Sëmundja me e re, sëmundja w.w.w.
Para disa ditësh dëgjoj një të njohurin tim, i cili kërkonte me ngulm të gjente e-mail-in e një komshijes së tij. Një çast ndala të mendoj...!!!
Njerëzit po e keqpërdorin teknologjinë duke abuzuar me të mirat e saj. Janë lënë bosh fushat e gjelbërta, për të zënë rrënjë nëpër karrige e kolltuqë, që sa vijnë e bëhen më komodë. Duket sikur nuk duam të kemi më nevojë as për veten, nuk na duhet më as shtylla kurrizore, madje mund të rrezikojmë të rimarrim shtatin e majmunit stërgjysh.
Nuk ka duhen më librat, nuk na duhet më kalemi e letra, nuk na duhen më kartolinat. Nuk na duhen më fishkëllimat poshtë pallateve, nuk na duhet të përshëndetmi njerëzish në rrugë ndërsa kalojmë indiferentë, arrogantë, e ndërkohë në anën tjetër për disa orë në chat ... veç jetës, të tregojmë edhe pjesët më intime.
Në Japoni shoku vret shokun e vet, për një shpatë virtuale, të cilën ia kishte marrë borxh, po në një lojë virtuale. Në Shqipëri gjithashtu, shkojmë në pushime për t'ua treguar "të tjerëve fotot", duke harruar ti jetojmë vetë ato çaste. Mendojmë ç'të bëjmë që të dalë bukur në status. Kuize idiote, shokë rëre, pije ekzotike dhe lule virtuale pa aromë. Poetë qesharakë të cilët ngrihen në piedestal, e figura historike të përdhosura nga padija e tastierë-shtypësve.
Jetë virtuale, dashuri virtuale, tradhëti virtuale, botë e rreme virtuale që kthen skllevër në perandorë, e perandorë në skllevër.
MOS ABUZONI : edhe e mira edhe kënaqësia ka një kufi, që fare pak e ndan nga çmenduria kolektive !
Shkroi dhe përgatiti : Stop Injorancës
http://www.facebook.com/NdalPaditurise2
No comments:
Post a Comment