Më në fund zbardhet numri i shqiptarëve që kanë emigruar

Atë që nuk e kanë bërë kurrë autoritetet shqiptare, që presupozohet se duhet të kujdesen për ekzistencën dhe mbarëvajtjen e shtetasve shqiptarë nëpër botë, e ka bërë një organizatë ndërkombëtare e specializuar për analizimin e shifrave të ecurisë së emigracionit dhe lëvizjeve demografike në të gjithë botën.
“People Movin”, ka zbardhur për herë të parë shifrën e emigrantëve shqiptarë nëpër botë. Ata janë një milion e 438 mijë e 451 shtetas shqiptarë që gjenden si emigrantë nëpër botë.
Më poshtë gjeni tabelën e detajuar dhe grafikun e publikuar nga “People Movin”. Kurse këtu http://peoplemov.in/#f_AL gjeni hartën e detajuar se ku gjenden shqiptarët jashtë vendit.
Pjesa dërrmuese e emigrantëve gjenden në Greqi, rreth 680 mijë, më tej në Itali, mbi 520 mijë, në Maqedoni, rreth 91 mijë, në SHBA, 83 mijë e më pak në vende si Australia, 2600 vetë, etj.
“People Movin” ka publikuar se popullsia në vendin tonë është më pak se 3 milionë vetë, ekzaktësisht 2,986,952 njerëz.

Tabela:
Popullsia: 2,986,952

Emigrantë: 1,438,451

Greqi: 676,846

Itali: 522,647

Maqedoni: 91,128

SHBA: 83,018

Gjermani: 15,964

Kanada: 11,985

Turqi: 3,712

Britani: 3,065

Francë: 3,037

Australi: 2,628    Burimi: http://www.noa.al

Shqipëria njëmijë e një

Çështja është se kultura më e madhe mund të bashkëjetojë me një analfabetizëm të përhapur … Popuj si Suedia, që edhe pse dinë të lexojnë dhe të shkruajnë nga qytetari i parë (nënkupto mbreti) deri tek i fundit, prapë mbeteshin, e do të vazhdojnë të mbeten pa kulturë, barbarë të pashërueshëm.
Fakti është ky:
shqiptari, si përkufizim, është një njeri me kulturë, le të jetë një kulturë primitive, por ama është kulturë ….
Përballë shumë malësorëve, që firmosin me gishtin e madh të dorës të ngjyer me bojë, kam provuar një ndjenjë inferioriteti që s'ma ka ngjallur asnjë dykëmbësh i qytetëruar i perëndimit."

(Indro Montanelli, Libri : "Shqipëria njëmijë e një", botimi shqip, faqe 164)

Ia vlejti barra qeranë Z. Artur Zheji?

Vetëm e vetëm për të fituar "kredo" gazetareske e shikueshmëri në emisionin e tij të ri, 360 gradë në NEWS 24, Artur Zheji interviston dhe e shpërndan masivisht një palointervistë me një të rrjedhur nga trutë, i cili edhe pse me gjak shqiptar nuk humbi asnjë rast pa i sharë shqiptarët, pa trajtuar si lekcë flamurin e lashtë shqiptar, pa fyer simbolet kombëtare, ekzistencën e shtetit shqiptar, pa përvetësuar heroin legjendar Gjergj Kastrioti e pa mohuar historinë shqiptare të shkruar me gjak.

E të gjitha këto, në praninë indiferente të Z. A. Zheji, i cili i përngjante një gjallese pa gjak, një njeriu pa moral, pa intelekt e bagazh historik, pa atdhedashuri, pa profesionalizëm gazetaresk.

Cila është arsyeja pse publikut shqiptar i shërbehen idetë e një skizofreni si Kristo Papas, Z. Zheji?
Shkroi: Stop Injorancës !
Palointervista: http://www.balkanweb.com/kryesore/1/rrefehet-si-asnjehere-me-pare-perpara-artur-zhejit-ideologu-neonazist-i-agimit-te-arte-118343.html

Përrallat dhe morali i tyre

Kësulkuqja nuk e dëgjonte gjyshen, pinoku ishte gënjeshtar, Tarzani nuk vishte rroba, Borëbardha jetonte me 7 meshkuj, Hirushja lante e shplante gjithë ditën, Bukuroshja e fjetur u lidh me atë tipin se ishte i pasur, Johny Bravo ngacmonte çdo femër që i dilte para, Princesha puthte bretkosat, etj, etj...

Fillimisht e kisha marrë shumë me humor këtë batutë që lundronte gjithandej duke ironizuar fëmijët e sotëm nëpërmjet paradokseve të përrallave me të cilat ata rriten, por po shoh se qenka realisht një problem që nuk duhet kaluar me një dozë humori, kaq thjeshtë .
Padyshim që përrallat tek fëmijët kanë ndikim shumë të madh jo vetëm për t'iu stimuluar imagjinatën, por gjithashtu për ti përgatitur për jetën dhe për ti edukuar me një moral të shëndetshëm.

Por sa vend mund të mbetet për edukim ku në çdo përrallë ka një egërsirë që kërkon të të shqyejë, një shtrigë që bën gjithçfarë magjirash, apo një princ a princeshë të bukur dhe jo njerëz të zakonshëm të drejtë, të mirë e të pasur shpirtërisht?

Shkroi: Stop Injorancës !

Mesazhet private dhe Stop Injorancës

Duke parë statistikat e faqes, më kapën sytë diçka që më bëri vërtetë përshtypje.
Nga 26 dhjetori 2012 e deri në 22 janar 2013, 743 herë kanë hyrë në faqen tonë, nëpërmjet mesazheve private.

Kjo faqe dallohet për gjallërinë e saj, 3000 anëtarë janë aktivizuar në faqe këtë janar, nga 8000 anëtarë që janë të rregjistruar, por nuk ma priste mendja që një pjesë e madhe e aktivitetit kalonka përmes mesazheve private.

Në rast se ky komunitet virtual pashmangërisht kthehet edhe në një Big Brother virtual, kujdes... Vëllai i madh, ju vëzhgon!

Shkroi: Stop Injorancës !

Kahmos

Kahmos vazhdoj të shoh njerëz të përvuajtur

Nëpër rrugë, stacione, mejhane...kahmos.

Dua t'i përqafoj, t'ua puth duart me kallo,

Pse jo, t'ua mbaj unë thesin me halle..

Mëdyshem. Ndrydhem.

Kam frikë mos më injorojnë e më marrin për të çmendur.

Kështu dhembshuria ime merr trajtë hipokrite:

Vë syzet e errëta dhe qaj.. Qaj,

Aq sa edhe zëri përligjës i ndërgjegjes ungjillore

më vjen si fishkëllimë nga fundi i pusit.


Arti Lushi

Cilat janë shprehitë diskriminuese në shqip?

Kemi hasur jo shpesh reagime shumë të turbullta dhe nisur nga ky fakt mendojmë se është e arsyeshme të ritheksohet dhe të trajtohet ky nocion për të gjithë.
Më kujtohet para disa kohësh kur një grua u ofendua përse e quajta femër, pasi sipas saj ky ishte një term diskriminues.

Për të gjithë "puritanët virtualë", fjalët e shqipes të cilat kanë një konetacion negativ dhe e gjykojnë individin duke iu referuar sipërfaqësisht racës, ngjyrës, krahinës, idesë, fesë, kombësisë, gjinisë, pamjes fizike, sëmundjeve apo patologjive të ndryshme, trajtohen si raste diskriminimi.

Pra, në vend që ta quajmë dikë arixhi, mund ta quajmë cigan, në vend që të përdorim fjalën zezak, mundet fare mirë ta quajmë njeri me ngjyrë. Në vend se ta quajmë malok, mund ta quajmë malësor, apo në vend që ta quajmë islamik, mund ta quajmë musliman, në vend që ta quajmë dikë fashist, mund ta quajmë i djathtë ekstrem, në vend që ta quajmë dikë breshkë, mund ta quajmë thjeshtë italian. Apo në vend të pederast, mund të përdorim shprehjen homoseksual.

Apo në vend që ta quajmë dikë gagaç, qorr, gungaç, topall, budall, mundet fare mirë ti thërrasim analogisht sipas sëmundjes e cila i ka prekur.

Shkroi: Stop Injorancës !

Krijimi i stereotipit shqiptar

Një 59 vjeçar italian, Raffaele Vorrano, ka vrarë me 4 plumba gruan e tij shqiptare, 47 vjeçaren Donika Xhafa dhe vrasja dyshohet të jetë kryer për motive xhelozie.

Tani dua t'iu shoh të gjithëve në kor të shkruani:

a.) Itali hesapi.
b.) Nuk bëhet Italia me italianë.
c.) Ç'të bësh, jetojmë në Itali?!
d.) S'ka shtet prandaj.
e.) Meshkujt italianë janë kafshë që s'kanë pikën e respektit ndaj gruas.
f.) Policët italianë janë rob të trashë.
g.) Këta italianët e veriut janë malokë etj, etj, etj që i dini shumë mirë vetë...

Shkroi: Stop Injorancës !

Meditim me krim!

