Monday, April 12, 2010

Xhulio Andreoti, Lavdi, sukses dhe implikim me mafian

Giulio Andreotti, i lindur në Romë, më 14 janar të vitit 1919, është një ndër politikanët italianë më të njohur të periudhës së pasluftës, shkrimtar dhe gazetar, eksponent i partisë Demokracia Kristiane (DC).


Andreotti ka qenë në qendër të skenës politike italiane për të gjithë pjesën e dytë të shekullit të XX. Ka pasur shumë herë detyra të ndryshme politike: ka qenë shtatë herë kryeministër i vendit, tetë herë ministër i Mbrojtjes, pesë herë ministër i Punëve të Jashtme, dy herë ministër i Financave, ministër i Bilancit dhe ministër i Industrisë, një herë ministër i Thesarit dhe ministër i Brendshëm. Ka qenë gjithmonë i pranishëm në Parlamentin italian nga viti 1946 dhe senator i përjetshëm që prej vitit 1991.

Në fund të viteve ‘90 ka kryer një proces për bashkëpunim me mafian. Ai pati një seancë gjyqësore në Gjykatën e Shkalës së Parë në vitin 1999, ndërsa Gjykata e Apelit e Palermos në vitin 2003 konfirmoi pafajësinë vetëm për ngjarjet e pas-pranverës së vitit 1980, duke kujtuar se para asaj kohe Andreotti kishte shfaqur një "bashkëpunim serioz, konkret dhe në vazhdimësi" me personazhe që kishin lidhje me mafian.
Në vitin 2004, Gjykata e Kasacionit ka konfirmuar drejtpërsëdrejti sentencën e Gjykatës së Apelit. Giulio Andreotti është mbiquajtur në rrethin e gazetarëve "Divo Giulio" (Xhulio i amshueshëm), duke marrë spunto nga Giulio Cesare, për të vënë në dukje "shenjtërimin e tij" në fushën e historisë së politikës së Italisë.

Masa juridike
Andreotti iu nënshtrua një gjykimi në Palermo për bashkëpunim mafioz. Ndërkohë që sentenca e Shkallës së Parë, realizuar më 23 tetor të vitit 1999, e kishte shpallur të pafajshëm për mungesë provash, sentenca e Apelit, e realizuar më 2 maj të vitit 2003, duke dalluar gjykimin për fakte deri në vitin 1980 dhe ato të mëvonshmet, ka pohuar që Andreotti kishte "kryer" krimin e pjesëmarrjes dhe bashkëpunimit me shoqatën për krime 'Cosa Nostra", "konkrete deri në pranverë të vitit 1980". Për faktet e mëpasme në pranverë të vitit 1980, Andreotti u shpall i pafajshëm. Sentenca e Gjykatës së Apelit të Palermos të vitit 2003 bënte fjalë për një gatishmëri autentike, të qëndrueshme dhe miqësore të të akuzuarit kundrejt mafiozëve deri në pranverë të vitit 1980. Si akuza, ashtu edhe mbrojtja, paraqitën kujtime në Gjykatën e Kasacionit, njëra kundër pjesës absolute dhe tjetra për të fshirë përfundimet e sentencës së Gjykatës së Apelit. Megjithatë, Kasacioni më 15 tetor të vitit 2004 konfirmoi sentencën e Apelit. Nëse sentenca përfundimtare do të kishte mbërritur ndërmjet 20 dhjetorit të vitit 2002, Andreotti do të ishte dënuar në bazë të artikullit 416, pra në bashkëpunim "të thjeshtë", pasi ajo e rënda e fushës së mafias (416 bis) u fut në Kodin Penal vetëm në vitin 1982 me ligjin Rognoni-La Torre.

Për sa i përket përfshirjes në vrasjen Pecorelli, Andreotti u shpall i pafajshëm nga Gjykata e Shkallës së Parë dhe më pas u dënua me 24 vjet burg nga Gjykata e Apelit të Peruxhas më 17 nëntor të vitit 2002 dhe më pas përfundimisht, u shpall i pafajshëm nga Gjykata e Kasacionit.

Interpretime dhe kritika
Figura e Andreottit është bërë objekt i interpretimeve dhe polemikave të natyrave të ndryshme. Kontestimet e shumta që iu drejtuan atij kanë përfshirë pothuajse të gjitha fushat e aktivitetit. Akuza dhe dyshime iu drejtuan atij për sa i përket lidhjeve që ai kishte me Kishën Katolike dhe me disa individë të lidhur me misteret më të errëta të historisë republikane dhe jo gjithmonë imazhi i tij ia ka dalë mbanë të shkëputet nga disa gjykime. Ai mendohej të ishte edhe gei, pasi akuzohej se kishte puthur Toto Rina në buzë. Giulio e ka mohuar gjithmonë faktin se ka takuar Toton, por specialistët e çështjes në fjalë e kanë për zakon të thonë që nuk e dinë nëse takimi është kryer apo jo, por ata pohojnë se nëse ai ka ndodhur, Giulio ka puthur Toton në buzë. Pra ekzistojnë disa fakte që shpjegojnë prirjet e tij në këtë drejtim. Kur e pyesin nëse do të ishte i gatshëm të pranonte një ligj që do t'i ofrojë më shumë garanci çifteve heteroseksuale, duke përjashtuar ata gei, ai i përgjigjej se do të ishte dakord.
Ai është i këtij mendimi pasi tashmë ekzistojnë disa norma dhe nuk duhet nisur nga zeroja. Sipas tij, bëhet fjalë për të reaguar sipas të drejtave njerëzore dhe individuale, por asnjëherë duke shtrembëruar dhe dobësuar rolin e familjes, që është e vendosur nga Kushtetuta. Ai ndër të tjera theksonte se tashmë në kohët e sotme ka shumë propagandues të monogamisë, që më pas kanë dalje të lira të dukshme. I gjallë si gjithmonë, i pamposhturi senatori i përjetshëm, ai ka qenë kurdoherë i vëmendshëm lidhur me ngjarjet që zhvilloheshin në politikën e vendit dhe nuk ka lejuar të anashkalojë asgjë që rezultonte të ishte e rëndësishme për jetën politike. Ishte një politikan që gjithë jetën e tij iu përkushtua profesionit dhe që ndërroi shumë poste, nga të cilat përfitoi shumë.

Sigurisht që një karrierë e gjatë në politikë të ofron shumë gjëra, lavde dhe suksese, por në të njëjtën kohë edhe disfata dhe surpriza jo të këndshme, ndër të cilat më e papëlqyeshmja ka qenë procesi i gjykimit të tij në lidhje me implikimin e tij me mafian.

G. Shqiptare

Shikoni me vëmendje një monolog të Andreoit, në filmin kushtuar tij:"Divi"
http://www.youtube.com/watch?v=eF2cO3YsVf8

No comments: