Ja dera e madhe e parajsës. Pas saj një grumbull i madh njerëzish që shtyhen e shtrëngohen me njëri-tjetrin në rradhë. Dikush i jep rojes një zarf në dorë, dikush tjetër i thotë më ka dërguar Muhamedi duke treguar mjekrrën e tjetri ka mik Jehovain dhe i bën te fala nga filani.
Pastaj me pak dredhi arrin të futesh brenda. Aty ka dritë e lule plot aromë, por bletë jo. Nëpër fusha sheh plot femra bjonde kaçurrela, të veshura si në mitologji, që vetëm u shkëlqejnë dhe i qeshin sytë. Dhe është përherë kështu. Këtu nuk ka as familje, as nënë, as atë, as miqtë e tu, as këngën tënde të preferuar nuk mund ta dëgjosh. Ketu ka vetëm verë, lumenj vere dhe nuk rritet bima e mrekullueshme e cannabis. Dielli nuk perëndon kurrë dhe ti nuk ke ëndrra. Nuk bie as shi, as borë dhe as rrebesh. Gjithçka është e veshur në ar, por ari nuk ka asnjë çmim.
Këtu nuk luan dot futboll sepse edhe topi ka shpirt. Ushqimet janë nga më të ndryshmet, por je i detyruar të shijosh vetëm brendafutjen e tyre. Këtu nuk rritesh dhe nuk bëhesh kurrë plak i urtë plot me mbesa. Këtu nuk sheh kurrë një fëmijë që çan gjurin teksa rrëzohet, në rropatje për të mësuar të ecë...
As të qarën e parë të një fëmije që lind, një prind nuk e dëgjon kurrë. Këtu njerëzit vetëm dëfrejnë papushim. Eshtë gjithmonë ngrohtë dhe dy njerëz nuk kanë nevojë të mblidhen e të mbështillen me njëri-tjetrin për të gjetur ngrohtësi. Në parajsë njerëzit nuk flenë dhe ti nuk mund ta sodisësh kurrë njeriun tënd të zemrës, si dëshmitar dhe shkaktar të qetësisë së tij.
Në parajsë nuk ka xhelozi, nuk ka smirë, nuk ka dhimbje, nuk ka garë, nuk ka fitues e humbës. Këtu askush nuk ka nevojë të mësojë, të dijë, të përparojë. Nuk ka dallim mes racash, gjinie e moshe. Janë të gjithë njëlloj, si një fotokopje e bukur, pavarësisht se konceptet i bukur, i mirë, i drejtë, i fortë nuk ekzistojnë. JEMI NE PARAJSE !
Megjithatë, një të mirë të padiskutueshme parajsa e ka. Do të shpëtojmë njëherë e mirë nga propaganda fetare.
http://www.facebook.com/NdalPaditurise2
Shkroi dhe përgatiti : Stop Injorancës - Gusht 2008
Pastaj me pak dredhi arrin të futesh brenda. Aty ka dritë e lule plot aromë, por bletë jo. Nëpër fusha sheh plot femra bjonde kaçurrela, të veshura si në mitologji, që vetëm u shkëlqejnë dhe i qeshin sytë. Dhe është përherë kështu. Këtu nuk ka as familje, as nënë, as atë, as miqtë e tu, as këngën tënde të preferuar nuk mund ta dëgjosh. Ketu ka vetëm verë, lumenj vere dhe nuk rritet bima e mrekullueshme e cannabis. Dielli nuk perëndon kurrë dhe ti nuk ke ëndrra. Nuk bie as shi, as borë dhe as rrebesh. Gjithçka është e veshur në ar, por ari nuk ka asnjë çmim.
Këtu nuk luan dot futboll sepse edhe topi ka shpirt. Ushqimet janë nga më të ndryshmet, por je i detyruar të shijosh vetëm brendafutjen e tyre. Këtu nuk rritesh dhe nuk bëhesh kurrë plak i urtë plot me mbesa. Këtu nuk sheh kurrë një fëmijë që çan gjurin teksa rrëzohet, në rropatje për të mësuar të ecë...
As të qarën e parë të një fëmije që lind, një prind nuk e dëgjon kurrë. Këtu njerëzit vetëm dëfrejnë papushim. Eshtë gjithmonë ngrohtë dhe dy njerëz nuk kanë nevojë të mblidhen e të mbështillen me njëri-tjetrin për të gjetur ngrohtësi. Në parajsë njerëzit nuk flenë dhe ti nuk mund ta sodisësh kurrë njeriun tënd të zemrës, si dëshmitar dhe shkaktar të qetësisë së tij.
Në parajsë nuk ka xhelozi, nuk ka smirë, nuk ka dhimbje, nuk ka garë, nuk ka fitues e humbës. Këtu askush nuk ka nevojë të mësojë, të dijë, të përparojë. Nuk ka dallim mes racash, gjinie e moshe. Janë të gjithë njëlloj, si një fotokopje e bukur, pavarësisht se konceptet i bukur, i mirë, i drejtë, i fortë nuk ekzistojnë. JEMI NE PARAJSE !
Megjithatë, një të mirë të padiskutueshme parajsa e ka. Do të shpëtojmë njëherë e mirë nga propaganda fetare.
http://www.facebook.com/NdalPaditurise2
Shkroi dhe përgatiti : Stop Injorancës - Gusht 2008
Temë e lirë për të shprehur imagjinatën tuaj.
http://stopinjorances.blog
No comments:
Post a Comment