Asht e pranueme prej të gjithëve, edhe botnisht, se islamizmi në Shqipni mori me kohë trajta mjaft të ndryshme nga ai i origjinës, pra islamizmi arabik.
Nuk kanë mungue edhe studiues që janë shtye deri atje sa të thonë se islamizmi shqiptar ka konturime kombëtare, e jo pa arsye, çka e ban të dallueshem prej shtresimeve ma ekstremiste që janë sot në botë.
Në vendin tonë prej kohësh kanë egzistue dy rryma të fesë Islame: njena asht Islami Sunit, rrymë paqësore e tolerante, që praktikohet nga shumica e shqiptarëve, tjetra asht rryma Bektashiane, edhe kjo përparimtare dhe me ngjyrime të theksueme atdhetare.
Shkaqet e një islami paqësor, tolerant e respektues ndaj besimit të të parëve të tyne, duhen kërkue tek dy fakte:
a) pse islamizimi ndër shqiptarë ka qenë një dukuni e imponueme me teh të shpatës e me mjete të tjera nga ma të dhunëshmet;
b) pse shqiptarët e islamizuem nuk i humbën kurrë lidhjet me rrajët, pra me prejardhjen e tyne të krishtenë.
Janë këto edhe arësyet ma bindëse pse islami ndër ne nuk u shfaq me format të dhunëshme si në shumë vise të tjera të Lindjes.
Mirëpo, tash së fundi, ka dalë në skenë edhe një rrymë e re, Islami Vehabist, që përfaqësohet nga një lukunì të rijshë që këta 20 vjetët e fundit u shkolluen në vendet e Lindjes, siç janë Pakistani, Arabia Saudite, Jemeni, dhe kanë sjellë në Shqipni traditen islame ekstremiste, ate vehabiste. Ekstremizmi i kesaj rryme fetare arabe po damton randë bashkëjetesën paqësore fetare mes nesh, aty edhe marëdhanjet tona me mjedisin Europian, ku jemi etnoformues që në ag të historisë së njerëzimit.
Veprimtaria e këtyne fanatikëve u pa edhe në SHBA, kur tre shtetas Maqedonë, me kombësi shqiptare, u përpoqen të hidhnin në erë bazën ushtarake te Njuxhersit.
Ata nuk lanë mjet pa përdorë që të imponohen: korrupsionin, kërcënimet, shpifjet, vjelljen e një urrejtje patologjike për gjithçka asht mirëfillit shqiptare.
Zanin kobzi të këtyne xhihadistëve mund ta dëgjoni në Forumin Islamik Vehabist të Olsi Jazexhiut, në mes të Tiranës, ku Efendiu këndon për trimnitë e kamikazeve që hedhin në erë mija të pafajshëm, deri tek hymnizimi i kryekriminelit Osama Bin Laden, pse, veç të tjerash, në synimet kryesore të tyne asht lufta kundër SHBA, kudo që të përfaqësohen, pra edhe në Shqipni.
Tashma, veçnarisht në botën e internetit, fanatikët e Forumit Vehabist të drejtuem nga Olsi Jazexhi dhe të mbeshtetun nga islamistët arnauto-otomanë si Tan Turku (i vetëquejtun “çami”, por që damton si askush tjetër çashtjen çame), Abedin Rakipi e lloji i tyne, kanë fillue haptas luftën fetare, luftën antikristiane dhe antiamerikane, tue mos respektue në diskutime as normat ma fillestare të mirësjelljes, e ku fyemja dhe harbutëllleku konkurojnë me pafytyrësinë, madje, gjoja, edhe nga një pozicion shqiptar – islamik, që na mbrokan këta plehna.
E randësishme për ta asht sundimi i tyne dhe jo shqiptarizmi, e randësishme për ta asht vëllaznia islamike vehabiste dhe jo bashkimi i shqiptarëve pa dallime feje, krahine dhe ideje. Veprimtaria antishqiptare e tyne ka përmbytë, si thamë, veçanarsiht internetin. Mjafton një “serche” në gogle dhe në pak sekonda do t’ju shfaqet para syve dobiçi që na ka lanë në derë Dovlet Merhumi. Identiteti i shqiptarëve asht fye me mija herë nga këta hora. Figura e Heroit Kombëtar Gjergj Kastriotit asht kthye prej kohesh në një tabelë qitje ku islamikët arnauto-vehabistë zbrazin gjithë urrejtjen e tyne anadollake. E njejta gja ngjet me sulnmet kundër Nanë Terëzës, ndaj së cilës përdoret fjalori ma i turpshëm.
