Vdes ngadalë
ai që nuk udhëton,
ai që nuk lexon,
ai që muzikë s'dëgjon,
ai që nuk arrin të gjejë hijeshi me sytë e tij.
Vdes ngadalë
ai që behet skllav i së zakonshmes,
duke shkelur përditë në të njëjtën rrugë,
ai që s'ndërron kurrë zakonet,
që s'ndërron kurrë as ngjyrat e rrobave,
që nuk i flet kurrë një të panjohuri.
Vdes ngadalë
ai që shmang pasionin
dhe dallgët e emocioneve,
ato që syve u japin dritë
e jetë zemrave të plagosura.
Vdes ngadalë
ai që s'ndërron kurrë udhë
kur fati i keq atë e zë Në punë a në dashuri.
Ai që nuk rrezikon
për të realizuar ëndrrat.
Ai që asnjëherë në jetë
s'u shmanget as këshillave me vlerë
Vdes ngadalë
ai që nuk përmbys tryezën,
që është i pakënaqur nga puna,
që nuk rrezikon sigurinë nga pasiguria për të ndjekur një ëndërr,
që nuk i lejon vetes asnjëherë në jetë të thyejë rregullat e vendosura.
Vdes ngadalë
ai që shpërfill krenarinë e tij,
që nuk i lë të tjerët ta ndihmojnë,
që i kalon ditët duke u qarë për fatin e tij të keq,
që ankohet për shiun që nuk pushon.
Vdes ngadalë
ai që i shmanget projektit para se të fillojë,
që nuk pyet për gjërat që nuk i di,
dhe që nuk përgjigjet për gjërat që di.
E shmangim vdekjen me doza të vogla,
duke kujtuar gjithmonë se të jesh gjallë
kërkon një përpjekje shumë më të madhe
se thjeshtë fakti që marrim frymë.
Vetëm durimi i paepur do të na bëjë të arrijmë lumturinë më të madhe.
Atëherë jeto!
Rreziko sot,
Vepro shpejt,
Mos e lër veten të vdesësh ngadalë,
Mos e privo veten të ndihesh i lumtur …
No comments:
Post a Comment