Kjo shaka e bërë pasi e kishte dëgjuar lutjen e myezinit nga një xhami e afërt, që kishte zgjatur vetëm 22 sekonda, e jo siç është e zakonshme me disa minuta, e të tjera shaka të kësaj natyre, kanë mjaftuar që pianisti i njohur turk në përmasa ndërkombëtare, Fazil Say, ( i cili ka luajtur me Filarmoninë e Nju Jorkut, Orkestrën Simfonike të Berlinit dhe ka shërbyer si ambasador kulturor i Bashkimit Evropoian), të akuzohet nga autoritetet turke me 18 muaj burgim nëse shpallet fajtor për "nxitjen e urrejtjes dhe armiqësisë publike".
Për mbështetësit e pianistit Fazil Say, çështja nuk është vetëm feja, por edhe liria e të shprehurit.
Në këtë aspekt, rasti më i njohur është ai i fituesit të Çmimit Nobel për Letërsi, Orhan Pamuk. Ai ishte paraqitur në gjykatë, në vitin 2005, për “fyerje të turqizmit”, pasi i kishte thënë një gazete zvicerane se turqit i “kanë vrarë 30 mijë kurdë dhe një milion armenë”.
“Në Turqi ende janë të burgosur afro 70 gazetarë dhe pothuajse të gjithë ata janë burgosur sipas ligjeve për terrorizëm”.
Një pyetje e sinqertë për të gjithë turko-filët e dumbab-istët shqipfolës:
"Ky është shteti që Shqipëria duhet të ndjekë si shembull dhe kjo është demokracia që duhet të aplikojmë"?
Në foto: Përkahësit e pianistit Fazil Say, në shkallët e gjykatës.
No comments:
Post a Comment