Veçanarsiht e egër u ba lufta dhe urrejtja e tyne kur disa familje kosovare (Kabashi, Mehja etj) u rikthyen në besimin e të parëve të tyne. Theksoj, “u rikthyen”, pse termi “u konvertuen” asht i pavend, i pasaktë dhe dashakeq. E pra në historinë e re shqipatre raste rikthimi në besimin e të parëve, në krishtnim, ka pasë disa herë, aty edhe figura të shqueme, si Faik Koncia, që u pagëzue më 1895, pagëzimi i fëmijve nga atdhetari i madh Idriz Seferi, pagëzimi i bujshëm i Isa Boletinit, deri tek pagëzimi i Presidentit Rugova, që mori emnin Pjetër, në nderim të gjigandit të Historisë Kombëtare, Imzot Pjetër Bogdani. Po egërsi deri në kërcënime me vdekje ka pasë vetëm tash së fundi, e pikërisht nga këta plehna, që nuk kanë asgja të përbashkët me besimin e mirëfilltë, cilido qoftë ai, jo ma me të drejtat ma elementare të njeriut.
Vehabistët pretendojnë që me forma tjera, pra jo në kuadër të Bashkësisë Islame, të ndryshojnë interpretimin tradicional të normave islame. Dihet se Vehabistët janë – selefi (selefizëm) – dmth jomedhhebizëm, gja që nënkupton se janë kundër katër medhhebeve ekzistuese (shkollave juridike islame), prandaj edhe kërkuen kohë ma parë ndryshimin e nenit 2 të statutit të Komunitetit Musliman. Në këte nen asht përcaktue se tradita fetare në Shqipni asht ajo “Hanefi”, pra, linjë e butë, ndërkohë që u kërkue ndryshimi i saj në linjen e fortë të quajtun “Vehabizëm”.
Po në ç’klimë fqinjësije e bashkpunimi ndërkombtar, por sidomos mbrenda vendit, zhvillojnë veprimtarinë e tyne këta mikrobë të rrezikshëm?
Na nuk kemi nevojë për demokraci, na nuk kemi nevojë për parti politike, na nuk kemi nevojë për të drejtat e njeriut perëndimore, na nuk kemi nevojë për lirinë e tyne të fjalës. Për çfarë na duhet asht Kur’an-i. Ai rregullon jetën tonë të përkryeme. Ky asht legjislacioni ma i mirë në historinë e njerëzimit, ai asht fjala e All-llahut. Nuk ka asgja ma të mirë se ligji i All-llahut”.
Kosova.albemigrant.com
Nuk kanë mungue edhe studiues që janë shtye deri atje sa të thonë se islamizmi shqiptar ka konturime kombëtare, e jo pa arsye, çka e ban të dallueshem prej shtresimeve ma ekstremiste që janë sot në botë.
Në vendin tonë prej kohësh kanë egzistue dy rryma të fesë Islame: njena asht Islami Sunit, rrymë paqësore e tolerante, që praktikohet nga shumica e shqiptarëve, tjetra asht rryma Bektashiane, edhe kjo përparimtare dhe me ngjyrime të theksueme atdhetare.
Shkaqet e një islami paqësor, tolerant e respektues ndaj besimit të të parëve të tyne, duhen kërkue tek dy fakte:
a) pse islamizimi ndër shqiptarë ka qenë një dukuni e imponueme me teh të shpatës e me mjete të tjera nga ma të dhunëshmet;
b) pse shqiptarët e islamizuem nuk i humbën kurrë lidhjet me rrajët, pra me prejardhjen e tyne të krishtenë.
Janë këto edhe arësyet ma bindëse pse islami ndër ne nuk u shfaq me format të dhunëshme si në shumë vise të tjera të Lindjes.
Mirëpo, tash së fundi, ka dalë në skenë edhe një rrymë e re, Islami Vehabist, që përfaqësohet nga një lukunì të rijshë që këta 20 vjetët e fundit u shkolluen në vendet e Lindjes, siç janë Pakistani, Arabia Saudite, Jemeni, dhe kanë sjellë në Shqipni traditen islame ekstremiste, ate vehabiste. Ekstremizmi i kesaj rryme fetare arabe po damton randë bashkëjetesën paqësore fetare mes nesh, aty edhe marëdhanjet tona me mjedisin Europian, ku jemi etnoformues që në ag të historisë së njerëzimit.
Veprimtaria e këtyne fanatikëve u pa edhe në SHBA, kur tre shtetas Maqedonë, me kombësi shqiptare, u përpoqen të hidhnin në erë bazën ushtarake te Njuxhersit.
Ata nuk lanë mjet pa përdorë që të imponohen: korrupsionin, kërcënimet, shpifjet, vjelljen e një urrejtje patologjike për gjithçka asht mirëfillit shqiptare.
