Një histori e rrallë vjen ekskluzivisht nga portali Shqipmedia, një lajm që nuk e keni ditur, e ajo është se diktatori libian sundimtari i Libisë që këto ditë është top temë e mediave botërore, është dhëndër shqiptarë respektivisht Gadafi është i martuar me një vajzë shqiptare.
Kush është Safija, gruaja e Gadafit, nga e ka prejardhjen, si ishte fëmijërija e saj, si u njoftua me Gadafin, stafi i portalit, dje qëndroi në fshatin Poroj të Tetovës për tu njohur me këtë histori interesante.
Bashkëbiseduesi ynë ishte Abdylselam Emini ish-arsimtar i shkollës së fshatit i cili na rëfeu të gjithë këtë storie interesante. Njëherit Abdylselam Emini është miku i afërt Jonuzit babait të gruas së Gadafit, gruaja e Abdylselamit njëkohësisht është edhe vajza e axhës se Safijes.
Siç rrëfeu bashkëbiseduesi ynë, kjo histori është pak e ndërlikuar, por është 100% e vërtetë dhe aty nuk ka dyshim. Sipas tij, Safija është vajza e Jonuz Baftjarit ( Jonuzit ) i lindur në fshatin Poroj të Tetovës i cili si pjesmarës në luftën e dytë botërore pas saj është shpërngulur në Beograd dhe ka banuar në lagjen Rakovica. Në këtë lagje hap edhe një gjelltore dhe si një ish partizan dhe tregtar Jonuzi ka gëzuar një autoritet të madh në lagjen Rakovic. Aty njihet me nënën e Safijës me të cilën martohet dhe bën dy fëmijë, Ismetin dhe Safijen e cila më vonë do të bëhet gruaja e sundimtarit të Libisë Moamar Gadafit. Por çka ndodh më tutje ?
Sipas, Eminit kur Safija ka patur vetëm 6 vjet babi i saj Jonuzi burgoset për tregti të palejuar me ar dhe vuan dënimin prej 6.5 vite. Ndërkohë duke qenë në burg vdes gruaja nëna e Safijes dhe mbikqyrjen e fëmijëve e merr përsipër një komshije e afërt me familjen e Jonuzit. Pas daljes nga burgu Jonuzi njoftohet me një grua serbe tjetër dhe vendos të martohet me të më një kusht të vënë nga serbja: Të harrojë fëmijët Ismetin dhe Safijen të cilën me zemër të thyer e pranon dhe vendos të largohen nga lagja Rakovica dhe të bashkëjetojnë në një lagjen Novi Beograd. Jonuzi vendos që banesën e vjetër të ja falë komshijes e cila do të marrë përsipër të rrit Safijen dhe Ismetin.
Fëmijëria dhe rinia e dy fëmijëve të Jonuzit ka qenë e vështirë për ta, ata kanë qenë të revoltuar me ate hap të ndërmarë nga babai i tyre e sidomos Safija qe nuk ka dashur të takohet me të por jo edhe vëllau i saj Ismeti i cili me kalimin e viteve fillon të komunikojë me babain e tij , fillon të mësoje gjuhën shqipe dhe të punojë tek familjarët dhe bashkëfshatarët e Jonuzit nga Poroji i Tetovës të cilët kanë punuar në Beograd. Safija nuk e ka ditur gjuhën shqipe të flas mirë, ndonjherë ka rastis të takojë mixhën e saj ( vëllaun e Januzit ) i cili poashtu ka punuar në Beograd me të cilën kanë biseduar serbisht për shkak të komunikimit të vështirë të Safijes në gjuhën shqiptare dhe ky i fundit ka qeras atë më molla dhe sheqerka ndonjëhere edhe me para.
Pas disa vitesh, Safija do të rritet dhe do të fillojë të punojë në menzën për studentë të huaj në Beograd pikërisht në vendin e punës ku do të njoftojë burrin e saj Moamar Gadafin i cili ka studiuar në Beograd në atë kohë. Menza e studentëve të huaj, ka qenë vendi ku për herë të fundit kanë parë Safijen bashkëfshatarët e Jonuzit ndërsa më vonë humbin kontaktin edhe me Ismetin vëllaun e Safijes për të cilin supozohet se e ka marrë motra të jetojë tek ajo në Libi.
Pas një kohe të gjatë ( flasim për vitet e 80-ta ) bashkëbiseduesi yne AbdylSelam Emini dhe disa bashkëfshatar tjerët kanë marrë ndërrmarë iniciativë për të udhëtuar në Libi dhe të takojnë Safijen dhe Ismetin mirëpo duke marrë parasysh rregjimin e Gadafit i cili ka patur raporte shumë të mira me ish-Jugosllavinë pasi kjo e fundit nuk ka dashur asnjëhere të dihet botërisht se Gadafi është martuar me një shqiptare dhe kështu nuk kanë dashur të rrezikojnë jetën e tyre dhe aty ka përfunduar gjithçka.
Gjithashtu Abdylselam Emini rrëfen edhe një detaj interesant nga bashkëbiseda që ka patur ai me Jonuzin babin e Safijes i cili ka treguar se disa herë ka tentuar që të marrë çertifikatat e fëmijëve të vet në qarkun e Policisë në Beograd dhe për të njëjtat është refuzuar disa herë kurse pas insistimit të madhë që ka patur Jonuzi ai herën e fundit thirret në bisedë informative në Polici dhe aty merr kërcënime se do ti merren të gjitha benefecionet që ka gëzuar si partizan dhe do të dëbohet nga Jugosllavia e atëhershme nëse edhe një herë kërkon çertifikatat e lindjes së Safijes dhe Ismetit, përfundon këtu rrefimin bashkëbiseduesi ynë Emini.
Banorët e Porojit të ndarë në kundërshtarë dhe përkrahës të Gadafit pasi sipas këtyre të fundit miku duhet të përkrahet në kohët e vështira, shpresojnë të paktën Safija dhe Ismeti të vizitojnë vendlindjen e babit të tyre që nuk është në mesin e të gjallëve dhe të njihen me prejardhjen e tyre njëkohësisht familjen e tyre në Poroj pasi tek fëmijët e Safijes rrjedh edhe gjak shqiptari.
Sipas banorëve të fshatit Poroj lajmi për prejardhjen shqiptare të gruas së Gadafit është botuar viteve 80-të në gazetën e atëhershme të Kosovës "Zani i rinisë". Sot, Safija vazhdon të jetë akoma gruaja zyrtare e Gadafit me të cilin ka disa fëmijë.
Bota Sot
Bashkëbiseduesi ynë ishte Abdylselam Emini ish-arsimtar i shkollës së fshatit i cili na rëfeu të gjithë këtë storie interesante. Njëherit Abdylselam Emini është miku i afërt Jonuzit babait të gruas së Gadafit, gruaja e Abdylselamit njëkohësisht është edhe vajza e axhës se Safijes.
Sipas, Eminit kur Safija ka patur vetëm 6 vjet babi i saj Jonuzi burgoset për tregti të palejuar me ar dhe vuan dënimin prej 6.5 vite. Ndërkohë duke qenë në burg vdes gruaja nëna e Safijes dhe mbikqyrjen e fëmijëve e merr përsipër një komshije e afërt me familjen e Jonuzit. Pas daljes nga burgu Jonuzi njoftohet me një grua serbe tjetër dhe vendos të martohet me të më një kusht të vënë nga serbja: Të harrojë fëmijët Ismetin dhe Safijen të cilën me zemër të thyer e pranon dhe vendos të largohen nga lagja Rakovica dhe të bashkëjetojnë në një lagjen Novi Beograd. Jonuzi vendos që banesën e vjetër të ja falë komshijes e cila do të marrë përsipër të rrit Safijen dhe Ismetin.
