Monday, December 17, 2012

Kursimi është kulturë


Kursimi është kulturë
 
Më kujtohet se kur isha i vogël shumë rastësisht lexoj në kopertinën e një reviste shkencore titullin" Çdo pikë uji që shpërdoroni nga çezma juaj, do të mungojë në Afrikë".
Nuk u rreka ta kuptoja më thellë arsyetimin e mësipërm, por di që pikërisht ajo fjali mu ngulit aq fort në mendje, saqë prej asaj dite me ujin e pijshëm fillova të tregohesha "koprac".
Aq koprac sa thuajs

e asnjëherë kur laja duart nuk e hapja rubinetin e çezmës me presion. Madje, nëse më ndjeni, edhe pasi bëja ndonjë urinim të shpejtë, mësova sesi atë shkarkuesin e bidesë ta shtypja ngadalë, në mënyrë që nga depozita e bidesë të mos shkarkohej kot, i gjithë uji.
Jo rrallë ndodh që prindërit të mbesin ditët e fundit të muajit me më pak lekë sesa kanë grumbulluar me qindarka fëmijët e tyre nëpër arka e kursimit.
Ky është kursimi.
Po sigurisht që kursimi është një koncept shumë më i gjerë, i cili nuk lidhet vetëm me ujin e pijshëm, por as vetëm me të bërit ekonomi, pasi momentalisht më erdhi ndërmend edhe një batutë e një filmi komik, ku një prind i varfër çohej natën dhe i hiqte baterinë orës, me arsyen se nuk kishte pse harxhohej kot bateria, kur askush nuk mund ta shihte orën natën.

Kursimi mbi të gjitha është përgjegjshmëri!

Ashtu si shumë prej jush edhe mua jeta më ka përplasur me shumë njerëz të kalibrave të ndryshëm, me të cilët kam ndarë një çati, një tryezë, një ngjarje apo qoftë një bisedë.
Dhe mua më kanë bërë jashtë mase përshtypje një çezëm e lënë hapur ndërkohë që ti sheh televizor, apo një dritë ndezur që nuk fiket as ditë as natë. Dy dalje në tualet me të cilat e mbaron komplet letrën higjenike. Një shampo flokësh që shkon në fund me 3 larje. 50 mililitra parfum të konsumuara me 3 të dala jashtë. Një karikues telefoni që nuk hiqet kurrë nga priza. Një derë frigoriferi që qëndron 30 minuta hapur. Frigoriferë në dietë, por dollapë rrobash në mbipeshë.
Një gjysëm buke që s'ka mbushur as gjysëm dite marrë nga furra e që si pa të keq fluturon në kosh.
Të brendshme e çorape që hidhen, për të mos u larë. Porosi pijesh të shtrenjta, që kurrë nuk i ke pirë, kur të qerasin të tjerë.
Vozitje e makinës si i tërbuar përmes trafikut për të fituar atë kohë që do ta shpenzosh ulur këmbë mbi këmbë në kafene.

Dhe shoh e numëroj hipur në urbanin 100 vendsh të unazës, të bllokuar nga qindra automjete që ndosin, shpenzojnë e të marrin kohën, 100 automjete me vetëm nga një person brenda tyre.

Të kursesh, në anglisht përkthehet "saving", fjalë që i hap horizontin këtij koncepti në ruajtjen e shpëtimin e të përbashkëtës.


Vetëm mbeturinat ushqimore që prodhon Amerika brenda një dite, do mjaftonin që të zhdukej përkohësisht uria në botë.

Ndoshta të qenit kaq i shkujdesur është një komoditet më vete, por duke e parë botën e pasuritë e saj si një të tërë, kjo papërgjegjshmëri ushqen më tepër shpërdorimin, babëzinë, pabarazinë, mungesën e respektit ndaj natyrës, ndaj njeriut apo vetë jetës.


Shkroi: Stop Injorancës !

No comments: