti puna e shqipes.

- Ç'donte Akademia Greke në Voskopojë kur vetë Greqia deri më 1824-ën nuk ka patur vetë një akademi?

- Çfarë literature vllehe mund të lulëzonte në Voskopojë në shekullin e 18-të kur: - Rumanisë i mungonte vetë një literaturë e madhe?
- Kur Bibla e parë e plotë në rumanisht është botuar vetëm më 1688-ën?
- Kur poeti i parë rumun, Alecu Văcărescu, ka lindur më 1769-ën, vit kur otomanët thuhet se kanë plaçkitur Voskopojën?
- Kur shkrimet e para në gjuhën rumune janë histori si të gjitha historitë e fallsifikuara të kombeve të Evropës? -

Çfarë zhgarravitesh në atë kohë në Voskopojë, që ne shqiptarëve na çeli dritaret e dijes?

Çlirim  Xhunga

Gjirokastër, errësira e gurtë mbi qytetin pasuri e UNESKO-s

Atje poshtë, atje lart/ te Urat në Dunavat/ po kur hënë ka kudo/ pse i ndez në "Palorto"...

Dikur banorët e Gjirokastrës e kishin kthyer në këngë-parodi bashkëbisedimin e tyre me kryetarin e bashkisë për përzgjedhjet e tij në lidhje me ndriçimin e njërës apo tjetrës pjesë të qytetit. Vargjet janë të njohura edhe pas kalimit të dekadave. Historia e ndriçimit rrugor në njërin prej qyteteve të parë shqiptarë të elektrifikuar rrjedh pothuajse në të njëjtin shtrat, ku asnjëherë ai nuk u ndriçua njëlloj, deri në ditët e sotme, kur pas mesnatës, pasuria e UNESKO-s zhytet në errësirë.

Histori ndriçimesh

Banorët e Gjirokastrës kanë filluar të rikthejnë tashmë historitë e vjetra që lidhen me qytetin dhe dritën. Mund të quhen shkurt "histori ndriçimesh". Janë sa të ndryshme përsa u përket preferencave, por njëkohësisht thuajse identike për mënyrën dhe politikat e ndjekura prej kryebashkiakëve. Data 28 nëntor e vitit 1937 sjell dritën e parë elektrike në qytetin e Gjirokastrës, një ndër qendrat e para urbane në Shqipëri që u elektrifikuan, një element që sipas studiuesve dhe intelektualëve, tejkaloi periudhën otomane dhe shënoi kthesën drejt kulturës perëndimore.
Ndërtimi i centralit elektrik që vijon të jetë ende funksional përfund qytetit, solli ndezjen e llampës së parë në lagjen "Palorto", ndërsa për herë të parë energjia elektrike është instaluar falas në shtëpinë e Mulla Teki Karabinës, nga shoqëria italiane e kësaj kohe që ndërtoi dhe që ishte edhe pronarja e centralit elektrik. E në fakt historia e ndriçimit në Gjirokastër është sa interesante, aq edhe e lidhur me të zgjedhurit që drejtonin qytetin. Një kryetar bashkie ndriçonte një objekt të caktuar, monumental apo fetar, dikush një lagje apo një zonë, ku sigurisht banonte vetë. Për intelektualët, drita shënoi njëkohësisht historinë moderne të qytetit. "Ku fillon historia moderne e Gjirokastrës? Me daljen e qytetit nga marrëdhëniet e mbyllura feudale në komunikimin e saj me qendrat evropiane, me hyrjen e ideve të revolucionit borgjez francez dhe krijimin e shoqërive kulturore- politike, me hapjen e shkollave dhe kështu mund të rendisim 100 pyetje të tjera. Por, pa asnjë diskutim, lidhja e qytetit me ndriçimin është një histori interesante dhe moderne, që e bëri edhe Gjirokastrën të tillë. Janë të njohura historitë e kryetarëve të bashkisë në Gjirokastër dhe politikave të ndjekura prej tyre në lidhje me ndriçimin e qytetit. Disa ndriçonin kalanë, disa pazarin, disa kishën, disa ndriçonin xhaminë, disa të tjerë shtëpinë apo lagjen e tyre",- shprehet Vladimir Qirjaqi, historian e arkeolog.


Ndriçimi sot

Por, për fat të keq apo të mirë, aktualisht historitë e vjetra të para Luftës së Dytë Botërore që lidhen me ndriçimin, nuk tingëllojnë aspak si të dala jashtë mode apo jashtë realitetit.
Sot Gjirokastra pas mesnatës zhytet në errësirë të plotë, ndërsa në orët e mbrëmjes vetëm një pjesë e lagjeve kanë ndriçim rrugor, në të tjera, në mënyrë të veçantë në pjesën e sipërme është thjesht një shërbim i munguar.

Mungesa e ndriçimit rrugor është e pranishme në të gjitha zonat e qytetit, madje edhe në shumë pjesë të Qendrës Historike të Gjirokastrës, duke bërë që me perëndimin e diellit vlerat e rralla arkitektonike të humbasin, një gjendje që vazhdon të jetë e tillë prej dy vjetësh. Nëse udhëton në rrugën kombëtare Gjirokastër- Kakavijë pas mesnatës, zonat rurale që e rrethojnë Gjirokastrën duken si qytete për shkak të numrit të konsiderueshëm të llampave të ndezura, ndërsa krejt e kundërta ndodh me qytetin, i cili të jep përshtypjen e një fshati me 10- 20 shtëpi. E ndërsa banorët ankohen për këtë shërbim sa të nevojshëm aq edhe të munguar e që paguhet për çdo muaj prej tyre, pavarësisht se në shumë raste nuk e kanë thuajse asnjëherë, intelektualët e cilësojnë atë si një ndërhyrje dhe cenim të jetës së secilit në këtë komunitet dhe kërkojnë ndryshimin e menjëhershëm të këtij realiteti. "Nëse del nga një mjedis festiv apo i ngrohtë dhe përballesh me errësirën e plotë në rrugë, menjëherë të krijohet ndjesia e boshllëkut, që është mbytëse. Imagjino kur të duhet të dalësh natën për një hall familjar apo diçka të rëndë, se çfarë ndjesie negative merr. E përveç kësaj, një nga vlerat më të mëdha të Gjirokastrës është pamja, pas së cilës janë mahnitur jo vetëm studiuesit, shkencëtarët, personalitetet apo udhëtarët, por edhe njerëzit e artit, piktorët, skulptorët, fotografët; në buzëmbrëmje e më tëj edhe atyre u humbasin pamjet", shprehet Llambi Margariti, piktor. "Gërmadhë" mund të cilësohet në leksikun vendas Gjirokastra pas mesit të natës, duke e bërë këtë realitet një fakt mjaft tronditës. Ndriçimi është një pjesë e rëndësishme e teorisë së evidentimit të vlerave të pasurive të UNESKO-s.
Specialistë të fushës, arkitektë, inxhinierë kanë dhënë projektet e ndriçimit, si artistik, ashtu edhe funksional të vlerave të qytetit. Ndërkohë, herë pas here shtëpia e Zekatëve ndriçohet në mënyrë profesionale nga dashamirësit e saj, por ndriçimi është një problem i madh qytetar dhe nuk zgjidhet në mënyrë spontane dhe individuale. Politika në nivelin e përgjegjësisë së ruajtjes dhe ekspozimit të qytetit muze duhet ta ndriçojë atë. Të zgjedhurit lokalë në emër të atyre që kanë thënë duhet të bëjnë detyrimisht rekuperimin e kësaj situate. Në qytete moderne përpjekjet bëhen për të shmangur ndotjet e mjedisit nga dritat dhe zhurmat e forta dhe lufta për orare të reduktuara, ndriçime të reduktuara, zëra të reduktuar, por them me bindje se ajo që ndodh në Gjirokastër është më e rëndë akoma, errësira dhe boshatisja e qytetit pas mesnatës të krijon ankthin e vdekjes", thekson më tej Vladimir Qirjaqi, arkeolog.  

Pasuritë botërore të përmasave si Gjirokastra kanë "të drejtën" të pretendojnë për shumë përkujdesje, interes e vëmendje; qytetit të gurtë i mohohet edhe e drejta e ndriçimit, simbol i zhvillimit, jetës, vazhdimësisë. Ndërkohë, nga ana e kreut të bashkisë për këtë problem vetëm heshtet dhe nuk pranohet të jepet asnjë përgjigje.



Entela Bani, G. Shekulli

Mbesa e Berishës, eksperte kontabël e Prudentinos

Albino Prudentino, njëri prej drejtuesve kryesorë të organizatës kriminale mafioze “Sacra Corona Unita”, prej kohësh ishte vendosur në Shqipëri ku kishte shtrirë dhe aktivitetin e tij tregtar. 59 vjecari i cili u arrestua dje në Vlorë për llogari të drejtësisë italiane kishte themeluar tre kompani në fushën e basteve dhe kazinove

“Gazeta Shqiptare”, në kuadër të investigimit mbi aktivitetin e Prudentinos në Shqipëri, zbulon se 3 kompani bastesh figurojnë të regjistruara në Qendrën Kombëtare të Regjistrimit në emër të djalit të tij Angelo Prudentino.

Bëhet fjalë për kompaninë e njohur në fushën e lotarive dhe basteve sportive “Bet Plus”. Nga të dhënat që ofron ekstrakti i regjistrit tregtar të saj, rezulton se 45 për qind të aksioneve të kësaj kompanie i zotëron pikërisht 35 vjeçari Angelo Prudentino. Aktualisht kompania është e pezulluar. Në shkurt të 2010 janë regjistruar kompanitë “Betting System Albania” ku Angelo Prudentino zotëron 80 për qind të aksioneve si“Cazino Italia” ku zotëron 50 për qind të aksioneve.

Investigimi i gazetarit Tedi Blushi i botuar sot në "Gazeta Shqiptare",  zbulon se pikërisht mbesa e kryeministrit Berisha, (vajza e motrës) Shpresa Brecani figuron të ketë qenë eksperte kontabël në kompaninë e njohur në fushën e lotarive dhe basteve sportive “Bet Plus”.

Motra e Majlinda Bregut, biznes me Prudentinon

Aktiviteti i biznesit në Shqipëri i Albino e Angelo Prudentino, dy prej kokave të “Sacra Corona Unita” përfshin lidhje me njerëz të fuqishëm.

"Gazeta Shqiptare" vazhdon sot publikimin e investigimeve mbi aktivitetin e familjes Prudentino dhe zbulon se e motra e ministres së Majlinda Bregut, Ornela Bregu dhe bashkëshorti i saj Ervis Gjeçaj figurojnë të jenë bashkëpunëtorë të Angelo Prudentinos ( djali i Albinos) në një prej kompanive të tij.

Në kryeartikullin e sotëm me titull “Motra e ministres, ortake e mafiozit” zbulohet se “32-vjeçarja Bregu, një show-girl e njohur e spektakleve shqiptare, është anëtare e Këshillit Mbikëqyrës e kompanisë “Betting System Albania”.

Në të njëjtën kompani bashkëshorti i saj, Ervis Gjeçaj mban dy funksione: përfaqësues ligjor dhe bashkëpronar me 20% të aksioneve. 80% e aksioneve të “Betting System Albania” i përkasin bosit të “Sacra Corona Unita”.



“Betting System Albania” u themelua me 12 shkurt 2010 dhe figuron “aktive” në Qendrën Kombëtare të Regjistrimit. Ajo ka një veprimtari të gjerë që përfshin bingon, llotaritë, lojërat elektronike, llotot sportive, kazinotë etj.

Në Qendrën Kombëtare të Regjistrimit figurojnë të regjistruara në emër të familjes Prudentino dhe 2 kompani të tjera bastesh “Bet plus” dhe “Casino Italia”.

59 vjecari Albino Prudentino u arrestua dy ditë më parë në Vlorë për llogari të drejtësisë italiane pasi gjykata e Leçes kishte lëshuar urdhrin e arrestit për veprat “Bashkëpunim kriminal të tipit mafioz”, “Trafik droge”, “Grabitje në rrethana rënduese."

Emri i Shpresa Breçanit u bë i njohur për opinionin public sepse nga hetimet rezulton se ka punuar dhe si eksperte kontabël e dy kompanive të tij, të biznesmenit serbo-boshnjak, Damir Fazlliç si dhe kishte audituar pasqyrat financiare të viteve 2006-2007 të ndërmarrjes “MEICO” dhe të Uzinës së Poliçanit.

G. Tedi Blushi, Ballkanwe.com

Për TY, pa TY

Nuk mund të jem i sinqertë çdo çast me ty. Më vjen keq, jo shumë, por kjo është zgjedhja ime. Druaj, se duke qenë më tepër transparent, do të humbisje shpejt interesin tim, mua... Gjithçka, prej meje sheh, mbahet e ngrihet vetëm mbi dy trarë: "Dashurinë dhe Paqen".

Do të të mërzitej shpejt një njeri kaq i thjeshtë, kaq i drejtë dhe përherë me një arsye, për gjithçka  bën. Ja pse nuk duhet të mërzitesh e përkundrazi duhet të më falenderosh, për çdo gënjeshtër që të kam thënë, për çdo të vërtetë që kam zbukuruar apo që nuk t'a kam rrëfyer. Për çdo buzëqeshje të pafajshme që kam fshehur nën buzë e për çdo hije trishtimi që t'a kam fshehur nën sy. Nën ata sytë tradhëtarë, që edhe pse jo gjithçka arrijnë ta shohin, asgjë nuk kanë mësuar të fshehin...Më beso dhe në mos qofsha i sinqertë. Je ti njeriu, që fati dhe arsyeja ime , ranë në pakt të të zgjedhin si bashkëudhëtare në këtë jetë.

Je mik që ndan shqetësimet me mua, je motër që përkujdesesh për garderobën time, je mama që përkujdesesh për shëndetin tim, je vogëlushja ime që më rrëmben përkëdheljet që kurrë nuk kam mundur të marr. Si një fëmijë më bën të qesh ndërsa jam i nxehur...

Je femra më e nxehtë e planetit, pasionante, romantike. Je e dashura, por dhe dashnorja ime, me të cilën të tradhëtoj. Je zjarr, oksigjen, muzë, satelit, forcë e dobësi, arsye e ndjenjë, paqe dhe kaos e gjithçka mbetet... përsëri je ti.

Je natyrë e palodhshme dyshuese. Urren kontrrollin, por lufton për sigurinë. Je ti e gatshme për të dhënë edhe jetën, për të më treguar sa fort e çmendur dashuron. I sinqertë, apo mashtrues, jam unë ai me të cilin nuk ëndërrove kurrë të jetosh, por si në ëndrra po jeton...

Mendjemadh?!

Sigurisht. Si mund të jesh tjetër në praninë tënde?! Kush do ishte ai mashkull që mendjemadh nuk do të ish...?

Ah, dola përsëri tek ky ish-i, kësaj rradhe sërish padashur. Ti nuk ke asnjë arsye për të qenë xheloze ndaj saj, ndaj tyre. Ato lidhje nuk kanë qenë asgjë tjetër, veçse një seks i tërbuar kafshëror 6 në 24 orë. Mos i var turinjtë ashtu. Bëj shpeshherë shaka me dhimbjen tënde.

Bashkë vërtetë nuk gdhijmë çdo natë, por çdo mëngjes zgjohemi pranë njëri-tjetrit. Flokët e tua në gojën time e gjoksi im si jastëku yt. Sa bukur është tek të shoh që fle. Dua të besoj dhe ta shoh veten si dëshmitarin më solemn dhe shkaktarin kryesor të qetësisë tënde.

Ti qenie femërore, egoiste në ekstrem. Sa më tepër ndjehesh mirë, ngrohtë dhe e sigurt pranë meje, aq më tëpër e refuzon me histerizëm, që këtë ndjesi ta përjetojë një tjetër femër , por e di, e di. Në këtë pikë, dashuria i shndërron të gjithë njerëzit njësoj.

Ti xheloze kronike, që në çdo kronikë do krijosh përherë një arsye për të justifikuar vetvehten. Ti princeshë e një skllavi dhe ti skllavja më e lirë, njeriu më i shtrenjtë për mua.

Ishe pranë në çastet më të vështira për mua, atëherë kur shokët e mi ishin të zënë me punë, atëherë kur miqtë premtonin e harronin...Besove tek unë dhe nuk dyshove për asnjë çast. S''mund ta lije gomarin në baltë, ai gomar kishte qenë më parë fajkua.