Shoqeria shqiptare eshte e pamaturuar mire, eshte si ajo bima e brishte qe kerkon seren per tu rritur, ate seren filtruese qe lejon ngrohtesine e diellit te hyje brenda por qe ndalon stuhite dhe rrebeshet, minjte dhe insektet qe mund ti marrin jeten. Kjo sere eshte familja, shteti, shkollimi, qyteti, ligji, dashuria. Por kjo mbulese ne shqiperi eshte plot me vrima, diku diku eshte e shqyer dhe personaliteti i individit perballet me veshtiresi dramatike mbijetese. Nje nga deformimet qe ndodh ne kete rast, nje nga te shumtet, eshte edhe menyra e perballjes me problemin. Truri ka sistem mbrojtes ndaj problemeve. Ai i injoron ato. Ndodh harresa, qe eshte nje amnezi e dobishme per te, por qe e limiton jeten brenda nje qarku te shkurter. Ky rreth mikroskopik vicioz le jashte historine, dashurine, vazhdimesine, progresin, rritjen dhe prodhon individe te vegjel qe perpeliten ne mbijetese.
Po marr si shembull krimin e fundit te ndodhur brenda familjes. Babai vret te birin dhe nusen e tij. Kjo ngjarje eshte nje vrime, jo me ne mbulesen e seres, por nje vrime ne ozon, qe ka per na perveluar te gjitheve si nje ndeshkim per pordhen helmuese kolektive qe bimesia e vogel perpelitese leshon ne mjedis. Disa nga ju e injorojne kete ndodhi, disa te tjere leshojne vrer dhe urrejtje, disa e vuajne ne heshtje, nje profesor i nderuar (Artan Fuga) propozon nje zgjidhje ‘’absurde’’. Ai thote: Le ta falim te lajthiturin! Te gjitha personalitetet e deformuara reagojne fort. Ata besojne akoma te sera e holle e plasmasit plot e perplot me vrima. Shume te tjere ndalen dhe mendojne per fjalet e mencura te profesorit. Nese kete perbindesh te vogel te plakur e burgosim ai do i kaloje i cliruar vitet e fundit te jetes brenda hekurave dhe do lere jashte gjithe helmin e asaj qe beri. Atje brenda ai do ndihet se eshte denuar mjaftueshem per krimin, madje do ndihet i ngushelluar nga te ngjashmit e tij qe gelojne te mbrojtur nga hekurat dhe ushqehen parazitare ne kurriz te shoqerise. Ja ku e mori ndeshkimin e ligjit dhe perbuzjen dhe urrejtjen e shoqerise. Kaq mjafton per te. Po per ne te tjeret? Po me ne te tjetret cfare ndodh? Cfare ndodh me mbulesen, me vrimen ne ozon, cfare ndodh me dashurine, me familjen, cfare ndodh me gjumin tim te shqetesuar, me ankthin qe po perjetoj sot?
Patem fat qe u zgjuam me shi. Ai nuk na lejoi te cmendeshim. Na ngushelloi natyra, ajo eshte gjithmone aty, si nje nene e madhe e mencur qe na do te gjitheve dhe qe na jep mesime shume te vyera. Ajo thote: rrituni ne gjirin tim, c’e keqe ju gjen nga shiu? Hiqeni mbulesen me vrima te plasmasit qe u jep iluzionin se po mbroheni kur ne fakt ju nuk keni pse te mbroheni . Une jam nena juaj dhe ju dua shume.

Elona Bejo

Më ka ardhur në majë të hundës!

Po po, në majë të hundës më ka ardhur, tek shoh sesi një grup njerëzish e trjaton si KURVE shtetin tim, shtetin tonë… Më ka ardhur në majë të hundës, Salë Berisha, shpura e tij e horrave dhe fryma me të cilën ata ushqejnë këtë sistem të ndyrë materialisto-vulgar, fryma me të cilën ata qeverisin vendin tim, vendin tonë… Koka avull më nxjerr nga xhindosja, kur perceptoj masakrën që i bëhet për çdo ditë vlerës, demokracisë, shtetit të së drejtës… Masakrën që i bëhet prej mendësisë së bajgave, antivlerës e antishtetit që ai dhe regjimi i tij përfaqëson… Më ka ardhur në majë të hundës zvarraniku Sali, që brënda natës ndryshon ngjyrë dhe nga servilo-hoxhist, na u shndërruaka në flamur të demokracisë e lirisë… Po ç’ne ti more?! Ç’demokraci leshi na tregon ti more?! Ç’lidhje ke ti me demokracinë, lirinë, vlerën?! Ti, që u ngjize në mitrën e zezë të dreqit të kuq hoxhist! Ti, që ishe ndër kurvat e preferuara të këtij dreqi! Ti, që për çdo ditë manifeston mishërimin e hipokrizisë njerëzore, mishërimin e antivlerës, e vetë dreqit… Ti, që duke shfrytëzuar forcat e errëta të këtij vendi, ke kapur prej fyti këtë shtet e sillesh sikur të jesh në sarajet e tua ku mund të bësh ç’të duash, kur ta duash e si ta duash… Ti, që me metodat e tua prej merimange, ke arritur të injektosh frikë në vatrat e gjithësecilit prej nesh, duke i lëshuar fijet e tua gjithandej, për të pritur më pas, veshëngritur dridhjen më të vogël… Ti, që gjithë energjinë e qënies tënde, e ke vënë në shkatërrim të demokracisë, vlerës, të këtij vendi, vendit tim, vendit tonë… Ti, që ke 20 vjet që e përdhunon papushim këtë vend e nuk di të ndalesh… Po ç’kërkon më xhanëm?! Nuk u ngope?! Ia ke shqyer tashmë çdo cipë këtij shteti dhe demokracisë së tij, të cilën e kurvërove ende pa zhvirgjëruar… Më thuaj, ç’kërkon të bësh më?! Misioni yt u krye, është kryer me kohë… E vodhe, e sakatove, e vrave, e MASAKROVE, këtë popull, në 97’, në gërdec, në 21 janar, për çdo ditë, saç deshe, siç deshe, kur deshe… Ç’kërkon t’i bësh më ?! Ç’ka ngelur më për t’i bërë?! Më thuaj, pra?! Ç’ka ngelur më për t’i bërë?! A nuk është e qartë?! Misioni yt u krye Sali, është kryer me kohë…!
Ndoshta, shumëkush nga ju që po më lexoni në këto momente, gjëja e parë që do t’u shkojë ndër mend, është se në këtë shkrim s’po ndjek arsyen, gjykimin e ftohtë, etikën, se po tregohem emocional, plot mllef. E unë do t’ju them që po, ka një të vërtetë këtu. E vërteta është, që më KA ARDHUR NË MAJË TË HUNDËS, me plotë gojën. E vërteta është, që nuk mundem më të duroj mbi krye një shtet, një regjim, i cili nuk më përfaqëson, të cilit nuk i bëhet fare vonë se jam gjallë apo kam vdekur, se marr frymë apo jo… Një shtet, i cili kontribuon çdo ditë në mjerimin shpirtëror e material të këtij populli, në funksion të ënjtjes materiale e varfërimit shpirtëor të gupit kriminal që e ka kapur… Një shtet, që vret çdo ditë shpresën tek mijëra të rinj, që tredh çdo ditë mijëra të rinjë me farsën e madhe që e quan shkollë… Një shtet që ka humbur çdo lloj legjitimiteti moral apo juridik, për të vazhduar të qeverisë… Ky shtet, i cili si detyrim parësor kushtetues e moral, ka mbrojtjen tonë, të jetës, shëndetit, pronës, të drejtave e lirive tona, jo vetëm që nuk e bën këtë, por edhe kur ne ngrihemi të protestojmë, të realizojmë të drejtën tonë kushtetuese, ai na VRET… Ky shtet, frerët e të cilit ndodhen në duart e zvarranikut blu(sot) dhe të besuarve të tij pa ngjyrë, pa din e pa iman…
Prandaj, pra, i shkruaj këto shkronja me ndërgjegje të plotë, sepse e di që jam plotësisht i legjitimuar moralisht. Sepse, kam kohë që duroj mbi kurriz, peshën e rëndë të këtij regjimi të ndyrë… Sepse o njerëz, megjithëse shpesh mund të harroni, jetojmë në një vend, që të paktën juridikisht është ende i lirë… Sepse o njerëz, iu takon juve dhe vetëm juve, e drejta për të vendosur mbi veten tuaj, askujt tjetër, aq më pak një grupi kriminelësh që sillen si shtetarë…

Geraldo Taraj

"Një tekst fetar nuk duhet kurrë t'i kalojë tri faqet"

Mos iu përgjigj budallait simbas budallallëkut të tij, që të mos bëhesh edhe ti si ai."
"Përgjigjju budallait simbas budallallëkut të tij, që ai të mos mendojë se është i mençur". [Fjalet e Urta-Bibla]

Këto pasazhe që na i solli për propagandë këtu në faqe një besimtar fetar, provojnë pikërisht shprehjen e famshme:
"Një tekst fetar nuk duhet kurrë t'i kalojë tri faqet. Nëse i kalon atëherë fillon e kundërthotë vetveten". F. Fisteku

Kukës, festa pagane e Arbainit, banorët festojnë largimin e dimrit të egër

Banorët e zonës verilindore festojnë sot ditën e Arbainit (dimrit të egër), largimin e dimrit të egër, një festë pagane, tradicionale për banorët verilindor. Pas kësaj dite, banorët fillojnë të mendojnë për punët që ofron stina e pranverës.

Rrezet e diellit ishin sot të parat që paralajmëruan motin e mirë në të gjithë zonën verilindore, edhe pse faktikisht ndodheni në mesin e stinës së dimrit.
"Në një ditë feste, me një mot të tillë, kjo ditë bëhet me e gëzueshme",- thotë Agron Rexhepi, pronari i një lokali në Kukës, i cili e ka hapur më herët lokalin e tij për të pritur klientët në këtë ditë feste.
Po rrugë, apo fshatrat ë izoluara, ka?, e pyesim.

"Festë pa mish nuk ka. Në këto ditë dimri mishi i pulës është më i shëndetshëm", thotë Hyrmet Selami, një prej tregtarëve kuksianë.


Ndërsa rrugët gumëzhijnë, nikoqiret kanë përgatitur gatimin karakterisitik të mesit të dimrit. Është flija, pa të cilin askush nuk do ta kalojë mesin e dimrit. Po ashtu, mishi i thatë e në mungesë të tij pula e pjekur.

"Është respekt edhe për kohën, ajo duhet respektuar, edhe pse dimri është i ftohtë, e duke e respektuar, vjen e mbarë më pas",- thotë mësuesja Lumturi Hyseni. Ajo tregon se gjithcçka e ka përgatitur që në orët e para të mëngjesit. "Që të mos mungoj në shkollë",- thotë ajo.

Kur nis Arbaini? (dimri i egër)
Janë plot 40 ditë të dimrit të egër. Sot është dita e parë dhe zgjat deri në fillim të shkurtit. Në dimrin e egër të moçmit thonë se "t'u ra dielli ka ngordh ujku", pra as ujku nuk është mirë të dalë në këto ditë, pasi nuk e duron dot të ftohtin. Po thonë se në këto ditë "ujku ka leje të hajë njeriun, nëse e gjen jashtë portës së shtëpisë".
"Arbaini menjëherë tregon se ka ardhur. Mbrëmë gjatë gjithë natës ulërimat e ujqve në afërsi të qytetit, afër vendit të hedhjes së plehrave nuk kanë pushuar. Sa, nuk na kanë lënë të flejmë në shtëpi",- thotë Jonuz Cengu, i cili ka shtëpinë në periferi të qytetit.

Banorët e zonës verilindore i njohin mirë këto ditët e arbainit. Ndaj dhe përgatiten me kohë për t'i përballuar ato, sepse janë ditët e dimrit të egër me të cilin janë mësuar të mos bëjnë shaka. Duke përgatitur çdo shtëpi rezervat ushqimore arbaini i ka bërë banorët e fshatrave që çdo shtëpi të ketë një bodrum ku mban zahiretë e dimrit. Bodrumi i ngjan një frigoriferi të madh natyral ku brenda gjen gjithçka, që nga mielli për bukë, te turshitë e lloj llojshme e deri te rakia për miqtë e mishi i thatë.

Dëbora në ditët e arbainit është mbarësi 
Dëbora dhe ngricat janë të zakonshme në ditët e arbainit. Por nëse ngricat sjellin shqetësim, dëbora është më tepër mbarësi. Pasi mbron të mbjellat nga ngricat e gjithpushtetshme. "Në ditët e arbainit, shqetësim janë ngricat edhe pse janë të zakonshme, ndërsa dëbora i ngjan një jorgani për të mbjellat, pasi i mbron nga ngricat",- thotë 68 vjeçari Mursel Gjuta.
Ai shton se, kësisoj si këtë vit nuk është ndeshur që ditët e arbainit të hyjnë me diell. Ndoshta për të ndihmuar më shumë të varfërit. Por dimri nuk harron. Ndaj mos u gëzoni për diellin e sotëm, pasi nesër apo pasnesër dihet çfarë sjell arbaini.


Por për banorët verilindorë sot është një ditë ndryshe nga ditët e tjera të zakonshme, pasi ata sot ndajnë të njëjtin gëzim, festën e tyre pagane, largimin e dimrit të egër.

Ndërron jetë Artan Meta. U rrah për vdekje nga një 18-vjeçar italian

Pas gjashtë ditëve në koma, ndërron jetë baristi që u rrah pak ditë më parë nga 18 vjeçari Nicholas Melis. Ky i fundit shkruante në faqen e tij facebook “Ta hajë dreqi, futem në telashe për njerëz m... Edhe më të fortë të ta kisha dhënë shqelmin”, ndërsa nga faqet e gazetës kërkonte ndjesë
Romë, 28 janar 2013 – Pas gjashtë ditëve në koma në spitalin Brotzu të Cagliarit, ka ndërruar jetë 45-vjeçari Artan Meta. Jetonte në Villasor të provincës së Cagliarit, dhe punonte si barist në barin Mondial të të njëjtit qytet ku u godit me shqelm në fytyrë nga Nicholas Melis, 18 vjeç.
As një javë më parë, ndërsa ishte duke punuar, Meta kishte parë 18-vjeçarin që godiste distributorin e cigareve dhe i ishte afruar ta qortonte. Melis, i nxehur me distributorin që nuk i jepte as cigaret e as paratë, i kish nxjerrë inatin baristit duke e goditur fort në fytyrë.
Artan Meta u çua menjëherë në spitalin Brotzu të Cagliarit. Aty e operuan për t’i reduktuar hematomën e madhe që i ishte krijuar në kokë por as ndërhyrja nuk i vlejti për t’i shpëtuar jetën: mbeti për gjashtë ditë në koma e sot ka ndërruar jetë.
Miqtë e të afërmit hapën edhe një profil Facebook http://www.facebook.com/ArtanSiamoTuttiConTeTieniDuro,që në katër ditë ka mbledhur mbi 700 persona, shqiptarë e italianë. Një mënyrë për t’i shprehur Artanit mbështetjen e tyre e për të dënuar aktin e rëndë të 18 vjeçarit.
Ndërkaq, në faqet e të përditshmes Unione Sarda, Nicholas Melis dje kërkonte ndjesë për ngjarjen e shpresonte që Meta të dilte sa më parë nga spitali. Por ajo që shkruante po dje në profilin e tij facebook: “Ta hajë dreqi, futem në telashe për njerëz m.... Edhe më të fortë të ta kisha dhënë shqelmin…” vetëm kërkimit të faljes nuk i ngjan.

http://www.shqiptariiitalise.com/component/content/article/44-kronike/3948-nderron-jete-baristi-artan-meta-u-rrah-per-vdekje-nga-nje-18-vjecar.html

Kuptimi i jetës

Yjet e detit

Një plak dilte çdo ditë në mëngjes dhe shëtiste përgjatë bregdetit. Ditëve të fundit kishte vënë re një djalë, i cili përkulej dy a tri herë, merrte diçka në dorë, e hidhte drejt detit dhe ikte në shtëpi.
Të nesërmen plaku kureshtar u ndal dhe thërriti: “ O çun, ç'po bën ashtu?”
Djaloshi u ngrit, vështroi plakun dhe shtoi: “ Po i hedh yjet në det. Pati një baticë të madhe dhe dielli po përvëlon. Nëse nuk e bëj unë, atëherë ato ngordhin.”
- “Po plazhi është dhjetëra kilometra i gjatë", tha plaku. "Atje janë mijëra yje të detit. Ajo që po bën ti, nuk ka fare kuptim.” Djaloshi u ngrit, pa plakun me një buzëqeshje dhe pa i bërë përshtypje dekurajimi i tij, u përkul përsëri, mori edhe një yll dhe duke e hedhur në det i tha plakut me zë të lartë: “ Për këtë që po e hedh tani, ka kuptim!” -dhe vrapoi drejt shtëpisë së tij.
Nga gjermanishtja / Aus dem Deutschen ins Albanische übersetzt von
Lis Bukuroca


Gozhdët

Një çun kishte një karakter shumë të keq. Një ditë i ati i dha një thes me gozhda dhe i tha të birit se ai duhet ta ngulë një gozhdë në shtyllë të gardhit, sa herë që humbiste durimin apo sa herë që zihej me dikë.
Ditën e parë i nguli çuni 37 gozhdë. Javët që pasuan mësoi ta kontrollojë veten dhe numri i gozhdëve që duhej t´i gozhdonte, ulej çdo ditë. Ai mësoi se ishte më lehtë ta kontrollonte veten, se sa të ngulë gozhdë vazhdimisht në gardh.
Pastaj erdhi dita, në të cilën djaloshit nuk iu desh ta ngulte asnjë gozhdë. Shkoi tek i ati dhe i tha atij se sot nuk kishte përdorë fare çekanin dhe nuk kishte ngulur asnjë gozhdë.
Kur pa këtë babai, atëherë i tha se tani duhet të shkulë një gozhdë nga gardhi, sa herë që mund ta përmbajë veten nga zemërimi dhe sa herë që tregon durim.
Shumë ditë kaluan, një ditë erdhi ajo ditë ku djali i tha babait se ai i kishte shkulur tashmë të gjitha gozhdët.
I ati e mori çunin për dore dhe shkuan te gardhi: » Biri im, këtë e ke bërë shumë mirë, mirëpo shiko sa shumë vrima ke lënë pas. Gardhi nuk do të bëhet kurrë siç ishte dikur. Kur ti zihesh me dikë dhe e ofendon me fjalë të rënda, atëherë do t´i lësh atij plagë mu si këto vrima.
Ti mund ta lëndosh një njeri me një thikë, ti heq thikën përsëri, mirëpo pas do të lësh një plagë. Është krejt e parëndësishme se sa herë ti kërkon ndjesë, plaga mbetet aty. Një plagë e shkaktuar me fjalë të rënda, dhembë gati po aq shumë sa edhe një lëndim trupor.
Shokët janë margaritarë të rrallë; ata të bëjnë të qeshësh dhe të mbështesin. Ata janë gjithmonë të gatshëm të të dëgjojnë kur ke nevojë. Ata janë gjithmonë pranë teje dhe janë të sinqertë. Tregoju shokëve tu se sa shumë i do.
Ps: Thomas Glass nga Univesiteti i Harvardit pas një ankete që bëri me 2700 veta të moshës mbi 65 vjeçare erdhi në përfundim se shokët i zgjasin jetën njëri tjetrit deri në një të tretën. Glas konstatoi i habitur: » Ne e dinim tashmë se kontaktet sociale zgjasnin jetën, mirëpo për ne ishte e panjohur se kishte kaq shumë ndikim! « Vetëm partnerja apo partneri i jetës nuk mjafton për lumturi. Dashuria mund të vijë dhe të shkojë, shokët mbeten po ata.


Nga gjermanishtja
Lis Bukuroca

Manolis Glezos: Greqia përbëhet nga dy popuj, grekët dhe arvanitët

Ka shokuar dhe befasuar gjithkënd fjalimi i një prej pionierëve të demokracisë moderne dhe revolucionarëve të luftës nazifashiste në Greqi, deputetit të partisë së SYRIZA-s, Manolis Glezos.

Manolis Glezos mbajti këto ditë një fjalim në parlamentin grek. Në fakt ishte replikë ndaj deputetit të partisë ekstremiste të neonazistëve grekë të “Agimit të Artë”, Panagioti Iliopoulou, i cili e konsideroi deputetin e partisë së PASOK-ut, Ahmed Chatziosman “agjent të turqve”.
Glezos pohoi këto fjalë, duke iu referuar dhe ministrit të arsimit K. Arvanitopoulos: “Ftoj ministrin e Arsimit të deklarojë, nëse është apo jo grek, sepse mbiemri i tij tregon se është arvanit. Po shikoja me vëmendje të madhe listën e emrave të deputetëve. Nga 38 deputetë, dy kanë emra turq dhe nga 36 të tjerët, 13 prej tyre kanë emra që nuk janë grekë, por janë të gjitha emra të huaj. Nuk kanë kuptuar ende se jemi dy popuj që jetojnë njëri pranë tjetrit.
Kështu, popullin fqinj nuk mund ta dëbosh. Fëmijën tënd mund ta përzësh nga shtëpia. Nga shtëpia e babait mund të largohesh. Bashkëshorten mund ta ndash, por popullin fqinj nuk mund ta ndash. Duhet të kemi mirëkuptim, paqe dhe solidaritet midis nesh që të bashkëjetojmë”. Shekulli 

Ndiqni këtu videon e deklaratës në parlamentin grek
:http://youtu.be/XiRV5dCf5yM

Bëri seks me 13- vjeçaren, por s’dënohet se ishte… mysliman

Një gjykatë në Britaninë e Madhe ka dhënë një vendim që ka ngjallur shumë debat.
Ajo ka vendosur të mos dënojë një mysliman, që përdhunoi një 13- vjeçare, duke argumentuar se ai kishte edukim islamik.
Adil Rashid, 18 vjeç, pretendoi se ai nuk e dinte se ishte ilegale që të bësh seks me një vajzë minorene, pasi ishte injorant nga ligjet britanike.
Ai tha përpara gjykatës se ishte edukuar në një shkollë islamike, ndaj ishte naiv për këto çështje.
Krime të tilla zakonisht dënohen nga katër deri në shtatë vjet burg.
Rashid, nga Birmingemi, tha se ishte tunduar nga vajza, të cilën e njohu në Facebook.
Të dy shkuan në një hotel, ku qëndruan për dy orë. Rashid bëri seks me vajzën dhe u kthye në shtëpi. Prej andej shkoi menjëherë në xhami të lutej.
Vajza u rrëfye tek një shok i shkollës, që informoi mësuesit.
Pas arrestimit, ai tha se mësoi se ishte e paligjshme të bëje seks me një 13- vjeçare vetëm nga një anëtar i familjes.
Ai tha se ishte edukuar në një shkollë ku e kishin mësuar se gratë kanë vlerë sa një lëpirëse e rënë përtokë.
Gjykatësi i dha një vendim të pezulluar me dy vite, duke thënë se ai kishte njëfare grade të naivitetit seksual.(Tema)

CFARE TJETER ?!

Cfare tjeter,cfare tjeter ke frike ,me thuaj dhe do behem ,edhe sikur te kem shume gjera te bukura per te humbur ,dhe asnje cast mos pyet se cfare do behet me mua ,sepse me pelqen te mos e mbaj gojen mbyllur dhe ty te te tmerroj ..Cfare tjeter ke frike,dikur te pashe ne kalimin e nje nyje te perjetshme ,ne kohen e terrorit dhe frikes groteske ,te mblidhesh ,te frikesohesh,te shqetesohesh dhe para se ditet te ngjyrosen ,gojen e mbylle .Perseri e njejta gje ,te njejtat rruge ,te njejtet rrathe ,njerezit lehin ,qente tremben ,vajtojne nenat dhe si te pushosh kur ne kujtesen tende kur ne mendjen tende ,distancat zgjaten .Keshtu e xhirojne te sotshmen sundimtare jokritike .Te gjithe provokatore ,qe kapen nga frika jote dhe krijojne histori dhe kunder mosbesuesve ngrejne kryqezata nga te ngopur me te njejtin karakter dhe te njejtin shtat ,qe shkaterrojne gjithcka qe sju pelqen.Keshtu dhe une ,meqe trembesh perseri te peshtyj ,dhe kthehem ne ate qe ti ke frike .Behem varr kryengrites ne Irak dhe ne Palestine kenge vaji ,i verber ne Bosnje-Hercegovine ,dhe vendas i uritur ne Meksike ,njemije shpjegime ka per friken tende .Behem murg ne Tibet ,xham i djegur nga fashistet ne itali ,mjek vullnetar nga Havana dhe femije nga nene e pamartuar ne Teheran .Mesues i vdekur e i pavarrosur ne Somali ,nje brazilian me tete plumba ne Angli .Behem i plagosuri i 97' ,punetor ne minierat e Bulqizes dhe nje fanelle e pergjakshme ne Gerdec.Cfare tjter ke frike me thuaj dhe une do transformohem .Une qe bej endrra dhe kam shume gjera per te humbur ,bej edhe fillimin ,nuk dua te pushoj.Asnje moment por asnje moment aman mos pyet se cfare do me ndodhe ,me mjafton qe jam ktu ,nuk pushoj ,cdo sekonde dhe me shume trurin tend torturoj .Do behem i droguar qe lufton per shpetim ,callme e mbeshtjelle ne koke krenare ,femer e vrare nga i dashuri i saj ,femije i mbytur ne rezervuar.Cfare tjeter ke frike me thuaj dhe do behem...grua e perdhunuar dhe e copetuar ne nje kazan plehrash ,djalosh i masakruar jashte nje stacion autobusi .Behem po te duash akoma dhe studente e humbur ne nje gremine ne Himare dhe gjithmone mos harro behem mankthi jot para se te gdhije dita .Me thuaj ,cfare tjeter ke frike dhe unee po behem....

Mikele Kaciqi

Parkimet dhe pronarët e trotuarëve

E që thonë ju o të dashur bashkëkombas, na ka gjetur belaja keq me këta pleqtë që duke punuar si roje objektesh, vetëpunësohen si pronarë trualli tek trotuarët përbri rrugëve.

Sapo shoh që del një makinë prej parkimit diku në një trotuar, ku nuk kishte asnjë tabelë që të ndalonte parkimin dhe me bisht syri shoh një xhaje që më rrinte pa lëvizur në krahun e djathtë të makinës. Mbylla makinën dhe u nisa indiferent të shkoj në punën time, kur nga pas dëgjoj një zë:
"O çuni, si kalove"?
Kthehem e shikoj përsëri xhajen.

- Mirë, po ti ç'problem kishe?
- Eshtë parking me pagesë ky - më thotë mua gjithë prepotencë.
- Punonjës i Bashkisë je?- ia kthej.
- Unë përgjigjem e i kam dalë Zot kësaj pune.
- E sa kushton more xhaxha?
- 200 lekë.
- Po për 20 minuta?
- Prapë 200 lekë.
- Shiko, paskam vetëm 110 lekë të shkoqura.
- S'ka gjë se ti thyen xhaxhi edhe të trasha.
- Ore po sikur nuk ka lezet 200 lekë për 20 minuta.
- Hiqe makinën po s'të pëlqeu. Eshtë e shtunë sot. E jap vendin e parkingut edhe 500 lekë po qe nevoja.
- Xhaxha, po natë është, të rinjtë e sotëm janë të papjekur, pijnë alkool, drogë dhe mund të të këpusin ndonjë dajak të mirë këtu. Ti, s'ke fare frikë?! Janë pak të çmendur këta të rinjtë sot, apo jo?
- Ore më të çmendur se unë s'ka këtu, po hidh ato lekët mos thërras çunat unë.

Po që kishte të drejtë plaku. Mosha e tyre janë shumë më të çmendur se ne...

Shkroi: Stop Injorancës !

Meditim me ID!

Depresioni eshte mungesa e nje imazhi te qarte te vetes tende, mungesa e nje identiteti personal te vertete, qe nuk eshte karta plastike qe mbajme ne cante, as profili ne facebook, as pasqyra e banjes se nje klubi nate, qe na percmon, na sfidon e na perqesh. Identitetin e vertete e kemi humbur qe kur kemi filluar te bejme gjerat qe duhet, dhe jo ato qe duam. Te gjitha identitet e rreme na serviren per te na ngushelluar me elegance, per te legjitimuar "duhet"-in qe na ben ingranazh ne nje mekanizem qe per mua eshte nje perbindesh i semure rende e i inatosur qe po jep shpirt. ky perbindesh eshte i pameshirshem si ai qe po mbytet e qe mund te mbyse kedo tjeter qe i shkon ne ndihme.
Dhe shoqeria behet cdo dite edhe me depresive, te rinjte dehen, shkerdhehen, zbehen, obezohen, skeletohen, ngjyrosen, perdhosen rrugeve te kokes se perbindeshit. Prinderit e tyre vuajne nga semundje te pasherueshme, nga pleqeria e parakoheshme, nga varferia, nga pagjumesia, nga frika. Gjysherit e tyre ne mos prehen ne varre si sardele ngjitur e ngjitur, rrojne me arome lulesh pranverore ne mes te dimrit sepse e dine qe pranvera do jete e bukur, por eshte teper teper larg.
Cdo njeri ka mundesi per ta kuptuar kete. Dikujt mund ti duhet pak, e dikujt shume kohe, por cdo njeri mund te ndale e te mendoje, e te shohe, e te qartesohet se nuk eshte kjo. Kjo eshte gabim.

Cdo kush e ka mundesine te doje ta gjeje vetveten e humbur!

Elona Bejo

Shqiptarët, serbët e lapidarët

Shqiptarët gjithmonë i kanë trajtuar me respekt të kapurit rob në luftë, të rënët duke i varrosur dhe të varrosurit duke mos ia përçudnuar varrin.

Nga ana tjetër njihen mizoritë serbe ndaj robërve shqiptarë, përdhunimet e bajonetat tek gratë shtatëzëna, dëmtimi i varrezave jo vetëm të shqiptarëve, por edhe të varrezave të tyre (skenari i vitit 1981) për të manipuluar opinionin ndërkombëtar dhe për të ndezur gjakrat mes popujve. Pa harruar këtu ç'ka pamë para disa ditësh, heqjen e përmendores së heronjve shqiptarë në Preshevë.

Në foto: 5 heronjtë e Vigut tek sheshi i plehrave në Shkodër.

Shkroi: Stop Injorancës !

Takim sekret "Hashim HAXHI Thaçi - Rexhep TAHIP Erdogani"

Me shumë gjasa, nisur nga gjendja e tensionuar e krijuar në Preshevë, Kryeministri i Kosovës Z. H. Thaçi ka kryer një vizitë zyrtare një ditore në Ankara, ku është pritur nga Kryeministri i Republikës së Turqisë, Recep TAHIP Erdogan dhe takimi ka zgjatur rreth dy orë duke u mbyllur pa deklarata për gazetarët.

Nuk e di pse kur pashë foton e takimit, më erdhi ndërmend vetvetiu poezia "Shqipëtar" e Andon Zako Çajupit... (S.I)

Shqipërin' e mori turku,
i vu zjarr!

Shqipëtar, mos rri, po duku,
shqipëtar!

Mjaft punove për të tjerë,
o fatkeq!
Kujto vendin tek ke lerë
dhe tek heq.

Të ka bërë perëndia
luftëtar,
si s'të lodhi robëria,
shqipëtar!

Erdhi dita të ngresh kokë,
të kërkosh
lirinë, bashkë me shokë
të lëftosh!

Mos bëni si keni bërë
gjer më dje,
por të lëftoni të tërë
për Atdhe.

Pesëqind vjet kemi rruar
me pahir,
Lidhurë me kemn' e duar
me zinxhir!...

Myslyman' e të krishterë
jemi keq!
Të ngrihemi që të tërë,
djem e pleq!

Të ngrihemi të dëftojmë
trimëri;
ja te vdesim ja të rrojmë
për liri!

O moj Shqipëriz' e dashur,
mëmëdhe,
Të shoh me buzë të plasur,
si më sheh.

U shkretove anembanë,
Shqipëri,
se shqiptaret s'kanë
dashuri.

Gjithë djemtë që ke qarë
dhe mban zi,
për Morenë janë vrarë,
për Turqi!

Zhvish rrobat e robërisë,
mëmëdhe,
vish armët e trimërisë
se ke ne!

Ku shkuan 1 milion eurot e dhëna për muzeun?

TIRANE - Mozaiku më i madh në Shqipëri, realizuar në fasadën e Muzeut Kombëtar, vepër unikale e artistëve shqiptarë, filloi të rrëzohet dy ditë më parë. Shiu i dendur zbuloi papritmas faktin që ky mozaik ishte lënë në mëshirë të fatit edhe pse gjendej në mesin e Tiranës. I mbani mend skelat me banderolën e fytyrës së qeshur të kryeministrit tonë? E pra, poshtë banderolës që mbulonte fasadën për muaj me radhë, skelat ishin ngritur për të restauruar mozaikun.

