Shumë shqiptarë të mirë sot heshtin.
Heshtin, sepse janë neveritur nga politika e këtyre 20 viteve. Heshtin edhe sepse mendojnë që mos i hapin vetes telashe, që të mos prishin atë pak terezi që kanë krijuar. Heshtin edhe pse ndoshta nuk janë fare votues, ndaj thonë "unë nuk kam votuar, ç'më duhet kjo puna e votës...".
Të heshtim apo të mos heshtim?
Përgjigjen e shkëlqyer kësaj pyetjeje që i mundon shumë jo vetëm shqiptarët e ka dhënë në mënyrë të përsosur Nobelisti i famshëm Çifut, Elie Wiesel, në Romanin e tij të famshëm "Nata". Zoti e bekoftë!
"Në Gjermani ata erdhën fillimisht për komunistët dhe unë nuk fola. Nuk fola, sepse unë vetë nuk isha komunist. Atëherë ata erdhën për çifutët e unë përsëri nuk fola. Nuk fola, sepse unë vetë nuk isha çifut.
Më vonë, ata erdhën për sindikalistët dhe unë përsëri nuk fola. Nuk fola, sepse unë vetë nuk isha sindikalist.
Pastaj, ata erdhën për katolikët dhe unë përsëri nuk u ndjeva. Unë nuk fola, sepse unë vetë isha protestant...
Më në fund ata erdhën për mua dhe atëherë nuk kishte mbetur askush të fliste...", thotë Prifti Martin Niemoller, duke folur për diktaturën naziste në Gjermani.
A nuk ndodhi kështu edhe me diktaturën komuniste në Shqipëri... Unë nuk fola.
Ti nuk fole. Ai nuk foli. Ne nuk folëm. Ju nuk folët.... Ata nuk folën! E filloi me bashkëpunëtorët e fashizmit ne nuk folëm. Ne heshtëm, sepse ne nuk ishim bashkëpunëtorë të fashizmit!
Ata erdhën për bashkëpunëtorët e anglo-amerikanëve dhe ne përsëri heshtëm.
Heshtëm, sepse vetë nuk ishim bashkëpunëtoret e anglo-amerikanëve! Më vonë ata erdhën për agjentët e jugosllavëve, ruseve, kinezëve, të dreqit e të birit... Ne nuk folëm, sepse vetë nuk ishim agjentë të tyre!
Atëherë ata erdhën për pirftërinjtë, hoxhallarët, dervishët, popetë... Ne e qepem, bile edhe u bashkuam me ta, duke ngritur zërin e dorën edhe kundër Zotit! Më në fund ata erdhën për gjeneralët e luftës, për ministrat deri edhe për kryeministrin... Ne nuk folëm. Nuk folëm, sepse vete nuk ishim as gjeneralë, as ministra, as kryeministër.
Kujdes sot!
Alban, student Nju Jork, G. Shekulli
Heshtin, sepse janë neveritur nga politika e këtyre 20 viteve. Heshtin edhe sepse mendojnë që mos i hapin vetes telashe, që të mos prishin atë pak terezi që kanë krijuar. Heshtin edhe pse ndoshta nuk janë fare votues, ndaj thonë "unë nuk kam votuar, ç'më duhet kjo puna e votës...".
Të heshtim apo të mos heshtim?
Përgjigjen e shkëlqyer kësaj pyetjeje që i mundon shumë jo vetëm shqiptarët e ka dhënë në mënyrë të përsosur Nobelisti i famshëm Çifut, Elie Wiesel, në Romanin e tij të famshëm "Nata". Zoti e bekoftë!
"Në Gjermani ata erdhën fillimisht për komunistët dhe unë nuk fola. Nuk fola, sepse unë vetë nuk isha komunist. Atëherë ata erdhën për çifutët e unë përsëri nuk fola. Nuk fola, sepse unë vetë nuk isha çifut.
Më vonë, ata erdhën për sindikalistët dhe unë përsëri nuk fola. Nuk fola, sepse unë vetë nuk isha sindikalist.
Pastaj, ata erdhën për katolikët dhe unë përsëri nuk u ndjeva. Unë nuk fola, sepse unë vetë isha protestant...
Më në fund ata erdhën për mua dhe atëherë nuk kishte mbetur askush të fliste...", thotë Prifti Martin Niemoller, duke folur për diktaturën naziste në Gjermani.
A nuk ndodhi kështu edhe me diktaturën komuniste në Shqipëri... Unë nuk fola.
Ti nuk fole. Ai nuk foli. Ne nuk folëm. Ju nuk folët.... Ata nuk folën! E filloi me bashkëpunëtorët e fashizmit ne nuk folëm. Ne heshtëm, sepse ne nuk ishim bashkëpunëtorë të fashizmit!
Ata erdhën për bashkëpunëtorët e anglo-amerikanëve dhe ne përsëri heshtëm.
Heshtëm, sepse vetë nuk ishim bashkëpunëtoret e anglo-amerikanëve! Më vonë ata erdhën për agjentët e jugosllavëve, ruseve, kinezëve, të dreqit e të birit... Ne nuk folëm, sepse vetë nuk ishim agjentë të tyre!
Atëherë ata erdhën për pirftërinjtë, hoxhallarët, dervishët, popetë... Ne e qepem, bile edhe u bashkuam me ta, duke ngritur zërin e dorën edhe kundër Zotit! Më në fund ata erdhën për gjeneralët e luftës, për ministrat deri edhe për kryeministrin... Ne nuk folëm. Nuk folëm, sepse vete nuk ishim as gjeneralë, as ministra, as kryeministër.
Kujdes sot!
Alban, student Nju Jork, G. Shekulli
No comments:
Post a Comment