Të dy bashkë kemi pikturuar qiellin pa re, kemi shkelur gjethet e vjeshtës, kemi mbledhur dhe ruajtur gurë nga gjithë bregdeti shqiptar, kemi mbjellë dhe zhgarravitur pemën tonë, kemi shprehur çmendurinë në shkollë, në rrugë, në spital, në banjo lokalesh, në majë të piramidës...

Bashkë mund ti rezistonim çdo tufani!

Njëri katoda e tjetri anoda, njëri protoni e tjetri bërthama, njëri e kuqja e tjetri gjaku, njëri frymëmarrja dhe tjetri mushkëria.

Je ende pranë, kudo që të jesh.

Bota është shumë e vogël dhe e pafuqishme për të mbajtur larg, dy njerëz si ne...

Shkroi: Stop Injorancës http://www.facebook.com/NdalPaditurise2

Tekstet mësimore serbe, plot me urrejtje antishqiptare

Prishtinë – Tekstet e shkollave serbe në Kosovë bien ndesh me Kushtetutën e vendit, flasin njëanshëm për historinë e Ballkanit, dhe nuk promovojnë paqen dhe tolerancën.

Raporti është hartuar nga një Komision i pavarur, dhe do të merret nga Ministria e Arsimit si bazë për harmonizimin e teksteve mësimore me Kushtetutën dhe Planin e Ahtisarit.

"Problemi më i madh i arsimimit në komunitetin serb në Kosovë është i lidhur me tekstet mësimore të historisë. Në këto tekste nuk ka asnjë shenjë të historisë së popullit shqiptar. Librat e historisë për të gjitha klasat e shkollës fillore janë në kundërshtim me parimet e barazisë etnike e fetare si dhe të tolerancës", thuhet në raport.

"Librat e historisë janë me plot tekste, të cilat serbët dhe shqiptarët i paraqesin në pozitën e xhelatit dhe të viktimës, që direkt inkurajojnë konflikt ndëretnik", tha Radivoje Mançiq, kryetar i Komisionit të pavarur.

Ai theksoi se në këto libra të historisë shkruhet se shqiptarët kanë kryer "gjenocid" ndaj popullit serb, duke e bërë këtë me qëllim që t'i largojnë serbët nga Kosova. Shqiptarët përshkruhen si plaçkitës të kishave, ndërsa në të vetmin vend ku përmenden ilirët, ata quhen "grabitqarë".

"Ky komision nuk i mbështet këto. Ne kemi rekomanduar që këto tekste të lihen anash, derisa nuk shkruhen të rejat. Komisioni konsideron se duhet shkruar libra të rinj, ku të gjitha kulturat dhe komunitetet do të paraqiteshin në mënyrë adekuate, në frymë të paqes, bashkëjetesës dhe së ardhmes evropiane të Ballkanit", theksoi Mançiq në një konferencë për gazetarë, të organizuar nga Ministria e Arsimit.

Rekomandimet e Komisionit të pavarur për rishikimin e programeve mësimore në shkollat serbe do të shërbejnë për Ministrinë e Arsimit si bazë për krijimin e një kurrikulumi për nxënësit serbë.

G. Start

Mbesa e Berishës, eksperte kontabël e Prudentinos

Albino Prudentino, njëri prej drejtuesve kryesorë të organizatës kriminale mafioze “Sacra Corona Unita”, prej kohësh ishte vendosur në Shqipëri ku kishte shtrirë dhe aktivitetin e tij tregtar. 59 vjecari i cili u arrestua dje në Vlorë për llogari të drejtësisë italiane kishte themeluar tre kompani në fushën e basteve dhe kazinove

“Gazeta Shqiptare”, në kuadër të investigimit mbi aktivitetin e Prudentinos në Shqipëri, zbulon se 3 kompani bastesh figurojnë të regjistruara në Qendrën Kombëtare të Regjistrimit në emër të djalit të tij Angelo Prudentino.

Bëhet fjalë për kompaninë e njohur në fushën e lotarive dhe basteve sportive “Bet Plus”. Nga të dhënat që ofron ekstrakti i regjistrit tregtar të saj, rezulton se 45 për qind të aksioneve të kësaj kompanie i zotëron pikërisht 35 vjeçari Angelo Prudentino. Aktualisht kompania është e pezulluar. Në shkurt të 2010 janë regjistruar kompanitë “Betting System Albania” ku Angelo Prudentino zotëron 80 për qind të aksioneve si“Cazino Italia” ku zotëron 50 për qind të aksioneve.

Investigimi i gazetarit Tedi Blushi i botuar sot në "Gazeta Shqiptare",  zbulon se pikërisht mbesa e kryeministrit Berisha, (vajza e motrës) Shpresa Brecani figuron të ketë qenë eksperte kontabël në kompaninë e njohur në fushën e lotarive dhe basteve sportive “Bet Plus”.

Motra e Majlinda Bregut, biznes me Prudentinon

Aktiviteti i biznesit në Shqipëri i Albino e Angelo Prudentino, dy prej kokave të “Sacra Corona Unita” përfshin lidhje me njerëz të fuqishëm.

"Gazeta Shqiptare" vazhdon sot publikimin e investigimeve mbi aktivitetin e familjes Prudentino dhe zbulon se e motra e ministres së Majlinda Bregut, Ornela Bregu dhe bashkëshorti i saj Ervis Gjeçaj figurojnë të jenë bashkëpunëtorë të Angelo Prudentinos ( djali i Albinos) në një prej kompanive të tij.

Në kryeartikullin e sotëm me titull “Motra e ministres, ortake e mafiozit” zbulohet se “32-vjeçarja Bregu, një show-girl e njohur e spektakleve shqiptare, është anëtare e Këshillit Mbikëqyrës e kompanisë “Betting System Albania”.

Në të njëjtën kompani bashkëshorti i saj, Ervis Gjeçaj mban dy funksione: përfaqësues ligjor dhe bashkëpronar me 20% të aksioneve. 80% e aksioneve të “Betting System Albania” i përkasin bosit të “Sacra Corona Unita”.



“Betting System Albania” u themelua me 12 shkurt 2010 dhe figuron “aktive” në Qendrën Kombëtare të Regjistrimit. Ajo ka një veprimtari të gjerë që përfshin bingon, llotaritë, lojërat elektronike, llotot sportive, kazinotë etj.

Në Qendrën Kombëtare të Regjistrimit figurojnë të regjistruara në emër të familjes Prudentino dhe 2 kompani të tjera bastesh “Bet plus” dhe “Casino Italia”.

59 vjecari Albino Prudentino u arrestua dy ditë më parë në Vlorë për llogari të drejtësisë italiane pasi gjykata e Leçes kishte lëshuar urdhrin e arrestit për veprat “Bashkëpunim kriminal të tipit mafioz”, “Trafik droge”, “Grabitje në rrethana rënduese."

Emri i Shpresa Breçanit u bë i njohur për opinionin public sepse nga hetimet rezulton se ka punuar dhe si eksperte kontabël e dy kompanive të tij, të biznesmenit serbo-boshnjak, Damir Fazlliç si dhe kishte audituar pasqyrat financiare të viteve 2006-2007 të ndërmarrjes “MEICO” dhe të Uzinës së Poliçanit.

G. Tedi Blushi, Ballkanweb.com

Mbreteresha

Të kam quajtur mbretëreshë.
Ato janë me të gjata se ti, më të gjata,
Ato janë më të pastra se ti, më të pastra.
Ato janë me të dashura se ti, më të dashura.
Por ti je mbretëresha.

Kur ti shkon nëpër rrugë
Askush nuk të njeh.
Askush nuk ta sheh kurorën e kristaltë, askush s’sheh
Në qilimin prej floriri të kuq
Që ti shkel kur kalon,
Qilimin e paqënë.

Por kur ti shfaqesh
Gjithë lumenjtë dëgjohen
Në trupin tim, këmbanat
Tundin qiellin,
Dhe një himn mbush botën.

Vetëm ti dhe unë,
Vetëm ti dhe unë, e dashura ime,
Vëri veshin kësaj.


Pablo Neruda

Parazitizmi, injoranca, miq të pushtetit shtypës

Kemi vënë re, sa herë që denoncojmë një padrejtësi, një shtypje ndaj qytetarit, një nëpërkëmbje të të drejtave themelore të njeriut, ka një kategori njerëzish që nuk ngurojnë (madje as virtualisht), të shprehin mbështetjen dhe përkrahjen e tyre, për të gjitha këto padrejtësitë që përjetojmë, duke u përpjekur të justifikojnë dhe ti japin kuptim ekzistencës së tyre.

Përpiqen me çdo kusht të justifikojnë ekzistencën e korrupsionit, madje deri diku ta shfaqin si alternativën më të mirë të zhvillimit, si domosdoshmëri jetike. Madje edhe njerëzit që përfitojnë prej korrupsionit, shifra marramendëse, duke abuzuar me gjithçka dhe kudo, mundohen të na i shfaqin si fatkeqë dhe korrupsionin si një lypje moderne ekzistenciale.

Janë po këta njerëz që pushtetin dhe të mirat që burojnë prej tij, i shohin si një pronë personale e të trashëgueshme, prej së cilës ata janë të përzgjedhurit e fatit për të na sunduar e shtypur në jetë të jetëve. Këta njerëz vegjetojnë dhe ekzistenca e tyre pothuajse nuk ndjehet fare, po njësoj si ekzistenca e një paraziti, që njëtrajtësisht të pi gjakun dhe nuk shkulet nga plaga, derisa të të mbarojnë të gjitha forcat.

Këta krimba parazitarë  zgjohen nga gjumi dhe ekzistenca e tyre ndjehet , pikërisht kur viktima e tyre nis të reagojë, të kuptojë, të kundërshtojë një padrejtësi.

Ata janë të gatshëm për të demoralizuar dhe mpirë çdo tentativë reagimi. Dalin prej hiçit dhe si përbindsha të tërbuar për të ruajtur parazitizmin e tyre, përdorin çdo mënyrë të imagjinueshme apo jo, vetëm për të arritur qëllimin e tyre: "neutralizimin e çdo reagimi".

Ata i duan njerëz të përhumbur, i duan njerëzit viktima e fatkeqë. Për ata ka rëndësi themelore që parazitimi i tyre të mos rrezikohet e të mos gjykohet. Po ashtu si krimbat parazitues, ata janë me mijëra dhe shumohen fare lehtë. Janë të aftë ti përshtaten çdo sistemi të mundshëm, duke ruajtur pozicionin e tyre parazitar, si një funksion i domosdoshëm në shoqëri njerëzore.

Ngulen në pikat më kyçe të sistemeve dhe zakonisht i gjen si nyje ndërlidhëse kudo ku ka shkëmbim të mirash materiale.

Por këta parazitarë malinjë ndahen në dy grupe themelore:

- Ata që përfitojnë drejtëpëdrejtë nga rrëmuja dhe mungesa e rregullit
- Ata, që nuk përfitojnë asgjë nga kaosi, por kanë zënë rradhën për të zëvendësuar parazitët veteranë.

Tek kjo kategoria e dytë, një pjesë të madhe e zënë injorantët, të cilët as nuk përfitojnë asgjë prej kaosit, por as nuk kuptojnë se cili është interesi i tyre. Gjithashtu nuk kuptojnë se çfarë duhet bërë dhe pse duhet bërë.

Këta lloj krimbash quhen vemje dhe pse janë më të vegjël e pa peshë, dallohen për nga numri i madh i përhapjes së tyre. Rrijnë gjithmonë pranë njëri-tjetrit. Ata urrejnë ndryshimin. Çdo ndryshim për ta është i pamundur dhe pa arsye. Për ta rruga e vetme dhe më e drejtë për t'u ndjekur është indiferenca dhe lëvizja e paorientuar. Vemjet e kësaj kategorie kanë frikë çdo organizim dhe organizëm. Injoranca që i karakterizon, ka arritur një stad pjekjeje dhe u është skalitur në karakter si virtyt, që prodhon realitet dhe argumente të panumërta. Ata nuk besojnë në asgjë dhe nuk shpresojnë në asgjë. Nuk janë kurrë të palumtur, sepse realiteti për ta është një film me skenar të mirëpërcaktuar, të cilin në rolin e spektatorit mbeten vetëm ta duartrokasin.

Injorojnë çdo tentativë për ndërgjegjësim dhe reagojnë ashpër, me ironi, tallje, përbuzje ndaj nismave të të tjerëve. Këto lloj vemjesh, specialitet të tyre kanë pikërisht shuarjen e çdo mendimi pozitiv, çdo shprese për ndryshim, çdo tentative për bashkim.
Me akuza e supozime nga më qesharaket, infektojnë përmes fjalëve dhe qëndrimeve të tyre edhe më të palëkundurit. Arrijnë të bëjnë të na duket normale çdo vjedhje, çdo abuzim postim, çdo shkelje, çdo tallje, çdo paturpësi. Depërtojnë pikërisht tek cipa e moralit, për t'u ushqyer më të, sa edhe familjes më të varfër, ku televizori duket një luks i një epoke të së ardhmes, askujt nuk i bën përshtypje që politikanët akuzojnë njëri-tjetrin me shifra miliona eurosh, ashtu si delet në vathë akuzojnë njëra-tjetrën për numrin e pleshtave.

Disa prej shprehjeve më karakteristike të tyre janë: S'bëhet Shqipëria me shqiptarë, nuk kemi për të ndryshuar kurrë, rracë muti, korrupsion dhe krim ka edhe në Amerikë, jetohet më mirë me alkool dhe me duhan, mjekët, arsimtarët, policët, eprorët, doganierët, gjyqtarët etj duhet të marrin rrushfet se kanë paga të ulta. Duhet korrupsioni informaliteti, anarkia.

Sa më shumë vemjet e krimbat të shtohen në një shoqëri, aq më tepër ajo shoqëri do të humbë moralin e saj, besimin, shpresën, reagimin dhe natyrshëm edhe qëllimin e saj.

Fundi i kësaj shoqërie, është si i një fruti të mbipopulluar nga krimbat.

 Shkroi: Stop Injorancës http://www.facebook.com/NdalPaditurise2

Burrnesha apo liburnesha...?

Para disa kohësh këtu poshtë pallatit tim u degjuan disa krisma pistolete. Nga dritarja më vonë pashë që kishin ardhur shumë forca policie për të shoqëruar viktimen në morgun e spitalit, ndërsa vrasësi ishte larguar. Atë natë ndodhi një histori si qindra të tjera më parë, po atë natë u vra për arsye banale një djalë i ri me moshë 25 vjeçare. Shkaku u vrasjes na qënka një vajzë e cila nuk pati aftësinë e ndoshta as mundësinë për ta motivuar djalin që të fejoheshin e të krijonin një familje të re. Kështu, vajza e lenduar në sedër dhe në interes ka vajtur në shtëpi dhe i është ankuar vëllait të sajë i cili ka gjetur një pistoletë dhe më pas e ka ftuar djalin për një kafe ku dhe e ka vrarë.

Mund të thotë ndonjëri se të tilla ngjarje ndodhin në të gjithë botën, unë them që ai ndonjëri gabohet rendë; në botën e qytetëruar askush nuk ta merr jetën me një shkak të tillë.

Me duket absurditet që të pretendojmë se ruajmë nderin e kësaj bote me këtë model që i përket një periudhe të largët historike të cilën bota e ka hedhur tutje me neveri nepërmjet ndryshimeve të thella kulturore, urbane dhe administrative. Burri i dashuri apo i fejuari, duhet të motivohet dhe të meritohet. Ndodh krejt ndryshe tek gratë dhe vajzat e pa arsimuara të cilat mëndojnë se mashkulli duhet të zgjidhet njëlloj si në kohën e kanunit, se mashkulli duhet të grabitet dhe të mbahet me presion e me dhunë, apo të lidhet peng pas një puthje apo joshje seksuale, apo të poshtërohet për shkak të shuarjes së epshit apo të mbahet i mbyllur "nën fustan" apo të dhunohet për tu lidhur nga "zakoni" dhe zinxhiret e familjes dhe tradites fshatare nga vijnë këto femra burrnesha a liburnesha që dinë të mbjellin vdekje, urrejtje, vrasje dhe hasmëri.


Pak kohë më parë, në një fshat të Matit ndodhi një vrasje tjetër, përseri u tha se një vajzë vrau të dashurin e sajë duke zbrazur mbi të mbi 20 plumba. Është berë e zakonshme të degjosh për gra dhe vajza të pa arsimuara që vrasin, mashtrojnë, kurvërojnë, pendohën, ngatërrojnë, përgojojnë, xhelozojnë e që në fakt dëshmojnë majën e një ajzbergu që për fat të keq askush nuk ka deshirë ta shikojë e ta pranojë, ndonëse ka ardhur koha për të reflektuar e për të përpunuar politika dhe strategji kombëtare për edukimin dhe lartësimin kulturor e moral të shoqërisë dhe elementit shoqëror femër në veçanti.

Liburnët kanë qenë njëri nga 12 fiset e famshme Ilire të njohur për anijet e tyre të lundrimit dhe për shkallën e lartë të degjenerimit dhe marrdhenjeve seksuale në grup.  (Liburn, le burrin?) S.I.

Në atë kohë (sipas Fallmajerit dhe historjanëve të tjerë) gratë liburne shkonin me shumë burra, lindnin fëmijet dhe kur ata bëheshin 10 vjeç u jepej emri i babait duke u bazuar në ngjashmërin e tipareve të fytyres së fëmijës me ndonjërin nga burrat që kishte shkuar me liburneshën e cila drejtonte jetën me forcën dhe ligjet e jetes primitive të asaj kohe. Gratë liburne pinin njëlloj si burrat, sundonin burrat, bënin duel me shpata dhe vrisnin me gjakftoftësi të lartë. Liburnet kanë levizur shumë nepër Shqipëri, dihet mirë fakti se si ata i sulmuan duke i spostuar Taulantet deri në Desarti. Liburnet dhe disa norma të jetës së tyre mbeten të theksuara pothuajse në të gjitha rajonet e vendit tone.
Ndërsa ajo që ndodhi në shekujt e 13-19 ishte një thellim i mëtejshëm i "liburnisë", izolimit dhe injorancës për shkak se vëndi u stopua nga një model që në thelb ishte një vetëkontroll spontan ku rrugaçëria, forca e shpatës, kusaria, hajnia dhe kurvëria ishin rregullatoret e dhimbshëm të jetës shoqërore shqiptare, e cila ngeli shumë larg nga rrjedha dhe prirjet e qytetërimit rajonal dhe botëror.

Vitin e kaluar u njohëm nepërmjet mediave me mënyrën se si një grua nga fshati Vidohovë i Korçes kishte vrarë me gjakftoftësi një djalë 7 vjeçar dhe e kishte fshehur kufomen e tijë në fundin e një pusi uji vetëm për tu hakmarrë ndaj xhaxhait të djalit i cili (sipas mediave) nuk pranonte me ruajt më gjatë një lidhje jashtë martesore me këtë grua "liburneshë" nga Vidohova.
Edhe gjatë kësaj pranvere, fshati Vidohovë u trondit përsëri nga një vrasje, tragjedi e rendë ku mbetën të vdekur 3 vëllezër me mbiemrin Mulliri. U tha se vrasja u krye për shkak se gruaja e vrasësit kishte lidhje jashtëmartesore me njërin prej këtyre vëllezërve Kujtoj se në vitin 1990 në fshatin Patin të Matit një grua e pa arsimuar vrau burrin e saj që ishte një djalë i vetëm, më pas e coptoi trupin e kufomes me sopatë dhe e groposi në guret e përroit të fshatit. E kam përjetuar me dhimbje këtë ngjarje dhe ngjarje të tjera akoma edhe më të llahtarshme.
Kjo është vazhdimësi e rrezikshme që buron nga e kaluara e largët historike, rilind dhe mbijeton nga injoranca e femrave të cilat në pjesën më të madhe të rasteve janë sundimtare, përfituese të rendomta por edhe viktima të këtij realiteti. Krejt ndryshe shkruhet dhe trumbetohet në media ku lexojmë dhe degjojmë fjalë dhe lavde pa fund për kodin e nderit, karakterin e fortë, ndershmërin, besnikërin, mikpritjën, bujarinë etj. Kemi degjuar dhe njohur institucione të tilla si kumbara apo byrazeri, janë një mal me pisllek, genjeshtra dhe pabesi.
Kam degjuar e njohur shumë raste kur nënat nga injoranca e tyre e thellë kanë vrarë deri edhe fëmijën e tyre sepse ai (fëmija i pafajshem) i ka parë duke bërë seks me të dashurin.
E theksoj se në kushtet e jetës së varfër e të izoluar, për fat të keq ky 'dashnori' gjithnjë ka qenë njeri shumë i afërt e i besuar i gjakut dhe i familjes. Ndërsa institucioni i 'byrazerit' është një mal tjetër me pisllek e pabesi, një perde imagjinare për të mbuluar dhe ligjeruar në një farë mënyre atë pjesë të trashegimisë që na vjen deri në ditët e sotme nga kohët e largëta të jetës primitive apo jetës në kope
Nën këto pëlhura imagjinare që vetë populli i ka endur nga padija dhe izolimi, fshihet një oqean me ngatërresa, një shkollë e stërholluar kurvërie e pabesie, një kombinat që prodhon dyftyrësi dhe prostitucion. Shqipëria është vëndi ku prostitucioni dhe shtepit publike janë të ndaluara me ligj, megjithatë ka ardhur koha që të ndryshojmë realitetin e krijuar nga sjellja sipas modelit të strucit, ka ardhur koha që të pranojmë se Shqipëria ka një nivel shumë të lartë vulgariteti dhe prostitucioni, nivel që kërkon masa dhe reforma të thella shoqërore dhe administrative.

Të gjithë vuajnë nga pasojat, sëmundjet e pasherueshme, vrasjet dhe ngatëresat sociale që lindin nga prostitucioni, por askush nuk flet, askush nuk denoncon.
Për fat të keq heshtja fillon që nga zyrtaret dhe agjentet e policisë dhe sigurisë të cilet në shumë raste janë edhe përfituesit e rendomtë nga kjo kolërë e shtrirë horizontalisht dhe vertikalish në të gjithë shoqërinë. Një pjesë e madhe e grave dhe vajzave shqiptare janë pjesa më e pa arsimuar dhe më e pa kualifikuar e shoqërisë; janë pjesa më e goditur nga papunësia. Sistemi komunist, diktatorial punoi mjaft në drejtim të përmirësimit të këtij realiteti dhe imazhi, por krahas arritjeve pati dhe deformime. Pati veprime konkrete në drejtim të shkollimit të grave dhe vajzave, linden martesat mbi baza dashurie dhe tërheqje reciproke, pati një përfaqësim më të mirë të gruas në të gjitha nivelet e pushtetit etj
Me forcën e jashtëzakonshme të ligjit u hoqën institucionet inekzistente të kumbares, ndrikulles, byrazerit etj, u arrit që "liburninë" ta sundonte sadopak ligji. Por krahas zhvillimeve dhe arritjeve pozitive, ndodhën edhe shtrembërime të tilla ku femra shqiptare hipërbolizohej duke e deformuar rrolin dhe funksionin e saj. Kështu që gruaja që duhet të rrezatonte mirësi, kulturë, sherbesë, edukatë për fëmijet, bashkëshortin dhe shoqërin u kthye në një figurë që ngjasonte me një makinë të hekurt që punonte në arë me korrë grurin apo punonte në fabrikë me dy turne, ndërsa për jetën bashkëshortore dhe edukimin e fëmijëve... e dinte partia.
Kudo në ekspozitat e asaj kohe, shikoje gra të veshura me kombinoshe, me fytyra të vrejtura e të deformuara nga muskujt, gra me drapër e me pushkë në dorë, gra që sterviteshin mbi tanke, gra që flisnin me ton të lartë urdhërues para forumeve dhe turmave të puntorve dhe burrave kokë të ulur Madje në atë kohë u krijua edhe një kengë e cila u kthye në një hit që transmetohej 24 herë rresht nepërmjet valëve të radio Tiranës ku thuhej: "Porsi burrat i ke gratë....Syrin pishë zemrën barot etj".

Grave nuk ju shkon parmenda, shpata as pushka, gruaja nuk është si burri, po të ishte kështu atëherë nuk do kishte familje as shoqëri të ndërtuar sipas këtij modeli të familjes që ka sot bota. Askujt si duhet "syri pishë i gruas", zemra e gruas, e nënës apo motres lipset të jetë e butë, burim dashurie e mirësie, askujt nuk i duhet një zemër e mbushur me barot dhe eksploziv, as me dhunë, urrejtje, egoizëm e zhelozi.. Megjithë arritjet që u shenuan gjatë 45 viteve të diktatures, pasojat e injorancës dhe izolimit shekullor, genet reçesiv të kurvërisë trupore dhe shpirtërore mbijetuan mrekullisht për të shpërthyer llahtarshëm pas vitit 1990 dhe për të treguar se sa e fortë është tradita dhe trashegimia që vjen nga kohët e largëta primitive
Trashegimia nuk mund të ndryshoj as për 50 vjet as për 100 vjet, prirje dhe zakone primitive janë ruajtur për shkak të jetës së varfër, jetes së izoluar e të fragmentuar rurale që ka berë populli ynë për shekuj me rradhë. Përgjegjëse për edukimin e fëmijëve dhe qytetarve të mirë në radhë të parë është nëna, janë gratë dhe vajzat që do të bëhen nëna në të ardhmën.
Gratë e paditura edukojnë dhe trashegojnë tek fëmijet dhe brezat e ardhshëm zakonet e jetës primitive, edukojnë dhe mbjellin zakonet e jetes së fragmentuar, nivelin dhe format e ulëta të organizimit shoqëror në kope, fise, bajraqe, feude etj.

Për fat të keq konstatojmë se tek pjesa më e madhe e grave dhe vajzave tona mungon modestia, sherbesa, thjeshtësia, deshira për të lexuar, është shqetësues mentaliteti i krijuar dhe i stimuluar në vite se çdo problem mund të zgjidhet me trup dhe gjoks përjashta, me tarafin e babait apo burrit, apo me muskujt dhe armët e dashnorëve etj. Mendoj se nuk mund të ecet më tutje duke heshtur e duke u vetëmburrur, shteti dhe shoqëria shqiptare duhet të gjejnë mekanizmat e duhura për ngritjen e nivelit kulturor, arsimor e shoqëror të grave dhe vajzave shqiptare.

Ju kujtoj se bota është berë më e qetë, me e pastër dhe më e zhvilluar duke investuar për zhvillimin e intelektit dhe personalitetit. Shqiperia ka nevojë më tepër se kurrë për qytetarë dhe qytetari. Dhe të mos harrojmë se qytetaret e mire mund të rriten dhe edukohen vetem nga nënat e arsimuara e të kulturuara.
Dr. Lush Susaj, G. Shekulli