Ca fonde donatorësh ishin lëvruar, por me sa duket askush nuk vuri dorë në këtë mozaik. Një tjetër vepër e trashëgimisë së shqiptarëve po dëmtohet rëndë. Kësaj radhe nuk ishin hajdutët që hynë për ta prishur. Mozaiku kishte edhe rojë, po kishte edhe drejtor që paguhet për ta mbrojtur. Mozaiku po prishet nga indiferenca dhe kusaria e pushtetit tonë, i cili nuk po lë gjë pa vjedhur. E mbani mend Ministrin, i cili do të flasë vetëm në datën 23 qershor? Ministri na tha se kisha në Shpat ishte në një vend të humbur.                                                   Po tani z.Ministër, çfarë mund të thoni? Z.Ministër, a mund të na thoni se ku shkuan paratë e restaurimit të mozaikut? Po fondi prej 1 milion eurosh që ka dhënë UNDP për këtë muze? UNDP-ja, sigurisht që duhet të flasë publikisht se ku shkuan paratë e qeverisë spanjolle për Muzeun Kombëtar, pasi nuk është normale që, paratë e donatorëve shkojnë për rrush e kumbulla dhe askush të mos mbajë përgjegjësi.

(er.nu/GSH/BalkanWeb)

“Me Shqipërinë jemi në luftë, kur të vijmë në pushtet do të çlirojmë Epirin e Veriut”

Kjo është deklarata që ka bërë deputeti i partisë ultra-nacionalist të Agimit të Artë, Chris Pappas.
Deputeti grek ka bërë një deklaratë të tillë gjatë intervistës së dhënë për Artur Zhejin.
Mediet greke , të cilat raportojnë një lajm të tillë, theksojnë se intervista do të transmetohet së shpejti në televizionin “News24” dhe do të publikohet në “Gazetën Shqiptare”. Këto mediet konsiderohet si “anti-greke”.
Mediet greke pretendojnë se në fakt Pappas nuk ka thënë fjalë për fjalë këtë gjë por fjalët e tij janë deformuar me qëllim keqinformimin e opinionit në Shqipëri.
“Shqiptarët do t’i përzëmë nga Greqia”
Njihe armikun tënd. Në një intervistë për “Shekulli-n”, Kristo Papas, i shërben më së miri këtij qëllimi. Kjo nuk është forcë e re politike, as idetë e saj shoviniste dhe raciste. Etërit e tyre bënë Megalidhenë vranë priftërinjtë që bënin meshat shqip. Pasuesit monarkofashistët zbatuan planin dhe masakruan e përzunë çamët nga trojet e tyre, sulmuan Shqipërinë më 1949.
Të bijtë e tyre vranë ushtarakët tanë më 1994 në incidentin e Peshkëpisë. Rreziku qëndron te fakti që neonazistët janë parti parlamentare dhe ndikojnë sistematikisht në politikat e qeverisë, nxisin tensionimin e raporteve mes dy vendeve. Ekzistenca e këtyre nacionalistëve dhe e tezave shoviniste që cenojnë sovranitetin dhe dinjitetin tonë, do t’i japë ushqim edhe nacionalizmit shqiptar si një reagim i natyrshëm.
Kush është Papas, njeriu i shpallur nongrata nga shteti ynë, ç’ka bërë kundër Shqipërisë, çfarë kërkon partia e tij neonaziste në Shqipëri? Fillimisht, po ju themi se në dejet e tij rrjedh gjak shqiptar. Të parët e tyre ishin heronjtë e revolucionit grek dhe morën si dhuratë pabesinë. Nipërit e tyre kanë humbur identitetin dhe nuk dinë ç’kërkojnë. Ndiqni intervistën, për të kuptuar neonazizmin që po rritet te fqinji ynë jugor.
http://shekulli.com.al/web/p.php?id=13529&kat=100Shekulli Online/Përgatiti: F.S

Bashkimi Kombëtar e pushteti i Berishës

Zgjidhja e vetme për shqiptarët është bashkimi në një shtet të vetëm. s.b
Bashkimi i shqiptarëve në një shtet është një ëndërr shekullore e shqiptarëve, por le të lutemi që ky Bashkim të mos na kushtojë me një pushtet të përjetshëm të Z. Berisha. Stop Injorancës

22 janar 2011-të! Dita kur në Shqipëri vdiq qytetaria

21 janar

Lumturia

Nuk mund të gjesh kurrë një njeri të lumtur, që kërkon të jetë i lumtur. Lumturinë padyshim do ta kërkojnë ata që nuk e kanë.

"Nuk bëhet ky vend"

"Nuk bëhet ky vend"
"Ça të bësh, jetojmë në Shqipëri"
"Si në Shqipëri"
"Shqiptar hesapi"

Nuk ka zot që ta kuptojë këtë vend!"


Situata ku ndodhemi dhe kjo elitë kulturore pubertale që kemi, po mbjell një sistem hipokrizie dhe paditurie publike, i cili mund të sjellë vrulle të pallogaritshme energjish destruktive në të ardhmen nga poshtë lart. Kjo sepse gradualisht, përveç kafepirjes së pafund, po kthehet në virtyt paaftësia për të interpretuar dhe kuptuar thelbësisht Shqipërinë.

Kjo lloj simulakre intelektuale e paplotësuar dhe e dekontekstualizuar, ka ngritur një rend shoqëror i cili ka tendencën të kryeje një pastrim të ri etnik të trojeve tona nga çdo njeri që ka nevojë jetike të respektojë veten e vet.
Pjesa më elegante ekzistenciale e këtij diskursi elitar arrin deri atje sa të artikulojë që pjesa më e madhe e njerëzve në ketë vend jetojnë kot.

E pra kjo kotësi e projektuar mbi të tjerët, mund të jetë tashmë duke instaluar një model humnere dhe hendekësh artificialë.

Realiteti nuk është absurd, as i yni, as i juaji, as i huaji, dhe pa një reflektim më të gjerë në këto procese identifikimi dhe rivlerësimi të vetes, rrezikojmë të mbetemi përjetësisht një vend qesharak. Jona Shanaj

Lexo të plotë: http://stopinjorances.blogspot.com/2010/08/absurdi-eshte-i-vdekur.html#ixzz2IPxPTXna

E vërteta nëpërmjet medias

Thonë rëndomtë që Media është pushteti i katërt.
Si mund të jetë media pushtet i katërt kur vihet në shërbim të pushtetit të parë? (S.I)


Të përpiqesh të kuptosh se ç'ndodh në botë, nëpërmjet leximit të gazetave, është njësoj si të përpiqesh të gjesh orën e saktë duke parë vetëm akrepin e minutave. Ben Hecht

Kur pakoment është një koment...

Çmenduri është të bësh gjithmonë të njëjtën gjë dhe të presësh rezultate të ndryshme. A. Anjshtajn

Të jetosh në Manhattan apo me Berluskonin, privilegj i Kamzës së varfër

-Të jetosh në rrugë me baltë, por me emra plot ngjyra si “Silvio Berluskoni”, “Nikolas Sarkozi” ose “Moxart” dhe të punosh në “Manhattan”, “Coca Cola”, “Paris”, “Meksikë” ose “Dubai”, është një privilegj që e kanë vetëm njërëzit e varfër të qytetit të Kamzës në Shqipëri, shkruan sot spanjollja e famshme ‘El Mundo’.

Në një reportazh të saj nga Kamza, 7 kilometra nga qendra e Tiranës, ‘El Mundo’ shkruan se Kamza befason emërtimin e rrugëve të saj, një ide që ka ardhur nga kreu i Bashkisë, Xhelal Mziu dhe anëtarët e tjerë të Këshillit Bashkiak, për të krijuar një qytet modern.

El Mundo thekson se Kamza nga 6.000 banorë që kishte para viteve ‘90, tashmë numëron 100.000 banorë duke e bërë qytetin e gjashtë më të madh në Shqipëri.

Gazeta thekson se ky qytet njihet si një bastion i Partisë Demokratike, aq sa edhe bulevardi kryesor i qyteti ka marrë emrin “Bulevardi Blu.”

“Në “Manhattan” fshatarët shesin presh, qepë, portokalle, mjaltë dhe pula të gjalla të rritura në oborr, ndërkohë në “Neë York” është tregu i veshjeve të përdorura. Në rrugën e pagëzuar me emrin “Londër” duhet të mbash mirë ekuilibrin, se ndryshe rrezikon të biesh në gropa të shumta me ujë dhe baltë, që në verë kthehen në re pluhuri.”- shkruan gazeta.

Më tej, ata që jetojnë në “Bruksel” “Uashington”, “Berlin” dhe “Milano” janë më me fat se banorët që jetojnë në rrugën “Silvio Berluskoni” që ngjan më shumë me një shteg fshati.

 Një banor i zonës është shprehur se emrat e rrugëve janë të qyteteve madhështore, por gjendja e tyre është si në Afrikë, ndërsa një student thotë se emrat duhet të jenë shqiptarë, por askush nuk i ka pyetur banorët për këtë.

Popullsia e Kamzës, theksohen në këtë reportazh, ka një moshë mesatare 27 vjeç, por vuajnë nga papunësia, margjinalizimi social, shërbimet joefikase shoqërore, dhe të ardhurat e familjes janë të bazuara kryesisht në disa dërgesa të emigrantëve shqiptarë, që po vijnë e po pakësohen për shkak të krizës, kryesisht në Greqi.

(d.b/BalkanWeb)

Respekti ndaj varreve

Duke ndjekur para disa ditësh filmin legjendar "Shpëtoni ushtarin Rajan" të 1998-ës më bëri shumë përshtypje skena e fundit e filmit që pasqyrohet nëpërmjet fotos tek varrezat e ushtarëve amerikanë, të rënë gjatë luftës së II-të botërore.

Ajo që më bëri përshtypje ishte pikërisht ecja mbi varre, duke shkelur mbi to dhe duke e fokusuar respektin tek Kryqi ku shënohen gjeneralitetet e të ndjerit.

Ne shqiptarët kemi komplet tjetër standart në nderimin e njerëzve që ndërrojnë jetë. Një standart që tregon një kulturë shumë fisnike, të lashtë e të vyer.
Mjafton të përmendim këtu një pasuri të çmuar nga folklori ynë, vajet, këndimin gjatë ceremonive mortore në nder të të ndjerit.
Ndahen në dhoma të ndryshme gratë nga burrat dhe trupi i të ndjerit që rri 24 orë në shtëpi, qëndron në dhomën e burrave.

Pastaj kemi edhe përkujtimoret të quajtura: të shtatat, të dyzetat (data e mbylljes së vizitave), 6 mujori, 1 vjetori etj.
Megjithatë, ritualet e mortit janë të shumëllojshme nga zona në zonë e krahina në krahinë dhe kështu do doja që në këtë temë secili prej jush të mundohet e të na sjellë karakteristika të ritualeve mortore që ju kanë mbetur në mendje dhe vlejnë ti mbajmë bashkarisht, qoftë për ti memorizuar në kujtesën tonë, në këto kohë kur globalizimi po përpin vrullshëm kultura të tëra.

Shkroi: Stop Injorancës !

Kur të gjithë janë kundra teje...

Këshillohet të dyshojmë më tepër tek përkufizimi i parë. (S.I)

Me gjoks përjashta kundër Papës

ROMË - "Homophobe, shut up (Homofob, mbylle gojën)!": me këtë thirrje në gjuhën angleze, drejtuar Papës, disa aktiviste të grupit feminist "Femen" janë zhveshur me gjoks përjashta në sheshin Shën Pjetër gjatë Angelus, kremtuar nga Benedikti XVI. Sipas mediave italiane, gratë që mbanin parrullat: “In Gay We Trust” (Tek Gay Ne Besojmë), më pas u ndaluan dhe u larguan prej aty nga policia.

Shekulli Online/M.A.

Shqiptarët do t’i përzëmë nga Greqia

Jeni kundër emigrantëve në Greqi. Madje kohët e fundit keni filluar me grupe të organizuara t’i përndiqni dhe dhunoni. Një përndjekje të tillë kanë pësuar dhe shqiptarët madje dhe janë dhunuar. Nuk i doni shqiptarët në Greqi?

Natyrisht që po. Ti ndjekim nga Greqia me autobusët e tyre ose me këmbë nga të njëjtat shtigje që na erdhën dhe na zunë derën. Duke bërë krime, vjedhur dhe duke urryer në të vërtetë çdo gjë greke. Shqiptarët kafshuan dorën që iu shtri për t’i ndihmuar dhe që iu dha një pjatë gjellë. Ata grabitjen e kanë në gen. Një nga sloganet tona, që dëgjohet në çdo takim tonin, është; “Nuk do bëhesh kurrë grek, shqiptar, o shqiptar”.

Kristos Papas është person i shpallur non grata në Shqipëri, por sipas disa sondazheve të fundit në Greqi, Partia Naziste Agimi i Artë fiton rreth 10% të elektoratit
Kristos Papas, lindi në Athinë në vitin 1962, me origjinë nga Lipa e Lakës të Sulit. Shfaqet krenar për origjinën e tij nga Epiri dhe që ka prejardhjen nga një familje që i ka dhënë Greqisë priftërinjtë dhe ushtarët. Gjatë bisedës me të Papas, deklaroi: “Jam krenarë që jam janiot nga Janina, por më shumë krenar që jam nga zona historike e Lakës në Sul. Madje po iu rrëfej se rrënjët e mia të thella para 200 vjetësh janë nga zona historike e “Vorioepirit”, Përmeti”.

Shekulli

Thithkat

M'u kujtua një e fortë që më ka ngjarë vite më parë në adoloshencën time dhe mendova ta ndaja këtu me ju, si e dielë që është, vonë gjithashtu dhe mbi të gjitha në fund le gjithashtu një informacion edukues për gjininë femërore.

Ishte hera e parë që ajo mori timonin gjatë preeleminareve tona. Pasi nxitimthi përfunduam gjysëm të zhveshur, nga buzët filloi të më rrëshqasë nëpër qafë e duke vazhduar në drejtim vertikal, poshtë.
Në çastin kur arriti tek thithkat e mia, filloi të më kafshonte ngadalë dhe nisi ta shtonte gjithmonë e më shumë dozën e kafshimit, aq sa nuk po mundja ta duroja dot më dhimbjen dhe kështu padashur më shpëtoi një piskamë, lehtësisht e ngatërrueshme me ofshamat e eksitimit.
Ajo e deshifroi gabim sinjalin tim dhe tani plot seriozitet dhe vendosmëri kishte filluar të mi nxirrte thithkat vendit fare, teksa mua duke shtrënguar dhëmbët në fshehtësi, më vinte aq keq ta ndërprisja e ta sqaroja...

Të dashura femra, ne nuk e dimë pse na kanë mbetur thithkat në trup, por një gjë është e sigurtë fare, se pjesa më e madhe e meshkujve nuk ndjen eksitim tek thithkat, siç ndjeni ju.

Shkroi: Stop Injorancës !

Kartolinë nga Shqipëria

Ç’kuptojnë shqiptarët me demokraci? Është interesante se ndryshimi politik i vitit 1991, prej shumëkujt përshkruhet si “ardhja e demokracisë”, por perceptimi i përmirësimeve në vend është i vogël, dhe akoma më e vogël është ndikimi i shqiptarëve në mënyrën sesi qeveriset vendi.
Nga Seera Marston*

