Shqipëria duket qartë se gjendet në presë të thikës së fateve.
E shoh këtë rrezik edhe në interpretimin e anshëm me versionet e cytura prej e përtej politikës së kulisave. A mund ta mbash një popull për dekada të tëra nën presione dhe rrena që nuk kapërdihen(?), e të gjitha këto drejtuar nga një retorikë e shëmtuar e cila proklamon shkëlqime me thelb të ndryshkur, dhe në madhësinë e qëllimit të vet mbron interesa të mëdha ekonomike të shtresëzuara nga mundi e djersa popullore?
Në 50 vjet, e ndarë në dy kampe, xhelatër e viktima, shoqëria shqiptare ende e trashëgon këtë rend si një tumor ndjellakeq të shpërhapur kudo në trup të saj.
Po të njëjtët aktorë politikë që nga Noli e këtej, njerëz të ndershëm e kokulur, punëtorë e pronarë të mëdhenj tani janë veç nëpunës e papunës prej kësaj simbioze vrastare.
Teknikat e përsosura të propagandës së trilleve që prej përkthimit monstruoz e bolshevik të Don Kishotit të Servantesit e gjer tek fytyra gënjeshtare e televizioneve pro pushtetare, e kanë trandur e mbufatur gjithë vetëdijen e një populli që s'po e merr kurrë lirinë: Lirinë e të protestuarit kundër të vërtetës së egër të korrupsionit dhe neokomunizmit që synon dita ditës ta kërrmillëzojë rrugën për progres, revoltën qytetare të penguar, të përdorur e të manipuluar për ta mbajtur pushtetin pafundësisht. Këtë interpreton, sajon dhe paraqet televizioni.
E shfaqin si një realitet të shtirur, e përdorin tërbimin dhe skamjen për ta institucionalizuar e zgjanuar një të vërtetë të thjeshtë dhe të zgjidhshme pa ndihmë komisionesh e ndihmash të tjera policore jashtështetërore, dhe këtë e bëjnë vetëm e vetëm që të përjetësojnë jetëgjatësinë e "menderes së ngrohtë" të karriges djallëzore.
Unë e dua Shqipërinë pa televizione gënjeshtare, pa gazeta e gazetarë fantazma.
Rasti më i keq i gazetarisë së shkruar është ai zotëria me mbiemrin Çupi, që tenton të rrënojë gjenerata të tëra profesionalistësh, duke treguar një fytyrë Janusi negativ, pa qëndrueshmëri e pa vizion. Njeri pa personalitet! Rasti më fatkeq i gazetarisë televizive është gazetari fort i trumbetuar klanist, pronar e pasunar, B.Fevziu.
Këtë e thotë edhe Idro Montanelli, që nëse një gazetar është i pasur, ai kurrë nuk mund ta mbajë më këtë status. Këta dhe disa të tjerë janë një trukoturp mediatik!
Jam i revoltuar për çdo gjë që ndodh në këtë vend që përveç goditjes që merr prej lobingjeve të fuqishme sllavo-greke, syrgjynoset e nëpërkëmbet edhe prej drejtuesve të vet.
Unë dua një shtet me shqiptarë në krye!
Nizam Përdrini, Shekulli
Në 50 vjet, e ndarë në dy kampe, xhelatër e viktima, shoqëria shqiptare ende e trashëgon këtë rend si një tumor ndjellakeq të shpërhapur kudo në trup të saj.
Po të njëjtët aktorë politikë që nga Noli e këtej, njerëz të ndershëm e kokulur, punëtorë e pronarë të mëdhenj tani janë veç nëpunës e papunës prej kësaj simbioze vrastare.
Teknikat e përsosura të propagandës së trilleve që prej përkthimit monstruoz e bolshevik të Don Kishotit të Servantesit e gjer tek fytyra gënjeshtare e televizioneve pro pushtetare, e kanë trandur e mbufatur gjithë vetëdijen e një populli që s'po e merr kurrë lirinë: Lirinë e të protestuarit kundër të vërtetës së egër të korrupsionit dhe neokomunizmit që synon dita ditës ta kërrmillëzojë rrugën për progres, revoltën qytetare të penguar, të përdorur e të manipuluar për ta mbajtur pushtetin pafundësisht. Këtë interpreton, sajon dhe paraqet televizioni.
E shfaqin si një realitet të shtirur, e përdorin tërbimin dhe skamjen për ta institucionalizuar e zgjanuar një të vërtetë të thjeshtë dhe të zgjidhshme pa ndihmë komisionesh e ndihmash të tjera policore jashtështetërore, dhe këtë e bëjnë vetëm e vetëm që të përjetësojnë jetëgjatësinë e "menderes së ngrohtë" të karriges djallëzore.
Unë e dua Shqipërinë pa televizione gënjeshtare, pa gazeta e gazetarë fantazma.
Këtë e thotë edhe Idro Montanelli, që nëse një gazetar është i pasur, ai kurrë nuk mund ta mbajë më këtë status. Këta dhe disa të tjerë janë një trukoturp mediatik!
Jam i revoltuar për çdo gjë që ndodh në këtë vend që përveç goditjes që merr prej lobingjeve të fuqishme sllavo-greke, syrgjynoset e nëpërkëmbet edhe prej drejtuesve të vet.
Unë dua një shtet me shqiptarë në krye!
Nizam Përdrini, Shekulli
No comments:
Post a Comment