Zanin kobzi të këtyne xhihadistëve mund ta dëgjoni në Forumin Islamik Vehabist të Olsi Jazexhiut, në mes të Tiranës, ku Efendiu këndon për trimnitë e kamikazeve që hedhin në erë mija të pafajshëm, deri tek hymnizimi i kryekriminelit Osama Bin Laden, pse, veç të tjerash, në synimet kryesore të tyne asht lufta kundër SHBA, kudo që të përfaqësohen, pra edhe në Shqipni.
Tashma, veçnarisht në botën e internetit, fanatikët e Forumit Vehabist të drejtuem nga Olsi Jazexhi dhe të mbeshtetun nga islamistët arnauto-otomanë si Tan Turku (i vetëquejtun “çami”, por që damton si askush tjetër çashtjen çame), Abedin Rakipi e lloji i tyne, kanë fillue haptas luftën fetare, luftën antikristiane dhe antiamerikane, tue mos respektue në diskutime as normat ma fillestare të mirësjelljes, e ku fyemja dhe harbutëllleku konkurojnë me pafytyrësinë, madje, gjoja, edhe nga një pozicion shqiptar – islamik, që na mbrokan këta plehna.
E randësishme për ta asht sundimi i tyne dhe jo shqiptarizmi, e randësishme për ta asht vëllaznia islamike vehabiste dhe jo bashkimi i shqiptarëve pa dallime feje, krahine dhe ideje. Veprimtaria antishqiptare e tyne ka përmbytë, si thamë, veçanarsiht internetin. Mjafton një “serche” në gogle dhe në pak sekonda do t’ju shfaqet para syve dobiçi që na ka lanë në derë Dovlet Merhumi. Identiteti i shqiptarëve asht fye me mija herë nga këta hora. Figura e Heroit Kombëtar Gjergj Kastriotit asht kthye prej kohesh në një tabelë qitje ku islamikët arnauto-vehabistë zbrazin gjithë urrejtjen e tyne anadollake. E njejta gja ngjet me sulnmet kundër Nanë Terëzës, ndaj së cilës përdoret fjalori ma i turpshëm.
Veçanarsiht e egër u ba lufta dhe urrejtja e tyne kur disa familje kosovare (Kabashi, Mehja etj) u rikthyen në besimin e të parëve të tyne. Theksoj, “u rikthyen”, pse termi “u konvertuen” asht i pavend, i pasaktë dhe dashakeq. E pra në historinë e re shqipatre raste rikthimi në besimin e të parëve, në krishtnim, ka pasë disa herë, aty edhe figura të shqueme, si Faik Koncia, që u pagëzue më 1895, pagëzimi i fëmijve nga atdhetari i madh Idriz Seferi, pagëzimi i bujshëm i Isa Boletinit, deri tek pagëzimi i Presidentit Rugova, që mori emnin Pjetër, në nderim të gjigandit të Historisë Kombëtare, Imzot Pjetër Bogdani. Po egërsi deri në kërcënime me vdekje ka pasë vetëm tash së fundi, e pikërisht nga këta plehna, që nuk kanë asgja të përbashkët me besimin e mirëfilltë, cilido qoftë ai, jo ma me të drejtat ma elementare të njeriut.
Vehabistët pretendojnë që me forma tjera, pra jo në kuadër të Bashkësisë Islame, të ndryshojnë interpretimin tradicional të normave islame. Dihet se Vehabistët janë – selefi (selefizëm) – dmth jomedhhebizëm, gja që nënkupton se janë kundër katër medhhebeve ekzistuese (shkollave juridike islame), prandaj edhe kërkuen kohë ma parë ndryshimin e nenit 2 të statutit të Komunitetit Musliman. Në këte nen asht përcaktue se tradita fetare në Shqipni asht ajo “Hanefi”, pra, linjë e butë, ndërkohë që u kërkue ndryshimi i saj në linjen e fortë të quajtun “Vehabizëm”.
Po në ç’klimë fqinjësije e bashkpunimi ndërkombtar, por sidomos mbrenda vendit, zhvillojnë veprimtarinë e tyne këta mikrobë të rrezikshëm?
Na nuk kemi nevojë për demokraci, na nuk kemi nevojë për parti politike, na nuk kemi nevojë për të drejtat e njeriut perëndimore, na nuk kemi nevojë për lirinë e tyne të fjalës. Për çfarë na duhet asht Kur’an-i. Ai rregullon jetën tonë të përkryeme. Ky asht legjislacioni ma i mirë në historinë e njerëzimit, ai asht fjala e All-llahut. Nuk ka asgja ma të mirë se ligji i All-llahut”.
Kosova.albemigrant.com
No comments:
Post a Comment