Shqipëria është një vend ku meshkujt vërdallisen nëpër qoshet e rrugëve, madje edhe në palcën e të ftohtit të dimrit. Ata mund t’i shohësh në qytezat e vogla, në Tiranë, në sheshet e qyteteve, nëpër kryqëzime e kudo gjetkë, nëpër kafenetë e panumërta. Duket sikur vendi është përplot me to. Edhe hotelet kanë kafene; kësi lokalesh i has kudo nëpër rrugë, të frekuentuara gati ekskluzivisht nga burrat dhe përgjatë gjithë ditës.
Gjatë ditëve të mia të para në atdheun e tyre, unë çuditesha sesi mbijetonin në biznes kaq shumë lokale shqiptare të të njëjtit profil, por ato dukeshin plot me klientë shumicën e kohës; meshkuj të përkulur mbi filxhanin e kafesë, gotën e rakisë e pijeve të tjera, teksa digjnin jetët e tyre me tymin e cigares. Rrallë e tek sheh femra nëpër kafene apo duke u sjellë rrugëve, me përjashtim të pak lypëseve. Edhe burrat lypin, ose shesin karta celulari dhe çikërrima të tjera, edhe në këtë rast më të shumtë se femrat. Gratë punojnë në shtëpi, nëpër zyra dhe biznese të vogla; i gjen gjithashtu duke blerë a shitur nëpër tregje. Fëmijë nuk të zë syri shumë, edhe pse këndet e lojërave janë aty.
Përveç kafeneve, vendi gëlon nga pikat e këmbimit valutor, që jo rrallë i gjen edhe çdo 50 metra larg njëra-tjetrës. I pikas kollaj dhe kësisoj, këmbimi i parave nuk është aspak problem, një tregues i qartë ky i një shoqërie që ende varet në masë të madhe nga emigracioni. Sepse numri i kufizuar i turistëve të huaj nuk e justifikon dot praninë kaq të madhe të kambistëve. Ka gjithashtu me mijëra filiale bankash, degë të pafundme të një numri jo të vogël bankash europiane e të tjera, të cilat kanë instaluar një shumicë të dukshme bankomatesh. Duke çuar në mendje katastrofën e firmave piramidale në fund të viteve 90-të, dikush mund të pyesë veten se sa leverdi dhe ç’volum pune kanë këto banka. Gjasat janë që shqiptari mesatar me fitime pak mbi modesten, t’i shpenzojë të ardhurat e veta për të jetuar, t’i investojë diku (me gjënë e gjallë në fshat apo ndonjë shtëpi në qytet) apo t’i mbajë poshtë dyshekut. Tingëllon një zgjedhje e mençur, pas atyre që kanë hequr. Por ndërkaq harroj edhe numrin po kaq të madh të lokaleve të bixhozit apo basteve sportive që kam hasur, të llojeve të larmishme: Nga cepat e vegjël të rrugëve dytësore, tek hapësirat “luksoze” të kumarit, që afrojnë më shumë me kazinotë. Hoqa dorë nga ushqimi në një restorant, kur pashë se pranë tavolinave ishin vendosur edhe makina elektronike.
Në radhën e mjediseve që frekuentohen më shumë janë supermarketet, të vogla apo më të mëdha, mes të cilave fiksova të quajturin Euromax, apo Conad-in italian. Më thanë edhe për një Carrefour në periferi të Tiranës, por ende nuk kam shkuar. Sa për vendasit, ata më vënë në dukje praninë po kaq të shpeshtë të farmacive; por unë pikasa edhe disa librari apo kafe-librari, një dukuri kjo që në shumë vende të tjera është goxha më e rrallë. Është diçka e këndshme të shohësh kaq shumë rafte me libra, ku qartësisht mbizotërues janë autorët e mëdhenj botërorë. Duke qenë se shqipja ime është zero, nuk munda ta shtjelloj më gjatë se çfarë lexojnë aktualisht shqiptarët.
Kinezët këtu kanë mbërritur me kohë. Eca përgjatë një rruge të ngjeshur me dyqane që shisnin zbukurime të Krishtlindjeve edhe mallra të tjera të lira, si lule e lodra plastike, veshje burrash, grash e fëmijësh por edhe pajisje elektronike e orendi kuzhine. Të gjitha prodhim kinez, në dyqane të zotëruara nga kinezë. Në një zonë tjetër të Tiranës pashë se të njëjtat prodhime shiteshin nga shqiptarët.
Nëse në ndonjë vend tjetër të Ballkanit varfëria nuk është kaq e dukshme, në Shqipëri ajo të përplaset në fytyrë. Dhe nuk është dhe aq tek blloqet e apartamenteve pak e shumë të lodhura nga epoka e mëparshme socialiste, shumë prej të cilave janë rilyer me bojëra për t’u dukur më pak të trishta. Aq më pak është tek disa rrugë të gjera me ndërtesa moderne xham e çelik, plot me zyra, dyqane, markete e apartamente banimi që tash kanë mbirë gjithandej. Fukarallëku duket tek fakti që kudo, njerëzit në grupe të vogla apo më të mëdha, shesin prodhimet e bahçes së tyre, bimë aromatike, mallra të përdorura, kryesisht veshje; apo tek gratë që të ulura në qoshe rrugësh, shesin çorape e sende të tjera të punuara me dorë. Nëse keni patur ndonjë dyshim se ku shkojnë gjithë ato mallra që ne ua dhurojmë qendrave të bamirësisë apo organizatave të tjera, ato do t’i gjeni në masë të madhe këtu, tek shiten nëpër rrugë, por edhe në dyqane, disa syresh të renditura bukur dhe me shije, pasi janë larë. Pata përshtypjen se në shumë pjesë të Tiranës dhe qyteteve të tjera që vizitova, edhe dyqanet “serioze” më shumë shisnin mallra të dorës së dytë sesa rroba të reja. Pranë tregjeve të zë syri radhë burrash të ulur mbi kuti apo arka, që ekspozojnë ato pak perime e fruta, bimë të thara mjekësore e shumëçka tjetër. Po ashtu atmosfera e përgjithshme bie era varfëri, me përshtypjen që ta përforcon mbushja e çdo trotuari apo hapësire të lirë, me njerëz që diçka shesin.
Prodhim vendas dhe mallrat mikro-artizanale luajnë një rol të rëndësishëm në tregtinë lokale; mjalti, kompostot e turshitë, frutat e thata, djathi dhe lloje të ndryshme verërash etj, gjenden në tregjet e hapëta e dyqane, ku i sjellin prodhuesit e vegjël; vetëm pak syresh kanë etiketë. Dyqanet janë qartazi rajonale, me bulmetet dhe mishrat që reklamojnë origjinën e fshatit apo zonës.
Edhe pse diku tek 70% e popullsisë thuhet të jetë myslimane (besimi fetar nuk ishte një pyetje e detyrueshme në censusin e fundit), Krishtlindjet festohen gjerësisht. Por kur i pyes njerëzit, më thonë se të gjitha dekorimet e zbukurimet, pemët e babagjyshat e Krishtlindjeve etj, janë për…Vitin e Ri! Paçka se pemët dekorative janë stolisur me fashat e gjera ku lexohet “Gëzuar Krishtlindjet” dhe kanë topat e zakonshëm shumëngjyrësh e dritat e rastit. I sheh kudo: Në dyqane, hotele, në sheshet e qyteteve e fshatrave. Të ndriçuara gjatë gjithë natës, të bien në sy dekorimet e bulevardit qendror të Tiranës, me disa dekoracione abstrakte të stilit Krishtlindas. Sheshi qendror tani është tërësisht i ndezur gjatë natës, me pemët e vërteta të veshura me shirita dritash dhe një pemë gjigande Krishtlindjesh; Pamja të krijon një ndjesi lezeti dhe gëzimi, ndoshta akoma më i nevojshëm për të hequr mendjen nga varfëria. Edhe pse broshurat udhëzuese për Shqipërinë më paralajmëronin për mungesën e energjisë elektrike, ky problem mesa duket nuk ishte kaq i ndjeshëm sa dikur, por sërish kjo varet nga standardet me të cilat mësohesh.
Disi e vështirë të vlerësosh rolin e fesë. Si një vend dikur zyrtarisht ateist, përshtypja e parë është ajo e një populli jo dhe aq fetar, paçka se plot fonde janë shpenzuar për xhami e kisha të mëdha nëpër gjithë territorin- shumica e tyre të reja, sepse të vjetrat janë shkatërruar gjatë regjimit të kaluar. Disa gjëra të bëjnë çudi: Qendra kryesore e veriut, Shkodra, që është edhe vatra kryesore e katolicizmit, ka një xhami masive të sapondërtuar mu në qendër të qytetit (e financuar nga sauditët, thonë). Por nëse objektet fetare të kultit nuk mungojnë, të çdo besimi, sa frekuentohen ato? Nga ajo pak përvojë që mblodha, duket se janë kryer e kryhen shumë martesa të përziera dhe feja nuk ka pasur asnjë rol frenues në këtë rast: Unë shpresoj që kjo të jetë pikërisht kështu, duke pasur parasysh se ç’dramë ka pasur ish Jugosllavia fqinje në këtë lëmë.
Peizazhet rurale janë të bukura, sidomos me borën e parë që ka veshur majat e maleve dhe kodrave. Lumenjtë rrjedhin me ngjyrat e gjelbra e të kaltra, pemët kanë ende disa gjethe të vonuara ngjyrë kafe e të verdha, pa harruar pishat me jeshilen e tyre të errët, ndërsa fushat janë të mbuluara me brymën dimërore. Bagëtia e imët gëlon në tufa me tingëllimat e zileve që kthehen nga jehona e maleve, e më pak janë gjedhët. Në zonat e largëta, kuajt e gomerët përdoren ende për transport e udhëtim, me fshatarët që sjellin prodhimet e tyre në qytet. Nëpër gjithë vendin, syri të zë mjaft ndërtime të braktisura e të rrënuara të epokës socialiste, shumica hangarë e stalla të gjata. Disa syresh janë privatizuar dhe përdoren nga fermerët në bizneset e tyre të vogla. Por pjesa tjetër mbeten aty, duke u shkërmoqur dita-ditës dhe të dukshme që larg. Shoh se ca janë ndërtuar me gur të mirë, dhe habitem përse nuk e kanë marrë për të ndërtuar shtëpi të reja. Edhe pse në disa vende të ngjashme i kam hasur edhe më tepër se këtu, këto gërmadha mbeten një kujtim i gjallë i sistemit të vjetër.
A kanë mall për atë regjim njerëzit sot? Zor ta thuash. Afërmendsh, mënyra sesi flasin disa prej tyre, lë të kuptohet se për disa gjëra nga ai sistem, kanë mall. Është interesante se ndryshimi politik i vitit 1991, prej shumëkujt përshkruhet si “ardhja e demokracisë”, por perceptimi i përmirësimeve në vend është i vogël, dhe akoma më i vogël është ndikimi i shqiptarëve në mënyrën sesi qeveriset vendi. Çfarë kuptojnë shqiptarët me demokraci? Kjo pyetje nuk vlen vetëm për Shqipërinë.
Unë ja dola të shijoj diellin dhe borën në dy ditë rresht njëra pas tjetrës, duke ecur nëpër gjysmë metri borë për të arritur tek një fshat i largët, pasi makina jonë nuk kishte zinxhirë; dhe ditën tjetër duke parë panoramën totalisht mahnitëse mbi liqenin e Shkodrës, nën diellin e dimrit. Rrugët janë një përzierje e infrastrukturës së vjetër, me ish asfalt të shkalafitur e plot gropa, dhe rrugëve të reja, përfshi dhe autostradat me dy korsi e ndarje betoni, segmente të cilat ende janë në ndërtim aty-këtu. Për vizitorin që e ka sefte, udhëtimi nëpër Shqipëri përfshin kalimin nga njëri ekstrem tek tjetri, ku faktori i paparashikueshmërisë është i lartë. Por progresi që është bërë me ndërtimet, nënkupton që gjërat gradualisht po përmirësohen.
Për një vend me veç 3 milionë banorë, ekzistojnë katër rrjete telefonie celulare! Çuditem sesi arrijnë të fitojnë, dhe lidere e sektorit është Vodafone. Emrat e tjerë nuk të lënë të kuptosh se ç’origjinë kanë, nëse nuk kërkon shpjegime; rrjeti Eagle mund të jetë vendas, meqë shqiponja është simboli i flamurit. Dhe sidomos në këtë vit 100 vjetori të Pavarësisë së vendit, flamujt i sheh gjithandej. Mbase është një mënyrë paqëtimi e qetësimi i një populli me 100 vjet histori të trazuar shtetërore. Nuk mungojnë as flamujt e BE-së dhe SHBA-së, nëpër ballkone, lokale e rrugë. Supozohet që kjo të reflektojë dëshirën për t’u anëtarësuar në BE, që në fakt nuk po kalon ditë të mirë këto kohë, e megjithatë perceptohet si gjë e mirë nga shumica e njerëzve. Disa fonde para-anëtarësimi po mbërrijnë, shumica e tyre me destinacion përafrimin e prodhimeve bujqësore në standardet europiane. Por rruga përpara është e gjatë… Përse flamuri amerikan gjendet gjithandej, është diçka që nuk ja dola ta kuptoj në këtë udhëtim të shkurtër.
Përfundimisht, pavarësisht nga fama që ka marrë ky vend për qeverisjen e keqe, korrupsionin dhe trafiqet mafioze, për një vizitor afatshkurtër aspekti më goditës është sesa miqësorë, mikpritës e ndihmues janë njerëzit, dhe sa e këndshme është atmosfera, edhe kur mysafiri nuk nxjerr dot nga goja as fjalët më të thjeshta në shqip.
*Nga OpenDemocracy. Botuar nga Revista Klan

Kur është seksi më i mirë?

Edhe pse lidhjet seksuale pa ndonjë detyrim sjellin eksitim, kënaqësia është më e madhe kur seksi është pjesë e dashurisë, përkatësisht në lidhje apo martesë.

Pavarësisht se shumica betohen se seksi për një natë është mjaft me pasion, shkencëtarët australianë vërtetojnë se më i mirë është kur është pjesë e një lidhjetë qëndrueshme apo në martesë.

Në hulumtim kishin marrë pjesë 40 vullnetarë, 20 që nuk ishin në lidhje dhe 20 të tjerë që ishin në lidhje, apo të martuar. Të anketuarit u ishin përgjigjur pyetjeve në lidhje me kënaqësitë seksuale që përfshijnë paralojën, vetë aktin seksual, orgazmën, si dhe periudhën pas përfundimit të seksit.
U vërtetua se kënaqësi më të madhe në përgjithësi kishin ata që ishin në lidhje, apo ishin të martuar.
Përgjigjet e tyre kishin treguar shkallë më të lartë kënaqësie.
Seksi është më i mirë kur është pjesë e dashurisë, sepse partnerët e njohin mirë njëri-tjetrin dhe dinë si reagon trupi i njërit dhe partnerit - tjetër.

(d.b/BalkanWeb)

ATA QË MA SHANË ATDHEUN

Ma shanë atdheun, ma shanë nga nëna,
Në një bar, mbushur me të bardhë e negër...
Shtrëngova dhëmbët të mos më çahej zëmra,
E mbi ta të lëshohej si bishë e egër...

Ma shanë atdheun buzë detit Egje.
Si m'u mbyll goja e nuk volla mallkime!?
Po për kë t'i shaja!? Ata s'kishin atdhe...
Ma shanë atdheun, në gjuhën time.

Poezi nga Sokrat Habilaj

Zgjidhet përkohësisht problemi i ujit të pijshëm në kryeqytet

Sot, me rastin e festës së vjetër pagane të ripërtëritjes së natyrës, besimtarët ortodoksë kanë krijuar rradhë të gjata duke mbajtur bidona të ndryshëm nëpër duar me qëllimin për ti mbushur ato me ujin e bekuar që lëshoi pikërisht sot çezma e Katedrales ortodokse, ngritur përbri Ministrisë së Mbrojtjes së shtetit shqiptar.

Urojmë që sa më shpejt të jetë e mundur, çezma të tilla me ujë të bekuar, posaçërisht nga Janullatosi, të përhapen gjithandej nëpër Shqipëri.
Ne kemi shumë nevojë për ujë të bekuar. Rroftë uji i bekuar!

Rrofshin shqiptarët!

Shkroi: Stop Injorancës !

