Zgjodha buzët, nuk më zhgënjyen !

Shumë fjalë dua të them
për buzët e tua,
të plota, të nxehta,
të etura per mua.

Për takimin përqafues,
për hyjnoren heshtje
të buzëve të tua
për ngjyrat që shpirtin imitojnë
apo shpirti pasqyron në mua.

Ato që puthjet lindin
e plajmi që i ndjell
arma më paqësore,
kafshatë që jep oksigjen,
të urta në debat
të pamposhtura në beteja përrallore.

Buzët e tua tradhëtojnë
qoftë kur ujin pijnë
dua ti kem në zgjim
ti fsheh tek një përqafim.

Ato janë betuar për mua
shumë biseda kemi këmbyer
akoma më shumë kemi të themi
natën më zgjojnë...
që në ëndërr të vazhdojmë të jemi.

Buzët e tua janë zjarr
pas një buzeqeshjeje të ftohtë
a është vallë rastësi
që sytë mbyllen si në ëndrra
kur buzët afron TI ???

Era ndalet mbi lulet
që dielli sapo ngrohu
bota të kthehet në shok
skllevër kthehen gishtat e mi,
lëndinë shndërrohet gremina
...kur buzët afron ti.

Një përpjekje e dështuar
të përpiqesh të rezistosh
buzë mbi buzë
duke mos dashur as të triumfosh.

Buzë që përqafojnë buzë
mbi një urë,
dy trupa tani bëjnë një
pas buzësh që urdhërojne sy e veshë
buzë që si lëkurë dua të vesh..

Jam mbret mes buzëve të tua
janë kaq ftuese, I DUA !


Shkroi: Stop Injorancës http://www.facebook.com/NdalPaditurise2