Fëmijëria dhe rinia e dy fëmijëve të Jonuzit ka qenë e vështirë për ta, ata kanë qenë të revoltuar me ate hap të ndërmarë nga babai i tyre e sidomos Safija qe nuk ka dashur të takohet me të por jo edhe vëllau i saj Ismeti i cili me kalimin e viteve fillon të komunikojë me babain e tij , fillon të mësoje gjuhën shqipe dhe të punojë tek familjarët dhe bashkëfshatarët e Jonuzit nga Poroji i Tetovës të cilët kanë punuar në Beograd. Safija nuk e ka ditur gjuhën shqipe të flas mirë, ndonjherë ka rastis të takojë mixhën e saj ( vëllaun e Januzit ) i cili poashtu ka punuar në Beograd me të cilën kanë biseduar serbisht për shkak të komunikimit të vështirë të Safijes në gjuhën shqiptare dhe ky i fundit ka qeras atë më molla dhe sheqerka ndonjëhere edhe me para.
Pas disa vitesh, Safija do të rritet dhe do të fillojë të punojë në menzën për studentë të huaj në Beograd pikërisht në vendin e punës ku do të njoftojë burrin e saj Moamar Gadafin i cili ka studiuar në Beograd në atë kohë. Menza e studentëve të huaj, ka qenë vendi ku për herë të fundit kanë parë Safijen bashkëfshatarët e Jonuzit ndërsa më vonë humbin kontaktin edhe me Ismetin vëllaun e Safijes për të cilin supozohet se e ka marrë motra të jetojë tek ajo në Libi.
Pas një kohe të gjatë ( flasim për vitet e 80-ta ) bashkëbiseduesi yne AbdylSelam Emini dhe disa bashkëfshatar tjerët kanë marrë ndërrmarë iniciativë për të udhëtuar në Libi dhe të takojnë Safijen dhe Ismetin mirëpo duke marrë parasysh rregjimin e Gadafit i cili ka patur raporte shumë të mira me ish-Jugosllavinë pasi kjo e fundit nuk ka dashur asnjëhere të dihet botërisht se Gadafi është martuar me një shqiptare dhe kështu nuk kanë dashur të rrezikojnë jetën e tyre dhe aty ka përfunduar gjithçka.
Gjithashtu Abdylselam Emini rrëfen edhe një detaj interesant nga bashkëbiseda që ka patur ai me Jonuzin babin e Safijes i cili ka treguar se disa herë ka tentuar që të marrë çertifikatat e fëmijëve të vet në qarkun e Policisë në Beograd dhe për të njëjtat është refuzuar disa herë kurse pas insistimit të madhë që ka patur Jonuzi ai herën e fundit thirret në bisedë informative në Polici dhe aty merr kërcënime se do ti merren të gjitha benefecionet që ka gëzuar si partizan dhe do të dëbohet nga Jugosllavia e atëhershme nëse edhe një herë kërkon çertifikatat e lindjes së Safijes dhe Ismetit, përfundon këtu rrefimin bashkëbiseduesi ynë Emini.
Banorët e Porojit të ndarë në kundërshtarë dhe përkrahës të Gadafit pasi sipas këtyre të fundit miku duhet të përkrahet në kohët e vështira, shpresojnë të paktën Safija dhe Ismeti të vizitojnë vendlindjen e babit të tyre që nuk është në mesin e të gjallëve dhe të njihen me prejardhjen e tyre njëkohësisht familjen e tyre në Poroj pasi tek fëmijët e Safijes rrjedh edhe gjak shqiptari.
Bota Sot
1 comment:
shum interesant nuk e kena dit se edhe dhenderr i joni po mik me ta jena edhe mos me na pranue si shtet eshte turp per ta e meriton varrjen ne litar si SADAM HUSEJNI
Post a Comment