Dikush duhet ti ndalë këta adoloshentë, përpara se të jetë shumë vonë

Vendosin një foto fëmije të sëmurë, 1000 të tjerë "E pëlqejnë", ndërsa qindra të tjerë komentojnë në rradhë si të droguar "Amin-amin".
http://www.facebook.com/media/set/?set=a.207637745972787.48739.176214599115102&type=3

Kujtoj rastin e një të njohurit tim, njeri shumë normal brenda të gjitha normave, që duke e bombarduar trurin për afro 1 muaj me propagandë fetare mbi ditën e Gjykimit në një faqe Facebook-u, një natë sheh një ëndërr të tmerrshme dhe të nesërmen fillon të falë 5 vaktet sipas riteve.
Aq shumë është transformuar si njeri, saqë mendon se edhe anëtarët e familjes po i bëjnë magji, ndërsa ai nuk po i vret, vetëm pse është besimtar!
Duhet krijuar patjetër një "Polici Kibernitike" që të kontrrollojë materialet që lundrojnë në internet, ose në të kundërt prindërit të monitorojnë të gjithë aktivitetin virtual tek fëmijët e tyre.
Po na drogohet pjesa më vitale e shoqërisë, shpresa e së ardhmes.

Shkroi: Stop Injorancës !

Hipokrizia shoqërore në Facebook

Të bën shpesh përshtypje tek lexon komentet nëpër fotot e çifteve jo nëpër faqe ku njerëzit nuk njihen me njëri-tjetrin, por në profilet tona private.
Nëse psh fotoja e mëposhtme do ti përkiste 2 të njohurëve tanë, komenti i parë në këtë foto do të ishte:


"Bukur çifti. Komplimenta. jeni yje"!Na dolën të gjithë yje na dolën...

Shkroi: Stop Injorancës !

Demi Mur dhe sozia e saj shqiptare

Demi Mur ka qenë aktorja që ka frymëzuar në adoloshencën time femrën e përkryer. Kohët e fundit kam dëgjuar se ajo qenka shqiptare, ose më saktë fare, paska një sozi shqiptare.

Kuizi për sot, gjeni kush është Demi Mur e vërteta në foto:
1 apo 2 ?

Stop Injorancës !

"Blendoni", shqiptari që u dëbua i sëmurë nga Franca, vip-at dhe shoqatat në protesta

PARIS - Vogëlushi kosovar, Blendoni (11-vjeçar), i sëmurë gjendej për trajtim mjeksor në Francë, por ai u dëbua me gjithë familjen në drejtim të Prishtinës me avion privat të Ministrisë së Punëve të Brendshme franceze, njofton agjencia e lajmeve “Presheva Jonë”. Për Shoqatën e Lidhjes për Arsim pa Kufij (RESF) rasti është një trashëgimi e drejtpërdrejtë e epokës së ish-presidentit, Nicolas Sarkozy. Për kthimin e dy binjakëve në Francë tashmë është themeluar edhe shoqata franceze “Të gjithë së bashku për Blendonin dhe Blendin“. Kurse Richard Moyon, një figurë emblematike e RESF, është i shqetësuar ngaqë politika e Ministrisë së Brendshme duket se është në vazhdimësinë e Sarkozy-së. Richard Moyon ka rritur presionin mbi qeverinë e mediat për rikthimin e vogëlushit kosovar për shërim në Francë.
Gati një vit më parë, prindërit kosovarë me dy fëmijët u dëbuan nga rajoni i Parisit në Kosovë, në shtëpine e tyre. Një situatë e zakonshme në një vend, që dëbon mbi 30.000 të huajt çdo vit, njofton RFI. Francezët dëbuan familjen Gashi, edhe pse Blendoni i vogël  (një nga binjakët) ishte në trajtim e sipër mjekësor, por që në Francë iu mohua. Dëbimi i dhunshëm nga autoritetet franceze i familjes Gashi me një fëmijë të sëmurë ka shkaktuar reagime të shoqatave franceze, duke filluar nga një peticion prej Lidhjes për Arsim pa Kufij (le Réseau éducation sans frontières-RESF) javën e kaluar, e cila mblodhi mijëra nënshkrime, përfshirë këtu edhe disa emra prestigjiozë nga kultura dhe politika, që kërkojnë rikthimin e vogëlushit për shërim në Francë.

Blendoni i sëmurë, i dëbuar nga Franca, ka shtyrë në betejë shoqatat franceze me Parisin për kthimin e voglushit kosovar.
Blendoni 11-vjeçar me prindërit e tij dhe vëllai i tij binjak mbërritën në Francë në prill 2010. Ata janë të shoqërueshëm dhe u integruan gradualisht. Djemtë janë në shkollë dhe shpejt mësuan edhe gjuhën frënge. Familja dhe mjekët ku ishte strehuar familja Gashi kishin filluar të merreshin me shërimin e Blendonit të vogël, të sëmurë, i cili vuan nga hemiplegia, goditje kjo që ka ndodhur në vitet e tij të hershme, duke humbur përdorimin e dorës së djathtë dhe çalon.

Operacioni qe planifikuar në Spitalin Universitar të Reims, gjë që më pas u bë problem. Blendoni nuk do të operohet, kanë marrë lajmin ata nga autoritetet franceze. Kurse më 18 janar 2011, në 07:00, është arrestuar familja Gashi, duke e instaluar atë në një qendër për dëbim në Metz, kurse të nesërmen ata janë dëbuar, duke i hipur në një aeroplan privat të Ministrisë e Punëve të Brendshme franceze dhe i kanë dërguar në drejtim të Prishtinës.

Por për Shoqatën e  Lidhjes për Arsim pa Kufijë (RESF) rasti është një trashëgimi e drejtpërdrejtë e epokës së Sarkozy-së.
Në peticion janë mbledhur nënshkrimet e njerëzve si Olivier Besancenot, një anëtar i komitetit ekzekutiv të partisë së re anti-kapitaliste dhe regjisori Laurent Cantet. RESF ka dërguar  një kërkesë, një letër Ministrisë së Brendshme së fundi gjatë festave të Krishtlindjeve, për lejimin e kthimit të familjes Gashi në Paris, për t’i mundësuar shërimin Blendonit të vogël. Por tani për tani, gjendja e familjes Gashi nuk ka ndryshuar. Prindërit dhe fëmijët jetojnë pa shtëpi në Prishtinë, tek të afërmit.
/Shekulli Online/M.A./Ndiqni videon këtu: http://youtu.be/hIna2P_H_hM

Huliganët maqedonas rrahin pesë të rinj shqiptarë

SHKUP– Një grup të rinjsh maqedonas, prej afro 20 vetash kanë sulmuar mbrëmjen e djeshme pesë të rinj shqiptarë rreth moshës 16- vjeçare në lagjen “Aerodrom”, në Shkup. Njëri nga të rinjtë shqiptarë ka pësuar lëndime të rënda në trup dhe është dërguar për trajtim urgjent në Spitalin e qytetit në Shkup, ndërkohë që të tjerë kanë marrë lëndime më të lehta.

"Sa dolëm te rrgua, kur i pamë mbi 20 veta, vrapuan, na zunë dhe na rrahën. Veç bërtitën, maqedonas ishin, edhe si na zunë na rrahën me shkopinj bejsbolli. Ata ishin 20-30 vetë, ne ishim pesë vetë", ka sqaruar ngjarjen Riad Iljazi, njëri prej të rrahurve, raporton “Alsat”.


Ndaj sulmit ka reaguar të shtunën Rilindja Demokratike Kombëtare e drejtuar nga Rufi Osmani. Kjo parti bën bashkëfajtor për dhunën koalicionin qeveritar.

“Pas diskriminimit të shqiptarëve në rastet e fundit mospranimi i amendamenteve të RDK-së, anashkalimi i gjuhës shqipe në autobusët lokalë, diskriminimi me banesat sociale dhe rasti i fundit ku fëmijët shqiptarë rrihen nga 20 huliganë janë dëshmi e radhës se fëmijët shqiptarë nuk ka kush t’i mbrojë. Kjo vjen si rezultat i paaftësisë së partisë shqiptare në Qeveri, BDI që përfundimisht të reagojë në këto raste që nxisin urrejtje ndëretnike, pasi që Nikolla Gruevskit i pëlqen kjo lojë në prag të zgjedhjeve”, thuhet në reagimin e RDK-së.

“Qeveria me rastet e fundit me dhunën e shkaktuar në Parlamentin e Maqedonisë është vetëm një leksion për huliganët maqedonas. Përderisa brenda në Parlament tërhiqen zvarrë gazetarë, rrihen deputetë pse mos këta huliganë të cilët kanë mbështetje nga Qeveria aktuale të mos rrahin fëmijë shqiptarë”, përfundon reagimi i Rilindjes Demokratike.
Balkanweb

Jeta

Gjëja më e padrejtë në jetë është pikërisht mënyra sesi ajo mbyllet. Dua të them, jeta është e vështirë dhe të merr shumë nga koha jote...
Dhe çfarë marrim ne si shpërblim në fund të saj?
Një vdekje!
E ç'është kjo, një bonus?!
Unë mendoj se cikli i jetës është konceptuar shumë së prapthi.

Në fillim ne do duhej të vdesnim. Pastaj të na mbyllnin të jetonim në ndonjë azil, nga ku më pas do na përzinin jashtë për faktin se jemi më të rinj se ç'duhet. Të na bënin dhuratë nga një orë floriri dhe të na dërgojnin të punojmë.
Dhe punojmë kështu për 40 vite rrjesht derisa të jemi të rinj mjaftueshëm për të gëzuar pensionin tonë.
Drogohemi, alkoolizohemi, flirtojmë e shkojmë nëpër mbrëmje të ndryshme festive dhe përgatitemi dalëngadalë për të hyrë në gjimnaz.
Pas gjimnazit rregjistrohemi për të ndjekur filloren, bëhemi fëmijë, luajmë e argëtohemi pa fund e pa përgjegjshmëri, kthehemi në foshnje, futemi në barkun e nënës dhe shpenzojmë 9 muajt tonë të fundit duke lundruar...

... dhe në fund përfundojmë jashtë si një orgazëm.

Xhorxh Karlin

Përshtati: Stop Injorancës !

Orkestra e Forcave te Armatosura Shqiptare çensuron Xhamadanin

Orkestra e Forcave te Armatosura Shqiptare në nder të 100-vjetorit të krijimit të Forcave të Armatosura, në Pallatin e Kongreseve këndoi këngën "Xhamadani vija-vija", në një përpunim elektrizues që nuk i rezistoi dot askush prej të pranishmëve dhe ju ftoj ta ndiqni, por nuk kuptohet arsyeja pse këngës i kanë çensuruar vargun e refrenit: "Oh sa e madhe është Shqpëria"?! 

Shkroi: Stop Injorancës !

Këtu mund të ndiqni videon: